مشاعرۀ سنّتی

[احسان عباسي]

هر شب چو ماهتاب به بالین من بتاب
ای آفتاب دلکش و ماه پریوشم

لب بر لبم بنه بنوازش دمی چونی
تا بشنوی نوای غزلهای دلکشم

شهریار

ما آزموده ایم درین شهر بخت خویش
بیرون کشید باید ازین ورطه رخت خویش

 

[suratak]

شبانگاهان ‚ تا حريم فلك ‚ چون زبانه كشد سوز و آوازم
شرر ریزد بي امان به دلِ ‚ ساكنان فلك ‚ ناله ی سازم
دل شيدا ‚ حلقه را شكند ‚ تا بر آيد و راه سفر گيرد
مگر يك دم گرم و شعله فشان ‚ تا به بام جهان بال و پر گيرد
خوشا اي دل بال و پر زدنت ‚ شعله ور شدنت در شبانگاهي
به بزم غم ‚ ديدگان تري ‚ چاره پر شرري ‚ شعله آهي
بيا ساقي تا به دست طلب ‚ گيرم از كف تو جام پي در پي
به داد دل ‚ اي قرار دلم ‚ نو بهار دلم مي رسي پس كي ؟

 

[Mehr noosh]

یا رب من اگر گناه بی حد کردم
فرمان تورا ز غفلتم رد کردم

بد کردم و باز آمده ام راهم ده
راه ابدی و قلب آگاهم ده

 

[Sharif_]

یا رب من اگر گناه بی حد کردم
فرمان تورا ز غفلتم رد کردم

بد کردم و باز آمده ام راهم ده
راه ابدی و قلب آگاهم ده

هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا

معلوم نشد که در طربخانه خاک
نقاش ازل بهر چه آراست مرا

 

[Mehr noosh]

هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا

معلوم نشد که در طربخانه خاک
نقاش ازل بهر چه آراست مرا

از دوست به يادگار دردي دارم
كاين درد به صد هزار درمانندهم

 

[Sharif_]

مائیم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه در رهن شراب

فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

 

[Mehr noosh]

باد صبـــــــــــــا مسكين دو سرگردان بيحاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوي گيسويت

 

[Sharif_]

ترکیب پیاله‌ای که درهم پیوست
بشکستن آن روا نمیدارد مست

چندین سر و پای نازنین از سر و دست
از مهر که پیوست و به کین که شکست

 

[Mehr noosh]

تنور لاله چنان بر فروخت باد بهار
که غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش امد (حافظ)

 

[Sharif_]

در خواب بدم مرا خردمندی گفت
کز خواب کسی را گل شادی نشکفت

کاری چکنی که با اجل باشد جفت
می خور که بزیر خاک میباید خفت(خیام)

 

[Mehr noosh]

تصور کن اگه حتی تصور کردنش سخته

جهانی که هرانسانی تو اون خوشبخته خوشبخته

جهانی که تو اون پول ونژادو قدرت ارزش نیست

جواب هم‌صدایی‌ها پلیس ضِد شورش نیست

نه بمب هسته‌ای داره، نه بمب‌افکن نه خمپاره

دیگه هیچ بچه‌ای پاشو روی مین جا نمی‌زاره

همه آزاده آزادن، همه بی‌درد بی‌دردن

تو روزنامه نمی‌خونی، نهنگا خودکشی کردن

جهانی را تصور کن، بدون نفرت و باروت

بدون ظلم خود کامه، بدون وحشت و تابوت

جهانی را تصور کن، پر از لبخند و آزادی

لبالب از گل و بوسه، پر از تکرار آبادی

 

[Sharif_]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
ترک رضای خویش کند در رضای یار

گر بر وجود عاشق صادق نهند تیغ
بیند خطای خویش و نبیند خطای یار

یاس سپید جان ممنون به خاطر شعر
شبت خوش
اسمان رو هم اینجا دیدی سلام برسون

 

[Mehr noosh]

راه ابدی و قلب آگاهم ده

بد کردم و باز آمده ام راهم ده

باشه حتما.اگر بودم بهش سلامتو میرسونم.
شب شما هم بخیر

 

[msglike]

هر دمش با من دلسوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایسته ی انعام افتاد

 

[Mehr noosh]

دوستان شرح پریشانی من گوش کنید
قصه ی بی سر و سامانی من گوش کنید

 

[baran-bahari]

درویش که می خورد به میری برسد
ور روبهکی خورد به شیری برسد
گر پیر خورد جوانی از سر گیرد
ور زانکه جوان خورد به پیری برسد

 

[Mehr noosh]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
و اندر آن ظلمت شب آب حياتم دادند

حافظ

 

[احسان عباسي]

درویش که می خورد به میری برسد
ور روبهکی خورد به شیری برسد
گر پیر خورد جوانی از سر گیرد
ور زانکه جوان خورد به پیری برسد

دی کوزه گری بدیدم اندر بازار
بر پاره گلی لگد همی زد بسیار
وآن گل بزبان حال با او میگفت
من همچو تو بوده ام مرا نیکودار

 

[احسان عباسي]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
و اندر آن ظلمت شب آب حياتم دادند

حافظ

در گارگه کوزه گری رفتم دوش
دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش
نا گاه یکی کوزه بر آورد خروش
کو کوزه گرو کوزه خرو کوزه فروش

 

[Mehr noosh]

شنيده ام كه مي رسي، نشسته ام به راه تو
سلام بر نگاه تو، بلند آسماني ام

 

[احسان عباسي]

شنيده ام كه مي رسي، نشسته ام به راه تو
سلام بر نگاه تو، بلند آسماني ام

می خورو مخور غم جهان گذران
بنشینو دمی به شادمانی گذران

 

[naghmeirani]

می خورو مخور غم جهان گذران
بنشینو دمی به شادمانی گذران

نرم نرم از راه دور
روز چون گل می شکوفد بر فراز کوه
روشنایی می رود از آسمان بالا
ساغر ذرات هستی از شراب نور سرشاراست
اما من ...
همچنان در ظلمت شبهای بی مهتاب
همچنان پژمرده در پهنای این مرداب
همچنان لبریز از اندوه می پرسم
جام اگر بشکست ؟
ساز اگر بگسست ؟
شعر اگر دیگر به دل ننشست ؟
فریدون مشیری

 

[Mehr noosh]

ياد باد آنکه صبوحي زده در مجلس انس

جز من و يار نبوديم و خدا با ما بود

 

[احسان عباسي]

نیمه های شامگهان ،آن زمان که ماه
زرد و شکسته ،میدمد از طرف خاوران
استاده در سیاهی شب حميد سپید
آرام و سر گران
او مانده تا که پس دندانه های کوه
مهتاب سر زند ،کشد از چهر شب نقاب
بارد بر او فروغ و بشوید تن لطیف
در نور ماهتاب
بستان به خواب رفته و میدزدد آشکار
دست نسیم ،عطر هر آن گل که خرم آست .
شب خفته در خموشی و شب زنده دار شب
چشمان حميدست
مهتاب کم کمک ز پس شاخه های بید
دزدانه میکشد سر و می افکند نگاه ،
جویای حميدست و همی جویدش به چشم
در آن شب سیاه.
دامن کشان ز پرتو مهتاب ، تیرگی
رو مینهد به سایه اشجار دور دست.
شب دلکشست و پرتو نمناک ماهتاب
خواب آورست و مست
اندر سکوت خرم و گویای بوستان
مه موج می زند چو پرندی به جویبار
می خواند آن دقیقه که ، حميدبه شستشوست

تا چند اسیر عقل هر روزه شویم
در دهر چه صد ساله چه یک روزه شویم

 

[Mehr noosh]

مشک ساید هر زمانی بر هوا باد زمین
در ببارد بر زمین هر ساعتی ابر از هوا
سیزه بر صحرا رها گشت از بروز بهمنی
چون حواصل از کنار او شود طوطی رها

 

[Aseman Etemaad]

ای کوه تو فریاد من امروز شنیدی
دردیست در این سینه که همزاد جهان است

 

[russell]

تو را نادیدن ما غم نباشد
که در خیلت به از ما کم نباشد

 

[Setayesh]

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

 

[Aseman Etemaad]

اميد روشنايی گر چه در اين تيرگی ها نيست​

من اينجا باز در اين دشت خشك تشنه ، می رانم​

من اينجا روزی آخراز دل این خاك​

با دست تهی ،​

گل بر می افشانم......​

 

[naghmeirani]

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

آمده‌ام که سر نهم ،عشق تو را به سر برم

ور تو بگوییم که نی، نی شکنم شکر برم

آمده‌ام چو عقل و جان، از همه دیده‌ها نهان

تا سوی جان و دیدگان ،مشعله نظر برم
"مولوی"