مشاعرۀ سنّتی

[hiva13]

دیریست که با خنده ای از عشق تو نشکفت
اما به لب او همه دم خنده جانبخش

شبانگاهان که نور نقره ماه
فرو بارد به البرز
شکوه وروشنی بخشد به هر باغ
بلورین پیکرت را
چو قوئی چابک ومست
به آب چشمه ای روشن رها کن
چو گل در چشمه نور
شنا کن

 

[rezamoazami22]

شبانگاهان که نور نقره ماه
فرو بارد به البرز
شکوه وروشنی بخشد به هر باغ
بلورین پیکرت را
چو قوئی چابک ومست
به آب چشمه ای روشن رها کن
چو گل در چشمه نور
شنا کن

نماز کردم و از بیخودی ندانستم
که در خیال تو عقد نماز چون بستم

 

[کاظم2020]

نماز کردم و از بیخودی ندانستم
که در خیال تو عقد نماز چون بستم

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم
همراز عشق و هم نفس جام باده ایم​

 

[hiva13]

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم
همراز عشق و هم نفس جام باده ایم​

مرا نماز سعادت به وقت مرگ بیاموز
که با گناه فراوان خود سعید بمیرم

 

[sahar-22]

مالک الملک چنان سنجق عشاق فراشت

که کسی را هوس ملکت سنجر نکند

 

[zizigolu91]

مرا نماز سعادت به وقت مرگ بیاموز
که با گناه فراوان خود سعید بمیرم

مغرور مشو این همه بر سوز خود ای شمع
کاین سازش پروانه هم از روی حساب است

 

[zizigolu91]

مالک الملک چنان سنجق عشاق فراشت

که کسی را هوس ملکت سنجر نکند

در این دنیا کسی بی غم نباشد
اگر باشد بنی آدم نباشد

 

[rezamoazami22]

در این دنیا کسی بی غم نباشد
اگر باشد بنی آدم نباشد

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[901010]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

 

[rezamoazami22]

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

دائم گل این بستان شاداب نمیماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

 

[901010]

دائم گل این بستان شاداب نمیماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

 

[rezamoazami22]

یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد

 

[901010]

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
ز چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

 

[aynaz.m]

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
ز چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

گاهی حواسم پرت میشود
انوقتهایی که به من نگاه میکنی

 

[S&M R]

گاهی حواسم پرت میشود
انوقتهایی که به من نگاه میکنی

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آمد آخر دوستداران را چه شد؟

 

[somi91]

دردم از یار است و در مان نیز هم
دل فدای او شدو جان نیز هم

 

[rezamoazami22]

دردم از یار است و در مان نیز هم
دل فدای او شدو جان نیز هم

من دانم و نداند کس همچو من غم او
او غمگسار من بود من نیز غمگسارش

 

[somi91]

من دانم و نداند کس همچو من غم او
او غمگسار من بود من نیز غمگسارش

شب تاریک و سنگستان و مو مست
قدح از دست مو افتاد و نشکست
نگهدارنده اش نیکو نگهداشت
وگرنه صد قدح نفتاده بشکست

 

[rezamoazami22]

شب تاریک و سنگستان و مو مست
قدح از دست مو افتاد و نشکست
نگهدارنده اش نیکو نگهداشت
وگرنه صد قدح نفتاده بشکست

تو را من چشم در راهم شباهنگام
که میگیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی را

 

[اورابانی]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

 

[rezamoazami22]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

این اشک روان نگیرد آرام
این سیل دمان نمی شود بند

 

[اورابانی]

دیریست که دلدار پیامی نفرستاد
صد نامه نوشتیم و جوابی نفرستاد

 

[rezamoazami22]

دیریست که دلدار پیامی نفرستاد
صد نامه نوشتیم و جوابی نفرستاد

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با کی این بازی توان کرد

 

[اورابانی]

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
باشد که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[rezamoazami22]

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
باشد که راز پنهان خواهد شد آشکارا

این اشک بنای طاقتم ریخت
وین سیل اساس هستیم کند

 

[اورابانی]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

 

[zizigolu91]

تو را من چشم در راهم شباهنگام
که میگیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی را

آتش است این بانگ نای و نیست باد هر که این آتش ندارد نیست باد

 

[اورابانی]

آتش است این بانگ نای و نیست باد هر که این آتش ندارد نیست باد

ده روز مهر گردون افسانه است و افسون
نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا

 

[rezamoazami22]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

آتش است این بانگ نای و نیست باد هر که این آتش ندارد نیست باد

دائم گل این بستان شاداب نمی نماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

 

[اورابانی]

دائم گل این بستان شاداب نمی نماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

یا رب دل دوستان پر از غم نکنی
با تیر قضا قامت ما خم نکنی