اگه دیروز بود می گفتم چشم! ولی امروز مطمئنم هیچی نمیتونه درستم کنه! لعنت به این زندگی که همش توش بدبختی و دوز و کلکه! ممنون از لطفت!کامران جان از ظواهر اینجوری معلومه
باور کن تنها راهی که برات وجود داره همون راهیه که گفتم صحبت کردن با بچهها و مکاشفه و غیره فقط به عنوان راههای کمکی خوبن.
اما نباید نا امید بشی تو یکی از پستها گفته بودی امتحانش کردی اما جواب نگرفتی اولا بهم بگو دقیقا چه کار کردی دوما با این وضع نباید انتظار داشته باشی حتی در عرض یکی دو سال خوب بشی با توجه به اینکه توی صحبتا میگفتی توی خونه مشکل داری احتمالا باید تا وقتی با خانوادت زندگی میکنی و یکی دو سال بعد از اون تحت درمان باشی.
فقط چشمهاتو ببند و به روشهای درمانی اطمینان توی این مواقع ناامیدی از درمان هم باز میاد سراقت اما بهش توجه نکن و به علم روانپزشکی اطمینان کن همین مطمئنم یه روز یک دفعه میفهمی دیدت به دنیا چقدر عوض شده و چقدر میشه از اون لذت هم برد.