مشاعرۀ سنّتی

[semiramis261]

مرا به عالمی افکنده است حیرانی

که در کنار زبوس و کنار نومیدم

...

منعم مکن از گریه ها، می بارمت بر دفترم
شاید تراود عطر تو، از ساقه ی شِکَر تَرَم

 

[mina.eror]

منعم مکن از گریه ها، می بارمت بر دفترم
شاید تراود عطر تو، از ساقه ی شِکَر تَرَم

شما باید با حرف ز شروع می کردین

 

[ni_rosa_ce]

منعم مکن از گریه ها، می بارمت بر دفترم
شاید تراود عطر تو، از ساقه ی شِکَر تَرَم

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم

هوادان کویش را چو جان خویش دارم

...

 

[semiramis261]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم

هوادان کویش را چو جان خویش دارم

...

من زن ، بزرگ مادر، زرتشت هام در بر
صد شعله ایزد آذر، پرورده دامن من

 

[semiramis261]

شما باید با حرف ز شروع می کردین

زلف مشکین سای سنبل، در رهم عنبر فشان
چشم خواب آلود نرگس خیره بر پا تا سرم

 

[ni_rosa_ce]

زلف مشکین سای سنبل، در رهم عنبر فشان
چشم خواب آلود نرگس خیره بر پا تا سرم

مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

که اعتراض بر اسرار عالم غیب کند

کمال سر محبت ببین نه نقص گناه

که هرکه بی هنر افتد نظر به عیب کند

...

 

[semiramis261]

مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

که اعتراض بر اسرار عالم غیب کند

کمال سر محبت ببین نه نقص گناه

که هرکه بی هنر افتد نظر به عیب کند

...

در هوای آرزو پرواز پندارم نبود
مانده ام بی بال و پر در آشیان خویشتن

 

[ni_rosa_ce]

در هوای آرزو پرواز پندارم نبود
مانده ام بی بال و پر در آشیان خویشتن

نقد صوفی نه همه صافی بیغش باشد

ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد

صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی

شامگاه نگران باش که سرخوش باشد

...

 

[semiramis261]

نقد صوفی نه همه صافی بیغش باشد

ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد

صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی

شامگاه نگران باش که سرخوش باشد

...

دائم ز دوری رخت آه و فغان کنم
در آستان عشق تو جز قیل و قال نیست

 

[ni_rosa_ce]

دائم ز دوری رخت آه و فغان کنم
در آستان عشق تو جز قیل و قال نیست

تو تا جدا شدی از من زمانه سوخت مرا

چنین بود چو گل از پیش خار برخیزد

...

 

[Coraline]

تو تا جدا شدی از من زمانه سوخت مرا

چنین بود چو گل از پیش خار برخیزد

...

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
به آن امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

 

[امیر افشار]

ما را بدلق مرقع مبین و خوار مدار
که باده نشعه دهد آنچه در صفات بود

 

[ni_rosa_ce]

ما را بدلق مرقع مبین و خوار مدار
که باده نشعه دهد آنچه در صفات بود

دیدم بدست باد گلی نوشکفته را

گفتم ببین جوانی بر باد رفته را

...

 

[Coraline]

دیدم بدست باد گلی نوشکفته را

گفتم ببین جوانی بر باد رفته را

...

ای دل نگفتمت که ز لعلش مجوی کام

هرچند کام مست نباشد مگر شراب

 

[ni_rosa_ce]

ای دل نگفتمت که ز لعلش مجوی کام

هرچند کام مست نباشد مگر شراب

با عاشقان به حال وداعی سفر بخیر

از دوری تو عاقبت چشم تر به خیر

...

 

[Coraline]

با عاشقان به حال وداعی سفر بخیر

از دوری تو عاقبت چشم تر به خیر

...

رهرو آن نیست که گهی تند و گهی خسته رود
رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود
...

 

[a_ka775]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif][/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]نهال دشمنی بر کن که رنج بیشمار آرد[/FONT]​

 

[ni_rosa_ce]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif][/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]نهال دشمنی بر کن که رنج بیشمار آرد[/FONT]​

دل را نگاه گرم تو دیوانه میکند

آئینه را رخ تو پریخانه میکند

...

 

[Coraline]

سلااااام

دلا دیشب چه میکردی تو در کوی حبیب من؟؟
الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من؟؟!!!

 

[a_ka775]

دل را نگاه گرم تو دیوانه میکند

آئینه را رخ تو پریخانه میکند

...

[FONT=times new roman, times, serif]در اين دنياى بى حاصل چرا مغرور ميگردى[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif][/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] سليمان گر شوى آخر نصيب مور ميگردی[/FONT]
​

 

[ni_rosa_ce]

[FONT=times new roman, times, serif]در اين دنياى بى حاصل چرا مغرور ميگردى[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif][/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] سليمان گر شوى آخر نصيب مور ميگردی[/FONT]
​

یا رب غم عالم به کسی تنگ نگیرد

از شهر به صحرا شدم آن هم قفسی شد

...

 

[Coraline]

یا رب غم عالم به کسی تنگ نگیرد

از شهر به صحرا شدم آن هم قفسی شد

...

دود اگر بالا نشیند کثر شأن شعله نیست
جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است

 

[لیمویی]

تو،آنی،توانی
چپانی جهانی ته استکانی....

 

[semiramis261]

تو،آنی،توانی
چپانی جهانی ته استکانی....

یک بار دگر صاعقه ی درد عیان شد
نوری زد و چرخی زد و در خویش نهان شد

 

[لیمویی]

دی میشد و گفتم صنما عهد به جای آر
گفتا غلطی خواجه در این عهد وفا نیست!

 

[elham_k]

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کوی خرابات مقام است

 

[لیمویی]

تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی...

 

[آرش رضوی]

کسی بر مشاعره هست

 

[آرش رضوی]

حوادث،انسان های بزرگ را متعالی و ادم های کوچک را متلاشی می کند

 

[آرش رضوی]

گریستن خوب نیست مگر بشود جوری گریست که چشم ها نفهمند