مشاعره عرفانی

[فانوس خیس]

ای همه هستی ز تو پیدا شده/خاک ضعیف از تو توانا شده

هر سوی که روی آری در پیش تو گل روید

هر جا که روی آیی فرشت همه زر بادا
مولانا

 

[|PlaNeT|]

هر سوی که روی آری در پیش تو گل روید

هر جا که روی آیی فرشت همه زر بادا
مولانا

ای که می خواهی کنی تکفیر ما

صبر کن تا بشنوی تفسیر ما

 

[mani24]

ای که می خواهی کنی تکفیر ما

صبر کن تا بشنوی تفسیر ما

از لطف تو چون جان شدم وز خویشتن پنهان شدم
ای هست تو پنهان شده در هسستی پنهان من​

 

[|PlaNeT|]

از لطف تو چون جان شدم وز خویشتن پنهان شدم
ای هست تو پنهان شده در هسستی پنهان من​

نخستین گام در میدان عرفان

"طلب" باشد ، طلب ای طالب آن

به منزلگاه دوم عشق باید

که تا یابی نشان از مهر جانان

 

[D I S A]

نخستین گام در میدان عرفان

"طلب" باشد ، طلب ای طالب آن

به منزلگاه دوم عشق باید

که تا یابی نشان از مهر جانان

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند | نه هر که آینه سازد سکندری داند
نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست | کلاه داری و آیین سروری داند
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن | که یار،خود روش بنده پروری داند . . .

 

[فانوس خیس]

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند | نه هر که آینه سازد سکندری داند
نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست | کلاه داری و آیین سروری داند
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن | که یار،خود روش بنده پروری داند . . .

دوش از مسجد سوی میخانه امد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

 

[|PlaNeT|]

دوش از مسجد سوی میخانه امد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

آنقدر در میزنم این خانه را
تا ببینم روی صاحبخانه را
گاه بر در میزنم گاهی به سر
بودم اشفته شدم آشفته تر

 

[mohsen-gh]

آنقدر در میزنم این خانه را
تا ببینم روی صاحبخانه را
گاه بر در میزنم گاهی به سر
بودم اشفته شدم آشفته تر

رندي آموز و كرم كن كه نه چندان هنرست
حيواني كه ننوشد مي و انسان نشود

 

[toghrol1]

رندي آموز و كرم كن كه نه چندان هنرست
حيواني كه ننوشد مي و انسان نشود

درکش رمیدگان را محنت رسیدگان را/ زان جذبه‌های جانی ای جذبه تو غالب

 

[F A R Z A N E]

درکش رمیدگان را محنت رسیدگان را/ زان جذبه‌های جانی ای جذبه تو غالب

باز آي كه تا به خود نيازم بيني *****بيداري شبهاي درازم بيني
بر من در وصل بسته ميدارد دوست ***** دل را به عنان شكسته ميدارد دوست
زين پس منو دلشكستگي بر دراوست ***** چون دوست دل شكسته ميدارد دوست
من بودم و دوش آن بت و بنده نواز ***** از من همه لابه بود و از وي همه ناز
شب رفت و حديث ما به پايان نرسي ***** شب را چه كنم حديث ما بود دراز

 

[mohsen-gh]

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد

​

از سر پیمان برفت بر سر پیمانه شد
​

 

[arc_saba]

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد

​

از سر پیمان برفت بر سر پیمانه شد
​

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[mohsen-gh]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

در خرابات مغان نور خدا می بینم


وین عجب بین که چه نوری ز کجا می بینم

 

[arc_saba]

در خرابات مغان نور خدا می بینم


وین عجب بین که چه نوری ز کجا می بینم

من که سر در نیاورم به دو کون
گردنم زیر بار منت اوست

 

[mohsen-gh]

من که سر در نیاورم به دو کون
گردنم زیر بار منت اوست

تنها نه فرات که هفت دریا می سوخت
​

از تشنگیت تمام دنیا می سوخت​

باران سما ز سرنوشتش گله داشت​

روزی كه جگر گوشه ی زهرا می سوخت​

 

[وهاب...]

ترسم كه اشك در غم ما پرده در شود
وين راز سر به مهر به عالم سمر شود

 

[salvador]

دلی کز عشق جانان دردمند است

همو داند که قدر عشق چند است



دلا گر عاشقی از عشق بگذر

که تا مشغول عشقی عشق بند است


- عطار
​

 

[naghmeirani]

تو زبون تن خاکی و چو باد

توسن عمر تو در تاختن است

​

 

[salvador]

تا ما به سر کوی تو آرام گرفتیم

اندر صف دل سوختگان نام گرفتیم



در آتش تیمار تو تا سوخته گشتیم

در کنج خرابات می خام گرفتیم


- سنایی
​

 

[pearan]

من مرغکی پربسته‌ام زان در قفس بنشسته‌ام
گر زان که بشکستی قفس بنمودمی پرواز را

سعدی تو مرغ زیرکی خوبت به دام آورده‌ام
مشکل به دست آرد کسی مانند تو شهباز را

 

[salvador]

از شبنم عشق خاک آدم گل شد

شوری برخاست فتنه‌ای حاصل شد


سر نشتر عشق بر رگ روح زدند

یک قطره خون چکید و نامش دل شد


- ابوسعید ابوالخیر



​

 

[naghmeirani]

دین و دل به یک دیدن، باختیم و خرسندیم

در قمار عشق ای دل، کی بود پشیمانی؟


"شیخ بهایی"
​

 

[pearan]

دین و دل به یک دیدن، باختیم و خرسندیم

در قمار عشق ای دل، کی بود پشیمانی؟


"شیخ بهایی"
​

یك طایفه را بهر مكافات سرشتند
یك سلسله را بهر ملاقات گزیدند

یك فرقه به عشرت در كاشانه گشادند
یك زمره به حسرت سرانگشت گزیدند
مولوی

 

[mohsen-gh]

در راه ِ رسیدن به تو، گیرم که بمیرم

اصلاً به تو افتاده مسیرم، که بمیرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم

یا تنگ در آغوش بگیرم، که بمیرم
​

 

[salvador]

ما ز عشقت آتشین دل مانده‌ایم

دست بر سر پای در گل مانده‌ایم


خاک راه از اشک ما گل گشت و ما

پای در گل دست بر دل مانده‌ایم

- عطار



​

 

[pearan]

ما ز عشقت آتشین دل مانده‌ایم

دست بر سر پای در گل مانده‌ایم


خاک راه از اشک ما گل گشت و ما

پای در گل دست بر دل مانده‌ایم

- عطار



​

مخوان جز درس عرفان، تا که از رفتار و گفتارت
بداند دیو کز شاگردهای این دبستانی
همی مردم بیازاری و جای مردمی خواهی
همی درهم کشی ابروی، چون گویند ثُعبانی
پروین اعتصامی

 

[SHM.IT]

یعقوب وار وااسفاها همی‌زنم

دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست


والله که شهر بی‌تو مرا حبس می‌شود

آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست
؛مولانا؛

 

[pearan]

یعقوب وار وااسفاها همی‌زنم

دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست


والله که شهر بی‌تو مرا حبس می‌شود

آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست
؛مولانا؛

تو ، همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت،
من ، همه محو تماشای نگاهت.
آسمان صاف و شب آرام،
بخت، خندان و ،زمان رام.
خوشه ی ماه فرو ریخته در آب
شاخه ها دست بر آورده به مهتاب.

 

[salvador]

بی‌ دل و جان بسر شود بی‌ تو بسر نمی‌ شود

بی دو جهان بسر شود بی‌ تو بسر نمی‌ شود


بی‌ سر و پا بسر شود بی‌ تن و جان بسر شود

بی من و ما بسر شود بی‌ تو بسر نمی‌ شود



- فیض کاشانی



​

 

[R a h a a M]

در چشم من نیاید خوبان جمله عالم
​

بنگر خیال خوبش مژگان من گرفته
​

من خسته گرد عالم درمان ز کس ندیدم
​

تا درد عشق دیدم درمان من گرفته
​

​

"مولانا"
​