مشاعرۀ سنّتی

[zoha]

الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را باز پرس آخر ، کجا شد مهر فرزندی؟

 

[fataneh gh]

یاری که دلم خستی در بر رخ ما بستی
غمخواره یاران شد تا باد چنین بادا

 

[zoha]

ای بی تو ز زندگی مرا امید خشنودی نه
از درد تو ام امید بهبودی نه
آن روز که دور از تو شدم دانستم
غم می کشدم ، ولی به این زودی نه

 

[eksir]

هر که چون لاله کاسه گردان شد
زين جفا رخ به خون بشويد باز

 

[at_gh]

ز کفر زلف تو هر حلقه‌ای و آشوبیز سحر چشم تو هر گوشه‌ای و بيماریمرو چو بخت من ای چشم مست يار به خوابکه در پی است ز هر سويت آه بيداری

 

[*setareh66*]

يا رب اين نوگل خندان که سپردي به منش
مي‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[*زهره*]

شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

 

[*setareh66*]

در مقامي که به ياد لب او مي نوشند
سفله آن مست که باشد خبر از خويشتنش

 

[d_vasegh]

دگرش چو باز بینی غم دل مگوی سعدی که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد

 

[*زهره*]

در مقامي که به ياد لب او مي نوشند
سفله آن مست که باشد خبر از خويشتنش

شکرفروش که عمرش دراز باد چرا

تفقدی نکند طوطی شکرخا را

 

[d_vasegh]

ای که از کوچه معشوقه ما میگذری بر حذر باش که سر می شکند دیوارش

 

[maryam.joon]

شمشاد خرامان کن آهنگ گلستان کن
تا سرو بیاموزد از قد تو دلجویی

حافظ

 

[zoha]

یک شب نشست و عشق تو را رشته رشته کرد
رسید رشته های تو را تا طناب شد
می خواست خودکشی کند و صبح روز بعد
او مرده بود و خواسته اش مستجاب شد

 

[maryam.joon]

در کارگه کوزه گری رفتم دوش
دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش

ناگاه یکی کوزه برآورد خروش
کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش

خیام

 

[zoha]

شکنجه بیشتر از این که پیش چشم خودت
کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد؟؟؟

 

[*زهره*]

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته‌ات به دو دست دعا نگهدارد

 

[maryam.joon]

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

حافظ

 

[MOON.LIGHT]

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

حافظ

در پرده اسرار كسي را ره نيست
زين تعبيه جان هيچ كس آگه نيست

جز در دل خاك تيره منزل گه نيست
مي خور كه چنين فسانه ها كوته نيست

​

 

[maryam.joon]

تنها نه ز راز دل من پرده بر افتاد
تا بود فلک شیوه او پرده دری بود
حافظ

 

[MOON.LIGHT]

تنها نه ز راز دل من پرده بر افتاد
تا بود فلک شیوه او پرده دری بود
حافظ

دوش چون نیلوفر از غم پیچ و تابی داشتم
هر نفس چون شمع لرزان اضطرابی داشتم
اشک سیمینم به دامن بود بی سیمین تنی
چشم بی خوابی ز چشم نیم خوابی داشتم

 

[maryam.joon]

معاشران ز خلوت شبانه یاد آرید
حقوق بندگی مخلصانه یاد آرید

بازم حافظ

 

[MOON.LIGHT]

معاشران ز خلوت شبانه یاد آرید
حقوق بندگی مخلصانه یاد آرید

بازم حافظ

دوش تا آتش می از دل پیمانه دمید
نمشب صبح جهانتاب ز میخانه دمید
روشنی بخش حریقان مه و خورشید نبود
آتشی بود که از باده مستانه دمید

 

[*زهره*]

ديدمش خرم و خندان قدح باده بدست
واندر آن آينه صد گونه تماشا مى كرد

 

[maryam.joon]

در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم
ساغر می ز کف تازه جوانی به من آر

 

[MOON.LIGHT]

در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم
ساغر می ز کف تازه جوانی به من آر

روشنانی که به تاریکی شب گردانند
شمع در پرده و پروانه سر گردانند
خود بده درس محبت که ادیبان خرد
همه در مکتب توحید تو شاگردانند

 

[MAHRaVE]

روشنانی که به تاریکی شب گردانند
شمع در پرده و پروانه سر گردانند
خود بده درس محبت که ادیبان خرد
همه در مکتب توحید تو شاگردانند

دیده عقل مست تو
چرخه چرخ پست تو
گوش طرب به دست تو
بی تو بسر نمی شود​

 

[*زهره*]

در گذرگاه نگاه تو گرفتارانند
من به سر پنجه‌ی مهر تو گرفتارترین

 

[maryam.joon]

نگویمت که هر سال می پرستی کن
سه ماه خور و نه ماه پارسا می باش

 

[MAHRaVE]

در گذرگاه نگاه تو گرفتارانند
من به سر پنجه‌ی مهر تو گرفتارترین

نه به هفت آب که رنگش به صد آتش نرود
آنچه با خرقه ی زاهد، می انگوری کرد ​

 

[maryam.joon]

در عهد پادشاه خطاپوش جرم پوش
حافظ قرابه کش شد و مفتی پیاله فروش