دل نامه یا نامه دل
- شروع کننده موضوع MAHDI.VALVE
- تاریخ شروع
- وضعیت
[FONT="][/FONT]
[FONT="]در دل "آری" و "نه" به لب دارند[/FONT]
[FONT="]ضعف خود را عیان نمی سازند[/FONT]
[FONT="]راز دار و خموش و مکارند[/FONT]
-
[FONT="]آه من هم زنم ، زنی که دلش[/FONT]
[FONT="]در هوای تو می زند پر و بال[/FONT]
[FONT="]دوستت دارم ای خیال لطیف[/FONT]
[FONT="]دوستت دارم ای امید محال[/FONT]
([FONT="]فروغ فرخزاد[/FONT])
آسمون و اون گل های پراکندش
گل های یخی از ریشه آکندش
خبر میدن از تو و از حرف های تو
بغض کردن روز و شب و اشک های تو
باید خبر بدم به شاه ستاره ها
اونهایی که رفتن و گم شدن اون بالا
که اشک و آه و عشق سر سپردگی ، بازم داره این من و از من میگیره
وقتی که چشم خیس من ، بارون و با غم میباره
بذار بگم تو سایه سارت بعد از این
گم میشم و خوابای رنگی میبینم
هر جا باشم قسم به اون ستاره ها
گل های عشق رو بی تبسم میچینم
آره باید بگم به اون ستاره ها
هر جا باشم من ، من رو با تو میبینم..............
این شعرو 1389/11/27 با تمام وجودم سرودم.
امیدوارم که خوشتون بیاد
گل های یخی از ریشه آکندش
خبر میدن از تو و از حرف های تو
بغض کردن روز و شب و اشک های تو
باید خبر بدم به شاه ستاره ها
اونهایی که رفتن و گم شدن اون بالا
که اشک و آه و عشق سر سپردگی ، بازم داره این من و از من میگیره
وقتی که چشم خیس من ، بارون و با غم میباره
بذار بگم تو سایه سارت بعد از این
گم میشم و خوابای رنگی میبینم
هر جا باشم قسم به اون ستاره ها
گل های عشق رو بی تبسم میچینم
آره باید بگم به اون ستاره ها
هر جا باشم من ، من رو با تو میبینم..............
این شعرو 1389/11/27 با تمام وجودم سرودم.
امیدوارم که خوشتون بیاد
دلم میخواست یه چادر داشتم.....
یه چادر سیاه.....
نشستم روبروی گذشته هام...........
خاطراتم...........
بادهای غم که می وزیدند، اینجا موندن..........
هوا سنگین شده........
نفسام با هر بار کوچیک و بزرگ شدن ثانیه ها به شماره میفته......
نمیدونم..... شاید میخواد پرواز کنه......
میخواد با زمان پرواز کنه و بره یه جای دور....
جایی که اثری از هیچ خاطره ای اونجا نباشه.....
جایی که دیگه حتی چادر سیاه هم نخواد.....
نشستم روبروی خاطراتم.....
لحظه هام، لحظه به لحظه تلخ تر میشن......
اون چادر سیاه کجاست؟
نغمه همه ی احساساتت رو بیان نکن!
دیگه دستام از کاغذ هم می ترسه.....
شاید نخوام بنویسم که چی بهم میگذره......
نمیخوام جایی ثبتشون کنم.....
میخوام یه روز با باد بفرستمشون که برن.....
برن یه جای دور....
جایی که یه عالمه آب اونجا باشه....
شاید بتونم خاطراتم رو بریزم تو آبش....
میگن آب همه چی رو می شوره.....
میخوام که آب تنفرها و عشق های لحظه ایم رو بشوره....
کاش یه چادر داشتم...
یه چادر که به شرق تنم میکوبیدمش....
و به گذشته ها سرازیر میشد....
روی چشمهای همیشه خسته ام پرده میکشیدم....
یک پرده سیاه....
سیاه سیاه......
آره...... هق هق........... های های.....
زار میزدم و گریه میکردم.....
یک بار برای همیشه....
یک بار....
شدم مثل کوه آتشفشانی که هر لحظه ....
از فوران کردنش پشیمون میشه.....
نمیدونم تا کی این مواد داغ رو باید توی سینه ی همیشه تنهام نگه دارم...
خسته ام ، خسته...
نغمه های نغمه داغ داغند....
مثل اینکه یکی از روزهای تابستون وقتی روزی میدادن.....
سهم من یه تیکه از خورشید بوده.......
این متن رو پارسال نوشتم، یک سال گذشته و هنوزم حرف دلم همینه....
یه چادر سیاه.....
نشستم روبروی گذشته هام...........
خاطراتم...........
بادهای غم که می وزیدند، اینجا موندن..........
هوا سنگین شده........
نفسام با هر بار کوچیک و بزرگ شدن ثانیه ها به شماره میفته......
نمیدونم..... شاید میخواد پرواز کنه......
میخواد با زمان پرواز کنه و بره یه جای دور....
جایی که اثری از هیچ خاطره ای اونجا نباشه.....
جایی که دیگه حتی چادر سیاه هم نخواد.....
نشستم روبروی خاطراتم.....
لحظه هام، لحظه به لحظه تلخ تر میشن......
اون چادر سیاه کجاست؟
نغمه همه ی احساساتت رو بیان نکن!
دیگه دستام از کاغذ هم می ترسه.....
شاید نخوام بنویسم که چی بهم میگذره......
نمیخوام جایی ثبتشون کنم.....
میخوام یه روز با باد بفرستمشون که برن.....
برن یه جای دور....
جایی که یه عالمه آب اونجا باشه....
شاید بتونم خاطراتم رو بریزم تو آبش....
میگن آب همه چی رو می شوره.....
میخوام که آب تنفرها و عشق های لحظه ایم رو بشوره....
کاش یه چادر داشتم...
یه چادر که به شرق تنم میکوبیدمش....
و به گذشته ها سرازیر میشد....
روی چشمهای همیشه خسته ام پرده میکشیدم....
یک پرده سیاه....
سیاه سیاه......
آره...... هق هق........... های های.....
زار میزدم و گریه میکردم.....
یک بار برای همیشه....
یک بار....
شدم مثل کوه آتشفشانی که هر لحظه ....
از فوران کردنش پشیمون میشه.....
نمیدونم تا کی این مواد داغ رو باید توی سینه ی همیشه تنهام نگه دارم...
خسته ام ، خسته...
نغمه های نغمه داغ داغند....
مثل اینکه یکی از روزهای تابستون وقتی روزی میدادن.....
سهم من یه تیکه از خورشید بوده.......
این متن رو پارسال نوشتم، یک سال گذشته و هنوزم حرف دلم همینه....
من تسلیم شدم.
دی گر وسط مــــــــــــــــــاندن را دوست نداشتم.
دی گر محبت های بی پاسخ را دوست نداشتم.
دی گر "عاقل" می شوم
"آدم بزرگ" می شوم
"نه تو نه من" می شوم.
آی آدم هــــــــــــــــــــــــ ا...
ببینید بر سر ما چه آمده که
زلال باشی سنگ های کف رودخانه ات را می بینند... برمی دارند....
ودرست نشانه می روند به سوی خودت!
تنها ماندن بهای گزافی برای زلال بودن است
اما
می ارزد
تنـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــهایی
را ترجیح می دهم چراکه درآن دروغی نیست
فریبـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــی نیست
رنـــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــج بی دلیلی نیست
می خواهم تنها بمانـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــم
دی گر وسط مــــــــــــــــــاندن را دوست نداشتم.
دی گر محبت های بی پاسخ را دوست نداشتم.
دی گر "عاقل" می شوم
"آدم بزرگ" می شوم
"نه تو نه من" می شوم.
آی آدم هــــــــــــــــــــــــ ا...
ببینید بر سر ما چه آمده که
زلال باشی سنگ های کف رودخانه ات را می بینند... برمی دارند....
ودرست نشانه می روند به سوی خودت!
تنها ماندن بهای گزافی برای زلال بودن است
اما
می ارزد
تنـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــهایی
را ترجیح می دهم چراکه درآن دروغی نیست
فریبـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــی نیست
رنـــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــج بی دلیلی نیست
می خواهم تنها بمانـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــم
چشمان تَرَم هوس یك خواب شیرین را گاز میزند
و من ...در همهمه ی این سكوت شمارش لبخندهای تلخ تو را چون تسبیح ذكر میگویم
تا خواب در مخمل نگاه سردم چشم بر هم بگذارد
نا مهربان بودن این پلكها با هم ...اشك را واسطه میكند تا دوباره به هم پیوند بخورند
دلم سكوت را فریاد می زند و نگاهم ... تو را....
تو را كه باز هم نبودنت ....نداشتن تمام شادیهاست
می چینم...آجرهای دلتنگی را بر دیوار دوری ات ...
دیوارهائی ساخته ام عظیم ...در این بن بست كه تا به آسمان بسته است
تو را از خدای آسمانها میخواهم
خدائی كه گوئی مرا از بندگانش خط زده
باد بود و آبـــ
آبـــ بود و موجــ
موجــ بود و مهتابـــ
مهتابـــ بود و شبـــ
شبـــ بود و تنهاييـــ
تنهاييـــ بود و قايقــ كاغذيم
او را به دستـــ باد سپردم
باد او را به دستـــ موجــ
در شبيــ مهتابيـــ
قايقــ كوچكـــ من
رويــ موجــ ها ميــ غلتيد
كاشــ دستيــ بود
قايقم را نجاتـــ ميداد
او در شبـــ گم شده بود...!!!
آبـــ بود و موجــ
موجــ بود و مهتابـــ
مهتابـــ بود و شبـــ
شبـــ بود و تنهاييـــ
تنهاييـــ بود و قايقــ كاغذيم
او را به دستـــ باد سپردم
باد او را به دستـــ موجــ
در شبيــ مهتابيـــ
قايقــ كوچكـــ من
رويــ موجــ ها ميــ غلتيد
كاشــ دستيــ بود
قايقم را نجاتـــ ميداد
او در شبـــ گم شده بود...!!!
[h=6]دخترك كوچكم!
عروسكت را زياد درآغوش نگير
گاه گاهي خانه ي شني كه مي سازي
خودت خراب كن
... ... ... دختركم!
گاهي با هم بازي زيبايت قهر كن
و زياد به گريه ي او اهميت نده
عادت كن ، بياموز
برگ هاي گل گلدانت را زياد لمس نكن،
ممكن است به آن عادت كني ، تو خزان
را تجربه نكرده اي
كمي بترس- بلنديها را تجربه كن
و پايين آمدن با سرسره را تجربه كن
و از همه مهمتر الاكلنگ را
چون زندگي تورا براي مرداب خود
سريع بزرگ مي كند ....[/h]
عروسكت را زياد درآغوش نگير
گاه گاهي خانه ي شني كه مي سازي
خودت خراب كن
... ... ... دختركم!
گاهي با هم بازي زيبايت قهر كن
و زياد به گريه ي او اهميت نده
عادت كن ، بياموز
برگ هاي گل گلدانت را زياد لمس نكن،
ممكن است به آن عادت كني ، تو خزان
را تجربه نكرده اي
كمي بترس- بلنديها را تجربه كن
و پايين آمدن با سرسره را تجربه كن
و از همه مهمتر الاكلنگ را
چون زندگي تورا براي مرداب خود
سريع بزرگ مي كند ....[/h]
یکی هست تو قلبم که هر شب واسه اون می نویسم و اون خوابه
نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بی تابه
یه کاغذ یه خودکار ، دوباره شده همدم این دل دیوونه
یه نامه که خیسه ، پر از اشکه و کسی بازم اونو نمیخونه
یه روز همین جا ، توی اتاقم ، یه دفعه رفت آره میره
چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره
گریه میکردم ، درو که می بست ، میدونستم که می میرم
اونم عزیزم بود نمیتونستم جلوی راهشو بگیرم
میترسم یه روزی برسه که اونو نبینم بمیرم تنهاا
خدایا کمک کن نمیخوام بدونه دارم جون میکنم اینجا
سکوت اتاق رو داره میشکنه تیک تاک ساعت رو دیوار
دوباره نمیخوام بشه باور من که نمیاد انگار
یه روز همین جا ، توی اتاقم ، یه دفعه رفت آره میره
چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره
گریه میکردم ، درو که می بست ، میدونستم که می میرم
اونم عزیزم بود نمیتونستم جلوی راهشو بگیرم
نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بی تابه
یه کاغذ یه خودکار ، دوباره شده همدم این دل دیوونه
یه نامه که خیسه ، پر از اشکه و کسی بازم اونو نمیخونه
یه روز همین جا ، توی اتاقم ، یه دفعه رفت آره میره
چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره
گریه میکردم ، درو که می بست ، میدونستم که می میرم
اونم عزیزم بود نمیتونستم جلوی راهشو بگیرم
میترسم یه روزی برسه که اونو نبینم بمیرم تنهاا
خدایا کمک کن نمیخوام بدونه دارم جون میکنم اینجا
سکوت اتاق رو داره میشکنه تیک تاک ساعت رو دیوار
دوباره نمیخوام بشه باور من که نمیاد انگار
یه روز همین جا ، توی اتاقم ، یه دفعه رفت آره میره
چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره
گریه میکردم ، درو که می بست ، میدونستم که می میرم
اونم عزیزم بود نمیتونستم جلوی راهشو بگیرم
دل من تـنها بـود ،
دل من هرزه نـبـود ...
دل من عادت داشـت ، که بمانـد يک جا
به کجا ؟!
معـلـوم است ، به در خانه تو !
دل من عادت داشـت ،
که بمانـد آن جا ، پـشـت يک پرده تـوري
که تو هر روز آن را به کناري بزني ...
دل من ساکن ديوار و دري ،
که تو هر روز از آن مي گـذري .
دل من ساکن دستان تو بود
دل من گوشه يک باغـچه بـود
که تو هر روز به آن مي نگري
راستي ، دل من را ديـدي ...؟!!
دل من هرزه نـبـود ...
دل من عادت داشـت ، که بمانـد يک جا
به کجا ؟!
معـلـوم است ، به در خانه تو !
دل من عادت داشـت ،
که بمانـد آن جا ، پـشـت يک پرده تـوري
که تو هر روز آن را به کناري بزني ...
دل من ساکن ديوار و دري ،
که تو هر روز از آن مي گـذري .
دل من ساکن دستان تو بود
دل من گوشه يک باغـچه بـود
که تو هر روز به آن مي نگري
راستي ، دل من را ديـدي ...؟!!
آدم هاي ساده را دوست دارم!
همان ها که بدي هيچ کس را باور ندارند!
همان ها که براي... همه لبخند دارند!
همان ها که هميشه هستند، براي همه هستند!
آدم هاي ساده را بايد مثل يک تابلوي نقاشي ساعت ها تماشا کرد؛
عمرشان کوتاه است!!
آدم هاي ساده را دوست دارم!
بوي ناب “ آدم ” مي دهند
همان ها که بدي هيچ کس را باور ندارند!
همان ها که براي... همه لبخند دارند!
همان ها که هميشه هستند، براي همه هستند!
آدم هاي ساده را بايد مثل يک تابلوي نقاشي ساعت ها تماشا کرد؛
عمرشان کوتاه است!!
آدم هاي ساده را دوست دارم!
بوي ناب “ آدم ” مي دهند
عزيزم نگـــــــران نباش...
حــــال مـــن خـــــــوب اســت !
بــزرگ شـــده ام !
ديگر آنقـــدر کــوچک نيستـم... که در دلــــتنگي هـــايم گم شــــوم
آمـوختــه ام که اين فـــاصــله ي کوتـــاه... بين لبخند و اشک نامش زندگيست
آمــوختــه ام که ديگــر دلم... براي نبــودنـت تنگ نشــــود
راســــــتي ...
دروغ گـــفتن را نيـــز خـــــــوب ياد گــرفتـه ام
حــــال مـــن خـــــــوب اســت...
خــــــوبِ خــــوب !
حــــال مـــن خـــــــوب اســت !
بــزرگ شـــده ام !
ديگر آنقـــدر کــوچک نيستـم... که در دلــــتنگي هـــايم گم شــــوم
آمـوختــه ام که اين فـــاصــله ي کوتـــاه... بين لبخند و اشک نامش زندگيست
آمــوختــه ام که ديگــر دلم... براي نبــودنـت تنگ نشــــود
راســــــتي ...
دروغ گـــفتن را نيـــز خـــــــوب ياد گــرفتـه ام
حــــال مـــن خـــــــوب اســت...
خــــــوبِ خــــوب !
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
معماری با مصالحی از جنس دل | ادبیات | 18272 | |
|
گریه کن ای دل.......... | ادبیات | 427 | |
|
دل نوشته‌هاي عرفاني | ادبیات | 430 | |
|
|
*****حرف دل***** | ادبیات | 117 | |
|
۩ ۞ ۩ جایی برای حرفهای دل فیدل ۩ ۞ ۩ | ادبیات | 13 |