معرفی خطوط مترو جهان

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو لندن بریتانیا

مترو لندن بریتانیا

مترو لندن از سال ۱۸۶۳ فعالیت خود را آغاز کرده است

مترو لندن قدیمی‌ترین، طولانی‌ترین و گران‌قیمت‌ترین شبکه حمل‌ونقل زیرزمینی در دنیاست که از سال ۱۸۶۳ تا کنون فعالیت داشته است.​
اولین خط برقی لندن پایتخت انگلیس در سال ۱۸۹۰ شروع به کار کرد. بیش از ۳ میلیون سفر در روز و ۱ میلیارد سفر در سال از طریق شبکه مترو انجام می شود.​
طولانی‌ترین سیستم مترو دارای ۱۱ خط مرتبط، ۵۰۰ قطار و ۲۷۵ ایستگاه است که ۲۴۴ مایل از خیابان‌های لندن را در زیر‌زمین طی و هر سال ۱٫۱ میلیارد نفر را جابه جا می‌کند.​
شلوغ‌ترین ایستگاه واترلو است که به ۴۶٫۰۰۰ نفر در شلوغ‌ترین ساعات صبح خدمات ارائه می‌دهد.​
در مترو لندن ۴۱۲ پله برقی و ۱۱۲ آسانسور فعال است.​
مترو زیرگذر مناطق مرکزی و بیشتر مناطق حومه را تا شمال رودخانه تایمز پوشش می‌دهد در حالی که تردد تا جنوب رودخانه به ‌وسیله شبکه گران‌قیمت روگذر است.​
مترو دوکلند، دومین سیستم مترو با واگن‌های کوچک‌ و سبک‌تر است که در سال ۱۹۸۷ افتتاح شد و شرق لندن و گرینویچ را به دو طرف رودخانه تایمز ارتباط می دهد.​
قطارهای پر سرعت یورواستار، سنت پانکراس اینترنشنال را به لیل و پاریس در فرانسه و بروکسل در بلژیک متصل می‌کند. زمان سفر به پاریس ۲:۱۵ دقیقه و به بروکسل ۱:۵۱ دقیقه است. به این ترتیب با قطارهای پرسرعت و از طریق تونل زیردریایی که به تازگی تکمیل شده است، لندن به قاره اروپا از هر زمان دیگر نزدیک‌تر می‌شود.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8536/مترو-لندن-بریتانیا/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو پاریس فرانسه

مترو پاریس فرانسه

مترو پاریس به دلیل معماری‌اش، شهرت جهانی دارد

مترو پاریس پایتخت فرانسه به دلیل معماری ایستگاه‌های آن که تحت تاثیر هنر نو بوده است، سمبل شهر است و شهرت جهانی دارد.​
دکوراسیون ایستگاه‌ها منحصر و بسیار بالا است.​
ورودی ایستگاه‌ها نخستین بار توسط هکتور گومارد طراحی شد. هنوز ۸۶ تا از ورودی‌ها که در واقع هنر دست بوده‌اند، موجود است.​
دکوراسیون بعضی ایستگاه‌ها فرهنگ آن منطقه را منعکس می‌کند. مثلا ایستگاه لوور کپی کارهای هنری به نمایش درآمده در آن موزه است.​
دیوارهای بیرونی مترو با کادری از کاشی‌های رنگی برای تبلیغات و پوستر در نظر گرفته شده‌اند. شهر پاریس دارای ۱۶ خط مترو به طول ۲۱۴ کیلومتر است که اکثرا در زیرزمین قرار دارند.​
پاریس دارای ۳۰۰ ایستگاه و با احتساب ایستگاه‌های مشترک در بعضی خطوط می‌توان گفت دارای ۳۸۴ ایستگاه است.​
ایستگاه‌های پاریس بسیار به هم نزدیکند و از نظر فاصله در جهان دارای رتبه اول است. می‌توان گفت در ۱۰۵ کیلومتر ۲۴۵ ایستگاه وجود دارد. فاصله ایستگاه‌ها به طور متوسط ۵۶۲ متر است که در ۵۸ ثانیه طی می‌شوند.​
پاریس دارای ۱۴ خط اصلی و ۲ خط بسیار کوچک است که در اصل بخشی از خط‌های ۳ و ۷ بوده‌اند که مستقل شده‌اند.​
مترو پاریس با ۷۸۰٫۵ کیلومتر طول سومین مترو گسترده جهان است. متروی پاریس پس از مسکو پرکارترین مترو اروپاست. این مترو با ۳۵۰۰ واگن روزانه بیش از ۴٫۵ میلیون نفر را جابجا می‌کند. در سال ۲۰۰۶ متروی پاریس ۱٬۴۰۹ میلیارد نفر را جابجا کرد.​
بزرگ‌ترین ایستگاه‌ دنیا (ایستگاه شاتل لزال) نیز متعلق به این شهر است.ساختمان‌ها در ۵۰۰ متری ایستگاه‌های مترو قرار دارند و مترو دارای ۱۵۰۰۰ کارمند است.​
ساخت مترو تا جنگ جهانی اول به سرعت گسترش یافت و زیرسازی‌ها تا دهه ۱۹۲۰ تکمیل شد. اتصال به حومه و احداث خط ۱۱ مربوط به دهه ۱۹۳۰ بود.​
جنگ جهانی دوم ۱۹۴۵- ۱۹۳۹ بیشترین تاثیر را روی مترو گذاشت. خدمات محدود شد و بسیاری ایستگاه‌ها حتی تا دهه ۱۹۶۰ بسته شدند.​
با افزایش ناگهانی جمعیت طی سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰ مترو در ساعاتی از روز با ازدحام جمعیت مواجه شد و فاصله کم بین ایستگاه‌ها موجب کندی شبکه شد. پاریس به عنوان راه حل خط‌های حومه را در دهه ۱۹۶۰ به قسمت‌های جدید در مرکز شهر اتصال داد.​
خط‌های ۷، ۸ و ۹ قسمت‌های تجاری و اداری را به مناطق مسکونی شمال- شرق و جنوب- غرب متصل می‌کنند.​
در اکتبر ۱۹۹۸ خط ۱۴ افتتاح شد که در طول ۶۳ سال اولین خطی کاملا جدید بود و هنوز هم تنها خط کاملا اتوماتیک در کل شبکه است.​
ساعت کار:​
ساعت کار مترو در طول هفته از ۵ صبح لغایت ۱۰ شب است. جمعه‌ها، شنبه‌ها و شب‌های تعطیلات یک ساعت به آن اضافه می‌شود. در آستانه سال جدید و مناسبت‌های خاص متروى پاریس کلا باز است.​
بلیت:​
فروش بلیت به دو صورت ساده و هوشمند هم از طریق کیوسک‌ها و هم به صورت خودکار است. بلیت استاندارد برای یک‌بار سفر و در اتوبوس و تراموا نیز قابل استفاده است. بلیت‌ها به صورت روزانه، هفتگی، ماهانه و سالانه هستند.​
کارت‌های سفر یک روزه، دو روزه سه یا پنج روزه بیشتر برای توریست‌ها در نظر گرفته شده است. البته بهتر است در صورتی که سفرتان از روز دوشنبه آغاز می‌شود و بیش از ۵ روز ادامه دارد، از کارت هفتگی که شامل ۱۰% تخفیف است، استفاده کنید.​
بلیت مخصوص تعطیلات آخر هفته برای جوانان زیر ۲۶ سال فقط روزهای شنبه و یک شنبه معتبر است. قیمت آن برای مناطق ۳-۱، ۳٫۳۰ فرانک و برای مناطق ۶-۱ و نیز سایر مناطق ۸٫۲۰ فرانک است.​
سالن‌های قطار مترو پاریس به شیوه‌ای زیبا که در افتتاحیه مترو در سال ۱۹۰۰ تعریف شد، تزیین شده‌اند. روح این زیباسازی از آن زمان تا کنون در بازسازی‌های مختلف مورد توجه و احترام بوده است.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8532/مترو-پاریس-فرانسه/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو استانبول ترکیه

مترو استانبول ترکیه

ساخت مترو استانبول از ۱۹۹۲ آغاز شد

عملیات ساخت مترو استانبول در ترکیه از ۱۹۹۲ آغاز شد، اگرچه تکمیل بخش نخست آن در سال ۲۰۰۰ با ۸٫۵ کیلومتر طول و ۶ ایستگاه همراه بود، برخورد با مناطق باستان‌شناسی، حفاری بسیاری ایستگاه‌ها را متوقف یا با تاخیر مواجه کرد.​
این سیستم هم اینک فقط شامل خط شمال به جنوب است و ایستگاه تونل با ۱۶ پله برقی شلوغ‌ترین ایستگاه است.​
در سال ۲۰۰۰، ۸ قطار شرکت آلستوم هر یک با ۴ کابین هر ۵ دقیقه یک‌بار تردد و ۱۳۰٫۰۰۰ مسافر را منتقل می‌کردند.​
اولین سری قطارهای یوروتم در ۳۰ ژانویه ۲۰۰۹ وارد شبکه مترو شد. قرار است تعداد واگن‌های این شرکت به ۹۲ عدد برسد.​
در ژانویه ۲۰۰۹، تعداد قطارهای استانبول به ۳۴ عدد بود و درحال حاضر استانبول دارای ۱۰ ایستگاه مترو در بخش اروپایی است و از ۲۱ ایستگاه جدید دیگر، ۵ ایستگاه در قسمت اروپایی و ۱۶ ایستگاه در بخش آسیایی خواهد بود.​
با تکمیل ۱۵ ایستگاه بخش اروپایی طول مترو این بخش ۱۸٫۳۶ کیلومتر و مدت انتقال ۱۵ دقیقه خواهد بود.​
در بخش آسیایی، ۲۱٫۶۶ کیلومتر راه همراه با ۱۶ ایستگاه احداث خواهد شد. به این ترتیب مترو بخش‌های آسیا و اروپا تا سال ۲۰۱۲ به هم متصل می‌شوند.​
به طور کلی می‌توان گفت در حال حاضر ۱۵٫۶۵ کیلومتر مترو آماده و ۲۴٫۳۷ کیلومتر در دست احداث است.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8528/مترو-استانبول-ترکیه/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو دوبی امارات متحده عربی

مترو دوبی امارات متحده عربی

مترو دوبی، تنها شبکه حمل و نقل تمام اتوماتیک بدون راننده در امارات متحده عربی است

مترو دوبی، تنها شبکه حمل و نقل تمام اتوماتیک بدون راننده در امارات متحده عربی است.​
اولین بخش از خط قرمز آن فعال، خط سبزش در حال احداث است و خط‌های آبی و بنفش تحت برنامه‌ریزی هستند. دو خط سبز و قرمز مرکز شهر را در زیر زمین و مناطق دیگر را از طریق پل‌های راه‌بر طی می‌کنند.​
مترو دوبی توسط مسئولان سازمان راه، حمل‌و‌نقل و گروه سرکو اداره می‌شود.​
اولین بخش خط قرمز با ۱۰ ایستگاه در ۹ سپتامبر ۲۰۰۹ (۱۸ شهریور سال جاری) توسط محمد بن رشید المکتوم، امیر دوبی افتتاح و یک روز بعد به روی عموم گشوده شد. مترو دوبی اولین قطار شهری در امارات متحده عربی است.​
مترو دوبی با راه‌اندازی ۲۰ کیلومتر از خط سبز خود، “عنوان طولانی‌ترین شبکه مترو اتوماتیک” را از اسکای ترین ونکوور دریافت خواهد کرد.​
بیش از ۱۱۰٫۰۰۰ نفر که تقریبا ۱۰ درصد جمعیت دوبی را تشکیل می‌دهند، در دو روز اول افتتاحیه و ۳۶۷٫۰۰۰ نفر در هفته اول از مترو استفاده کردند.​
تاریخچه:​
طرح مترو دوبی به دستور امیر این کشور با پیش‌بینی جذب ۱۵ میلیون گردشگر تا سال ۲۰۱۰ صادر شد. رشد سریع جمعیت (پیش‌بینی ۳ میلیون نفر افزایش تا سال ۲۰۱۷) همراه با ترافیک سنگین ضرورت احداث سیستم ریلی شهری را اثبات کرد.​
در مه ۲۰۰۵، معادل ۳٫۴ میلیارد دلار برای این منظور به کنسرسیوم خط ریلی دوبی متشکل از شرکت‌های ژاپنی از جمله شرکت میتسوبیشی اعطا شد. اولین فاز معادل ۴٫۲ میلیارد دلار هزینه داشت و تنها ۳۵ کیلومتر از شبکه مورد نظر را یعنی از الرشیدیه تا منطقه آزاد جبل علی در برگرفت.​
هزینه مترو با ۸۰ درصد افزایش به ۷٫۶ میلیارد دلار رسید. این در حالی است که مقامات، مترو را به دلیل سوبسیدهایی که به آن تعلق خواهد گرفت، منبع درآمدزایی نمی‌دانند و درصدد کسب ۴٫۹ میلیارد دلار درآمد طی ۱۰ سال آینده از طرق دیگر هستند.
خط قرمز در کل ۵۲٫۱ کیلومتر و دارای ۲۹ ایستگاه است. خط بنفش شامل ۴۹ کیلومتر و ۸ ایستگاه تا سال ۲۰۱۲ مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. خط آبی نیز ۴۷ کیلومتر است و تا سال ۲۰۱۴ آماده می شود.​
دپارتمان حمل و نقل عمومی شهرداری دوبی در هر خط انتظار جابه‌جایی ۱٫۲ میلیون مسافر در روز، ۲۷٫۰۰۰ مسافر در ساعت و در صورت تکمیل هر دو خط ۳۵۵ میلیون نفر در سال را دارند. این حجم ۱۲% سفرهای دوبی را تشکیل خواهد داد. آن‌ها قصد ساخت ۳۱۸ کیلومتر مترو تا سال ۲۰۲۰ را دارند.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8524/مترو-دوبی-امارات-متحده-عربی/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو سائوپائولو برزیل

مترو سائوپائولو برزیل

سیستم مترو سائوپائولو از طرف ایزو جوایز متعددی دریافت کرده است

سیستم مترو سائوپائولو در برزیل بسیار مدرن، ایمن، تمیز، کارامد و یکی از بهترین سیستم‌‌های مترو در دنیاست که در دهه اخیر از طرف ایزو ۹۰۰۱ جوایز متعددی دریافت کرد.
سائوپائولو امروز با ۴ خط مترو فعال به وسعت ۶۱٫۳ کیلومتر و ۵۵ ایستگاه روزانه ۳٫۳۰۰٫۰۰۰ نفر را جا‌به‌جا می‌کند. با توجه به جمعیت ۱۹ میلیونی این شهر، وسعت و سهم مترو در مقایسه با مترو شهرهای مشابه در اروپا و آمریکای شمالی ناچیز است.
مترو با ۵ خط آبی، سبز، قرمز و یاسی (و زرد که در دست احداث است) تنها در داخل شهر تردد می‌کند و حومه را در بر نمی‌گیرد.
جا‌به‌جایی مسافران در حومه شهر برعهده شرکت پولیستا معروف به CPTM است. این شرکت با ۶ خط، ۲۶۱٫۸ کیلومتر و ۹۳ ایستگاه ۱٫۶۰۰٫۰۰۰ مسافر را روزانه در بسیاری از نواحی حومه که به مترو دسترسی ندارند و حتی در سایر شهرها جا‌به‌جا می‌کند.
از طریق سیستم حمل و نقل مترو و CPTM روزانه به طور متوسط ۵ میلیون نفر جا‌به‌جا می‌شوند. این تعداد تا سال ۲۰۱۴ به ۷ میلیون نفر خواهد رسید. با تکمیل پرو‍‍‍ژه‌ها ۳۲۲ کیلومتر سیستم انتقال فعلی طی ۱۰ سال آینده به ۵۰۰ کیلومتر خواهد رسید.
خط شمال – جنوب مترو با رنگ آبی در ۱۹۷۲ آزمایش و در ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۴ افتتاح شد.

خط قرمز شرق را به غرب متصل می‌کند. خط سبز که در سال ۱۹۹۱ افتتاح شد، سومین خط مترو است. خط یاسی در سال ۲۰۰۲ مورد بهره‌برداری قرار گرفت، با ۶ ایستگاه تکمیل و راه ارتباطی با جنوب است.
گسترش سیستم مترو از طریق خط‌های جدید امکان‌پذیر است.
در اواخر سال ۲۰۰۴، با تخصیص یک میلیارد دلار بودجه، احداث ۱۲٫۸ کیلومتر از خط زرد در زیر‌‌‌ زمین با ۱۱ ایستگاه و هدف جا‌به‌جایی یک میلیون نفر در روز آغاز شد. خط زرد تا سال ۲۰۱۰ تکمیل می‌شود و مرکز را به غرب ارتباط می‌دهد. ۶ خط ۱۲-۷ روگذر بوده و توسط ترن CPTM طی می‌شوند.
بلیت:
در سال ۲۰۰۶ استفاده از بلیت الکترونیک در مترو سائوپائولو رایج شد. با این بلیت که به عنوان یک کارت هوشمند قابل شارژ است، مسافران می‌توانند تنها با پرداخت ۳٫۷۵ رئال از ۳ اتوبوس و ۱ مترو یا قطار حومه و با پرداخت ۲٫۳۰ رئال از ۴ اتوبوس طی۲ ساعت استفاده کنند. قیمت بلیت ۲٫۵۵ رئال در ۲۰۰۹ بود.
ساعت کار:
ساعت کار مترو ۴:۴۰ بامداد تا ۱۲ ظهر است.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8506/مترو-سائوپائولو-برزیل/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو توکیو ژاپن

مترو توکیو ژاپن

مترو توکیو بسیار دقیق است. قطارها کمتر از ۵ دقیقه و سر‌ وقت به ایستگاه می‌رسند

در توکیو پایتخت ژاپن دو سیستم حمل‌و‌نقل کاملا مجزا وجود دارد.
مترو توکیو با ۹ خط، ۱۶۸ ایستگاه و ۲۰۳٫۴ کیلومتر، یکی از دو سیستم حمل و نقل سریع است که به دولت ژاپن و شهرداری توکیو تعلق دارد و در سال ۱۹۲۰ افتتاح شد.
تویی یا همان TRTA دیگر سیستم حمل‌و‌نقل در این شهر که در سال ۱۹۴۱ تشکیل گردید، توسط وزارت راه و ترابری اداره می‌شود.
اگرچه مترو توکیو امکان دسترسی به مرکز شهر و جاذبه‌های دیدنی را برای گردشگران فراهم می‌کند، اما به ‌تنهایی برای گشت در حومه توکیو کافی نیست. ترکیب مترو با خطوط Toei امکان دسترسی به کل مناطق را فراهم می‌کند.​
مترو توکیو بسیار دقیق است و قطارها کمتر از ۵ دقیقه سر‌ وقت به ایستگاه می‌رسند.
مترو ۲۴ ساعته نیست. در ۱ بامداد متوقف و تقریبا از ۵ صبح دوباره به راه می‌افتد.
اعلام ایستگاه‌ها و دستگاه‌های فروش بلیت به دو زبان انگلیسی و ژاپنی است.
ایستگاه‌ها به زبان‌های انگلیسی و ژاپنی علامت‌گذاری شده‌اند و اعداد چینی و کره‌ای نشانه‌اند.​
ایستگاه‌ها با رنگ‌های خاص شماره‌گذاری و کددارشده‌اند، یعنی اگر کسی به زبان انگلیسی آشنا نباشد هم می‌تواند بدون اطلاع از نام ایستگاه تردد کند. مثلا ایستگاه شینجوکو در خط مارونوچی به صورت M-08 داخل دایره قرمز قرار گرفته است.​
حتی اگر مسافر از روی نقشه یا علایم قادر به خواندن ایستگاه به ژاپنی یا انگلیسی نباشد، به‌راحتی می‌تواند با پیدا کردن خط قرمز شماره ایستگاه را در خط مورد نظر به طور دقیق پیدا کند.​
وجود بریل روی نرده‌ها در بسیاری از ایستگاه‌ها به افراد نابینا کمک ‌می‌کند.​
بلیت:
قیمت بلیت توکیو از ۳۰۰-۱۶۰ ین با توجه به مسافت مورد نظر متغیر است. یک روز استفاده کامل از مترو با۷۱۰ ین امکان‌پذیر است.
بلیت برای توریست‌ها تخفیف دارد و هزینه آن در فرودگاه برای ۱ روز ۶۰۰ ین و ۲ روز ۹۸۰ ین است.
با ۱۰۰۰ ین می‌توان یک روز کامل از مترو و Toei استفاده کرد.
کارت‌های سویکا و پاسما نیز در مترو توکیو مورد استفاده قرار می‌گیرند.
برخی معتقدند با تکمیل خط فوکوتوشین، شبکه مترو ژاپن تکمیل می‌گردد. اگرچه بعضی خطوط مانند هانزومون طبق برنامه هنوز در حال تکمیل است.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8502/مترو-توکیو-ژاپن/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو برلین آلمان

مترو برلین آلمان

مترو برلین ایمن‌ترین وسیله حمل ونقل در این شهر است و حوادث ناگوار آن اندک بوده است.

مترو برلین در آلمان به عنوان سیستم انتقال سریع، مهم‌ترین نقش را در حمل‌و‌نقل عمومی دارد. مترو این شهر که در سال ۱۹۰۲ مورد بهره‌برداری قرار گرفت، با ۱۷۳ ایستگاه و ۱۰ خط که اکثرا در زیر زمین قرار دارند، ۱۴۷ کیلومتر را تحت پوشش قرار می‌دهد.​
طول ترن‌ها ۱۰۰ متر و طول سیستم ۱۴۷ کیلومتر است. سرعت متوسط مترو ۳۰٫۷ کیلومتر در ساعت و حداکثر سرعت آن ۷۲ کیلومتر در ساعت است. قطارها در اوج شلوغی بین ۵-۲ دقیقه و بعد‌از‌ظهرها و یکشنبه‌ها ظرف ۱۰ دقیقه به ایستگاه می‌رسند.​
مترو با پیمودن ۱۳۲ میلیون کیلومتر، ۴۰۰ میلیون مسافر را در سال منتقل می‌کند.​
تکمیل مترو برلین طی ۳ مرحله انجام شد. معماری، طراحی و دکوراسیون بسیاری از ایستگاه‌های آن قابل توجه است. ایستگاه هرمان‌پلاتز کلیسای جامع را تداعی می‌کند. سکوها ۷ متر ارتفاع، ۱۳۲ متر طول و ۲۲ متر عرض دارند.​
مترو برلین به سهم خود در برنامه‌های سینما و تلویزیون نقش داشته است. صحنه‌های کوتاهی از بعضی فیلم‌ها با همکاری فیلمسازان در ایستگاه‌ها به نمایش در می‌آید و ویدئو فیلم‌ها و موزیک‌ها در ایستگاه‌ها، تونل‌ها و واگن‌ها عرضه می‌شود.​
از سال ۲۰۰۱، مترو برلین، میزبان فستیوال سالانه فیلم‌های کوتاه (حداکثر ۹۰ ثانیه) بوده است. مانیتور ترن‌ها فیلم‌ها را نمایش ‌می‌دهند و مسافران رای خود را در مورد برنده فستیوال روی تابلو اعلام می‌نمایند.​
آثار خوانندگان در مترو و ایستگاه‌ها پخش می‌شود.​
تسهیلات:​
امکان استفاده از تلفن همراه در ایستگاه‌ها و تونل‌ها وجود دارد. از ایستگاه‌ها، سکوها و تونل‌هایی که به هر دلیل بدون استفاده مانده‌اند، برای انجام مراسم یا نمایشگاه استفاده می‌شود. اهم اخبار، پیش‌بینی هفتگی آب‌ وهوا و آگهی‌های تجاری روی مانیتورها به نمایش در‌می‌آیند.​
دسترسی به فروشگاه‌های بزرگ، بانک‌ها، سوپرمارکت‌ها و فست فودها در ایستگاه‌ها امکان‌پذیر است.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8498/مترو-برلین-آلمان/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو مادرید اسپانیا

مترو مادرید اسپانیا

مترو مادرید یکی از بزرگ‌ترین سیستم‌های مترو در جهان است

مترو مادرید- پایتخت اسپانیا- دارای ۱۳ خط و ۲۳۱ ایستگاه است.​
مترو در سال ۱۹۱۹ افتتاح شد و امروزه با ۲۸۲٫۵ کیلومتر طول هفتمین مترو طولانی در جهان و دومین در غرب اروپاست.​
گسترش مترو با توجه به افزایش جمعیت شهر مادرید از ۳٫۵ به ۶ میلیون نفر صورت گرفت.​
مترو از زیر زمین رد می‌شود و کل شهر را پوشش می‌دهد.​
همگام با رشد جمعیت در ۲۰ سال گذشته مترو سریعا گسترش یافت و رقیب مترو سئول و پکن شد.​
افتتاح تراموا یا سیستم سبک ریلی نیز با ۳۸ ایستگاه و ۲۸ کیلومتر طول در سال ۲۰۰۷ به حمل‌ونقل عمومی کمک زیادی کرد.​
تاریخچه:​
اولین خط مترو مادرید در ۱۷ اکتبر ۱۹۱۹ با ۸ ایستگاه و ۳٫۵ کیلومتر طول افتتاح شد. توسعه این خط و شروع عملیات دو خط دیگر خیلی سریع بود. در سال ۱۹۳۶ دو خط تکمیل و در زمان جنگ های داخلی اسپانیا از آن به عنوان پناهگاه در برابر حملات هوایی استفاده شد.​
در ۱۹۷۰ همزمان با رشد جمعیت مترو گسترش یافت. طول سکوهای جدید به ۱۱۵ متر رسید.​
سال ۱۹۷۹ به دلیل بدی مدیریت بحران‌زا بود.​
در سال ۲۰۰۷ طول مترو به ۲۸۲ کیلومتر رسید.​
گسترش خطوط همچنان ادامه دارد. با انجام پروژه چند میلیارد دلاری، ۹۰ کیلومتر و ۸۰ ایستگاه جدید در زیر زمین ایجاد خواهد شد و ناحیه‌هایی که قبلا مترو نداشته‌اند را در بر خواهد گرفت.​
ایستگاه‌ها:
ایستگاه‌های جدید سخاوتمندانه در چند طبقه ساخته می‌شوند، به دلیل نورپردازی‌های طبیعی و ورودی‌های بزرگ در دنیا بهترین شناخته شده و روشنی و تک‌رنگی آن‌ها جزو محسنات است.​
برای معلولان بالابر در نظر گرفته می‌شود.​
ایستگاه‌های قدیمی باریک و فشرده‌ بوده و با کاشی‌های رنگی و طرح‌های مختلف تزیین شده‌اند. در سال‌های اخیر، بیشتر آن‌ها جهت هماهنگی با ایستگاه‌های جدید با پلات‌های تک‌رنگ مزین می‌شوند.​
ایستگاه‌های دهه ۹۰-۷۰ بزرگتر و دیوارهایشان روشن است.​
در ایستگاه‌های ۷، ۹، و ۱۰ مسافران به‌راحتی می‌توانند با عوض کردن قطار به سفر خود ادامه دهند.​
قرار است ایستگاه چمبری به موزه تبدیل شود.​
از سال ۱۹۹۹ مترو مادرید به جای سیم‌ مسی یا آلومینیومی آویزان از سقف تونل‌ها، از سیستم به ثبت رسیده جدیدی در تاسیسات خود استفاده کرد.​
قطارها:​
در گذشته اکثر قطارها ساخت اسپانیا بود. در سال‌های اخیر بعضی قطارها از ایتالیا تامین می‌شود.​
بلیت:
فروش بلیت‌ها به صورت ماهانه و سالانه با امکان سفر در محدوده خاص است.​
شبکه مترو به شش منطقه تقسیم شده است. برای سفر به هر منطقه بلیت مخصوص لازم است.​
زمانی که یک منطقه به پایان می‌رسد برای ورود به منطقه بعد باید بلیت جدید تهیه کرد.​
بلیت برای ۱۰ بار سفر با قیمت پایین‌تر نیز موجود است.​
از سوی دیگر بلیت ترکیبی برای یک سفر برای دو منطقه به جز فرودگاه نیز موجود است.​
بلیت فرودگاه با امکان جابه‌جایی به هر نقطه ۳ یورو است.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8458/مترو-مادرید-اسپانیا/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو آتن یونان

مترو آتن یونان

نمایشگاه‌های مختلفی از آثار هنری قدیمی کشف شده در آتن را می‌‌توان در ایستگاه‌های مختلف آن مشاهده کرد

در سال ۱۸۶۷ احداث مترو آتن- پایتخت یونان- به “ادوارد پیکرینگ” تاجر انگلیسی سپرده شد و ساخت ۸ کیلومتر از آن آغاز شد. این بخش که به صورت روگذر بود در ۱۷ فوریه ۱۸۶۹ به صورت آزمایشی و ده روز بعد به طور رسمی گشایش یافت.​
شبکه اخیر دارای ۳ خط، ۵۵ کیلومتر و ۵۱ ایستگاه است و روزانه ۱٫۱۵۰٫۰۰۰ نفر با آن سفر می‌کنند.​
خط یک (آبی):​
خط یک در ۱۸۶۹ افتتاح شد. این خط با تغییرات زیاد به شکل امروزی در‌ آمد. خط یک ۳۵ کیلومتر طول و ۲۴ ایستگاه دارد،۳ تای آن با سایر خطوط متقاطع و طولانی‌ترین خط مترو آتن است.​
خط ۲ (قرمز):​
احداث خط قرمز با ۱۱٫۶ کیلومتر طول و ۱۴ ایستگاه در اوایل دهه ۱۹۹۰ آغاز و در ۲۸ ژانویه ۲۰۰۰ اولین بخش آن افتتاح شد.​
خط ۳ (سبز):​
۲۵٫۶ کیلومتر طول دارد و به سمت حومه غربی و فرودگاه بین‌المللی آتن گسترش یافته است.​
هر سه خط به سیستم قطار حومه متصل هستند و طول آن‌ها در کل ۷۷ کیلومتر است.​
دلیل اصلی احداث خطوط ۲ و ۳ کاهش بار ترافیک و آلاینده‌های شهر آتن- پایتخت یونان- بود.​
خط ۴ (آبی):​
U شکل دو خط قبلی را به هم وصل خواهد کرد.​
باستان‌شناسی:​
در طول احداث تونل مترو، آثار قدیمی بسیاری کشف شد. گروه باستان‌شناسان قبل و همزمان با مهندسان مترو طی ۶ سال پیاپی کار کردند تا مانع از آسیب رسیدن به آثار تاریخی شوند. آن‌ها از آثار موجود در خیابان‌های قدیمی، خانه‌ها، گورستان‌ها، پناهگاه‌ها، مراکز فروش، گودال‌های ریخته‌گری، کوره‌ها، آبروها، چاه‌ها، آب‌انبارها و تونل‌های آب و فاضلاب محافظت و آن‌ها را ضبط می‌کردند.​
هم اینک نمایشگاه‌های مختلفی از آثار هنری قدیمی کشف شده را می‌توان در ایستگاه‌های مختلف مترو مشاهده کرد. به علاوه این اقدام اطلاعات جدیدی در مورد نقشه‌برداری از زمان‌های قدیم شهر بوچود آورد. پیش از این هیچ‌گاه توسعه سریع زیرساخت با مطالعه دقیق و حفظ اطلاعات باستان‌شناسی همراه نبود.​
در واقع ساخت مترو فرصتی بود تا ذخایر قدیمی و تحقیقات وارد مرحله جدیدی شود.​
قطارهای مترو:
در تابستان ۲۰۰۳، ۲۰ قطار ۶ کابینه جدید وارد خط یک شد. ۸ قطار قدیمی متعلق به سال‌های ۶۸-۱۹۵۹ و ۷ قطار سال‌های ۸۵-۱۹۸۳ از دور خارج شدند.
خط یک در حال حاضر دو نوع قطار (۲۴ قطار ۵ کابینه و ۲۰ قطار جدید ۶ کابینه) دارد.
۲۱ قطار جدید ساخت کره نیز برای خط‌های۲ و ۳ در نظر گرفته شده‌اند که دارای سیستم خودکار اعلام ایستگاه، پنل آگهی تبلیغاتی، راهرو مخصوص با امکان جابه‌جایی حتی در زمان حرکت قطار، سیستم تهویه و غیره است.​
ساعت کار مترو:​
خط یک: ۵ الی ۲۴:۳۰
خط ۲: ۵:۳۰ الی ۲۴​
قطارها در ساعات شلوغ هر ۳ دقیقه یک‌بار، در طول ساعات عادی روز هر ۵ دقیقه، صبح زود و آخر شب هر ۱۰ دقیقه یک بار تردد دارند.​
از طریق مترو فاصله یک ساعته در آتن به ۹ دقیقه کاهش یافته است.​
بلیت:​
مسافران باید در هنگام ورود به ایستگاه بلیت‌های خود را معتبر کنند. بلیت‌ها برای یک سفر ۹۰ دقیقه اعتبار دارند و می‌توان از آن‌ها در خطوط ۱ ،۲ ، ۳ و نیز بیشتر وسایل حمل‌‌ونقل استفاده کرد.​
برای رفت‌و‌آمد به فرودگاه بین‌المللی آتن بلیت مخصوص لازم است.​
بلیت‌های برگشت و نیز بلیت‌های دو یا سه نفره نیز موجود است.​
از بلیت‌های یکروزه، هفتگی و کارت‌های ماهانه می‌توان در همه وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده کرد.​
بلیت‌ها غالبا چک می‌شوند. مسافرانی که بلیت معتبر یا کارت ماهانه نداشته باشند باید ۶۰ برابر قیمت بلیت خسارت بپردازند.​
قیمت هر بلیت یک یورو، ۲۴ ساعته ۳ یورو،۷ روزه ۱۰ یورو و فرودگاه ۶ یورو است.​
گسترش:​
مترو آتن ظرف ۲۰ سال آینده باید کامل و اعتبار مالی آن از خود سیستم و بزرگراه‌ها تامین شود.​
بازی‌های المپیک ۲۰۰۴ آتن نقش مهمی در گسترش مترو داشت.​
امتداد خط ۲ به شمال‌غرب و جنوب‌شرق تا سال ۲۰۱۰ ادامه دارد.​
سه ایستگاه جدید برای خط ۳ (آبی) در نظر گرفته شده است.​
احداث خط چهارم به رنگ نارنجی پیشنهاد شده است و اعتبار آن تا می ۲۰۰۹ تامین می‌شود.​
مترو باید به ۸ خط به طول ۲۲۰ کیلومتر و مجموع ۲۰۰ ایستگاه برسد.​
خط ۸ دایره مانند اطراف آتن را پوشش می‌دهد.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8462/مترو-آتن-یونان/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو برازیلیا برزیل

مترو برازیلیا برزیل

هدف مترو برازیلیا خدمات‌دادن به شهرک‌های اطراف است

مترو برازیلیا – پایتخت برزیل- دارای ۲۱ ایستگاه با ۲ خط سبز و نارنجی به طول ۷۵ کیلومتر و ۲۰ قطار ۴ کابینه است. ایستگاه‌ها دارای آسانسور و پله‌برقی هستند.​
عملیات احداث این مترو در سال ۱۹۹۲ آغاز و درسال ۲۰۰۱ رسما افتتاح شد.​
این مترو در ماه‌های اول تنها ۳۲ کیلومتر را در ۱۱ ایستگاه در ساعاتی خاص از روز یعنی ۱۶-۱۰ طی می‌کرد. اما امروزه ساعت کار آن از ۶ بامداد الی ۲۳ شب و روزهای تعطیل از ۷ صبح الی ۱۹ است.​
مترو برازیلیا خیلی جامع نیست و استفاده از اتوبوس راه‌حل بهتری برای رسیدن به مرکز شهر است. مترو فقط به سمت جنوب شهر حرکت می‌کند و مناطق اداری و توریستی را پوشش نمی‌دهد.​
هدف اصلی مترو خدمات‌دادن به شهرک‌های اطراف است که بیشتر ساکنانشان از وسایل حمل‌و‌نقل عمومی استفاده می‌کنند.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8466/مترو-برازیلیا-برزیل/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو بوئنوس‌ آیرس آرژانتین

مترو بوئنوس‌ آیرس آرژانتین

مترو بوئنوس آیرس اولین مترو در آمریکای لاتین، نیمکره جنوبی و کل اسپانیایی زبان‌ها است

مترو بوئنوس آیرس- پایتخت آرژانتین- با ۷۲ ایستگاه، سیستم حمل‌ونقل عمومی است.​
اولین ایستگاه این مترو در سال ۱۹۱۳ افتتاح شد و در واقع اولین مترو در آمریکای لاتین، نیمکره جنوبی و کل اسپانیایی زبان‌ها بود.​
مترو ابتدا توسط سه شرکت مختلف اداره می‌شد. بعدا کل شبکه یکپارچه، ملی و تحت یک مرکزیت در آمد. در دهه ۱۹۳۰ زیر نظر مدیریت شرکت حمل‌ونقل بوئنوس آیرس رفت. در ۱۹۵۲ جذب مدیریت عمومی حمل‌ونقل شد. در ۱۹۶۳ با انحلال مدیریت، جزو دارایی شرکت اس بی ای شد و از ۱۹۹۴ خصوصی گردید.​
این شبکه در اوایل قرن بیستم به سرعت گسترش یافت.​
با شروع جنگ جهانی دوم سرعت آن افت کرد. در پایان ۱۹۹۰ مرحله جدیدی از توسعه آغاز شد که هدف آن احداث چهار خط جدید بود.​
در حال حاضر بوئنوس آیرس تنها شهر مجهز به سیستم مترو در کشور آرژانتین است. قرار است پروژه ساخت سیستم زیرزمینی در شهر کوردوبا نیز به عنوان شهر دوم انجام شود.​
سیستم اخیر دارای ۶ خط زیر‌زمینی، یک خط روگذر سبک جمعا به طول ۵۲ کیلومتر و هریک به رنگ مخصوص است.​
روزانه ۱٫۷ میلیون نفر از مترو استفاده می‌کنند، این تعداد رو به افزایش است. تعداد مسافران از ظرفیت مترو بیشتر بوده و خدمات مترو جوابگوی این ازدحام نیست. برای حل این مشکل، توسعه شبکه به ۹۷ کیلومتر تا سال ۲۰۱۱ جزو برنامه است.​
هزینه بلیت ارزان و حدود ۳۱% دلار و در واقع از اتوبوس‌های شهر هم ارزان‌تر است.​
در حال حاضر مسافران برای یک یا چند بار سفر از کارت‌های مغناطیسی قابل شارژ استفاده می‌کنند. قطارهای مترو از ۵ بامداد الی ۲۲:۴۵ شب هر ۶-۳ دقیقه یک‌بار تردد دارند.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8470/مترو-بوئنوس‌-آیرس-آرژانتین/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو قاهره مصر

مترو قاهره مصر

مترو قاهره تنها سیستم کامل مترو در آفریقاست

مترو قاهره – پایتخت مصر- به طول ۶۵٫۵ کیلومتر با ۵۳ ایستگاه در سال ۱۹۸۷ افتتاح شد این مترو دارای ۲ خط است و عملیات احداث خط سوم آن نیز در سال ۲۰۰۶ آغاز شی.​
سیستم مترو قاهره وسیله‌ای سریع و کارا جهت گذر در قاهره است. سالانه ۷۰۰ میلیون نفر و هر روز ۲ میلیون نفر با این سیستم تردد می‌نمایند.​
مترو در ساعاتی از روز بسیار شلوغ است. دو کابین (یعنی چهارم و پنجم) مخصوص خانم‌هاست در عین حال آن‌ها محدودیتی برای سوارشدن در سایر واگن‌ها ندارند.​
هزینه بلیت هر سفر ۱٫۰۰ لیره (در حدود ۱۳/۰ یورو یا ۱۸/۰ دلار) است.​
تاریخچه:​
ایده مترو اولین بار در دهه ۱۹۳۰ توسط “سید عبدالله واحد” مهندس مصری مطرح شد اما ‌توجهی به آن نشد.​
در ۱۹۵۴ کارشناسان فرانسوی گزارشی در مورد آینده حمل‌ونقل در مصر و احداث ۲ خط مترو ارائه کردند. نظر کارشناسان روسی، ژاپنی و فرانسوی جهت احداث دو خط مترو با طول‌های مختلف در قاهره تایید ‌شد.​
بررسی مترو طی برگزاری یک مناقصه بین‌المللی توسط وزارت حمل‌ونقل به یک شرکت فرانسوی و احداث آن در مناقصه‌ای دیگر به شرکت مصری- فرانسوی “اینترا نورا عربکو” سپرده شد.​
احداث مترو با وام ۱۱۰۷ میلیون فرانک فرانسه آغاز شد.​
خط ۱:​
اولین فاز خط ۱ مترو قاهره در ۱۹۸۷ افتتاح و در ۱۹۸۹ با ۳۳ ایستگاه و ۴۳ کیلومتر که ۴٫۵ کیلومتر آن در زیر زمین قرار داشت، تکمیل گردید.​
مترو در طول این سال‌ها تغییرات مختلفی داشته است و هم اینک دارای ۳۵ ایستگاه است.​
۳ دستگاه قطار هر کدام با ۹ واگن هر ۲٫۵ دقیقه با سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت به ایستگاه می‌رسند.​
هر خط ظرفیت جابه‌جایی ۶۰٫۰۰۰ مسافر را در ساعت دارد.​
خط ۲:​
با احداث خط ۲ به طول ۲۱٫۵ کیلومتر، در اواسط دهه ۱۹۹۰ شبکه مترو قاهره گسترش زیادی یافت و برای اولین بار در طول تاریخ تونلی در زیر رود نیل به قطر داخلی ۸٫۳۵ متر حفر شد. این خط در سال ۲۰۰۰ با داشتن ۲۰ ایستگاه تکمیل شد.​
خط ۳:
خط ۳ به طول ۳۰ کیلومتر در حال احداث است و در ۴ مرحله از شمال غربی به شمال شرقی یعنی فرودگاه بین‌المللی قاهره امتداد خواهد یافت و تا سال ۲۰۱۹ تکمیل خواهد شد. احداث مرحله دوم این پروژه با ۲۸۰ میلیون دلار وام کشور فرانسه امکان‌پذیر شده است.​
پروژه‌های بعدی شامل خطوط ۴، ۵ و ۶ است.​
خط ۴ در سال ۲۰۱۱ آغاز می‌شود، محدوده غرب به شرق را در برمی‌گیرد و ۸ ساله به پایان می‌رسد.​
خط ۵ نیم دایره با خط‌‌های دیگر در ارتباط بوده، ۲۰ کیلومتر است.​
خط ۶ از شمال به جنوب به طول ۱۹ کیلومتر امتداد می‌یابد.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8474/مترو-قاهره-مصر/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو واشنگتن آمریکا

مترو واشنگتن آمریکا

مترو واشنگتن دی.سی بعد از نیویورک شلوغ‌ترین مترو در آمریکاست و کل شهر و حومه را پوشش می‌دهد

مترو واشنگتن در ۲۷ مارس ۱۹۷۶ افتتاح شد. مترو شامل ۵ خط، ۸۶ ایستگاه و ۱۷۱ کیلومتر است. ششمین خط آن نیز در دست احداث است.​
در ژوئن ۲۰۰۸، مترو ماهانه ۱۹٫۷۲۹٫۶۴۱ سفر یا ۷۹۸٫۴۵۶ نفر در هفته رکورد داشت.​
بالاترین آمار جابه‌جایی یعنی۱٫۱۲۰٫۰۰۰ نفر مربوط به مراسم سوگند ریاست جمهوری باراک اوباما در ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹ بود.​
حدود %۵۰ مترو یعنی ۴۷ ایستگاه در زیر زمین قرار دارد.​
بلیت:​
قیمت بلیت با توجه به طول سفر محاسبه می‌شود.​
بلیت برای دانش‌آموزان، معلولان و سالمندان و در روزهای خاص تخفیف دارد.​
طراحی:​
ایستگاه‌های مترو توسط “هری ویس” آرشیتکت شیکاگو طراحی شده‌ و نمونه‌ای از معماری مدرن قرن بیستم است.​
در طراحی مترو نکات امنیتی به منظور جلوگیری از هرگونه جرم و جنایت به طور کامل در نظر گرفته شده است. طراحی گنبدی شکل سقف‌ها، وجود موانع در سکوها و حضور نیروی پلیس انجام فعالیت‌های جنایی را محدود و آن را به امن‌ترین و تمیزترین سیستم زیرزمینی در آمریکا تبدیل کرده است.​
واگن‌ها:​
مترو دارای ۱٫۱۲۶ واگن هر یک به طول ۲۳ متر است. سرعت قطارها با احتساب توقف‌ها حداکثر ۵۳ کیلومتر در ساعت است.​
واگن‌های پیشرفته‌تر متفاوت با مدل‌های قبلی، با ظرفیت بیشتر، مصرف انرژی و هزینه کمتر تا سال ۲۰۱۲ وارد خط مترو می‌شوند.​
هرگونه خوردن، آشامیدن، کشیدن سیگار، ریختن زباله در واگن‌ها و ایستگاه‌ها ممنوع است.​
گسترش:​
از آن‌جا که مقامات مترو به طور متوسط انتظار یک میلیون مسافر در طول روز را تا سال ۲۰۳۰ دارند، نیاز به گسترش مترو بیش از پیش احساس می‌شود. ۲۲۰ واگن برای سبک کردن بار ترافیک به ناوگان مترو وارد خواهد شد. همزمان با رشد جمعیت در هر منطقه، گسترش خدمات، ساخت ایستگاه‌های جدید و احداث خط‌های اضافه ادامه دارد.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8478/مترو-واشنگتن-آمریکا/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو نیویورک آمریکا

مترو نیویورک آمریکا

۲۴ ساعته و ۳۶۵ روزه بودن از ویژگی‌های منحصر مترو نیویورک است که آن را به شلوغ‌ترین سیستم‌های مترو در جهان تبدیل کرده است

مترو نیویورک در آمریکا با ۴۶۸ ایستگاه یکی از قدیمی‌ترین، گران‌قیمت‌ترین و طولانی‌ترین متروهای دنیاست.​
در سال ۲۰۰۸ مترو نیویورک ۱٫۶۲۳ میلیارد مسافر را جا‌به‌جا کرد. یعنی به تفکیک روز، شنبه‌ها ۲٫۹ میلیون نفر، یکشنبه‌ها ۲٫۳ میلیون نفر و سایر روزهای هفته بیش از ۵ میلیون مسافر از مترو استفاده کردند.​
مسافران مترو نیویورک از مجموع مسافران ایالت‌های آمریکا بیشتر است و خدمات در بسیاری از خط‌ها و ایستگاه‌ها به دو صورت عادی و اکسپرس است.​
اگرچه اولین سیستم ترانزیت زیرزمینی در نیویورک توسط آلفرد الی بیچ در سال ۱۸۶۹ ساخته شد اما افتتاح اولین بخش سیستم حمل‌و‌نقل سریع یعنی مترو به ۲۷ اکتبر ۱۹۰۴ برمی‌گردد.​
کولاک سنگین برف در ۱۸۸۸ بیش از هر زمان دیگر مزایای استفاده از سیستم حمل و‌نقل زیر زمینی را تایید کرد.​
مترو نیویورک هم اینک دارای۶٫۳۷۱ قطار و ۲۶ خط با رنگ‌های متفاوت است.​
در گذشته استفاده از چراغ‌های زرد، سبز و قرمز در ایستگاه‌ها کاربرد زیادی داشت. چراغ سبز نشانه ۲۴ ساعته بودن مترو، زرد باز بودن در طول روز و قرمز نشانه خروج بود. امروز رنگ زرد کاربردی ندارد، سبز نشانه ۲۴ ساعته بودن مترو و قرمز ۲۴ ساعته نبودن است.​
فروش اقلام مختلف از جمله روزنامه و مواد غذایی در ایستگاه‌ها متداول است.​
دکوراسیون:​
بسیاری از ایستگاه‌ها با کاشی‌های سرامیک تزیین شده‌اند. استفاده از مجسمه، موزاییک، نقاشی‌های دیواری نیز مرسوم است. هنرمندان با اجرای موسیقی مردم را به استفاده از مترو تشویق می‌کنند.​
اقدامات امنیتی:​
مقامات مترو بعد از حمله ۱۱ سپتامبر هرگونه فیلمبرداری یا گرفتن عکس در مترو را زیر نظر دارند. آن‌ها با وجود تلاش در جهت به تصویب رساندن ممنوعیت تصویربرداری هنوز به نتیجه‌ مثبتی نرسیده‌اند. در حال حاضر گرفتن فیلم و عکس در صورتی که با فعالیت‌های مشکوک و بر هم زدن نظم عمومی همراه نباشد، آزاد است. از دیگر مسائل امنیتی بازرسی کیف مسافران است.​
خفاش‌ها:​
مترو نیویورک در بسیاری مواقع مورد هجوم خفاش‌ها قرار می‌گیرد. در بسیاری ایستگاه‌ها خفاش‌ها هنگامی که تردد کمتر است به سکوها حمله می‌کنند.​
سال‌ها تلاش برای ریشه‌کنی خفاش‌ها یا به حداقل رساندن آن‌ها بی‌نتیجه مانده است و استفاده از سموم جدید و تله‌های کاری‌تر همچنان ادامه دارد.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8482/مترو-نیویورک-آمریکا/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو کوالالامپور مالزی

مترو کوالالامپور مالزی

مترو کوالالامپور پایتخت مالزی دارای ۶ خط است و توسط ۴ اپراتور اداره می‌شود

مترو کوالالامپور پایتخت مالزی شامل انواع مختلف حمل‌و‌نقل ریلی سبک، مونوریل و قطار حومه است.​
خطوط ریلی داخل شهر و اکسپرس فرودگاه جزو سیستم‌های مترو نیستند.​
خط کلاناجایا مهم‌ترین خط مترو در مالزی است که ۱۷۰٫۰۰۰ مسافر را در طول روز و بیش از ۳۵۰٫۰۰۰ نفر را در ایام خاص مانند روز ملی و جشن سال نو انتقال می‌دهد.​
این خط با ۲۹ کیلومتر طول بعد از خط اسکای‌ترن ونکوور کانادا و لیل فرانسه سومین خط طولانی تمام اتوماتیک بدون راننده در جهان است.​
خط آمپانگ با طول ۲۷ کیلومتر و ۲۹ ایستگاه دومین خط مهم کوالالامپور است که از جنوب به شمال امتداد دارد.​
مسافران با کارت هوشمند و کارت ماهانه می‌توانند از امکانات مترو استفاده نمایند.
هزینه سفر با قطار حومه بسیار بالاست.​
فاصله میان فرودگاه بین‌المللی با مرکز شهر را می‌توان در ۲۸ دقیقه توسط خط اکسپرس فرودگاه، با سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت طی کرد. به این زمان باید۲۰-۱۵ دقیقه انتظار در ایستگاه فرودگاه را نیز اضافه کرد.​
برای جابه‌جایی مسافران در شهر از سیستم مونوریل استفاده می‌شود. مونوریل به طول ۸٫۶ کیلومتر و ۱۱ ایستگاه، روزانه به تردد ۴۵٫۰۰ نفر کمک می‌کند. امکان پرداخت نقدی یا استفاده از کارت هوشمند در مونوریل وجود دارد.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8486/مترو-کوالالامپور-مالزی/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو مکزیکو سیتی مکزیک

مترو مکزیکو سیتی مکزیک

آن‌چه بیش از هر چیز در مترو مکزیکوسیتی جلب نظر می‌کند تایرهای لاستیکی است که سفری راحت را به همراه دارد

استفاده از تایرهای لاستیکی در ده خط به‌جای چرخ‌های فلزی قدیمی ضمن کاهش صدا، بهترین گزینه در خاک نرم مکزیکوسیتی است.​
مترو مکزیکوسیتی- پایتخت مکزیک- بعد از نیویورک بزرگ‌‌‌ترین مترو در آمریکای شمالی است.​
در سال ۲۰۰۶ مترو این شهر با جا‌به‌جایی ۱٫۴۶۰ میلیارد مسافر در رتبه پنجم دنیا قرار گرفت.​
شلوغی جاده‌ها و بزرگراه‌ها به خصوص در جنوب شهر که %۴۰ سفرهای درون‌شهری در آن انجام می‌شد، مکزیکوسیتی را در حمل‌ونقل عمومی با مشکلات بسیار جدی مواجه کرده بود. در این قسمت از شهر ۶۵ خط اتوبوس فعال و با بودن ۱۵۰٫۰۰۰ اتومبیل شخصی در اوج ترافیک، سرعت تردد حتی از پای پیاده هم کمتر بود.​
در سال ۱۹۶۷ مطالعات اولیه در مورد مترو انجام شد، دو سال بعد یعنی در ۱۹۶۹ اولین خط مترو با ۱۶ ایستگاه به روی عموم گشوده شد.​
در مرحله نخست احداث مترو، مهندسان، زمین‌شناسان، مکانیک‌ها،مهندسان راه و ساختمان، شیمی‌دان‌ها، کارگران آب و فاضلاب، کارشناسان برق، باستان‌شناسان، زیست‌شناسان، کارشناسان تهویه، آمارگران، کارشناسان حمل‌و نقل، حسابداران، اقتصاددانان، وکلا و کارگران حضور داشتند. وجود ۴۰۰۰- ۱۲۰۰ کارشناس و ۴۸۰۰۰ کارگر منجر به ساخت یک کیلومتر مترو در هر ماه می‌شد که سریع‌تر از ساخت هر مترو بود.​
زلزله ۱۹۸۵در مقیاس ۸٫۱ ریشتر بسیاری از خانه‌های قدیمی، هتل‌ها و حتی ساختمان تلویزیون را فروریخت. آوار ساختمان‌ها، تردد در خیابان‌ها را با مشکل روبه‌رو کرده بود. اما به دلیل ساختار مستطیل شکل مترو و این که قوسی شکل نبود، هیچ خسارتی به آن وارد نشد و به مردم اطمینان داد بهترین وسیله حمل‌ونقل در زمان بحران خواهد بود.​
هر ایستگاه به جای استفاده از رنگ یا نشانه خاص با لوگوی کوچک خاصی که به نام ایستگاه یا محیط اطراف بود، مشخص می‌شد. رنگ زمینه لوگو خط مورد نظر را تداعی می‌کرد. اگرچه امروزه با اطلاع‌رسانی‌های انجام شده نیازی به لوگو نیست، اما کاربرد لوگو مختص مترو مکزیک شد.​
امروزه از رنگ خاص برای هر خط استفاده می‌شود.​
مترو در حال حاضر دارای ۲۰۱ کیلومتر طول و با سرعت متوسط ۳۶ کیلومتر در ساعت و حداکثر ۸۰ کیلومتر در ساعت، روزانه ۳٫۸۸۲٫۰۰۰ مسافر را جابه‌جا می‌کند.​
از مجموع۱۶۳ ایستگاه، ۲۴ ایستگاه در چند خط مشترکند.​
۱۰۶ ایستگاه در زیر زمین و عمیق‌ترین آن در ۳۵ متری از سطح زمین است. ۱۱ ایستگاه داخل شهر و مابقی حومه را پوشش می‌دهد.​
در سال ۲۰۰۷، احداث خط جدید یعنی ۱۲ در جنوب‌شرقی شهر که با خط‌های ۷، ۳، ۲ و ۸ در ارتباط است، اعلام شد. تا سال ۲۰۱۰ اولین فاز و تا ۲۰۱۱ کل خط با ۲۳ ایستگاه به بهره‌برداری می‌رسد.​
بلیت:​
از آن‌جا که مترو مکزیکوسیتی ارزان‌ترین در دنیاست، قیمت بلیت از یک ایستگاه به ایستگاه دیگر ۱۵ سنت است.​
مترو برای سالمندان و معلولان خدمات رایگان ارائه می‌دهد.​
استفاده از کارت‌های قابل شارژ تا ۳۱۰ بار سفر نیز امکان‌پذیر است.​
با بودن ایستگاه‌های مشترک، امکان جا‌به‌جایی بین خطوط وجود دارد و نیازی به ترک ایستگاه یا خرید بلیت اضافه نیست.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8490/مترو-مکزیکو-سیتی-مکزیک/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو سئول کره جنوبی

مترو سئول کره جنوبی

مترو سئول یکی از پرکارترین سیستم‌های حمل‌و‌نقل پر‌سرعت در دنیاست و با ۱۴ خط خود ۸ میلیون سفر را در طول روز به انجام می‌رساند.

مترو سئول پایتخت کره جنوبی در سال ۱۹۷۴ بهره‌برداری شد. این مترو دارای ۴۳۶ ایستگاه و ۷۵۵ کیلومتر طول است و %۷۰ مسیر آن در زیر زمین قرار دارد.​
تمام علائم به دو زبان انگلیسی و کره‌ای است. بعضی نقشه‌ها و نشانه‌ها به زبان چینی هستند.​
اعلام ایستگاه‌ها به زبان کره‌ای، انگلیسی و در بعضی مواقع ژاپنی و چینی است.​
رنگ ‌مخصوص هر خط به صورت ممتد روی دیوارها کشیده شده است. مسافران با دنبال کردن فلش‌های موجود روی هر خط به‌راحتی می‌توانند مسیر را پیدا کنند.​
مترو توسط چهار سازمان مختلف اداره می‌شود.​
شرکت کوریل در سال ۱۹۷۴ احداث خط ۱ را آغاز کرد. خط‌های ۲، ۳ و ۴ بین سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ تاسیس شد.​
با تشکیل دومین شرکت مترو معروف به SMRT عملیات ساخت خط‌های ۸-۵ در سال ۱۹۹۴ آغاز شد.​
مترو سئول همچنان رو به گسترش است.​
بلیت:​
قیمت بلیت برای ۱۰ کیلومتر سفر ۱۰۰۰ ون است که به هر ۵ کیلومتر ۱۰۰ ون اضافه می‌شود.​
بلیت کودکان نیم‌بها است و استفاده از سه نوع کارت سفر، ۱۰۰ ون تخفیف دارد.​
افراد مسن و ناتوان با تهیه بلیت رایگان یا ورود به گیت‌های کناری نیازی به پرداخت وجه ندارند.​
برای ورود به خط فرودگاه، بلیت جداگانه مورد نیاز است که تخفیفی ندارد.​
از سال ۲۰۰۹ استفاده از RFID به جای بلیت متداول شد.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8494/مترو-سئول-کره-جنوبی/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو مسکو روسیه

مترو مسکو روسیه

مترو مسکو به دلیل داشتن معماری منحصر، دیدگان هر بیننده‌ای را متحیر می‌سازد

مترو مسکو پایتخت روسیه به دلیل داشتن معماری منحصر، دیدگان هر بیننده‌ای را متحیر می‌سازد.​
تلفیق نقاشی، مجسمه‌سازی و انواع هنرهای تزیینی بر روی سقف و دیوارها موزه‌ای بی‌بدیل را فراهم ساخته است که به جذب گردشگر کمک بسزایی می‌کند.​
استفاده از بهترین و مقاوم‌ترین سنگ‌ها موجب پایداری این صنعت و از هزینه‌های بعدی جلوگیری می‌کند. بکارگیری سنگ‌های زیبا، گران قیمت و قدیمی مجموعه‌ای ارزشمند را فراهم ساخته است. در دیدار از مسکو با سفر از طریق مترو با یک تیر دو نشان بزنید و فرصت را از دست ندهید.​
ایده احداث مترو مسکو در زمان استالین بود. مترو مسکو در سال ۱۹۳۵ با یک خط افتتاح شد. خط ۲ آن ۶ ماه بعد و احداث خط ۳ حتی در زمان جنگ هم ادامه داشت. به طوری که آثار هنری در وصف جنگ به خوبی در فضای مترو مشهود است. خط ۴ مترو بعد از مرگ استالین افتتاح شد.​
مسکو امروزه دارای ۱۲ خط و ۱۷۷ ایستگاه است که اکثرا در زیر زمین قرار دارند. این مترو دارای یکی از عمیق‌ترین سیستم‌های زیر زمینی در جهان است به عنوان نمونه ایستگاه پارک پوبدی که در سال ۲۰۰۳ تکمیل شد، ۸۴ متر زیر زمین و دارای طولانی‌ترین پله برقی در اروپاست.​
شبکه ۲۰۰ کیلومتری مترو مسکو یکی از شلوغ‌ترین متروهای جهان است و به بیش از ۹ میلیون مسافر در روز خدمات می‌دهد. مسکو برای مقابله با مشکلات جدی حمل و نقل برنامه‌های وسیع‌تری در این زمینه دارد.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8564/مترو-مسکو-روسیه/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو اهواز

مترو اهواز

مترو اهواز شامل ۴ خط است و تا سال ۱۳۹۲ به بهره‌برداری می‌رسد.

اهواز مرکز استان خوزستان است که عملیات احداث مترو در آن آغاز شده‌ است.​
طرح متروی اهواز در سال ۱۳۸۰ پس از ۸ سال مطالعه به تصویب رسید. در این طرح احداث ۴ خط مترو تا سال ۱۳۹۲ در نظر گرفته شده ‌که در حال حاضر عملیات اجرایی خط یک آغاز شده‌ است.​
خطوط مترو​
شبکه پیشنهادی طرح قطار شهری اهواز شامل ۴ خط به طول تقریبی ۴۶ کیلومتر و عبارت است از:​
خط شمال شرقی به جنوب غربی (خط شماره ۱)،​
خط شرقی (خط شماره ۲)،​
خط شمال غربی به جنوب شرقی (خط شماره ۳)​
و خط غربی (خط شماره ۴).​
خط شماره ۱ به عنوان اصلی ترین خط از نیروگاه زرگان در شمال شرقی اهواز شروع می‌شود و پس از عبور از میدان‌های اصلی شهر، در منطقه بقایی در جنوب غربی اهواز به انتهای مسیر خود می‌رسد. طول مسیر خط ۱ بر اساس مصوبه شورای عالی ترافیک کشور ۲۳ کیلومتر و شامل ۲۴ ایستگاه است. همچنین حداکثر زمان سفر از ابتدا تا انتهای مسیر ۴۰ دقیقه برآورد شده است.​
در مسیر خط یک متروی اهواز قسمت اعظم مسیر، به صورت زیرزمینی و بخش‌هایی از آن هم، روی زمین احداث خواهد شد. به این منظور مسیر از زرگان تا فلکه فرودگاه به صورت روی زمین و از فلکه فرودگاه تا میدان کارگر در بلوار گلستان زیرزمینی احداث خواهد شد و از آن نقطه تا انتهای مسیر روی زمین خواهد بود. بر اساس پیش بینی‌ها خط یک مترو در ساعت پیک ۱۴۰۰۰ مسافر را در ساعت جابه‌جا خواهد کرد.
بر اساس این طرح، تا سال ۱۴۰۰، اهواز نزدیک به ۷۰ کیلومتر مترو خواهد داشت.​
شرکت پارس در صدد تامین ۱۲۰ دستگاه واگن مترو خط یک شهری اهواز است. این طرح که طی ۴۲ ماه به اتمام می رسد، ۱۰۲ میلیون یورو صرفه جویی ارزی در پی دارد.​
ارائه خدمات گارانتی و تامین لوازم یدکی برای مدت پنج سال به عهده شرکت پارس خواهد بود.​
پیش از این گفته شده بود خط یک مترو اهواز به همراه ۴ خط دیگر آن، از محدوده شهری تاریخی متعلق به دوره اردشیر به نام هرمز اردشیر عبور می‌کند و به همین علت فعالیت مترو در این محدوده متوقف شده بود.​
در حال حاضر کاوش‌های باستان شناسی در ۲۸ ایستگاه خط یک مترو اهواز ادامه دارد و همچنان هیات باستان شناسی به دنبال شواهدی از شهر هرمز اردشیر هستند.​
هرمز اردشیر از جمله شهرهای مهم دوره ساسانی است.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8561/مترو-اهواز/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو تبریز

مترو تبریز

عملیات اجرایی مترو تبریز از سال ۱۳۸۰ آغاز شده ‌است.

مترو (قطار شهری) تبریز مرکز استان آذربایجان شرقی، منطقهٔ ایل‌گلی در جنوب شرقی شهر را پس از عبور از مرکز شهر به منطقهٔ لاله در جنوب غربی متصل خواهد کرد.​
سازمان
سازمان قطار شهری تبریز در سال ۱۳۸۰ تأسیس و راه‌اندازی شد. هیئت مدیره این سازمان از ۵ نفر اصلی و یک نفر علی‌البدل شامل شهردار، مدیر سازمان قطار شهری، معاون عمرانی استاندار و ۳ نفر صاحب‌نظر تشکیل شده‌ است. شورای سازمان قطار شهری تبریز نیز متشکل از استاندار، شهردار و یک نفر کارشناس است.​
خطوط
متروی تبریز از چهار خط تشکیل شده ‌است:​
خط یک به‌ طول ۱۸ کیلومتر که ایل‌گلی را به کوی لاله متصل خواهد کرد، شامل ۱۸ ایستگاه است.​
خط دو به ‌طول ۲۰ کیلومتر که دانشگاه آزاد را به قراملک منتهی خواهد ساخت، شامل ۲۰ ایستگاه است.​
خط سه به‌ طول ۱۲ کیلومتر که میدان آذربایجان را به بزرگراه شهید کسایی متصل خواهد کرد، شامل ۱۴ ایستگاه است.​
خط چهار به‌ طول ۱۰ کیلومتر که به ‌صورت حلقوی خطوط سه‌گانه را به هم وصل خواهد کرد، شامل ۱۰ ایستگاه است.​
خط یک
خط یک مترو تبریز که از ایل‌گلی تا کوی لاله ادامه خواهد یافت، در سال ۱۳۸۰ به تصویب رسید. این خط از چهار بخش تشکیل یافته‌ است:​
بخش اول خط یک مترو تبریز که به صورت زیرگذر کم‌عمق خواهد بود، از طریق ضلع غربی بلوار شهید باکری ایل‌گلی را به سه‌ راه راهنمایی متصل خواهد کرد.​
بخش دوم خط یک مترو تبریز از سه راهی راهنمایی آغاز شده و تا میدان دانشگاه ادامه خواهد یافت؛ این بخش به صورت تونل کم‌عمق در کنارهٔ جنوبی رودخانهٔ قوری ‌چای خواهد بود؛ همچنین پل غیر همسطحی نیز بر روی بلوار ۲۹ بهمن برای عبور مترو تعبیه شده ‌است.​
بخش سوم خط یک مترو تبریز که به ‌صورت تونل عمیق خواهد بود، از میدان دانشگاه تا میدان ساعت و سپس میدان ۲۲ بهمن و چهارراه لاله ادامه خواهد یافت.​
بخش چهارم خط یک مترو تبریز که به ‌صورت زیرگذر کم ‌عمق خواهد بود، از چهار راه لاله شروع‌ شده و به دپوی لاله منتهی خواهد شد.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8557/مترو-تبریز/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو دهلی‌نو‌ هند

مترو دهلی‌نو‌ هند

مترو دهلی‌نو یکی از درآمدزاترین متروهای جهان، روزانه ۸۵۰هزار نفر را جا‌به‌جا می‌کند.

مترو دهلی‌نو – پایتخت هند- دارای ۳ خط و ۶۸ ایستگاه است که روزانه ۸۵۰هزار نفر را جا‌به‌جا می‌کند. دهلی دارای۷۶٫۷ کیلومتر خط مترو است.​
مترو دهلی بعد از کلکته سریع‌ترین سیستم انتقال در هند و ترکیبی از خطوط مختلف است.​
مترو دهلی به دلیل اقدامات زیست محیطی جوایز زیادی از سازمان‌های مختلف از جمله سازمان ملل، رینا و ایزو دریافت کرده است و در واقع اولین مترو دارای ایزو ۱۴۰۰۱ است.​
در سال ۲۰۰۷ مترو دهلی یکی از پنج سیستم‌ متروهای درآمدزا در جهان بود. در سال مالی ۲۰۰۸ یک صد میلیون دلار درآمد و قبل از پرداخت مالیات ۳٫۹۸ میلیون دلار سود داشت.​
فاز اول عملیات احداث مترو در ۲۴ دسامبر ۲۰۰۲ افتتاح شد.​
مترو دهلی اولین بار در سال ۱۹۶۰ در طرح مستر دهلی مطرح و مراحل قانونی آن در قرارداد شرکت مترو در سال ۱۹۷۸ عنوان شد. تصمیم واقعی ساخت مترو مارس ۱۹۹۵ بود. بعد از پشت سر گذاشتن مشکلات قبلی احداث مترو کلکته که به دلایل مختلف سیاسی، فنی و بوروکراسی ۱۲ بار به تاخیر افتاده بود، این بار شرکت مترو با‌جدیت و اختیار کامل با بکار‌گیری نیروی انسانی، برگزاری مناقصات و کنترل بودجه کار خود را آغاز کرد.​
عملیات فیزیکی اول اکتبر ۱۹۹۸ آغاز شد. صرف‌نظر از برخی اختلاف‌نظر‌های فنی، کار پیشرفت داشت به طوری که ۲۴ دسامبر ۲۰۰۲ فاز اول افتتاح و با سه سال تاخیر به دلیل کمبود بودجه در دسامبر ۲۰۰۵ تکمیل شد.​
فاز ۱ شبکه، به طول ۶۵٫۱۱ کیلومتر (۱۳٫۰۱ کیلومتر زیر‌زمین و ۵۲٫۱۰ کیلومتر روی زمین) است.​
فاز ۲، به طول ۱۲۸ کیلومتر، ۷۹ ایستگاه و %۳۷ پیشرفت فیزیکی تا سال ۲۰۱۰ به بهره‌برداری کامل می‌رسد. هم اینک بخشی از آن در حال کار است.​
فاز ۳، به طول ۱۱۲ کیلومتر تا سال‌۲۰۱۵ و فاز ۴ به طول ۱۰۸٫۵ کیلومتر تا سال‌۲۰۲۰ به بهره‌برداری خواهند رسید.​
با گسترش شهرها شبکه مترو نیز گسترش خواهد یافت و در مجموع ۴۱۳ کیلومتر طول خط‌های مترو دهلی طی سال‌های آتی خواهد بود.​
دهلی دارای۷۰ قطار در ۳ خط و هر قطار شامل ۴ واگن سبک از جنس استیل است و ظرفیت ۲۴۰ مسافر نشسته و ۴۰۰ مسافر ایستاده را دارد.​
قطارها از ساعت ۶ بامداد تا ۲۳ هر ۴:۳۰ – ۳ دقیقه یک بار تردد می‌کنند. سیستم تهویه و درجه حرارت واگن‌ها بین ۲۲-۲۰ درجه سانتی‌گراد است. سرعت قطار کمتر از ۸۰ کیلومتر در ساعت و زمان ایستادن در هر ایستگاه ۲۰ ثانیه است.​
تمام ایستگاه‌های مترو به طور دائم با بیش از ۱۲۰۰ دوربین مدار بسته کنترل می‌شوند. پلیس مترو جهت رعایت قوانین در تمام ایستگاه‌ها حضور دارد. مترو دهلی همچنین جزو معدود متروهای دنیاست که دارای ماموران مترو با لباس‌های مخصوص است. تلفن‌های داخلی به منظور ارتباط فوری میان مسافران و راننده در هر قطار تعبیه شده است.​
هر گونه خوردن، نوشیدن، کشیدن سیگار و جویدن آدامس داخل واگن‌ها ممنوع است. سیستم اعلام خودکار هر ایستگاه به دو زبان هندی و انگلیسی است.
در دهلی امکان خرید بلیت از سه طریق امکان‌پذیر است:​
• کارت هوشمند: که اعتبار آن از آخرین تاریخ استفاده یک سال است. قیمت آن ۵۰ تا ۸۰۰ روپیه و شامل %۱۰ تخفیف است. برای خرید کارت جدید ۵۰ روپیه باید هزینه کرد. این کارت برای تردد مداوم مناسب است.​
• RFID: تنها برای یک بار سفر و در همان روز خرید اعتبار دارد و قیمت آن بسته به مسافت طی شده ۶ تا ۲۲ روپیه است​
• توریست کارت: با این کارت‌ها می‌توان به صورت نامحدود از مترو در یک مقطع زمانی کوتاه استفاده کرد. توریست کارت‌ها یک روزه و ۳ روزه هستند و قیمت آن‌ها به ترتیب ۷۰ و ۲۰۰ روپیه است.
شاید برایتان جالب باشد که بحث مترو در هند جدی است و در سال ۲۰۰۳ کتابی هم در این مورد به چاپ رسید.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8554/مترو-دهلی‌نو‌-هند/
 

Ashkan-kamrani

عضو جدید
مترو مشهد

مترو مشهد

در شهر مقدس مشهد روزانه ۳٫۵ میلیون نفر جابجا می‌شوند، این میزان طی ۱۰ سال آینده به ۵ میلیون جابجایی در روز می‌رسد.

در شهر مقدس مشهد در شمال شرقی استان خراسان رضوی روزانه ۳٫۵میلیون نفر جابه‌جا می‌شوند، این میزان طی ۱۰ سال آینده به ۵ میلیون جابجایی در روز می‌رسد.​
بر اساس مطالعات جامع حمل و نقل شهر مشهد و مطالعات توسعه شبکه حمل و نقل ریلی توسط پژوهشکده حمل و نقل دانشگاه صنعتی شریف، مشهد نیازمند ۴ خط مترو است. حتی توسعه خطوط مترو به شهرهای جدیدی چون گلبهار در شمال و بینالود در جنوب نیز پیش‌بینی و مراحل تصویب آن نیز سپری گردیده است.​
۴ خط مترو به طول ۷۴ کیلومتر برای مشهد پیش‌بینی شده است:​
خط یک: فرودگاه شهید هاشمی‌نژاد به وکیل‌آباد، ۲۵کیلومتر از شرق به غرب و برعکس
مسیر خط ۱ قطار شهری مشهد از فرودگاه شهید هاشمی‌نژاد تا انتهای بلوار وکیل‌آباد ۲۵ کیلومتر را در بر می‌گیرد، عملیات اجرایی ۱۹ کیلومتر از این مسیر (نخریسی به وکیل آباد) از آذر ماه سال ۱۳۷۹ آغاز گردیده است، ۵/۱۰ کیلومتر به صورت زیرزمینی در تونل کم‌‌ عمق و ۵/۸ کیلومتر در مسیر همسطح طی خواهد شد. این خط در میدان تقی آباد (ایستگاه شریعتی) خط دو را قطع می‌کند.​
خط دو: رضاشهر به طبرسی شمالی، به طول حدود ۱۴ کیلومتر (از جنوب به شمال و برعکس)
مسیر خط ۲ قطار شهری مشهد از انتهای طبرسی شمالی پایین روستای کشف شروع می‌شود و به بسیاری از مراکز پرجمعیت آن منطقه سرویس‌دهی مستقیم دارد.​
بعضی از مراکز جمعیتی مجاور که عمدتا طبقات محروم در آنجا ساکن هستند با طی کمترین فاصله به یکی از ایستگاه‌های خط ۲ دسترسی خواهند داشت و در ادامه پس از قطع کمربندی صد متری (بزرگراه بسیج) این خط از منطقه طلاب و با فاصله اندکی از چهار ‌راه مقدم طبرسی عبور خواهد کرد و سپس به میدان راه‌آهن و به میدان شهدا ادامه مسیر خواهد داد.​
در ادامه این خط با عبور از میدان سعدی و میدان تقی‌آباد ضمن عبور از ایستگاه تقاطعی با خط یک دسترسی ویژه‌ای به زیست‌خاور خواهد داشت و در نهایت ایستگاه آخر خط مذکور با عبور از پارک کوهسنگی در میدان فضل بن شاذان (جام عسل) خاتمه می‌یابد.​
خط سه: شهرک ابوذر تا قاسم آباد به طول حدود ۲۴ کیلومتر (از جنوب شرق به شمال غرب و برعکس)
خط ۳ قطار شهری از ترمینال اتوبوسرانی در انتهای خیابان امام رضا (ع) و تا فلکه آب و صحن جامع رضوی ادامه داشته و با عبور از چهار‌‌ راه خسروی چهارراه شهدا به میدان شهدا می‌رسد. در این مسیر نیز بیشترین سرویس را به زائرین محترم امام رضا (ع) و اقشار متوسط ارائه می‌نماید. سپس خط تا میدان فردوسی ادامه می‌یابد و در میدان جانباز و از طریق بولوار جانباز به بزرگراه امام علی و سپس با طی تمام مسیر امامیه به اراضی امامیه رسیده و آخرین ایستگاه در محل احداث ترمینال جدید اتوبوسرانی برون شهری غرب مشهد، خواهد بود.​
در این خط طول مسیر ۱۹ کیلومتر شرق به غرب و برعکس بوده و دارای ۲۲ ایستگاه شامل ۱۱ ایستگاه زیرزمینی و ۱۱ ایستگاه همسطح است. حداکثر سرعت قطار ۸۰ کیلومتر در ساعت بوده و متوسط سرعت ۳۶ کیلومتر در ساعت است. همچنین ظرفیت جابجایی مسافر تا ۲۰۰۰۰ نفر در ساعت در هر جهت در نظر گرفته شده و مساحت اراضی ۴۶ هکتار است.​
خط چهار : شهرک شهید رجایی به خواجه ربیع به طول حدود ۱۴ کیلومتر (از شرق به شمال و برعکس)
خط ۴ قطار شهری مشهد از خواجه ربیع آغاز و با عبور از میدان شهدا با امتداد به سمت حرم مطهر از ضلع شمالی حرم مطهر عبور کرده و از میدان مصلی به سمت قلعه ساختمان و جاده سرخس طی مسیر خواهد کرد. این خطوط پس از احداث و بهره‌برداری بیشترین خدمت را به اقشار متوسط و محروم مشهد خواهد نمود ضمن این که با عبور دو خط از دو سمت حرم مطهر بهترین دسترسی به حرم مطهر را برای زائران و مجاوران فراهم خواهد داشت.​
قرارداد مربوط به خرید واگن‌های مترو مشهد با کشور چین نیز منعقد شده است. بیشتر قطعات استاندارد اروپا را داشته و در چین مونتاژ می‌شوند.​
خط یک مترو مشهد شامل سه قطار و هر یک دارای ۲۰ واگن و در مجموع ۶۰ واگن است.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/8550/مترو-مشهد/
 

Similar threads

بالا