مشاعرۀ سنّتی

[Reza.P]

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ما سوا فکندی همه سایه هما را...

اگر مجنون و لیلی زنده گشتی
حدیث عشق ازین دفتر نبشتی

 

[naghmeirani]

اگر مجنون و لیلی زنده گشتی
حدیث عشق ازین دفتر نبشتی

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]يك مـــرغ گرفتــار در اين گلشن ويران[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] تنها به قفس ماند و هــَزاران همه رفتند[/FONT]​

 

[Reza.P]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]يك مـــرغ گرفتــار در اين گلشن ويران[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] تنها به قفس ماند و هــَزاران همه رفتند[/FONT]​

دلارامی که داری دل درد بند
دگر چشم از همه عالم فروبند

 

[Mitra_Galaxy]

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی..

 

[Reza.P]

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی..

اگر صد ناپسند آید ز درویش
رفیقانش یکی از صد ندانند

 

[Mitra_Galaxy]

دیشب گله زلفش اب باد همی کردم
گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودائی...

 

[Reza.P]

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی..

یکی جهود و مسلمان نزاع میکردند
چنانکه خنده گرفت از حدیث ایشانم

 

[Mitra_Galaxy]

من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
قال و مقال عالمی میکشم از برای تو...

 

[Reza.P]

من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
قال و مقال عالمی میکشم از برای تو...

و قطر علی قطر ا ذاا تفقت نهر
و نهر علی نهر اذا اجتمعت بحر

 

[lili1122]

به گوی میکده یارب سحر چه مشغله بود کهجوش شاهد و ساقی وشمع و مشعله بود
حدیث عشق که از حرف و صوت مستغنی ست به ناله دف و نی در خروش و غلغله بود
مباحثی که در آن مجلس جنون می رفت ورای مدرسه و قال و قیل مسئله بود
دل از کرشمه ساقی به شکر بود ولی ز نامساعدی بختش اندکی گله بود
قیاس کردم و آن چشم جاودانه مست هزار ساحر چو سامریش در گله بود
بگفتمش زلبم بوسه ای حوالت کن به خنده گفت کی ات با من این معامله بود
دهان یار که درمان درد حافظ داشت فغان که دقت مروّت چه تنگ حوصله بود

 

[محـسن ز]

روزگاری من و دل ساکن کوی بودیم
ساکن کوی بت عربده جویی بودیم

 

[Mitra_Galaxy]

مرغ پر نارسته چون پران شود
لقمه ى هر گربه ى دران شود

 

[محـسن ز]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شدو جان نیزهم

 

[Mitra_Galaxy]

می سوزم از فراقت روی از جفا بگردان
هجران بلای ما شد یا رب بلا بگردان....

 

[محـسن ز]

نامدگان و رفتگان از دو کرانه زمان
سوی تو می دوند هان ای تو همیشه در میان

 

[nooshafarin]

نیلگون چشـــــــم فریب انگیز رنگ آمیز تو
چون سپهر نیلگون دارد سر افســــونگری
از غم رویت بسان شاخـــــــــه ی نیلوفرم
ای تو را چشمی به رنگ شعل ی نیلوفری

 

[oli]

نیلگون چشـــــــم فریب انگیز رنگ آمیز تو
چون سپهر نیلگون دارد سر افســــونگری
از غم رویت بسان شاخـــــــــه ی نیلوفرم
ای تو را چشمی به رنگ شعل ی نیلوفری

یک چند به کودکی به استاد شدیم

یک چند به استادی خود شاد شدیم

پایان سخن شنو که ما را چه رسید

از خاک بر آمدیم و بر باد شدیم

 

[*زهره*]

ما را بآب دیده شب و روز ماجراست
زان رهگذر که بر سر کویش چرا رود

 

[elva]

در بادیه جهان دری بنمایید
وین بادیه را پا و سری بنمایید

ای خلق درین دایره سرگردان
سرگشته تر از من دگری بنمایید

 

[*زهره*]

درویش مکن ناله ز شمشیر احبا
که این طایفه از کشته ستانند غرامت

 

[vahid2007]

درویش مکن ناله ز شمشیر احبا
که این طایفه از کشته ستانند غرامت

تا توانی دلی به دست آر
دل شکستن هنر نمیباشد

 

[*زهره*]

دل ما را که ز مار سر زلف تو نجست
از لب خود به شفاخانه‌ی تریاک انداز

 

[elva]

ز دست دیده و دل هر دو فریاد
هر آنچه دیده بینه دل کنه یاد

بسازم خنجری نیشش ز پولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

 

[pani33]

ز دست دیده و دل هر دو فریاد
هر آنچه دیده بینه دل کنه یاد

بسازم خنجری نیشش ز پولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

در دلم افتاد آتش ساقيا

ساقيا آخر کجائي هين بيا ​

هين بيا کز آرزوي روي تو​

بر سر آتش بماندم ساقيا ​

 

[افشـین]

ای که دور از من و در یاد منی
با خبر باش که دنیای منی

 

[nooshafarin]

ای که دور از من و در یاد منی
با خبر باش که دنیای منی

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخســاره به کس ننمود این شاهد هرجایی

 

[jahanbakhsh727]

یاد یاران یار را میمون بود
خاصه کان لیلی و این مجنون بود

 

[jahanbakhsh727]

در دلم افتاد آتش ساقيا

ساقيا آخر کجائي هين بيا ​

هين بيا کز آرزوي روي تو​

بر سر آتش بماندم ساقيا ​

ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود
نی نام زما و نی نشان خواهد بود
زین پیش نبودیم و نبود هیچ خلل
زین پس که نباشیم همان خواهد بود

 

[Mitra_Galaxy]

در خرابات مغان نور خدا میبینم
این عجب بین که چه نوری ز کجا میبینم

 

[*زهره*]

من شکسته‌ی بدحال زندگی یابم
در آنزمان که به تیغ غمت شوم مقتول