# گياهان دارويي

[صبا اخوان پور]

برداشت
1- كاسبرگ
اولین میوه ها 3 هفته بعد از گل دهی آماده برداشت می باشد. میوه ها باید قبل از ظهور هر گونه بافت چوبی در کاسبرگ جمع آوری شوند، در این مرحله کاسبرگها نازک، پیچیده و گوشتی هستند و کپسولها به آسانی جدا می شوند کاسبرگها حدوداً 40 تا 50 روز بعد از ریزش گلبرگها به حداکثر اندازه خود می رسند. جدا کردن کاسبرگها از کپسول و خشک کردن آنها باید در حداقل زمان ممکن انجام شود در غیر این صورت کپک ها سریعاً رشد کرده باعث فساد کاسبرگها خواهد شد (59). میوه ها به طور مداوم از پایین به بالا می رسند به بیان دیگر گل آذین از پایین به بالا می رسد. برداشت میوه ها در صبح آسانتر از انتهای روز است در صورتی که برداشت دیر شود دمگل ها سفت شده و بایستی از قیچی باغبانی استفاده کرد (60). شروع گلدهي از شهريور تا مهر مي باشد و برداشت كاسبرگها در ماههای آبان و آذر است. زمان برداشت كاسبرگها با رسيدن دانه همزمان است. كاسبرگهاي قرمز تازه مرطوب بعد از افتادن گل و قبل از خشك شدن و باز شدن غلاف دانه ها برداشت مي شود. هر چه كپسول مدت بيشتري بعد از اينكه دانه ها شروع به رسيدن مي كند روي گياه باقي بماند. نور خورشيد باعث ترك خوردگي كاسبرگ و فساد آن با توجه به نوع رقم و در كيفيت آن موثر مي باشد. برداشت كاسبرگها با دست انجام مي شود و در طي مرحله برداشت بايد براي جلوگيري از آلودگي با مواد خارجي و زائد به هيچ وجه كاسبرگ با زمين يا سطوح آلوده تماس پيدا نكند. كيسه ها يا مخزن هاي تميز بايد براي حمل از مزرعه به محل خشك كردن مورد استفاده قرار گيرد. براي جلوگيري از آلودگي زمان بين برداشت و خشك كردن بايد حداقل باشد. برداشت امروزه به صورت روشهاي متفاوتي انجام مي شود. در مكزيك كل گياه بريده و به محل نزديكي براي جدا كردن كاسبرگ ها برده مي شود. در چين تنها كاسبرگهاي رسيده بوسيله قيچي باغباني برداشت مي شوند و كاسبرگهاي نارس براي رسيدن در زمين تا رسيدن باقي مي مانند. زمين تقريباً هر 10 روز يكبار تا آخر فصل رشد برداشت مي شود. كاسبرگ از غلاف دانه ها بوسيله دست يا فشار دادن يك ابزار نوك تيز به بافت تازه كاسبرگ صورت مي گيرد و باعث جداسازي آن از غلاف دانه ها مي شود. در حدود 3 هفته بعد از آغاز گلدهي اولين ميوه ها آماده چيدن مي باشند. ميوه از كاسبرگهاي قرمز رنگ بزرگي كه تخمدانهاي كوچك دانه را احاطه كرده اند تشكيل مي شود. ميوه ها بايد قبل از ظهور هرگونه بافت چوبي در كاسبرگ جمع آوري شوند. آنها بايد نازك ، پيچيده و گوشتي باشند (James&Duke,1983 ). معمولاً كاسبرگها 30- 20 روز پس از ريزش گلبرگها ، به حداكثر اندازه خود مي رسند و 20 – 10 روز پس از آن رسيدگي كامل حاصل مي شود. بنابراين بهترين زمان برداشت 50- 40 روز بعد از ريزش گلبرگها مي باشد. برداشت كاسبرگ از گياه چاي مكي به صورت دستي انجام مي شود. بدين ترتيب كپسولها يا بصورت يك چين در انتهاي فصل رشد يا طي چند چين متوالي از گل آذينهاي گياه جدا مي گردند، در مرحله بعد كاسبرگها از تخمدان كپسول با دست جدا مي گردند كه پس از آن بايد خشك شوند . در سودان كشاورزان اجازه مي دهند دانه كاملاً برسد و برگها پيش از برداشت ريزش كنند. كاسبرگها را مي توان 120- 90 روز بعد از نشاء كاري برداشت كرد.
2- شاخ و برگ
جهت استفاده از شاخ و برگ گیاه برای تعلیف دام ها بریدن شاخ و برگ این گیاه در سه مرحله انجام می گیرد که اولین مرحله از 6 هفته پس از نشاء کردن شروع شده و ساقه از ارتفاع 5/7 تا 10 سانتی متر قطع می گردد. دومین مرحله 4 هفته بعد انجام می شود و سومین مرحله بریدن ساقه حدوداً چهار هفته بعد انجام می گیرد. سپس گیاهان بریده شده تنک شده و بقیه گیاهان رشد کرده و میوه آن به عنوان یک محصول ثانویه برداشت می شود (31 و 59). پس از آن گياهان بريده شده، 2 رديف از 3 رديف حذف مي شود و سپس به گياهان باقي مانده اجازه رشد داده مي شود و ميوه به صورت يك محصول ثانويه برداشت مي شود.
3- فيبر
بهترین کیفیت فیبر تولیدی از چای ترش در هنگام گل دهی می باشد که حدود 3 تا4 ماه پس از کشت حاصل می شود. ساقه ها از سطح زمین برداشت و در دسته هایی منظم در آب خیس می شوند و سپس فیبر از ساقه به وسیله دست یا ماشین جدا می گردد. الیاف موجود در پوست جهت مرحله بعدی آماده مصرف می شوند، یک کارگر در هر روز 36 تا 45 کیلوگرم فیبر تمیز خشک را جدا می کند (39). براي توليد فيبر ميزان بذر مصرفي 22- 11 كيلوگرم در هكتار مي باشد، كه فاصله كشت روي رديف 15 سانتي متر و بين دو رديف 15 سانتي متر مي باشد. در اوايل فصل باران بذز به عمق 5/0 سانتي متر كشت مي شود. اين نوع كشت معمولاً براي ساقه هاي دراز و شاخ و برگ كوچك مي باشد. زمان برداشت فيبر حدوداً 4- 3 ماه پس از كشت كه در اندونزي اين مدت 10 ماه مي باشد. اگر برداشت در زمان گلدهي انجام شود بهترين كيفيت فيبر حاصل مي شود. ساقه ها از سطح زمين بريده شده و در دسته هايي بسته بندي مي شوند تا زماني كه فيبر از چوب جدا شود خيس مي شوند آنگاه شسته شده و در نور آفتاب خشك مي شوند. يك كارگر ماهر مي تواند 45- 36 كيلو گرم فيبر تميز و خشك را روزانه به اين روش جدا كند ، اگر از يك ماشين پوست كني استفاده شود نيازي به خيساندن نمي باشد (James&Duke,1983 ). برداشت گياه براي توليد فيبر 10 – 3 ماه بعد از كاشت مي باشد و مقدار توليد فيبر در طي دوره گلدهي زياد است . اگر براي توليد فيبر روسل برداشت شود ، فيبر استخراجي تنها 9/7 – 3/1 درصد از مواد ساقه را شامل مي شود ، و باقي آن حداقل 10 برابر بيشتر از فيبر است (Crane ,1949 ) ( مشخص نيست آيا درصدهاي كرين بر اساس مواد خشك است يا خيس). ميزان فيبر در ساقه ها حدود 5 درصد است ( James&Duke,1983 ) . به منظور برداشت الياف مي توان 240 – 90 روز بعد از نشاء كاري برداشت كرد . اگر گلدهي مدنظر نباشد براي توليد الياف طول روزهاي بلند براي مدت 4 – 3 ماه يك عامل مهم است.

 

[صبا اخوان پور]

دانه
برداشت دانه وقتی صورت می گیرد که میوه های واقع در محور گل آذین از پایین تا وسط آن کاملا رسیده باشند.پس از قطع بوته ها چندین روز به منظور خشک شدن رها می شوند و سپس عملیات کوبیدن و جداسازی بذور انجام می پذیرد(69).
خشك كردن
خشك كردن را مي توان به روشهاي مختلفي انجام داد. خشك كردن با تهويه كافي با استفاده از حصيرهاي گوني ، نايلوني ، بافتني انجام مي شود . تا از پخته شدن توسط نور خورشيد كه كيفيت را كاه ش مي دهد جلوگيري شود . همچنين مي توان از يك صفحه تميز پلاستيكي كه در روي زمين قرار داده شده با پخش كردن لايه نازكي از كاسبرگ چاي مكي بر روي آن خشك كرد . اما اين روش باعث هجوم حشرات و قارچ ها و كپك ها مي شود. پهن كردن كاسبرگها بر روي پرده ها يا چهار چوب هوادهي را بيشتر كرده و زمان خشك كردن را كاهش مي دهد. اگر از روشهاي خشك كردن حرارتي استفاده بشود بايد توجه داشت كه دما از 43 درجه سانتي گراد بالاتر نرود .
الف- خشك كردن طبيعي كاسبرگها
در اين روش كاسبرگها را پس از جدا كردن از كپسولها ، روي گوني يا صفحات مشبكي كه هوا در دو طرف آنها جريان داشته باشد در سايه پهن مي كنند تا خشك شود .
ب- خشك كردن مصنوعي كاسبرگها
در اين روش از دما و جريان هواي مصنوعي براي خشك كردن كاسبرگها استفاده مي گردد. بدين صورت كه براي اين منظور استفاده از دماي كمتر از 40 درجه سانتي گراد و استفاده از جريان هواي بالا و شديدي خصوصاً در مراحل اوليه خشك سازي توصيه مي گردد ( Mcgaw,1986 ).
عملكرد
در هاوايي روسل در كشت مخلوط وزن تر كاسبرگ16000 كيلوگرم درهكتار و به تنهايي 19000 كيلوگرم در هكتارمحصول مي دهد(James&Duke,1983). عملكرد در كشت دو منظوره 17000 كيلو گرم شاخ و برگ در 3 مرحله ساقه بري و 6300 كيلو گرم كاسبرگ توليد مي كند (Morton,1975 ). توليد كاسبرگ تازه در هر گياه از 3/1 كيلوگرم در كاليفرنيا تا 8/1 پورتوريكو و 25/7 كيلوگرم در فلوريداي جنوبي متغير مي باشد. در هاوايي روسل در كشت مخلوط با روبر 16800 كيلوگرم در هكتار عملكرد داشت (Morton,1987 ). عملكرد قسمت سبز گياه (قسمت هوايي ) 50- 40 تن در هكتار گزارش شده است. نسبت خشك كردن 10 به 1/1 است يعني از هر 4/45 كيلوگرم كاسبرگ تازه 99/4 كيلوگرم كاسبرگ خشك تهيه مي گردد. ميانگين محصول 250 كيلوگرم در هكتار است، اما تا 500 كيلوگرم در هكتار گزارش شده است. ميانگين توليد فيبر 1700 كيلوگرم در هكتار تا 3500 كيلوگرم در هكتار نيز گزارش شده است. ميزان فيبر در ساقه ها حدود 5 درصد است. عملكرد فيبر 4- 1 تن در هكتار گزارش شده است. به طور كلي عملكرد فيبر 1600 كيلوگرم در هكتار و در آفريقاي غربي نزديك 650 كيلوگرم در هكتار، 2100 كيلوگرم در سري لانكا، 1500 كيلوگرم در جاوا و به طور تجربي عملكرد از 3400- 1200 كيلو گرم در هكتار در مالزي (James&Duke,1983 ). واريته تون-کیو از جمله واريته هاي فيبري چاي مكي مي باشد كه در تايلند مورد كشت قرار مي گيرد و تاريخ كشت آن در اين كشور عمدتاً اواخر فروردين و زمان مناسب برداشت آن 165 روز پس از كاشت مي باشد و متوسط عملكرد فيبر آن بين 2775- 1965 كيلوگرم در هكتار مي باشد (Sermsri& Duyapat,1987 ). در آزمايش عملكرد ماده خشك واريته آلتيزيما چاي مكي در تايلند، بصورت تك كشتي 1/ 12 تن در هكتار گزارش گرديده است (Ponyskul,1990 ). در يك بررسي در مورد توليد دانه چاي مكي و كنف ميانگين عملكرد دانه بدست آمده براي چاي مكي 600-400 كيلوگرم و براي كنف 500- 300 كيلوگرم بيان گرديده است (Singh,1985 ).منبع:شیراحمد سارانی1 – بهروز میر2
1- عضو هئیت علمی دانشگاه زابل 2- کارشناس ارشد زراعت دانشگاه زابل
منابع مورد استفاده
1- آمار گياه چاي ترش ( 1385 ). مديريت جهاد كشاورزي ايرانشهر.
3- ترابي، ع. ( 1383 ) بررسي اثر تاريخ كاشت و فاصله رديف بر عملکرد چاي مكي. پايان نامه كارشناسي ارشد، دانشكده كشاورزي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد جيرفت.ص 125
4- حاجي فرجي، م. حاجي ترخاني، وا ( 1376 ). اثر چاي ترش بر پر فشاري اوليه خون 2، شماره 6: 64-57 ناشر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی.
5- خور سندي، ه. حاج سيد هادي، م ( 1380 ). محصولات زراعي مورد كشت در ايران. نشريه شماره 354/80 معاونت زراعت جهاد كشاورزي.
6- صندوق داران، م ( 1379). گزارش پيرامون كشت آزمايشی گياهان چاي ترش در چاه نيمه زابل. معاونت آموزش و تحقيقات مركز تحقيقات منابع طبيعي و امور دام استان سيستان و بلوچستان.
13-Adamson, W.C.and J.E ,O’Bryan1981. Inheritance of photosensitivity in roselle, Hibiscus sabdariffa. J. Hered. 72: 443-444
27- Arnon, L.1972. crop produetion in Dry Regions, Vol. II cam bridge univ. press London
14- Babalola, S.O., A.O. Babalola and O.C. Aworh, 2000. Copositional attributes of the calyces of roselle (Hibiscus sabdariffa. L). J. Food Technol in Africa, 6: 133-134.
15- Chakravarty, K.and N.C, Basu.1972. The anthocyanin pigmentation pat- tern in Hibiscus sabdariffa L. and its mode of inheritance, with special reference to the variation intermedius. Genetica 43: 366-374
4- Crane, J.C. 1949. Roselle-a potenlially important plant Fiber. Econ. Bot. 3:89-103.
10- Duke, J.A. 1979. Ecosystematic data on economic plants. Quart. J. crude Drug Res. 17 (3-4) : 91-110.
12- Duke. J. 1983. Hand book of Energy crops
8- Duke, J.A. 1978. the quest for to lerant germplasm. P. 1-61. In: ASA special symposium 32, crop to lerance to sub optimal land conditions. Am. Soc. Agron. Madison, WI.
18- Facciola. S. cornucopia- A source Book of Edible plants. Kam pong publications 1990
18- Follin,J.C, Zuijlen. T.V. 1972. 4 years of experiment attain on Kenaf and roselle in the Ivory coust. Tokon et fibres tropicales. 27: 2, 265-268. (27.
13- Huxley.A.1992. .the New RHS Dictionary of Gardening.
16- Howard, A.and G.L.C, Howard. 1911. Studies in Indian fibre plants. No. 2. On some new varieties of Hibiscus cannabinus L. and Hibiscus sabdariffa L. Indian Dep. Agric., Mem. Bot. Serv. 4: 9-3.
9- IbramhimRS, MikoHM, Altheacc 1998. Effect of N.P.K fertilization on the yield of Roselle.
11- James A .Duke. 1983. Hand book of Energy crops. unpolished.
13- Khafaga, E.R, Koch. H, 1980. Stage of maturity and quality of roselle (Hibiscus sabdariffa var. sabdariffa).I. organic acids. Angewandte- Botanik. 54: 5-6, 278- 293, 14
16- Komaro v.V.L.1968. flora of the USSR. Israel program for scientific Translation.
17-lakshmi , MB and MV, Naidu . 1995. Effect of time of sowing and topping on seed yield of roselle ( Hibiscus sabdariffa ). Indian Jaunal of Agronomy 40 : 4 , 682.
18- Laila, M. Hilmy and nadia Gad. 2002. Effect of cobalt fertilization on the yield, quality and the essential oil composition of parsley leaves. Arab Univ. J. of Agric Sci. Ain Shams Univ. , Cairo, Egypt, 10(3): 803-829.
19- Maheshwari S. 1997. Kenaf as an alternative for Wood for Pulp and Papar making Phoenix Pulp and Paper Public Co., LTD. Khon Kean , Thailand.
15-McCaleb, R ,1996. Roselle production manual (Hibiseus sabdariffa) . Herb Research foundation, USA.
17- MCGaw, D.R, Fraser, I. 1986.Ananalysis of sorrel (Hibiscus sabdariffa) drying and its effect on subsequent processing . Drying 86. proceedings of 5 tn International symposium on Drying, Cambridge, MA,USA, 13-15 August 1986. 526- 530
52-Messiaen- C-M, . 1975. the tropical Veget able garden. 3. In tivi dual crops. 567 pp.
8-Morton, J.1987.Roselle. In: fruitsofwarm climates. Julia, F. Morton, Miami, FL P.281-286.
10- Morton, J.F. 1975. IS there a safer tea. Morris Arb. BUL. 26 (2): 24-30.
20- Muller, B.M. and G, Franz .1992. Chemical structure and biological activity of polysaccharides from Hlibiscus sabdariffa L. Planta-Medica, 58(1): 60-67.
21- Onyenekwe P.C. EO, Ajani.and DA, Ameh. 1999. Antihypertensive effect of roselle ( Hibiscus sabdariffa ) calyx infusion in spontaneously hypertensive rats and a comparison of its toxicity with that in Wistar rats. Cell Biochem Funct. 1999;17:199–206.
22-Omema,A.M. M.O,Edema. A.O, Atayese,. And A.O, obadina. 2005. Asurvey of the Microflora of Hlibiscus sabdariffa ( Roselle ) and the resulting Zobo juice. African Journal of Biotechhnology. Pp. 254-259
22- Rao. B.R.M, and Raju, A.K . 1983. The effect of sowing dates on the yield of mesta and the ineidence of jassids Amrasca biguttula Ishida. Madras Agricultural Journal. 70: 5, 3c8-33.
14- Rao, P.U.1996. Nutrient composition and biological evaluation of mesta (Hibiscus sabdariffa) seeds. Plant- food- for- Human- Nutvition. 49: 1, 27- 34, 14
16- Roberts. McC alab,2000, Rosselle pro duetion Manual (Hibiscus sabdariffa) Her. Research foundation.
24-Rukmini , C and MJ, Vijayaraghavan. 1982. Nutristion and Toxicological evalution of Hibiscus Sabdariffa. Oil and cleome viscosa Oil Journal of the American oil chemists Socity. 59 : 10, 415 – 419 ; 36 ref.
25-Sermsri , N. C, Duyapat . 1987. Tudies on roselle ( Hibiscus Sabdariffa var. ltissimal.) Cultivation in Thailand Japanese Journal of crop Science. 56:1, 64-69.
26-Selim , SM. AM , Rokba . ( 1993 ) Effect of Sowing dates Nitrogenous and potussium fertilization on roselle plant. II. Effect on chemical Compositon. Egyption Journal of Horticlture. 20. 1 , 97 – 109 ; 16 ref.
28-Shalaby , AS . AM, Razin . 1989. Effect of plant Spacing on the prductivity of ,، Selle Hibiscus Sabdariffa. ) grown in new ly reclaimed land. Jaurnal of Agronomy and crop Science.162 : 4,256-260.
39- singh- AP: . 1985. Techniques of seed production of mesta. Seeds- and- farms. 11: 6,37-38.
27-Sreeramu , BS.( 1996 ). Effect of different levels of nitrogen and row spacings on yield and harvest index of roselle. farming systems. 12: 1-2, 40 – 42 ; 3 ref.
23- Szentmihalyi, K.A., M. Then, B. Lakatas, Z. Sador and P, Vinkler, 1998. Potassium, sodium ratio for the characterization of medicinal plant extracts with diuretic activity. Phytotherapy Research, 12: 163-166.
29-wrobel,K. k, nrobel. 2000. Determination of Total aluminm , chromium , Copper , Iron , Mahganese , and Nickel and their fractions leached to the Infusions of black tea , green tea , Hibiscus Sabdariffa , and Iiex paraguariensis ( mate ) by ETA-Aas.Biologlcal Trace Element Research , 78: 1-3,271-280,28 ref.
30-Wilson , FD . 1994 . The genonie biogtogrPhy of Hiboscusl. Section Furcaria De. Genetic Resources and crop Evolution. 41:1,13-25; 41 ref
31- Young, M.M.(1995). Ethylmethane sulphonate induced mutations and other studies on Jamaican sorrel (Hibiscus sabdariffa var. sabdariffa). M Phil. thesis, University of the West Indies, Mona, Kingston 7, Jamaica

 

[شاهد]

خواص افتابگردان

خواص افتابگردان

با سلام
خواص افتابگردان
گل: تب بر- ارامبخش- مدر-مقوی معده-بازکننده عروق مغزی-تقویت بینایی-سنگینی معده-بواسیر-زخم ریه
تخم: درمان سرفه-التهاب نایژه-گرم و خشک
روغن : برای سلامت سرخرگها مناسب تر از کره است

 

[afsoon6282]

دانة ‌کتان

دانة ‌کتان

دانة ‌کتان (بزرگ)

Flaxseed
​

دانة کتان (بزرگ) در سرتاسر جهان برای تأمین غذا، دارو و الیاف پارچه، تورهای صیادی و سایر فرآورده های مورد استفاده قرار گرفته است. مصریان باستان هزاران سال پیش به کشت و پرورش کتان (بزرگ) مبادرت می ورزیدند، و این گیاه امروزه در سراسر جهان یافت میشود.

کتان منبع غنی الیاف غذایی محسوب می شود که به کاهش میزان کلسترول کمک می کنند. روغن این گیاه در سلامتی قلب و عروق مؤثر است. مدتها پیش انسانها به فواید روغن این گیاه پی بردند، و از بذر آرد شده و آرد نشده آن به عنوان ملین استفاده می کردند. خاصیت ملین بودن روغن این گیاه مربوط به مواد لعاب دار موجود در آن است.

روغن کتاب حاوی اسیدهای چربی امگا- 3 و همچنین اسیدهای امگا-6 است. روغن این گیاه غنی ترین منبع اسیدهای چرب امگا-3 در طبیعت است و حاوی بیشتر از دو برابر امگا-3 موجود در روغنهای ماهی است و از نظر قیمت هر انس آن ارزانتر از انواع روغن ماهی است. این گیاه سبب کاهش خطرات احتمالی تصلب شرایین نیز میشود. روغن گیاه مزبور همچنین دارای مواد مغذی گیاهی نظیر فتواستروژن است. این مواد شبه استروژنی طبیعی هستند که می توانند درد و ناراحتی ناشی از یائسگی را کاهش دهند.

معرفی گیاه

کتان نوعی گیاه سالانه است که در خاکهای مرطوب عمیق حاوی شن، گل و لای و خاک رس زیاد به خوبی رشد می کند. بذرهای موجود در این گیاه غنی از روغن کتان است که گاهی اوقات به آن روغن بزرک گفته میشود (توجه: روغن بزرک تجاری که معمولاً در بازسازی اسباب و اثاثیه مورد استفاده قرار می گیرد مصرف انسانی ندارد). سبوس بذر این گیاه از نظر لعاب غنی است. هم روغن بذر و هم لعاب موجود در آن دارای خواص غذایی و درمانی است.

ترکیبات گیاه

فرآورده های حاصله از کتان از بذرهای موجود در داخل آن تهیه میشود. بذرهای این گیاه حاوی روغنهای چربی به نام اسید آلفالینولنیک (ALA) و اسید لینولیک است. اسید آلفالینولنیک (ALA) در واقع همان روغن امگا-3 موجود در کتان است. کتان همچنین حاوی سایر مواد مهمی نظیر "لیگنال ها" است که می تواند از بدن شما در قبال برخی از انواع سرطان مراقبت کند.

اشکال موجود

می توان چندین نوع فرآورده حاصله از کتان را از بازار و بذرهای رسیده، انواع کیکهای بزرک و رغن بزرک را مجموعاً از فروشگاههای مواد بهداشتی، غذایی خریداری کرد. این گیاه را می توان به شکل مایع (برای تهیه مواد غذایی) یا به صورت ژله های نرم به عنوان تقویت کننده و مکمل مواد غذایی تهیه کرد.

نحوة مصرف

اگر با افزایش میزان کلسترول، آنژین، فشار خون بالا و پسوریازیس، اگزما، آرتریت روماتیسمی یا بیماری تصلب شرایین چندگانه (MS) مواجه هستید، می توانید از فواید اضافه کردن روغن کتان به برنامه غذایی خودتان بهره مند شوید. روغن این گیاه سبب کاهش کلسترول لیپوپروتئین کم تراکم (یعنی کلسترول نامطلوب بدن) و سطح تری گلیسرید میشود. تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد که روغن کتان در مقابل حملات قلبی بیشتر از روغن کانولا یا روغن زیتون ایجاد مصونیت و مراقبت می کند. مصرف روغن کتان احتمال ابتلا به سرطان را کاهش می دهد. این بدان خاطر است که کتان حاوی غنی ترین منبع لیگنان است که در جلوگیری از بیماریهای قلبی-عروقی و سرطان نقش اساسی دارد. تحقیقات اخیر مؤید این است که لیگنان موجود در کتان دارای اثرات مراقبتی طولانی مدت و کوتاه مت در مقابل سرطان روده است. برای حصول اطمینان از اینکه بدن شما هم اسیدهای چرب پروری و هم لیگنان لازم را از طریق برنامه غذایی دریافت می کند. در جستجوی وجود روغن کتان بغنی از انواع لیگنان باشید. بهترین راه مصرف روغن کتان اضافه کردن آن به غذاهایی نظیر سالادها است. اما نباید از روغن مزبور برای پخت و پز استفاده کنید، چون گرما سبب نابودی اسیدهای چرب سالم در روغن کتان میشود.

اگر از تنگی نفس، التهاب معده (گاستریت) یا التهاب روده کوچک رنج می برید، اضافه کردن فرآورده های این گیاه را به غذاهای مختلف آزمایش کنید. دانه کتان منبع خوبی از لعاب است که به مثابة ملین عمل می کند. در صورتی که دانه کتان کوبیده شده، خرد شده یا آسیاب نشده استفاده می کنید، حتماً مایعات، به ویژه آب کافی مصرف کنید.

میزان مصرف

* یک قاشق غذایی دانه این گیاه به صورت کامل یا کوبیده شده (اما نه آسیاب شده) با 150 میلی لیتر مایعات روزانه دو یا سه بار برای درمان التهاب معده و التهاب روده کوچک. دو یا سه قاشق غذاخوری بذرهای خرد نشده همراه با 10 برابر آب به عنوان مسهل حجیم شونده.

* ضماد: 100 گرم دانه خیس خورده در آب جوش به مدت 10 تا 15 دقیقه را صاف کنید و وسط دو لایه پنیر قرار دهید و استفاده کنید.

* دم کرده (مایعی که از طریق جوشاندن گیاه در آب تهیه میشود): 15 گرم بذر خرد نشده خیس خورده در یک لیوان آب به مدت 10 تا 15 دقیقه.

* روغن کتان: یک قاشق غذاخوری روغن به طور روزانه به غذاهایی نظیر سالاد اضافه شود.

نکات احتیاطی

اگر مقدار مصرفی روغن کتان را رعایت کنید، با هیچگونه عارضه ای مواجه نخواهید شد. اما اگر میزان مصرف آن بالا باشد و آب کافی نخورید، ممکن است با ناراحتی داخلی مواجه شوید.

اگر باردار یا شیرده هستید می توانید کتان بزرک و روغن کتان بزرک را به غذایتان اضافه کنید. اما اطمینان یابید که بیشتر از مقدار توصیه شده مصرف نکرده باشید و این موضوع را ابتدا با پزشک معالج خود مشورت کنید.

تداخل های احتمالی

از مصرف همزمان دانة کتان با سایر داروها یا تقویت کننده های غذایی اجتناب ورزید. کتان
می تواند روند جذب سایر داروها، ویتامینها و مواد معدنی را کند کند. قبل از مصرف این گیاه در صورتی که دارویی را به طور مرتب استفاده می کنید (خواه به صورت نسخه تجویزی یا غیر تجویزی) با پزشک معالج خود مشورت کنید

 

[afsoon6282]

راخ پات

راخ پات

راخ پات

Echinacea


​

بومیهای آمریکا حداقل از دهه های اول 1600 راخ پات مصرف کرده اند. آنها از این گیاه برای درمان مارگزیدگی، بیماریهای لثه و دهان، سرماخوردگیها، سرفه ها، مسمومیتهای خونی، گلودرد، درد معده و روده استفاده می کرده اند. این گیاه همچنین از دیرباز برای درمان مخملک، سیفیلیس، مالاریا، مسمومیت خونی و دیفتری بکار می رفته است. در طول دهه های 1800، گیاه مزبور پر استفاده ترین گیاه دارویی در ایالات متحده بود که هم از سوی پزشکان سنتی و هم از سوی "پزشکان تجربی" (که پزشکان گل چینی خوانده می شدند) تجویز می شد. این گیاه تا دهه 1940 در فهرست ملی داروهای گیاهی ایالات متحده قرار داشت و اصلی ترین احتمال حذف آن از فهرست مزبور، جایگزینی انواع آنتی بیوتیکها بوده است. تحقیقات به عمل آمده دردهه 1980 نشان داد، که این گیاه هنوز هم دارای کاربردهای درمانی است. امروزه، برخی از افراد اذعان دارند که این گیاه طول دورة تداوم و درمان سرماخوردگی یا آنفلونزا را کمتر می کند. این گیاه همچنین برای درمان سرماخوردگی یا آنفلونزا و بیماریهای برونشیتی و سینوزیت بکار می رود و پمادهای تهیه شده از آن می توانند سرعت ترمیم و بهبود زخمهایی را که دیر ترمیم می شوند افزایش دهند.

معرفی گیاه

این گیاه دارای ساقه های بلند با گلهای منفرد است که شبیه "سوسن" سیاه چشم است، جز اینکه گلهای این گیاه صورتی یا ارغوانی و مخروط موجود در وسط آنها معمولاً قهوه ای ارغوانی است. مخروط مزبور (چشم سوسن سیاه چشم) در واقع سر دانه این گیاه و در گلهای راخ پات خیلی بزرگ است. مخروط گل این گیاه نیزه ای شکل است و به شانه ای سفت یا "جوجه تیغی عصبانی" شباهت دارد. در واقع این ویژگی است که این گیاه عنوان خود را از آن گرفت، چرا که واژه راخ پات معادل یونانی واژه "جوجه تیغی" است. از میان 9 گونه این گیاه، 3 گونه کاربرد درمانی دارد، که از نظر ظاهرشان از حالت شدت و غلظت رنگ گلبرگها گرفته تا سفتی یا افتادگی گلبرگهای اطراف سر تخم با هم متفاوتند.

ترکیبات گیاه

عناصر شیمیایی گیاهی بسیاری در اثرات درمانی راخ پات نقش دارند که عمدتاً عبارتند از عناصری نظیر: پلیساکاریدها، فلاونوییدها، مشتقات اسید کافئیک، ورغنهای اصلی، پلی استیلین ها، الکلامیدها و الکالویدها.

گفته میشود که پلی ساکاریدها سبب تحریک سلولهای ضد عفونت بدن میشوند.

اشکال موجود

انواع عصاره، تنتور، قرص، کپسول، پماد و عصاره های قوی تازه تهیه شده از این گیاه موجود است.

نحوة مصرف

اثرات ایمنی بخش راخ پات التهاب را کاهش می دهد و به بدن کمک می کند تا با باکتریها و ویروسها به مبارزه برخیزد. آزمایشهای به عمل آمده نشان میدهد که ای گیاه سلولهای سیستم ایمنی بدن را به تحرک و واکنش وا می دارد. وقتی این سلولها فعال شوند، گلبولهای قرمز خون با آمادگی بیشتر خود را به اطراف عوامل بیماری می رسانند و ویروسها و باکتریها را از بدن ما خارج و از تکثیر آنها ممانعت می کنند یا حداقل فعالیت آنها را متوقف می سازند.

هر چند بسیاری از افراد راخ پات را روزانه در طول فصل زمستان برای پیشگیر از انواع سرماخوردگیها و آنفلونزا مصرف می کنند، اما تحقیقات به طور ثابت نشان نداده است که این نوع کاربرد مؤثر باشد. از طرف دیگر، این گیاه می تواند طول مدت درمان و تداوم سرماخوردگی و آنفلونزا را کاهش دهد. اگر از ورم مفصل روماتیسمی رنج می برید و مصرف داروهای ضد التهابی استروئیدی برایتان خوب نیست، این گیاه آرامش نسبی بدون عوارض جانبی ببار
می آورد. برای تحریک سیستم کلی ایمنی بدن در طول دورة‌سرماخوردگیها، آنفلونزا، عفونت قسمت فوقانی تنفسی یا عفونت مثانه، می توانید یکی از اشکال درمانی این گیاه را انتخاب و روزانه سه بار مصرف کنید:

* چای تهیه شده از یک تا دو گرم ریشه خشک.

* دو تا سه میلیلیتر از عصاره استاندارد 22 درصد اتانولی حاوی 2/4 درصد بتا 2-1 فروکتوفرانوزید.

* عصاره مایع (1:1):‌0/5 تا 1 میلی لیتر.

* تنتور (1:5): 1 تا 3 میلی لیتر.

* عصاره تثبیت شده تازه: 0/75 میلی لیتر.

برای درمان ورم مفصل، روزانه 15 قطره از عصاره استاندارد تولیدی کارخانه معتبر برای درمان جراحات دیر خوب شونده از انواع پماد یا کرم این گیاه بسته به موضع زخم استفاده کنید.

نکات احتیاطیانجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریکا، گیاه راخ پات را از نظر رتبه بی خطر بودن، درجه 1 طبقه بندی کرده است، و از اینرو این گیاه تا زمانی که از سوی پزشک معالج شما تجویز میشود یا همانطوری که در عنوان و برچسب تولیدی آن قید شده گیاهی بی خطر است. مصرف مداوم آن در آلمان محدود به هشت هفته درمان است. مصرف طولانی آن را با پزشک معالج خود در میان بگذارید.

راخ پات عضوی از "تیره کاسنی ها" است و در نتیجه بندرت می تواند سبب واکنش آلرژیک گردد. این گیاه دارویی را از طریق دهان مصرف کنید، ممکن است با نوعی احساس کرخ شدن و سوزش روبرو شوید. لیکن این حالت پدیده ای طبیعی است و به زودی از بین می رود. پاره ای موارد بثورات و خارش پوست بدن ناشی از مصرف فرآورده های این گیاه دارویی گزارش شده است اما این موارد نادر است. اگر مبتلا به سل، سرطان خون، دیابت، بیماریهای روماتیسمی، اسکلروز متعدد (MS)، ایدز هستید یا از بیماری خود ایمنی رنج می برید، از مصرف فرآورده های این گیاه پرهیز کنید. اگر باردار هستید قبل از مصرف راخ پات با پزشک معالج خود مشورت کنید.

تداخل های احتمالی

اگر تحت درمان داروهای سرکوب کننده ایمنی (ایمنوساپرسیو) هستید از مصرف راخ پات اجتناب ورزید.

​

 

[afsoon6282]

رازیانه

رازیانه

رازیانه


Anethom grareoles L.
​

مشخصات گیاه :

گیاهی است یکساله با ساقه منشعب و پوشیده از یک گرده سبز مایل به آبی است که در انتهای ساقه های گل های چتری به رنگ زرد طلایی می باشد . گیاهی است علفی و پایا از خانواده چترپایان (Apiaceae) که میوه های آن قابل استفاده است .

موارد استفاده :

در قدیم به عنوان یک گیاه دارویی بر علیه سرفه ، سردرد، و برای تهیه مرهم به کار می رفته است و امروزه به عنوان یک گیاه معطر در باغچه و مزارع می کارند .
خواص درمانی دیگر این گیاه ، ضد نفخ ، ضد اسپاسم خفیف گوارش ، به عنوان افرایش دهنده شیر مادر به کار می رود .
آثار فارماکولوژیک :

اسانس رازیانه روی عضلات صاف حیوانات اثر اسپاسمولیتیک دارد و پلیمر های آنتون موجود در گیاه که ترکیبات استروژنیک فعال است ، به عنوان آثار افزاینده شیر مادران می باشد.


مقدار مصرف : 7-5 گرم از میوه یا اسانس آن در روز می شود استفاده کرد


منع مصرف و عوارض جانبی :

مصرف زیاد از حد از میوه رازیانه می تواند اثرات سمی داشته باشد

 

[afsoon6282]

زالزالک

زالزالک

زالزالک


​

Hawthorn
​

زالزالک در اروپا، به ویژه در المان برای معالجه بیماران مبتلا به فعالیت نامنظم قلب مورد استفاده قرار می گیرد. زالزالک در دمان آنژین، سفتی رگها و برخی از انواع خفیف بی نظمی ضربان قلب نیز مؤثر است. اگر پزشک معالج شما مصرف زالزالک را برایتان توصیه کرده است، احتمالاً از بیماری قلبی خیلی جزئی رنج می برید و مطالعات به عمل آمده نشان می دهد که زالزالک می تواند در کنترل آن به شما کمک کند.

معرفی گیاه

زالزالک یک گیاه تیغ دار معمول است که طول آن به پنج پا می رسد و در دامنه کوهها و اراضی جنگلی آفتابی در سرتاسر جهان می روید. گلهای این گیاه در ماه "می" شکوفه می دهد اما به رغم اینکه زالزالک جزو تیره گیاهان طبی مانند انواع رز است لیکن گلهای این گیاه معطر نیست. گلهای آن در بوته های کوچک رشد می کنند و به رنگ سفید، قرمز یا صورتی هستند.

دانه های کوچک این گیاه که به آنها زالزالک گفته میشود پس از شکوفایی گلها رشد می کنند. میوه این گیاه معمولاً پس از رسیدن رنگ قرمز به خود می گیرند اما رنگ سیاه آن نیز یافت میشود. برگهای زالزالک درخشان است و به اشکال و اندازه های گوناگون رشد می کنند.

ترکیبات گیاه

تهیه دارو از زالزالک از برگها، دانه و گاهی اوقات از گلهای آن (فقط گلهای سفید خواص درمانی دارند) آغاز میشود. این قسمتها خشکانده میشوند و سپس به پودر تبدیل می شوند. پودر تهیه شده به صورت انواع کپسول در می آید یا توأم با آب به الکل یا گلیسرین (مایعی شیرین و غلی الکلی) اضافه میشود. در نتیجه نوع مایع آن را نیز می توان تهیه کرد. اگر الکل و آب با مواد گیاهان طبی مخلوط و مایع دارویی از آن تهیه شود، در آن صورت الکل و آب ترکیبی قابل هضمتر را تشکیل خواهند داد.

اشکال موجود

زالزالک به صورت انواع کپسول، تنتور، عصاره های مایع استاندارد یا عصاره های جامد عرضه میشود. می توان از برگها، گلها و دانه های زالزالک خشک چای نیز درست کرد
نحوه مصرف

درصدد تهیه و مصرف فرآروده های استاندارد زالزالک باشید. در پی مصرف نوعی محصول زالزالک باشید که برچسب روی آن مؤید محتوای استاندارد حاوی 4 تا 10 میلی گرم فلاونویی یا 30 تا 160 میلی گرم پروسیانیدین الیگومریک و یا 1/8 درصد رامنوسید ویتکسین یا 10 درصد پروسیانیدین باشد. اگر برای نارسایی یا آنژین قلبی ناگزیر به مصرف زالزالک هستید، لازم است مصرف آنرا حداقل قبل از احساس هر نوع نتیجه ای به مدت شش هفته و روزی سه بار ادامه دهید.

نکات احتیاطی

انجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریکا زالزالک را از نظر بی خطر بودن درجه 1 ارزیابی کرده است که این ارزیابی نشاندهنده این است که گیاه مزبور ضمن میزان بالای مصرفی خیلی بی خطر است. حتی با وجود این حالت، همواره عاقلانه خواهد بود اگر دستورالعمل دوز مصرفی آن رعایت شود. در صورت باردار بودن از مصرف زالزالک پرهیز شود.

توجه به هر نوع تغییری که در طول مصرف زالزالک احساس می کنید فوق العاده حائز اهمیت است. درد زیاد، حملات زیادتر آنژین، تحلیل و ضعف بیشتر در طول قدم زدن یا ورزش کردن جملگی دلایل خوبی دال بر ضرورت اجتناب از مصرف زالزالک است و لازم است بلافاصله با پزشک معالج خود مشورت کنید. اگر با هیچکدام از این علایم بیماری مواجه نیستید، در صورت حصول بهبود پس از شش هفته درمان با زالزالک با پزشک معالج خود صحبت کنید. روند پیشرفت شما حتی اگر احساس می کنید دارید بهتر می شوید باید تحت نظر پزشک باشد.

تداخل های احتمالی

زالزالک اثرات درمانی دیژیتالیس دیگوکسین را تشدید می کند و از اینرو در صورت مصرف دیژیتالیس از مصرف توأم زالزالک بپرهیزید. زالزالک می تواند در کنار سایر تقویت کننده ها (نظیر منیزیم یا ویتامین B6) یا گیاهان دارویی (مانند سیر یا قارچ خوراکی ریشی) در درمان سیستم قلبی- عروقی اثرات مثبتی بر جای گذارد.

​

 

[afsoon6282]

زرشک

زرشک

زرشک


​

Barberry

​

مصرف طبی زرشک به دورة مصر باستان می رسد که فراعنه و ملکه ها، این گیاه را با تخم رازیانه به منظور درمان طاعون مصرف می کردند. امروزه، گفته میشود این گیاه درد مفصلی، روماتیسم و تورم ناگهانی پسوریازیس را تسکین می بخشد. انواع عفونتهایی که زرشک می تواند در درمان آنها مؤثر واقع شود عبارت است از: عفونت گلو، مجاری ادراری، مجاری معده ای- روده ای، ریه ها، عفونتهای مخمری و اسهال.

سبوس ریشه و ساقه این گیاه خاصیت درمانی دارد. ریشه وساقه این گیاه زردرنگ است و اروپاییها و آمریکای شمالی برای رنگ آمیزی لباس از آن استفاده می کردند. اما ترکیبات موجود در سبوس این گیاه زرشک را به عنوان یک گیاه درمانی مطرح کرده است. سبوس و پوسته این گیاه درمانی مطرح کرده است. سبوس و پوسته این گیاه حاوی الکالوئید هست، که به عقیده برخی از افراد آنتی بیوتیک است و به عقیده متخصصان طب گیاهی سبب تحریک خاصیت ضد عفونی غشای مخاطی بدن میشود.

به منظور پی بردن به این ادعا، اگر قطره ای زرشک را روی زبان خود بگذارید، دهان شما آبکی خواهد شد. این بدان معنا نیست که زرشک طعم خوبی دارد، بلکه این گیاه تقریباً تلخ است بلکه به گفته کارشناسان طب گیاهی، وقتی دهان شما آبکی میشود سبب میشود که بتوانید با عفونت مبارزه کنید. این گیاه در اثر تحریک بخشهایی از سیستم ایمنی بدن این اثر را بر جای می گذارد.

معرفی گیاه

زرشک گلی است که طول آن به 9 پا می رسد، و دارای شاخه های خاکستری است. برگهای آن دارای دندانه های سونی است. بین ماههای آوریل و ژوئن غنچه ها و گلهای زرد روشن از آن جوانه می زنند. این غنچه ها و گلها در فصل پاییز رنگ قرمز گیلاسی به خود می گیرند که به صورت بوته های خمیده رشد می کنند. می توانید از زرشک رسیده برای تهیه مربا استفاده کنید، یا آنرا همانند "قرقاط" مصرف کنید. زرشک کمی ترشتر است ولی به اندازه قرقاط تلخ نیست.

ترکیبات گیاه

سبوس و ریشة زرشک حاوی انواع بسیاری از مواد شیمیایی به نام "آلکالوئید ایزوکینولین" است. دانشمندان و محققان این ترکیبات را در طول سالیان متمادی مورد تحقیق و بررسی قرار داده اند، و پی بردند که آنها در واقع خواص آنتی بیوتیکی دارند. برخی از آنها باعث پایین آوردن تب، کاهش تورم و فشار خون شده و به تنظیم ضربان قلب و انقباض عضلات قلب کمک می کنند.

اشکال موجود

زرشک در شکل چای، کپسول، عصاره ها، مایع یا تنتورها و یا پماد موضعی عرضه میشود. عصاره های حاصل از این ماده به صورت دارویی حاوی 8 تا 12 درصد محتوای الکالوئید ایزوکینولین استاندارد شده است.

نحوه مصرف

اگر به علت عفونتهای مکرر غالباً آنتی بیوتیک زیاد مصرف کرده اید، پزشک شما به عوض داروهای تجویزی، ممکن است داروهای گیاهی را نیز مدنظر قرار دهد. دلایل متعددی برای این ادعا وجود دارد. زرشک می تواند احساس سرحال بودن به شما دهد و شما را از سایر معالجات نجات دهد. همچنین، میزان مقاومت به آنتی بیوتیکها رو به افزایش است. به منظور رهایی از این وضعیت. بسیاری از معالجین به سایر راههای درمان بیماریها روی می آورند. دلیل دیگر این است که بدن شما در واکنش به انواع آنتی بیوتیکها دچار تغییرات میشود و این تغییرات همیشه خوب نیست. فلور نرمال که در بدن همه ما وجود دارد و ما را در مبارزه با عفونت کمک می کند، می تواند در اثر مصرف مکرر آنتی بیوتیکها از بین برود. درمانگر ممکن است شما را یاری کند تا این "باکتری خوب" good bacteria را از طریق رهایی مقطعی از مصرف انواع آنتی بیوتیکها، دوباره در خود بازیابید.

بنا به دلایل مشابه. پماد زرشک را نیز می توان برای درمان ورم مفاصل یا پسوریازیس تجویز کرد، چون داروهایی که به طور مرتب برای درمان این حالات مصرف میشوند ممکن است تعادل بدن شما را مختل سازند. غالباً عوارض جانبی ناشی از معالجات درمانی قوی سبب تحریک واکنشهایی در بدن میشوند که به مثابه یک بیماری کاملاً جدید می تواند جلوه کند. صرفنظر از هرگونه دلیل، وقتی درمانگر شما بداند که قطع مصرف دارو هیچگونه خطری برای سلامتی شما ندارد، می تواند در عوض، مصرف زرشک را تجویز کند. زرشک همچنین می تواند به عنوان یک روش پیشگیرانه توصیه شود. هرگز نباید بیش از پنج تا هفت روز زرشک مصرف کرد. اگر معده شما حساس است، مصرف این ماده به مدت سه تا پنج روز احتمالاً کافی است. برای درمان گلودرد، عفونتهای مثانه، اسهال، برونشیت یا عفونتهای مخمری از اشکال قابل مصرف زرشک حالت مورد نظر را بر گزینید:

چای: 2 تا 4 گرم ریشه خشک زرشک خیس خورده، روزانه 3 بار.

تنتور: (محلول 1/5 ساخته شده از گیاه و الکل یا گل، الکل و آب) به میزان 3 تا 6 میلی لیتر (1/2 یا 1/2 1 قاشق چایخوری، روزانه سه بار)

عصاره های خشک: 250 تا 500 میلی گرم، روزانه سه بار.

برای درمان آرتریت، پسوریازیس، ناراحتیهای پوستی: 10 درصد عصاره زرشک را روزانه سه بار روی پوست بدن بمالید.

باید توجه داشت که پاره ای از عفونتها در صورت مصرف نکردن آنتی بیوتیک ممکن است خطرناک باشند. هرگز در این فکر نباشید که در صورتی که بدن شما به آنتی بیوتیک قویتر نیاز دارد به جای آن از گیاهانی مانند زرشک استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که دستورالعملهای درمانگر خود را رعایت می کنید.

نکات احتیاطی

اگر زرشک به صورت صحیح استفاده شود ماده دارویی بی خطری است، اما در صورت باردار بودن از مصرف آن اجتناب ورزید.

تداخل های احتمالی

میزان مصرف بالای این گیاه به مدت طولانی می تواند سبب ناراحتی معده و روده هاا شود، و جذب ویتامین B کافی در بدن را مشکل کند.

​

 

[afsoon6282]

زنجبیل

زنجبیل

زنجبیل


​

Ginger
​

زنجبیل اصالتاً یک گیاه چینی و هندی است و در این کشورها در طول بیشتر از 4000 سال در پخت و پز غذا مصرف شده است. از آنجا که مردم علاقه وافری به طعم تند و بوی معطر آن داشته اند و نوعی خاصیت گرمایی داشته و برای درمان درد معده مؤثر بوده است، کاشفان و جهانگردان در سرتاسر نقاط گرمسیری آن را کشت داده اند. ریشه این گیاه در درمان سرگیجه، تعریق، تهوع و استفراغ ناشی از بیماریهای حرکتی یا دریازدگی مؤثر واقع میشود. این گیاه همچنین گلودرد، سردردها، پاره ای از انواع دردهای قاعدگی و آرتریت و تب و درد ناشی از انواع سرماخوردگیها و آنفلونزا را درمان می کند.

معرفی گیاه

ساقه های ریشه دار زنجبیل عبارت از دکمه ای به هم پیچیده، ضخیم و قهوه ای روشن است که می توانید از بازار محلی نیز آنرا تهیه کنید. از آنجا که زنجبیل نوعی گیاه زیرزمینی است لذا ساقة ریشه دار این گیاه بخشی از ساقه اصلی است که برحسب انفاق در زیرزمین رشد و نمو پیدا می کند. ریشه اصلی این گیاه از گره های موجود روی ساقه های ریشه دار آن نمو می کند. بالای سطح زمین ساقه های 12 اینچی دارای برگهای طولانی، باریک، کج و معوج و سبز با گلهای سفید و سبز مایل به زرد قرار دارد.

ترکیبات گیاه

فرآورده های حاصله از زنجبیل از ریشه تازه یا خشک آن یا از طریق تقطیر روغن از ساقه آن تهیه میشود.

اشکال موجود

پس از قطع ساقة ریشه دار این گیاه، مواد شیمیایی فعال موجود در گیاه از قبیل "زینجیبرن"، "بنزابولن"، "جینجرول"، "شوقول" خاصیت ذاتی خود را از دست می دهند. شرکتهای دست اندرکار و فعال در زمینه فرآورده های گیاهی، زنجبیل را به صورت عصاره، تنتور، انواع کپسول یا روغن آن عرضه می کنند تا از زایل شدن این مواد شیمیایی جلوگیری شود. بنابراین فرآورده هایی را مصرف کیند که به وضوح در برچسب خودش میزان زنجبیل مورد مصرف شما را ذکر کرده باشد.

می توانید ریشه زنجبیل تازه را نیز بخرید، و با دکم کردن تکه های آن به اندازه نصب کف دست یا با نصف قاشق چیاخوری دکمه رنده شده، شسته شده و پوست دار در آب گرم یا با ریختن نیم لیتر آب جوش روی 30 گرم ساقه ریشه دار، چای زنجبیل درست و مصرف کنید. برای اینکار بگذارید چای مورد نظر به مدت 15 دقیقه دم بکشد و سپس روزانه دو لیوان از آنرا میل کنید. دیگر منبع مناسب تهیه زنجبیل همانا زنجبیل کریستال شده است. لیکن فریب لایه پوششی قندی آن را نخورید. چون زنجبیل کریستال شده مزة تندی دارد
نحوه مصرف

نحوه مصرف فرآورده های زنجبیل به سلیقه شخصی شما و آنچه شما را آزار می دهد، بستگی دارد. در کل، نباید روزانه بیشتر از دو تا چهار گرم زنجبیل مصرف کنید، چرا که علاوه بر میزان زنجبیلی که مصرف می کنید ممکن است مقداری از این ماده را نیز از طریق برنامه غذایی (یعنی از موادی نظیر آبجو زنجبیل، نان شیرینی زنجبیل دار، نان زنجبیل دار یا مواد غذایی مخلوط و سرخ شده) جذب کنید. اگر زنجبیل تازه مصرف می کنید، حتماً مقدار مصرفی را وزن کنید تا تقریباً دریابید که چه حدی از آن معادل 2 تا 4 گرم است.

برای درمان، تهوع، گاز معده یا سوء هاضمه روزانه 2 تا 4 گرم ریشه تازه (معادل 0/25 تا 1 گرم پودر ریشه) یا 1/5 تا 3 میلی لیتر تنتور آنرا مصرف کنید.

برای پیشگیری از استفراغ، هر 4 ساعت یک گرم پودر زنجبیل (نصف قاشق چایخوری) یا معادل آن یا روزانه سه بار دو عدد کپسول زنجبیل(یک گرم) مصرف کنید. البته می توانید یک تکه 8 گرمی زنجبیل تازه را نیز بجوید.

برای بیماریهای ناشی از سرماخوردگی، تب ناشی از آنفلونزا، گلودرد، گرفتگیهای ناشی از قاعدگی یا سردرد، دو قاشق غذاخوری از دم کرده زنجبیل یا چندین ورق از ساقه ریشه دار تازه آنرا بخور دهید. برای درمان درد ورم مفاصل از آب، عصاره یا چای زنجبیل تازه به میزان روزانه 4 گرم مصرف کنید یا روغن آنرا روی مفصل دردناک بمالید یا ریشه تازه آنرا در ضماد داغ یا گازهای ضمادی قرار دهید و روی نقاط دارای درد بگذارید.

نکات احتیاطی

انجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریکا ریشه زنجبیل تازه را از نظر درجه بندی سلامتی و بی خطری در ردیف اول قرار داده است لذا زنجبیل گیاهی بی خطر و وسیع الطیف است. با این وجود میزان تجویزی آن باید رعایت شود. انجمن آمریکایی مذکور ریشه زنجبیل خشک را در مرتبة دوم سلامتی و بی خطری قرار داده است و توصیه می کند که از مصرف آن در طول بارداری اجتناب گردد.

برخی از زنان برای رهایی از علایم بیماری صبح دم از زنجبیل استفاده می کنند لیکن مصرف زنجبیل برای این هدف بحث انگیز است. برای رعایت اصول ایمنی و سلامتی هرگز نباید بیش از میزان معمولی آن مصرف گردد. زنجبیلی که به عنوان بخشی معمولی از برنامه غذایی فرد مصرف می شود بی خطر تلقی می شود.

اگر از سنگ صفرا رنج می برید، از مصرف زنجبیل بپرهیزید. هر چند که مصرف زنجبیل معمولاً فاقد عوارض جانبی است، اما مصرف بیش از حد آن می تواند سبب گرمازدگی جزیی گردد.

تداخل های احتمالی

اگر داروهای تهیه شده از سیر یا داروهای ضد انعقادی نظیر وارفارین یا داروهای مربوط به درمان دیابت مصرف می کنید و می خواهید جهت پیشگیری از بیماری مسافرت، سرگیجه، میگرن، گرفتگیهای رحمی یا ورم مفاصل زنجبیل مصرف کنید، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. هر چند هیچ مطالعه ای تداخل این گیاه دارویی را با سایر داروها نشان نداده است، لیکن این خطر وجود دارد که زنجبیل اثرات برخی از این داروها را خنثی و یا تشدید کند.

 

[afsoon6282]

سـیـر

سـیـر

سـیـر


​

Garlic
​

بوی مشمئز کننده سیر که برای برخی از افراد زننده است، از طریق تنفس و حتی پوست بدن فرد پس از مصرف آن قابل حس است. به رغم این، کارشناسان گیاهان دارویی در سرتاسر جهان این گیاه را به عنوان یکی از مهمترین داروهای گیاهی تلقی می کنند. این گیاه در میان بسیاری از فرهنگها در طول هزاران سال هم مصرف غذایی و هم مصرف دارویی داشته است. کارگران ساختمانی که اهرام مصر را می ساختند برای مراقبت از خود در قبال بیماریها مقدار معتنابهی سیر مصرف می کردند. گورکنان اوایل قرن نوزدهم در فرانسه دم کرده سیر خرد شده را به صورت عرق مصرف می کردند تا ابتلای آنها به طاعون را که جان بسیاری از انسانها را در اروپا تلف کرد، پیشگیری کند. در طول جنگ جهانی اول و دوم به سربازان سیر داده می شد، تا از بیماری قانقاریا پیشگیری شود.

معرفی گیاه

سیر یک گیاه بومی آسیای میانه است و امروزه در تمامی نقاط جهان یافت میشود و نوعی گیاه بادوام است که طول آن به دو پا یا کمی بیشتر می رسد. مهمترین بخش این گیاه که مصرف دارویی و طبی دارد، هسته مرکب آن است. هر هسته سیر از 4 تا 20 دانه تشکیل شده است و وزن هر دانه به حدود یک گرم می رسد.

ترکیبات گیاه

عنصر و ترکیب اصلی فعال در سیر، عنصر «آلین» است. آلین عنصر شیمیایی بی بو از تیرة اسید آمینه "سیستین" است. وقتی که هسته های سیر کوبیده میشود، آلین موجود در آن به ترکیب و ماده دیگری به نام آلیسین تبدیل میشود. آلیسین ماده فعالی است که به سیر ویژگی داشتن بو و بسیاری از خواص درمانی آنرا می بخشد.

سیر تازه حاوی 0/25 تا 1/15 درصد آلین است. کل میزان مواد دارای گوگرد سیر پس از کوبیده شدن سیر به 25 تا 35 درصد آن می رسد. آلیسین خواص آنتی بیوتیکی به سیر می بخشد. آلیسین همچنین از تشکیل کلسترول بیشتر جلوگیری می کند. "آجون" ماده فعال مهم دیگری در سیر است که سبب پیشگیری از سخت شدن رگها و سکته مغزی میشود.

اشکال موجود

فرآورده های حاصله از سیر از سیر کامل تازه، دانه های تازه یا خشک شده یا از روغن سیر تهیه میشود. اما میزان آلیسین موجود در فرآورده های تجاری بسته به نحوة تهیه آن یا درصد عناصر فعال در هسته های سیر تازه فرق
می کند. تمامی انواع سیر به میزان یکسان، عناصر فعال ندارند. فرآورده های چندین ساله تهیه شده از سیر از طریق تخمیر این ماده گیاهی حاصل میشود. اینگونه فرآورده ها عاری از بوی مشمئز کننده است، اما فواید سلامتی و بهداشتی زیادی ندارد. عمل تخمیر، اغلب عناصر فعال موجود در سیر را غیرفعال می سازد، در نتیجه این نکته حائز اهمیت است که عنوان کلیه فرآورده های حاصل از این گیاه را به دقت بخوانید. توصیه میشود که فرآورده های استاندارد آن مورد استفاده قرار گیرد تا اطمینان حاصل گردد که غلظت خاصی از آلیسین و سایر مواد فعال مصرف می شوند
نحوه مصرف

انسانها در طول سالیان متمادی از سیر برای درمان و پیشگیری از سخت شدن رگها (آرتریواسکلروز)، فشارخون بالا، سرماخوردگیها، سرفه، بونشیت و ناراحتیهای مجاری معده ای- روده ای و درد ناشی از قاعدگی استفاده کرده اند. تحقیقات پزشکی نشان داده است که سیر می تواند بسیاری از انواع باکتریها، برخی از ویروسها، عفونتهای قارچی و حتی انگلهای روده ای را از بین ببرد. سیر همچنین یک ماده ضد اکسید است و می تواند سیستم ایمنی بدن شما را بالا ببرد. سیر حتی در پیشگیری از سرطان مؤثر است. لیکن سیر، از نظر خواص و اثرات مطلوب خود روی سیستم ایمنی قلب و عروق شهرت دارد. این گیاه در درمان و پیشگیری از کلسترول بالا، تری گلیسرید بالا، تصلب شرایین و عفونتهای تنفسی نظیر سرماخوردگی و سرفه نیز مؤثر است.

می توانید سیر را به شکل زیر برای پیشگیی از ناراحتیهای قلب و عروق و سرماخوردگی معمولی مصرف کنید. کپسولهای سیر: روزانه 1000 تا 3000 میلی گرم (دوز مصرفی کمتر برای پیشگیری و دوز مصرفی بیشتر برای معالجه و درمان).

روغن: روزانه سه بار به مقدار 0/03 تا 0/12 میلی لیتر.

نکات احتیاطی

از مصرف زیاده از حد سیر بنا به احتمال بروز دردمعده اجتناب ورزید، اگر بیشتر با سیر تازه یا خشک سروکار داشته باشید، ممکن است به سوختگی پوست یا تحریکات پوستی مبتلا گردید. اگر می دانید خون شما به کندی انعقاد پیدا می کند، از مصرف درمانی زیاد آن پرهیز کنید. این مسأله در صورتی که درصدد انجام عمل جراحی هستید اهمیت بیشتری پیدا می کند. مصرف زیادی سیر احتمال خونریزی در طول یا پس از عمل جراحی را افزایش می دهد. اگر باردار یا شیرده هستید، قبل از مصرف زیاد سیر با پزشک خود مشورت کنید. مصرف کم سیر اشکالی ندارد اما میزان مصرفی بالا می تواند سبب تحریک رحم و حتی سقط جنین شود.

تداخل های احتمالی

اگر داروهای ضد انعقاد نظیر آسپیرین مصرف می کنید، از مصرف زیاد سیر اعم از تازه یا فرآوری شده تجاری آن اجتناب ورزید

​

 

[afsoon6282]

سنا


Cassia angustitolia Vahl
​

مشخصات گیاه :

گیاهی است به صورت بوته ای گسترده از خانواده ارغوان (Caesalpiniaceae) که دارای برگ های سبز رنگ بیضوی شکل و نوک تیز یا نوک کند ، از دو گونه بوته ای سنا می باشد . برگ های درشت تر با نوک کند تمام Alexan drian sennal ، معروف و برگچه های خشک شده آن مورد استفاده می باشد .


موارد استفاده :

برگ های سنا به عنوان مسهل قوی مصرف سنتی دارد .


آثار فارماکولوژیک :

ترکیبات موثر برگچه سنا از دسته ملین های محرک می باشند . گلیلوزیدهای آنتراکنیونی
سنا پس از هضم ؛ هیدرولیز می شوند و آنتراکیتون آزاد و فعال ایجاد می نماید .


مقدار مصرف :

0.5 تا 2 گرم برگچه های خشک شده به صورت دم کرده یا 0.5 تا 2 میلی لیتر عصاره مایع


منع مصرف و عوارض جانبی :

در موارد حساسیت به دارو ؛ تهوع ؛ استفراغ یا دیگر علایم آپاندیسیت ، جراحی شکم ، انسداد روده ای ناشی از سفت شدن مدفوع و سایر موارد انسدادی و درد غیر مشخص شکم نبایستی مصرف شود و از مصرف غیر استاندارد حاوی آنتراکینون بایستی طی دوران بارداری یا شیردهی پرهیز شود . مصرف سنا ممکن است سبب نارحتی شکمی خفیف مثل قولنج یا کرامپ شود

​

​

 

[شاهد]

آویشن در کلام نبوی

آویشن در کلام نبوی

رسول خدا(ص):
صعتر(آویشن) معده را تقویت و بلغم را برطرف میکندو از لقوه جلوگیری می کند.
لقوه مرضی که گیجگاه را بطرف گردن برمی گرداند.

خواص:
ملین، اسانسش ضدعفونی کنننده قوی است.
اویشن شیرازی ضد ریزش مو عفونت ریوی نارسایی کبدی

 

[شاهد]

آویشن درمان نفخ و ریزش مو

آویشن درمان نفخ و ریزش مو

آویشن ملین است و اسانسش ضدعفونی کننده قوی
اویشن کوهی مقوی معده و خلط اور و ضدردر و تشنج و دم کرده اش ضد نفخ شکم
اویشن شیرازی ضد سم ضد تشنج و از ریزش مو جلوگیری می کند

 

[زهرا فرشید]

مقایسه داروهای گیاهی و شیمیایی

مقایسه داروهای گیاهی و شیمیایی

¨ مقایسه داروهای گیاهی و شیمیایی

برخی معتقد به خواص درمانی برای گیاهان داروئی نبوده یا در مورد آن اظهار تردید می‌‌کنند. بیشترمردم به هنگام بیماری به سوی داروهای شیمیایی روی می‌‌آورند که در اینجا این مسئله مطرح می‌‌گردد که ، آیا داروهای گیاهی بهترند یا داروهای شیمیایی؟

پاسخ اول : تردید در مورد اثربخشی گیاهان داروئی از آنجا ناشی می‌‌گردد که نحوه آماده سازی داروهای گیاهی و تحویل آنها به مردم به نحو صحیح انجام نمی‌گیرد و در نتیجه خواص درمانی گیاه از بین رفته و یا تقلیل می‌‌یابد که این امر موجب عدم تأثیر گیاه در درمان بیماری می‌‌گردد.

از مواردی که باعث کاهش اثر بخشی گیاه می‌‌گردد:
1- کشت در زمینی که از نظر مواد خاص مورد نیاز گیاه، دچار کمبود باشد.
2 - عدم مبارزه صحیح با آفات و بیماریهای گیاهان داروئی کشت شده که بعضاً، باعث کاهش مواد مؤثر گیاه یا تغییر نسبت ترکیبات مفید گیاه می‌‌گردند.
3- رعایت نکردن زمان مناسب برداشت (برحسب وضعیت هوا و ساعات روز)
4- خشک کردن گیاه در شرایط نامناسب (از نظر درجه حرارت- مدت زمان خشک کردن یا سرعت خشک کردن و...)
5- عدم نگهداری صحیح و بسته بندی مناسب (فرارّ بودن برخی ترکیبات - آلودگی گیاه برداشت شده به قارچ یا باکتری و...)
6 - تقلبات داروئی (بعضاً بطور عمدی یا غیر عمد گیاهی به‌عنوان گیاه دیگر به صرف داشتن ظاهر مشابه فروخته می‌‌شود و این مسأله علاوه بر اینکه در سطح گونه گیاهی به فراوانی اتفاق می‌‌افتد بعضاً در حد جنس گیاه نیز صورت می‌‌گیرد.)

پاسخ دوم : داروهای شیمیایی از برخی جهات نسبت به داروهای گیاهی برتری دارند ولی مصرف طولانی و یا در برخی موارد مصرف مقطعی این داروها می‌‌تواند عوارض جانبی برجای گذارد که بعضاً، از خود بیماری نیز خطرناک ترهستند. همچنین استفاده مداوم، بی رویه و نادرست داروهای شیمیایی باعث ایجاد میکروبهای بسیار مقاوم شده که داروهای شیمیایی بر روی آنها بی تأثیر بوده و یا کم اثرند و در نتیجه بیماران باید به سوی آنتی بیوتیکها و داروهای قوی تری که هر روز با نامهای جدید ارائه می‌‌گردند، روی آورند.

 

[زهرا فرشید]

بارهنگ

بارهنگ

نام فارسی : بارهنگ
نام علمی : Plantago major L
نام خانواده : خانواده بارهنگ Plantaginaceae
نام انگلیسی : Great plantion
نام محلی : کیچک

گیاه شناسی:
بارهنگ گیاهی چندساله‌ای است. گیاهی است پایا، ظاهراً بی کرک یا کمی کرک پوش با بن و ریشه‌ای کوتاه است. ساقه آن به طول ۷۰-۱۰ سانتی متر، متعدد ایستاده یا خیزان، فاقد شیار، مساوی یا کمی بلندتر از برگ‌ها است. برگ‌های آن تماماً طوقه‌ای، تخم مرغی پهن با ۹-۳ رگبرگ قوی و برجسته، کامل یا در حاشیه سینوسی، بی کرک یا کرکپوش، دارای دمبرگ نسبتاً بلند. گل‌ها سبز متمایل به قهوه‌ای، کوچک مجتمع در خوشه‌های دراز استوانه‌ای. دانه‌های این گیاه تیره رنگ، کوچک و تخم مرغی شکل و در میوه‌ای پوستینه که به صورت کپسول تخم مرغی بوده و دارای ۲ خانه و محتوی ۸-۴ دانه‌است قرار دارند. دانه‌ها را از اواسط فصل بهار به بعد جمع آوری می‌نمایند.
تیره بارهنگ که گیاهان آن وضع پراکنده در نقاط مختلف کره زمین دارند از 3 جنس و متجاوز از 200 گونه تشکیل مییابد. تعداد بیشتر گونه های آن نیز به جنس Plantago تعلق دارد. گیاهان عموماً علفی و بندرت دارای اعضای کم و بیش چوبی شده میباشند.
بارهنگ انواع و اقسام مختلف دارد و سه نوع آن در ايران مى رويد كه عبارتند از بارهنگ بزرگ ، بارهنگ كوچك و بارهنگ سر نيزه اى.

زیستگاه طبیعی :
در زبان اسکاتلندی این گیاه به عنوان گیاه شفا دهنده نامیده می شود زیرا در ایرلند برای درمان زخمها و کبودی ها مصرف می شود. بارهنگ گیاهی بومی اروپا است که از انجا به دیگر مناطق معتدله ی جهان از جمله امریکای شمالی نیز برده شده است معمولا در زمین های کشت نشده، حاشیه ی جاده ها و زمین های بایر پیدا می شود . گیاه بارهنگ در منطقه وسیعی از دو قاره اروپا و آسیا و همچنین شمال آفریقا و آمریکای شمالی می‌روید. در ایران تقریباً در تمام نقاط می‌روید. بارهنگ همراه مهاجرین اروپایی به اطراف دنیا پراکنده شده است.

گلدهی :
موسم گلدهی گیاه اردیبهشت تا شهریورماه است.

قسمت های مورد استفاده گیاه:
برگها- بذور- ریشه

ترکیبات دانه بارهنگ:
دانه بارهنگ دارای چربی، صمغ، موسیلاژ، ترکیبات گلوکزیدی است. دانه‌های خشک شده این گیاه که بخش دارویی آن را تشکیل می‌دهند حداقل دارای ۹ درصد چربی است.

ترکیبات دانه بارهنگ:
دانه بارهنگ دارای چربی، صمغ، موسیلاژ، ترکیبات گلوکزیدی است. دانه‌های خشک شده این گیاه که بخش دارویی آن را تشکیل می‌دهند حداقل دارای ۹ درصد چربی است.
خواص مهم دارویی :
بارهنگ به طور سریع باعث توقف جریان و ترغیب بافت تخریب شده می شود.یک پماد یا لوسیون تهیه شده از آن برای درمان بواسیر فسیتولها بکار برده می شود. به صورت داخلی بارهنگ مدر، خلط آور و ضد نزله است. برای
درمان کاستریک ، زخم های پیتیکی، اسهال، اسهال خونی ، سندروم تحریک پذیر روده ای، نزله های تنفسی، گرفتگی صدا، خونریزی دستگاه اداری مفید است.

خواص دارویی :
از بارهنگ در درمان یبوست و به عنوان ضد التهاب دستگاه گوارش استفاده می‌شود. در طب گذشته بارهنگ را صفراآور و مدر می‌دانسته‌اند. دانه‌های بارهنگ را باید با مقدار کافی مایع مصرف نمود تا از متراکم شدن آنها در دستگاه معدی _ روده‌ای جلوگیری به عمل آید.دانه‌های بارهنگ را باید دور از نور و رطوبت نگهداری کرد. از فرآورده‌های موجود در بازار می‌توان به پلانتاژل اشاره کرد.
از بارهنگ در موارد درمانی زیر استفاده می شود:
1- برای درمان برونشیت، کم خونی، معالجه آسم، سوختگی، درمان دردهای معده، دردهای گلو، معالجه بند آمدن ادرار و تحریکات چشم مورد استفاده دارد.
2- برگهای تازه و خرد شده آن برای زخمهایی که دیر التام می یابند و مالیدن برگهای تازه له شده بر روی زخمهای گزیدگی حشرات موثر است.
3- می توان کوبیده برگ را با وازلین روی زخمهای چرکدار مالید تا به سرعت بهبود یابند.
4- جوشانده ریشه بارهنگ نیز برای قطع اسهال توصیه شده است.
5- همچنین لعاب تخم آن نرم کننده سینه، تب بر، معرق، مدر و ضد روماتیسم است.
6- در آلمان بچه ها به آبنبات بارهنگ خیلی علاقه دارند و وقتی دچار گلودرد شدند این شیرینی را به آنها می دهند تا بمکند و گلویشان نرم شود. درحقیقت آبنبات بارهنگ چیزی جز عسل نیست منتهی عسلی است که زنبورهای عسل روی گلهای بارهنگ نشسته و از آن تغذیه و عسل تهیه کرده اند.
7- بارهنگ برای پرندگان هم مصرف می شود و دانه های ریز بارهنگ از غذاهای ناب و مفید پرندگان قفس است.
8- طبق نظر حکمای سنتی طبیعت آن سرد است.

 

[شاهد]

گردو

گردو

امام صادق علیه السلام: گردو و پنیر در هرکدام انها شفاست و اگر جداگانه خورده شود در هر کدام بیماری است
پنیر غذای قبل را هضم میکند و اشتها را برای بعد زیاد میکند
خوردند گردو در شدت گرما دمل ایجاد میکند و در زمستان کلیه ها را گرم میکند و سرما رارفع میکند
مکارم الاخلاق

انواع این درخت در چین ،ژاپن،فرانسه و آمریكا كشت می شود مهمترین گردوهای موجود دردنیا معروف به گردو ی ایرانی است . زیرا ابتدا از ایران به خاور میانه و از آنجا به یونان و روم و سپس به انگلستان و بعد به امریكا برده شده است. گردو ی ایرانی تنها گونه ای از این خانواده است كه مغز آن از نظر خوراكی مصرف اقتصادی دارد

<SPAN lang=AR-SA style="FONT-FAMILY: Tahoma">

خواص مصرف گردو:​

<FONT size=3>خون ساز و تصفیه کننده خون است<SPAN dir=ltr style="FONT-FAMILY: Tahoma">.

 

[afsoon6282]

شیرین بیان

شیرین بیان

شیرین بیان


Licorice
​

​

شیرین بیان از دیرباز برای درمان انواع سرفه ها و نیز به عنوان یک داروی مسکن در پوست مورد استفاده بوده است. مردم از آن برای درمان اسپاسم و تورم، برونشیت، روماتیسم و روم مفاصل نیز سود می جویند. می توانید از آن به عنوان ملین نیز استفاده کنید. بسیاری از پزشکان فرآورده های تهیه شده از ریشة این گیاه را برای درمان زخم گوارشی و التهاب معده مزمن تجویز می کنند (گاستریت مزمن). برخی دیگر ریشه این گیاه را برای نارسایی اولیه فوق کلیه تجویز
می کنند.

معرفی گیاه

شیرین بیان اسپانیایی (Glycyrrhiza glabra) به صورت خودرو در برخی از نقاط اروپا و آسیا می روید. شیرین بیان نوعی گیاه بادوام است که طول آن به 3 تا 7 پا می رسد و سیستم ریشه ای پرشاخ و برگی دارد. ریشه های آن مشتمل بر بخشهای مستقیم چوب چین و چروک دار و الیافی بلند و سیلندری شکل است و به طور افقی در زیرزمین رشد می کند.

ریشه های این گیاه در بیرون از زمین به رنگ قهوه ای و در زیر خاک به رنگ زرد است.

"گلی سیریزین" (Glycyrrhizin) به عنوان
ماده ای فعال در ریشه شیرین بیان پنجاه برابر از شکر شیرینتر است. این ماده حاوی ترکیبی به نام "اسید گلی سیریزیک" مخلوط با نمکهای پتاسیم و کلسیم است. گلی سیریزین و اسید گلی سیریزیک برای درمان زخم های گوارشی مفید است. شیرین بیان همیشه باید با احتیاط مصرف گردد چون مادة گلی سیریزین و اسید گلی سیریزیک موجود در آن می توانند به غدد فوق کلیه آسیب رسانند.

ترکیبات گیاه

فرآورده های حاصله از شیرین بیان از ریشه ها و ساقه های زیرزمینی گیاه فراهم می آیند. گلی سیریزین و اسید گلی سیریزیک مهمترین مواد موجود در این گیاه هستند. ریشه های این گیاه حاوی کومارین، فلاون، روغنهای فرار و استرول گیاهی نیز هست.

اشکال موجود

فرآورده های شیرین بیان از ریشه پوست کنده یا پوست دار خشک آن تهیه میشوند. شکل پودری ریشه و همچنین محصولات ریشه ای که به شکل خوبی برش داده شده اند، عصاره های خشک و عصاره های مایع این گیاه نیز یافت می شوند. برخی از عصاره های ریشه این گیاه فاقد عناصر زیانباری است. به اینگونه عصاره های گیاهی، شیرین بیان عاری از گلی سیریزین (DGL) گفته میشود و به غدد فوق کلیه آسیب نمی رساند. اگر از انواع زخم های معهده ای یا دوازدهه گانه رنج می برید، می توانید شیرین بیان عاری از گلی سیریزین مصرف کنید.

نحوه مصرف

عصاره های ریشة شیرین بیان عفونتهای استاف و استرپ را از بین می برد و در قبال ویروسهایی نظیر HIV، هپاتیت A و هرپس ها مقاومت می کند. ریشه این گیاه خمیر عامل عفونتهای کاندیدا را از بین می برد. تحقیقات علمی نشان می دهد که شیرین بیان عاری از گلی سیریزین تورم را کاهش می دهد و به اندازة برخی از داروهای تجویزی برای درمان زخم های گاستریت مؤثر است.

شیرین بیان را به طریق زیر می توانید مصرف کنید:

* ریشه خشک: 1 تا 5 گرم جوشانیده یا دم کرده روزی سه بار.

* تنتور شیرین بیان: 2 تا 5 میلی لیتر روزی سه بار.

* عصاره شیرین بیان عاری از گلی سیریزین: 0/4 تا 1/6 گرم برای درمان زخم گواری، روزانه سه بار.

* عصاره شیرین بیان 1:4، در قالب قرص جویدنی با محتوای 300 تا 400 میلی گرم به مدت 20 دقیقه قبل از صرف غذا برای درمان زخم گوارشی.

نکات احتیاطی

در صورت مصرف بالای فرآورده های تهیه شده از شیرین بیان یا در صورت جویدن تنباکوی دارای عطر شیرین بیان یا در صورت مصرف سایر فرآورده های حاصل از شیرین بیان کمال احتیاط را از خود نشان دهید. در چنین حالاتی خطر مسمومیت شیرین بیانی ممکن است. اگر روزانه بیشتر از 20 گرم شیرین بیان مصرف می کنید، بروز واکنش به دور از انتظار نیست. مصرف زیادی گلی سیریزین سبب بروز حالتی به نام "سودوآلدسترونیسم" می گردد که سبب میشود تا نسبت به هورمون موجود در قشر فوق کلیه آشکارا حساس باشید. این حالت موجب سردرد خستگی میشود.

همچنین سبب میشود که آب بدن نگهداشته شود. مصرف میزان بالای گلی سیریزین می تواند به بروز حالات خطرناکی نظیر فشارخون بالا و حتی سکته قلبی منجر گردد. این علایم در صورت مصرف روزانه بیش از 100 گرم گلی کریزین ظرف یک هفته بروز می کند.

انسان معمولاً در اثر مصرف زیاده از حد شیرین بیان یا گلی سیریزین نمی میرد اما اگر مصرف شیرین بیان در حد متوسط هم باشد، بروز عوارض جانبی دور از انتظار نیست.

گزارش شده است که برخی از افراد در اثر مصرف آن با درد عضله روبرو شده و عده ای دیگر با کرخ شدن دست و پا مواجه شده اند. افزایش بیش از حد شیرین بیان سبب افزایش وزن نیز میشود.

اگر میزان مصرفی را در حد توصیه شده رعایت کنید می توان از این مشکلات اجتناب کرد. اگر با هرگونه مشکلات یا نگرانیهای درمانی مواجه شدید، موضوع را با پزشک معالج خود در میان بگذارید.

در صورت بالا بودن فشار خون یا ناراحتی کلیه، قلب یا کبد از مصرف شیرین بیان بپرهیزید. اگر باردار هستید از فرآورده های این گیاه استفاده نکنید. اگر شیر می دهید، باز هم از مصرف شیرین بیان بپرهیزید. صرفنظر از نحوة سلامتی، از مصرف بیش از چهار تا شش هفته شیرین بیان دوری جویند.

تداخل های احتمالی

اگر مدرهای تیازید مصرف می کنید، فرآورده های شیرین بیان مصرف نکنید چون مصرف آنها می تواند با مصرف شیرین بیان تداخل ایجاد کند و در نتیجه سبب میشود تا پتاسیم زیادی را از دست بدهید

 

[afsoon6282]

شاتره

شاتره

شاتره

Fumaria Officinalis
​

​

مشخصات گیاه :

گیاهی است علفی متعلق به خانواده شاتره (Fumariacease) و دارای شاقه ای شکننده ، کوتاه و شاخه دار است . برگهای آن عمیقا منقسم ب رنگ سبز متمایل به آبی است . گلهای کوچک لوله ای شکل که به صورت خوشه ای به رنگ بنفش می رویند . میوه آن فندقه است و کلیه قسمت های هوایی خشک شده گیاه مورد استفاده می باشد .


موارد استفاده :

این گیاه روی عضلات صاف اثر می کند و حرکات دودی روده را شدت می بخشد . و اثر مدر و مسهل صفرا دارد و مطالعات انجام
گرفته اثر اختصاصی آن را در درمان اگزمای
مزمن ثابت نموده است .


آثار فارماکولوژیک :

آنتی هیستامین ، ضد اسپاسم و مسکن است

مقدار مصرف :

گیاه خشک به مقدار 2-4 گرم به صورت دم کرده سه بار در روز به کار می رود.

منع مصرف و عوارض جانبی :

از آنجا که ایمنی مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی هنوز تایید نشده است . باید از مصرف آن در این دوران اجتناب کرد . و آثار جانبی آن نظیر افزایش فشار داخل چشم و ادم می باشد

 

[afsoon6282]

شب رنگی افشان

شب رنگی افشان

شب رنگی افشان

(والرین)
​

شب رنگی افشان کم خوابی، نگرانی ناشی از فشار روحی و ناآرامی عصبی را درمان می کند. این گیاه همچنین گرفتگیهای معده و قاعدگی و برخی از انواع سردردها را درمان می کند. با وجود این، فایده و کاربرد اساسی آن کمک به خواب افراد است.

پزشکان، محققان و کارشناسان گیاهان دارویی مصرف شب رنگی افشان را برای درمان اختلالات خواب تجویز می کنند چون این گیاه هم بی خطر و هم ملایم است. برخلاف داروهای خواب آور که احتمالاًًًً قبلاً آنها را مصرف
کرده اید، این گیاه وقتی که از خواب بیدار میشوید دیگر در شما حساس خستگی ببار نخواهد آورد و عوارض جانبی آن، اگر هم باشد، خیلی معدود است.

معرفی گیاه

فرآورده های این گیاه از ریشه گیاهی بلند و حلقوی آن تهیه می شوند. این گیاه، جهت تزیین باغها کشت داده میشود اما نوع خودروی آن نیز در چمنزارهای مرطوب نیز می روید. سر چتر مانند این گیاه رو به بالا رشد می کند و می ایستد و دارای ساقه های توخالی است. برگهای سبز تند این گیاه سیخ می ایستند و زیر لایه آنها کرکهایی وجود دارند. گلهای ریز، سفید خوشبو و ارغوانی روشن یا صورتی آن در ماه ژوئن شکوفه باز می کنند. ریشه آن قهوه ای خاکستری روشن است و بوی جورابهای کثیف را می دهد.

ترکیبات گیاه

تولید فرآورده های دارویی شب رنگی افشان با فشار دادن ریشه تازه یا ریشه پودری خشک شده به طریق انجماد (انجماد زیر 400 درجه سانتی گراد) آغاز میشود. آب ریشه فشار داده شده این گیاه که به بازهای الکل یا گلیسیرین (ماعی شیرین و غیر الکلی) اضافه میشود، به
عصاره ها یا تنتورهای مایع تبدیل میشود و ریشه پودر شده آن به انواع کپسول و قرص تبدیل میشود. هر چند ما از وجود کلیه عناصر شیمیایی عامل واکنش و اثر این گیاه خبر نداریم، اما اسید والرنیک و بورنیل موجود در روغنهای ضروری آن نقش مهمی بازی می کنند.

اشکال موجود

عصاره های مایع و تنتورهای شب رنگی افشان به صورت بازهای الکلی یا غیر الکلی (گلیسریت) عرضه میشوند. کپسولها یا قرصهای پودری شب رنگی افشان نیز در بازار وجود دارند و امکان تهیه چای آن نیز وجود دارد.

فرآورده های این گیاه معمولاً به فرمولهای حاوی سایر داروهای گیاهی آرامبخش مانند گل ساعتی (passiflora incarnia)، داژک (Humulus lupulus)، فرنجمشک (Melissa officinalis) و اخیراً کاوا (Piper melhysticum) اضافه
می شوند. اگر به تازگی تحت گیاه درمانی قرار می گیرید، بهتر است این گیاه را بدون سایر گیاهان دارویی مصرف کنید. اگر پزشک معالج مصرف این گیاه را برایتان توصیه کرده باشد، با احتمال زیاد علت آن این است که احساس می کند شب رنگی افشان بهترین درمان بیماری خاص شماست
نحوه مصرف

وقتی گیاه شب رنگی افشان می خرید، درصدد یافتن آن نوع داروی گیاهی افشان باشید که به صورت استاندارد حاوی 0/8 درصد اسید والرین باشد. استاندارد کردن تنها راه تضمین هر میزانی از کنترل کیفی فرآورده گیاه دارویی است.

برای کاهش میزان عصبیت، نگرانی یا سردرد یا درد دوره قاعدگی می توانید یکی از حالات زیر را مد نظر قرار دهید. دوز مصرفی سه بار در روز سبب خواهد شد تا بهتر بخوابید.

2 تا 3 گرم ریشه خشک در چای، روزانه چندین بار.

1/4 تا 1/2 قاشق غذاخوری (1 تا 3 میلی لیتر) تنتور این گیاه روزانه چندین بار.

1/4 قاشق غذاخوری (1 تا 2 میلی لیتر) عصاره مایع (1:1)

150 تا 300 میلی گرم عصاره والرین خشک یا مایع که به طور استاندارد حاوی 0/8 درصد اسید والرین و 1 تا 1/5 درصد والتریت باشد.

به منظور تسریع در خوابیدن، یکی از دوزهای مصرفی را حداقل 30 تا 45 دقیقه قبل از وقت خواب دنبال کنید. اگر بیخوابی شما طولانی بوده است، ممکن است احساس هر نوع نتیجه مثبت مستلزم دو هفته زمان باشد. وقتی شاهد هر نوع تغییری شدید، مصرف این گیاه را به مدت دو تا چهار هفته بیشتر ادامه دهید. مجموعاً چهار تا شش هفته مدت زمان معمول لازم توصیه شده از سوی کارشناسان گیاه درمانی برای معالجه با استفاده از فرآورده های شب رنگی افشان است.

پس از شش هفته، یک وقفه دو هفته ای اعمال کنید تا ببینید چگونه بدون مصرف آن به خواب می روید. اگر باز هم همچنان با اختلال در خواب مواجه هستید، یک دوره درمان چهار تا شش هفته را دنبال کنید یا اینکه در خصوص هر نوع گیاه درمانی که مفید به نظر می رسد با پزشک معالج خود مشورت کنید.

نکات احتیاطی

انجمن فرآورده های داروهای گیاهی آمریکا گیاه شب رنگی افشان را از نظر سلامتی و بی خطر بودن درجه یک ارزیابی کرده است که این ارزیابی مؤید این است که گیاه مزبور با دامنه وسیع میزان مصرفی اش ماده ای بی خطر است. اما حتی با این وجود، همواره عاقلانه خواهد بود اگر میزان مصرفی توصیه شده دقیقاً رعایت شود.

اگر باردار هستید، قبل از مصرف هر نوع دارو از جمله داروهای گیاهی با پزشک خود مشورت کنید. بعضی از مردم نسبت به مصرف این گیاه واکنش ابهام آمیزی از خود نشان می دهند. این بدان معناست که آنها به عوض احساس آرامش یا خواب، بناگاه احساس عصبیت و نگرانی در پی مصرف این گیاه می کنند. اگر شما هم با چنین وضعیتی مواجه شودی، مصرف آن را متوقف کنید و موضوع را به درمانگر خود اطلاع دهید. البته بروز چنین واکنی نادر است و خطرناک نیست.

تداخل های احتمالی

شب رنگی افشان نوعی گیاه آرامبخش است و می تواند اثرات سایر داروهای ضد دلهره یا داروهای مسکن را افزایش دهد. این گیاه همچنین مکمل است با اثر داروهای ضد صرع تداخل پیدا کند به نحوی که روی افراد مبتلا به صرع اثر نامطلوب بگذارد. اطمینان حاصل کنید که این گیاه را با هیچکدام از این نوع مواد دارویی مصرف نمی کنید. اگر مطمئن نیستید که داروی مورد مصرف شما امکان تداخل با شب رنگی افشان یا هر نوع گیاه دارویی دیگر دارد یا نه، با درمانگر خود مشورت کنید. هر چند به نظر نمی رسد این گیاه سبب افزایش میزان الکل گردد، اما مصرف الکل همزمان با مصرف داروی تهیه شده از شب رنگی افشان مناسب نیست.

 

[afsoon6282]

عشقه آسیایی

عشقه آسیایی

عشقه آسیایی

Asian Ginseng


​

​

عشقه گیاه ریشه ای تیره و پنچ داری است که مردم کشورهای آسیایی تصور می کنند شاه تمامی گیاهان است. گاهی اوقات بخش اصلی این ریشه به بدن انسان شباهت پیدا می کند و دارای جوانه های تیغ داری است که شبیه دست و پای آدمی است. کارشناسان گیاهان دارویی صدها سال پیش از این شکل ظاهری استنتاج می کردند که عشقه می تواند تمامی امراض انسان را درمان کند و در بسیاری از فرهنگهای مختلف به عنوان داروی تمامی امراض از آن استفاده شده است. با این حال، چینی ها نه تنها عقشه را داروی تمامی امراض تلقی می کنند لیکن آنرا به مثابه گیاهی می دانند که سبب طول عمر، قوت و عقلانیت استفاده کنندگان می گردد.

عشقه های آمریکایی و آسیایی در درمان فشار روحی، خستگی، نقاهت و دیابت و عشقه سیبری در درمان فشار روحی، خستگی، تصلب شرایین و اختلال عملکرد کلیه بهترین کارآیی را دارند. سردرگمی در این خصوص که برای درمان فشار روحی، خستگی و نقاهت باید از کدام گونه عشقه آمریکایی، آسیایی یا سیبری استفاده کرد از این ایده نشأت می گیرد که عنصر فعال در یک نوع عشقه به عناصر موجود در گونة دیگر برتری دارد. البته وجود چنین برتری به وضوح نشان داده نشده است. مطالعات اولیه روسها نشان داده بود که اثرات مثبت عشقه منطقه سیبری افزون بر اثرات مشابه در عشقه آسیایی است. گزارش های تجربی نیز مؤید این مدعای روسها گردید اما محققانی که اعتبار اینگونه تحقیقات و کیفیت فرآورده های تهیه شده از عشقه منطقه سیبری را مطالعه کرده اند، این موضوع را تأیید نکرده اند. امروزه هر سه نوع عشقه را ژنهای تطبیق شدنی تلقی می کنند بدین معنا که هر سه دارای عوارض جانبی مشابهی هستند و به رغم تفاوتهای کیفی، هر کدام برای اثرات درمانی مشابهی بکار می روند. هزینه تأمین عشقه، استاندارد بودن آن و اعتبارو شهرت تولید کننده می تواند به عنوان نقاط تصمیم گیری در انتخاب گونه مورد استفاده محسوب شود.

معرفی گیاه

گیاه عشقه دارای برگهایی است که به صورت دایره ای دور ساقه مستقیمی می پیچند. گلهای چتری سبز مایل به زرد در مرکز این گیاه می رویند و انگور قرمز تولید می کنند. چین و چروک موجود در گردنة ریشه گویای میزان سن این گیاه است. این مسأله از اهمیت زیادی برخوردار است چرا که سن عشقه تا به چهار پنج سال نرسیده باشد آماده بهره برداری نخواهد بود.

ترکیبات گیاه

فرآورده های حاصل از عشقه از ریشه و جوانه های بلند و نازک آن به نام مویه های ریشه تهیه می شوند. عناصر ترکیبات شیمیایی اصلی موجود در عشقه آسیایی عبارت است از جنسنوید (با نشان Rg1) گلوکان (پانکراس)، پلی ساکارید 2-3DPG، پپتید، مالتول و رغن مایع.

اشکال موجود

عشقه سفید (خشک و پوست کنده) یا عشقه قرمز (ریشه پوست دار و بخور داده شده قبل از خشک شدن) به صورت آب، آب و الکل یا عصاره مایع الکل و به صورت انواع کپسول یا پودر است.

نحوه مصرف

عشقه سبب افزایش میزان توانایی، قوت و شادابی میشود. این خواص سبب میشود این گیاه همانند قهوه نقش یک محرک را بازی کند. اما داروهای محرک غالباً کنشهای بخشهای اصلی بدن را سامان می بخشند و زودرنجی، طپش قلب، اعتیاد و نگرانی در زمرة پاره ای از عوارض جانبی ناشی از مصرف این گیاه است. از طرف دیگر عشقه هیچگونه عارضه منفی از خود بر جای نمی گذارد و در طول حداقل 2000 سال گذشته به راحتی از آن استفاده شده است.

اگر از نوعی بیماری رنج می برید ممکن است پزشک معالج شما مصرف عشقه را تجویز کند. اگر آدم پا به سن گذاشته ای بوده باشید، مصرف عشقه می تواند فاصله زمانی لازم برای رجعت از حالت بیماری یا جراحی را کوتاهتر کند. مصرف این داروی گیاهی سبب میشود که مواظب افکار خود نیز باشید. اگر کسی هستید که دچار سرماخوردگیها یا گلودردهای زیادی میشوید، می توانید برای درمان برخی از این حالات به مصرف عشقه متوسل شوید. این گیاه دارویی در رفع مشکل عدم تمرکز نیز شما را کمک می کند. کشتی گیران برای افزایش میزان مقاومت بدن و توان آن از عشقه استفاده می کنند، در هر کدام از این شرایط عشقه به مثابه نوعی ژن تطبیق شدنی عمل می کند که به بدن کمک می کند تا با اثرات هر نوع فشار روحی اعم از اینکه ویروس، باکتری، احساس و عاطفی، روحی یا فیزیکی بوده باشد مبارزه کند. اثرات فشار روحی ممکن است به اندازة انواع سردردها یا سرماخوردگیها چندان جدی نباشد، لیکن می تواند در پاره ای مواقع نظیر پیری زودرس و سریع، زوال حافظه. بیماری قلبی، سرطان و آرتریت از حدت و شدت بیشتری برخوردار باشد. به هنگام مصرف عشقه در پی یافتن فرآورده های استاندارد آن باشید. دسترسی به فرآورده استاندارد تنها راه حصول اطمینان از کیفیت فرآورده گیاهی است. برای این منظور عشقه سفید یا قرمز را که به طور استاندارد حاوی 1/5 درصد جنسنوسید است که با علامت Rg1 مشخص شده است، مصرف کنید. دوز تجویزی عبارت است از 1 تا 2 گرم ریشه تازه، 0/6 تا 2 گرم ریشه خشک شده یا 200 تا 600 میلی گرم عصاره مایع روزانه.

اگر سالم هستید و عشقه را به منظور افزایش بازدهی فیزیکی یا فکری خود، پیشگیری از مرض یا بهبود مقاومت بدن در قبال فشار روحی مصرف می کنید، مثلاً روزانه به مدت 15 تا 20 روز 1 تا 2 گرم ریشه تازه، 0/6 تا 2 گرم ریشه خشک، یا 200 تا 600 میلی گرم عصاره مایع سپس به مدت دو هفته مصرف آنرا قطع کنید. برای تقویت روند بهبودی پس از بیماری، افراد مسن باید روزانه دو بار 0/5 گرم عشقه آنهم به مدت سه ماه مصرف کنند، سپس مصرف آنرا متوقف کنند یا اینکه روزانه دو بار 0/5 گرم عشقه به مدت یک ماه مصرف و سپس دو ماه وقفه ایجاد شود. سپس در صورت مایل این روند مصرف از سر گرفته شود.

نکات احتیاطی

انجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریکا عشقه آمریکایی را به عنوان یک گیاه درجه 2 ارزیابی کرده است که این رده بندی به معنای اعمال محدودیتهای خاصی است. در این مورد، فشار خون بالا محدودیت خاص است. در نتیجه افراد مبتلا به این عارضه نباید فرآورده های عشقه مصرف کنند.

افراد مبتلا به بیماری قلبی، دیابت و فشار خون پایین نیز باید در مصرف عشقه احتیاط کنند. از مصرف عشقه در صورت ابتلا به هر نوع بیماری جدی اجتناب ورزید. اگر باردار هستید از مصرف عشقه پرهیز کنید چون ایمنی آن در طول دوره بارداری هنوز اثبات نشده است.

تداخل های احتمالی
عشقه می تواند اثرات کافئین یا سایر محرکها افزایش دهد، سبب شود که احساس نگرانی یا عصبیت نمایید یا اینکه ضربان قلب و فشارخون شما افزایش یابد. ممکن است در اثر مصرف آن بیشتر عرق کنید، با مشکلات خواب مواجه شوید یا اینکه ضربان شما نامنظم گردد.

عشقه می تواند اثرات سولفات فنلزین 0ناردیل) یا سایر داروهای ضد روانی یا داروهای فشارخون یا دیابت را افزایش دهد. این داروی گیاهی با استرویید تداخل پیدا می کند. اگر از این داروها مصرف می کنید هرگز بدون مشورت با پزشک معالج خود به سراغ آن نروید

 

[afsoon6282]

عشقه آمریکایی

عشقه آمریکایی

عشقه آمریکایی

American Ginseng


​

​

آسیاییها عشقه را شاه تمامی گیاهان تلقی می کنند. عشقه آمریکایی تا حد زیادی شبیه عشقه آسیایی است و از نظر شیمیایی نیز اثرات مشابهی دارند. ریشه عشقه آمریکایی به رنگ برونز روشن و شبیه به بدن انسان است. کارشناسان گیاهان دارویی از صدها سال پیش از این شباهت استنتاج کردند که این گیاه می تواند تمامی امراض را درمان کند. این گیاه در بسیاری از فرهنگها به عنوان داروی تمامی دردها مورد استفاده قرار گرفته است. کشت و پرورش آن کار آسانی نیست. دشواری کشت و پرورش این گیاه آنرا در آغاز تکوین تاریخ آمریکا به یک محصول صادراتی خوب تبدیل کرد. در سال 1715 هر پوند عشقه آمریکایی در کانتون چین به پنج دلار خرید و فروش می شد. در سال 1773 حدود 55 تن عشقه آمریکایی به چینی ها فروخته شد. در سال 1824 میزان صادرات آن به 380 تن رسید. حتی در این میان "دانیل بوون" نیز وارد عرصه تجارت عشقه گردید. طبق گفته دست اندرکاران روشهای درمان جایگزین، عشقه آمریکایی و آسیایی بهترین گیاه دارویی در درمان فشارهای روحی، خستگی، نقاهت و دیابت و عشقه منطقه سیبری در درمان فشارهای روحی، خستگی، تصلب شرایین و اختلال عملکرد کلیه هاست. سردرگمی درخصوص اینکه کدام گونه عشقه (آمریکایی، آسیایی یا سیبریایی) را می توان جهت درمان فشار روحی، خستگی و نقاهت بکار برد، ناشی از این موضوع است که عناصر فعال موجود در یک عشقه بر عناصر موجود در گونه دیگر برتری دارد، لیکن هنوز این برتری به وضوح نشان داده نشده است. مطالعات اولیه روسها نشان داده است که اثرات مثبت عشقه سیبریایی افزون بر اثرات مشابه در عشقه آسیایی است. گزارش های تجربی نیز مؤید این مدعای روسها گردید. اما محققانی که اعتبار اینگونه تحقیقات را مورد نقد و بررسی قرار داده اند، کیفیت فرآورده های تهیه شده از عشقه منطقه سیبری را زیر سؤال برده اند. امروزه هر سه نوع عشقه را ژنهای تطبیق شدنی تلقی می کنند بدین معنا که هر سه دارای عوارض جانبی مشاهبی هستند و برغم تفاوتهای کیفی هر تأمین عشقه، استاندارد بودن آن واعتبار و شهرت تولید کننده می تواند به عنوان نکات مهم تصمیم گیری در انتخاب گونه مورد استفاده محسوب شود.

معرفی گیاه

عشقه آمریکایی دارای برگهایی است که به صورت دایره ای دور ساقه مستقیم می پیچند. گلهای چتری سبز مایل به زرد رنگ این گیاه در مرکز آن می رویند و انگور قرمز تولید می کنند. چین و چروکهای موجود در گردن ریشه گویای سن گیاه است. این مسأله حائز اهمیت است چون عشقه تا زمانی که به سن چهار تا شش سالگی نرسیده باشد، آماده بهره برداری نیست.

ترکیبات گیاه

فرآورده های تهیه شده از عشقه از ریشه این گیاه و جوانه های نازک و بلند آن به نام موهای ریشه تهیه می شوند. عناصر اصلی شیمیایی موجود در عشقه آمریکایی عبارت است از گلوکانهای جینسنوسید و پلی ساکارید (کویین کوفولانهای C.B.A).

اشکال موجود

عشقه سفید رنگ (خشک و پوست کنده) به صورت ترکیب آب، آب و الکل و یا عصاره مایع الکلی و همچنین به صورت انواع پودر و کپسول موجود است
نحوه مصرف

عشقه میزان توانایی، قوت و شادابی را تقویت می کند. این اثرات سبب می شوند که گیاه مزبور همانند قهوه نوعی محرک تلقی شود اما محرکها غالباً بر واکنش بخشهای مهم بدن اثر می گذارند در نتیجه زودرنجی، طپش قلب، اعتیاد و نگرانی در زمرة برخی از عوارض جانبی ناشی از مصرف یک داروی محرک است. از طرف دیگر عشقه بدون اینکه چنین عوارض منفی را بر جای گذارد مؤثر واقع میشود. اگر بتازگی بیمار شده باشید پزشک معالج مصرف عشقه را تجویز خواهد کرد. اگر آدم پا به سن گذاشته ای هستید، مصرف عشقه می تواند فاصله زمانی لازم برای رجعت از حالت بیماری یا جراحی را کوتاهتر کند. مصرف این داروی گیاهی سبب میشود که افکار خود را نیز متمرکز کنید.

اگر دچار سرماخوردگیها یا گلودردهای زیاد میشوید، می توانید برای درمان برخی از این حالات به مصرف عشقه متوسل شوید. این گیاه دارویی در رفع مشکل فقدان تمرکز نیز شما را کمک می کند. کشتی گیران برای افزایش میزان مقاومت بدن و توان از عشقه استفاده می کنند.

در هر یک از این شرایط عشقه به مثابه نوعی ژن تطبیق شدنی عمل می کند اعم از ویروس، باکتری، عاطفی یا فیزیکی مبارزه کند. اثرات فشار روحی ممکن است به اندازه انواع سردردها یا سرماخوردگیها چندان جدی نباشد، لیکن
می تواند در پاره ای مواقع نظیر پیری زودرس و سریع، زوال حافظه، بیماری قلبی، سرطان و ورم مفاصل ا حدت و شدت بیشتری برخوردار باشد.

به هنگام مصرف عشقه آمریکایی در پی یافتن فرآورده های استاندارد آن باشید. دسترسی به فرآورده استاندارد تنها راه حصول اطمینان از کیفیت فرآورده گیاهی است. برای این منظور عشقه سفید آمریکایی را که به طور استاندارد حاوی 0/03 درصد جنسنوسید است و با علامت Rg1 مشخص شده است، مصرف کنید. میزان تجویزی عبارت است از 1 تا 2 گرم ریشه تازه، 0/6 تا 2 گرم ریشه خشک شده یا 200 تا 600 میلی گرم عصاره مایع روزانه.

اگر سالم هستید و عشقه را به منظور افزایش بازدهی فیزیکی یا فکری خود، پیشگیری از مرض یا بهبود مقاومت بدن در قبال فشار روحی مصرف می کنید، مثلاً روزانه به مدت 15 تا 20 روز 1 تا 2 گرم ریشه تازه، 0/6 تا 2 گرم ریشه خشک، یا 200 تا 600 میلی گرم عصاره مایع را مصرف کنید. سپس به مدت دو هفته مصرف آنرا به حالت تعلیق درآورید. برای تقویت روند بهبود پس از بیماری، افراد مسن باید روزانه دو بار 0/5 گرم عشقه به مدت سه ماه مصرف کنند و سپس روند مصرف آنرا متوقف کنند یا اینکه روزانه دو بار 0/5 گرم عشقه به مدت یک ماه مصرف کنند و سپس دو ماه وقفه ایجاد شود. پس از آن در صورت تمایل این روند مصرف از سر گرفته شود.

نکات احتیاطی

انجمن فرآودره های گیاهان دارویی آمریکا عشقه آمریکایی را به عنوان یک گیاه درجه 2 ارزیابی کرده است که این رده بندی به معنای اعمال محدودیتهای خاصی است. در این مورد، فشارخون بالا محدودیت خاصی است که افراد مبتلا به این عارضه نباید از فرآورده های عشقه مصرف کنند.

افراد مبتلا به بیماری قلبی، دیابت و فشارخون پایین نیز باید در مصرف این گیاه احتیاط کنند. از مصرف عشقه در صورت ابتلا به هر نوع بیماری جدی اجتناب ورزید. اگر باردار هستید از مصرف عشقه بپرهیزید چرا که ایمنی آن در طول دورة بارداری هنوز اثبات و قطعی نشده است.

تداخل های احتمالی

عشقه می تواند اثرات کافئین یا سایر محرکها را افزایش دهد، سبب شود که احساس نگرانی یا عصبیت نمایید یا باعث تعریق، کم خونی یا طپش نامنظم قلب گردد.

عشقه می تواند اثرات سولفات فنلزین (ناردیل) یا سایر داروهای ضد روانی (آنتی سایکوتیک) یا داروهای فشارخون یا دیابت را افزایش دهد. این داروی گیاهی با استروئید تداخل پیدا می کند اگر از این داروها مصرف می کنید هرگز بدون مشورت با پزشک معالج خود به سراغ آن نروید

 

[afsoon6282]

عشقه سیبری

عشقه سیبری

عشقه سیبری


Siberian Ginseng



​

​

یک شعر چینی شاخه های تیغ دار عشقه سیبری را به پای استخوانی (لاغر) شغال تشبیه می کند. هر چند چنین توصیفی از گیاه جالب به نظر نمی رسد، اما شعر مزبور در وصف مصرف روزانه این گیاه چنین ادامه می یابد: "چهرة بکر شما را جوانتر نشان می دهد و طول عمر شما را بیشتر و بیشتر می کند". این شاعر ادعا می کند که عشقه سیبری به مراتب با ارزشتر از طلا و جواهر است و چینی ها در طول قرنهای متمادی ادعا کرده اند که عشقه سبب افزایش طول عمر، افزایش میزان سلامتی و تحریک اشتهای سالم و حافظه خوب میشود. اما فقط از دهة 1950 بود که دانشمندان اتحاد شوروی به آزمایش آن دست زدند و نتیجة مطالعاتی را در این خصوص انتشار دادند که مؤیدی بر برخی از کاربردهای این گیاه است.

گیاه عشقه آمریکایی و آسیایی بهترین گیاه دارویی در درمان فشارهای روحی، خستگی،‌نقاهت و دیابت و عشقه و منطقه سیبری در درمان فشارهای روحی، خستگی، تصلب شرایین و اختلال عملکرد کلیه ها تلقی می شوند. سردرگمی درخصوص اینکه کدام گونه عشقه (آمریکایی، آسیایی یا سیبری) را باید برای درمان فشار روحی، خستگی و نقاهت بکار برد، از این ایده ناشی میشود که عناصر فعال در یک نوع عشقه بر عناصر موجود در گونه دیگر برتری دارد، لیکن این برتری هنوز به وضوح نشان داده نشده است.

مطالعات اولیه روسها نشان داده بود که اثرات مثبت عشقه منطقه سیبری افزون بر اثرات مشابه در عشقه آسیایی است. گزارشهای تجربی نیز مؤید این مدعای روسها گردید اما محققانی که اعتبار اینگونه تحقیقات و کیفیت فرآورده های تهیه شده از عشقه منطقه سیبری را بررسی می کنند، این موضوع را تأیید نکرده اند. امروزه هر سه نوع عشقه را ژنهای تطبیق شدنی تلقی
می کنند بدین معنا ه هر سه دارای عوارض جانبی مشابهی هستند و به رغم تفاوتهای کیفی، هر کدام برای اثرات درمانی مشابهی بکار میروند. هزینه تأمین عشقه، استاندارد بودن آن و اعتبار و شهرت تولید کننده می تواند به عنوان نقاط تصمیم گیری در انتخاب گونه مورد استفاده محسوب گردد.

معرفی گیاه

عشقه منطقه سیبری گیاهی است که طول آن به 3 تا 10 پا می رسد. برگهای این گیاه به ساقة اصلی آن توسط شاخه های بلند چسبیده است. هم شاخه ها و هم ساقه گیاه پوشیده از تیغ ها و خارهای متعدد است. گلهای زرد یا بنفش این گیاه به مثابه جفتهای چتری شکل رشد می کنند و در طول فصل تابستان به صورت دانه های گرد و سیاه رنگ در می آیند. ریشه این گیاه نیز قهوه ای، چین و چروک دار و پیچ خورده است.

ترکیبات گیاه

فرآورده های حاصل از عشقه از ریشة آن تهیه می شوند. ریشه این گیاه حاوی ترکیبی از عناصر به نام "الوتریسیدها" است که در بسیاری از گیاهان دیده میشود لیکن در عشقه سیبری به صورت یکجا وجود دارد. در میان سایر عناصر و ترکیبات موجود می توان از عناصر شیمیایی به نام پلی ساکارید ها نام برد که گفته میشود سبب تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش میزان قند خون میشود، نتیجه ای که تحقیقات آزمایشگاهی با حیوانات آنرا تایید کرده است.

اشکال موجود

عشقه سیبری به صورت عصاره های مایع، عصاره های جامد، انواع پودر، کپسول و قرص و همچنین ریشه خشک یا بریده شده برای تهیه چای یافت میشود

نحوه مصرف

یکی از فواید متعدد عشقه سیبری عبارت است از افزایش میزان مقاومت بدن در قبال فشار روحی. نه تنها این گیاه به شما توان می دهد تا با فشارهای روحی روزانه مبارزه کنید، بلکه می تواند در پیشگیری از ابتلا به بیماری نیز مؤثر واقع شود. انواع ویروسها، باکتریها، مواد شیمیایی، شرایط کاری حاد، سروصدا و آلودگی، انواع متعدد عوامل فشارهای روحی است که هر کدام از ما هر روز در معرض آنها قرار می گیریم. عشقه منطقه سیبری می تواند در بازگشت وضعیت بدن شما به حالت اول پس از تجربه این حالات مؤثر باشد. این گیاه همچنین به بازگشت بدن به حالت عادی پس از بیماری کمک می کند. عشقه سیبری میزان بازدهی و عملکرد ذهنی و فیزیکی را نیز افزایش می دهد. اگر از اختلال تمرکز در سرکار رنج می برید، این گیاه می تواند در تداوم کار محوله شما را کمک کند. اگر شغل شما نیروی فیزیکی مکرری را ایجاب می کند باز هم این گیاه در این زمینه مؤثر واقع میشود.

عشقه سیبری حاوی چنین خواصی است، چون این گیاه از ویژگی داشتن ژنهای تطبیق شدنی برخوردار است و ژنهای مزبور حاوی موادی هستند که شما را قادر می سازد تا در قبال اثرات تقریباً هر نوع فشار روحی مقاومت کنید. هر چند ماهیت اثرات فشار روحی روشن نشده است لیکن اینگونه اثرات می تواند به اندازه اثرات سردرد و سرماخوردگی ساده یا نظیر زوال حافظه، بیماری قلبی، سرطان، آرتریت و پیری زودرس و سریع جدی باشد. اگر روزی پزشک معالج شما درصد تجویز عشقه برای ناراحتیهای شما با سندرم خستگی مزمن یا بیاری تصلب شرایین برآمد، ابراز شگفتی نکنید. ممکن است روزی فایده عشقه سیبری در درمان این حالات از نظر علمی نیز به اثبات برسد. میزان تجویز این گیاه عبارت است از روزانه 2 تا 3 گرم ریشه خشک (به صورت چای یا کپسول). می توانید از تنتور این گیاه (محلول تهیه شده از گیاه و الکل یا گیاه، الکل و آب) به میزان 5 میلی لیتر و روزی سه بار یا عصارة 33 درصدی الکل به میزان 2 تا 4 میلی لیتر آنهم روزی یک تا دو بار استفاده کنید. گفته میشود انواع عصاره های این گیاه کمی مؤثرتر و قویتر از انواع تنتورهای آن است. برای تهیه تنتور عشقه آنرا به نسبت 1 به 5 با مایعی مخلوط کنید و برای تهیه عصاره آن نسبت یک به یک با مایع مورد نظر را در نظر بگیرید. عصاره های جامد تهیه شده از ریشه خشک و پودری نیز یافت میشوند. درصدد دستیابی به فرآورده های حاوی حداقل یک درصد الوترسید اف باشید و روزانه سه بار به میزان 100 تا 200 میلی گرم از آنرا مصرف کنید. اگر برای افزایش میزان توانایی یا مفاومت بدن در قبال فشار روحی، عشقه مصرف می کنید، باید یکی از اشکال موجود دارویی تهیه شده از آن را که اشاه شد، برای مصرف یک ماهه در نظر بگیرید و سپس قبل از مصرف یکماهه بعد به مدت دو ماه در مصرف آن وقفه ایجاد کنید. اگر برای درمان یک وضعیت مزمن خستگی ناگزیر از مصرف هستید، می توانید به مدت سه ماه مصرف آنرا ادامه دهید و سپس به مدت 2 تا 3 هفته از مصرف آن بپرهیزید (حتماً داروی خود را به منظور اجتناب از کم خوابی قبل از ساعت 3 عصر مصرف کنید). اگر احساس نیاز می کنید، می توانید چرخه مصرف مذکور را تکرار کنید لیکن قبل از اینکار با پزشک معالج خود مشورت کنید.

نکات احتیاطی

انجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریکا عشقه سیبری را از نظر درجه بندی در ردة اول جای داده است و این بدین معناست که مصرف آن طبق دستورالعمل مربوطه بی خطر است با این وجود، اگر از فشار خون بالا رنج می برید یا باردار هستید، نباید عشقه سیبری مصرف کنید.

تداخل های احتمالی

عشقه سیبری ممکن است افزایش اثرات کافئین یا سایر محرکها را در پی داشته باشد، سبب بروز احساس نگرانی یا عصبیت، ایجاد تعریق، کم خوابی یا طپش نامنظم قلب گردد. از مصرف توأم آن با داروهای آرام بخش روانی، استروئیدها یا انواع هورمونها اجتناب ورزید

 

[afsoon6282]

علف مقدس

علف مقدس

علف مقدس


St. John,s Wert
​

زمانی تصور میشد علف مقدس ارواح شیطانی و جن را از بدن خارج می سازد اما اخیراً برای درمان بیماریهای نظیر افسردگی، نگرانی و بی خوابی بکار می رفته است. وقتی این گیاه دارویی در آب خیسانده و روی پوست گذاشته شود، سبب ترمیم و بهبود جراحات و سوختگیها میشود. تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد این گیاه می تواند در رفع عفونتهای ویروسی نیز مؤثر و مفید باشد. آنچه در پی می آید پاره ای از امراض و بیماریهایی است که برای درمان آنها از این گیاه استفاده شده است.

* افسردگی: علف مقدس علایم افسردگی را در افراد مبتلا به حالات خفیف این مرض کاهش می دهد.

* بیماری عاطفی فصلی: وقتی که این گیاه به تنهایی مصرف شود سبب بهبود خلق بیمار میشود. اما اگر توأم با نور درمانی مصرف شود اثرات درمانی آن حتی بیشتر از این خواهد بود.

* ناراحتیهای روحی: این گیاه باعث کاهش نگرانی، بی میلی و احساس بی ارزش
می گردد.

* اختلالات خواب: این گیاه عارضه بی خوابی را از بین می برد و گرایش و تمایل به خواب بیشتر را در فرد تقویت می کند.

* عفونت ایدز (AIDS و HIV): تحقیقات به عمل آمده و تجارب بیماران نشان می دهد که این گیاه می تواند سطح سلامتی افراد آسیب دیده از عفونت ایدز را تقویت کند.

* زخمها و سوختگیها: مصرف این ماده گیاهی به صورتی که روی پوست بدن مصرف میشود، درد و تورم را کاهش می دهد و روند ترمیم را تسریع می بخشد.

* بواسیر: "روغن قرمز" به عنوان داروی ترکیبی که در اثر خیسانیدن گلهای این گیاه در روغن تهیه میشود اگر روی بواسیر به طور موضعی قرار گیرد، سبب تسکین درد میشود.

معرفی گیاه

علف مقدس (سنت جونز) گیاهی بوته زار با گلهای زردرنگ است. این گیاه در حوالی 24 ژوئن به طور کامل غنچه و شکوفه باز می کند و این روز از دیرباز به طور سنتی به عنوان زادروز باتیست جون محسوب می شود. هم گلها و هم برگهای این گیاه مصرف درمانی دارند.

ترکیبات گیاه

فعالترین عناصر موجود در این گیاه که تحقیقات زیادی هم روی آنها صورت گرفته است عبارت از هایپریسین و هایپرلیسین کاذب است که هم در برگها و هم در گلهای این گیاه یافت میشوند. تحقیقات اخیر مربوط به این گیاه نشان می دهد که این عناصر ممکن است فعالترین عناصر گیاه نباشند که این پدیده بحث زیادی را در این زمینه دامن زده است. این گیاه دارای عناصر دیگری نظیر روغنهای ضروری و فلاونها نیز است.

اشکال موجود

علف مقدس در اشکال بسیاری عرضه میشود که عبارتند از: انواع کپسولها، مایعات، لوسیونهای روغنی پوست و چای. نوع خرد و پودر شده گیاه خشک را نیز می توان تهیه کرد. سعی کنید فرآورده هایی را تهیه کنید که استاندارد و حاوی 0/3% هایپریسین باشند
نحوه مصرف

برای مصرف این ماده گیاهی از راه دهان برای درمان افسردگی یا سایر ناراحتیهای خلقی، میزان مصرفی عبارت است از 300 تا 500 میلی گرم حاوی 0/3 درصد به صورت روزی سه بار توأم با غذا به مدت حداقل چهار تا شش هفته. می توانید با ریختن یک تا دو قاشق چایخوری از این گیاه در یک لیوان آب جوش به مدت 10 دقیقه از این ماده گیاهی چای نیز درست کنید. روزی یک تا دو لیوان از چای مزبور به مدت چهار تا شش هفته میل کنید. اما در نظر داشته باشید که میزان مصرفی چای این گیاه نمی تواند همانند مصرف انواع کپسول یا سایر فرآورده های آن ثابت باشد.

برای درمان زخمها، سوختگیها یا بواسیر از داروی ترکیبی روغنی این گیاه که مصرف موضعی روی پوست بدن دارد، استفاده کنید.

نکات احتیاطی

* افسردگی یک بیماری جدی است. اگر افسردگی شدید دارید یا احساس رنج و ناراحتی روحی در درون خود یا فرد دیگری می کنید، قبل از مصرف علف مقدس با پزشک معالج خود مشورت کنید. پاره ای حالات است که در آن نباید برای درمان گیاهی یا سایر داروهای پیشگیرانه از این گیاه استفاده کنید. متخصص مراقبت بهداشتی و سلامتی است که تصمیم می گیرد آیا این گیاه برای شما مفید است یا نیست.

* د ر صورت باردار بودن یا در دوران شیردهی از مصرف این گیاه اجتناب ورزید.

* مصرف این گیاه ممکن است پوست بدن شما را به طور عجیبی در قبال نور آفتاب حساس کند. هر چند چنین واکنشی نادر است، اما باید در صورت داشتن پوست لطیف یا مصرف بالای علف مقدس یا حتی مصرف طولانی آن، احتیاط لازم را از خود نشان دهند. برای این منظور از ضد آفتابی با ضریب حفاظتی (SPF) حداقل 15 درجه استفاده کنید و از لامپهای خورشیدی استفاده نکنید.

عوارض جانبی علف مقدس معمولاً جزئی است و شامل موارد زیر میشود.

* درد شکم، باد معده، نفخ

* فشارخون بالا، خستگی غیرمعمول

* سرگیجه

* خشکی دهان، خارش، کهیر، جوش صورت

* اختلالات خواب

تداخل های احتمالی

گفته میشود که علف مقدس شبیه داروهای ضد افسردگی معروف به (MAO) عمل می کند. اگر داروهای مونوآمینواکسید مانند "ناردیل یا پارنیت" مصرف می کنید قبل از مصرف این گیاه با پزشک معالج خود مشورت می کنید. اگر از داروهای (SSRI) نظیر پروزاک (فلوکستین)، پاکسیل یا هر نوع داروی ضد افسردگی مصرف می کنید، در مورد مصرف این گیاه با پزشک معالج خود مشورت کنید. اگر ال- دوپا یا 5- هیدروکسی تریپتوفان مصرف میکنید، قبل از مصرف این گیاه با پزشک معالج خود مشورت کنید.

همواره به هنگام مصرف بیش از یک داروی گیاهی یا هر نوع ترکیب داروها یا گیاهان احتیاط و دقت کنید. در مورد سالم و بی خطر بودن مصرف مرکب داروها با پزشک معالج خود یا پزشک داروساز مشورت کنید

 

[afsoon6282]

کاسنی

کاسنی

کاسنی

Cichorium intybus
​

مشخصات گیاه :

گیاهی پایا با ریشه ای مخروطی شکل است که ساقه راست شاخه دار دارد . برگهای زمینی آن با نوک دراز که به سمت پایین سرازیر است . برگهای روی ساقه آن به صورت سرنیزه و بدون دمبرگ است وگیاهی است علفی از خانواده کاسنی (Asteraceae) که کلیه اندامهای گیاه مخصوصا ریشه و برگهای آن مورد استفاده می باشد .

موارد استفاده :

خشک شده آن دارای عطری شبیه ادویه و طعمی تلخ است . ریشه آن ترشح صفرا را بالا می برد و به خاطر این که شیره معده را تحریک می کند اشتها را زیاد می نماید.
جوشانده گیاه برا ی کبد مفید است و سنگ های صفراوی یا کلیوی را از بین می برد . به عنوان مقوی معده ، مدر، تصفیه کننده خون ، ملین ، تب بر استفاده می شود و اثرات مثبتی در مداوای دیابت دارد .


مقدار مصرف :

دم کرده 15- 8 در هزار از برگ های تازه یا جوشانده برگ های خشک در آب به مقدار یک فنجان قبل از هر غذا یا دم کرده 30- 20 در هزار ازگل و دم کرده یا جوشانده 20- 15 در هزار از ریشه.

 

[afsoon6282]

گـزنه دوپایه

گـزنه دوپایه

گـزنه دوپایه

Stinging Nettle

​

​

ناراحتی پیشابراه و بیماریهی مفصل در قرون وسطی با استفاده از گزنه دوپایه درمان می شدند. درانگران بومی آمریکا به دستها و پاهای بیماران فلج با شاخه های این گیاه می زدند تا عضلات آنها فعال شود. روش شلاقی که شالق زنی نیز نامیده میشود، می تواند اعضای بدن را تحریک کند و سبب تسکین درد عضلات ملتهب و سایر اعضای بدن گردد. گزنه دو پایه در طول قرنهای متمادی بدین طریق مورد استفاده قرار گرفته است. کرکهای گزنده روی گزنه دو پایه شبیه غدد کوچکی است و در درون خود دارای عناصر شیمیایی است که سبب خارش پوست میشود. تماس با کرکهای این گیاه دردناک است اما اگر سبب تحریک و بخشی از بدن که قبلاً درد کرده است شود، عناصر شیمیایی مزبور واقعاً درد اولیه را کمتر می کند. اگر با گزش این گیاه مواجه شدید، می توانید گزشهای دردناک این گیاه را با استفاده از مایع گزنه روی پوست بدنتان تسکین بخشید.

معرفی گیاه

گزنه دو پایه عنوانی است که به گزنه معمولی، گزنه باغی و تلقیح این دو گونه اطلاق میشود. این گیاه که ابتدا در مناطق شمالی سردتر اروپا و آسیا می رویید، امروزه به عنوان نوعی گیاه طبی در تمامی نقاط دنیا رشد می کند. گزنه دو پایه در خاکهای غنی از نیتروژن به خوبی رشد می کند و بین ماههای ژوئن و سپتامبر شکوفه باز می کنند و طول آن به 3 پا می رسد.

ساقه های شاخه دار این گیاه در زیرزمین تکثیر می یابد و دارای شاخ و برگ متعدد و چندگانه است. برگهای این گیاه به شکل قلب، با دندانه های منظم است که در قسمتهای انتهایی باریکتر میشوند. کل گیاه پوشیده از کرکهای گزنده ریز است که عمدتاً روی برگها و ساقه آن قرار دارد.

ترکیبات گیاه

فرآورده های گزنه دوپایه معمولاً از ریشه یا برگهای آن تهیه میشوند. در برخی موارد، تمامی بخشهای گیاه که بالاتر از سطح زمین می رویند در تهیه داروهای گیاهی مورد استفاده قرار
می گیرند. داروهای گیاهی تهیه شده از برگ این گیاه در درمان ناراحتیهای کلیه و مجرای ادرار مفید واقع میشوند. فلاون و پتاسیم موجود در برگهای گزنه دوپایه با احتمال زیاد منشأ خاصیت پیشابزایی برگهاست.

فرآورده های دارویی تهیه شده در کاهش برخی از علایم هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) مؤثر واقع می شوند اما روند رشد پروستات را کند نمی کنند.

اشکال موجود

گزنة دو پایه به صورت برگ خشکانده شده و همچنین تنتور ریشة این گیاه (تنتور عبارت از محلولی از گیاه در الکل است) قابل دسترسی است.

نحوه مصرف

برای درمان التهاب جزئی مجرای ادرار و پیشگیری از درمان سنگهای کلیه می توان از گزنه دوپا و فرآورده هی دارویی تهیه شده از برگ آن استفاده می کرد. گزنه را اگر توأم با آب کافی مصرف کنید نقش یک داروی پیشابزا را بازی می کند. اگر در اثر پروستات بزرگ شده با مشکل ادراری مواجه هستید، فرآورده دارویی تهیه شده از ریشه گزنه می تواند در این زمینه مفید واقع شود.

برای درمان التهاب جزئی مجرای ادرار و انواع سنگهای کلیه به میزان 8 تا 12 گرم چای برگ این گیاه را توأم با آب زیاد (روزانه حداقل دو لیتر) می کنید. برای درمان پروستات بزرگ شده از تنتور ریشه به مقدار روزانه 4 تا 6 گرم استفاده کنید. قبل از مصرف ریشه گزنه دو پایه برای درمان BPH با پزشک معالج خود مشورت کنید.

نکات احتیاطی

گزنه دو پایه اگرطبق دستورالعمل مربوط مصرف شود،‌ گیاه دارویی بی خطری است. اما در صورت ضرورت جابجایی این گیاه همیشه دقت کنید. اگر این گیاه با پوست شما تماس گیرد، ممکن است کهیر پیدا کنید که سبب سورش پوست بدن شما خواهد شد. اما اگر از ریشة گزنه دو پایه استفاده می کنید، ممکن است با پاره ای عوارض جانبی نظیر ناراحتی معده ای - روده ای خفیف، مایعات اضافی یا دفع کم ادرار مواجه شوید.

اگر باردار هستید، از مصرف هر نوع فرآورده حاصل از گزنه اجتناب ورزید. اگر شیر می دهید از مصرف این گیاه بپرهیزید. گزنه دوپایه همچنین می تواند سیکل دوره ‌قاعدگی را تغییر دهد. همواره سؤالات و نگرانیهای خود را در این باره با پزشک معالج خود در میان بگذارید.

تداخل های احتمالی

اگر داروی ضد افسردگی سیستم عصبی مرکزی یا داروهای ضد دیابت، میزان قند خون بالا یا قند خون پایین مصرف می کنید، از مصرف میزان بالای گزنه دوپایه اجتناب ورزید

 

[afsoon6282]

گل گاوزبان

گل گاوزبان

گل گاوزبان


Echium amoenum Fisch Mey
​

مشخصات گیاه :

گیاهی است علفی و یک ساله با شاخه های متعدد و برگ های متناوب و بیضی شکل ، خوشه های گل به رنگ بنفش مایل به قرمز د رانتهای شاخه ها قرار دارد . همه اندام های گیاه پوشیده از پرزهای خشن است . گیاهی است دو یا چند ساله از خانواده (Boraginaceae) و گلبرگ آن قابل استفاده است .


موارد استفاده :

جوشانده این گیاه برای ناراحتی های مجاری تنفسی ، سرفه ، گرفتگی صدا و به عنوان آرام بخش ، معرف و مدر از آن استفاده می گردد.

مقدار مصرف :

حد اکثر 4 گرم در روز به صورت دم کرده استفاده می گردد.

منع مصرف و عوارض جانبی :

به علت وجود آلکالوئید های پیرولیزیدین ، مصرف این گیاه در دوران بارداری و شیر دهی توصیه نمی شود.

توضیحات:

گاوزبان اروپایی به نام علمی Boragoofficinalis گل و برگی مشابه گاو زبان ایرانی دارد .

 

[afsoon6282]

فرنجمشک

فرنجمشک

فرنجمشک


Lemon Balm

​

​

همانطور که پونه بنا به خواص تسکین بخش روی معده معروف است، فرنجمشک نیز برای تسکین و رفع درد و ناراحتی ناشی از هاضمه شامل گاز و باد معده مورد استفاده قرار می گیرد. فرنجمشک همچنین با ایجاد آرامش و تسکین هر نوع فشار روحی و نگرانی عصبی را از بین می برد و امکان می دهد که به راحتی به خواب روید. قدمت مصرف این گیاه برای این منظور به دوران قرون وسطی بر می گردد. امروزه، این گیاه دارویی توأم با سایر انواع آرمبخشها، گیاهان مسکن نظیر "شب رنگی افشان" برای تقویت کل خاصیت و اثر آرامبخشی دارو تجویز می شود.

حتی قبل از قرون وسطی نیز فرنجمشک برای تقویت روحیه و کمک به ترمیم جراحات و کاهش التهاب و درد ناشی از گزش حشرات مورد استفاده قرار می گرفته است. پمادهای تولیدی اروپا برای درمان التهابهای ناشی از سرماخوردگی و زخمهای تب خال (هرپس) حاوی محتوای غنی از فرنجمشک است. بیماران ادعا می کنند که این پماد مؤثرتر از داروهای تجویزی در تسکین درد و پیشگیری از آغاز مجدد التهال عمل می کند و پزشکان معالج نیز این ادعا را تأیید می کنند.

معرفی گیاه

فرنجمشک یک گیاه بومی اروپاست ولی امروزه در تمام نقاط دنیا کشت میشود. این گیاه نه تنها در باغهای گیاهان طبی بلکه در مراکز تولید فرآورده های دارویی، آرایشی و پولیش اثاثیه نیز پرورش داده میشود. طول این گیاه به دو پا و حتی در پاره ای از مواقع بیشتر از این مقدار می رسد. بوته های دارای گلهای ریز زرد کم رنگ در طول بهار و تابستان در محل تلاقی برگها با ساقه رشد می کنند.

برگهای این گیاه دارای چین و چروک عمیقی است که رنگ آنها از سبز تند تا سبز مایل به زرد بسته به نوع خاک و آب و هوا فرق می کند. اگر انشگتان خود را روی برگهای این گیاه بمالید، آنگاه احساس نوعی مزة ترش و شیرین شبیه لیمو به شما دست خواهد داد. برگهای آن از نظر شکل به برگهای پونه شباهت دارند و در واقع از همان تیره گیاهی هستند.

ترکیبات گیاه
فرآورده های تهیه شده از فرنجمشک از برگهای گیاه فراهم می آیند. روغنهای ضروری حاصل از برگهای فرنجمشک حاوی عناصر شیمیایی به نام "ترپن" هستند که این عناصر حداقل سبب وجود پاره ای خواص تسکینی و ضد ویروسی در گیاه میشوند. فرنجمشک همچنین حاوی ترکیباتی به نام "تانین" است که این ماده سبب بسیاری از اثرات و خواص ضد ویروسی در گیاه می گردد.

این ماده همچنین حاوی یوگنول است که اسپاسم عضلات را رفع می کند، بافتها را کرخ می کند و باکتریها را از بین می برد.

از این گیاه همچنین برای درمان انواع سردردها، قاعدگی به تعویق افتاده و سندرم خستگی مزمن استفاده میشود. همچنین به نظر می رسد که این گیاه در درمان اختلال تیروئیدی به نام بیماری گریوز (Grave,s) نیز مفید باشد. هر چند با فقدان آزمایش های بالینی در این رابطه مواجه هستیم، اما آزمایشات به عمل آمده مؤید کاربردهای بسیاری برای این گیاه است، مثلاً مشاهده شده است که روغن اساسی فرنجمشک در آرام کردن حیوانات آزمایشگاهی و عادی شدن عضلات مجرای هاضمه اینگونه حیوانات مؤثر است. تحقیقات به عمل آمده همچنین مؤید این است که عصاره های فرنجمشک روی هورمونهای تیروئید اثر می گذارد به نحوی که برای افراد مبتلا به بیماری گریوز مفید واقع میشود. تحقیقات به عمل آمده همچنین مؤید فایده این گیاه در درمان التهابهای ناشی از سرماخوردگی یا ضایعات متأثر از ویروسهای تب خال (هرپس) است
اشکال موجود

فرنجمشک به صورت برگ خشک که به صورت فله خریداری میشود در بازار یافت میشوود. چای، کپسول، عصاره ها، تنتور و روغن آن نیز موجود است. کرم مورد استفاده در اروپا که حاوی میزان بالای این گیاه است امروزه ایالات متحده یافت نمیشود اما به وسیله گلوله پنبه ای می توان از چای آن روی پوست استفاده کرد

نحوه مصرف

به طول کلی، به هنگام مصرف هر نوع فرآورده گیاهی لازم است نکات پیشنهادی کارخانه تولید کننده را در نظر بگیرید، و درباره نوع داروی گیاهی و میزان مصرفی آن با پزشک معالج مشورت کنید. برای درمان اختلال خواب یا کاهش ناراحتیهای معده، نفخ یا باد معده یکی از حالات زیر را انتخاب و رعایت کنید:

* تهیه چای با استفاده از 1/5 تا 4/5 گرم گیاه، چندین بار در روز

* 2 تا 3 میلی لیتر تنتور در روز یا معادل عصاره مایع یا کپسول شدة آن

برای درمان التهابهای ناشی از سرماخوردگی یا التهابهای تب خال 2 تا 4 قاشق غذاخوری از برگ خرد شده این گیاه را در یک لیوان آب جوش ریخته و بگذارید به مدت 10 تا 15 دقیقه کاملاً خیس بخورد. سپس آنرا با گلوله پنبه ای روی التهاب در طول روز قرار دهید.

نکات احتیاطی

هیچگونه اثرات یا علایم مسمومیت ناشی از مصرف فرنجمشک گزارش نشده است اما از آنجا که این گیاه به منظور ایجاد قاعدگی مصرف میشود، لذا در صورت بارداربودن از مصرف آن اجتناب کنید.

تداخل های احتمالی

مصرف فرنجمشک می تواند با اثر داروهای تیروییدی یا سایر معالجات بیماری گریوز تداخل پیدا کند

 

[afsoon6282]

فـلـفـل

فـلـفـل

فـلـفـل

Cayenne
​

​

فلفل که به فلفل قرمز نیز معروف است، برای اولین بار از سوی سرخپوستان "کاراییب" به خارج آمریکا معرف شد. از آن زمان به بعد شهرت این گیاه فراگیر شده است، و به عنوان یک چاشنی مهم به ویژه در طبخ "کاجون و کرول" و در کازینوهای جنوب شرق آسیا، چین، جنوب ایتالیا و مکزیک محسوب میشود. "کپساسین" ماده ای در فلفل است که سبب گرم بودن این گیاه میشود. هر چند که فلف گیاهی گرم است، اما کپساسین موجود در آن در واقع سبب کاهش درجه حرارت بدن میشود که یکی از دلایل اصلی تمایل مردم مناطق آب و هوایی گرم به مصرف زیاد فلفل محسوب میشود. این ماده همچنین به بسیاری از خواص درمانی فلفل کمک می کند تا سیستم قلبی - عروقی را تحریک، سیستم هاضمه را تقویت، درد موجود روی پوست یا مفاصل بیدن را تسکین بخشد، و به مثابه "داروی ضد احتقاق و ضد باکتری" عمل
می کند. فلفل میزان کلسترول خون را پایین
می آورد. که این امر باعث پایین آمدن فشارخون میشود. این گیاه همچنین از انعقاد خون در رگهای خونی جلوگیری می کند، این خواص فلفل به پیشگیری از بیماریهای قلبی نظیر آرترواسکلروز 0سخت شدن رگها) کمک می کند. هر چند فلفل سبب سوزش زبان میشود، اما این گیاه واقعاً مسکنی قوی است. این گیاه ابتدا سبب تحریک درد میشود، اما سپس شدت علایم درد را در بدن کاهش می دهد. این حالت، آنرا برای افرادی که از درد مزمن رنج می برند به طرز خاصی مؤثر کرده است چون چندین روز طول می کشد که نتایج قابل توجه آن معلوم گردد. آنهایی که از زونا، درد ناشی از دیابت، درد پس از برداشتن پستان (ماستکتومی) و سایر دردهای پس از عمل جراحی رنج می برند، می توانند به ویژه از چندین نوع فلفل یا انواع "کرمهای کپساسین" که قابل دسترسی است، بهره ببرند. کپساسین موجود درفلفل نه تنها درد آرتروز و آرتریت روماتیسمی را تسکین می دهد، بلکه بکاهش میزان ورم ناشی از این حالات وقتی که به عنوان پماد موضعی مورد استفاده قرار گیرد، کمک می کند.

فلفل با تحریک تولید مایعات هاضمه در معده و نابودی باکتریهایی که می توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقویت می کند. خاصیت ضد باکتری فلفل همچنین از اسهال ناشی از عفونت جلوگیری می کند. این گیاه به عنوان داروی ضد احتقان، سبب رقیق و نازک شدن خلط و خارج شدن آن از ریه ها میشود. از آنجا که این گیاه بافت ریه را تقویت می کند، در نتیجه برای آنهایی که مبتلا به آمفیزم هستند نیز مفید است.

معرفی گیاه

فلفل گیاهی است که در آب و هوای نیمه گرمسیری و گرمسیری می روید. میوه آن در پوششهای غلافی بلند که به موازات رسیدن رنگ قرمز، نارنجی یا زرد به خود می گیرد، می روید. میوه این گیاه به صورت خام، پخته شده، خشک یا در قالب چاشنی پودری در صنایع غذایی و دارویی، مصرف میشود.

ترکیبات گیاه

تحقیقات نشان داده است که اسید بیرنگ کپساسین به عنوان فعالترین عنصر موجود در فلفل، سبب کاهش میزان کلسترول خون و کاهش شدت سیگنالهای درد در بدن میشود. این ماده همچنین خاصیت ضد اکسیدی (که سلولهای شما ار از آسیب دیدن محافظت می کند) و ضد باکتری دارد

اشکال موجود

فلفل را می توان با خوردن فلفل قرمز خام یا پخته شده مصرف کرد. پودر فلفل قرمز خشک نیز موجود است که می توان آنرا به غذا اضافه کرد، در مایعات، چای یا شیر مخلوط کرد یا کپسول آنرا مصرف کرد. شکل کرم آن نیز برای استعمال موضعی موجود است (باید حاوی حداقل 0/025 درصد کپساسین باشد).

نحوه مصرف

چون فلفل برای قلب خیلی مفید است، اضافه کردن مرتب ان به غذا یا مصرف کپسول آن می تواند از بیماری قلبی پیشگیری کند. هر چند فلفل یک چاشنی محسوب می شود، اما این ماده واقعاً به هضم بدن کمک می کند و برای اغلب زخم ها تحریک آور نیست. این ماده حتی در میزان مصرف پایین نیز قوی است، لذا بهتر است که بیشتر از مقداری با غذا میل می کنید از این ماده استفاده نکنید.

کرم یا پودر فلفل به عنوان نوعی مسکن می تواند در تسکین درد دندان، زونا، آرتریت، پسوریازیس و سایر انواع دردهای مزمن مفید باشد، هر چند ممکن است مصرف این ماده سبب سوزش یا خارش نسبی گردد، اما این عارضه به زودی از بین می رود. چون فلفل ابتدا با تحریک و سپس کاهش شدت سیگنالهای درد در بدن مؤثر واقع میشود، لذا ممکن است درد کمی شدت پیدا کند، سپس باید ظرف چند روز اول مصرف، این اثر تا حد زیادی از بین برود.

کرم کپساسین به عنوان یک مسکن موضعی (وقتی که روی پوست مصرف میشود)، (حاوی 0/075 - 0/025 درصد کپساسین) را مستقیماً می توان روی نقطه آسیب دیده روزی چهار بار مالید (عناوین تجاری اینماده عبارت است از Axsain, Zostrix و Capzasin-P). به منظور بهبود هضم و پیشگیری از بیماری قلبی، می توان کپسولهای کپساسین (30 تا 120 میلی گرم روزی سه بار) را مصفر کرد. می توانید با اضافه کردن 1/4 تا 1/2 قاشق چایخوری پودر کپساسین به یک لیوان آب جوش (دم کرده) این ماده را نیز تهیه و سپس میل کنید.

نکات احتیاطی

فلفل را دور از چشم خود نگه دارید. و دستهای خود را پس از مصرف آن کاملاً بشویید. از آنجا که این ماده به آسانی در آب حل نمی شود، برای اینکار از سرکه استفاده کنید. کرم کپساسین می تواند سبب تحریک پوستی در برخی از افراد گردد. قبل از مصرف گسترده آن، مقداری از این ماده را روی قسمتی از پوست خود تست کنید. اگر منجر به خارش شد، مصرف آنرا قطع کنید. این ماده ممکن است سبب تحریک معده گردد، اما اولسرهای دوازدهه را بدتر نمی کند. از دادن آن به کودکان زیر دو سال خودداری کنید. مصرف آن در دوران بارداری بی خطر است اما معلوم نیست که ترکیبات چاشنی این ماده در اثر شیردهی منتقل می شود یا نه.

تداخل های احتمالی

اگر فشارخون بالا دارید یا اینکه تحت درمان فشار خون بالا هستید. از مصرف فلفل اجتناب ورزید

 

[afsoon6282]

فلفل استرالیائی (کاواکاوا)

فلفل استرالیائی (کاواکاوا)

فلفل استرالیائی (کاواکاوا)


Kava-Kava

​

​

ساکنین جزایر اقیانوس آرام، که خاستگاه کاوا است احتمالاً در طول هزاران سال از این گیاه استفاده کرده اند. اولین دانش و آگاهی غرب از این گیاه به یکی از سفرهای دریایی کاپیتان جیمز کوک بر می گردد که در دهه خهای 1700 صورت گرفت. بومیان این جزایر از این گیاه به عنوان بخشی از آداب و رسوم قبیلگی خود استفاده می کردند به طوری که گیاه مزبور ثقل توجه بسیاری از گردهماییهای اجتماعی محسوب شده است. نوشیدنی تهیه شده از ریشه های کاوا سبب کرخ شدن دهان میشود. در قرن بیستم گیاه مزبور به بسیاری از بازدید کنندگان جزایر اقیانوس آرام نیز داده شد. هیلاری ردام کلینتون و پاپ ژان پل دوم نیز در مراسم و ضیافتهای رسمی و خوشامدگویی همانند جانسون رئیس جمهور آمریکا و همسرش خانم لیندون بی جانسون در سال 1966 طعم این گیاه را چشیدند.

ریشة این گیاه می تواند نگرانی متأثر از فشار روحی و همچنین اثرات اختلالات ناشی از نگرانی را کمتر کند. مصرف این گیاه در حد پایین سبب نشاط و بیداری میشود، و در حد مصرفی بالا، مواد شیمیایی موجود در ریشه سبب خواب آلودگی میشود. کاوا مادة مسکن خفیف است (برخلاف الکل و داروهای ضد اضطراب). پزشکان معالج آنرا برای درمان درد و سفتی عضلات بدن، نگرانی، کم خوابی، نگرانی ناشی از یائسگی، صرع کنترل نشده، و درد تجویز می کنند.

معرفی گیاه

ریشه کاوا از گیاه بلندی تأمین میشود که در جزایر اقیانوس آرام از جمله هواوایی رشد و نمو می کند. گیاه مزبور برگهای بزرگ. سبز و قلبی شکل تولید می کند که به صورت انبوه در شاخه ها و به دور از ساقه های ضخیم گیاه رشد
می کنند. گل های بلند و نازک این گیاه به جوانة ذرت چینی شباهت دارد که شاخه های آن به ساقه ها چسبیده اند. ریشه های این گیاه به بوته هایی با شاخه های پر شاخ و برگ و کرکدار شباهت دارند.

ترکیبات گیاه

ریشه کاوا حاوی مواد شیمیایی به نام "کاوا پایرون" است که سبب کاهش تشنج و در آزمایشگاههای تحقیقاتی در حیوانات سبب استراحت و آرامش عضلات میشود. کاوا لاکتونها همچنین واکنشهای مغزی را (که تصور میشود شبیه آن دسته از واکنشهای ناشی از داروهای تجویزی مورد مصرف در درمان افسردگی و نگرانی باشند)، تقلیل می دهد. کاوا لاکتونها در صورت مصرف کاوا از طریق دهان یا لثه ها سبب کرخ شدن و بی حس شدن زبان می گردد.

اشکال موجود

در برخی از فرهنگها کاوا از طریق جویدن ریشه و ریختن آن داخل کاسه تهیه میشود. بزاق دهان با ریشة آن مخلوط میشود و خاصیت درمانی این گیاه را فعال می کند. امروزه، سازندگان از الکل یا در عوض از استات استفاده می کنند. کاوا در اشکال مختلفی نظیر حالت مایع در قالب انواع عصاره ها و در قالب انواع کپسول یا قرص می توان به دست آورد. همچنین به صورت پودر یا خرد شده موجود است.

نحوه مصرف

اگر پزشک معالج شما مصرف کاوا را تجویز کرده باشد، حتماً به منظور دستیابی به فرآورده های کاوای استاندارد حاوی 70 درصد کاوا لاکتون برچسب آنرا قبل از مصرف بخوانید. فرآورده استاندارد آن نوع فراروده ای است که میزان مشخص مواد گیاهی فعال در هر دوز مصرفی در آن قید شده باشد. برای درمان نگرانی و کم خوابی و کاهش فشار روحی میزان تجویزی کاوا عبارت است از 2-4 گرم دم کرده آن (فرآورده ای که از طریق جوشاندن گیاه در آب تهیه میشود) روزی سه بار.

روزانه 60 تا 600 میلی گرم کاوا لاکون استاندارد مصرف کنید یا از دستورهای پزشک معالج خود پیروی کنید. طول دورة درمان با کاوا نیز متفاوت است. مشاهده هر نوع بهبود ممکن است چهار هفته طول بکشد. تصویه نمیشود به مدت بیش از سه ماه کاوا مصرف گردد.

نکات احتیاطی

عوارض جانبی کاوا جزئی است. این گیاه طبی سبب کرخ شدن دهان شما میشود و ممکن است مزة بدی هم داشته باشد. در درصد کمی از افرادی که کاوا مصرف کرده بودند تهوع، سردرد، سرگیجه یا جوش صورت گزارش شده است.در صورت مواجهه با هر کدام از این حالات، با پزشک معالج خود مشورت کنید. از رانندگی به هنگام مصرف کاوا اجتناب کنید.

انجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریکا زنان باردار و شیرده را از مصرف کاوا کاوا منع
می کند. انجمن مزبور در خصوص مصرف بیش از دوز توصیه شده نیز هشدار می دهد و مصرف این گیاه دارویی را به مدت بیش از سه ماه و رانندگی به هنگام مصرف آن را منع می کند.

میسیونرهای اعزامی به جزایر اقیانوس آرام در طول قرن نوزدهم پی بردند که افرادی که همیشه کاوا مصرف کرده اند دارای پوست بدن مایل به زرد و زبر هستند. تحقیقات اخیر نیز نشان داده است که افرادی که به میزان 100 برابر معمول کاوا مصرف می کنند همان حالت زردی پوست، جوش صورت، ریزش مو و اختلال در قوه بینایی، اشتها و تنفس به آنها دست می دهد. اینگونه تغییرات پس از قطع مصرف کاوا به حالت عادی بر می گردند.

تداخل های احتمالی

در صورت مصرف باربیتورات یا به هنگام مصرف الکل از مصرف کاوا بپرهیزید. کاوا ممکن است اثر این داروها را از بین ببرد

 

[afsoon6282]

قره گیله

قره گیله

قره گیله


Bilberry

​

​

میوه و برگهای قره گیله در تهیه داروهای گیاهی کاربرد دارند. میوه آن حاوی ترکیباتی به نام "آنتی سیانوسید" است که گفته میشود رگهای خونی را تقویت می کند، جریان خون را بهبود
می بخشد و می توان از آن در درمان اختلالات چشمی نظیر رتینوپاتی دیابتی، آب مروارید و آب سیاه و اختلالات گردش خون در بدن نظیر رگهای واریس و بواسیر استفاده کرد. این ترکیبات همچنین شبکیه را (بخشی از چشم که دید در شب را تقویت و به چشم کمک می کند تا با تغییرات نور سازگاری پیدا کند)، تقویت می کنند. خلبانان بریتانیایی در طول جنگ جهانی دوم قبل از عزیمت به عملیات بمباران شبانه قره گیله مصرف می کردند چون در اثر مصرف آن قدرت بینایی آنها تقویت می شد.

برگهای قره گیله، برای کنترل میزان قند خون در افراد دیابتی مورد استفاده قرار گرفته است، لیکن هیچگونه اسناد و مدارک مستندی دال بر موفقیت این نوع درمان وجود ندارد. هر چند مصرف قره گیله در هر میزان بی خطر است، اما اگر برگهای این گیاه در مقادیر بالا و به مدت طولانی مصرف شود سمی است. به همین دلیل، مصرف کم و محدود آن توصیه می گردد.

قره گیله خشک در طول سالیان متمادی برای درمان اسهال مورد مصرف بوده است. این گیاه حاوی میزان بالای "تانین" است، که به کنترل و کاهش التهاب روده ای (که سبب اسهال میشود) کمک می کند.

عصاره قره گیله، نی زمی تواند معده را در مقابل عارضه اولسر حفاظت کند. این ماده تولید موکوس معده را، که در مقابل اسیدهای هاضمه مقاومت می کند، تحریک می کند. چون این ماده عضلات را شل می کند، در تسکین درد ناشی از انقباضهای قاعدگی می تواند مؤثر واقع شود.

معرفی گیاه

قره گیله گیاهی است که طول آن به 16 اینچ
می رسد، این گیاه دارای برگهای بیضوی و نوک تیز با گلهای صورتی و سفید ریز است، که در خلال ماههای آوریل و ژوئن غنچه باز می کنند. در اواخر تابستان، دانه های سیاه ارغوانی آن برای چیده شدن آماده میشوند. این گیاه در زمرة گیاهان خانگی از تیره سیاه گیله است و میوه آن بیشتر مزه و ظاهر سیاه گیله آمریکایی را دارد. میوه آنرا می توان هم به صورت تازه و هم خشک شده مصرف کرد یا در تهیه انواع مرباها و دسرها بکار برد.

ترکیبات گیاه

مهمترین ترکیبات موجود در میوه و عصارة‌قره گیله. ترکیبات گلوکزی به نام "آنتی سیانوسیدها" است. این ترکیبات به تشکیل مویرگهای قویتر کمک می کند، گردش خون به تمامی نقاط را بهبود می بخشد و کاهش چسبندگی پلاکت خون را سبب میشود و از انعقاد خون جبوگیری می کند. این عناصر رنگدانه ای که قدرت بینایی در شب را تقویت و به چشم در سازگاری با تصورات نور سازگاری پیدا کند، کمک می کنند. برگهای قره گیله از نظر "کرومیوم" غنی هستند، و احتمالاً بدین خاطر است که می توانند در کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت مؤثر واقع شوند. قره گیله خشک شده حاوی مقدار زیادی "تانیس و پکتین" است که این مواد با اثر قابض خود التهاب ایجاد کننده اسهال را کنترل می کند
اشکال موجود
قره گیله، را می توان به صورت تازه یا خشک شده مصرف کرد. می توان از قره گیله تازه یا خشک شده یا از برگهای آن چای تهیه کرد. عصاره آن به صورت کپسولهای پودری عرضه میشود و باید دارای محتوای 25 درصد عناصر آنتی سیانوسید استاندارد شده باشد. عصاره آن حاوی بالاترین درصد آنتی سیانوسید است، که در اصل ,وثرترین شکل مصرفی قره گیله تلقی میشود

نحوه مصرف

قره گیله حاوی ترکیبات و عناصری است که سیستم گردش خون را تقویت می کند. لذا می توانید از آن به عنوان یک درمان پیشگیرانه، در صورتی که از نظر سابقه خانوادگی دارای مشکلات و اختلالات گردش خون نظیر واریس، بواسیر یا آرترواسکلروز هستید، استفاده کنید. قره گیله همچنین به سلامتی بینایی نیز کمک می کند و می توان آنرا برای پیشگیری از بروز اختلالات چشمی ناشی از پیری یا بیماری دیابت مانند آب مروارید، آب سیاه، دژنراسیون ماکولا یا رتینوپاتی دیابتی مصرف کرد. قره گیله در درمان اسهال نیز مؤثر است اما اگر این عارضه بیشتر از سه یا چهار روز طول بکشد، باید با پزشک خود مشورت کنید.

برای درمان اختلالات چشم و گردش خون: عصاره استاندارد قره گیله (حاوی 25 درصد آنتی سیانوسید) به صورت کپسول و میزان مصرفی آن معادل 480 میلی گرم در روز در دو یا سه نوبت است و پس از بهبودی، باید مصرف آن روزانه 240 میلی گرم ادامه یابد. هدف از تداوم مصرف آن پیشگیری از بیماری است.

* برای درمان گرفتگیهای قاعدگی و پیشگیری از زخم: 20 الی 40 میلی گرم عصاره آن روزانه سه بار، 2 الی 4 ملی لیتر تنتور (1/5) روزانه سه بار یا روزانه نصف لیوان قره گیله تازه را مصرف کنید.

* برای درمان اسهال: 5 تا 10 قره گیله خشک کوبده شده را در آب سرد حل کنید و به مدت 10 دقیقه بجوشانید و سپس از صافی عبور دهید و مصرف کنید.

* برای درمان دیابت: یک لیوان آب جوش را روی بیش از 1 گرم (تقریباً 1/2 1 قاشق چیاخوری) برگ قره گیله بریزید و پس از 10 الی 15 دقیقه آنرا از صافی عبور دهید. مصرف طلانی مدت باید حتماً زیر نظر پزشک معالج باشد.

نکات احتیاطی

میوه و عصاره قره گیله بی خطر است و عوارض جانبی شناخته شده ای ندارند. مصرف آنها در دوران بارداری و شیردهی بی خطر است. برگ آن اگر صحیح مصرف شود خطری ندارد، اما نباید میزان مصرف آن در مدت طولانی بالا باشد چون احتمال مسمومیت وجود دارد.