مشاعرۀ سنّتی

[Saeed.bi]

می‌گوید آن رباب که مردم ز انتظار
دست و کنار و زخمه عثمانم آرزوست

من هم رباب عشقم و عشقم ربابی‌ست
وان لطف‌های زخمه رحمانم آرزوست​

تا مگر دیده ز روی تو بیابد اثری / هر زمان صد رهت اندر سر و پا می‌نگرم

تو به حال من مسکین به جفا می‌نگری / من به خاک کف پایت به وفا می‌نگرم

 

[naghmeirani]

تا مگر دیده ز روی تو بیابد اثری / هر زمان صد رهت اندر سر و پا می‌نگرم

تو به حال من مسکین به جفا می‌نگری / من به خاک کف پایت به وفا می‌نگرم

مقدارِ
یارِ
همنفس
چون من نَدانَد هیچکَس
ماهی که بر خُشک اوفتَد
قیمت
بدانَد
آب را.....

 

[Saeed.bi]

مقدارِ
یارِ
همنفس
چون من نَدانَد هیچکَس
ماهی که بر خُشک اوفتَد
قیمت
بدانَد
آب را.....

آتش خشم تو برد آب من خاک آلود / بعد از این باد به گوش تو رساند خبرم

هر نوردی که ز طومار غمم باز کنی / حرف‌ها بینی آلوده به خون جگرم

 

[naghmeirani]

آتش خشم تو برد آب من خاک آلود / بعد از این باد به گوش تو رساند خبرم

هر نوردی که ز طومار غمم باز کنی / حرف‌ها بینی آلوده به خون جگرم

شب خوش

ما به آن گل از وفای خویشتن دل بسته ایم
ورنه این صحرا تهی از لالهٔ سیراب نیست
آنچه نایاب است در عالم وفا و مهر ماست
ورنه در گلزار هستی سرو و گل نایاب نیست

رهی معیری
​

 

[gold-fish]

شب خوش

ما به آن گل از وفای خویشتن دل بسته ایم
ورنه این صحرا تهی از لالهٔ سیراب نیست
آنچه نایاب است در عالم وفا و مهر ماست
ورنه در گلزار هستی سرو و گل نایاب نیست

رهی معیری
​

تو را نادیدن ما غم نباشد
که در خیلت به از ما کم نباشد

 

[naghmeirani]

تو را نادیدن ما غم نباشد
که در خیلت به از ما کم نباشد

دل من ز تابناکی به شراب ناب ماند
نکند سیاهکاری که به آفتاب ماند

"رهی معیری"

 

[traneh.]

دل من ز تابناکی به شراب ناب ماند
نکند سیاهکاری که به آفتاب ماند

"رهی معیری"

دل گم کرده در این شهر نه من می‌جویم
هیچ کس نیست که مطلوب مرا جویان نیست
آن پری زاده مه پاره که دلبند منست
کس ندانم که به جان در طلبش پویان نیست
ساربانا خبر از دوست بیاور که مرا
خبر از دشمن و اندیشه بدگویان نیست
مرد باید که جفا بیند و منت دارد
نه بنالد که مرا طاقت بدخویان نیست

سعدی جانم

 

[naghmeirani]

دل گم کرده در این شهر نه من می‌جویم
هیچ کس نیست که مطلوب مرا جویان نیست
آن پری زاده مه پاره که دلبند منست
کس ندانم که به جان در طلبش پویان نیست
ساربانا خبر از دوست بیاور که مرا
خبر از دشمن و اندیشه بدگویان نیست
مرد باید که جفا بیند و منت دارد
نه بنالد که مرا طاقت بدخویان نیست

سعدی جانم

تو جان نخواهی
جان دهی
هر درد را درمان دهی
مرهم نجویی زخم را
خود زخم را
دارو شوی ...

مولانا

 

[traneh.]

تو جان نخواهی
جان دهی
هر درد را درمان دهی
مرهم نجویی زخم را
خود زخم را
دارو شوی ...

مولانا

یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود
راست چون سوسن و گل از اثر صحبت پاک
بر زبان بود مرا آن چه تو را در دل بود
دل چو از پیر خرد نقل معانی می‌کرد
عشق می‌گفت به شرح آن چه بر او مشکل بود
آه از آن جور و تطاول که در این دامگه است
آه از آن سوز و نیازی که در آن محفل بود
در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

حافظ جااانم

 

[naghmeirani]

یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود
راست چون سوسن و گل از اثر صحبت پاک
بر زبان بود مرا آن چه تو را در دل بود
دل چو از پیر خرد نقل معانی می‌کرد
عشق می‌گفت به شرح آن چه بر او مشکل بود
آه از آن جور و تطاول که در این دامگه است
آه از آن سوز و نیازی که در آن محفل بود
در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

حافظ جااانم

داریم دلی صاف تراز سینه صبح
در پاکی و روشنی چو آیینه صبح

پیکار حسود با من امروزی نیست
خفاش بود دشمن دیرینه صبح

رهی معیری

 

[essyh2003]

داریم دلی صاف تراز سینه صبح
در پاکی و روشنی چو آیینه صبح

پیکار حسود با من امروزی نیست
خفاش بود دشمن دیرینه صبح

رهی معیری

حلاوت خیال تو افیون روح من است
مشکن شیشه عمرم به بدسگالی سنگ


خودم

 

[plant_biology]

حلاوت خیال تو افیون روح من است
مشکن شیشه عمرم به بدگمانی سنگ


خودم

گفتم دل و دین بر سر کارت کردم
هر چیز که داشتم نثارت کردم
گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی
آن من بودم که بی قرارت کردم​

 

[traneh.]

گفتم دل و دین بر سر کارت کردم
هر چیز که داشتم نثارت کردم
گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی
آن من بودم که بی قرارت کردم​

می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را
می‌جویمت چنان که لب تشنه آب را
محو توام چنان که ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده‌دمان آفتاب را
بی‌تابم آنچنان که درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را
بایسته‌ای چنان که تپیدن برای دل
یا آنچنان که بال پریدن عقاب را
حتی اگر نباشی، می‌آفرینمت
چونانکه التهاب بیابان سراب را
ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی
با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را
قیصر امین پور عزیز

 

[naghmeirani]

می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را
می‌جویمت چنان که لب تشنه آب را
محو توام چنان که ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده‌دمان آفتاب را
بی‌تابم آنچنان که درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را
بایسته‌ای چنان که تپیدن برای دل
یا آنچنان که بال پریدن عقاب را
حتی اگر نباشی، می‌آفرینمت
چونانکه التهاب بیابان سراب را
ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی
با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را
قیصر امین پور عزیز

از زندگانیم گله دارد جوانیم
شرمنده جوانی از این زندگانیم
دارم هوای صحبت یاران رفته را
یاری کن ای اجل که به یاران رسانیم
پروای پنج روز جهان کی کنم که عشق
داده نوید زندگی جاودانیم

 

[BISEI]

ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﺩﻝ ، ﺩﻝ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﺪ ﺑﺮ ﻣن
ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ


ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﻏﻢ ، ﻏﻢ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺪ برمن
ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ​

​

 

[naghmeirani]

هر سر موي تو را با زندگي پيوندهاست
با چنين دلبستگي از خود بريدن مشکل است ..

 

[BISEI]

تقدیر، که بر کشتنت آزرم نداشت
بر حسن و جوانیت دل نرم نداشت

اندر عجبم زجان ستان کز چو تویی
جان بستد و از جمال تو شرم نداشت​

​

​

 

[naghmeirani]

تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود
کو عشوه‌ای ز ابروی همچون هلال تو

 

[BISEI]

وه که دامن میکشد آن سرو ناز از من هنوز
ریخت خونم را و دارد احتراز از من هنوز​

​

 

[puyan khan]

زاهد ظاهر پرست از حال ما آگاه نیست
در حق ما هر چه گوید جای هیچ اکراه نیست

وه که دامن میکشد آن سرو ناز از من هنوز
ریخت خونم را و دارد احتراز از من هنوز​

​

 

[naghmeirani]

تا کی در انتظار قیامت توان نشست
بر خیز تا هزار قیامت به پا کنی

 

[puyan khan]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا		یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا
نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی		سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا

ا

 

[naghmeirani]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا		یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا
نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی		سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا

ا

از خدا جوييم توفيق ادب...بي ادب محروم ماند از لطف رب


سعدي

 

[essyh2003]

از خدا جوييم توفيق ادب...بي ادب محروم ماند از لطف رب


سعدي

بر هرچه همی‌لرزی، می‌دان که همان ورزی
زین روی دل عاشق از عرش فزون باشد

 

[naghmeirani]

بر هرچه همی‌لرزی، می‌دان که همان ورزی
زین روی دل عاشق از عرش فزون باشد

دل به نگاه اولین گشت شکار چشم تو
زخم دگر چه میزنی صید به خون تپیده را



فروغی بسطامی

​

 

[essyh2003]

دل به نگاه اولین گشت شکار چشم تو
زخم دگر چه میزنی صید به خون تپیده را



فروغی بسطامی

​

ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها؟		زآن سوی او چندان وفا، زین سوی تو چندین جفا
زآن سوی او چندان کَرَم، زین سو خلاف و بیش و کم		زآن سوی او چندان نِعَم، زین سوی تو چندین خطا
زین سوی تو چندین حسد چندین خیال و ظن بد		زآن سوی او چندان کشش چندان چشش چندان عطا

 

[naghmeirani]

ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها؟		زآن سوی او چندان وفا، زین سوی تو چندین جفا
زآن سوی او چندان کَرَم، زین سو خلاف و بیش و کم		زآن سوی او چندان نِعَم، زین سوی تو چندین خطا
زین سوی تو چندین حسد چندین خیال و ظن بد		زآن سوی او چندان کشش چندان چشش چندان عطا

کلید تشکرم فعال نیست دوست عزیز ، فردا از پست هاتون تشکر خواهم کرد



از آن آلوده دامانیم در عشق
که خون دل به دامان است ما را

حدیث زلف جانان در میان است
سخن زان رو پریشان است ما را

چنان از درد خوبان زار گشتیم
که بیزاری ز درمان است ما را

فروغی بسطامی

 

[essyh2003]

کلید تشکرم فعال نیست دوست عزیز ، فردا از پست هاتون تشکر خواهم کرد



از آن آلوده دامانیم در عشق
که خون دل به دامان است ما را

حدیث زلف جانان در میان است
سخن زان رو پریشان است ما را

چنان از درد خوبان زار گشتیم
که بیزاری ز درمان است ما را

فروغی بسطامی

این سو کشان سوی خوشان وان سو کشان با ناخوشان
یا بگذرد یا بشکند کشتی در این گرداب ها

 

[naghmeirani]

این سو کشان سوی خوشان وان سو کشان با ناخوشان
یا بگذرد یا بشکند کشتی در این گرداب ها

این باد سحر محرم رازست مخسب
هنگام تفرع و نیاز است مخسب
بر خلق دو کون از ازل تا به ابد
این در که نبسته است باز است مخسب

مولانا

 

[essyh2003]

این باد سحر محرم رازست مخسب
هنگام تفرع و نیاز است مخسب
بر خلق دو کون از ازل تا به ابد
این در که نبسته است باز است مخسب

مولانا

باز کن در را برایت شعر ناب آورده ام
یک غزل شیرین تر از شهد شراب آورده ام

باز کن در را که از صحن بلند آسمان
یک بغل احساس گرم آفتاب آورده ام