مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
تا دل نٖشود عاشق دیوانه نمی گردد
تا نگذرد از تن جان جانانه نمی گردد
تا نگذرد از تن جان جانانه نمی گردد
دل اگر از من گریزد وای من
غم اگر از دل گریزد وای دل
ما ز رسوایی بلند آوازه ایم
نامور شد هر که شد رسوای دل
نمی دانم چه در پیمانه کردی جانمنه بسته ام به کـَس دل ، نه بسته دل به من کـَس
چو تخته پاره بر موج ، رها... رها... رها... من
تو لیلی وش مرا دیوانه کردی جانم
چه شد اندر دل، من جا گرفتی جانم
مکان در خانه ی ویرانه کردی جانم
من چه خوشبختم که در تقدیرم آمد نام تو
میزبانی از تو و عشق تو شد فرجام من...
انچنان وابسته ام من که ببین انداخته
فکر یک لحظه جدایی لرزه بر اندام من...
میزبانی از تو و عشق تو شد فرجام من...
انچنان وابسته ام من که ببین انداخته
فکر یک لحظه جدایی لرزه بر اندام من...
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم
یک قطره آبم که در اندیشه دریا
افتادم و باید بپذیرم که بمیرم
یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم
این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی ست
من ساخته از خاک کویرم که بمیرم
خاموش مکن آتش افروخته ام را
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم
اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم
یک قطره آبم که در اندیشه دریا
افتادم و باید بپذیرم که بمیرم
یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم
این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی ست
من ساخته از خاک کویرم که بمیرم
خاموش مکن آتش افروخته ام را
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم
من برای عشق می میرم، برای شعر نه
دفتر شاعر برای او مزار کوچکی‌ست
دفتر شاعر برای او مزار کوچکی‌ست
ای بی خبر از سوخته و سوختنی
عشق آمدنی بود نه اندوختنی
عشق آمدنی بود نه اندوختنی
تمام حجم اتاقم پراز سیاهه ی ابر
برای نم نم باران دلم گرفته رفیق
برای نم نم باران دلم گرفته رفیق
در زیر پرچم تو زمین آبرو گرفت
از عطر سیب خانه ی دل رنگ و بو گرفت
وقتی که مادر تو در شب جمعه کربلاست
باید برای ذکر تو حتما وضو گرفت
از عطر سیب خانه ی دل رنگ و بو گرفت
وقتی که مادر تو در شب جمعه کربلاست
باید برای ذکر تو حتما وضو گرفت
مهری، که تو را از تو رهانَد، عشق است
لطفی، که تو را بدو رساند، عشق است
لطفی، که تو را بدو رساند، عشق است
ای یاس دلشکسته زبستر بلندشو
محــض تسلی دل حیدر بلندشو
محــض تسلی دل حیدر بلندشو
یک شب برایش تا سحر “گلپونه ها” خواندم
تنها به لبخندی مرا دیوانه می دانست
فردای آن شب رفت فهمیدم که معنای
“من مانده ام تنهای تنها” را نمی دانست...
تنها به لبخندی مرا دیوانه می دانست
فردای آن شب رفت فهمیدم که معنای
“من مانده ام تنهای تنها” را نمی دانست...
تا صبحدم به یاد تو شب را قدم زدم
آتش گرفتم از تو و در صبحدم زدم
با آسمان مفاخره کردیم تا سحر
او از ستاره دم زد و من از تو دم زدم ...
ﻣﻨﻪ ده ﺑﺎﺧﺪﯾﻦ او ﺷﻬﻼ ﮔﺆزوﻟﻪ، ﻣﻦ ﻗﺎرﮔﻮن
ﺟﻮرﺋﺘﯿﻢ اوﻟﻤﺎدی ﺑﯿﺮ ﮐﻠﻤﻪ ﺗﻤﻨّﺎﯾﻪ ﮔﻠﯿﻢ
ﺟﻮرﺋﺘﯿﻢ اوﻟﻤﺎدی ﺑﯿﺮ ﮐﻠﻤﻪ ﺗﻤﻨّﺎﯾﻪ ﮔﻠﯿﻢ
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |