// ... به نفر بعدیتون یک شعر هدیه بدین ...\\

[afsaneh_k]

می خواهم بروم دفتر پاکنویسی بخرم
زندگی را بــاید از ســــر ســـطر نوشت

 

[gholmorad]

واقعه چون است؟ چون بگريختي
رنگ رخساره چنين چون ريختي؟

گفت: بهر سخره شاه حرون
خر همي گيرند امروز از برون

گفت: مي‌گيرند كو خرجان عم
چون نه‌يي خر، رو تو را زين چيست غم؟

 

[پدرام تاج ابادی]

اگه يه روز بهت گفتند 1000 نفر دوست دارند ، بدون اوليش منم
اگه يه روز بهت گفتند 100 نفر دوست دارند ، بدون اوليش منم
اگه يه روز بهت گفتند 10 نفر دوست دارند ، بدون اوليش منم
اگه يه روز بهت گفتند 1 نفر دوست دارند ، بدون اوليش منم
اگه يه روز بهت گفتند كسي دوست نداره بدون كه من مردم​

تقدیم به اونی که خیلی دوستش دارم

​

 

[just a dream]

عاقلان نقطه ی پرگار وجودند ولی عشق داند که در این دایره سرگردانند

 

[بارون]

تا چند عمردرهوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که برآمد فرو رود
مهمان سراست خانه ی دنیا که اندراو
یک روزاین بیایدو یک روزاو رود
بر کام دل به گردش ایام دل مبند
کاین چرخ کج مدار نه برآرزو رود
آن کس که سر به جیب قناعت فرو نبرد
بگذارتا به چاه مذلت فرو رود
از بهر دفع غم به کسی گر بری پناه
هم غم به جای ماندو هم آبرو رود
آن آبرو چو جوی بود رنج و غصه سنگ
سنگش به جای ماندو آبش زجو رود
ای گل به دست مال هوس پیشگان مرو
مگذارتا زدست تو این رنگ و بو رود
کردیم هر گناهی و ازکرده غافلیم
ای وای اگرحدیث گنه رو به رو رود
امروز رو نکرد به درگاه حق سنا
فردا به سوی درگه او با چه رو رود​

(استاد همایی)

 

[baran-bahari]

این طرف مشتی صدف ، آنجا کمی گل ریخته است

موج ، ماهی های عاشق را به ساحل ریخته

بعد از این در جام ما تصویر ابر تیره ای است

بعد از این در جام دریا ، ماه کامل ریخته است

مرگ حق دارد که از ما روی برگردانده است

زندگی در کام ما مرگ هلاهل ریخته

هر چه دام افکندم ، آهوها گریزان تر شدند

حال ، صدها دام دیگر در مقابل ریخته

هیچ راهی جز به دام افتادن صیاد نیست

هر کجا پا می گذارم دامنی دل ریخته

عارفی از نیمه راه تحیر بازگشت

گفت : خون عاشقان منزل به منزل ریخته​

 

[naghmeirani]

چه دعایی کنمت بهتر از این
خنده ات از تۀ دل،گریه ات از سرِ شوق

 

[behnam-t]

من و انکار شراب این چه حکایت باشد***غالبا این قدرم عقل و کفایت باشد

تا به غایت ره میخانه نمی​دانستم***ور نه مستوری ما تا به چه غایت باشد

زاهد و عجب و نماز و من و مستی و نیاز***تا تو را خود ز میان با که عنایت باشد

زاهد ار راه به رندی نبرد معذور است***عشق کاریست که موقوف هدایت باشد

من که شب​ها ره تقوا زده​ام با دف و چنگ***این زمان سر به ره آرم چه حکایت باشد

بنده پیر مغانم که ز جهلم برهاند***پیر ما هر چه کند عین عنایت باشد

دوش از این غصه نخفتم که رفیقی می​گفت***حافظ ار مست بود جای شکایت باشد

 

[just a dream]

دردم از یارست و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[naghmeirani]

تا طلوع مجدد آفتاب
همۀ لحظه هات آبی باد

 

[بابك طراوت]

تو اگر باز کني پنجره اي سمت دلت
ميتوان گفت که من چلچله لال توام
مثل يک پوپک سرمازده در بارش برف
سخت محتاج به گرماي پر و بال توام . . .

 

[iceman10]

باز دوباره تنهاییو شب و سکوتت
باز دوباره یاد و و غم نبودت

 

[naghmeirani]

دعا می کنم غرقِ باران شوی
چو بویِ خوشِ یاس و ریحان شوی
دعا می کنم در زمستانِ عشق
بهاری ترین فصلِ ایمان شوی

 

[comudf]

سرگذشت گل غم

تا در این دهر دیده کردم باز
گل غم در دلم شکفت به ناز
بر لبم تا که خنده پیدا شد
گل او هم به خنده ای وا شد
هر چه بر من زمانه می ازود
گل غم را از آن نصیبی بود
همچو جان در میان سینه نشست
رشته عمر ما به هم پیوست
چون بهار جوانیم پژمرد
گفتم این گل ز غصه خواهد مرد
یا دلم را چو روزگار شکستی هست
می کنم چون درون سینه نگاه
آه از این بخت بد چه بینم آه
گل غم مست جلوه خویش است
هر نفس تازه روتر از پیش است
زندگی تنگنای ماتم بود
گل گلزار او همین غم بود
او گلی را به سینه من کاشت
که بهارش خزان نخواهد داشت

 

[russell]

رهگذر می آید غریب
از فراز اندوه
پر تلاطم و پر از درد،
سرگشته و پریشان،
به جانب من
پر از نگاه بود
حرف میان چشمهای من و او
چهره اش را نشناختم !
اما
غم چهره اش آشنا بود !

 

[comudf]

روح مرا به روح تو نزدیک می کند
حتی اگر صدای تو از دور بگذرد

 

[mahsa mahram]

امشب از مفهوم هستی جرعه ای سر می کشم
فکر دیدار تو را تا مرز باور می کشم
ای نگاهت سبز ای سرچشمه ی سبزینه ها
گر بیایی با تو از پاییز ها پر می کشم
من به قربان قدم های تو بر گرد زمین
جای قربانی گلویم را به خنجر می کشم
خوب من با هم قراری داشتیم ادینه ها
سال ها طرح نمیایی به دفتر می کشم
قصه ی پرواز تو در اسمان پیچیده است
بی تو امشب تا هوای دیدنت پر می کشم​

 

[afsaneh_k]

آسمان گوش کن آماده ی آبی شدنم
تو در این حادثه مشتاق تری یا دریا ؟

 

[baran-bahari]

صاحبا عمر عزیزست غنیمت دانش
گوی خیری که توانی ببر از میدانش
چیست دوران ریاست که فلک با همه قدر
حاصل آنست که دایم نبود دورانش
آن خدایست تعالی، ملک الملک قدیم
که تغییر نکند ملکت جاویدانش

 

[afsaneh_k]

در كــوي خرابات كسي را كه نيـــاز است
هشياري و مستيش همه عين نماز است
آنـــجا نپذيرنــــدصـــــــــلاح و ورع امـــروز
آنچه از تـو پذيرند در آن كــوي نيــــازاست
خـواهي كه درون حـــرم عشق خــرامي
در مـيكده بنشين كه ره كـعبه دراز است
اســـــرار خـــرابات بجـــــز مـــسـت نداند
هشيار چه داند که درآن كوي چه راز است
هــان! تا نـنهـــي پاي درين راه به بـــازي
زيرا كه دريـن راه بسي شيب‌ و فرازاست
آواز ز مـــيــــخانه بـــرآمــد كه عراقــــــي
دربــاز تو خـــود را كه در مــيكده باز است​

 

[naghmeirani]

اميد من آن است كه در گلشن هستي ـــ
چون غنچه گل با لب پر خنده بماني

​

 

[koochooloo_m]

ارزویم این است
نرود اشک در چشم تو هرگز مگر از شوق مدام...

 

[comudf]

تولد

حجم زمان سنگین است
دایره های سکوت،
در کش و قوس بی نظم زمان
فریاد عصیان را در خطوط شعاع های خود
به خط نشسته اند

مثلث شک و تردید
طغیان را در مرتفع ترین نقطه ی خود
به آماده باش گذاشته است
سینه ی خشم مالامال از انفجار است
و کوچه باغ ذهن
دانه های مرگ می افشاند

زندانی درب تابوت بر خویش می بندد
هوا بوی تعفن می دهد
کبوتر مرده ای در راه است

بچه ی نازای طبیعت
در درد زایمان بچه ی متولد نشده
به خود می پیچد

هراس متولد می شود
و
در قهقرای حادثه
زندگی شکل می گیرد!

 

[mahsa mahram]

​

هرگاه از جاده ی عشق می گذرم

عطرت به مشامم می خورد

و مرا به روزگار وداع می برد

آن روز که بدرقه ات کردم...

و تو با کوله باری از عشق،راهی شدی

سالها از عروج عاشقانه ات می گذرد

...

اما هنوز هم،عطر تو

نوازشگر لحظه های بی سر و سامانی هاست!

 

[santiyana]

در مدرسه از نشاطمان کم کردند از شدت ارتباطمان کم کردند هر گاه

 

[santiyana]

در مدرسه از نشاطمان کم کردند از شدت ارتباطمان کم کردند هر گاه به هم عشق

 

[santiyana]

در مدرسه از نشاطمان کم کردند از شدت ارتباطمان کم کردند هر گاه به هم عشق تعارف کردیم از نمره انظباطمان کم کردند

 

[mahsa mahram]

دستانت را
به گرمی می فشارم
تمام عواطف پاکم را
بی منت نثارت میکنم
سرمست میشوم
از با تو بودن
پرنده وار
پر میگشایم
خنده کنان
اوج میگیرم
از میان ابرها
بر جهانیان
بانگ بر می آورم :

" آری او دوشادوش من است
او با من مهر می ورزد
پس چه کم دارم در این دنیای غریب"

 

[mahsa_vicy_moon]

خواهي كه جهان در كف اقبال تو باشد....؟


خواهان كسي باش... كه خواهان تو باشد...

 

[Mehr noosh]

مرسی عزیزم.


اگر دنياي ما دنياي سنگ است
بدان سنگيني سنگ هم قشنگ است
اگر دنياي ما دنياي درد است
بدان عاشق شدن از بهر رنج است
اگر عاشق شدن پس يک گناه است
دل عاشق شکستن صد گناه است