شب

[mani24]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندران ظلمت شب آب حياتم دادند
بيخود از شعشعه ي پرتو ذاتم كردند
باده از جام تجلي صفاتم دادند
چه مبارك سحري بود و چه فرخنده شبي
آن شب قدر كه اين تازه براتم دادند
بعد از اين روي من و آينه وصف جمال
كه در آنجا خبر از جلوه ي ذاتم دادند
من اگر كامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و اين ها به زكاتم دادند

 

[RZGH]

دارم ز فـــــــــراقت همه شب چشم تر ای دوست
احــــــــــوال مــــن دلشده پرس از سحر ای دوست

افسوس که عمــــــــرم شـــــــد و روی تو ندیدم
صـــــد آه ز آهـــــم کـــــــــه ندارد اثـــر ای دوست

ای چهر دلآرای تــــــــوام مـــــــــایه ی شــادی
نگــــــــذاشته هجـــــــرت دل شادی دگر ای دوست

شب تـــــــا به سحر دوختــــه ام دیـده به راهـت
باز آی خــــــدا را تـــــــو دگــر از سفر ای دوسـت

مـــــــا دلشدگــــانیم و تـــــــویی دلبـر دل هـــــا
مــــــــا منتَظِــــــرانیم و تـــــویی منتَظَر ای دوست

پـــــرسیده ام از اهـــل نظــــــــر جمله بــر آنند
داری ز ره لــطــف بــــــــر آنان نظـــر ای دوسـت

تقـــــــــدیر بـــــــــود گـــــر ز فراق تــو بمیرم
تسلیم تــــو باشند قضــــــا و قــــــــدر ای دوســت

چــــون روز شــــود شـــــام دلـــم گـــر کنی از مهر
با گوشــــه ی چشمی به"شکوهی"نظر ای دوسـت

 

[RZGH]

دوش مرا حال خوشی دست داد سینه ما را عطشی دست داد

نام تو بردم لبم آتش گرفت شعله به دامان سیاوش گرفت

نام تو آرامه جان منست نامه تو خط امان منست

ای نگهت خواستگه آفتاب بر من ظلمت زده یک شب بتاب

پرده برانداز زچشم ترم تا بتوانم به رخت بنگرم

ای نفست یار و مددکار ما کی و کجا وعده دیدار ما

 

[mani24]

ایکاش**آشنایی ها نبود*

*دلبستگی ها نبود*

*تاریکی شب ،همیشه مهمان خانه ای نبود*

*آمدنی درکار نبود*

*ایکاش و هزاران ایکاش*

*گرهی بسته میان نگاه منو تو نبود*

*دستی به تمنای نوازش محتاج نبود*

*کلیدی برای گشودن قفل دل ها نبود*

*مهری بین شمع و پروانه نبود*

*ایکاش و هزاران کاش

 

[RZGH]

ازسرم خوابو گرفتن چشمای رنگ شب تو
نگوهذیون عزیزم بزاگم شم توتب تو
می دونم حتی خیالت ازسرم برام زیاده
اما بایستی بدونی یه نفر دل به تو داده

 

[RZGH]

زیباترین شب زمین
شب پرازنگاه تو

 

[RZGH]

توصدای لب بسته منی
توسکوت شب خسته منی
تونیازمن وفریادمنی
تووجودم همه اغازمنی

 

[mani24]

سکوت ساکت سنگین سرد شب مرا در قعر این گرداب بیایاب میگیرد
دو چشم خسته ام را خواب میگیرد
من اما دیگر از هر خواب بیزارم
حرامم باد خواب راحت و شادی من امشب باز بیدارم

حمید مصدق

 

[mani24]

خداحافظ ای شعر شب های روشن

​

سلام ای غروب غریبانه ی دل

سلام ای طلوع سحرگاه رفتن

سلام ای غم لحظه های جدایی

خداحافظ ای شعر شب های روشن

خداحافظ ای قصه ی عاشقانه

خداحافظ ای آبی روشن عشق

خداحافظ ای عطر شعر شبانه

خداحافظ ای همنشین همیشه

خداحافظ ای داغ بر دل نشسته

تو تنها نمی مانی ای مانده بی من

تو را می سپارم به دل های خسته

تو را می سپارم به مینای مهتاب

تو را می سپارم به دامان دریا

اگر شب نشینم اگر شب شکسته

تو را می سپارم به رویای فردا

به شب می سپارم تو را تا نسوزد

به دل می سپارم تو را تا نمیرد

اگر چشمه واژه از غم نخشکد

اگر روزگار این صدا را نگیرد

خداحافظ ای برگ و بار دل من

خداحافظ ای سایه سار همیشه

اگر سبز رفتی اگر زرد ماندم

خداحافظ ای نوبهار همیشه

 

[succulent]

دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی/ کز عکس روی او شب هجران سرآمدی
تعبیر خواب چیست؟ یار سفر کرده میرسد/ ای کاش هر چه زودتر از در درآمدی

 

[mani24]

" قصه اي از شب "

شب است
شبي آرام و باران خورده و تاريك
كنار شهر بي‌غم خفته غمگين كلبه‌اي مهجور
فغانهاي سگي ولگرد مي‌آيد به گوش از دور
به كرداري كه گويي مي‌شود نزديك
درون كومه‌اي كز سقف پيرش مي‌تراود گاه و بيگه قطره‌هايي زرد
زني با كودكش خوابيده در آرامشي دلخواه
دود بر چهره‌ي او گاه لبخندي
كه گويد داستان از باغ رؤياي خوش آيندي
نشسته شوهرش بيدار، مي‌گويد به خود در ساكت پر درد
گذشت امروز، فردا را چه بايد كرد ؟

كنار دخمه‌ي غمگين
سگي با استخواني خشك سرگرم است
دو عابر در سكوت كوچه مي‌گويند و مي‌خندند
دل و سرشان به مي، يا گرمي انگيزي دگر گرم است

شب است
شبي بيرحم و روح آسوده، اما با سحر نزديك
نمي‌گريد دگر در دخمه سقف پير
و ليكن چون شكست استخواني خشك
به دندان سگي بيمار و از جان سير
زني در خواب مي گريد
نشسته شوهرش بيدار
خيالش خسته، چشمش تار

 

[...scream...]

شب های مهتابی

شب های مهتابی

به ديدارم بيا هر شب

در اين تنهايي تنها و تاريک خدا مانند

دلم تنگ است
بيا اي روشن

اي روشن تر از لبخند
شبم را روز کن در زير سرپوش سياهي ها



به ديدارم بيا هر شب

در اين تنهايي تنها و تاريک خدا مانند

دلم تنگ است

بيا اي روشن

اي روشن تر از لبخند

شبم را روز کن در زير سرپوش سياهي ها

دلم تنگ است

بيا بنگر چه غمگين و غريبانه

در اين ايوان سر پوشيده و اين تالاب مالامال

دلي خوش کرده ام با اين پرستو ها و ماهي ها

و اين نيلوفر آبي و اين تالاب مهتابي

بيا اي همگناه من در اين برزخ

بهشتم نيز و هم دوزخ

به ديدارم بيا اي همگناه اي مهربان

که اينان زود مي پوشند رو در خوابهاي بيگناهي ها

و من مي مانم و بيداد بي خوابي

در اين ايوان سر پوشيده متروک

شب افتاده ست و در تالاب من ديريست

که در خوابند آن نيلوفر آبي و ماهي ها پرستو ها

بيا امشب که بس تاريک و تنهايم

بيا اي روشني اما بپوشان روي

که مي ترسم ترا خورشيد پندارند

و مي ترسم از خواب برخيزند

و مي ترسم که چشم از خواب بردارند

نمي خواهم ببيند هيچکس ما را

نمي خواهم بداند هيچکس ما را

و نيلوفر که سر بر مي کشد از آب

پرستو ها که با پرواز وبا آواز

و ما هيها که با آن رقص غوغايي

نمي خواهم بفهمانند بيدارند

شب افتاده است و من تنها و تاريکم


و در ايوان و در تالاب من ديريست در خوابند

پرستو ها و ماهيها و آن نيلوفر آبي

بيا اي مهربان با من!

بيا اي ياد مهتابي

 

[دختر شرقی]

از سياهي چرا حذر كردن
شب پر از قطره هاي الماس است
آنچه از شب بجاي مي ماند
عطر سكر آور گل ياس است

فروغم

 

[naghmeirani]

آنقدر در خواب هایم قدم زده ای
یک شب نیایی
بی خواب می شوم!

-----------
ایرج تمجیدی

 

[vajiheh.kh]

اگر آن شب نگاهم نمی کردی
اگر در آن شب تاریک برای این تنهاتر از تنهایی چشمکی نمی زدی
اگر در اولین حرفم باورم نمی کردی
اگر نمی ماندی و می رفتی
من دیگر این که هستم نبودم..

 

[kalla]

شب..

شب..

چكه ناوداني زوزه سكوت درسرم..
خيالي كمرنگ از نگاهش ربوده خواب ازبرم..
ترشدكوچه وخشك شد چشم ترم..
مي رقصد خواب..آن سوي ديوارخيال..
مينالد دل..درحسرت آرزوهاي محال..
سايه ها ميخواننددردل شب..
تب همه تنم را سوزاند..
بايدرفت..
به كجابايد رفت ازدست خودم؟!

 

[mani24]

هـــر شـــب ...

بـــه خـــودم قـــول میدهـــم كـــه ...

فـــراموشـت كنـــم !..

وقتی عکســـت را می بینم!..

تـــو را كـــه نـــه ..

قولـــم را فرامـــوش می كنـــم ......

 

[mani24]

او چو در آمد ز در بانگ برآمد ز من

کانیت شکاری شگرف وینت شبی بوالعجب


کردم برجان رقم شکر شب و مدح می

کامدن دوست را بود ز هر دو سبب


گرنه شبستی رخش کی شودی بی*نقاب

ورنه میستی سرش کی شودی پر شغب


گفتم اگرچه مرا توبه درست است لیک

درشکنم طرف شب با تو به شکر طرب


گفتم کز بهر خرج هدیه پذیرد ز من

عارض سیمین تو این رخ زرین سلب


گفت که خاقانیا روی تو زرفام نیست

گفتم معذور دار زر ننماید به شب

 

[امیررضا24]

شب

شب ، بوی تنهایی می دهد ...

شب ، چشم های پر از خوابی را دارد که

خیره شده اند به نوشته های تلخ ...

چشم هایی که دنبال جمله ای اند ،

که حرف دلشان باشد...

دنبال واژه هایی که دردشان را به اشتراک

بگذارند ...!

دنبال کسی که بگوید

حرفهایی که گفتنشان سخت است ...

شب ، بوی تنهایی می دهد ...


بوی درد ، بوی غم ، بوی اشک های پنهانی ...​

 

[eelhamm]

خواب رویای فراموشی هاست!
خواب را دریابیم
که در آن دولت خاموشی هاست.
من شکوفایی گل های امیدم را در رویاها می بینم،
و ندایی که به من میگوید:
"گر چه شب تاریک است
دل قوی دار
سحر نزدیک است"
دل من در دل شب
خواب پروانه شدن می بیند.
مهر در صبحدمان داس به دست
خرمن خواب مرا می چیند.

 

[mani24]

 

[mani24]

می گــ ـویم نمی شـ ــود یکــ ـــ شبــ ــ بخوابی و ُ ..

صبـــح ِ زود ..

یــ ـکی بیــ ـاید و بگـ ــوید ..

هـ ــر چـــه بـــود تمــ ـام شــ ـد بـــه خـ ــدا ...!؟

 

[aynaz.m]

شب را تماشا میکنم
و ستارگان را
انان تنها
کسانی هستند
که بی تابی هایم را
دیده اند
دل تنگیهایم
و اشکهایم را
اما هرگز صدایم را
به تو نمیرسانند
بلکه هر بار با طلوع خورشید
ناپدید میشوند
و هرگز پیامهایم را که
به ستارگان تقدیم کرده ام را نمیشنوی

 

[aynaz.m]

ارام در
شب میشکند
صدای بغضم
و کسی
جز بالشتم
هم اغوشم نیست

 

[paria.z68]

دست جادویی شب

در به روی من و غم می بندد

می کنم هرچه تلاش

او به من می خندد

نقش هایی که کشیدم در روز

شب ز راه آمد و با دود اندود

طرح هایی که فکندم در شب

روز پیدا شد و با پنبه زدود

دیرگاهیست در این تنهایی

رنگ خاموشی در طرح لب است

بانگی از دور مرا می خواند

لیک پاهایم در قیر شب است...

 

[aynaz.m]

شب باز میاید
و من
منتظرم
تا
دوباره
خوابت را ببینم
و در خوابم
تمام
دوستت دارمهایی که
در گلویم مانده
را
بیانت کنم

 

[paria.z68]

از شب سوال کن

تا باورت شود:

بی خانمان ترین ستاره ی این آسمان منم!

 

[mani24]

ماه من، زلفت شب قدرست و رویت روز عید

در سر ماهی شب و روز به این خوبی که دید؟


سرو من برخاست، از قدش قیامت شد پدید

غیر آن قامت که من دیدم قیامت را که دید؟


آن زنخدان را که پر کردند ز آب زندگی

بر کفم نه، کز کما نازکی خواهد چکید

هلالی

 

[mani24]

شب هـا ...

تنهـــا واژه ی هر ثـــانیه ام؛

"چـــرا"های بی پایـــان است ... ​

__________________

 

[نگار پاستور]

آنقدر از هم دور بودیم

که وقتی

تو به شب می رسی

من از سحر گذشته ام

زمین را نمی بخشم

که چنین

بی رحمانه می چرخد