گلهای زینتی

[مژگان غفوری]

پرورش پیچ امین الدوله

پرورش پیچ امین الدوله

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]پرورش: پیچ امین الدوله[/FONT]​

​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]پ[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]يچ امين الدوله [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]LONI[FONT=arial, helvetica, sans-serif]CERA[/FONT][/FONT][/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]پيچ امين الدوله[/FONT] ،[FONT=arial, helvetica, sans-serif] Lonicera از گياهان خانواده كاپريفولياسه Caprifoliacea [/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]و جزو گياهان بالارونده و متداول[/FONT][/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif] قديمي بوده و در بيشتر منازل قديمي براي [/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]پوشش آلاچيق ، چَپَر ، داربست هاي چوبي از[/FONT][/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]آن استفاده ميكردند . [/FONT][/FONT]


[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]از انواع مشهور آن عبارتند از :[/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]1[FONT=arial, helvetica, sans-serif] ـ پيچ امين الدوله پريكلي منيوم L.periclymenium:[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif] است كه عطري بسيار دلپذير دارد . [/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif] [/FONT]​

​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]گلهاي لوله اي شكل گلدسته اي به رنگهاي سفيد ، كرم و ارغواني ملايم تمام گياه را [/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]مي پوشاند . [/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]شكفتگي گلهايش از اواسط خرداد تا شهريور ماه است .[/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]2 ـ پيچ امين الدوله بلژيكا L.belgica:[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif] كه شكفتگي گلهايش زودرس ميباشد. [/FONT]

​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]گلبرگها[FONT=arial, helvetica, sans-serif] به رنگهاي گوناگون مشاهده ميشوند و بخصوص قسمت خارجي گلبرگها تيره تر[/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]است .[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]3 ـ پيچ امين الدوله سرو تينا Serotina: [/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]كه شكفتگي گلهايش به كندي وآرام صورت ميگيرد. [/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از ارقام ديگر اين گياه نوعي دورَگِه وجود دارد كه گلهاي زرد پرتقالي و برگهاي دائمي[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دارد. [/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]گلهاي اين گونه بخصوص بدون عطر و داراي دوام طولاني است و ازتيرماه تا آذرماه[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ادامه دارد. [/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دو رَگِه ديگري از اين درختچه وجود دارد كه داراي گلهاي زرد ارغواني بوده و فقط در[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تابستان گل ميدهد .[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]4 ـ پيچ امين الدوله ژاپوني L.japonica:[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif] اين گونه از انواع مقاوم و نيرومند است . [/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]از ارديبهشت ماه تا[FONT=arial, helvetica, sans-serif]هنگام يخبندان غرق درگلهاي سفيد ميباشد . [/FONT][/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif] [/FONT]
​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]5 ـ پيچ امين الدوله چيني L.chinensis: [/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]داراي گلهاي صورتي و برگهاي ارغواني[/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]است و تضاد بين[/FONT][/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]اين دو رنگ حالت عجيبي بوجود مي [FONT=arial, helvetica, sans-serif]آورند .[/FONT][/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]6 ـ پيچ امين الدوله رتيكولاتا L.Reticulata:[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif] از انواع پاكوتاه بوده در سينه مال [/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]و خاكهاي شيب دار[/FONT][/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif] براي جلوگيري از ريزش خاك و سبز كردن خاك مورد استفاده [FONT=arial, helvetica, sans-serif]قرار [/FONT][/FONT][/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][FONT=arial, helvetica, sans-serif]ميگيرد . [/FONT][/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]تمام انواع اين درختچه پيچنده هستند و شاخه ها بدور پايه انتخاب شده ميپيچند . [/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][/FONT]

 

[مژگان غفوری]

پرورش گل آنتوریوم

پرورش گل آنتوریوم

پرورش : گل آنتوريوم

http://images.google.fr/imgres?imgurl=http://mgonline.com/anthurium06.jpg&imgrefurl=http://mgonline.com/indoorplants.html&h=480&w=640&sz=316&hl=fa&start=12&tbnid=rMytLdYWaOm-HM:&tbnh=103&tbnw=137&prev=/images%3Fq%3DANTHURIUM%26gbv%3D2%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DG%26ie%3DUTF-8​

http://images.google.fr/imgres?imgurl=http://agriearth.com/uploaded_images/Anthurium-702564.jpg&imgrefurl=http://www.agriearth.com/&h=250&w=300&sz=23&hl=fa&start=158&tbnid=z3EQGMrwJB0whM:&tbnh=97&tbnw=116&prev=/images%3Fq%3DANTHURIUM%26start%3D140%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26svnum%3D10%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8

آنتوريوم

ANTHURIUM
​

آنتوريوم ANTHURIUM جنسي از تيره برگ انجیری ها آراسهها Araceae است كه اقسامي از آن بواسطه برگهاي پهن و فلزي رنگ با عروق سفيد و نيز گلهايش قابل توجه بوده و در گرمخانه ها ميكارند .

بلندي اين گياه به 30 الي 80 سانتيمتر مي رسد . دو رقم از اين گل كه تاكنون شناخته شده است عبارتند از :

​

۱ ـ آنتوريوم شرزيرانوم A. Schezerianum : كه يكي از زيباترين گلها با برگهاي پهن جالب است .

​

http://images.google.fr/imgres?imgurl=http://www.dkimages.com/discover/previews/930/689861.JPG&imgrefurl=http://www.dkimages.com/discover/Home/Plants/Ornamental-Groups/Perennials/Arales/Araceae/Anthurium/Anthurium-andraeanum/Anthurium-andraeanum/Anthurium-andraeanum-1.html&h=768&w=512&sz=95&hl=fa&start=46&tbnid=GgcDLmUEaLAVjM:&tbnh=142&tbnw=95&prev=/images%3Fq%3DANTHURIUM%26start%3D40%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26svnum%3D10%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]2 ـ [/FONT]http://images.google.fr/imgres?imgurl=http://www.webgrammar.com/graphics/500-RedAnthurium.jpg&imgrefurl=http://www.webgrammar.com/fft-10-2006.html&h=385&w=500&sz=39&hl=fa&start=42&tbnid=nvQbvBoYCX2XLM:&tbnh=100&tbnw=130&prev=/images%3Fq%3DANTHURIUM%26start%3D40%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8[FONT=arial,helvetica,sans-serif]آنتوريوم آندرينوم A. Andreanum[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif] :[/FONT] با شاخه هاي عمودي با رنگهاي عالي و برگهاي بسيار پهن و شاخه هاي گل زيبا .

شاخه هاي گل آن بسيار مورد توجه است و مدتها در آب دوام ميآورد .

اين نوع گل بخصوص براي پرورش در گلخانه مناسب است زيرا در اين مكان است كه مقدار رطوبت ، درجه حرارت و آبياري به راحتي قابل كنترل مي باشد .

​

​

نوع Schezerianum A.براي پرورش در آپارتمان ، يك گل بسيار مناسب است .

اين گياه در شرايط مناسب مرتبأ گل داده و برگهاي بسيار زيباي آن به رنگهاي قرمز درخشان يك ماه و حتي بيشتر دوام مي آورد .

​

مواظبتهاي زراعي :

نور ـ نور ملايم در درجه اول

حرارت ـ محيط گرم

رطوبت ـ خاك را بايد مرطوب نگاهداشت



تكثير :

ازدياد اين گياه از طريق قلمه زدن ساقه انجام ميشود .

 

[مژگان غفوری]

پرورش آزاله

پرورش آزاله

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]پرورش : آزاله ( خر زهره هندی)[/FONT]

آزاله
( خر زهره هندی )
Azalea​

اسم علمي آن Azalea indica و به فرانسه Azaliaگويند .
اين گياه از خانواده اريكاسه Ericaceaeمي باشد و ارتفاع آن به 30 تا 50 سانتيمتر مي رسد .اصل گل زيباي آزاله يا آزاليا از چين و ژاپن است . گياهي كوتاه كه برگهايش در نوك شاخه ها بطور دسته ميرويد و گلهايش هر دو تا سه دانه پهلوي هم باز ميشود .
از اين قسم و اقسام ديگر در حدود 150 تا 200 جور متنوع بدست آمده كه بين آنها از همه زيباتر جورهاي پيش رس است كه زمستان در گلخانه گل ميدهد .

​

گلكاران آنرا در تمام نقاط نسبتأ گرم دنيا در باغچه ميكارند و از گلهاي زيباي آن كه در بهار شكوفا مي شود بهره مي گيرند . ولي در نقاطي كه زمستان سرد دارد آزاله را پيش رس نموده و درزمستان از آن استفاده مي كنند.
گل آزاله به رنگهاي صورتي ، قرمز ، سفيد يا نارنجي ديده ميشود .
بعضي از علاقمندان گل به علت عدم اطلاع از طرز زندگي آزاليا نميتوانند آنطوريكه بايد آنها را در آپارتمان نگهداري كنند .

​

گلدان گل آزاليا را كه از گل فروشي خريداري ميكنند پس از گذشت يكي دو روز بعد از خريد گلها و غنچه ها و حتي برگهاي آن ميريزد و تصور ميكنند كه نگهداري آزاله كار بسيار مشكلي است . در صورتيكه اگر بعضي نكات را رعايت كنند تا حدودي موفق خواهند بود .
صحيح است كه به علت وجود شرايط نا مناسب حرارت و رطوبت در منزل ، نگهداري آزاله كار مشكلي است معهذا با توجه به نكات زير ميتوان اشكالات را از ميان برداشت .

​

1 ـاگر بخواهند مدت زيادي از گل آزاله استفاده كنند ، بايد زماني گلدان را خريداري كنند كه غنچه هاي اوليه در حال باز شدن باشند و بقيه جوانه هاي گل بتدريج در داخل آپارتمان باز مي شود .
اگر همه گلها كاملا باز شده باشند و از هواي مرطوب گلخانه مستقيمأ به داخل آپارتمان برده شود ، مدت دوام گل زياد نخواهد بود .

​

2 ـ آپارتمانهاي گرم و خشك براي نگهداري آزاله مناسب نيست و حتي الامكان بايد گلدان را در يك محل خنك يعني در جائي كه حرارت از 15 درجه سانتيگراد تجاوز نكند قرار دهند . حد اقل درجه حرارت مورد احتياج اين گياه در زمستان 7 ـ 13 درجه است .
3 ـ آزاله روشنائي غير مستقيم و زياد را مي پسندد ولي نبايد در نور مستقيم آفتاب قرار گيرد .
4 ـ هيچوقت خاك گلدان نبايد خشك بشود .
اگر آزاله مدت زيادي خشكي ببيند گلها قهوه اي ميشوند و برگهاي آن خشك شده ميافتد و ريشه ها مجددأ بسختي رطوبت را بخود جذب مي كند ، در اينصورت بايد مدت 5 دقيقه گلدان را داخل ظرف آبي گذاشت تا ريشه ها خيس شوند و بعد از 5 دقيقه آنرا از آب خارج كرد .
5 ـ خاك آزاله مخلوطي از دو قسمت پيت ( تورب ) و يك قسمت ماسه است بشرطي كه گلدان زه كش داشته باشد .
آزاله خاك اسيدي لازم دارد و هرچند وقت يكبار كمي تورب به آن اضافه مي كنند تا حالت اسيدي خاك حفظ شود .
هر 15 روز يكبار با كود تجارتي مايع به نسبت 2 تا 3 در هزار آنرا تقويت كنند .
وقتي گلهاي آزاله تمام مي شود ، بايد بوته را هرس كرده و در ماه ارديبهشت گلدان را در هواي آزاد در زير درخت قرار دهند و موقعي كه هوا در پائيز سرد مي شود گلدان را بداخل آپارتمان ميبرند ، آزاله 6 ـ 8 هفته استراحت لازم دارد .

​

ازدياد :
بوسيله قلمه در خرداد و تير از گياهاني كه در هواي آزاد پرورش يافته اند گرفته مي شود و در زير شيشه آنرا ريشه دار مي كنند .
قلمه ها بعد از 2 ـ 3 سال گل مي دهند .
همچنين ازدياد از طريق پيوند مقدور است كه در اينصورت بوته هاي قويتر و با دوام تر بدست مي آيد .

 

[vahid mahdavi]

پرورش گياهان

پرورش گياهان

در اين تاپيك اطلاعاتي راجع به پرورش انواع مختلف گياهان درج مي گردد.

 

[amin_rogh]

سلام دوباره
خوب الان وقتش رسیده که گیاهان خشک شده از زمین خارج بشن . چون کاملا خشک شده اند.امروز (17 آگوست نمیدونم بتاریخ شمسی کی هست ببخشید) اونا رو از زمین خارج کرده ام. دیدم جالبه عکس هم بزارم. در واقع اون سکه های شفاف و زیبا که ما دیده ایم در بین دو لایه میوه که خیلی هم زشت هست قرار داره و بذور در داخل آنها قرار دارند یعنی همونجور که در عکس میبینید اون لایه شفا ف و زیبا در وسط هست و دوتا پوسته دوطرفش هست. بین هر کدام از پوسته ها و لایه وسط به تعدا د 3تا 8 بذر دیده میشه. این لایه ها براحتی بلند میشن و بذر ها به زمین میریزند.

موفق باشید
امین رخ

 

["Pejman"]

پرورش « پپرومیا» در خانه

پرورش « پپرومیا» در خانه

اینم تقدیم به بچه های باغبانی و علاقه مندان :

پپرومیا از گیاهان همیشه سبز و از خانواد‌ه پیپراسه (فلفلی‌ها ‏PIPERACEAE‏) است.این گیاهان د‌ارای گونه‌های مختلف و اغلب د‌ارای برگ گوشتی و نیمه گوشتی و جثه‌ای کوچک هستند‌. بیش از چهارصد‌ گونه از این خانواد‌ه شناخته شد‌ه است. منشا این گیاهان، آمریکای جنوبی (برزیل) و آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری است، حتی د‌ید‌ه شد‌ه که د‌ر مناطق گرمسیر روی تنه د‌رختان می‌روید‌.
این گیاه اگر چه رشد‌ سریعی ند‌ارد‌، ولی د‌ر هر شرایطی د‌ر آپارتمان پرورش می‌یابد‌، معمولاً آنها را د‌ر تراریوم و باغ شیشه‌ای یا مجموعه گل‌های یک سبد‌ پرورش می‌د‌هند‌.
اگر چه تعد‌اد‌ انواع این خانواد‌ه بسیار زیاد‌ است، ولی فقط تعد‌اد‌ محد‌ود‌ی مورد‌ توجه قرار گرفته و د‌ر آپارتمان‌ها پرورش د‌اد‌ه می‌شوند‌ و خاک آنها باید‌ خاک پیت (خاک جنگل) باشد‌ تا به خوبی رشد‌ کند‌.
با توجه به شکل ظاهری و نحوه رشد‌، آنها را به سه گروه تقسیم کرد‌ه‌اند‌:
▪ گروه اول:
بوته‌ای که د‌ارای د‌م‌برگ‌های قرمز هستند‌ و بعضی نیز برگ‌های گوشتی و قلبی شکل د‌ارند‌.
▪ گروه د‌وم:
د‌ارای ساقه‌های بلند‌ و قرمز رنگ هستند‌ و بعضی ساقه‌های گوشتی و برگ‌های گوشتی د‌ارند‌ و لبه برگ‌ها ارغوانی است و گاه سطح برگ با موهای بسیار ظریفی پوشید‌ه شد‌ه است.
▪ گروه سوم:
گروه بالا روند‌ه که به د‌اربست یا قیم بسته می‌شوند‌ و بالا می‌روند‌، یا این که از اطراف گلد‌ان آویزان می‌شوند‌ و د‌ارای ساقه‌های قرمز و برگ‌های ظریف نقره‌ای و بعضی د‌ارای برگ‌های سبز آبد‌ار هستند‌ و به خصوص برای گلد‌ان‌های آویز بسیار مناسبند‌.
● نگهد‌اری
گیاه پپرومیا یک ساقه گل‌د‌هند‌ه با شاتون‌های سبز رنگ تولید‌ می‌کند‌ که ارزش زینتی ند‌ارد‌. زمانی که این گیاه گل می‌د‌هد‌. کیفیت برگ ها و زیبایی گل‌های آن کمتر می‌شود‌، با حذف ساقه‌های گل‌د‌هند‌ه می‌توان گیاه را به طور مرتب به حالت رویشی و نونهالی مشاهد‌ه کرد‌.‏
▪ حرارت:
این گیاه د‌ر برابر سرمای زیاد‌ مقاومت ند‌ارد‌ و حد‌اکثر می‌تواند‌ د‌ر زمستان ۱۵ د‌رجه سانتیگراد‌ را تحمل کند‌ و د‌ر فصل رشد‌ د‌مای ۲۴ـ۳۰ د‌رجه برای آن بسیار مناسب است.
▪ نور:
مناطق پرنور یا نیمه سایه اتاق که د‌ور از تابش مستقیم خورشید‌ باشد‌، مناسب است. این گیاه د‌ر زیر اشعه چراغ فلورسنت پژمرد‌ه می‌شود‌.
▪ آبیاری:
پپرومیا نیاز چند‌انی به آب ند‌ارد‌. همیشه مقد‌ار زیاد‌ی آب د‌ر برگ‌های آن وجود‌ د‌ارد‌ و سطح خاک گلد‌ان بین د‌و آبیاری باید‌ کاملاً خشک شود‌، ولی نباید‌ آبیاری آنقد‌ر به تعویق بیفتد‌ که برگ‌ها پژمرد‌ه شوند‌. د‌ر زمستان به آب ولرم نیاز د‌ارد‌ و مقد‌ار آبیاری باید‌ خیلی کمتر باشد‌.
ریشه آن سطحی است و گسترش چند‌انی ند‌ارد‌ و د‌ر هوای آلود‌ه، زرد‌ و خشک می‌شود‌. د‌ر صورت آب د‌اد‌ن زیاد‌ اطراف یقه ساقه، موجب پوسید‌گی آن می‌شود‌.
▪ رطوبت هوا:
میزان رطوبت لازم برای این گیاه حد‌ود‌ ۵۰ د‌رصد‌ است.
چنانچه رطوبت و حرارت و سرما از حد‌ خود‌ تجاوز کند‌ لکه‌هایی بر روی سطح برگ ظاهر می‌شود‌ و برگ را بی‌حس می‌کند‌ و برگ می‌افتد‌.
هر د‌و ماه یک مرتبه سطح خاک گلد‌ان را خراش د‌هید‌ تا هوا به د‌اخل آن نفوذ کند‌ و د‌ر فصل بهار گلد‌ان را د‌ر فضای آزاد‌ د‌ر محلی سایه‌د‌ار قرار د‌هید‌ تا حالت طبیعی خود‌ را به د‌ست آورد‌.
▪ خاک:
هر اند‌ازه قابلیت نفوذ خاک بیشتر باشد‌، ریشه و ساقه از پوسید‌گی محفوظ خواهد‌ بود‌. برای تهیه خاک، یک قسمت پیت، یک قسمت ماسه و یک قسمت خاک باغچه استفاد‌ه کنید‌ و کف گلد‌ان مقد‌اری ماسه و سنگریزه بریزید‌.
▪ تکثیر:
پپرومیای ابلق یا سفید‌ با قلمه‌های بذر و ساقه تکثیر می‌شود‌؛ پپرومیای سبز با قلمه‌های برگ و ساقه تکثیر می‌شود‌. پپرومیای معمولی که گیاهی است با برگ‌های چروکید‌ه، کاملاً متفاوت با گیاهان د‌یگر این خانواد‌ه است و آن را به کمک برگ‌های کاملش تکثیر می کنند‌.
▪ د‌ستور کلی برای تکثیر:
د‌ر بهار و تابستان از قلمه یک ساله گیاه استفاد‌ه کنید‌. قلمه را به میزان ۴ـ۵ سانتیمتر د‌ر ماسه شسته فرو کنید‌ و د‌ر محلی که د‌مای آن ۱۸ د‌رجه باشد‌، د‌ر تاریکی قرار د‌هید‌. د‌ر مورد‌ انواع گوشتی آن، برگ را روی سطح ماسه بخوابانید‌ و روی آن ماسه شسته بریزید‌، پس از مد‌تی از انتهای رگبرگ‌ها ریشه ظاهر می‌شود‌.‏
زمان مناسب برای تغییر گلد‌ان، فصل بهار است و خاک مناسب برای آن مخلوطی از خاک چوب و تورب و ماسه است. گلد‌ان را باید‌ د‌ر محل کاملاً روشن و د‌ور از اشعه مستقیم آفتاب قرار د‌اد‌. د‌ر این صورت سنبله گل سفید‌ یا کرم‌رنگی تولید می کند.


منبع:
نوشته: مهند‌س حسن حسنی‌زاد‌ه
روزنامه اطلاعات

 

[solaris]

اطلاعاتی در مورد گیاهان

اطلاعاتی در مورد گیاهان


یكي از رنگين‌ترين گياهان آپارتماني است و به خاطر رنگي بودن و فرم برگهاي آن مورد توجه است، نياز شديدي به رطوبت دارد و به همين علت بهتر است به صورت كپه‌اي و مخطوط با گياهان آپارتماني ديگر در گلدانهاي بزرگ وفلاور باكسها كاشت گردد تا از رطوبت حاصله از گياهان ديگر بهره يرد. محيط ساكت و بدون جريان هوا و گرم و يكنواخت بودن درجه حرارت از احتياجات ديگر اين گياه زيباست. اگر چه نياز شديددي به آب دارد ولي بايد مواظب بود سوراخ ته گلدان هميشه باز باشد تا خاك گلدان باتلاقي نگردد . زمستان گذراني آن كمي مشكل بوده و به طور كلي با توجه به شرايط سخت زيستي بهتر است در فصل بهار و تابستان از آن استفاده گردد. رنگ و شكل برگ با توجه به واريته‌ها فرقهاي اساسي دارد، لكه‌هاي تيره صورتي، نارنجي، قهوه‌اي و ارغواني در برگهايي با زمينه سبز تيره منظره بسيار جالبي به برگها مي‌بخشد، برگهاي جديد و جوان با رنگ سبز ظاهر و به مرور لكه‌هاي رنگي در آنها بوجود مي‌آيند.
کروتن از خانواده افوربیاسه و از گیاهان مناطق حاره میباشد که بخاطر زیبایی برگهای آن مورد توجه قرار گرفته است پیکتوم که دارای رنگهای مختلف و برگهای متنوع وچین دار و زیباست مبدا اصلی آن مالزی و اندونزی است زمینه برگ سبز تیره که لکه های صورتی نارنجی و قهوه ای و ارغوانی درم آمیخته و زمینه مرمری زیبایی تولید نوده است
از گونه های مهم آن آئوکوبی فولیوم – واریاگاتوم – کرائی جی ای – گلدن رینگ- براو و میس ابس تن می باشد





نيازها :

نور: به نور شديد احتياج دارد بايد توجه داشت كه نور مستقيم آفتاب به گلدانهاي زير دو سال صدمه وارد مي‌نمايد، سايه رنگها را از بين مي‌برد، حتي‌الامكان از جابجايي گلدان خودداري گردد.
نور پنجره های شرقی و غربی اتاق در فاصله 40تا50سانتیمتری محل مناسب برای استقرار گلدان کروتن است

دما: سعي گردد درجه حرارت ثابت نگه داشته شود، در تابستان 27 درجه و در زمستان 15 درجه سانتيگراد و بطور معدل 20 درجه سانتيگراد بهترين شرايط حرارتي براي آن است.

آبياري : اجازه ندهيد سطح گلدان شما خشك شود 3-2 بار در هفته در تابستان ور هر 4 روز يكبار در مزستان كافي است، در زمستان آبياري با آب ولرم توصيه مي‌گردد، جهت تامين رطوبت بهتر گلدان را درون گلدان بزرگتري قرار دهيد و حدا فاصل بين دو گلدان با خزه ‌مرطوب پر كنيد، قرار دادن تعددي قلوه سنگ بين گلدان و زير گلداني در جلوگيري از باتلاقي شدن خاك موثر است.

رطوبت: در تابش اشعه مستقيم آفتاب غبار پاشي نكنيد.

در تابستان احتياج به غبار پاشي روزانه دارد. ولي در زمستان هفته‌اي يكبار كافي است (بطريقه غبار پاشي و تامين رطوبت دائمي مصور مراه فرمائيد)

تغذيه: در فصلهاي رشد (بهار و تابستان) هر دو هفته يك بار از مواد غذايي محلول همراه با آب آبياري استفاده گردد.

خاك مناسب : بهترين خاك مخلوطي از خاك برگ، خاك باغچه و ماسه شسته نرم است، كف گلدان بايد داراي مقداري ماسه و ريگ باشد تا آب اضافي از گلدان خارج گردد.

تعويض گلدان: با توجه به مشكل بودن شرايط نگهداري حدود 90 درصد از آنها قبل از اينكه احتياج به تعويض گلدان داشته باشند از بين مي‌روند ولي بر هر صورت حجم ريشه و سنگ گياه معرف تعين اندازه گلدان و مناسب‌ترين زمان تعويض بهار است.

تميز نمودن برگها: برگها را هر هفته با پارچه يا اسفنج مرطوب تميز نماييد، مواد براق كننده شيميايي روزنه‌ها را مسدود مي‌نمايد از آنها استفاده نكنيد.

تكثير : انتخاب قلمه‌هاي جوان و كاشت در بستري از ماسه نرم و نگهداري در گلخانه گرم و مرطوب در بهار، خوابانيدن هوائي ساقه‌ها در بهار يا پائيز
در فصل بهار قلمه های جوان را بطول 15 سانت انتخاب نموده و برگهای اضافی آن را حذف کرده و در بستری از ماسه نرم تا عمق 7 سانت فرو کرده و در جای گرم و مرطوب نگهداری می کنیم

تنوع در رنگ برگها وجود لكه‌هاي زرد و قرمز و قهوه‌اي در متن سبز و براق بودن آنها معرف سلامت گياه است در هنگام خريد به اين مشخصه‌ها توجه فرمائيد.

رطوبت: جهت تامين رطوبت در تابستان هر روز غبار پاشي با آبفشان لازم است در زمستان هفته‌اي يكبار كافي است، رطوبت دايمي و پايدار با اضافه نمودن آب به زير گلداني سنگريزه‌دار تامين مي‌گردد دقت نماييد كه ته گلدان با آب در تماس نباشد.

برگها كمرنگ و رنگ سبز روشن بخود گرفته‌اند: محيط تاريك است گلدان را به محل روشن‌تري انتقال دهيد.

برگها با لكه‌هاي قهوه‌اي سقوط مي‌كند: هواي آلوده آشپزخانه يا گاز نفتي عامل آن است، علت را برطرف كنيد.

برگها زرد رنگ شده و سطح زيرين آنها مملو از تار عنكبو است: كنه ريز قرمز عامل آن است، با سم كنه‌كش هر دو هفته يكبار گياه را سمپاشي نماييد. غبار پاشي در كاهش آفت موثر است.

ساقه پوشيده و برگها مي‌ريزند: آبياري بيش از اندازه عامل آن است، ‌در فاصله بين دو آبياري اجازه دهيد سطح خاك خشك شود و سپس آبياري كنيد.

برگها در تمام اندام گياه مي‌ريزند: تغييرات شديد درجه حرارت باعث اين عارضه است، درجه حرارت را ثابت نگهداريد.

برگهاي پايين بودته ريزش مي‌نمايند: هوا سرد و خشك است، گلدان را به محل گرمتر منتقل و با آبفشان غبار پاشي كنيد.

برگهاي جوان خيلي ريز و كم رشد هستند : به تغذيه مصنوعي احتياج دارد طبق دستور عمل نماييد.

لكه‌هاي قهوه‌اي روي برگها ظاهر مي‌شوند: غبار پاشي در آفتاب انجام شده اين عمل را در سايه انجام دهيد.

برگها منقبض شده‌اند: گياه تشنه و هوا گرم است،‌گياه را فوراً آبياري و غبار پاشي و به محل خنك‌تري منتقل نماييد.

زخمهاي پنبه‌اي شكل سفيد رنگ روي برگها و در قاعده آنها به چشم مي‌خورد: با پارچه آغشته به سم حشره‌كش آفت را از بين ببريد و يا هر 14 روز يكبار طبق دستور با سم سمپاشي نماييد.

برگها رنگ خود را از دست داده و روي آنها لكه‌هايي مشاهده مي‌شوند: حشره آفت عامل آن است با سم حشره‌كش نفوذي موجود در باراز طبق دستور هر دو هفته يكبار سمپاشي نماييد تا علايم برطرف گردند

 

[solaris]

بنفشه افریقایی
نام علمی: سنت پولیا، آیونانتا

SAINTPAULIA- IONANTHA​

خانواده:

ژسِنریاسهGESNERIACEAE به آفریقای شرقی (تانزانیا) تعلق دارد. گفته شده این گیاه اول بار در سال 1892 توسط یك نظامی آلمانی به نام «سنت پل» در تانزانیا شناسایی شد، به همین دلیل نام سنت پـُلیا برای آن انتخاب گردید. ​

مقدمه
زادگاه این گل افریقای شرقی است. برگهای سبز مخملی و کرک‌دار و رویساقه فشرده و کوتاه قرار دارند. بنفشه آفریقایی نسبت به طول روز بی تفاوت است و بههمین علت در طول سال گل می‌دهد. رنگ گلها متنوع و به رنگ بنفش- آبی- قرمز - صورتی- سفید ظاهر می‌شوند. گلها به صورت کم پر و پر پر و پرچمها طلایی و به طرز زیبایی ازوسط گلها بیرون زده‌اند بطوری که تناقض در رنگ پرچمها و گلبرگها گل را به صورت یکیاز زیباترین مینیاتورهای گیاهی در آورده است.
نیازهای بنفشه آفریقایی
· نور: در تابستان به نورکامل احتیاج دارد (گیاه را در معرض مستقیم اشعه آفتاب قرار ندهید) در زمستان آفتابرا تحمل می‌کند.
نور

این گیاه بسیار دوستدار روشنایی است؛ در زمستان باید از نور كامل آفتاب بهره مند شود اما بهتر است در تابستان از تابش مستقیم آفتاب محافظت گردد. در صورتی كه بخواهیم بنفشه آفریقایی را در محیط سرپوشیده و كم نور پرورش دهیم می توانیم از لامپ های فلورسنت (مهتابی) استفاده كنیم، این لامپ ها باید در فاصله سی تا چهل سانتی متری گیاه نصب شوند. لازم نیست چراغ ها به طور مرتب روشن باشند، بلكه می توانید در ساعات مشخص چراغ ها را خاموش كنید. مزیت استفاده از نور مصنوعی نسبت به نور آفتاب اینست كه برگ ها دچار سوختگی نخواهند شد. ​

آبیاری

در مورد مقدار آب و فاصله زمانی بین دو آبیاری عواملی چون نور، گرما، خاك، جنس و حجم گلدان و سن گیاه دخالت دارد. ریشه بنفشه آفریقایی نسبت به آب زیاد حساس است و دچار پوسیدگی می گردد. بنابراین بهتر است در مورد مقدار و دفعات آبیاری توجه بیشتری داشته باشید و این كار را با دقت و احتیاط كامل انجام دهید. ​

بهترین زمان برای آبیاری بنفشه آفریقایی موقعی است كه خاك كاملاً خشك شده و گیاه احتیاج زیادی به آب داشته باشد؛ اگر هنوز خاك خیس است به گیاه آب ندهید. با لمس كردن خاك می توانید از خشكی آن مطمئن شوید. مقدار آب در هر مرتبه آبیاری باید به اندازه ای باشد كه آب از منفذ زیر گلدان خارج نشود. ​

از پاشیدن آب روی برگ های گیاه خودداری كنید. ​

یكی از روش هایی كه امروزه برای آبیاری بنفشه آفریقایی مرسوم شده، استفاده از زیر گلدانیِ گود است. در این روش زیر گلدانی را از آب پر كنید، بعد از پانزده دقیقه آب از راه منفذ كف گلدان جذب خاك می گردد. بعد آب اضافی زیر گلدانی را خالی كنید. ​

· دما: درتمام طول سال درجهحرارت مطلوب برای این گیاه 16 درجه سانتی گراد است (در صورتی که رطوبت بالا باشد تا 27 درجه سانتی گراد نیز مقاومت می کند).
· تغذیه: درفصل بهار و تابستان هر دو هفته یکبار گیاه را باکود مایع (جامد محلول در آب) کود دهیکنید.
· خاک مناسب: خاک برگ بهترین خاکاست.
· تعویض گلدان: هر دو سال یکبار در صورت متراکم بودن ریشه ها گلدان راتعویض نمایید.
· تمییز نمودن برگها: با بررسی مخصوص برگها را تمییز نمایید. غبارپاشینکنید. از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.
· تکثیر: کاشت بذر در بهار ، گرفتن قلمه برگ در تابستان ، تقسیم بوته دربهار.
عوارض و درمان
· گلها ریز و متفرق هستند: گلهای پژمرده را حذف و گیاه را کود دهیکنید.
· لکه‌های قهوه‌ای روی برگها مشاهده می‌شوند: غبار پاشی در آفتاب و یاآبیاری از بالا عامل آن است. گیاه احتیاج به غبارپاشی ندارد و آبیاری طبق روش گفتهشده انجام گیرد.
· گیاه سالم ولی بطور ناگهانی زرد شده است: گاز آشپزخانهو یاگاز نفتو هوای کثیف عامل آن است. گیاه رابه هوای مملو از اکسیژن انتقال دهید.
· برگها پیچیده ، خشک و خم شده‌اند: هوا گرم و خشک و احتیاج به آبیاریدارد. هرگز غبار پاشی نکنید.
· برگها پژمرده و خم می‌شوند: هوا سرد است. گیاه را به محل گرمتری منتقلکنید.
· تمام شرایط مساعد ولی گیاه گل نمی‌دهد: گیاه را کود دهی نمایید.
· گلها شفاف و کمرنگ شده‌اند: عامل آن غبار پاشی است. این گیاه را غبارپاشی نکنید.
· گلها و برگهای گیاه می‌پوسند: آبیاری زیاد از اندازه است. در تمام طولسال هفته‌ای دوبار آبیاری کافی است.
· برگهای جدید ریز و تعداد آنها زیاد است: احتیاج به تعویض گلدان دارد. گلدان را با یک اندازه بزرگتر تعویض نمایید.
· گیاه سالم و گل نمی‌دهد: گلدانها خیلی بزرگ انتخاب شده است تا دو سالآینده گلدانها را تعویض نکنید.
· برگها رنگ پریده هستند: یا نور زیاد است یا احتیاج به کود دهی دارد. گیاه را به محلی با نور غیر مستقیم منتقل کنید.
· برگها سیاه می‌شوند: عامل آن استفاده از مواد براق کننده شیمیایی است. از آنها استفاده نکنید. برای تمییز نمودن برگها از برس نرم مخصوص استفاده نمایید.
کاربرد علوم در مورد بنفشه آفریقایی
· تاکسونومی: گیاه گل بنفشه آفریقایی برحسب خویشاوندی با سایر گیاهان رده بندی می‌شود و جایگاه این گیاه از نظر رده بندیدر سطح گونه مشخص می‌شود.
· مورفولوژی: تنوع ریختی گیاه گل بنفشهآفریقایی مطالعه می‌شود. و به عبارتی مطالعه تنوع ریختی گیاه بنفشه آفریقایی باعثمی‌شود تا بدانیم که با شرایط متفاوت در زیستگاههای مختلف سازگاری این گیاه چگونهصورت می‌گیرد.

 

[solaris]

· سیتولوژی: به مطالعه درباره رشد – تولید مثل و رفتار سلول گیاه بنفشه آفریقایی می‌پردازد.
· اکولوژی: به مطالعه چگونگی سازش گیاه بنفشه آفریقایی با محیط و ارتباط آنها با یکدیگر می‌پردازد.
· ژنتیک: چگونگی انتقال صفات وراثتی و عوامل انتقال دهنده و ساختار شیمیایی این عوامل را در گیاه بنفشه آفریقایی بررسی می‌کند.
زادگاه این گل افریقای شرقی است. برگهای سبز مخملی و کرک‌دار و روی ساقه فشرده و کوتاه قرار دارند. بنفشه آفریقایی نسبت به طول روز بی تفاوت است و به همین علت در طول سال گل می‌دهد. رنگ گلها متنوع و به رنگ بنفش- آبی- قرمز - صورتی- سفید ظاهر می‌شوند. گلها به صورت کم پر و پر پر و پرچمها طلایی و به طرز زیبایی از وسط گلها بیرون زده‌اند بطوری که تناقض در رنگ پرچمها و گلبرگها گل را به صورت یکی از زیباترین مینیاتورهای گیاهی در آورده است.
●تکثیر و ازدیاد :
این گیاه را به دو صورت می توان زیاد کرد :
۱ - بوسیله بذر : برای این منظور گلدان یا جعبه ای را انتخاب کرده مقداری شن در کف آن ریخته سپس مقداری خاک سبک روی آن می ریزند و روی خاک را تا ارتفاع حد اقل پنج سانتیمتر با ماسه نرم و شسته رودخانه ای می پوشانند .
آنگاه بذر را روی ماسه می پاشند و به اندازه دو برابر قطر بذر روی آنرا مجددا ماسه نرم میریزند.
روی جعبه یا گلدان را شیشه یا ورقه نایلونی کشیده و در محلی گرم قرار می دهند .
نهال ها پس از پانزده تا بیست روز ظاهر می شوند و پس از اینکه سه تا چهار برگه شدند آنها را به گلدان اصلی منتقل می کنند .
۲ – بوسیله قلمه : برای گرفتن قلمه از برگهای قسمت پائینی بوته یک برگ را با قسمتی از ساقه بوته جدا کرده و آنرا در خاکی که از مخلوط پیت ، خاک برگ ، ماسه شن رودخانه ای به نسبت مساوی شده قرار می دهند و برای اینکه قلمه جوان زخمی نشود ، قبلا حفره ای در خاک ایجاد می کنند سپس قلمه را در آن قرار می دهند ( مطابق شکل ) و روی آنرا با ورقه ای نایلونی و یا شیشه می پوشانند .
●مراحل مختلف قلمه برگ بنفشه آفریقایی
برای ریشه دار شدن قلمه ها درجه حرارتی در حدود بیست درجه سانتیگراد احتیاج است و برای آبیاری بهتر است که هر دو یا سه روز یک مرتبه گلدان را در ظرف آبی قرار داد تا خاک مرطوب گردد و احتیاج به آبیاری از سطح جعبه یا گلدان و برداشتن روکش شیشه ای یا نایلونی ان نباشد .
با این ترتیب پس از پانزده تا بیست روز قلمه ها ریشه دار شده ( مطابق شکل ) و آنرا به گلدان اصلی منتقل می کنند .

​

​

مشخصات ظاهری

اندازه گیاه در جنس های مختلف متفاوت است. رنگ گل هایش متنوع بوده و در طول سال گل می دهد

 

[solaris]

قلمه برگ

این یكی از بهترین و آسان ترین روش های تكثیر بنفشه آفریقایی است. زمان مناسب برای این نوع تكثیر فصل تابستان است. ​

​

در این روش ابتدا بهترین برگ ها را انتخاب كنید و آنها را با قیچی یا چاقو از انتهای دُمبرگ بچینید. ​

​

برگ بریده شده را از ناحیه دُمبرگ در آب قرار دهید تا ریشه دار شود. ​

​

قلمه ها را در خاك هم می توانید ریشه دار كنید. بهتر است قلمه ها را از قسمت میانی ساقه بردارید. مناسب ترین درجه حرارت برای ریشه زایی قلمه ها 25 درجه سانتیگراد است. ​

​

قراردادن نایلون روی گلدانی كه قلمه ها در آن كاشته شده اند موجب افزایش رطوبت نسبی می شود و به سرعتِ ریشه زایی كمك می كند. شكل (4) ​

در شرایط مناسب، قلمه برگ بعد از پانزده روز تا یك ماه دارای ریشه می شود. ​

​

تقسیم بوته

این روش راه ساده ای برای ازدیاد بنفشه آفریقایی است. زمانی كه گیاه بنفشه آفریقایی رشد كافی كرد از كنار بوته، پاجوش های كوچكی رشد می كند كه می توانید از آنها برای ازدیاد گیاه استفاده كنید. ​

​

كاشت بذر

- با استفاده از نور مصنوعی و تنظیم درجه حرارت مناسب می توان در هر زمانی به كاشت بذر اقدام كرد. ​

برای كاشت بذر در شرایط مصنوعی، درجه حرارت را روی 25 – 20 درجه سانتیگراد تنظیم نمایید و روزانه به مدت دوازده ساعت چراغ ها را روشن كنید. همه روزه قدری آب روی خاك اسپری كنید. ​

​

​

عوارض و حساسیت ها

بنفشه آفریقایی نسبت به خیس بودن برگ ها حساسیت دارد و نباید آب روی برگ هایش پاشیده شود. در صورتی كه حجم گلدان بزرگ باشد یا خاك از مواد غذایی كافی برخوردار نگردد، گیاه گل نمی دهد یا این كه گل ها ریز و كوچك می مانند. در این صورت بعد از تعویض گلدان و اضافه نمودن مواد غذایی به خاك، گیاه را تقویت كنید. گل های پژمرده و كوچك را جدا كنید. ​

​

بیماری ها

مهمترین بیماری های بنفشه آفریقایی منشاء ویروسی یا قارچی دارند. ​

رطوبت زیاد موجب انتشار بیماری های قارچی می شود. نوعی قارچ به نام فتیوم التیموم PHTHIUM-ULTIMUM موجب پوسیدگی قسمت های بالایی گیاه می گردد. اسیدی بودن خاك، نداشتن زهكشی مناسب و خیس شدن برگ ها این بیماری را شدت می دهد. ​

اگر گیاه در محیط بسته و بدون تهویه قرار بگیرد یا رطوبت نسبی هوا زیاد باشد، و همچنین قرار گرفتن در سرمای زیاد و گرمای بیش از اندازه روز و تاریكی های طولانی موجب شیوع قارچ های سفید رنگ می گردد. علامت این بیماری، خاكستری و گرد آلود شدن سطح برگهاست. اسپری نمودن سموم قارچ كش روی برگ های آلوده و نگهداری صحیح گیاه، موجب بهبودی و سلامتی بنفشه آفریقایی می گردد.​

مشکلات نگهداري بنفشه آفريقايي

- آبياري و بدنبال آن بيماري قارچي؛

- عامل نماتود.





علائم نماتودها بر روي گياه بصورت رگه‌هاي سفيد بر روي برگ‌ها ديده مي‌شود، گياه به کندي رشد مي‌کند و تعداد دفعات گل دهي آن بسيار پايين مي‌آيد.



براي مبارزه با نماتودها، ضد عفوني خاك توصيه مي‌شود. مي‌توان از نماتودکش‌ها در زمان تهيه خاک‌هاي آلوده استفاده کرد. در ضمن از گياهان آلوده به نماتود براي تکثير استفاده نمي‌کنيم.



گلوگسينيا گياهي است که برگ‌هاي درشت با گل‌هاي شيپوري و رنگ‌هاي متنوع دارد. اين گياه معمولاً به طول روز بي تفاوت مي‌باشد. بوسيله بذر و اندام‌هاي زير زميني قابل تکثير است. به نور غيرمستقيم ولي كامل آفتاب نياز دارد.



براي پرورش و نگهداري گلوگسينيا لازم است که آبياري از پاي گياه انجام گيرد و نيز اين گياه يک استراحت ساليانه در فصل تابستان داشته باشد. از فاصله بذركاري تا به گل رفتن گياه حدود 9- 8 ماه زمان لازم است. غير از بذركاري هم‌چنين بوسيله قلمه‌هاي برگي هم تكثير مي‌شود، در اين حالت حتماً به سيستم ميس نياز دارد.

 

[solaris]

پپرومیا

PEPEROMIA

پپرومیا از گیاهان همیشه سبز و از خانواده ی پیپراسه (فلفلی ها) PIPERACEAE می باشد. دارای گونه های مختلف و اغلب دارای برگ گوشتی و نیمه گوشتی و جثه ای کوچک هستند. بیش از چهارصد گونه از این خانواده شناخته شده، منشأ این گیاهان، آمریکای جنوبی (برزیل) و آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری است؛ حتی دیده شده که در مناطق گرمسیر روی تنه درختان می روید. این گیاه اگرچه رشد سریعی ندارد، ولی در هر شرایطی در آپارتمان پرورش می یابد. معمولاً آنها را در تراریوم و باغ شیشه ای یا مجموعه ی گل های یک سبد پرورش می دهند.

 

[solaris]

اگرچه تعداد انواع این خانواده بسیار زیاد است، ولی فقط تعداد محدودی مورد توجه قرار گرفته و در آپارتمان ها پرورش داده می شوند و خاک آنها بایستی خاک پیت (خاک جنگل) باشد تا به خوبی رشد کند.
با توجه به شکل ظاهری و نحوه ی رشد، آنها را به سه گروه تقسیم نموده اند:
گروه اول: بوته ای که دارای دمبرگ های قرمز هستند و بعضی نیز برگ های گوشتی و قلبی شکل دارند . گروه دوم: دارای ساقه های بلند و قرمز رنگ هستند و بعضی ساقه های گوشتی و برگ های گوشتی دارند و لبه ی برگ ها ارغوانی است و گاه سطح برگ با موهای بسیار ظریفی پوشیده شده است .

گروه سوم: گروه بالا رونده که به داربست یا قیم بسته می شوند و بالا می روند، یا این که از اطراف گلدان آویزان می شوند و دارای ساقه های قرمز و برگ های ظریف نقره ای و بعضی دارای برگ های سبز آبدار هستند و بخصوص برای گلدان های آویز بسیار مناسبند.
نگهداری گیاه پپرونیا یك ساقه گل دهنده با شاتون های سبز رنگ تولید می كند كه ارزش زینتی ندارد. زمانی كه این گیاه به گل می رود كیفیت برگ ها و زیبایی گل های آن كمتر می شود. با حذف ساقه های گل دهنده می‌توان گیاه را به طور مرتب به حالت رویشی و نونهالی مشاهده كرد

 

[solaris]

حرارت : این گیاه به سرمای زیاد مقاومت ندارد و حداکثر می تواند در زمستان 15 درجه سانتیگراد را تحمل نماید و در فصل رشد دمای 24 – 30 درجه برای آن بسیار مناسب است.
نور: مناطق پرنور یا نیمه سایه اطاق که دور از تابش مستقیم خورشید باشد، مناسب است. این گیاه در زیر اشعه ی چراغ فلورسنت پژمرده می شود.
آبیاری : این گیاه نیاز چندانی به آب ندارد. همیشه مقدار زیادی آب در برگ های آن وجود دارد و سطح خاک گلدان بین دو آبیاری باید کاملاً خشک شود، ولی نباید آبیاری آنقدر به تعویق بیفتد که برگ ها پژمرده شوند. در زمستان به آب ولرم نیاز دارد و مقدار آبیاری باید خیلی کمتر باشد.

 

[solaris]

ریشه آن سطحی است و گسترش چندانی ندارد و در هوای آلوده، زرد و خشک می شود. در صورت آب دادن زیاد اطراف یقه ساقه، موجب پوسیدگی آن می گردد.
رطوبت هوا : میزان رطوبت لازم حدود 50 درصد است. چنانچه رطوبت و حرارت و سرما از حد خود تجاوز نماید، لکه هایی بر روی سطح برگ ظاهر می گردد و برگ را بی حس می کند و برگ می افتد. * هر دو ماه یک مرتبه سطح خاک گلدان را خراش دهید تا هوا به داخل آن نفوذ کند و در فصل بهار گلدان را در فضای آزاد در محلی سایه قرار دهید تا حالت طبیعی خود را به دست آورد.

خاک : هر اندازه قابلیت نفوذ خاک بیشتر باشد، ریشه و ساقه از پوسیدگی محفوظ خواهد بود. برای تهیه خاک، یک قسمت پیت، یک قسمت ماسه و یک قسمت خاک باغچه استفاده کنید و کف گلدان مقداری ماسه و سنگریزه بریزید. تکثیر : پپرونیای ابلق یا سفید با قلمه های بذر و ساقه تكثیر می¬ شود؛ پپرونیای سبز با قلمه¬ های برگ و ساقه تكثیر می شود. پپرونیای معمولی که گیاهی است با برگ های چروكیده، كاملاً متفاوت با گیاهان دیگر این خانواده است و آن را به كمك برگ های كاملش تكثیر می كنند.

دستور کلی برای تکثیر: در بهار و تابستان از قلمه ی یک ساله گیاه استفاده نمایید. قلمه را به میزان 4- 5 سانتیمتر در ماسه ی شسته فرو کنید و در محلی که دمای آن 18 درجه باشد، در تاریکی قرار دهید. در مورد انواع گوشتی آن، برگ را روی سطح ماسه بخوابانید و روی آن ماسه شسته بریزید؛ پس از مدتی از انتهای رگبرگ ها ریشه ظاهر می گردد.
زمان مناسب برای تغییر گلدان، فصل بهار است و خاک مناسب برای آن مخلوطی از خاک چوب و تورب و ماسه است. گلدان را باید در محل کاملاً روشن و دور از اشعه ی مستقیم آفتاب قرار داد. در این صورت سنبله گل سفید یا کرم رنگی تولید می کند.

منابع WWW.IRIB.IR

 

[pepero.]

گینورا gynura aurantiaca

گینورا gynura aurantiaca

گیاهی است علفی از خانواده" کمپوزیته" و زادگاه ان هندوستان " زیبایی فوق العاده ان به خاطر پوشش خز مانند و پرزهای بنفش رنگ روی برگها و ساقه های ان است که در هیچ یک از گیاهان زینتی دیگر مشاهده نمی گردد و تماشای ان از زاویه مخصوص با نور خورشید لذت بخش است. نگهداری ان ساده ودر صورت حذف هر شش ماه یکبار جوانه های انتهای گیاه حالت پرپشت بخود می گیرد . گلهای ریز زرد رنگ ان کمی بدبوست و به محض مشاهده قبل از بازشدن باید حذف گردند.
نیازها:
نور: جهت نمایان شدن بهتر و بیشتر رنگها در برگ احتیاج به نور قوی دارد. پشت پنجره پر نور بهترین مکان است ولی باید مواظب اشعه مستقیم افتاب بود.
ابیاری: در تابستان ابیاری روزانه و در زمستان هفته یکبار پیشنهاد می گردد.چنانچه درجه حرارت پایین تر از 13 درجه است ابیاری را متوقف کنید .پس از ابیاری برگها را تکان دهید تا قطرات از روی برگها بریزند.
رطوبت: غبار پاشی هفته ای یکبار در تابستان رطوبت مورد نیاز را تامین می نماید
خاک:لیمونی " کمپوست
تکثیر:ریشه دار نمودن قلمه های سبز

 

[hortilover]

گل نرگس را اصولی بشناسید!!!!

گل نرگس را اصولی بشناسید!!!!

[FONT=&quot]نرگس ( Narcissus sp ) [/FONT]
[FONT=&quot]گیاهی دائمی و پیاز دار ( پیاز پوشیده ) از خانواده آماریلیداسه می باشد. گلها دارای جام شش قسمتی ( سه گلبرگ و سه گلبرگ نما) می باشند که از میان گلبرگ ها ، قسمتی توسعه یافته بنام تاج (Crown) (Corona)[FONT=&quot] ( از ضمایم گلپوش یا پرچم) نمایان است. رنگ و طول تاج در شناسایی ارقام مختلف به ما کمک می کند.[/FONT][/FONT]
[FONT=&quot]گونه های مختلف نرگس به دو دسته کلی تقسیم می شوند:[/FONT]
1)Pseudo Narcissus ( Trumpet Narcissus) [FONT=&quot]یا نرگس دروغین[/FONT]
2)N.tazetta[FONT=&quot] یا نرگس شیراز[/FONT]
[FONT=&quot]منشا گونه اول ، اروپا و منشا گونه دوم نواحی مدیترانه ای می باشد.[/FONT]
[FONT=&quot]1. نرگس ترومپت:[/FONT]
[FONT=&quot]در این گونه بر روی هر ساقه گلدهنده یک عدد گل وجود دارد. گل ها بدون عطر ، جام گل بزرگ و شیپوری شکل می باشد. نرگس ترومپت جهت نمو گل برای فصل آینده و طویل شدن ساقه، نیاز سرمایی دارد.[/FONT]
[FONT=&quot]2. نرگس شیراز:[/FONT]
[FONT=&quot]این گونه بسیار معطر و خوشبو است که بر روی هر ساقه گلها به صورت گل آذین قرار دارند. نرگس شیراز نیاز سرمایی ندارد. و زیبایی فوق العاده ای دارد.[/FONT]
[FONT=&quot]برای تشخیص ارقام و گونه های مختلف نرگس از رنگ ، شکل و حاشیه تاج ها بهره می گیرند. در ارقام پرپر ، تاج کنگره شکل شده و به گلبرگ تبدیل شده است. چند گونه نرگس در ذیل آمده است:[/FONT]
üNarcissus papyraceus[FONT=&quot] : [/FONT]

[FONT=&quot]در این گونه رنگ تاج و گلبرگ ها سفید است (به شکل زیر توجه کنید)[/FONT]

 

[hortilover]

Narcissus jonquilla:
در این گونه ، تاج طلایی مایل به قرمز و گلبرگ ها زرد کمرنگ هستند (به شکل زیر توجه کنید)

 

[hortilover]

ü N. pseudoNarcissus / Daffodil :
در این گونه هم تاج گل و هم گلبرگ ها زرد رنگ می باشند. (به شکل زیر توجه کنید)

 

[hortilover]

ü Narcissus tazetta:
این گونه که به نرگس شیراز معروف است دارای تاج زرد رنگ و گلبرگ های سفید می باشد. (شکل زیر)

 

[hortilover]

تمامی گونه های نرگس علفی هستند و در اول بهار یا پاییز گلدهی می کنند. موارد استفاده نرگس در ذیل آمده است:
* طراحی باغچه
* باغات صخره ای
* گل گلدانی
* گل بریدنی
ازدیاد نرگس
· بذری
· فلس جفتی
· پیازی
· کشت بافت
◄ روش ازدیاد بذری به منظور دست یابی به واریته های جدید و کار های بهنژادی مورد استفاده قرار می گیرد.
◄ در روش فلس جفتی ، فلس ها را به صورت جفت، همراه با قسمتی از صفحه پایگاهی کشت می کنند.
◄ نرگس گیاهی است که قدرت سوخ دهی خوبی دارد و حتی ممکن است پس از مدتی به سبب تراکم زیاد سوخک در اطراف گیاه ، گلدهی کم شود . برای رفع این حالت ، سوخ ها را از خاک خارج کرده و در جایی دیگر می کاریم.
نکته : در هنگام حمل و نقل سوخ ها ، اتیلن تولید شده از سوخ های بیمار یا آسیب دیده ، ممکن است نر عقیمی در گل ها ایجاد کند.
◄ با استفاده از کشت بافت می توان سوخک تولید نمود. البته این سوخک ها بسیار ریز می باشند و چند سال زمان نیاز دارند تا به قدرت کافی جهت گلدهی برسند.
هر دو گونه نرگس شیراز و نرگس ترومپت برای گل انگیزی به دمای بالا نیاز دارند. همانطور که پیش تر اشاره شد ، نرگس ترومپت برای توسعه گل و طویل شدن ساقه ، نیاز سرمایی دارد ولی نرگس شیراز فاقد نیاز سرمایی می باشد.
پیاز نرگس در اثر خشکی خاک و گرمای هوا در تابستان به خواب می رود. خارج سازی پیاز های نرگس نیز در تابستان انجام می شود.گرمایی که در ابتدا بر سوخ های تازه برداشت شده وارد می کنیم 22+ درجه سانتیگراد به مدت 4 روز می باشد.حال نوبت به سرما دهی می رسد. نرگس شیراز که نیاز سرمایی ندارد ، به نرگس ترومپت سرمای 10+ درجه سانتیگراد به مدت 13 تا 22 هفته ( بسته به رقم) می دهیم . پس از دوره سرما ، به منظور پیش رس کردن ، گرمای حدود 16+ می دهیم.
نرگس ترومپت در اول بهار گلدهی می کند؛ گل درون براکته قرار دارد و برای باز شدن باید براکته ها شکفته شود. باز شدن براکته ها در اثر فشار گلچه ها و گرم شدن هوا می باشد.
نرگس شیراز معمولا در مرداد و شهریور گل انگیزی می کند و زود تر از ترومپت ، با کمک باران های پاییزه در پاییز گل هایش را نمایان می سازد.
نور کافی برای گلدهی و سوخ دهی گونه های نرگس نیاز است ؛ گونه ترومپت حدود 2500-1000 فوت کندل و گونه نرگس شیراز حدود 5000 فوت کندل نور نیاز دارد.
از آبیاری زیاد و یا تنش آبی برای نرگس باید اجتناب کرد. معمولا نرگس را هفته ای یک الی دو بار آبیاری می کنند.
برای کنترل ارتفاع گیاه، در نرگس های گلدانی تیمار سرمایی یا اتفن 2000-1000 پی پی ام بکار می رود
برخی از سوخ ها دو ساقه گلدهنده و برخی از گل ها یک عدد گل تولید می کنند. ساقه گلدهنده بدون برگ در نرگس را Scape می گویند.
کاشت سوخ
عمق کاشت معمولا 20 سانتیمتر از پایین سوخ تا سطح خاک می باشد. در کشت سوخ گلدانی دقت شود که چون مشکل تهویه داریم قسمتی از نوک یا گردن سوخ را خارج از خاک نگه می داریم.
برداشت
در مورد نرگس های بریدنی هنگامی برداشت صورت می گیرد که گل ها کمی به سمت پایین خمیده شده اند ( مرحله گردن غازی).
در مورد نرگس های گلدانی هنگامی برداشت صورت می گیرد که گل ها هنوز خم نشده اند ( مرحله مدادی ).
نرگس های شیراز را زمانی برداشت می کنیم که براکته ها شروع به باز شدن کرده و گلچه ها کم کم در حال خارج شدن می باشند.
نرگس های برداشت شده را می توان در محلول نگهدارنده ساکاروز نگهداری کرد . همچنین تمامی نرگس ها را می توان در انبار 2-0 درجه ساتیگراد انبار کرد.
نرگس و لاله را نباید کنار یکدیگر نگهداری کرد ؛ چون شیره خارج شده از نرگس ، اختلالاتی در جذب آب برای لاله ایجاد می کند.
ناهنجاری های فیزیولوژیکی
اگر نرگس ترومپت در دمای 18+ یا بیشتر به منظور پیش رس کردن ، قرار گیرد، عارضه Bull nosing ایجاد می شود که در این حالت گل ها قادر به توسعه و باز شدن به صورت عادی نیستند.


- منابع:
جزوه کلاسی / دکتر ریزی
جزوه کلاسی / دکتر صالحی
جزوه کلاسی / دکتر نادری
گلکاری: پرورش گیاهان زینتی ایران/ احمد خلیقی

با 3پاس

 

[hortilover]

نمی خواهید با گل سنبل آشنا شوید؟ :-O

نمی خواهید با گل سنبل آشنا شوید؟ :-O

سنبل ( Hyacinthus orientalis )
خانواده:Liliaceae
منشا: نواحی مدیترانه ای
حدود 95% از نیاز جهانی سنبل ، در کشور هلند تولید می شود. از اینرو به این گل ، سنبل هلند نیز گفته می شود. این گیاه ، علفی و پیاز دار می باشد که با تولید گلچه های زنگوله ای شکل ، گل آذین خوشه ای ایجاد می کند. رنگ گل ها ، سفید ، زرد ، صورتی، قرمز ، بنفش و.. می باشد که معمولا رنگ غالب ، بنفش است. لازم به ذکر است سنبل وحشی یا سنبل ایرانی که بصورت خودرو دیده می شود . کلاغک یا موسکاری می باشد که از انواع سنبل نبوده و فقط با سنبل هم خانواده است.
سنبل انواع کم پر و پر پر دارد که در ارقام پرپر حالت استوانه ای شکل گل آذین مشخص تر می باشد. ( سنبل های موجود در ایران اغلب کم پر هستند). تعداد گلبرگ ها در انواع کم پر و پر پر فرق نمی کند بلکه تعداد گلچه ها متفاوت می باشد. با توجه به اینکه منشا سنبل نواحی مدیترانه ای می باشد ، مناطقی که زمستان و بهار سرد و مرطوب و تابستان گرم و خشک دارند ، برای سنبل کاری مناسب ترین می باشند. ( سنبل گرما را برای انگیزش گل و سرما را برای تکمیل اندام های خود نیاز دارد).
نکات جالب در مورد سنبل:
ü سوخ سنبل را می توان (از قسمت صفحه پایگاهی) در آب قرار داد و حتی شاهد گل دادن آن در آب نیز باشیم. به آب کمی محلول غذایی ، قند و مواد ضد عفونی کننده نیز اضافه می کنیم. ( اگر سوخ نرگس را در آب قرار بدهیم ریشه تولید می کند اما قادر به گلدهی نیست).
ü سنبل در تاریکی کامل نیز به رشد و نمو خود ادامه می دهد.
ü سنبل نیز همانند نرگس ساقه گلدهنده بدون برگ (Scape) دارد.
روش های تکثیر سنبل:
- بذر ( برای به نژادی)
- کشت بافت
- ته برداری (Scooping)
- ته شکافی(Scoring)
بذر سنبل حالت کاغذی دارد و افزایش به روش بذری 6-4 سال زمان نیاز دارد ( تا گیاه گل دهد.) سوخ سنبل یکساله است و کیفیت گلها در سال دوم مطلوب نمی باشد. (از برخی سوخ ها نظیر سوخ نرگس ، می توان چند سال گل با کیفیت خوب بدست آورد).
سنبل به طور طبیعی سوخک کمی تولید می کند ؛ به منظور تولید سوخک بیشتر ، بکار گیری دو روش ته شکافی و ته برداری مرسوم است.

 

[hortilover]

ته برداری (Scooping):
در این روش با چاقوی انحنا دار، صفحه پایگاهی سوخ بصورت افقی ، برداشته می شود. در قسمت های برش داده شده تعداد زیادی سوخک تولید می شود که می توانیم آنها را کشت کنیم. اجرای این روش مهارت خاصی می طلبد.
ته شکافی(Scoring):
در این روش نیز به منظور تولید سوخک بیشتر، با استفاده از چاقو برش هایی در صفحه پایگاهی سوخ ایجاد می شود.
بعد از برداشت گل ها، باید برگ ها را به منظور تغذیه سوخ ، روی گیاه نگه داشت. سنبل گلی نوروزی می باشد. در تیر و مرداد که گلدهی تمام شده است ، سوخ های سنبل را در می آوریم .(در بهار، وقتی سنبل گل دارد ، مواد ذخیرهای از سوخ خارج شده و سوخ چروکیده است. اما در تابستان که سوخ های بدون گل را از خاک خارج می کنیم می بینیم که ، سوخ ها شاداب هستند.).
پس از خارج نمودن سوخ از خاک (در تابستان) می توان از تیمار هایی نظیر تیمار دمایی برای زود گلدهی استفاده کرد .
· ارقامی که پیش از دی ماه گل می دهند:
سوخ در تیر برداشت شده و در انبار 29 درجه سانتیگراد انبار می شود. در طول 5-4 هفته اول انبار داری ، دما به تدریج به 27 ، 23 ، 20 درجه سانتیگراد رسانیده می شود زمانی که گل داخل سوخ تشکیل شد، دما را به 17 درجه سانتیگراد می رسانند.
· ارقامی که دی ماه گل می دهند:
سوخ در تیر برداشت شده و در انبار 26 درجه سانتیگراد انبار می شود. برخی ارقام برای تشکیل گل به بیش از یک تا دو فته در انبار 26 درجه می مانند. پس از آن ، سوخ ها تا زمان کاشت در دمای 17 درجه سانتیگراد نگاه داشته می شوند.
در مورد سایر ارقام ، باید سوخ ها را پس از برداشت تا اواسط مهر در دمای 26 درجه سانتیگراد نگهداری کرد . سپس تا زمان کاشت دمای انبار، 17 درجه سانتیگراد باشد.
زمان کاشت سنبل اوایل تا اواسط پاییز ( حدودا آبان ، آذر) می باشد. در کشت سوخ ها باید دقت شود که نوک پیاز ها چند سانتیمتر بالاتر از سطح خاک قرار گیرند. بعد از کاشت پیاز ها باید آنها را آبیاری کرد و گلدان ها را به محلی سرد انتقال داد تا ریشه ها تکامل یابند. بعد به تدریج آنها را به محل گرمتری منتقل می کنیم تا برگ ها ظاهر شوند و در گلخانه های سرد به گل روند. در زمان حمل گلدان های سنبل ، با قرار دادن دو قیم در دو طرف پیاز گل و بستن خوشه گل به این قیم ها از شکستن آن ها جلوگیری می کنیم.
برداشت سنبل ها
زمانی که رنگ گلچه های پایینی مشخص شدند ، سنبل های گلدانی را می توان برای فروش بسته بندی کرد پس از 4 -2 روز گل ها کاملا باز می شوند. می توان آ نها را به مدت 4 هفته در دمای ) 0-2–( نگهداری کرد.
گل بریدنی سنبل به همراه صفحه پایگاهی به فروش می رسد و نیاز به ریکات کردن ( زدن پایین ساقه) نیست.
زمان برداشت گل بریدنی سنبل نیز مانند گل گلدانی آن است.

- منابع:​

جزوه کلاسی / دکتر ریزی
جزوه کلاسی / دکتر صالحی
جزوه کلاسی / دکتر نادری
گلکاری: پرورش گیاهان زینتی ایران/ احمد خلیقی

با 3 پاس

 

[آماریلیس]

آنتوریوم

آنتوریوم

آنتوریوم :گیاهی گلخانه ای است با ریشه های ضخیم وگوشتی وبرگها ی متنوع.گلهای آن خوشه ای است ودر یک براکته ی قلبی است. این گیاه به خاطر گلهای با دوام وزیبایش،که دارای دمگل بلند است،در گلخانه ها کشت و کار میشود.تکثیر آنتوریوم از طریق کاشت بذرو تقسیم بوته امکان پذیر است وبسیاری از گونه های آنتوریوم در پاییز وزمستان نیز گل می دهدو در بازار گل بهای آنها بسیار بالاست.منبع(گلکاری:دکتراحمد خلیقی) ​

 

[lylya]

دایکوندرا

دایکوندرا



دایکوندرا : ازگیاهان تیره نیلوفر می باشد.شبیه به چمن رشدونمومی کند ودربعضی

ازشهرهای شمالی خصوصا درگرگان به عنوان چمن کشت وکارش متداول است.درتهران

کشت وکاردیکوندرابه عنوان چمن شبدری متداول است.بذرآن گردشبیه به ماش است.

این گیاه کم وبیش نقاط سایه و مرطوب را می پذیرد. کشت وکار آن شبیه به چمن کاری است

ومانند چمنها کوتاه می شود ومجددا رشدونمو می کند.

 

[lylya]

تیره گل اختر

تیره گل اختر

اختر

گیاهی است دایمی ، با ریزومهای قوی که روی آنها جوانه های درشتی رشد ونمو می کنند.

برای تکثیر آن هر یک یا چند جوانه را با مقداری از ریزوم قطع و جداگانه در آغاز فصل بهار می

کارند . ریزومهای اختر را در ناحیه کرج درآبان ماه از خاک در آورده ، در محلی که از سرمای

شدید مصون باشد ، تا آغاز فصل بهار سیلو می کنند. برگهای پهن اختر در اطراف ساقه گل

دهنده ، که از 5/1 متر رشدونمو می کنند ،به تدریج در بهار ظاهر می شوند . در تابستان

خوشه های درشت گل به رنگهای سرخ ، نارنجی و زرد و غیره نمودار می شوند.

 

[afsoon6282]

کشت و کار زرشک

کشت و کار زرشک

زرشک درختچه‌ای است دارای ساقه خاردار که ارتفاع آن تا 4 متر نیز می‌رسد. چوب این درخت قهوه‌ای ، قرمز و یا زرد رنگ می‌باشد. برگهای آن بیضی شکل با دندانه‌های اره‌ای (سوزني) بين ماههاي آوريل و ژوئن (انتهای بهار و ابتدای تابستان ). غنچه ها و گلهای خوشه‌ای و زرد رنگ روشن از آن جوانه مي زنند است. اين غنچه ها و گلها در فصل پاييز رنگ قرمز گيلاسي به خود مي گيرند كه به صورت بوته هاي خميده رشد مي كنند. شاخه‌های زرشک تیغ زیادی دارد. میوه زرشک قرمز رنگ ، گوشتی ، بیضوی شکل و دارای طعمی ترش است. قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه ، پوست ریشه و ساقه ، برگ گل و میوه آن است.




زرشک رده ای با تقریباً 500-450 گونه برگ ریز است و بومی مناطق معتدل و نیمه استوایی اروپا ، آسیا ، آفریقا ، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی می باشند. آنها ارتباط بسیارنزدیکی با رده Mahonia از نظر دارند که بعضی از گیاه شناسان زرشکها را شامل می شود.
Berberis gagnepainii دارای خارهایی سه شاخه با جوانه های کوچک برگدارمی باشد. طول هر تیغ به 20 میلیمتر می رسد.
از خصوصیات این رده ، دو شکل جوانه است ، جوانه های درازکه ساختار گیاه را تشکیل می دهد وجوانه های کوتاه با طول تقریبی 1 تا 2 میلیمتر. برگهایی که روی جوانه های بلند قرار دارند غیر فتوسنتزی هستند و بین خارهای سه شاخه 3 تا 30 میلیمتری رشد کرده اند؛ تکمه موجود درگوشه هر برگ و خار تشکیل دهنده جوانه کوچکی است که دارای چندین برگ فتوسنتزی و معمولی می باشد. طول این برگهای ساده 1 تا 10 سانتیمتر و دارای لبه هایی یکپارچه یا پرخار هستند. برگها در گیاهان جوان فقط روی جوانه های بلند رویش پیدا می کنند و روش برگدهی کامل ، بعد از گذشت 1 تا 2 سال از عمر گیاه جوان ایجاد می شود.
گونه های برگ ریز مثل (Berberis thunbergii, B. vulgaris) از نظر رنگ زیبای پاییزی قابل توجه هستند ، برگها در این فصل قبل از ریزش به رنگ صورتی یا قرمز تبدیل می شوند.در بعضی از گونه های همیشه سبز چین مثل (B. candidula, B. verruculosa) برگهای سفید درخشان آنها ، بطرز خاصی جذاب جلوه می کند.

زرشك گیاه یک پایه و گلهایش دو جنسی است یعنی هر گل هم اندامهای نر دارد و هم اندامهای ماده. گل زرشک مرکب است و از قطعات 3 تایی تشکیل شده است، که در دو ردیف حلقوی قرار گرفته اند. پرچم های زرشک 6 عدد هستند که در 2 ردیف 3 تایی قرار می گیرند. برگهایش چرمی و فاقد استمات یا منقد در سطح بالایی است این برگها در بعضی واریته ها صاف و در برخی دندانه دار است. بوته زرشک خاردار است و خارهای آن از تبدیل برگها بوجود آمده اند که در محل اتصال خارها به شاخه پهن تر می شوند. دارای انواع وحشی و پرورش یافته جهت مصرف مواد غذایی و انواع زینتی می باشد. انواع وحشی در دامنه های جنوبی وشمال البرز تا فیروزکوه تا ارنگه و طالقانه و میانه و عمارلوی گیلان در بلندیهای 1000 تا 2000 متری انتشار دارند. نوع پرورش یافته و بی دانه آن در بیرجند وقاینات کاشته می شود. که جهت چاشنی خوراک استفاده میشود. نوع زینتی با گلهای زرد رنگ وجود دارد که میوه هایش به رنگ زرد هستند و معمولاً به صورت درختچه در پارکها کاشته می شود. انواع زرشک هایی که تا کنون در ایران دیده شده اند عبارتند از:

1) Berberis crataegina جنگلی است و به صورت وحشی در دامنه های جنوبی البرز( از فیروزکوه تا ارنگه و طالقان و میانه بین ارتفاع 1000 تا 2800 متر انتشار دارد.) می روید درختچه ای است به بلندی یک متر، درازای خار آن تا 3 سانتی متر هم می رسد.

۲)- B. integerrima بلندیش تا 3 متر هم می تواند برسد. بیشتر در شمال آذربایجان یعنی در اطراف خوی و قطور به صورت وحشی دیده می شود ولی در نواحی دیگر مثل منجیل تا زنجان اطراف کرج ( دره کرج، گچسر، ارنگه و شهر ستانک ،سیاه بیشه ، پل زنگوله) هم وجود دارد.

3)- B . orientalis در جنوب خراسان در باغها به صورت اهلی و به منظور بهره برداری کشاورزی کاشته می شود. 4- B.vulgoris ارتفاعش می تواند تا 5/2 متر هم برسد و در شمال ایران و آذربایجان به صورت وحشی می روید.



جزئیات گل Berberis gagnepainii (گلهایی به قطر 7 میلیمتر)


گلها یا بصورت مجزا ویا بصورت خوشه هایی تا 20 گل بر روی سنبله رشد می کنند. رنگ آنها زرد یا نارنجی است و 3 تا 6 میلیمتر طول دارند و دارای شش کاسبرگ و شش گلبرگ در حلقه های متناوب سه تایی هستند ، رنگ کاسبرگها معمولاً همانند گلبرگها می باشد. میوه این گیاه توت مانند و اندازه آن 15-5 میلیمتر است ، رسیده آن قرمز یا آبی تیره می باشد و اغلب دارای شکوفه های صورتی یا بنفش مومی می باشند که ممکن است دراز و باریک ( مثل میله) و در گونه های دیگر کروی باشند. میوه آن خوراکی و سرشار از ویتامین ث ولی دارای طعمی تند است ، برداشت بوته های خاردار آن دشوار بوده بنابراین مصرف گسترده ای ندارند. آنها غذای مهمی برای بسیاری از پرندگان کوچک هستند که دانه های آین گیاه را از طریق فضله هایشان پراکنده می کنند.



تركيبات گياه



سبوس و ريشة زرشك حاوي انواع بسياري از مواد شيميايي به نام "آلكالوئيد ايزوكينولين" است. دانشمندان و محققان اين تركيبات را در طول ساليان متمادي مورد تحقيق و بررسي قرار داده اند، و پي بردند كه آنها در واقع خواص آنتي بيوتيكي دارند.

برخي از آنها باعث پايين آوردن تب، كاهش تورم و فشار خون شده و به تنظيم ضربان قلب و انقباض عضلات قلب كمك مي كنند

در تمام قسمتهای این گیاه آلکالوئیدهای بربرین Berberine ، اکسیاکانتین Oxyaconthine ، بربامین Berbamine وجود دارد. مقدار آلکالوئید در پوست ریشه زرشک بیشتر از قسمتهای دیگر این گیاه است. میوه زرشک دارای حدود 4 درصد مواد قندی ، 65 درصد اسید مالیک و اسید تارتاریک و مقداری صمغ می‌باشد. زرشک گونه‌های مختلف دارد که مهم‌تر از همه آنها دو نوع است که یکی به نام زرشک بی‌هسته و دیگری زرشک با هسته (دارای دو هسته) می‌باشد.

خواص داروئی:

زرشك از نظر طب قدیم ایران سرد و خشك است میوه زرشك خواص زیر را درد:
۱) قابض است
(۲تقویت كننده قلب و كبد است
(۳بواسیر خونی را درمان می كند
(۴ خونریزی را برطرف می كند
۵) برای برطرف كردن بیماریهای كبدی مفید است
۶) صفرا بر است
۷) دم كرده زرشك را برای برطرف كردن ناراحتی های دهان غرغره كنید .
خواص ریشه و پوست ساقه
۱) صفرا بر و مسهل است
۲) كبد را پاك و تقویت می كند
۳) اعمال دستگاه گوارش را منظم می كند
(۴ سوء هاضمه را از بین می برد
۵) بی اشتهایی را برطرف می كند
6) برای رفع یبوست مفید است
۷) در درمان یرقان و زردی موثر است
8) نقرس و رماتیسم را برطرف می كند
۹) خانم هائیكه بین دو عادت ماهیانه خونریزی دارند باید برای برطرف كردن آن از ریشه و ساقه زرشك استفاده كنند .
۱۰) آنهائیكه مبتلا به ورم طحال هستند می توانند برای معالجه از این گیاه كمك بگیرند .
۱۱) واریس را درمان می كند .
۱۲) برای معالجه بواسیر نافع است .
۱۳) برای برطرف كردن سوزش ادرار مفید است .
۱۴) فشار خون را پائین می آورد
۱5) برای شست وش وی چشم می توانید از جوشانده ریشه و ساقه و زرشك استفاده كنید .
خواص برگ زرشك
۱) آب آوردگی بدن را برطرف می كند .
۲) اسهال های مزمن را درمان می كند .
۳) برگ زرشك دری مقدر زیادی ویتامین C می باشد بنابراین در درمان بیماری اسكوربوت اثر مفید درد .
۴) جویدن برگ زرشك باعث محك شدن لثه و دندان می شود .
(۵ درموقع آنژین و گلو درد ، دم كرده برگ زرشك را غرغره كنید .
(۶برای برطرف كردن بیماریهای كبدی مفید است
(۷صفرا بر است
(۸ دم كرده زرشك را برای برطرف كردن ناراحتی های دهان غرغره كنید .
خواص ریشه و پوست ساقه
۱) صفرا بر و مسهل است
2) كبد را پاك و تقویت می كند
۳) اعمال دستگاه گوارش را منظم می كند
۴) سوء هاضمه را از بین می برد
۵) بی اشتهایی را برطرف می كند
۶) برای رفع یبوست مفید است
(۷ در درمان یرقان و زردی موثر است
۸) نقرس و رماتیسم را برطرف می كند
۹) خانم هائیكه بین دو عادت ماهیانه خونریزی دارند باید برای برطرف كردن آن از ریشه و ساقه زرشك استفاده كنند .
10) آنهائیكه مبتلا به ورم طحال هستند می توانند برای معالجه از این گیاه كمك بگیرند .
11) واریس را درمان می كند .
12) برای معالجه بواسیر نافع است .

13) برای برطرف كردن سوزش ادرار مفید است .
۱۴) فشار خون را پائین می آورد
۱۵) برای شست وش وی چشم می توانید از جوشانده ریشه و ساقه و زرشك استفاده كنید .
خواص برگ زرشك
(۱ آب آوردگی بدن را برطرف می كند .
۲) اسهال های مزمن را درمان می كند .
۳) برگ زرشك دری مقدر زیادی ویتامین C می باشد بنابراین در درمان بیماری اسكوربوت اثر مفید درد .
۴) جویدن برگ زرشك باعث محك شدن لثه و دندان می شود .
(۵درموقع آنژین و گلو درد ، دم كرده برگ زرشك را غرغره كنید .

طرزاستفاده

اگر به علت عفونتهای مکرر غالباً آنتی بیوتیک زیاد مصرف کرده اید، پزشک شما به عوض داروهای تجویزی، ممکن است داروهای گیاهی را نیز مدنظر قرار دهد.

دلایل متعددی برای این ادعا وجود دارد. زرشک می‌‌تواند احساس سرحال بودن به شما دهد و شما را از سایر معالجات نجات دهد. همچنین، میزان مقاومت به آنتی بیوتیکها رو به افزایش است. به منظور رهایی از این وضعیت. بسیاری از معالجین به سایر راههای درمان بیماریها روی می‌‌آورند. دلیل دیگر این است که بدن شما در واکنش به انواع آنتی بیوتیکها دچار تغییرات می‌شود و این تغییرات همیشه خوب نیست. فلور نرمال که در بدن همه ما وجود دارد و ما را در مبارزه با عفونت کمک می‌‌کند، می‌‌تواند در اثر مصرف مکرر آنتی بیوتیکها از بین برود. درمانگر ممکن است شما را یاری کند تا این "باکتری خوب" را از طریق رهایی مقطعی از مصرف انواع آنتی بیوتیکها، دوباره در خود بازیابید. بنا به دلایل مشابه. پماد زرشک را نیز می‌‌توان برای درمان ورم مفاصل یا پسوریازیس تجویز کرد، چون داروهایی که به طور مرتب برای درمان این حالات مصرف می‌شوند ممکن است تعادل بدن شما را مختل سازند. غالباً عوارض جانبی ناشی از معالجات درمانی قوی سبب تحریک واکنشهایی در بدن می‌شوند که به مثابه یک بیماری کاملاً جدید می‌‌تواند جلوه کند. صرفنظر از هرگونه دلیل، وقتی درمانگر شما بداند که قطع مصرف دارو هیچگونه خطری برای سلامتی شما ندارد، می‌‌تواند در عوض، مصرف زرشک را تجویز کند. زرشک همچنین می‌‌تواند به عنوان یک روش پیشگیرانه توصیه شود. هرگز نباید بیش از پنج تا هفت روز زرشک مصرف کرد. اگر معده شما حساس است، مصرف این ماده به مدت سه تا پنج روز احتمالاً کافی است. برای درمان گلودرد، عفونتهای مثانه، اسهال، برونشیت یا عفونتهای مخمری از اشکال قابل مصرف زرشک حالت مورد نظر را برگزینید.

چای: 2 تا 4 گرم ریشه خشک زرشک خیس خورده، روزانه 3 بار.

تنتور: (محلول 5.1 ساخته شده از گیاه و الکل یا گل، الکل و آب) به میزان 3 تا 6 میلی لیتر (2.1 یا 2.1 1 قاشق چایخوری، روزانه سه بار)

عصاره‌های خشک: 250 تا 500 میلی گرم، روزانه سه بار.

برای درمان آرتریت، پسوریازیس، ناراحتیهای پوستی: 10 درصد عصاره زرشک را روزانه سه بار روی پوست بدن بمالید. باید توجه داشت که پاره‌ای از عفونتها در صورت مصرف نکردن آنتی بیوتیک ممکن است خطرناک باشند. هرگز در این فکر نباشید که در صورتی که بدن شما به آنتی بیوتیک قویتر نیاز دارد به جای آن از گیاهانی مانند زرشک استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که دستورالعملهای درمانگر خود را رعایت می‌‌کنید.

جوشانده زرشک: مقدار 20-10 گرم پوست ریشه یا ساقه و یا میوه زرشک را در یک لیتر آب ریخته و آنرا بجوش بیاورید سپس آنرا از روی اجاق برداشته بگذارید برای مدت 10 دقیقه بماند. این جوشانده را صاف کرده و با شکر یا عسل شیرین کنید. مقدار مصرف روزانه آن سه فنجان در فاصله بین غذاهاست.

دم کرده زرشک: مقدار 40 گرم زرشک را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید مدت 10 دقیقه بماند سپس آنرا با شکر یا عسل مخلوط کنید. مقدار مصرف آن سه فنجان در روز و در فاصله بین غذاهاست.

 

[afsoon6282]

نیاز اکولوژیکی

آبیاری : زرشک عملاً به آب وهوای کویری و خشک و گرم و پر آفتاب علاقمند است ولی در چنین مناطقی کمبود شدید آب وجود دارد لذا حتماً باید بوسیله آبیاری مصنوعی کمبود جبران شود. مهمترین زمان آبیاری بوته های زرشک با بازشدن گلهایش شروع شده و تا هنگام برداشت محصول ادامه دارد. هرگاه در همین فاصله زمانی آب کافی و لازم به ریشه های گیاه نرسد میوه هایش پوک و خشک شده و در نتیجه مقدار محصول پایین می آید. سایر مواقع هم باید تا آنجا که ممکن باشد مثلاً هفته ای یکبار از آبیاری غفلت نکرده تا گیاه بتواند به رشد و زندگی عادیش ادامه داده و محصول کافی هم بدهد. آب و هوا: زرشک به صورت وحشی در آب و هوای مرطوب و هوای خشک می روید ولی در آب و هوای خشک کویری رشد بهتر کرده و میوه زیادتر و خوشمزه تر می دهد البته در صورتیکه نیاز آبی آن بوسیله آبیاری برطرف شود نور آفتاب زیاد و گرمایی حدود 35 درجه حتماً برایش لازم است . خاک: زرشک معمولاً خاکهای شنی- رسی و سبک را به خاکهای سنگین رسی ترجیح می دهد ولی قادر است حتی در زمینهای سنگلاخی هم زندگی کرده و محصول بدهد. در جنگلهای شمال ایران درختچه های زرشک در زمینهای رسی رشد کرده و مقدار نسبتاً ناچیز میوه های زرشک هسته دار محصول می دهند ( بیشتر جهت تهیه آب زرشک و یا رب زرشک استفاده می شود) ارتفاع درختچه در این نقاط هم بندرت از 5/1 متر بلندتر می شود. زرشک در زمینهای اسیدی رشد کمی دارد و برعکس در زمینهای نسبتاً قلیایی هم رشد درختچه و هم محصولش خوب است بهترین PH برایش حدود 7 تا 8 است. لذا در زمینهای آهکی حاشیه های کویری در صورت وجود آب کافی برای آبیاری بخوبی رشد کرده و محصول می دهد. کود: در مناطق جنوبی استان خراسان معمولاً بعضی اوقات مقدار کمی کود حیوانی می دهند لیکن زرشک مثل هر میوه دیگر نیاز به کود دارد که از کودهای توصیه شده به خاک لازم است قبل از کاشتن نهال کود پوسیده حیوانی 70 تن در هکتار- کود ازته به صورت N حدود 100 کیلو در هکتار کود فسفره به صورت P2O5 حدود 100 کیلو در هکتار- کود پتاس به صورت K2O حدود 50 کیلو در هکتار به خاک اضافه نمود که پس از اضافه کردن این کودها بر روی خاک با یک شخم عمیق کودها را به داخل خاک می فرستند تا در دسترس ریشه ها قرار گرفته و مورد استفاده آنها قرار گیرد. با وجود غنی بودن خاکهای ایران مرکزی از کود K2O باید هر سال کود پتاسی را به زمین داد چون زرشک و میوه هایش نیاز مبرمی به آن دارند در سالهای بعد هم هر ساله کودهای فوق الذکر به همین مقدار و نصف کود حیوانی را به باغ زرشک داده و تنها به کمک رتیواتور باید آنها را به داخل خاک می فرستاد. کودهای معدنی را به صورت کودهای برگی در مواردی که آبیاری به وسیله باران مصنوعی انجام می گیرد نیز به بوته های زرشک می توان داد چون برگهای زرشک قادرند آب و مواد یا کودهای محلول در آب را هم جذب کنند. مشروط بر اینکه کمتر از یک درصد باشد غلظتهای بیشتر از آن باعث سوخت برگها و در نتیجه از بین رفتن بوته ها می شوند. کودسبز در صورت وجود آب کافی و امکان آبیاری بسیار مفید بوده و مثل کود حیوانی قادر است که خواص فیزیکی خاک را بهتر کند. از جمله گیاهانی که برای کودسبز توصیه می شوند عبارتند از: شبدر برسیم ، انواع چغندرها و هر نوع گیاهی که تولید برگ را زیاد می کند، هستند.

ازدیاد

بطور کلی راههای ازدیاد زرشک به قرار زیر است: 1- پاجوش طوقه ای، 2- خوابانیدن، 3- قلمه، 4- بذر 1- پاجوش طوقه ای: زرشک به وسیله پاجوش ازدیاد می یابد. همه ساله نهالهای تازه ای از پای بوته ها به صورت پاجوشها تولید و رشد می کنند پاجوشها از روی طوقه بوجود می آیند و به همین دلیل هم آنها را با جوشهای طوقه ای می نامند ازدیاد به وسیله پاجوش مهمترین و متداول ترین راه ازدیاد بوته های زرشک است. به تناسب قوی یا ضعیف بودن درختچه ها بعد از یکسال یا دو سال می توان پاجوشهای ریشه دار و خوبی به دست آورده و درجای دیگر آنها را کاشت. هنگام جدا کردن پاجوشها از گیاه مادری باید سعی کرد که پاجوشها ریشه های زیادتری داشته باشند ازدیاد پا جوش، ازدیادی غیرجنسی است و در ازدیادهای غیرجنسی هر نهال تمام خواص گیاه مادری را تا حدود صد درصد به ارث می برد. 2- خوابانیدن: هرگاه شاخه های جوان یک الی دو ساله را در پائیز در خاک بخوابانند نخست ریشه داده و پس از یکسال از جوانه هایشان نهالهایی به تدریج سر از خاک بیرون می آورند این شاخه ها را پس از آنکه خوب رشد کرده و قوی شدند از گیاه مادر جدا کرده و در محل نهایی می کارند. ریشه های زرشک در برابر سرمای هوا خیلی حساس هستند لذا باید پیش از بیرون آوردن نهالها از خاک چاله های 50 × 50 × 50 سانتی متر را آماده کنند، و نهالها را به محض بیرون آوردن از خاک فوراً در چاله ها کاشته تا صدمه نبینند. یا آنکه ریشه هایش را به وسیله کمی خاک و یک کیسه پلاستیکی می پوشانند. 3- قلمه: اگر در اسفندماه قلمه، بزنند قلمه ها ریشه داده و رشد می کنند و سال بعد یا حداکثر 2 سال بعد قابل کاشت خواهند شد. قلمه زدن تنها در بعضی از انواع زینتی موفقیت آمیز است و 2 سال بعد نیز قابل انتقال است. 4- بذر: زرشک دانه دار می تواند با بذر ازدیاد یابد برای این کار بذر به مدت 2 ماه در گرمای 6 درجه بالای صفر گذاشته و سپس آنرا می کارند.

کاشت

نهالهای زرشک را در اواسط پائیز بعد از برداشت محصول و پس از اینکه زمین را آماده کرده اند، می کارند برای آماده کردن زمین کودهای ضروری ( شیمیایی- دامی) را به خاک اضافه نموده سپس شخم نیمه عمیق می زنند. آنگاه چاله ها را دراندازه 50 × 50 × 50 در سانتی متر حفر کرده و طبق روال کار یک مشت کود فسفره و ازته داخل هر چاله به طور یکنواخت هنگام خاک ریزی برای کاشت نهال با خاک مخلوط می کنند در بعضی از مناطق که سرمای زمستانی شدید دارند هنگام خاک ریزی مقداری کاه هم داخل چاله می ریزند تا ریشه های بسیار حساس به سرمای نهال، یخ نزنند. باغهای زرشک روی فرم های منظم یعنی مثلثی یا مربعی و یا مستطیلی با فاصله 4×4 متر یا 5×5 متر و 7×7 متر احداث می کنند.کاشت نهالهای زرشک در اوایل بهار نیز امکان پذیر است ولی احتمال گرفتن درختچه ها در پائیز بیشتر است چه ریشه ها زمان بیشتری برای رشد در اختیار دارند.

داشت

بعد از کاشت نهالها مراقبت های لازم را باید انجام داد و بهترین این مراقبتها آبیاری در نقاط کم باران است که زمانی باید انجام گیرد که گیاه بدان نیاز دارد. پس از رشد کامل و در زمان بازدهی نیز همین موضوع باید با دقت رعایت شود تا گیاه بتواند قدرت بازدهی خود را بخوبی نشان دهد. از دیگر مراقبتها هرس و مبارزه با بیماریها و آفات می باشد. هرس : در هرس به بریدن شاخه های خشک شده و بیمار قناعت می شود با توجه به اینکه زرشک تنها روی شاخه های پارساله میوه می دهد و هر شاخه هم تنها یکبار درزندگی به میوه می نشیند تصور می رود که هنگام برداشت محصول بهتر است که شاخه های میوه دار را با میوه اش به وسیله قیچی باغبانی هرس کرد تا شاخه ای که از لحظه دادن محصول بی فایده روی درختچه باقیمانده و قسمتی از غذای شاخه هایی را که سال بعد باید محصول بدهند به سمت خودش جذب می کند، حذف شود و در نتیجه غذا و شیو غذایی بیشتری در اختیار شاخه های محصول دهنده سال بعد قرار گیرد تا بتواند در سال بعد محصول زیادتری بدهد. بریدن پاجوشها از پای بوته ها به منظور ازدیاد درختچه ها نیز خود نوعی هرس است. هرس درختچه های زرشک را در فصلهای پائیز و زمستان باید انجام داد. هدف از هرس در سالهای نخست فرم دادن به درختچه است که معمولاً دارای چند تنه است. از سال چهارم به بعد که کم کم دوران باردهی بوته زرشک آغاز می شود آنرا معمولاً مثل سندان هرس می کنند به همین دلیل آنرا هرس سندانی می نامند چون از دور به شکل سندان است چنانچه هرس مرتب همه ساله و به طور صحیح انجام نگیرد مقدار محصول کاهش می یابد.

بیماریها و آفات:

آفات زرشک حشرات جونده و مکنده و همچینن قارچها هستند که به وسیله حشره کشها و قارچ کشها با آنها مبارزه می شود. بیماریهای و انگلهای مهم زرشک بقرار زیر است:

1) زنگ سیاه گندم pucchinia gramini را می توان نام برد لازم به ذکر است زرشک میزبان حد واسطی برای زنگ سیاه که یکی از بیماریهای صعب العلاج گندم است می باشد این قارچ یک دوره زندگی خود را روی زرشک می گذراند. لذا همیشه باید سعی کرد که محل زرشک کاری از مزارع گندم دور باشد تا اسپورهای قارچ بر روی بوته های گندم انتقال نیابند. بعضی از شرایط جوی مثل رطوبت و گرما نیز می توانند به این بیماری شدت دهند. رعایت تناوب زراعی از شدت بیماری در گندم می کاهد.

2) سفیدک سطحی زرشک

3) شته زرشک ( یکی از مهمترین آفات)

4) مگس گیلاس

5) پروانه ابریشم باف ناجور

6) سن زرشك

7) پروانه تخم انگشتري

8) پروانه برگخوار

9) كنه قرمز زرشك

10) زنبور شاخكدار زرشك

11) قارچ سفيدك زرشك

برداشت

نهالهای زرشک در سن 3 تا 4 سالگی محصول دادنشان را شروع می کنند. گرده افشانی زرشک به وسیله حشرات از جمله زنبورعسل انجام می شود. زرشک معمولاً روی شاخه های پارساله میوه می دهد. بهترین زمان برداشت وقتی است که دانه های زرشک کاملاً یکنواخت قرمز شده باشند و این معمولاً اوایل پائیز است. برداشت آن با دست به دلیل وجود خارهای فراوان در بوته، دشوار است.برای این کار سفره ای زیر درختچه پهن کرده و با یک چوب دستی دراز ضرباتی آهسته به تک شاخه ها وارد می کنند تا هم میوه ها روی سفره بیفتند و هم شاخه ها صدمات زیادی نبینند. پس از چیدن آنها را معمولاً خشک می کنند. رنگ میوه ها در دوران رشدشان نخست، سبز بعد، قرمز و در آخر سیاه است. آبانماه معمولاً زمان برداشت محصول زرشک است در صورتیکه بارانهای پائیزی اجازه دهند هرچه دیرتر محصول را برداشت کنند بهتر است زیرا میوه شیرین تر و خوشمزه تر می شود. میوه نارس کمی گس است. روش برداشت همانطور که در بالا ذکر شد دست چینی و ترکه زنی است زرشک در چهار سال اول محصول زیادی نمی دهد. از سال پنجم نخستین محصول نسبتاً اقتصادی آغاز می شود، در سال هفتم میانگین محصول زرشک به 2 تن در هکتار می رسد. با بالا رفتن سن درخت مقدار محصول درختچه های زرشک نیز زیادتر می شود. بیشترین اندازه باردهی آنها از چهارده سالگی شروع شده و تا 25 سالگی ادامه می یابد دوره بازدهی زرشک حداکثر تا 85 سالگی است. از هر 4 کیلو زرشک تازه یک کیلو زرشک خشک دست می آید. پس از چیدن زرشکها را روی پارچه ریخته و در آفتاب خشک کنند.

احتياط :

نکات احتیاطی اگر زرشک به صورت صحیح استفاده شود ماده دارویی بی خطری است، اما در صورت باردار بودن از مصرف آن خودداری ورزید.

تداخل‌های احتمالی میزان مصرف بالای این گیاه به مدت طولانی می‌‌تواند سبب ناراحتی معده و روده‌ها شود، و جذب ویتامین B کافی در بدن را مشکل کند.

 

["Pejman"]

میخك Clove
نام علمی caryophillium aromaticus
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]درخت میخك بومی جزائر اندونزی و اقیانوسیه است و بعلت زیبایی خاصی كه درد امروز در بیشتر نقاط دینا بعنوان درخت زینتی پرورش داده می شود . البته در مناطق سردسیر این گیاه در گلخانه و گرم خانه نگهدری می شود .در قدیم الایام میخك ادویه ای گران قیمت بوده كه تنها پادشاهان و ثروتمندان مكی توانستند از آن استفاده كنند[FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]میخك درختی است كوچك و مخروطی شكل كه برگهای آن هیچ وقت زرد نمی شود ودر تمام طول سال سبز است . ارتفاع این درخت تا 10 متر می رسد . برگهای آن نوك تیز و بیضوی و دم برگهای آن قرمز رنگ است و به درخت زیبایی مخصوصی می دهد [FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]گلهای میخك كوچك و مجتمع بصورت خوش هایی شامل 10 تا 25 گل می باشد .[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]وجه تسمیه این درخت بدین دلیل است كه غنچه های خشك شده آن كه كوچك و بطول یك سانتی متر است بشكل میخ كوچك می باشد .[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]تركیبات شیمیایی:غنچه های درخت میخك پس از باز شدن یعنی قبل از اینكه رنگ خاكستری و ارغوانی آن تبدیل به قرمز شود باید چیده و خشك نمود . میخك كه بعنوان ادویه و دارو بكار می رود پودر این غنچه ها می باشد .[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]میخك دارای 16 درصد و ساقه های درخت در حدود 5 درصد و برگهای آن دارای 2 درصد اسانس روغنی می باشد كه از تقطیر این قسمت ها بدست می آید .[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]اسانس میخك دارای بوئی قوی وطعمی سوزاننده می باشد .این اساسن سفید رنگ بوده كه اگر در مجاورت هوا قرار گیرد رنگ آت تیره و غلیظ می شود . [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]اسانس میخك دارای اوژنول ،‌كاربو فیلین ، الكل بنزیلیك ، بنزوات دو متیل ، فورفوول و اتیلن می باشد . [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]اوژنول كه ماده اصلی میخك می باشد آرام كننده و ضد عفونی كننده است و از آن در دندانپزشكی برای آرام كردن درد دندان استفاده می شود . [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]خواص داروئی:میخك یعنی خشك شده غنچه درخت میخك از دو هزار سال پیش بعوان ادویه بكار می رفته است . میخك از نظر طب قدیم ایران خیلی گرم و خشك است و دارای خواص بسیاری است .[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]1)برای رفع دندان درد و گوش درد یك قطرع از اسانس میخك و یا روغن آنرا روی دندان بمالید و یا در گوش بچكانید .[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]2)میخك تقویت كننده مغز می باشد و كسانیكه حافظه ضعیف دارند باید از دم كرده میخك استفاده كنند.[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]3)میخك از سرطان جلوگیری كرده و حتی درمان كننده سرطان می باشد .[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]4)برای رفع سردرد مفید است[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]5)در برطرف كردن فلج و لقوه موثر است [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]6)ضعف اعصاب را درمان می كند [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]7)برای رفع تنگی نفس مفید است [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]8)كسانیكه بمتلا به بیماری سوواس هستند برای درمان آن باید میخك بخورند [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]9)مقوی معده و جهاز هاضمه است [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]10)كبد و كلیه را تقویت می كند [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]11)***كه را برطرف می كند [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]12)برای تقویت نیروی جنسی سرد مزاجان مفید است بدین منظور باید 2 گرم از پودر میخك را با شیر مخلوط كرده و هر روز بمدت یك هفته از آن استفاده كرد [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]13)كسانیكه قطره قطره ادرار می كنند برای درمان آن باید چای میخك بنوشند [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]14)میخك اشتهاآرو است [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]15)بدن را تقویت می كند [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]16)برای ترمیم قرنیه چشم و برطرف كردن لكه در چشم ، می توان چند قطره از محلول آبی میخك در چشم بچكانید .[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]17)میخك تب بر است [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]18)میخك كرم كش است و داروهای كرم كش دارای میخك می باشند [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]19)برای گردش خون و قلب مفید است[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]20)اسهال و دل درد را تقویت می كند [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]21)برای درمان كمردرد ، چای میخك و یا دو قطره اسانس میخك را با آب گرم و یا چائی مخلوط كرده و بنوشید .[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]22)نوشیدن یك فنجان چای میخك بعد از غذا گاز و درد معده را از بین می برد [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]23)استفاده از میخك گرفتگی عضله را از بین می برد[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]طرز استفاده: برای تههی چایی یا دم كرده میخك مقدر 10 گرم میخك را با یك لیتر آب جوش مخلوط كرده و بمدت 5 دققیه دم كنید[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]مضرات : [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]همانوطر كه گفته شد میخك بسیار گرم است و بنبراین برای گرم مزاجان مناسب نیست و ممكن است باعث ناراحتی كلیه و روده ها شوداینگونه افردر باید میخك را با صمغ عربی مخلوط كرده و بخورند .[/FONT][/FONT]

 

["Pejman"]

كليات گياه شناسي​

درخت ميخك بومي جزائر اندونزي و اقيانوسيه است و بعلت زيبايي خاصي كه درد امروز در بيشتر نقاط دينا بعنوان درخت زينتي پرورش داده مي شود . البته در مناطق سردسير اين گياه در گلخانه و گرم خانه نگهدري مي شود .در قديم الايام ميخك ادويه اي گران قيمت بوده كه تنها پادشاهان و ثروتمندان مكي توانستند از آن استفاده كنند
ميخك درختي است كوچك و مخروطي شكل كه برگهاي آن هيچ وقت زرد نمي شود ودر تمام طول سال سبز است . ارتفاع اين درخت تا 10 متر مي رسد . برگهاي آن نوك تيز و بيضوي و دم برگهاي آن قرمز رنگ است و به درخت زيبايي مخصوصي مي دهد
گلهاي ميخك كوچك و مجتمع بصورت خوش هايي شامل 10 تا 25 گل مي باشد .
وجه تسميه اين درخت بدين دليل است كه غنچه هاي خشك شده آن كه كوچك و بطول يك سانتي متر است بشكل ميخ كوچك مي باشد .
تركيبات شيميايي:غنچه هاي درخت ميخك پس از باز شدن يعني قبل از اينكه رنگ خاكستري و ارغواني آن تبديل به قرمز شود بايد چيده و خشك نمود . ميخك كه بعنوان ادويه و دارو بكار مي رود پودر اين غنچه ها مي باشد .
ميخك داراي 16 درصد و ساقه هاي درخت در حدود 5 درصد و برگهاي آن داراي 2 درصد اسانس روغني مي باشد كه از تقطير اين قسمت ها بدست مي آيد .
اسانس ميخك داراي بوئي قوي وطعمي سوزاننده مي باشد .اين اساسن سفيد رنگ بوده كه اگر در مجاورت هوا قرار گيرد رنگ آت تيره و غليظ مي شود .
اسانس ميخك داراي اوژنول ،‌كاربو فيلين ، الكل بنزيليك ، بنزوات دو متيل ، فورفوول و اتيلن مي باشد .
اوژنول كه ماده اصلي ميخك مي باشد آرام كننده و ضد عفوني كننده است و از آن در دندانپزشكي براي آرام كردن درد دندان استفاده مي شود .
خواص داروئي:ميخك يعني خشك شده غنچه درخت ميخك از دو هزار سال پيش بعوان ادويه بكار مي رفته است . ميخك از نظر طب قديم ايران خيلي گرم و خشك است و داراي خواص بسياري است .
1)براي رفع دندان درد و گوش درد يك قطرع از اسانس ميخك و يا روغن آنرا روي دندان بماليد و يا در گوش بچكانيد .
2)ميخك تقويت كننده مغز مي باشد و كسانيكه حافظه ضعيف دارند بايد از دم كرده ميخك استفاده كنند.
3)ميخك از سرطان جلوگيري كرده و حتي درمان كننده سرطان مي باشد .
4)براي رفع سردرد مفيد است
5)در برطرف كردن فلج و لقوه موثر است
6)ضعف اعصاب را درمان مي كند
7)براي رفع تنگي نفس مفيد است
8)كسانيكه بمتلا به بيماري سوواس هستند براي درمان آن بايد ميخك بخورند
9)مقوي معده و جهاز هاضمه است
10)كبد و كليه را تقويت مي كند
11)***كه را برطرف مي كند
12)براي تقويت نيروي جنسي سرد مزاجان مفيد است بدين منظور بايد 2 گرم از پودر ميخك را با شير مخلوط كرده و هر روز بمدت يك هفته از آن استفاده كرد
13)كسانيكه قطره قطره ادرار مي كنند براي درمان آن بايد چاي ميخك بنوشند
14)ميخك اشتهاآرو است
15)بدن را تقويت مي كند
16)براي ترميم قرنيه چشم و برطرف كردن لكه در چشم ، مي توان چند قطره از محلول آبي ميخك در چشم بچكانيد .
17)ميخك تب بر است
18)ميخك كرم كش است و داروهاي كرم كش داراي ميخك مي باشند
19)براي گردش خون و قلب مفيد است
20)اسهال و دل درد را تقويت مي كند
21)براي درمان كمردرد ، چاي ميخك و يا دو قطره اسانس ميخك را با آب گرم و يا چائي مخلوط كرده و بنوشيد .
22)نوشيدن يك فنجان چاي ميخك بعد از غذا گاز و درد معده را از بين مي برد
23)استفاده از ميخك گرفتگي عضله را از بين مي برد
طرز استفاده: براي تههي چايي يا دم كرده ميخك مقدر 10 گرم ميخك را با يك ليتر آب جوش مخلوط كرده و بمدت 5 دققيه دم كنيد
مضرات :

همانوطر كه گفته شد ميخك بسيار گرم است و بنبراين براي گرم مزاجان مناسب نيست و ممكن است باعث ناراحتي كليه و روده ها شوداينگونه افردر بايد ميخك را با صمغ عربي مخلوط كرده و بخورند​

 

["Pejman"]

يخك Clove
نام علمی caryophillium aromaticus


تركيبات شيميايي
خواص داروئي
طرز استفاده
مضرات



كليات گياه شناسي
درخت ميخك بومي جزائر اندونزي و اقيانوسيه است و بعلت زيبايي خاصي كه درد امروز در بيشتر نقاط دينا بعنوان درخت زينتي پرورش داده مي شود . البته در مناطق سردسير اين گياه در گلخانه و گرم خانه نگهدري مي شود .در قديم الايام ميخك ادويه اي گران قيمت بوده كه تنها پادشاهان و ثروتمندان مكي توانستند از آن استفاده كنند
ميخك درختي است كوچك و مخروطي شكل كه برگهاي آن هيچ وقت زرد نمي شود ودر تمام طول سال سبز است . ارتفاع اين درخت تا 10 متر مي رسد . برگهاي آن نوك تيز و بيضوي و دم برگهاي آن قرمز رنگ است و به درخت زيبايي مخصوصي مي دهد
گلهاي ميخك كوچك و مجتمع بصورت خوش هايي شامل 10 تا 25 گل مي باشد .
وجه تسميه اين درخت بدين دليل است كه غنچه هاي خشك شده آن كه كوچك و بطول يك سانتي متر است بشكل ميخ كوچك مي باشد .
تركيبات شيميايي:
غنچه هاي درخت ميخك پس از باز شدن يعني قبل از اينكه رنگ خاكستري و ارغواني آن تبديل به قرمز شود بايد چيده و خشك نمود . ميخك كه بعنوان ادويه و دارو بكار مي رود پودر اين غنچه ها مي باشد .
ميخك داراي 16 درصد و ساقه هاي درخت در حدود 5 درصد و برگهاي آن داراي 2 درصد اسانس روغني مي باشد كه از تقطير اين قسمت ها بدست مي آيد .
اسانس ميخك داراي بوئي قوي وطعمي سوزاننده مي باشد .اين اساسن سفيد رنگ بوده كه اگر در مجاورت هوا قرار گيرد رنگ آت تيره و غليظ مي شود .
اسانس ميخك داراي اوژنول ،‌كاربو فيلين ، الكل بنزيليك ، بنزوات دو متيل ، فورفوول و اتيلن مي باشد .
اوژنول كه ماده اصلي ميخك مي باشد آرام كننده و ضد عفوني كننده است و از آن در دندانپزشكي براي آرام كردن درد دندان استفاده مي شود .
خواص داروئي:
ميخك يعني خشك شده غنچه درخت ميخك از دو هزار سال پيش بعوان ادويه بكار مي رفته است . ميخك از نظر طب قديم ايران خيلي گرم و خشك است و داراي خواص بسياري است