مشاعرۀ سنّتی

[*zahedan]

دلی پُـر دارم و صد غصّـــــــــــــــه دارم
به دردم گوش کن تا غـــــــــــــم ببارم
دمی با من بخوان این شعــــــر لطفاً
بمان تا آخـــــرين واژه كـنــــــــارم

 

[حميدرن]

من مست و تو دیوانه ما را که برد خانه
صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه
در شهر یکی کس را هشیار نمی بینم
هر یک بدتر از دیگر شوریده و دیوانه

 

[toghrol1]

من مست و تو دیوانه ما را که برد خانه
صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه
در شهر یکی کس را هشیار نمی بینم
هر یک بدتر از دیگر شوریده و دیوانه

هـر طـایـفه با قومی خویشی و نسب دارند
من با غم عشق تو خویشی و نسب دارم
"مولانا"

 

[ranalean]

مـن هیچ ندانم که مرا آن که سرشت
از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت

جامی و بتی و بربطی بر لب کشت
اين هر سه مرا نقد و ترا نسیه بهشت

"خیام"

 

[حميدرن]

تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

 

[lilium.y]

تا قلم موی خیالت یادگاری میکشم
یک قفس بی پنجره با یک قناری میکشم

بی تو باران می شود این بغض های لعنتی
پشت پلکم انتظارت را بهاری میکشم

 

[نازنین فاطیما]

تا قلم موی خیالت یادگاری میکشم
یک قفس بی پنجره با یک قناری میکشم

بی تو باران می شود این بغض های لعنتی
پشت پلکم انتظارت را بهاری میکشم

من ازآن روز که دربندتوام آزادم
پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

سعدی

 

[lilium.y]

می رسد روزی که شرط عاشقی دلدادگی ست
آن زمان، هر دل فقط یک بـــــار عاشق می شود...

 

[نازنین فاطیما]

دلداده کسی بودکه دل داده به دلدار
دلبر دل من برده ودلباخته ام من

 

[lilium.y]

نترسم که با دیگری خو کنی تو با من چه کردی که با او کنی؟

 

[*zahedan]

يك سينه حرف هست، ولي نقطه‌چين بس است

خاتون دل و دمــــــــــاغ ندارم....همين بس است

 

[reza_ho94]

دل به دل دلان را شاعر بی دلان را / دل ما بی دل شد دل تو با دل شد

 

[ranalean]

دل به دل دلان را شاعر بی دلان را / دل ما بی دل شد دل تو با دل شد

البته باید با حرف "ت" شروع میشد!


در این سرای بی کسی، کسی به در نمیزند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند

(هوشنگ ابتهاج)

 

[*zahedan]

دلبری با دلبـری دل از کفم دزدیـد و رفت
هر چه کردم ناله از دل سنگدل نشنید و رفت

گفتمش ای دلربا ، دل بر ز دل بردن چه سود
از ته دل بر من دیوانه دل خنـدیـد و رفت

 

[old eng]

دلبری با دلبـری دل از کفم دزدیـد و رفت
هر چه کردم ناله از دل سنگدل نشنید و رفت

گفتمش ای دلربا ، دل بر ز دل بردن چه سود
از ته دل بر من دیوانه دل خنـدیـد و رفت

تو نه چنانی که منم من نه چنانم که تویی		تو نه بر آنی که منم من نه بر آنم که تویی
من همه در حکم توام تو همه در خون منی		گر مه و خورشید شوم من کم از آنم که تویی
با همه ای رشک پری چون سوی من برگذری		باش چنین تیز مران تا که بدانم که تویی
دوش گذشتی ز درم بوی نبردم ز تو من		کرد خبر گوش مرا جان و روانم که تویی

 

[*zahedan]

يا رب، شب تاريك مرا روز مساز
تا هرچه كه در دل است را گويم باز
گويم كه چگونه رازها راز شدند
گويم كه چگونه ناله ها ساز شدند
گويم كه چرا عاشق ديوانه نخفت
تا هرچه كه داشت در دلش ، با تو بگفت

 

[حميدرن]

تو نه چنانی که منم من نه چنانم که تویی		تو نه بر آنی که منم من نه بر آنم که تویی
من همه در حکم توام تو همه در خون منی		گر مه و خورشید شوم من کم از آنم که تویی
با همه ای رشک پری چون سوی من برگذری		باش چنین تیز مران تا که بدانم که تویی
دوش گذشتی ز درم بوی نبردم ز تو من		کرد خبر گوش مرا جان و روانم که تویی

یکی از عقل می لافد یکی طامات می بافد
بیا کاین داوریها را به پیش داور اندازیم

بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه
که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم

 

[حميدرن]

يا رب، شب تاريك مرا روز مساز
تا هرچه كه در دل است را گويم باز
گويم كه چگونه رازها راز شدند
گويم كه چگونه ناله ها ساز شدند
گويم كه چرا عاشق ديوانه نخفت
تا هرچه كه داشت در دلش ، با تو بگفت

تا کی گریزی از اجل در ارغوان و ارغنون
نک کش کشانت می برند انا الیه راجعون

 

[*zahedan]

نه مهری می زند در سینه ام بال
نه می کوبد به قلبم کینه ای کال
نمیدانم چه اوازیست در کوی
که جانم میکشد اینسان بدنبال

 

[حميدرن]

لبت بدیدم و لعلم بیوفتاد از چشم

سخن بگفتی و قیمت برفت لؤلؤ را


بهای روی تو بازار ماه و خور بشکست

چنان که معجز موسی طلسم جادو را


به رنج بردن بیهوده گنج نتوان برد

که بخت راست فضیلت نه زور بازو را

 

[gelayor14]

لبت بدیدم و لعلم بیوفتاد از چشم

سخن بگفتی و قیمت برفت لؤلؤ را


بهای روی تو بازار ماه و خور بشکست

چنان که معجز موسی طلسم جادو را


به رنج بردن بیهوده گنج نتوان برد

که بخت راست فضیلت نه زور بازو را

اي شب از روياي تو رنگين شده
سينه از عطر توام سنگين شده
اي به روي چشم من گسترده خويش
شاديم بخشيده از اندوه بيش
همچو باراني که شويد جسم خاک
هستيم زآلودگي ها کرده پاک

اي تپش هاي تن سوزان من
آتشي در سايهء مژگان من

 

[*zahedan]

نگاهت امتحان می گیرد از دل
چه سخت است امتحان های شفاهی...

 

[old eng]

نگاهت امتحان می گیرد از دل
چه سخت است امتحان های شفاهی...

یارب این نو گل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[*zahedan]

یارب این نو گل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

شمع ميداند به شبها محنت پروانه را
قدر عاشق را كسي داند كه داغش بردل است

 

[*ABER*]

ترسم چو بازگردی از دست رفته باشم
وز رستنی نبینی بر گور من گیاهی...

 

[حميدرن]

شمع ميداند به شبها محنت پروانه را
قدر عاشق را كسي داند كه داغش بردل است

ترا توش هنر می باید اندوخت
حدیث زندگی می باید آموخت

بباید هر دو پا محکم نهادن
از آن پس فکر بر پای ایستادن

 

[حميدرن]

ترسم چو بازگردی از دست رفته باشم
وز رستنی نبینی بر گور من گیاهی...

یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آنکه یوسف به زر ناسره بفروخته بود

 

[ranalean]

دود اگر بالا نشیند کسر شان شعله نیست
جای چشم ابرو نگیرد، گرچه او بالاتر است

 

[ranalean]

ترا توش هنر می باید اندوخت
حدیث زندگی می باید آموخت

بباید هر دو پا محکم نهادن
از آن پس فکر بر پای ایستادن

نفحات صبح دانی ز چه روی دوست دارم؟!
که به روی دوست ماند که بیفکند نقابی

 

[*ABER*]

نفحات صبح دانی ز چه روی دوست دارم؟!
که به روی دوست ماند که بیفکند نقابی

یک قهوه سر میز به یادت قجری
یک عالمه بغض با کمی در ب دری
یاد تو نشسته باز مهمان من است
مدیون منی دست به جیبت ببری...