مشاعرۀ سنّتی

[محـسن ز]

من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم
که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد

 

[russell]

دیریست در خود یک نفر گم کرده دارم
راهی به سمت غربت انسان بیاور

 

[cute]

رم دادن صید خود از آغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم رمیدیم

 

[russell]

ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
دین و دل و جام و جامه در رهن شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و اب

 

[محـسن ز]

بر وای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

 

[sina1]

تو صحبت محبت من باورت نبود

من ترک دوستی زتو باور نمی کنم

 

[محـسن ز]

ما را نه غم دو زخ و نه حرص بهشت است
بر دار زرخ پرده که مشتاق نگاهیم

 

[russell]

من زندگیم دست خوش باد خزان شد
ای کاش گُل عمر تو بر باد نباشد

 

[cute]

دل ز تن بردی و در جانی هنوز
دردها دادی و درمانی هنوز

 

[محـسن ز]

دو ستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

 

[سرمد حیدری]

مژدگانی بده ای دل که دگر مطرب عشق
راه مستانه زدو چاره مه نوری کرد


نه بهفت آب که رنگش بصد آتش نرود
آنچه با خرقه زاهد می انگوری کرد

 

[cute]

دوشینه شکستیم به یک توبه دو صد جام
امروز به یک جام دو صد توبه شکستیم

 

[russell]

من آن نیم که نقد دل دهم به هر شوخی

در خزانه به مهر تو و نشانه ی توست

 

[zarnaz_a]

تو غره بدان مشو که می مینخوری
صد لقمه خوری که می غلامست آنرا

 

[titisatiti]

از زبان سوسن آزاده ام آمد به گوش /کاندرین دیر کهن کار سبکباران خوشست

 

[کافر خداپرست]

تو دستگير شو اي خضر پي خجسته که من
پياده مي‌روم و همرهان سوارانند

بيا به ميکده و چهره ارغواني کن
مرو به صومعه که آنجا سياه‌کارانند!

"حافظ"

 

[phalagh]

در دام اجل هستم و از عشق تو مست
قربانی تو نموده ام هر چه که هست
جانم به مثال شیشه ای زرین بود
بر سنگ فراق خورد و صدپاره شکست​

 

[titisatiti]

در هجر تو گر چشم مرا آب روا نست / گو خون جگر ریز که معذور نماندست

 

[zarnaz_a]

ترکیب طبایع چون بکام تو دمی است
رو شاد بزی اگر چه بر تو ستمی ست
با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و غباری و دمی است

 

[کافر خداپرست]

تو با خداي خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعي، خدا بکند

عتاب يار پري‌چهره عاشقانه بکش
که يک کرشمه تلافي صد جفا بکند!

"حافظ"
(بچه‌ها! ببخشاييد، دست من فعلا از امتياز خالي است!)

 

[canopus]

دل که در دایره عشق در آورد مرا
همچو شمع آتش سودابسر آورد مرا

 

[winter]

ای دوست برای دوست جان باید داد

در راه محبت امتحان باید داد​

تنها نبود حرف محبت گفتن​

یک مرتبه هم عمل نشان باید داد​

 

[ghisoo_tala]

او مظهر عشق بود ومن مظهر ننگ​

وقتی که فشردمش، به آغوشم تنگ​

لرزید دلش، شکست و نالید که: آخ​

ای شیشه چه میکنی تو در بستر سنگ؟!​

کارو

 

[winter]

گفتم غم تو دارم

گفتا غمت سراید​

گفتم که ماه من شو​

گفتا اگر براید​

 

[sisah]

دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند
پنهان خورید باده که تعزیر می‌کنند

ناموس عشق و رونق عشاق می‌برند
عیب جوان و سرزنش پیر می‌کنند

 

[gh_engineer]

دل دردمند سعدی، ز محبت تو خون شد
نه به وصل می‌رسانی، نه به قتل می‌رهانی

 

[sisah]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش

 

[ghisoo_tala]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش

شمع دانی به دم مرگ به پروانه چه گفت ؟​

گفت ای عاشق دیوانه فراموش شدی،​

سوخت پروانه ولی خوب جوابش داد:​

طولی نکشد تو نیز خاموش شوی.​

 

[sisah]

یا رب این آتش که در جان من است
سرد کن زان سان که کردی بر خلیل

من نمی‌یابم مجال ای دوستان
گر چه دارد او جمالی بس جمیل

 

[kooshajimbo]

لطیف کرم گستر کار ساز
که دارای خلق است و دانای راز