روانکاری به روش ثقلی
روانکاری به روش ثقلی
روانکاری به روش ثقلی خود به دو دسته تقسیم می شود. در روش اول توسط دیسکی که بر روی میل لنگ نصب شده است، روغن از محفظه روغن کمپرسور کشیده شده و به قسمتهای فوقانی کمپرسور هدایت گردیده و از آنجا توسط نیروی وزن روغن (نیروی ثقل) به سمت پائین سرازیر و موجب روانکاری قطعات می شود. در این روش به جای دیسک می توان از یک حلقه نیز برای جابجائی روغن استفاده نمود. حلقه مورد استفاده دارای شیاری بوده و در اثر حرکت دورانی میل لنگ قادر به جابجا نمودن روغن از محفظه روغن به سایر نقاط کمپرسور می باشد. وجود روزنه در قسمتهای مختلف و بویژه یاطاقانها موجب رسیدن روغن به آنها می گردد . نیروی گریز از مرکز در اثر دوران رینگ موجب اعمال فشار در روغن می گردد.
در روش دوم از یک پمپ روغن برای ارسال روانساز به مخزن که در بالای سیستم قرار دارد استفاده می شود. روغن تحت نیروی ثقل به طرف پائین سرازیر شده و نقاط مورد نظر را روانکاری می کند.
همانند روش قبل این سیستم فاقد فیلتر بوده و مستقل از جهت دورانی کمپرسور می باشد. حسن این روش کنترل میزان روغن در روانکاری وعیب آن برگشت روغن در اثر اعمال فشار درهنگام کار کمپرسورها با سرعت دورانی بالا می باشد. اساسا این روش با وجود سادگی وارزانی به لحاظ پائین بودن کیفیت آن روش چندان مناسبی نبوده و برای کمپرسورهای بزرگ و یا کمپرسورهائی که در سرعت دورانی زیاد کار می کنند توصیه نمی شود .
روانکاری به روش ثقلی
روانکاری به روش ثقلی خود به دو دسته تقسیم می شود. در روش اول توسط دیسکی که بر روی میل لنگ نصب شده است، روغن از محفظه روغن کمپرسور کشیده شده و به قسمتهای فوقانی کمپرسور هدایت گردیده و از آنجا توسط نیروی وزن روغن (نیروی ثقل) به سمت پائین سرازیر و موجب روانکاری قطعات می شود. در این روش به جای دیسک می توان از یک حلقه نیز برای جابجائی روغن استفاده نمود. حلقه مورد استفاده دارای شیاری بوده و در اثر حرکت دورانی میل لنگ قادر به جابجا نمودن روغن از محفظه روغن به سایر نقاط کمپرسور می باشد. وجود روزنه در قسمتهای مختلف و بویژه یاطاقانها موجب رسیدن روغن به آنها می گردد . نیروی گریز از مرکز در اثر دوران رینگ موجب اعمال فشار در روغن می گردد.
در روش دوم از یک پمپ روغن برای ارسال روانساز به مخزن که در بالای سیستم قرار دارد استفاده می شود. روغن تحت نیروی ثقل به طرف پائین سرازیر شده و نقاط مورد نظر را روانکاری می کند.
همانند روش قبل این سیستم فاقد فیلتر بوده و مستقل از جهت دورانی کمپرسور می باشد. حسن این روش کنترل میزان روغن در روانکاری وعیب آن برگشت روغن در اثر اعمال فشار درهنگام کار کمپرسورها با سرعت دورانی بالا می باشد. اساسا این روش با وجود سادگی وارزانی به لحاظ پائین بودن کیفیت آن روش چندان مناسبی نبوده و برای کمپرسورهای بزرگ و یا کمپرسورهائی که در سرعت دورانی زیاد کار می کنند توصیه نمی شود .