مدح های عاشورا

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

یارالانمێشام عوْقابێم، ساخلاما ایاق آماندێر
تئز یئتیر منی آتاما یاندێ دیل-دوْداق آماندێر

دوْره‌می آلێبلا لئشگه‌ر قتلیمه چکیبله خنجه‌ر
خئیمه‌ده گلیب فغانه گؤزله‌ری یوْلۇمۇ ماده‌ر
یوْخدۇ بیر گله‌ن هرایه نوْ جوانه‌م، اؤلدۆرۆ‌رله‌ر
گؤر نئجه بۇ قوْم-ی-کافه‌ر ائیله‌ییب نیفاق آماندێر

قالدێ بۇ اۆره‌کده حسره‌ت یئتمه‌دیم جهاندا کامه
بۇ بلالی چؤلده عؤمرۆم آز قالێب یئته تمامه
قیل تره‌ححوْم ائیله تعجیل تئز منی یئتیر آتامه
خئیمه ایچره بیر دقیقه ساخلاسێن قوْناق آماندێر

پئیکه‌ریمده چوْخدۇ یاره ایستی گۆن اؤزۆم لب عطشان
ائیله‌مه‌زله بیر تره‌ححوْم اؤلدۆرۆرله قوْم-ی-عدوان
الده تیر-وْ-تیغ-وْ-خنجه‌ر جیسمیمه وۇراللا هر یان
چۆن بۇلاردێلار ازه‌لده‌ن منبه‌ع-ی-نیفاق آماندێر​

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

چۆن قێلێجلانێبدێ باشێم قانیله دوْلۇب عمامه
قان آخێبدێر ایسلادێبدێ اینجیدیر منی بۇ جامه
اؤلۆره‌م توقف ائتمه تئز یئتیر منی آنامه
شبه-ی-مصطفی‌یم آخه‌ر اوْل منه بوْراق آماندێر

اوْل زماندا هوْشیار اووه‌ل دوْره‌می آلێبدێ لئشگه‌ر
قانیله دوْلان بۇ گؤزله‌ر شاه-ی-کم سیپاهی گؤزله‌ز
سسله‌نه‌نده قتلیگه‌هده هارداسان علی-وْ-اکبر؟
آختارێر منی، بابامه وئرگیله‌ن سوْراق آماندێر

قوْم-ی-دۇن وۇراردێ یاره سسله‌نیردی بۇ دمادم
سۆرعه‌‌تیله خئیمه‌گاهه تئز یئتیر منی جوانم
بیلمیره‌م اوْ وقته ویران اوْلمادێ نده‌ن بۇ عاله‌م
یۆز دۆتۆب دئدی عوْقابه یاندێ دیل-دوْداق آماندێر

ائی اوْ کس کی بۇ جهاندا گئیمیسه‌ن لیباس-ی-فاخیر
باخ گئده‌نده قبر ائوینه بیر قۇرۇ کفه‌ندیر آخه‌ر
ائیله جاری اشک-ی-چئشمین آغلا اوْل جوانه ذاکیر
ذیکر ائله نقه‌دری وارسان بۇ جهاندا ساغ آماندێر​

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

مت-ی-خئیمه‌گاه گلدی شاه-ی-کربلا دایاندێ
سسله‌دی باجێ گل آغلا قانه اکبریم بوْباندێ
اکبریم باجێ جواندیر جیسمی لخته-لخته قاندیر

بیر زمان باجێ یئتیشدیم گؤردیم اکبری پریشان
آهو تک یارالێ دۆشمۆش جیسم-ی-پاکی قانه غلطان
ایستی گۆن بده‌ن یارالێ قانێ هر طره‌ف رواندیر
اکبریم باجێ جواندیر جیسمی لخته-لخته قاندیر

باشێنێ دیز اۆسته آلدێم حسره‌تیله جان وئره‌نده
دوْره‌سین آلێبدێ دۆشمه‌ن آهو تک دۆشۆب کمه‌نده
تاپشێرێب آناسێن اوْغلۇم باشێ اۆستینه گله‌نده
اکبرین بۇ سؤزله‌رینه قلبیم اوْد دۆتۆبدۆ یاندێ
اکبریم باجێ جواندیر جیسمی لخته-لخته قاندیر

گئتدی اکبریم الیمده‌ن روْنه‌قیم بۇ گۆن پوْزۇلدۇ
هم اوْغۇل براده‌ریمده‌ن اللــه‌ریم باجێ اۆزۆلدۆ
قتلیگه‌هده اوْخ یاراسێ ‌جیسم-ی-پاکینه دۆزۆلدۆ
قالمێشام بۇ چؤلده یالقۇز اوْخشا آغلا بیر آماندێر
اکبریم باجێ جواندیر جیسمی لخته-لخته قاندیر

اهل-ی-بئیته سن خبه‌ر وئر گلدی ناموْرادێم اکبر
اوْخشاسێنلا، آغلاسێنلا دوْغرانێبدێ جیسمی یئکسه‌ر
ایذن وئر آناسێ گلسین بیلمیشه‌م یوْلۇنۇ گؤزله‌ر
اینتیظاریده‌ن قۇتارسێن آغلاسێن بۇ نوْجواندێر
اکبریم باجێ جواندیر جیسمی لخته-لخته قاندیر

یاره‌سی شوماره گلمه‌ز چوْخ وۇرۇبلا تیر-وْ-خنجه‌ر
جیسم-ی-پاکینه نه نوْعی قانیله وۇرۇبلا زیوه‌ر
طاقه‌تیم گئدیبدی باجێ گؤر نئجه قددیم کماندیر
اکبریم باجێ جواندیر جیسمی لخته-لخته قاندیر

صفحه‌ی-ی-جمالینه باخ خال-ی-هاشیمی دۆزۆلمۆش
هر طره‌ف میان-ی-خاله قانێ سۇ کیمی سۆزۆلمۆش
آهۇ تک یاتێب یارالێ آنادان الی اۆزۆلمۆش
آنایا اوْغۇل اؤلۆمۆ هامێ درد ده‌ن یاماندێر
اکبریم باجێ جواندیر جیسمی لخته-لخته قاندیر​

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

دستوری وئر سالسێن باشا، لئیلا قارا معجه‌ر باجێ
تاج-ی-شهاده‌ت باشێنه، قوْیدۇ علی‌اکبر باجێ

جان‌ آفه‌رین قارداشۇوا ائتمیشدی ارزان نئعمه‌تین
وئرمیشدی خوْش سیره‌ت اوْغۇل، یاخشێ بیلیردیم قییمه‌تین
من تربییه‌ت وئردیم اوْنا، چکدی آناسێ چکدی زحمه‌تین
آلدێق نتیجه حمد اوْلا، گئیدی شهاده‌ت خلعه‌تین
اوْلدۇ ذبیح-وْ-اللاهیده‌ن، ایثاری بالاته‌ر باجی

اوْن سکیز ایل زحمه‌ت چکیب، گۆل بسلییه بیر باغیبان
ناگه همان زیبا گۆلۆ اوْراق ائده دست-ی-خزان
یاپراغلارێن یئرده‌ن یێغێب، گۆل صاحیبی ائیله‌ر فغان
من باغیبان-ی-خسته دیل، گئتدی خزانه گۆلسیتان
دۆشدۆ صفاده‌ن گۆلشه‌نیم، اوْلدۇ گۆلۆم پرپر باجێ

اوْلسۇن مؤثر عاله‌مه، بۇ آته‌شین گوفتاریله‌ر
دشت-ی-بلاده موْتته‌حئد، اوْلدۇ جینایه‌تکاریله‌ر
یێخدێ حۆسئینین یوسئفین، گوْرگان بد کئرداریله‌ر
نازوْک ووجودین دوْغرادێ، شمشیریله‌ن خونخواریله‌ر
حالێن سوْرۇشسا قێزلارێم، پیراهه‌نین گؤسته‌ر باجێ

صالیح اوْغۇلدان هر آتا مۆشکۆلدو چوْخ اۇلفه‌ت کسه
مئیدانیده دۆتدۆم عزا، شخصا" اؤزۆم بۇ نوْ رسه
اؤپدۆم یۆزۆن سیلدیم گؤزۆن، غم یئتدی چرخ-ی-اطله‌سه
سنده یۇباندۇن گلمه‌دین، وئردیم آناملا سس سسه
من آغلادێم گؤز یاشێمێ، سلدی اوْ غم پروه‌ر باجێ

آلدێم دیز اۆسته باشێنێ، بۇ خوْش مقالیم دینمه‌دی
چوْخ ماییل ایدی صؤحبه‌ته، صاحیب کمالیم دینمه‌دی
تیکدی گؤزۆن روْخساریمه، آرتدێ ملالیم دینمه‌دی
صیادیله‌ر یوْرمۇشدۇ چوْخ، زیبا غزالیم دینمه‌دی
نا گه یۇمۇلدۇ قان دوْلان، آهۇ باخێش گؤزله‌ر باجی

حاشا جاهاندا حشره تک، دۆشسۆن بئله بیر ایتیفاق
قێلسێن نیظاره پیر آتا، چالسێن جاوانی ال ایاق
اهل-ی-کسا یاس دۇتماغا، گلمیشدیله‌ر منده‌ن قاباق
روحین اوْلار پیشواز ائدیب، جیسمین سیزه گتدیم قوْناق
میهمانی پیشواز ائیله‌سین، اؤولاد-ی-پئیغه‌مبه‌ر باجێ

پوْزدۇ سیپئهرین گردیشی ایجلالیمی؛ ایجلاسیمی
سالدێ نفه‌سده‌ن کوفییان، بۇ طییئب-وْ-الانفاسیمی
اکبر اؤلۆب عمامه‌سیز قوْیما دایانسێن قاسێمی
کلثومی سن آرام ائله، من رام ائدیم عباسیمی
شیدده‌تله آغلێر اکبره، چۆن خاطیرین ایسته‌ر باجێ

سن بیر وفالی عممه‌سن، چوْخ مئهریبان چوْخ با حیا
من داغدیده بیر آتا، اشکیم روان قلبیم یارا
قارداشۇن اوْغلۇ جان وئریب، سن اوْخشا من ائلیم نوا
سن اوْخشاسان سرمشق اوْلار، ایلهام آلار اهل-ی-عزا
یاددان چێخارتماز درددیمی ایللــه‌ر بوْیۇ دونیا باجێ

نخجیرگه ده رسمیدیر، ائتسه تبانی اوْچۇلار
زیبا غزاله تنک اوْلار اطرافیده‌ن راه-ی-فرار
هر اوْچۇ فۆرصه‌ت ائیله‌سه، فوْره‌ن اوْنا بیر اوْخ وۇرار
معلۇم دیر دیلده‌ن دۆشه‌ر، بۇ نحو ایله اوْلسا شیکار
بیلمه‌ز اؤزۆن، آچماز گؤزۆن، آهۇی خوْش منظه‌ر باجێ​

 

[IRANIAN VOCAL]

آی عاقلا آی عاقلا بیاین بیرون ز خونه

ما رو تماشا بکنین به ما میگن دیوونه

از بچگی تا به حالا یه دوست خوبی داشتم

جوونیمو به پای اون دوست خوبم گذاشتم

اسم مقدسش دلو می لرزونه به قرآن

من چی بگم دیوونه ها بهش میگن حسین جان

تموم پیغمبرامون عاشق یک نگاشن

اونایی که اهل دلن عاشق کربلاشن

میگن به دشت کربلا خیمه هاشو سوزوندن

با اون آتیش بازی دل بچه هاشو لرزوندن

یه خانمی تو آتیشا صدا می زد حسین جان

حسین میان خاک و خون صدا می زد خدا جان

​

یاحسین........ التماس دعا

 

[مریدا]

آب میریزد به هم

دست در دریا زدی مهتاب میریزدبه هم

​

رود پرجوش وخروش

ازتلاطم های تومرداب میریزدبه هم

​

چشم هایت قاب عشق

حیف! باتیرسه شعبه قاب میریزدبه هم

​

باعمودآهنین

هم سر و هم گیسوی پرتاب میریزدبه هم

​

دست هایت بین راه...

هرقدم تاعلقمه ارباب میریزدبه هم

​

ای پناه خیمه ها

می روی بعدازتو دیگرخواب میریزدبه هم

​

گرنباشی در حرم

معجر و موی سرو جلباب میریزدبه هم
​

شاعر: داود رحيمي
​

 

[مریدا]

[SUB]این عمو هست این که آب شده
[/SUB]
[SUB]آسمان بر سرش خراب شده[/SUB]

[SUB]بوسه ای زیر به چادر خاتون[/SUB]

[SUB]چشمهایش پر از گلاب شده
[/SUB]
[SUB]گفت با کودکان عمو اینجاست
[/SUB]
[SUB]خوش بخوابید وقت خواب شده
[/SUB]
[SUB]بعد از آن زد به مرکبش هی کرد
[/SUB]
[SUB]نعره زد لحظه عذاب شده[/SUB]

[SUB]
تیغ خود را کشید چرخی زد
[/SUB]
[SUB]زهره را درید چرخی زد[/SUB]

[SUB]
علقمه چشمهای تر دارد
[/SUB]
[SUB]که عمو رفته آب بردارد
[/SUB]
[SUB]دختری گفت با خودش حتما
[/SUB]
[SUB]عمه ام از عمو خبر دارد[/SUB]

[SUB]بین خیمه رباب غش کرد و
[/SUB]
[SUB]همه دیدند که پدر دارد[/SUB]

[SUB]می رود سمت خیمه ی عباس
[/SUB]
[SUB]چه شده دست بر کمر دارد[/SUB]

[SUB]
دختری گفت از پرم بزنید
[/SUB]
[SUB]دو گره زیر معجرم بزنید[/SUB]

[SUB]
تا حرامی به نی سرش را زد
[/SUB]
[SUB]پیش عباس خواهرش را زد
[/SUB]
[SUB]طفل شش ماهه را که در آورد[/SUB]

[SUB]بعد با چوب مادرش را زد
[/SUB]
[SUB]دید از نی حسین می بیند[/SUB]

[SUB]بین یک خیمه دخترش را زد
[/SUB]
[SUB]به لباسی که از تنش کندند[/SUB]

[SUB]وقت تقسیم خنجرش را زد[/SUB]
[SUB]

کودکان را همه به لج زده اند
[/SUB]
[SUB]سر او را به نیزه کج زده اند
[/SUB]
[SUB]
آنکه تیری به زیر ابرو زد
[/SUB]
[SUB]سر عباس را به پهلو زد[/SUB]
​

[SUB]



شاعر :حسن لطفی[/SUB]

​

 

[مریدا]

می رسد از هر کران نوای اباالفضل
رفته به اوج فلک لوای ابالفضل
مرغ خیالم پَرَد ز شوق حریمش
کرده دلم عاشقان! هوای اباالفضل

می شود از ساکنان جنت جانان
هر که شود جان او فدای اباالفضل
ساقی لب تشنگان، امید غریبان
داروی درمان ما دوای اباالفضل

مست سبویش تمام عالم و آدم
عاشق جانش بوَد خدای اباالفضل
ماه بنی هاشم است یا بنی آدم؟
ای همه عالم شود فدای اباالفضل

چونکه زمان وفا به عهد بیاید
می رسد آیا کسی به پای اباالفضل؟
کیست که حیرت نکرده زانهمه ایثار
کیست نگرییده در عزای اباالفضل؟

خون جگرم کرده آن دو دست بریده
در به درم کرده ماجرای اباالفضل
اصغر لب تشنه هم به واقعه گویا
ریخته خون از گلو برای اباالفضل

وای ز تنهایی و اسارت زینب
آه ز فریاد « یا اَخای» اباالفضل
کاش بمیرم میان روضه ی عشقش
کاش شود نام من گدای اباالفضل

یار ب یارب! به ناله های رقیه
یارب یارب ! به لاله های اباالفضل

کن نظری تا شود به وقت قیامت
قسمت ما عاشقان لقای ابالفضل

​

شاعر:مرتضی اسدالهی صابر
​

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

کودکانی عاشق و دلداده پروردم حسین

تا جوان گشتند قربان تو آوردم حسین

شیرشان دادم که شیر کربلای تو شوند

هر دو را نذر علی اکبرت کردم حسین
گر چه نا قابل ترین هدیه دو طفل زینبند

اذن تو درمان بود بر قلب پر دردم حسین

داغ این دو پیش مظلومی تو هیچ است هیچ

من پریشان تو بین قوم نا مردم حسین

کودکانم جای خود گر رخصتی بر من دهی

سینه و پهلو سپر دور تو می گردم حسین

غیرت این دو ز جنس غیرت سقای توست

هر دو را رزمنده ی راه تو پروردم حسین

در وجود این دو صبر و طاقت این درد نیست

بنگرند از کینه نیلی چهره ی زردم حسین​

 

[IRANIAN VOCAL]

اَلسّلامُ عَلَیکَ یا مَن قُتِلَ عَطشاناً

اَلسّلامُ عَلَیکَ یا مَن قُتِلَ عَطشاناً

ای خاک پاک تو شرف و آبروی من

وی ذکر نام تو نمک گفتگوی من

گر یا حسین بگویم و آه از جگر کشم

بر قدسیان رسد نفس مُشک بوی من

منّت ز شمر دون نکشیدی برای آب

گفتی نسازد آب تو با آبروی من

گر آب را به قیمت بیعت همی دهی

رو رو ز خون دل بوشد آب وضوی من

آب فرات بر تو حلال و به من حرام؟

باید چو آب موج زند خون ز جوی من

آبی که بی وفا شد و زد آتشم به دل

اصغر نخورده کی رود اندر گلوی من

رأسم جدا نما و برون رو ز قتلگاه

شاید بنات فاطمه آیند به سوی من

اما سرم کجا که تو خواهی روانه کن

زهرا شبانه سوی من آید به بوی من


لبیک یا حسین...
​

 

[IRANIAN VOCAL]

یا کاشف الکرب عن وجه الحسین(ع) اکشف کربی بحق اخیک الحسین(ع)

یا کاشف الکرب عن وجه الحسین(ع) اکشف کربی بحق اخیک الحسین(ع)

ای حرمت قبله ی حاجات ما

یاد تو تسبیح و مناجات ما

پنج امامی که تو را دیده اند

دست علم گیر تو بوسیده اند

​

 

[IRANIAN VOCAL]

السلام علیک یا ایهاالعبد الصالح...

السلام علیک یا ایهاالعبد الصالح...

ای خداوند ادب بنده ی عشق

کشته ی مهر و وفا زنده ی عشق

ای اسیرت دل هر آزاده

هر چه دلبر به تو خود دل داده

پیکر شرم و حیا را روحی

کشتی صدق و صفا را نوحی

مشعل عشق تو افروخته ای

شمع را سوختن آموخته ای

جز تو ای باخته جان در ره عشق

کیست استاد به دانشگه عشق

همه ماهند به رخ هاشمیان

تو مه هاشمیانی ز میان

به تماشای رُخت گاه عبور

بسته می شد همه جا راه عبور

گر چه خود مایه ی فخر بشر است

علی از چون تو پسر مفتخر است
​

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

وای وای تا اسمت تورو بردم
وای وای سیلی و لگد خوردم
وای وای ذره جون دادم
وای وای از رو ناقه افتادم
السلام علیک یارُقَیـّـِهبنت الحسین شهید​

 

[IRANIAN VOCAL]

السلام علیک یا باب الحوائج یا علی اصغر

السلام علیک یا باب الحوائج یا علی اصغر

سلطان کربلا چو تمنای آب کرد
دشمن به تیر حرمله او را جواب کرد

ناخورده آب طفل رضیع حسین را
آن تیر ظالمانه دگر سیر از آب کرد

از سوز تشنگی که علی جانسپار بود
دشمن ندانم از چه به کشتن شتاب کرد...


​

 

[IRANIAN VOCAL]

مداحی با صدای خودم با طبل و دهل

مداحی با صدای خودم با طبل و دهل

نوحه ی امام حسین(ع) و اعلان عزا به زبان ترکی با طبل و دهل و سنج _ اجرا شده در امروز(10-08-93) توسط خودم

لطفاً بر روی لینک زیر کلیک بفرمایید:

http://s5.picofile.com/file/81491497...di_93.mp3.html

 

[**آگاهدخت**]

شعر عمو عباس بی تو قلب حرم می گیره از کربلایی مسعود اصلانی

شعر عمو عباس بی تو قلب حرم می گیره از کربلایی مسعود اصلانی

عمو عباس،بی تو قلب حرم می گیره
عموعباس،بی تو بابا تنها می میره

عموعباس،علمت کو عموی خوبم
عموعباس،تو نرو تا که پا نکوبم

عمو عباس،بی تو قلب حرم می گیره
عمو عباس،بی تو بابا تنها می میره

عمو عباس،بی تو هر لحظه دل می لرزه
بی تو هر شب هوای خیمه ها چه سرده

عمو عباس،بی تو دستام جونی نداره
از دو چشمام پولکای گریه می باره

عمو عباس،بی تو قلب حرم می گیره
عمو عباس،بی تو بابا تنها می میره

عمو عباس،علمت کو عموی خوبم
عمو عباس،تو نرو تا که پا نکوبم

عمو عباس،زانوهامو بغل می گیرم
عمو عباس،بیا تا من برات بمیرم

عمو عباس،دل اهل حرم کبابه
توی خیمه چشم برات چشمای ربابه

عمو عباس،بی تو قلب حرم می گیره
عمو عباس،بی تو بابا تنها می میره

عمو عباس،علمت کو عموی خوبم
عمو عباس،تو نرو تا که پا نکوبم


دانلود ​

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

نوحه ی امام حسین(ع) و اعلان عزا به زبان ترکی با طبل و دهل و سنج _ اجرا شده در امروز(10-08-93) توسط خودم

لطفاً بر روی لینک زیر کلیک بفرمایید:

http://s5.picofile.com/file/81491497...di_93.mp3.html

زیبا بود...

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

ای یوسف اُم البَنین در این دل صحرا ای با ادب سقا

دریا دلی و تشنه جان دادی لب دریا ای با ادب سقا

تو معنی ایثاری و روح ادب هستی سردار بی دستی

وقت شهادت مفتخر از دیدن زهرا ای با ادب سقا

دیدی مه رخسار طفلانم ز بی آبی گردیده مهتابی​

​

​

آتش به جانت اوفتاد از تاوَلِ لب ها ای با ادب سقا

گرچه قلم دستت شد و فَرقَت دو تا کردند بی حد جفا کردند

پُشت تو تنها شد دو تا در محضر یکتا ای با ادب سقا

هم پاسبان خیمه ها و هم علمداری از بس فداکاری

پروانه جانبازی ات زهرا کند امضا ای با ادب سقا​

​

​

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

یخیلدی سقا یره باش یارالی قان گلور​

او سسلنور یا حسین داده اوخ ووران گلور​

یا حسین یا حسین گل هرایه هارداسان​

گلدی زهرا آنام کربلایه هارداسان​

دوزدی بلالی اولار پهلوان لارین باشی​

دعوا گونونده سینار قهرمانلارین باشی​

قوی اولسون بو داستان داستان لارین باشی​

قولسوز علمدار اولوب باش یارانلارین باشی​

یاردیلار باشیمی بیر آغیر عمودیله​

دوشموشم تپراقا یاره لی وجودیله​

من سنی ای یوسفیم ساتمادیم اهریمنه​

قالدیم بویاندیم قانا منّت اولماسین سنه​

بسدی فقط فاطمه لای لای دئسون منه​

او سسله سین جان بالا من ده دیوم جان ننه​

گلدی زهرا ولی سینه سی یارالی دی​

قلبیمی یاندیران نیلگون جمالیدی​

غملی امان نامه نین ماجراسی بیر یانا​

قیزلاریوین قورخوردان آه و واسی بیر یانا​

پرچم توتان اللرین ابتلاسی بیر یانا​

بو یاره لر بیر یانا دل یاراسی بیر یانا​

طعنه دشمن وورور قلبیدن یارالیام​

خالی مشگیم کیمی من ده دست خالیام​

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

من که از اهل حَرَم، آب رودارترم تیر کین آمد و گفت، آب رویت ببرمنه همین چشم زِرِه قامت من تر کردهاشک مشک آمده و گریه به من سر کردهیا اَخا کن نظری، در خیامم مَبَری پرچم از دست جدا، جام از مست جداپشت تو با سر من هر دو بشکست جدا مادرت آمده نتوان به برش برخیزمخون چشمم عوض گل به رهش می ریزمکُن به علقم گذری، در خیامم مَبَری مستم و می زده ام، پیش پیر آمده ام پیر من هست حُسین، علقمه میکده امآنکه از روز ازل باده به من داده توییمی تو و میکده تو جام تو و باده توییتو ز من با خبری، در خیامم مَبَری​

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

ز جا خیز و بین اى امید و پناهم​

​

​

که دست تو افتاده بر سر راهم​

​

​

فداى لب خشک و عطشان تو​

​

​

چه خاکى شد از ماتمت به سر من​

​

​

شکسته شد از داغ تو کمر من​

​

​

ببین گشته ام من پریشان تو​

​

​

به آه دل زینب کبرى شنو التماس غریبى را​

​

​

بیا از وفا بهر خدا سوى حرم ماه مدینه​

​

​

بیا ماه من همراه من مانده به ره چشم سکینه​

​

​

​

​

​

ببین سوز آه دل پر دردم​

​

​

که از دیدنت یاد فاطمه کردم​

​

​

که گل زخم و خون نقش پیرهنت​

​

​

نه چشمى نه دستى نه مشکى نه آبى​

​

​

تو خود گو به خیمه برم چه جوابى​

​

​

ز تیر و سنان پاره پاره تنت​

​

​

سرت از زمین برنمى دارى ندارم بجز تو دگر یارى​

​

​

بیا از وفا بهر خدا سوى حرم ماه مدینه​

​

​

بیا ماه من همراه من مانده به ره چشم سکینه​

​

​

 

[مسروری]

حضرت اباالفضل العباس، قمر بنی هاشم(علیه السلام)

تا مشکتو تو آب زدی
موجای دریا شد آروم
تا رو به ساحل اومدی
بغضی نشست توی گلوم
همون دم بود غربت دنیا شد نصیبم
رو لب گل کرد ناله های امن یجیبم
بلند شو بنگر که شمشیر ها رو کشیدن
آخه می دونن بدون تو من غریبم

ابا الفضل اباالفضل

دشمن با داغ اکبرم
آتیش زده بر جیگرم
حالا شکسته با غمت
مثل سر تو کمرم
روی قلبم دیگه این زخم غم میمونه
کمرم دیگه مثل مادر خم میمونه
می دونی چه فکری می سوزونه دلم رو
تو این فکرم خواهرم بی محرم میمونه
پاشو ببین توی حرم عزاخونه به پاشده
تا آرزوی کوفیا با کشتنت روا شده
بدون تو توی هر خیمه پا می ذارن
رد پاهاشونو تو آتش جا می ذارن
دیگه زینب دستاشو روی سر می گیره
پیش چشماش داغمو رو دلها می ذارن​

ابا الفضل ابا الفضل

دانلود لینک صوتی

​

​

 

[mahtab n]

 

[mahtab n]

 

[mahtab n]

 

[mahtab n]

 

[mahtab n]

 

[mahtab n]

 

[IRANIAN VOCAL]

امشب به صحرا بی کفن جسم شهیدان است،شام غریبان است

امشب به صحرا بی کفن جسم شهیدان است،شام غریبان است

گفتی از شب شعر گویم ، شب شبِ درد و غم است
آسمان بی ستاره پُر زد دود ماتم است

در شبِ شام غریبان حسین ابن علی
نوحه خوان،بر سر زنان،از آدم تا خاتم است

در کنار نهر علقم خیمه ای برپا شده
کودکان بی پدر گریان و اشک همچون یم است

هر که می گرید ز دشمن تازیانه می خورد
همصدای ناله ی طفلان صدای علقم است

می کند امشب پرستاری ز سجاد عمه اش
با همه بار مصیبت همچو کوهِ محکم است

دست های حضرت عباس شد از تن قلم
زینب وارسته جای او صاحب پرچم است

کوفه امشب در تنور خولیِ بی آبرو
میزبان رأس خون آلود فخر آدم است

بس کن ای (بهروز) از این فاجعه دیگر مگو
طاقت زهرا کم و قدّش از این محنت خم است

​

شعر فی البداهه از خودم و تقدیم به ارواح طیبه ی شهداء و اسراء کربلا

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

کودکان تشنه لب عباس علمدار من است (2)
خیمه گه غرق تعب عباس علمدار من است (2)
اومی رود میدان که بهر تشنگان آب آورد با مشک پرآب از فرات اندوه ازدلها برد
باران تیر ونیزه را عباس با جان می خرد میروسپهدار من است عباس علمدار من است (2)
درخیمه بنشینید و بهراو دعا یکسر کنید کم شیون وفریاد برگرد علی اصغر کنید
امن یجیبی خوانده وتقدیم آن مضطر کنید لب تشنه سردار من است عباس علمدار من است (2)
او آب می آرد حرم سیراب سازد کامتان ساقی زخّم باده اش پرمی نماید جامتان
غم می برد ازسینه ها خوش می شود ایامتان درهرمحن یارمن است عباس علمدار من است (2)
اندر وفاداری نباشد کس به دوران مثل او هم در شجاعت کس نمی باشد به میدان مثل او
تشنه وتنها کی کند رزمی نمایان مثل او میرفداکار من است عباس غلمدار من است (2) انوار روی ماه او خورشید را شرمنده کرد بر ماه افتادش نظر مهتاب را تابنده کرد
با جان نثاری بهر دین اسلام را پاینده کرد دلبر ودلدارمن است عباس علمدار من است (2)
یارب سپهدارحسین تنهاست یاری اش نما ده نصرت عباس من اندر مصاف اشقیا
تنهاست اما می کند مردانه او بر پا لوا الحق وفادارمن است عباس علمدار من است (2)
لرزان سپاه کوفیان از ضربت شمشیراو گرگان کوفه یک به یک هستند درزنجیراو
بر گوش عالم می رسد از کربلا تکبیراو عباس علمدار من است عباس علمدار من است​