مشاعرۀ سنّتی

[N. fotros]

لب و دندانت را حقوق نمک
هست بر جان و سینه​های کباب

ت

 

[shiva_21_2]

تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمی باشد


ه

 

[gh_engineer]

سعدی

سعدی

تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمی باشد

دوست نباشد به حقیقت که او
دوست فراموش کند در بلا​

 

[N. fotros]

اول به بانگ نای و نی آرد به دل پیغام وی
وان گه به یک پیمانه می با من وفاداری کند

 

[gh_engineer]

حافظ

حافظ

اول به بانگ نای و نی آرد به دل پیغام وی
وان گه به یک پیمانه می با من وفاداری کند

در کوی نیک نامی ما را گذر ندادند
گر تو نمی​پسندی تغییر کن قضا را​

 

[N. fotros]

دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او
نومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند

 

[gh_engineer]

دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او
نومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند

عزیز با آ باید شروع میکردی نه د

 

[gh_engineer]

دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او
نومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند

دور دار از خاک و خون دامن چو بر ما بگذری
کاندر این ره کشته بسیارند قربان شما​

 

[N. fotros]

حق با شماست ببخشید...


ای آفتاب خوبان می​جوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

 

[gh_engineer]

حق با شماست ببخشید...


ای آفتاب خوبان می​جوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی​

 

[Ka!SeR]

یک جرعه می ز ملک کاووس به است
از تخت قباد و ملکت طوس به است
هرناله که رندی به سحرگاه زند
از طاعت زاهدان سالوس به است

 

[tebyan]

تن آدمی شریف است ، به جان آدمیت​

نه همین لباس زیبا ست ، نشان آدمیت​

 

[magsod]

تا چشم جان ز غير تو بستيم پاي دل
هر جا گذشت جلوه‌ي جانانه‌ي تو بود

 

[Faeze Ardeshiry]

دو کاج جدید

در كنار خطوط سيم پيام خارج از ده دو كاج روئيدند

ساليان دراز رهگذران

آن دو را چون دو دوست مي ديدند

روزي از روزهاي پائيزي

زير رگبار و تازيانه باد

يكي از كاجها به خود لرزيد

خم شد و روي ديگري افتاد

گفت اي آشنا ببخش مرا

خوب در حال من تأمل كن

ريشه هايم ز خاك بيرون است

چند روزي مرا تحمل كن

كاج همسايه گفت با نرمي

دوستي را نمي برم از ياد

شايد اين اتفاق هم روزي

ناگهان از براي من افتاد

مهرباني بگوش باد رسيد

باد آرام شد ملايم شد

كاج آسيب ديده ي ما هم كم كمك

پا گرفت سالم شد

ميوه ي كاج ها فرو مي ريخت

دانه ها ريشه مي زدند آسان

ابر باران رساند وچندي بعد

ده ما نام يافت كاجستان...

شاعر: محمد جواد محبت

 

[جانباز %99]

نمی گویم فراموشم نکن هرگز ولی
گاهی به یاداور رفیقی را نخوای رفت از یادش

 

[keramos]

شيدا از آن شدم كه نگارم چو ماه نو

ابرو نمود و جلوه گري كردو رو ببست

ساقي به چند رنگ مي اندر پياله ريخت

اين نقش ها نگركه چه خوش اندركدو ببست

 

[koobagher]

تابان چو ماه من به شب می شود برم ......... جز حال و هوای او نباشد به این سرم
(ک.م)
08/03/1389
16:30​

 

[**setare**]

من ازآنجا سر خوش و آزاد
دیده میدوزم به دنیایی که چشم پر فسون تو
راههایش را به چشمم تار میسازد
دیده میدوزم به دنیایی که چشم پر فسون تو
همچنان در ظلمت رازش
گرد آن دیوار میسازد

 

[koobagher]

دستان گرم تو مرا می دهد امید ................ از این امید ببارد هزاران نوید
(ک.م)
08/03/1389
17:28​

 

[Ka!SeR]

در دایره ای که امد و رفتن ماست
او را نه بدایت نه نهایت پیداست
کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین امدن از کجا و رفتن بکجاست

 

[nooshafarin]

در دایره ای که امد و رفتن ماست
او را نه بدایت نه نهایت پیداست
کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین امدن از کجا و رفتن بکجاست

تاب من از تاب تو افزون تر است
گرچه تو سرخی به نظر من سپید

 

[farshid618524]

دل كز طواف كعبه كويت وقوف يافت
از شوق آن حريم ندارد سر حجاز

 

[nooshafarin]

دل كز طواف كعبه كويت وقوف يافت
از شوق آن حريم ندارد سر حجاز

زان یار دلنوازم شکری ست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

 

[86120022]

در میان هر سیب دانه ها محدود است

در دل هردانه سیب نامحدود است
چیستانیست عجیب دانه باشیم نه سیب

{Isaac}

 

[farshid618524]

برخاست بوي گل ز در آشتي در آي
اي نو بهار ما رخ فرخنده فال تو!

 

[f.dehestani]

تکیه بر دیوار کردم خاک بر فرقم نشست
خاک بر فرقش نشیند آنکه یار از من گرفت

 

[f.dehestani]

معذرت من اشتباه کردم خودم درستش میکنم:

وگر رسم فنا خواهی که از عالم بر اندازی
بر افشان تا فرو ریزد هزاران جان به هر مویت

 

[ehsan-shimi]

معذرت من اشتباه کردم خودم درستش میکنم:

وگر رسم فنا خواهی که از عالم بر اندازی
بر افشان تا فرو ریزد هزاران جان به هر مویت

تا خدا بنده نواز است به خلقش چه نیاز
میکشم ناز یکی تا به همه ناز کنم

یا حق

 

[naghmeirani]

تا خدا بنده نواز است به خلقش چه نیاز
میکشم ناز یکی تا به همه ناز کنم

یا حق

مشو چون شمع سر تا پا زبان تا سوزدت هستی

صدف شو تا گهر یابی به پاداشِ خموشیها

 

[ehsan-shimi]

مشو چون شمع سر تا پا زبان تا سوزدت هستی

صدف شو تا گهر یابی به پاداشِ خموشیها

ای که از کوچه معشوقه ما میگذری
بر حذر باش که سر میشکند دیوارش