مشاعرۀ سنّتی

[plant_biology]

درودی چو نور دل پارسایان
بدان شمع خلوتگه پارسایی

يك شب به شتاب رفتنم را ديدي
دل را به افق سپردنم را ديدي

 

[pearan]

يك شب به شتاب رفتنم را ديدي
دل را به افق سپردنم را ديدي

یارب چها به سینه این خاکدان در است
کس نیست واقف اینهمه راز نهفته را

 

[naghmeirani]

یارب چها به سینه این خاکدان در است
کس نیست واقف اینهمه راز نهفته را

ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
هر جا که روی زود پشیمان به درآیی

 

[vinca]

ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
هر جا که روی زود پشیمان به درآیی

یک لحظه داغم می کشی یک دم به باغم می کشی
پیش چراغم می کشی تا وا شود چشمان من

 

[naghmeirani]

یک لحظه داغم می کشی یک دم به باغم می کشی
پیش چراغم می کشی تا وا شود چشمان من

نشاید که خوبان به صحرا روند
همه کس شناسند و هر جا روند

حلالست رفتن به صحرا ولیک
نه انصاف باشد که بی ما روند

سعدی

 

[vinca]

نشاید که خوبان به صحرا روند
همه کس شناسند و هر جا روند

حلالست رفتن به صحرا ولیک
نه انصاف باشد که بی ما روند

سعدی

در سینه ز دست دل جگر تابیهاست
در دیده ز تاب سینه بیخوابیهاست

ای دیده، بریز خون این دل، که مرا
دیریست که با او سر بی‌آبیهاست

 

[نازنین فاطیما]

در سینه ز دست دل جگر تابیهاست
در دیده ز تاب سینه بیخوابیهاست

ای دیده، بریز خون این دل، که مرا
دیریست که با او سر بی‌آبیهاست

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو مراد من دهی من به خدا رسیده ام

 

[plant_biology]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو مراد من دهی من به خدا رسیده ام

مي گفت دوش بلبل بعد از گذشتن دي
فصل بهار امد ساقي بيا بده مي

 

[naghmeirani]

مي گفت دوش بلبل بعد از گذشتن دي
فصل بهار امد ساقي بيا بده مي

یک شرر از عین عشق دوش پدیدار شد
طای طریقت بتافت عقل نگونسار شد

 

[pearan]

یک شرر از عین عشق دوش پدیدار شد
طای طریقت بتافت عقل نگونسار شد

در نامه نیز چند بگنجد حدیث عشق
کوته کنم که قصهٔ ما کار دفتر است

 

[نازنین فاطیما]

در نامه نیز چند بگنجد حدیث عشق
کوته کنم که قصهٔ ما کار دفتر است

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

 

[pearan]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

منم آن مرغ گرفتار که در کنج قفس
سوخت در فصل گلم حسرت بی بال و پری

 

[نازنین فاطیما]

منم آن مرغ گرفتار که در کنج قفس
سوخت در فصل گلم حسرت بی بال و پری

یارب به کمند عشق پابستم کن
ازدامن غیر تهی دستم کن

 

[pearan]

یارب به کمند عشق پابستم کن
ازدامن غیر تهی دستم کن

ننگرد دیگر به سرو اندر چمن
هر که دید آن سرو سیم اندام را

 

[naghmeirani]

ننگرد دیگر به سرو اندر چمن
هر که دید آن سرو سیم اندام را

آن عشق که هست جزء لاینفک ما
حاشا که شود به عقل ما مدرک ما

خوش آنکه ز نور او دمد صبح یقین
ما را برهاند ز ظلام شک ما

 

[*zahedan]

آن عشق که هست جزء لاینفک ما
حاشا که شود به عقل ما مدرک ما

خوش آنکه ز نور او دمد صبح یقین
ما را برهاند ز ظلام شک ما

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من ...
​

 

[نازنین فاطیما]

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من ...
​

نیست ممکن که دل ما زوفا برگردد
ما همانیم اگر یار همانست که بود

 

[pearan]

نیست ممکن که دل ما زوفا برگردد
ما همانیم اگر یار همانست که بود

دیده را فایده آن است که دلبر بیند
ور نبیند چه بود فایده بینایی را

 

[naghmeirani]

دیده را فایده آن است که دلبر بیند
ور نبیند چه بود فایده بینایی را

از وصل تو گر نيست نصيبم عجبي نيست
هم ظلمت و هم نور به يكجا نتوان ديد

 

[pearan]

از وصل تو گر نيست نصيبم عجبي نيست
هم ظلمت و هم نور به يكجا نتوان ديد

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمی‌شوی که ببینی چه می‌کشم

 

[naghmeirani]

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمی‌شوی که ببینی چه می‌کشم

من خود به سر ندارمٖ دیگر هوای سامان
گردون کجا به فکر سامان من بیفتد

خواهد شد از ندامت دیوانه شهریارا
گر آن پری به دستش دیوان من بیفتد

شهریار

 

[plant_biology]

من خود به سر ندارمٖ دیگر هوای سامان
گردون کجا به فکر سامان من بیفتد

خواهد شد از ندامت دیوانه شهریارا
گر آن پری به دستش دیوان من بیفتد

شهریار

دل كجا شانه كجا گيسوي دردانه كجا
شمع كاشانه كجا مجلس اغيار كجا

 

[نازنین فاطیما]

دل كجا شانه كجا گيسوي دردانه كجا
شمع كاشانه كجا مجلس اغيار كجا

از خدا جوييم توفيق ادب
بي ادب محروم ماند از لطف رب

 

[ros21]

از خدا جوييم توفيق ادب
بي ادب محروم ماند از لطف رب

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم

فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

 

[bid-majnoon]

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم

فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

من آسمان پر از ابرهای دلگیرم
اگر تو دلخوری از من، من از خودم سیرم

 

[pearan]

من آسمان پر از ابرهای دلگیرم
اگر تو دلخوری از من، من از خودم سیرم

می بیاور که ننازد به گل باغ جهان
هر که غارتگری باد خزانی دانست

 

[naghmeirani]

می بیاور که ننازد به گل باغ جهان
هر که غارتگری باد خزانی دانست

تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد
ای شاخ گل رعنا از بهر که می‌رویی

 

[pearan]

تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد
ای شاخ گل رعنا از بهر که می‌رویی

یک تار موی او به دو عالم نمیدهند
با عشقش این معامله گفتیم و سرگرفت

 

[plant_biology]

یک تار موی او به دو عالم نمیدهند
با عشقش این معامله گفتیم و سرگرفت

تو اگر نبودي اي درخت سبز
سبزه و گل و بهار هم نبود
اين هواي خوب و سايه هاي خيس
در كنار جويبار هم نبود

 

[traneh.]

تو اگر نبودي اي درخت سبز
سبزه و گل و بهار هم نبود
اين هواي خوب و سايه هاي خيس
در كنار جويبار هم نبود

درد ما را در جهان درمان مبادا بی‌شما
مرگ بادا بی‌شما و جان مبادا بی‌شما



مولانا جان