مشاعرۀ سنّتی

[مارگارت]

آشنايان ره عشق ، گرم خون بخورند

ناكسم گر به شكايت سوى بيگانه روم

 

[iman.mpr]

آشنايان ره عشق ، گرم خون بخورند

ناكسم گر به شكايت سوى بيگانه روم

منزل حافظ کنون بارگه پادشاست / دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد

 

[won-a-pa-lei]

منزل حافظ کنون بارگه پادشاست / دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد

دگرباره سر مستان ز مستی در سجود آمد
مگر آن مطرب جان‌ها ز پرده در سرود آمد

 

[iman.mpr]

دگرباره سر مستان ز مستی در سجود آمد
مگر آن مطرب جان‌ها ز پرده در سرود آمد

دل عارفان ببردند و قرار پارسایان / همه شاهدان به صورت تو به صورت و معانی
نه خلاف عهد کردم که حدیث جز تو گفتم / همه بر سر زبانند و تو در میان جانی

 

[raghsebad]

دل عارفان ببردند و قرار پارسایان / همه شاهدان به صورت تو به صورت و معانی
نه خلاف عهد کردم که حدیث جز تو گفتم / همه بر سر زبانند و تو در میان جانی

یاران همنشین همه از هم جدا شدند

ماییم و آستانه دولت پناه تو
​

 

[won-a-pa-lei]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

 

[raghsebad]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز

کز سر صذق میکند شب همه شب دعای تو

 

[won-a-pa-lei]

یاران همنشین همه از هم جدا شدند

ماییم و آستانه دولت پناه تو
​

واجب کند چو عشق مرا کرد دل خراب
کاندر خرابه دل من آید آفتاب

 

[مارگارت]

بى زلف سركشش سر سودائى از ملال

همچون بنفشه بر سر زانو نهاده ايم

 

[iman.mpr]

واجب کند چو عشق مرا کرد دل خراب
کاندر خرابه دل من آید آفتاب

بت من چه جای لیلی که بریخت خون مجنون / اگر این قمر ببینی دگر آن سمر نخوانی
دل دردمند سعدی ز محبت تو خون شد / نه به وصل می​رسانی نه به قتل می​رهانی

 

[won-a-pa-lei]

بى زلف سركشش سر سودائى از ملال

همچون بنفشه بر سر زانو نهاده ايم

ماه درست را ببین کو بشکست خواب ما
تافت ز چرخ هفتمین در وطن خراب ما

 

[raghsebad]

بى زلف سركشش سر سودائى از ملال

همچون بنفشه بر سر زانو نهاده ايم

محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد

قصه ماست که در هر سر بازار بماند

 

[shotgun]

بى زلف سركشش سر سودائى از ملال

همچون بنفشه بر سر زانو نهاده ايم

من خاكي كه از اين در نتوانم برخاست

از كجا بوسه زنم بر لب آن قصر بلند

 

[iman.mpr]

محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد

قصه ماست که در هر سر بازار بماند

داروی دل نمی​کنم کان که مریض عشق شد / هیچ دوا نیاورد باز به استقامتش

 

[won-a-pa-lei]

من خاكي كه از اين در نتوانم برخاست

از كجا بوسه زنم بر لب آن قصر بلند

دی بنواخت یار من بنده غم رسیده را
داد ز خویش چاشنی جان ستم چشیده را

 

[مارگارت]

داروی دل نمی​کنم کان که مریض عشق شد / هیچ دوا نیاورد باز به استقامتش

شراب ارغوانى را گلاب اندر قدح ريزيم
نسيم عطرگردان را شكر در مجمر اندازيم

 

[iman.mpr]

دی بنواخت یار من بنده غم رسیده را
داد ز خویش چاشنی جان ستم چشیده را

افسوس که سرمايه ز کف بیرون شد / در پای اجل بسی جگر ها خون شد

کس نامد از آن جهان که پرسم از وی / کاحوال مسافران دنیا چون شد

 

[iman.mpr]

شراب ارغوانى را گلاب اندر قدح ريزيم
نسيم عطرگردان را شكر در مجمر اندازيم

می خوردن و شاد بودن آيين منست / فارغ بودن ز کفر و دين؛ دین منست

گفتم به عروس دهر کابين تو چیست / گفتــا دل خـرم تـو کابين مـن است


ایام به کام

 

[مارگارت]

دعوی عشاق را شرع نخواهد بیان

گونه زردش دلیل ناله زارش گواست

 

[raghsebad]

دعوی عشاق را شرع نخواهد بیان

گونه زردش دلیل ناله زارش گواست

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

 

[shotgun]

افسوس که سرمايه ز کف بیرون شد / در پای اجل بسی جگر ها خون شد

کس نامد از آن جهان که پرسم از وی / کاحوال مسافران دنیا چون شد

در ره عشق نشد كس به يقين محرم راز


هر كسي بر حسب فكر گماني دارد

 

[مارگارت]

دلبندم آن پیمان گسل منظور چشم آرام دل

نی نی دلارامش مخوان کز دل ببرد آرام را

 

[won-a-pa-lei]

دلبندم آن پیمان گسل منظور چشم آرام دل

نی نی دلارامش مخوان کز دل ببرد آرام را

ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها
زان سوی او چندان وفا زین سوی تو چندین جفا

 

[shotgun]

ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها
زان سوی او چندان وفا زین سوی تو چندین جفا

از آن رنگ رخم خون در دل افتاد - وزان گلشن بخارم مبتلا كرد

من از بيگانگان ديگر ننالم - كه با من هر چه كرد آن آشنا كرد

 

[مارگارت]

دنیا و دین و صبر و عقل از من برفت اندر غمش

جایی که سلطان خیمه زد غوغا نماند عام را

 

[won-a-pa-lei]

دنیا و دین و صبر و عقل از من برفت اندر غمش

جایی که سلطان خیمه زد غوغا نماند عام را

از جرم ترسان می‌شوی وز چاره پرسان می‌شوی
آن لحظه ترساننده را با خود نمی‌بینی چرا

 

[mehrazan]

دنیا و دین و صبر و عقل از من برفت اندر غمش

جایی که سلطان خیمه زد غوغا نماند عام را

ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال
مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش

 

[shotgun]

دنیا و دین و صبر و عقل از من برفت اندر غمش

جایی که سلطان خیمه زد غوغا نماند عام را

از چشم شوخش اي دل ايمان خود نگه دار

كان جادوي كمانش بر عزم غارت آمد

 

[مارگارت]

دردا و حسرتا که عنانم ز دست رفت

دستم نمی​رسد که بگیرم عنان دوست

 

[shotgun]

دردا و حسرتا که عنانم ز دست رفت

دستم نمی​رسد که بگیرم عنان دوست

تا ز ميخانه و مي نام و نشان خواهد بود

سر ما خاك ره پير مغان خواهد بود