مشاعره عرفانی

mx_2000 · Feb 4, 2013

mani24 گفت:
در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود

کاین شاهد بازاری وان پرده نشین باشد

آن نیست که حافظ را رندی بشد از خاطر

کاین سابقه پیشین تا روز پسین باشد

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتـــند و به پیمــــانه زدند
صوفیان حرم و ستر و عفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستــــــــانه زدند

طناز خانمی · Feb 4, 2013

mx_2000 گفت:
دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتـــند و به پیمــــانه زدند
صوفیان حرم و ستر و عفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستــــــــانه زدند

دمی با غم به سر بردن جهان یکسر نمی ارزد
به می بفروش دلق ما که یک ارزن نمی ارزد

mx_2000 · Feb 5, 2013

طناز خانمی گفت:
دمی با غم به سر بردن جهان یکسر نمی ارزد
به می بفروش دلق ما که یک ارزن نمی ارزد

درهوایت بیقــــرارم روز و شب
سر زکویت برندارم روز و شب

mahdi26465 · Feb 7, 2013

mx_2000 گفت:
درهوایت بیقــــرارم روز و شب
سر زکویت برندارم روز و شب

به دامن می‌دود اشکم، گریبان می‌درد هوشم...............................نمی‌دانم چه می‌گوید نسیم صبح در گوشم

به اندک روزگاری بادبان کشتی می شد.......................................ز لطف ساقیان، سجادهٔ تزویر بر دوشم

ازان روزی که بر بالای او آغوش وا کردم.........................................دگر نامد به هم چون قبله از خمیازه آغوشم

به کار دیگران کن ساقی این جام صبوحی را..................................که تا فردای محشر من خراب صحبت دوشم

ز چشمش مستی دنباله‌داری قسمت من شد..............................که شد نومید صبح محشر از بیداری هوشم

من آن حسن غریبم کاروان آفرینش را...........................................که جای سیلی اخوان بود نیل بناگوشم

کنار مادر ایام را آن طفل بدخویم..................................................که نتواند به کام هر دو عالم کرد خاموشم

ز خواری آن یتیمم دامن صحرای امکان را.......................................که گر خاکم سبو گردد، نمی‌گیرند بر دوشم

فلک بیهوده صائب سعی در اخفای من دارد...................................نه آن شمعم که بتوان داشت پنهان زیر سرپوشم

mani24 · Feb 10, 2013

mahdi26465 گفت:
به دامن می‌دود اشکم، گریبان می‌درد هوشم...............................نمی‌دانم چه می‌گوید نسیم صبح در گوشم

به اندک روزگاری بادبان کشتی می شد.......................................ز لطف ساقیان، سجادهٔ تزویر بر دوشم

ازان روزی که بر بالای او آغوش وا کردم.........................................دگر نامد به هم چون قبله از خمیازه آغوشم

به کار دیگران کن ساقی این جام صبوحی را..................................که تا فردای محشر من خراب صحبت دوشم

ز چشمش مستی دنباله‌داری قسمت من شد..............................که شد نومید صبح محشر از بیداری هوشم

من آن حسن غریبم کاروان آفرینش را...........................................که جای سیلی اخوان بود نیل بناگوشم

کنار مادر ایام را آن طفل بدخویم..................................................که نتواند به کام هر دو عالم کرد خاموشم

ز خواری آن یتیمم دامن صحرای امکان را.......................................که گر خاکم سبو گردد، نمی‌گیرند بر دوشم

فلک بیهوده صائب سعی در اخفای من دارد...................................نه آن شمعم که بتوان داشت پنهان زیر سرپوشم

« ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم »

mx_2000 · Feb 10, 2013

mani24 گفت:
« ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم »

مرغ سان از قفس خاک هوایی گشتم
به هوایی که مگر صید کند شهبازم

طناز خانمی · Feb 12, 2013

mx_2000 گفت:
مرغ سان از قفس خاک هوایی گشتم
به هوایی که مگر صید کند شهبازم

مکن از خواب بیدارم خدارا
که دارم خلوتی خوش با خیالش

mx_2000 · Feb 12, 2013

طناز خانمی گفت:
مکن از خواب بیدارم خدارا
که دارم خلوتی خوش با خیالش

شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

mani24 · Apr 26, 2013

mx_2000 گفت:
شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]دلا تا مهر مهرویی نداری[/FONT]