مشاعرۀ سنّتی

[sshhiimmaa]

ماه كنعاني من مسند مصر آن تو شد
وقت آن است كه بدرود كني زندان را

 

[pashe_naz2001]

از بهر بوسه ای ز لبش جان همی دهم
اینم همی ستاند و آنم نمی دهد

 

[بشارت]

...در بوستان حریفان مانند لاله وگل
هر یک گرفته جامی بر یاد روی یاری
چشم فلک نبیند زین طرفه تر جوانی
در دست کس نبیند زین خوبتر نگاری

 

[sshhiimmaa]

يا وفا يا خبر وصل تو يا مرگ رقيب
بود آيا كه فلك زين دو سه ،كاري بكند؟

 

[pashe_naz2001]

در آن روزی که گل بی باغبان شد
شقایق مرد و قمری نیمه جان شد

 

[بشارت]

دلبرم شاهد وطفل است وبه بازی روزی
بکشد زارم و در شرع نباشد گنهش

 

[pashe_naz2001]

شبی در حال مستی بگذشتم از ویرانه ای
چشم مستم خیره شد بر کور سوی خانه ای

 

[بشارت]

یار با تو جمال ننماید
تا تو را از تو بی خبر نکند
هر که محجوب کفر ودین باشد
دست با دوست در کمر نکند

 

[elnaz66]

در این درگه که گهگه کـُه که و که کُه شود ناگه

مشو غره به امروزت ز فردایت نیی آگه

 

[مجید]

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان ترا که من هم برسم به آرزویی

 

[hamid_61]

يا تير هلاكم بزني بر دل مجروح
يا جان بدهم تا بدهي تير امان را

زين دست كه ديدار تو دل مي برد از دست
ترسم نبرم عاقبت از دست تو جان را

 

[pashe_naz2001]

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
شاید که گوشه چشمی به ما کنند

 

[ziba_tanha48]

درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس

 

[pashe_mehrabon]

سالها دل طلب جام جم از ما میکرد
وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد

 

[elnaz66]

دم غنیمت دان که دنیا یک دم است

آنکه با دم همدم است او آدم است

 

[بشارت]

تا بتابید مهر رخسارت
ذره سان گشته ایم شیدایی
محو مطلق شود همه عالم
گر نقاب از جمال بنمایی

 

[pashe_naz2001]

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

 

[بشارت]

تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد
اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد
تورا که هر چه مراد است میرود از پیش
زبی مرادی امثال ما چه غم دارد (سعدی)

 

[elnaz66]

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

نهال دشمنی بر کن که رنج بیشمار آرد

 

[mahmoud-e]

در همه جا راه تو هموار نيست
سست مپوي اين ره هموار را
رو گهري جوي كه وقت فروش
خيره كند مردم بازار را

 

[pashe_naz2001]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

 

[بشارت]

یا رب آن نو گل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از دست حسود چمنش
گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
دور باد آفت دور فلک از جان وتنش

 

[pashe_naz2001]

شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطفهای بی کران کرد

 

[بشارت]

دیدم که نه شرط مهربانیست
گر بانگ بر آورم از جفا من
گر سر برود فدای پایت
دست از تو نمیکنم رها من

 

[hamid_61]

نمي پرسي ز من،پيش از تو اي غم

چه كس در خلوت دل آشيان داشت؟

چه كس بود و چرا رفت و كجا رفت؟

چه جايي بهتر از اينجا نشان داشت؟

 

[pashe_naz2001]

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد

 

[pashe_naz2001]

دلا تا کی در این کاخ مجازی
کنی مانند طفلان خاک بازی

 

[بشارت]

یاران چه غریبانه رفتند ازین خانه
هم سو خته شمع ما هم سوخته پروانه
افتاده سری سویی گلگون شده گیسویی
دیگر نبود دستی تا موی کند شانه

 

[sshhiimmaa]

هر كه خواهد گو بيا و هر چه خواهد گو بگو
كبرو ناز و حاجب و در بان بدين در گاه نيست

 

[pashe_naz2001]

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که دوست خود روش بنده پروری داند.