مشاعره با شعر سعدی

[pearan]

درد دل پیش که گویم که بجز باد صبا

کس ندانم که در آن کوی مجالی دارد


​

دگر به یار جفاکار دل منه سعدی
نمی‌دهیم و به شوخی همی‌برند از پیش

 

[arc_shl]

دگر به یار جفاکار دل منه سعدی
نمی‌دهیم و به شوخی همی‌برند از پیش

شب فراق که داند که تا سحر چند است

مگر کسی که به زندان عشق دربند است​

 

[pearan]

شب فراق که داند که تا سحر چند است

مگر کسی که به زندان عشق دربند است​

تو سبکبار قوی حال کجا دریابی
که ضعیفان غمت بارکشان ستمند

 

[arc_shl]

تو سبکبار قوی حال کجا دریابی
که ضعیفان غمت بارکشان ستمند

دلی که دید که پیرامن خطر می‌گشت

چو شمع زار و چو پروانه در به در می‌گشت​

 

[pearan]

دلی که دید که پیرامن خطر می‌گشت

چو شمع زار و چو پروانه در به در می‌گشت​

تن من فدای جانت سر بنده وآستانت
چه مرا به از گدایی چو تو پادشاه دارم

 

[salvador]

مکن سرگشته آن دل را که دست آموز غم کردی

به زیر پای هجرانش لگدکوب ستم کردی


قلم بر بی‌دلان گفتی نخواهم راند و هم راندی

جفا بر عاشقان گفتی نخواهم کرد و هم کردی


​

 

[pearan]

مکن سرگشته آن دل را که دست آموز غم کردی

به زیر پای هجرانش لگدکوب ستم کردی


قلم بر بی‌دلان گفتی نخواهم راند و هم راندی

جفا بر عاشقان گفتی نخواهم کرد و هم کردی


​

یکی درخت گل اندر فضای خلوت ماست
که سروهای چمن پیش قامتش پستند

 

[SHM.IT]

در آن نفس كه بميرم در آرزوي تو باشم
بدان اميد دهم جان كه خاك كوي تو باشم

 

[pearan]

در آن نفس كه بميرم در آرزوي تو باشم
بدان اميد دهم جان كه خاك كوي تو باشم

ما بی تو به دل برنزدیم آب صبوری
در آتش سوزنده صبوری که تواند

 

[baran 2012]

ما بی تو به دل برنزدیم آب صبوری
در آتش سوزنده صبوری که تواند

دوست میدارم من این نالیدن دلسوز را
تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

 

[pearan]

دوست میدارم من این نالیدن دلسوز را
تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

او سخن می‌گوید و دل می‌برد
و او نمک می‌ریزد و مردم کباب

 

[SHM.IT]

بار درخت علم نباشد مگر عمل
با علم اگر عمل نکني شاخ بي بري​

 

[pearan]

بار درخت علم نباشد مگر عمل
با علم اگر عمل نکني شاخ بي بري​

یا رب تو آشنا را مهلت ده و سلامت
چندان که بازبیند دیدار آشنا را

 

[baran 2012]

یا رب تو آشنا را مهلت ده و سلامت
چندان که بازبیند دیدار آشنا را

ابر و باد و مـــه و خورشید و فلـــک در کـــارنــد

تـــا تو نانی به کف آری و بـــه غفلت نخـــــــوری

همـــه از بهــر تو ســرگشته و فـــــــرمانبـــــردار
شـــرط انصاف نبــــاشد کــــه تو فـــرمــان نبــری

 

[pearan]

ابر و باد و مـــه و خورشید و فلـــک در کـــارنــد

تـــا تو نانی به کف آری و بـــه غفلت نخـــــــوری

همـــه از بهــر تو ســرگشته و فـــــــرمانبـــــردار
شـــرط انصاف نبــــاشد کــــه تو فـــرمــان نبــری

یکی آهنین پنجه در اردبیل
همی بگذرانید پیلک ز پیل

نمد پوشی آمد به جنگش فراز
جوانی جهان سوز پیکار ساز

 

[baran 2012]

یکی آهنین پنجه در اردبیل
همی بگذرانید پیلک ز پیل

نمد پوشی آمد به جنگش فراز
جوانی جهان سوز پیکار ساز

زانگه که بر آن صورت خوبم نظر افتاد
از صورت بی طاقتیم پرده بر افتاد

 

[salvador]

دلم از دست غمت دامن صحرا بگرفت

غمت از سر ننهم گر دلت از ما بگرفت



​

 

[SHM.IT]

در آن نفس که بمیرم در ارزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

 

[pearan]

در آن نفس که بمیرم در ارزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

مشو تا توانی ز رحمت بری
که رحمت برندت چو رحمت بری

 

[salvador]

یکی به سمع رضا گوش دل به سعدی دار

که سوز عشق سخن‌ های دلنواز آرد



​

 

[pearan]

یکی به سمع رضا گوش دل به سعدی دار

که سوز عشق سخن‌ های دلنواز آرد



​

دور از سببی نیست که شوریده سودا
هر لحظه چو دیوانه دوان بر در و دشتی

 

[baran 2012]

دور از سببی نیست که شوریده سودا
هر لحظه چو دیوانه دوان بر در و دشتی

یا چهره بپوش یا بسوزان


بر روی چو آتشت سپندی

 

[pearan]

یا چهره بپوش یا بسوزان


بر روی چو آتشت سپندی

یا رب تو آشنا را مهلت ده و سلامت
چندان که بازبیند دیدار آشنا را

 

[baran 2012]

یا رب تو آشنا را مهلت ده و سلامت
چندان که بازبیند دیدار آشنا را

آن قامتست نی به حقیقت قیامتست
زیرا که رستخیز من اندر قیام اوست

 

[pearan]

آن قامتست نی به حقیقت قیامتست
زیرا که رستخیز من اندر قیام اوست

تشریف داد و رفت ندانم ز بیخودی
کاین دوست بود در نظرم یا خیال دوست

 

[baran 2012]

تشریف داد و رفت ندانم ز بیخودی
کاین دوست بود در نظرم یا خیال دوست

تو را نادیدن ما غم نباشد
که در خیلت به از ما کم نباشد

 

[salvador]

گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود

وان چنان پای گرفتست که مشکل برود


دلی از سنگ بباید به سر راه وداع

تا تحمل کند آن روز که محمل برود


​

 

[pearan]

گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود

وان چنان پای گرفتست که مشکل برود


دلی از سنگ بباید به سر راه وداع

تا تحمل کند آن روز که محمل برود


​

دوش ای پسر می خورده‌ای چشمت گواهی می‌دهد
باری حریفی جو که او مستور دارد راز را

 

[baran 2012]

دوش ای پسر می خورده‌ای چشمت گواهی می‌دهد
باری حریفی جو که او مستور دارد راز را

آتشِ سوزان نکند با سپند
آنچه کند دودِ دلِ دردمنـد

 

[R a h a a M]

دانی از دولت وصلت چه طلب دارم؟ هیچ!
​

یاد تو مصلحت خویش ببرد از یادم

​

به وفای تو کزآن روز که دلبند منی​

دل نبستم به وفای کس و در نگشادم
​