مناطق عملیاتیش رو میدونین کجاها محسوب میشه؟
- ۳.۱
شرکت
ملی مناطق نفتخیز جنوب
شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، (به اختصار NISOC) یکی از شرکت‌های زیرمجموعهٔ شرکت ملی نفت ایران است. این شرکت، هم‌اکنون بیش از ۸۰٪ درصد نفت و ۱۶٪ درصد گاز ایران را تولید می‌کند؛ به طوری که روزانه معادل ۳ میلیون بشکه نفت خام، ۸۰۰ میلیون فوت مکعب گاز طبیعی و ۱۵۰ هزار بشکه میعانات گازی تولید می‌نماید. مناطق نفتخیز جنوب، بزرگترین تولیدکننده نفت ایران و یکی از بزرگترین شرکت‌های نفتی در جهان است. دفتر مرکزی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب در شهر اهواز مستقر می‌باشد.
[h=2]محتویات[/h]
[h=2]تاریخچه[/h]
چاه شماره یک نفتون مسجدسلیمان، اولین چاه خاورمیانه
پس از کشف نفت در شهر مسجد سلیمان، در سال ۱۲۸۷ خورشیدی، مرکز مدیریت فعالیت‌های نفتی ایران با مدیریت کارشناسان بریتانیایی در شهر مسجدسلیمان تاسیس شد. در آغاز دهه ۱۳۵۰ خورشیدی، به دلیل شتاب گرفتن روند فعالیت‌های تولید نفت و گاز و عملیات اکتشاف و حفاری، «شرکت خاص خدمات نفت ایران» (اسکو) به عنوان شرکت پیمانکار طرف قرارداد شرکت ملی نفت ایران، تشکیل و انجام تمامی فعالیت‌های اکتشافی، برنامه‌ریزی و اجرای عملیات حفاری، نصب و راه‌اندازی تاسیسات و خطوط لوله، مطالعه میدان‌ها و تهیه طرح پیشنهادی برنامه‌های توسعه و ازدیاد ظرفیت برداشت و نیز برآورد بودجه‌های ارزی و ریالی را به عهده گرفت.
دفتر مرکز اسکو در شهر آبادان قرار داشت. در کنار اسکو، «شرکت عملیات غیرصنعتی» نیز تمامی فعالیت‌های غیرصنعتی را که از وظایف اصلی تولیدی در مراحل مختلف تفکیک می‌باشد، عهده‌دار شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران و آغاز جنگ ایران و عراق، وظایف شرکت‌های فوق به شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب واگذار شد و دفتر اصلی شرکت نیز٬ از شهر آبادان به اهواز منتقل گردید.
این شرکت از دو شاخه اصلی تشکیل شده است :
- مدیریت‌ها و بخش‌های ستادی
- شرکت‌های تابعه
[h=2]مدیریت‌ها و بخش‌های ستادی[/h] مدیریت‌ها و بخش‌های ستادی شامل شرکت‌های زیر است :
- مدیریت تولید
- مدیریت امور فنی
- مدیریت مهندسی و ساختمان
[h=3]مدیریت تولید[/h]
مدیریت تولید، به منظور بهره‌برداری صحیح از منابع نفت و گاز در جهت تحقق اهداف وزارت نفت، فعالیت می‌کند. وظایف این مدیریت عبارتند از :
- آموزش کارکنان در کلیه سطوح سازمانی.
- رعایت قوانین بهینه سازی تأسیسات فرآورشی متناسب با نیازهای برنامه شده.
- پیگیری مقابله با آلودگی‌های زیست محیطی، کاهش حوادث و کنترل عوامل زیان‌آور در محیط کار.
- بهبود مستمر عملکرد سازمان مبتنی بر نظام مدیریت یکپارچه.
[h=3]مدیریت امور فنی[/h] مدیریت امور فنی مسئول برنامه‌ریزی جهت تولید و توسعه بهینه و صیانتی مخازن نفت و گاز درخصوص شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب می‌باشد.
بطور کلی راهبردهای کلان مدیریت امور فنی عبارتند از:
- برنامه ریزی برای کسب اطلاعات مهندسی
- تدوین برنامه‌های مطالعات زمین شناسی و مخازن
- ارائه برنامه توسعه بهینه مخازن
- ارائه برنامه‌های تولید نفت و گاز و تزریق گاز
- ارائه برنامه‌های اصلاح و ازدیاد برداشت
- برنامه ریزی جمع‌آوری کلیه گازهای همراه تولیدی
مدیریت امورفنی از سه معاونت و دو اداره تشکیل شده‌است:
- معاونت مهندسی نفت
- معاونت زمین‌شناسی
- معاونت حفاری
- اداره بازرسی فنی و خوردگی فلزات
- اداره شیمیائی و آزمایشگاه‌های مرکزی
[h=3]مدیریت مهندسی و ساختمان[/h]
مدیریت مهندسی و ساختمان، از ارکان متشکله شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب و مهمترین بخش این شرکت می‌باشد، که سالانه در حدود ۸۵٪ بودجه
شرکت ملی نفت ایران را به خود اختصاص می‌دهد، به عنوان سازمان طراحی، مهندسی، اجرائی طرح های سرمایه‌ای و در بعضی از موارد پروژههای تعمیراتی این صنعت می‌باشد، که با جمعی حدود پنج هزار نفر نیروی انسانی، مسئولیت انجام و یا نظارت بر تبدیل طرح‌ها و پروژههای صنعتی و عمرانی را از قوه به فعل بر عهده دارد.
طبیعت کار و طیف اجرایی عملیات در این حوزه مدیریت، مستلزم سازمانی تخصصی و وسیع در کلیه رشته‌های فنی است. اهم وظایف مدیریت مهندسی و ساختمان شرکت مناطق نفتخیز جنوب، شامل انجام یا نظارت بر امر طراحی و اجرایی طرح‌ها و پروژههای صنعتی و عمرانی این شرکت، می‌باشد.
این وظایف، شامل مراحل زیر است :
۱. مهندسی مقدماتی۲. مهندسی تفصیلی۳. عملیات اجرایی طرح‌ها و پروژه‌ها۴. بازسازی و بهینه سازی تأسیسات
[h=3]مدیریت منابع انسانی[/h] اهداف
مدیریت منابع انسانی، در فراهم آوردن زمینه‌های رضایت شغلی بیشتر در میان کارکنان، ساده سازی فرآیندها و کوتاه کردن زمان ارائه خدمات، افزایش مهارت‌های کارکنان، بالا بردن سطح کیفیت خدمات رفاهی برای کارکنان و توسعه ورزش در شرکت مناطق نفتخیز جنوب خلاصه می‌شود.
[h=2]شرکت‌های تابعه[/h] شرکت‌های تابعه شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب عبارتند از :
[h=3]شرکت نفت و گاز کارون[/h]
شرکت نفت و گاز کارون، به عنوان بزرگترین شرکت فرعی تابعه شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب با توان تولیدی بیش از یک میلیون و چهل هزار بشکه نفت در روز از حدود ۴۷۵ حلقه چاه از
میدان نفتی اهواز،
میدان نفتی منصوری،
میدان نفتی آب تیمور و
میدان نفتی رامین، نقشی حیاتی را در مجموعه تولید نفت و گاز کشور به عهده دارد.
در میان
شش حوزه نفتی تحت مسئولیت این شرکت،
میدان نفتی اهواز، با تولید ۷۳۰ هزار بشکه نفت در روز
بیشترین و مخزن رامین با تولید ۳۰۰۰ بشکه در روز
کمترین سهم تولید نفت این شرکت را عهده دار می‌باشند.
گازهای همراه مراحل اول
میدان نفتی اهواز، به میزان ۷۰۰ میلیون فوت مکعب در روز به کارخانه گاز و گاز مایع شماره ۶۰۰ منتقل شده و پس از فرآورش، به
شرکت ملی گاز ایران تحویل داده می‌شود.
گازهای همراه سایر مراحل تفکیک نیز به میزان ۱۳۸ میلیون فوت مکعب در روز، پس از ارسال به ایستگاه‌های تقویت فشار و فشار افزایی به کارخانه‌های گاز و گاز مایع شماره ۷۰۰ و ۸۰۰ تحویل گردیده و پس از مایع گیری و تبدیل به گاز خشک و استحصال حدود ۳۰ هزار بشکه مایعات گازی در روز نهایتاً به
شرکت ملی گاز ایران تحویل داده می‌شود.
[h=3]شرکت نفت و گاز مارون[/h]
شرکت نفت و گاز مارون، به عنوان یکی از شرکت‌های تابعه شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، راهبری عملیات تولید، فرآورش و انتقال نفت و گاز و همچنین نگهداری و بهینه سازی تأسیسات مربوط به میادین
مارون،
کوپال و
شادگان را به عهده دارد.
این شرکت با تولید روزانه بیش از ۶۰۰ هزار بشکه
نفت خام، ۴۰۰ میلیون فوت مکعب
گاز و ۵/۲۴ هزار بشکه
گاز مایع و همچنین تزریق روزانه حدود ۱۰۰۰ میلیون فوت مکعب گاز در مخازن
آسماری مارون و کوپال، دارای ۶ واحد بهره برداری، ۵ واحد نمکزدایی، ۶ واحد تقویت فشار گاز، ۲ واحد گاز و گاز مایع، ۲ ایستگاه تزریق گاز، ۲ مجتمع تفکیک، یک واحد لخته گیر و یک واحد تلمبه خانه آب خام می‌باشد.
[h=3]شرکت نفت و گاز گچساران[/h]
شرکت نفت و گاز گچساران، بر اساس سیاست‌ها و برنامه‌های
وزارت نفت مبنی بر ایجاد کیفیت و تحول در نحوه اداره فعالیت‌های مبتنی بر سیاست شکل گیری بنگاه‌های اقتصادی و بمنظور کارائی و اثر بخشی سازمان‌ها و همچنین ایجاد بهره جوئی از فن آوری و آماده سازی بستر لازم برای مدیریت در جهت ارتقای سطح کیفی و کمی صنعت نفت، بعنوان یکی از شرکت‌های تابعه شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب، در سال ۱۳۷۸ تشکیل گردید.
این شرکت به لحاظ موقعیت ممتاز جغرافیائی و گستردگی آن در استان‌های
کهگیلویه و بویراحمد،
فارس،
بوشهر،
خوزستان و
اصفهان از ویژگی خاصی برخوردار است و در حال حاضر، دارای توانائی تولید بیش از ۷۵۰ هزار بشکه در روز، از میادین فعال
گچساران،
بی بی حکمیه،
رگ سفید-۲،
پازنان-۲،
بینک،
گلخاری،
نرگسی،
چلینگر،
گرنگان،
سیاهمکان و
سولابدر می‌باشد و همچنین مسئولیت توسعه و تولید از میادین نفتی تحت برنامه خویز، کیلورکریم، زاغه، رودک و چهاربیشه با ظرفیت مجاز تولید ۱۷ هزار بشکه در روز را نیز بر عهده دارد.
به طور کلی شرکت نفت و گاز گچساران مسئولیت تولید از ۱۶ میدان نفتی با استفاده از ۵۸۸ حلقه چاه، ۱۰ واحد بهره برداری، ۳ کارخانه نمکزدائی، ۱۰ ایستگاه تقویت فشار و تزریق گاز، ۳ کارخانه گاز و گاز مایع، سیستم تولید و تزریق گاز پازنان، سیستم گاز آغار و دالان، ۵ آزمایشگاه شیمیایی و ۵ واحد آبرسانی را بر عهده دارد. مشخصات کلی، ابعاد کاری و تعداد و نوع چاههای تولیدی نفت و گاز این شرکت در جدول شماره-۰۱ و ۲ مندرج است.
بزرگترین میدان نفتی این شرکت،
میدان گچساران می‌باشد که با ۷۰ کیلومتر طول و ۶ تا ۱۵ کیلومتر عرض، یکی از بزرگترین مخازن کربناتی ایران می‌باشد. این مخزن طی سال‌های ۱۳۰۲ و ۱۳۰۳ هجری شمسی مورد مطالعه قرار گرفت و پس از حفاری تعدادی چاه در سال ۱۳۱۶ با تولید از چاه شماره-۳ به میزان ۲۶ هزار بشکه در روز فعالیت خود را آغاز نمود. بر اساس مطالعات انجام شده بمنظور تثبیت فشار مبنای
نفت بر روی ۱۴۳ بار تزریق گاز در این مخزن، با هدف رعایت نسبت تزریق ۱۶۰۰ فوت مکعب به ازای هر بشکه نفت تولیدی، از سال ۱۳۶۵ آغاز و هم اکنون به دلیل پائین بودن فشار مبنای نفت، تزریق گاز در ۱۶ حلقه چاه با نسبت حدود ۲۰۰۰ فوت مکعب گاز به ازای هر بشکه نفت تولیدی، ادامه دارد.
[h=3]شرکت نفت و گاز آغاجاری[/h]
شرکت نفت و گاز آغاجاری، با تولید میانگین ۷۸۳ هزار بشکه در روز نفت سبک و سنگین از هفت میدان نفتی جهت تامین خوراک پالایشگاه‌های داخلی و صادرات، همچنین ۳۰۸۷۰ بشکه مایعات گازی در روز، از جمله شرکت‌های تابعه شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب به شمار می‌رود.
[h=3]شرکت نفت و گاز مسجد سلیمان[/h]
شرکت نفت و گاز مسجد سلیمان، در دی ماه ۱۳۷۷ باالحاق چهار ناحیه نفتی لب سفید، قلعه نار،
هفتکل و
نفت سفید، به عنوان یکی از شرکت‌های فرعی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب تاسیس گردید.
این شرکت که فعالیت‌های خود را از سال ۱۳۷۸ شروع نموده، از قسمت غرب تا ۷۵ کیلومتری
پلدختر و از قسمت شرق تا ۲۵ کیلومتری
ایذه را شامل می‌شود. در حال حاضر
شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجد سلیمان دارای ۴۹۲ حلقه چاه فعال و غیر فعال، ۹ واحد بهره برداری، ۴ ایستگاه تقویت و تزریق گاز و در محدوده‌ای به طول ۱۴۰ کیلومتر فعالیت می‌نماید.
[h=3]شرکت خدمات مهندسی توربین جنوب[/h]
شرکت خدمات مهندسی توربین جنوب، از بدو شروع فعالیت‌های صنعت نفت در جنوب ایران، در کنار نیروهای تولیدکننده نفت، با عناوین مختلفی فعالیت داشته‌است.
[h=3]شرکت پیراحفاری ایران[/h]
شرکت پیراحفاری ایران، یکی از شرکت‌های تخصصی و تابع شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب است، که از ابتدای سال ۱۳۸۳ فعالیت خود را آغاز کرد. این شرکت در قالب بنگاه داری اقتصادی، از دو قسمت عمده تشکیل شده‌است، که عبارتند از :
- مدیریت امور فنی و مهندسی
- مدیریت عملیات
[h=3]شرکت خدمات ترابری و پشتیبانی نفت[/h]
شرکت خدمات ترابری و پشتیبانی نفت، با دراختیار داشتن وسایل نقلیه سبک، سنگین، اتوبوس و مینی‌بوس و ماشین‌آلات سیار و ساختمانی و عملیات ویژه خطوط لوله، از شرکت‌های منحصربفردی است، که در زمینه‌های گوناگون و متنوعی فعالیت دارد و این ویژگی یکی از بارزترین شاخص‌های این شرکت می‌باشد.
[h=3]شرکت خدمات رفاهی نفت[/h]
شرکت خدمات رفاهی نفت، بنا به جایگاه خاص خدماتی، از اواخر سال ۱۳۸۲، هدایت و راهبری کلیه فعالیت‌های واحدهای متبوع را با هدف پشتیبانی عملیات تولید و صادرات نفت و گاز جنوب بعهده گرفت.
