دل نامه یا نامه دل
- شروع کننده موضوع MAHDI.VALVE
- تاریخ شروع
- وضعیت
ای کاش
بی قرارتوام و در دل تنگم گله هاست
آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده برآب
در دلم هستی و بین من وتو فاصله هاست
emanoeel
عضو جدید
کی داشت یکی نداشت. اونی که داشت تو بودی، اونی که تو رو نداشت من بودم.
یکی خواست یکی نخواست. اونی که خواست تو بودی، اونی که بی تو بودن رو نخواست من بودم.
یکی آورد یکی نیاورد. اونی که آورد تو بودی، اونی که به جز تو به هیچ کس ایمان نیاورد من بودم.
یکی برد یکی نبرد. اونی که برد تو بودی، اونی که دل به تو باخت من بودم.
یکی گفت ...یکی نگفت. اونی که گفت تو بودی، اونی که دوست دارم رو جز تو به هیچ کس نگفت من بودم.
یکی ماند یکی نماند. اونی که ماند تو بودی، اونی که بدون تو نتونست بمونه من بودم.
یکی رفت یکی نرفت. اونی که رفت تو بودی، اونی که به خاطر تو توی قلب هیچ کس نرفت من بودم.
یکی خواست یکی نخواست. اونی که خواست تو بودی، اونی که بی تو بودن رو نخواست من بودم.
یکی آورد یکی نیاورد. اونی که آورد تو بودی، اونی که به جز تو به هیچ کس ایمان نیاورد من بودم.
یکی برد یکی نبرد. اونی که برد تو بودی، اونی که دل به تو باخت من بودم.
یکی گفت ...یکی نگفت. اونی که گفت تو بودی، اونی که دوست دارم رو جز تو به هیچ کس نگفت من بودم.
یکی ماند یکی نماند. اونی که ماند تو بودی، اونی که بدون تو نتونست بمونه من بودم.
یکی رفت یکی نرفت. اونی که رفت تو بودی، اونی که به خاطر تو توی قلب هیچ کس نرفت من بودم.
ازم نخواه با تو بمونم. تو هیچی از من نمی دونی. اگه بگم راز دلم رو. تو هم کنارم نمی مونی
7 جا تن خود را پست دیدم:
نخست : هنگامیکه به پستی تن می داد تا بلندی یابد.
دوم : آنگاه که در برابر از پاافتادگان ، میپرید.
سوم : آنگاه که میان آسانی و دشوار مختار شد و آسان را برگزید.
چهارم : آنکه گناهی مرتکب شد و با یادآوری اینکه دیگران نیز همچون او دست به گناه میزنند ، خود را دلداری داد.
پنجم : آنگاه که از ناچاری ، تحمیل شده‌ای را پذیرفت و شکیبایی‌اش را ناشی از توانایی دانست.
ششم : آنگاه که زشتی چهره‌ای را نکوهش کرد ، حال آن که یکی از نقاب‌های خودش بود.
هفتم : آنگاه که آوای ثنا سرداد و آن را فضیلت پنداشت.
من دیگه ذوقم خشک شده ، نمیتونم پست دلنامه ای بزارم چیکار کنم
دود می خیزد ز خلوتگاه من کس خبر کی یابد از ویرانه ام؟
با درون سوخته دارم سخن
کی به پایان می رسد افسانه ام؟
دست از دامان شب برداشتم
تا بیاویزم به گیسوی سحر
خویش را از ساحل افکندم در آب
لیک از ژرفای دریا بی خبر
بر تن دیوارها طرح شکست
کس دگر رنگی در این سامان ندید
چشم می دوزد خیال روز و شب
از درون دل به تصویر امید
تا بدین منزل نهادم پای را
از درای کاروان بگسسته ام
گرچه می سوزم از این آتش به جان
لیک بر این سوختن دل بسته ام
تیرگی پا میکشد از بام ها
صبح می خندد به راه شهر من
دود می خیزد هنوز از خلوتم
با درون سوخته دارم سخن
با درون سوخته دارم سخن
کی به پایان می رسد افسانه ام؟
دست از دامان شب برداشتم
تا بیاویزم به گیسوی سحر
خویش را از ساحل افکندم در آب
لیک از ژرفای دریا بی خبر
بر تن دیوارها طرح شکست
کس دگر رنگی در این سامان ندید
چشم می دوزد خیال روز و شب
از درون دل به تصویر امید
تا بدین منزل نهادم پای را
از درای کاروان بگسسته ام
گرچه می سوزم از این آتش به جان
لیک بر این سوختن دل بسته ام
تیرگی پا میکشد از بام ها
صبح می خندد به راه شهر من
دود می خیزد هنوز از خلوتم
با درون سوخته دارم سخن
خب ننویس چیزی!!!!!!!!!
مرا دعوت به باران می‌کند
ابر لبان تو...
ابر لبان تو...
faeal
عضو جدید
دنیا به من یاد داده دوری کسی را که دوستش دارم تحمل کنم اما وفا به من یاد داده کسی را که دوست دارم هرگز فراموش نکنم
ای مرگ بیا که زندگی ما را کشت
میگم مهدی از این امضاتم هیییییییییییچ خوشم نمیاد
چشم اونم عوض میکنم
شما که از هیچی ما خوشت نمیاد
امضامم روش
عوضش میکنم
دارم بهبود میبخشم بهت خب!
حال میکنی دوستی مثل من داری نه؟
چه جورم
دستت درد نکنه که به فکر من هستی
اگه من دستم به باعث بانیش برسه میدونم چیکار کنم
اتفاقات اخیر
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
معماری با مصالحی از جنس دل | ادبیات | 18272 | |
|
گریه کن ای دل.......... | ادبیات | 427 | |
|
دل نوشته‌هاي عرفاني | ادبیات | 430 | |
|
|
*****حرف دل***** | ادبیات | 117 | |
|
۩ ۞ ۩ جایی برای حرفهای دل فیدل ۩ ۞ ۩ | ادبیات | 13 |