شب

[naghmeirani]

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید

که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل

کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

 

[iceman10]

شبا وقتي که تنهايي مياد همراه دلتنگي
مي پيچه باز صداي پات به روي پله سنگي
به فکر اينکه برگشتي دلم مياد به پيشوازت
خيال قامتت اينجاست، نگاهم ميکنه نازت
دلم از روي نوميدي ميگه اون نيست خيالاته

 

[naghmeirani]

ساقی بده پیمانه ای ز آن می که بی خویشم کند

بر حسن شور انگیز تو عاشق تر از پیشم کند

زان می که در شبهای غم بارد فروغ صبحدم

غافل کند از بیش و کم فارغ ز تشویشم کند

 

[iceman10]

وقتي شب پاشو تو باغها ميزاره
نفس گلها مي گيره
وقتي تاريکي از آسمون مي باره
دل غنچه ها مي ميره
وقتي ظلمت نفس گلها رو بسته
گل محبوبه شب بيدار نشسته
دل به تاريکي و ظلم شب نمي ده
که عطرش تا ته باغها رسيده

 

[دختر بابا تكه!]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندران ظلمت شب آب حياتم دادند
بيخود از شعشعه ي پرتو ذاتم كردند
باده از جام تجلي صفاتم دادند
چه مبارك سحري بود و چه فرخنده شبي
آن شب قدر كه اين تازه براتم دادند
بعد از اين روي من و آينه وصف جمال
كه در آنجا خبر از جلوه ي ذاتم دادند
من اگر كامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و اين ها به زكاتم دادند

 

[iceman10]

اگه تو شباي سردت با خودت تنها ميشيني
من برات ميخونم از عشق تا که فردا رو ببيني

اگه هم صداي اشکي واسه آرزوي بر باد
من برات ميخونم اي گل نو بهارو نبر از ياد

همه دلخوشيم به اينه که تو يادت موندگارم
گر چه عمريه تو اين دشت يه خزونه بي بهارم

 

[naghmeirani]

يادم آمد كه شبي با هم از آن كوچه گذشتيم

پرگشوديم و در آن خلوت دلخواسته گشتيم

ساعتي بر لب آن جوي نشستيم

تو همه راز جهان ريخته در چشم سياهت

من همه محو تماشاي نگاهت

 

[naghmeirani]

رفت در ظلمت غم، آن شب و شب هاي دگر هم

نه گرفتي دگر از عاشق آزرده خبر هم

نه كني ديگر از آن كوچه گذر هم!

بي تو اما به چه حالي من از آن كوچه گذشتم!

 

[primrose]

شب های هجر را گذراندیم و زنده ایم
مارا به سخت جانی خود این گمان نبود!
​

 

[sweetest]

شب، سیاه

چشم‌هاش، گیسوو هاش سیاه‌تر

راه گُم می‌کند امشب، اگر بیاید.

خدایا کمی برف ببار!

 

[كندو]

شب
در کلبه خوابیده‌ای
در بیرون آتش روشن می‌کنم
با فانوس ازکلبه بیرون می‌آیی
دامن کولی‌ها را پوشیده‌ای
به کلبه دعوتم می‌کنی
تماماتاق از نام مقدس تو پر شده
پنجره را باز می‌کنم
باد می‌وزد
شمع روی میزمی‌افتد
صندلی کج می‌شود
سگ همسایه به صدا در می‌آید
مادرت در میزند
باز می کنم در را

 

[sahar tala]

تورا گم ميكنم هر روز و پيدا ميكنم هر شب
بدين سان خوابها را با تو زيبا ميكنم هر شب
تبي اين كاه را چون كوه سنگين ميكند آنگاه
چه آتش ها كه در اين كوه برپا ميكنم هر شب

 

[*GLADIATOR*]

شب را دوست دارم...
چرا که در تاریکی، چهره ها مشخص نیست!!!
و هر لحظه این امید در درونم ریشه می زند؛
که آمده ای...
ولی من ندیده ام!

 

[mani24]

… و تو فارغ ازو وز حال ما

بازپرس آخر که: چون شد حال آن بیمار ما؟
شب خیالت گفت با جانم که: چون شد حال دل؟

نعره زد جانم که: ای مسکین، بقا بادا تو را

دوستان …

 

[mani24]

… دلم پرتو مهر رخت

می‌کنم از آب چشم خانهٔ دل را خراب
روز ار آید به شب بی رخ تو چه عجب؟

روز چگونه بود چون نبود آفتاب؟
چون به سر کوی تو نیست تنم را مقام
چون …

 

[mani24]

سر کفر و غم ایمان که دارد؟

اگر عشق تو خون من نریزد
غمت را هر شبی مهمان که دارد؟

دل من با خیالت دوش می‌گفت:
که این درد مرا درمان که دارد؟
لب شیرین تو …

 

[mani24]

… فشانی جان

که این متاع بر آن رخ نثار نتوان کرد
بلا به پیش خیالش شبی همی گفتم

که : دشمنی همه با دوستدار نتوان کرد
بگوی تا نکند زلف تو پریشانی
که بیش ازین …

 

[mani24]

گذار آرد مه من گاهگاه از اشتباه اینجا


فدای اشتباهی کآرد او را گاهگاه اینجا



مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما یارب


فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اینجا


کله جا ماندش این جا و نیامد دیگرش از پی

نیاید فی المثل آری گرش افتد کلاه اینجا


نگویم جمله با من باش و ترک کامکاران کن

چو هم شاهی و هم درویش گاه آنجاو گاه اینجا


هوای ماه خرگاهی مکن ای کلبه درویش

نگنجد موکب کیوان شکوه پادشاه اینجا


توئی آن نوسفر سالک که هر شب شاهد توفیق


چراغت پیش پا دارد که راه اینجا و چاه اینجا


بیا کز دادخواهی آن دل نازک نرنجانم

کدورت را فرامش کرده با آئینه آه اینجا



سفر مپسند هرگز شهریار از مکتب حافظ

که سیر معنوی اینجا و کنج خانقاه اینجا

 

[faryad beseda]

شب تاسحر مي نغنوم وندر زكس مي نشنوم
وين ره نه قاصد ميروم كز كف عنانم ميرود

 

[توماس2]

شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد

تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

 

[mani24]

اگر تو فارغی از حال دوستان یارا

فراغت از تو میسر نمی‌شود ما را


تو را در آینه دیدن جمال طلعت خویش

بیان کند که چه بودست ناشکیبا را


بیا که وقت بهارست تا من و تو به هم

به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را


به جای سرو بلند ایستاده بر لب جوی

چرا نظر نکنی یار سروبالا را


شمایلی که در اوصاف حسن ترکیبش

مجال نطق نماند زبان گویا را


که گفت در رخ زیبا نظر خطا باشد

خطا بود که نبینند روی زیبا را


به دوستی که اگر زهر باشد از دستت

چنان به ذوق ارادت خورم که حلوا را


کسی ملامت وامق کند به نادانی

حبیب من که ندیدست روی عذرا را


گرفتم آتش پنهان خبر نمی‌داری

نگاه می‌نکنی آب چشم پیدا را


نگفتمت که به یغما رود دلت سعدی

چو دل به عشق دهی دلبران یغما را


هنوز با همه دردم امید درمانست

که آخری بود آخر شبان یلدا را

 

[mani24]

شراب از دست خوبان سلسبیلست

و گر خود خون میخواران سبیلست


نمی‌دانم رطب را چاشنی چیست

همی‌بینم که خرما بر نخیلست


نه وسمست آن به دلبندی خضیبست

نه سرمست آن به جادویی کحیلست


سرانگشتان صاحب دل فریبش

نه در حنا که در خون قتیلست


الا ای کاروان محمل برانید

که ما را بند بر پای رحیلست


هر آن شب در فراق روی لیلی

که بر مجنون رود لیلی طویلست


کمندش می‌دواند پای مشتاق

بیابان را نپرسد چند میلست


چو مور افتان و خیزان رفت باید

و گر خود ره به زیر پای پیلست


حبیب آن جا که دستی برفشاند

محب ار سر نیفشاند بخیلست


ز ما گر طاعت آید شرمساریم

و ز ایشان گر قبیح آید جمیلست


بدیل دوستان گیرند و یاران

ولیکن شاهد ما بی‌بدیلست


سخن بیرون مگوی از عشق سعدی

سخن عشقست و دیگر قال و قیلست

 

[RZGH]

شب ازدریچه نگاه تو نگریستن به اسمان هستی زیباست....................

 

[mani24]

شبی از پشت یک تنهایی غمناک و بارانی

تو را با لهجه گلهای نبلوفر صدا کردم

تمام شب برای با طراوت بودن باغ قشنگ ارزوهایت دعا کردم

پس از یک جستجوی نقره ای در کوچه های ابی احساس

تو را از بین گلهایی که در تنهاییم رویید با حسرت جدا کردم

و تو در پاسخ ابی ترین موج تمنای دلم گفتی

دلم سرگردان و حیران چشمانیست رویایی

و من تنها برای دیدن ان چشمان

تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم

همین بود اخرین حرفت

و من بعد از عبور تلخ و غمگینت حریم چشم هایم را

به روی اشکی از جنس غروب ساکت و نارنجی خورشید وا کردم

نمیدانم چرا رفتی؟ نمیدانم چرا؟ شاید خطا کردم

و تو بی انکه فکر غربت چشمان من باشی

نمیدانم کجا ؟ تا کی ؟برای چه

ولی رفتی.....

و بعد رفتنت باران چه معصومانه میبارید

 

[RZGH]

شبی دراوج تنهایی خویش وبادریایی ازجنس نیازوگفتگوهایم به سوی دشت سرسبز خیال وارزوهایم شتابان بادلی چون شبنمی تنها رها گشتم
نمی دانم چه می دیدم.....................
............................................

 

[RZGH]

چوروزی زاغوش دریا برایم
شبی هم دراغوش دریا بمیرم
تودریای من بودی اغوش بازکن
که می خواهداین قوی زیبا بمیرد

 

[iceman10]

شب است و سکوت یک مرد
شب من از تمام شبهای سیاه چشمان تو سیاه تر است

 

[mani24]

[h=2]

تمام این شب‌ها [/h]

تمام این شب‌ها
یکی یکی
گوسفندهای شهرم را شمرده‌ام
جای من بودی
تو هم خوابت نمی‌برد
اگر با هر گوسفند
چهار گرگ می‌شمردی.
الهه ملک محمدی​

 

[RZGH]

شب را دوست دارم
چراکه در تاریکی چهره هامشخص نیست
وهرلحظه این امیددردرونم ریشه می زند
که امده ای ولی من ندیده ام

 

[RZGH]

شب اغاز هجرت تو شب درخودشکستنم بود
شب بی رحم رفتن توشب ازپانشستنم بود
شب بی تو شب بی من شب دل مرده های تنهابود
شب رفتن شب مردن شب دل کندن من ازمابود