اولا مگه قراره به هرکی که باهاش ارتباط دارین بگین که روزه میگیرین؟!..........به فرض من هر روز نماز می خونم و هر روز میرم سر کار.لازمه به همکارام توضیح بدم که من نمازم و خوندم اومدم؟!.............نه!
دوما شما که به خاطر خدا روزه میگیری به تایید یا عدم تایید بنده خدا نیازی داری؟!...............به هیچ وجه!..... اصن فک کنین بگن ای مردم 2 سال باید روزه بگیرین، 2 سال روزه نگیرین و به همین ترتیب الی آخر، وقتی شما برای خدا روزه میگیری دیگه برات مهم نمیشه که قانون چی میگه، مردم چی میگن، همسایه ها و دوستان چه فکری راجع به شما می کنن.درسته؟....ته دلتون که دوس دارین با همه سختیاش روزه بگیرین دیگه بقیه چیزا و بقیه حرفا و بقیه کارا برای شما تو یه گروه و دسته دیگه قرار میگیره.
دوست خوبم به نظرم لبخند زدن در مقابل اشخاصی که نه مثل شما هستن و نه مثل شما رفتار میکنن یه مهارته.اصلا درست نیس که از اینجور آدما دلخور بشین و خودتون رو ناراحت کنین.چرا؟چون در وهله اول به ذهن خودتون آسیب میرسونین.خودتون عذاب میکشین...............
............امیدوارم تونسته باشم منظورمو برسونم.....موفق باشین