مشاعرۀ سنّتی

[S O R M E]

در بندم از آن دو زلف بند اندر بند
نالانم از آن عقیق قند اندر قند
ای وعده فردای تو پیچ اندر پیچ
تا کی غم هجران تو چند اندر چند

دردهای من جامه نیستند تا ز تن در آورم
چامه و چکامه نیستند تا به رشته ی سخن درآورم
نعره نیستند تا ز نای جان بر آورم
دردهای من نگفتنی ، دردهای من نهفتنی است ...

 

[\/ \/\/ | F /\ T]

دردهای من جامه نیستند تا ز تن در آورم
چامه و چکامه نیستند تا به رشته ی سخن درآورم
نعره نیستند تا ز نای جان بر آورم
دردهای من نگفتنی ، دردهای من نهفتنی است ...

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
این راز سر به مهر به عالم سمر شود

 

[آبـی]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
این راز سر به مهر به عالم سمر شود

دوست مشمار آنكه در نعمت زند
لاف يارى و برادر خواندگى
دوست آن دانم كه گيرد دست دوست
در پريشان حالى و درماندگى

 

[\/ \/\/ | F /\ T]

دوست مشمار آنكه در نعمت زند
لاف يارى و برادر خواندگى
دوست آن دانم كه گيرد دست دوست
در پريشان حالى و درماندگى

یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب
بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند

 

[آبـی]

یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب
بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند

ديشب به ياد روي تو تنها گريستم
تنهاي بي اميد چه شبها گريستم
از چنگ غم بخلوت انديشه هاي عشق
بردم پناه و بي تو در آنجا گريستم​

 

[Mahdy.T]

ديشب به ياد روي تو تنها گريستم
تنهاي بي اميد چه شبها گريستم
از چنگ غم بخلوت انديشه هاي عشق
بردم پناه و بي تو در آنجا گريستم​

ماییم و نوای بی نوایی
بسم الله اگر حریف مایی

 

[آبـی]

ماییم و نوای بی نوایی
بسم الله اگر حریف مایی

يكروز خنده زد دلم از گرمي اميد
عمري ز سرد مهری دنيا گريستم

روشن نشد ز بخت سياهم چراغ عمر
امروز از سياهي فردا گريستم​

 

[\/ \/\/ | F /\ T]

يكروز خنده زد دلم از گرمي اميد
عمري ز سرد مهری دنيا گريستم

روشن نشد ز بخت سياهم چراغ عمر
امروز از سياهي فردا گريستم​

مرا رازیست اندر دل به خون دیده پرورده
ولیکن با که گویم راز چون محرم نمیبینم

 

[ESPEranza]

يكروز خنده زد دلم از گرمي اميد
عمري ز سرد مهری دنيا گريستم

روشن نشد ز بخت سياهم چراغ عمر
امروز از سياهي فردا گريستم​

مگریز ز ما اگرچه نامد

جز رنج و بلات حاصل از ما


کز هر رنجی گشاده گردد

صد گنج طلسم مشکل از ما

 

[\/ \/\/ | F /\ T]

مگریز ز ما اگرچه نامد

جز رنج و بلات حاصل از ما


کز هر رنجی گشاده گردد

صد گنج طلسم مشکل از ما

ای ساربان آهسته ران کارام جانم میرود
وان دل که با خود داشتم با دلستانم میرود

 

[آبـی]

ای ساربان آهسته ران کارام جانم میرود
وان دل که با خود داشتم با دلستانم میرود

دیگر دل من شکسته و خسته است
زیرا یکی از دریچه ها بسته است
نه بخت فسون نه چرخ جادو کرد
نفرین به سفر که هرچه کرد او کرد​

 

[\/ \/\/ | F /\ T]

دیگر دل من شکسته و خسته است
زیرا یکی از دریچه ها بسته است
نه بخت فسون نه چرخ جادو کرد
نفرین به سفر که هرچه کرد او کرد​

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

 

[ESPEranza]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

در آتش دل بسر همی گرد

مانندهٔ مرغ بسمل از ما


تر می‌گردان به خون دیده

هر روز هزار منزل از ما

 

[آبـی]

در آتش دل بسر همی گرد

مانندهٔ مرغ بسمل از ما


تر می‌گردان به خون دیده

هر روز هزار منزل از ما

اي خداوند يکي يار جفا کارش ده
دلبر سنگ دلي سرکش و خونخوارش ده
چند روزي ز پي تجربه بيمارش کن
با طبيبان جفا کار سرو کارش ده
تا بداند که شب يار چسان ميگذرد
دولت وصل تو در مجلس اغيارش ده​

 

[ESPEranza]

اي خداوند يکي يار جفا کارش ده
دلبر سنگ دلي سرکش و خونخوارش ده
چند روزي ز پي تجربه بيمارش کن
با طبيبان جفا کار سرو کارش ده
تا بداند که شب يار چسان ميگذرد
دولت وصل تو در مجلس اغيارش ده​

همی گردی تو با مرغان در افلاک


وگرنه هر زمان بی بال و بی پر

چو مرغ هر دری گردی به هر در


گهی در آب گردی همچو ماهی

گهی چون آب باشی در تباهی

 

[\/ \/\/ | F /\ T]

در آتش دل بسر همی گرد

مانندهٔ مرغ بسمل از ما


تر می‌گردان به خون دیده

هر روز هزار منزل از ما

آمده ام که سر نهم عشق تو را به سر برم
ور تو بگوییم که نی نی شکنم شکر برم

 

[آبـی]

آمده ام که سر نهم عشق تو را به سر برم
ور تو بگوییم که نی نی شکنم شکر برم

میزدم آتش به نهال حیات
گر نه امید ثمری داشتم
گلشن حسن تو ، که شاداب باد
منهم از آن چشم بری داشتم​

 

[\/ \/\/ | F /\ T]

اي خداوند يکي يار جفا کارش ده
دلبر سنگ دلي سرکش و خونخوارش ده
چند روزي ز پي تجربه بيمارش کن
با طبيبان جفا کار سرو کارش ده
تا بداند که شب يار چسان ميگذرد
دولت وصل تو در مجلس اغيارش ده​

هرگز حسد نبردم بر منصبی و مالی
الا بر آنکه دارد با دلبری وصالی

پ ن: ببخشید تشکرام تموم شد

 

[\/ \/\/ | F /\ T]

میزدم آتش به نهال حیات
گر نه امید ثمری داشتم
گلشن حسن تو ، که شاداب باد
منهم از آن چشم بری داشتم​

من مست می عشقم هوشیار نخواهم شد
وز خواب خوش مستی بیدار نخواهم شد

 

[vinca]

من مست می عشقم هوشیار نخواهم شد
وز خواب خوش مستی بیدار نخواهم شد

دل جوش می‌زند ز تمنای وصل تو
ما را مبین که ساکن و آهسته‌ایم باز

 

[nafas z]

دل جوش می‌زند ز تمنای وصل تو
ما را مبین که ساکن و آهسته‌ایم باز

ز یزدان دان، نه از ارکان، که کوته دیدگی باشد.......................که خطی کز خرد خیزد، تو آن را از بنان بینی

 

[S O R M E]

ز یزدان دان، نه از ارکان، که کوته دیدگی باشد.......................که خطی کز خرد خیزد، تو آن را از بنان بینی

ا زدیده ستاره می بیارم .......... یا به دیده ستاره می شمرم

 

[Tybe Engineer]

ا زدیده ستاره می بیارم .......... یا به دیده ستاره می شمرم

ما همچو خرمن ریخته گندم به کاه آمیخته
هین از نسیم باد جان که را ز گندم کن جدا

 

[shaqaieq]

ما همچو خرمن ریخته گندم به کاه آمیخته
هین از نسیم باد جان که را ز گندم کن جدا

ای دل جهان به کام تو شد شد نشد نشد
دولت اگر غلام تو شد شد نشد نشد...

 

[S O R M E]

ای دل جهان به کام تو شد شد نشد نشد
دولت اگر غلام تو شد شد نشد نشد...

دانی که در غربت سخن ها عاشقانست .............. این قصه را با من بخوان باقی فسانست

 

[\/ \/\/ | F /\ T]

دانی که در غربت سخن ها عاشقانست .............. این قصه را با من بخوان باقی فسانست

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را
کاظم بهمنی

 

[Mahdy.T]

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را
کاظم بهمنی

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

 

[\/ \/\/ | F /\ T]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

یارب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

 

[S O R M E]

یارب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند
دیده ام خیره به ره ماند و نداد
نامه ای تا دل من شاد کند

 

[baran72]

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند
دیده ام خیره به ره ماند و نداد
نامه ای تا دل من شاد کند

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید