خدا، بیشترین حساب رو روی اونایی باز میکنه که مهربونن نه اونایی که فقط دین دارن. دین دارها، عبادتکده ها رو پر میکنن که حواله بهشت رو بگیرن. اونا، عموما خدای بدون بهشت رو نمیخوان. پشت خدا به بنده های مهربونش گرمه.
گاهی با یک قطره لیوانی لبریز میشود....
گاهی با یک کلام قلبی اسوده و ارام میگردد....
گاهی با یک کلمه انسانی نابود میشود.....
گاهی با یک بی مهری دلی میشکند....
مراقب بعضی یک ها باش
با اینکه ناچیزند همه چیزند.....
میان دلتنگی هایم باش تا فراموشت نکنم
تا به یاد داشته باشمت تا بویت را حس کنم.....
تا بدانم که هستی تمام دنیام قلبمه...
دنیام باشه واسه تو تا بدانی میان
ثانیه های دلتنگیهام تو وجود داری فقط تو
قانون زندگی,قانون جنگل است!
بخور تا خورده نشی,بکش تا کشته نشی...!
.
.
.
در انجیل خوانده ام:رفتن شتر به روی سوزن,بسیار آسانتر از رفتن مرد ثروتمند به سوی بهشت است!!!!!
اگر کسی به عمق چنین عبارت کلاسیکی پی نبرد همواره در نداری زندگی خواهد کرد.....
چه قدر دوست داشتم تمام دلتنگي هاي اين روز ها را با كسي تقسيم مي كردم
و يا كسي بود براي گوش دادن و درد دل كردن...
بماند كه آنقدر فاصله زياد شده كه هرچه فرياد مي زنم گويا صدايم را نه تو مي شنوي و نه هيچ كس ديگر...
من با تمام وجودم باور دارم که خیال به آنچه در روزگار گذشته داشتم از درد زمان اکنون نمیکاهد بلکه بر درد آن میافزاید ،
من این را میدانم که روزی در زمان که کودک بودم ، کودک بودن را فراموش کردم تا باور داشته باشم که زنده هستم
من این را درک میکنم که فردا روزی نخواهد بود که امروز داشتم و روزی نخواهد بود که میخواستم و تجسم میکردم
ولی من همین هستم که تقدیر بر دامنم من نهاد ، آری من انسانی با دیواری از یادگاریها که تقسیم با خاطرات زندگی کردم
من مردی بودم که گٔل را احساس و آب را میخواند ولی هیچگاه فریاد نزد آسمانش ابریست و خانه بر آب ساخته است
سلام بر فردا و خدانگهدار امروز ، که من مردی بودم که چشم به آسمان و سلام در دست و فردا را در پس ابری که بارانی خواهد بود میدیدی و باز بر آن میخندید
(صادق هدایت)
[h=2]به آرامی آغاز به مردن می کنی[/h] به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر سفر نکنی،
اگر چیزی نخوانی،
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی،
اگر از خودت قدردانی نکنی.
به آرامی آغاز به مردن میکنی
زمانیکه خودباوری را در خودت بکشی،
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند
به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر برده عادات خود شوی،
اگرهمیشه از یک راه تکراری بروی
اگر روزمرگی را تغییر ندهی
اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی،
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی
تو به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر از شور و حرارت،
از احساسات سرکش،
و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وا می دارند
و ضربان قلبت را تندتر می کنند،
دوری کنی...
تو به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر هنگامیکه با شغلت، یا عشقت شاد نیستی، آنرا عوض نکنی
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی
اگر ورای رویاها نروی،
اگر به خودت اجازه ندهی
که حداقل یکبار در تمام زندگیت
ورای مصلحت اندیشی بروی...
امروز زندگی را آغاز کن!
امروز مخاطره کن!
امروز کاری بکن!
نگذار که به آرامی بمیری...
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]شاید آرام تــر می شدم فقــط و فقـــط… اگر می فهمیدی ، حرفهایم به همین راحتــــی که می خوانی نوشته نشده اند !!![/FONT]
از وبلاگ:hohoalireza.mihanblog.com
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]خسرو شکیبایی می گفت:
بعضی وقت ها یکی طوری می سوزونتت
که هزار نفر نمیتونن خاموشت کنن،
... بعضی وقت ها یکی طوری خاموشت میکنه
که هزار نفر نمیتونن روشنت کنن.
زمانه ایست که خیلی چیزها آنطوری که بود یا باید باشد نیست.[/FONT]
سادگي را دوست دارم چون با صداقت است هيچ دروغي درآن راه ندارد
مانندکودکي است که با چشمان معصوم اش به همه نگاه ميکند وبا معصوميت اش هزاران حرف به دنيا ميزند
با سلام خدمت همه دوستان عزیز و میهن پرست ، با وجود کلی کار و گرفتاری و مشغله شرکت اومدم و خودم و رسوندم به باشگاه تا این روز را که مصادف هست با سالروز به دنیا آمدن شخصیتی بزرگ و آرمانی که تمام عمر خویش را صرف ایران و ایرانی کرد و زبان شیرین و دلکش پارسی را در دل وجان ما ایرانیان زنده نگاه داشته است را اعلام ، ما در قبال چنین شخصیتی به تاریخ مدیونیم و این دین بزرگ بر گردن تمام پارسی زبانان تا ابد باقی خواهد ماند...............
زنده باد هر ایرانی پارسی زبانی که به ایرانی بودنش افتخار می کند و مهمتر از آن ایرانیانی که نام و یاد اسطوره های پیشین خویش را زنده نگاه داشته و برای آرمانهایشان جان بر کف خواهند بود.........
جای افسوس دارد که در تقویم ما ایرانیان چنین روزی را با رنگ سفید بر کاغذ سفید نوشته اند ....... افسوس
دوستان عزیز هر کس شعر یا نوشته ای از فردوسی پاکزاد را به یاد دارد می تواند در این تاپیک به ثبت رساند وخود را در بزرگداشت تنها شاعر آزادیخواه و سرکش تاریخ ما ایرانیان سهیم گرداند ............
هر کجا می رومیم می گویند ؛ سیاسی نگویید ، سیاسی ننویسید ، سیاسی فکر نکنید و سیاسی ......................
آخ ای سیاست ................. همه چیز ما رو گرفتی ................