شعر نو

[naghmeirani]

فریدون مشیری

فریدون مشیری

يك آسمان پرنده


​

يك آسمان پرنده رها روي شاخه‌ها،
در باغ بامداد.

يك آسمان پرنده،
سرگرم شستشو
در چشمه‌سار باد!

يك آسمان پرنده،
در بستر چمن
آزاد، مست، شاد...

از پشت ميله‌ها،
بغضي به هاي هاي شكستم،
قفس مباد! ​

 

[maryam_22]

وقتی جهان رااز ریشه جهنم
و آدم رااز عدم
و سعی از ریشه ی یأس می آمد
وقتی که یک تفاوت ساده در حرف
گفتار را به کفتر تبدیل می کرد
باید به بی تفاوتی واژه هاو واژه های بی تفاوتی
مثل نان دل بست
نان را از هر طرف که بخوانی نان است



"قیصر امین پور"

 

[naghmeirani]

سعید بیابانکی

سعید بیابانکی

ای قاصدکان خوش خبر چندی است
گرد در و بام من نمی‌گردید
از قاصد روزهای بارانی
رفتید ولی خبر نیاوردید
**
ای قاصدکان خوش خبر اینجا
کار من دل گرفته بی‌صبری است
این خانه شبیه خانه نیما
از هر طرفی که می‌روی ابری است
**
در شعر اگر من و رفیقانم
از حافظ و از فروغ می‌گوییم
اما به هوای سکه‌ای زرین
پشت سر هم دروغ می‌گوییم
**
امروز اگر من و رفیقانم
تیغ آخته‌ایم بر گلوی هم
دیروز پر از بگو مگو بودیم
«ما چون دو دریچه روبه‌روی هم»
**
بی‌شاعر روزهای بارانی
«هر لحظه غمی و هر غمی دردی»
خنجر همه در کف رفیقان است
ای وای چه روزگار نامردی
**
سنگیم میان شهر سنگستان
شعر از غم ما مگر فروکاهد
شاعر! غزلی ترانه‌ای بیتی...
این شهر هوای تازه می‌خواهد
**
با وعده به هیچ می‌فروشندت
ای وای چه روزگار ارزانی
آی ای اخوان که خفته‌ای در طوس
بر خیز که سرکنی زمستانی
**
چندی است به لاک غم فرو رفته است
این شهر فسونگر برادر کش
از سکه فتاده غیرت و مردی
ما شاعرکان به سکه‌ای دلخوش
**
ای قاصدکان خوش خبر چندی است
این خانه دل گرفته کم‌نور است
آشفتگی ترانه‌های من
از دوری قیصر امین‌پور است...

 

[maryam_22]

چـه خـوب بـود
اگـر بیـن مـن و تـو
نـه رودی بـود و نـه کـوهی
و نـه سایـه هیـچ نا امیـدی
و نـه هیـچ آفـتاب تـند سوزانی
بیـن مـا فـقط راهی بـود
همـوار
و صـاف
و روشن
که قـلبهای ما را بـهم می پیـوست
که تـن های ما را بـهم می پیـوست
ولی دیگر مرا امیـد رفـتنی به چنیـن راهی نیـست ...
گامهایـم از رفـتنـی در تاریکی
به ستـوه آمده اند
تنـم آرزوی فـرامـوشی را دارد
ولی هنـوز قلبـم چـون شمـعی
می سوزد
و من بـریـن کـوره راههای نا همـوار
به امیـد دیـدار تـو
روان هستـم.


بيژن جلالي

 

[eksir]

صدای مهربان لای لايت کو ؟
لبت کو ؟ بوسه ات کو ؟ گونه هايت کو؟
نوازش های با جان آشنايت کو؟
بيا ، نور نگاهت را چراغ شامگاهم کن !
بيا آن دست های گرم را پشت و پناهم کن !
بيا
در اين سياهی ها ،
نگاهم کن ! نگاهم کن !...

 

[Dandalion]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]با توام[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ای لنگر تسکین[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ای تکانهای دل[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ای آرامش ساحل[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]با توام[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ای نور[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ای منشور[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ای تمام طیفهای آفتابی[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ای کبود ِ ارغوانی[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ای بنفشابی[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]با توام ای شور ، ای دلشوره ی شیرین[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]با توام[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ای شادی غمگین[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]با توام[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ای غم[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]غم مبهم[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ای نمی دانم[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]هر چه هستی باش[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]اما کاش...[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]نه، جز اینم آرزویی نیست:[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]هر چه هستی باش[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]اما باش[/FONT]​

قیصر امین پور​

 

[sufia89]

بیراهه رفته بودم آن شب

دستم را گرفته بود و می کشید

زین بعد

همه عمرم را بیراهه خواهم رفت...

حسین پناهی

 

[f.dehestani]

پشت دریا شهریست که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است
بامها جای کبوتر هاییست که به فواره ی هوش بشری مینگرند
دست هر کودک شهر شاخه ی معرفتیست

 

[eksir]

باز کن پنجره ها را ايدوست
هيچ يادت هست
که زمين را عطشی وحشی سوخت؟
برگها پژمردند ؟
تشنگی با جگر خاک چه کرد؟​

​

هيچ يادت هست؟
توی تاريکی شبهای بلند ،
سيلی سرما با تاک چه کرد؟
با سر و سينه گلهای سپيد
نيمه شب باد غضبناک چه کرد؟
هيچ يادت هست؟​

 

[ادمک تنها]

سلام

سلام

هستم خدمتتون

 

[amir ut]

هما مير افشار کتاب گلپونه ها

هما مير افشار کتاب گلپونه ها


باز پاييز است ...
باز اين دل از غمي ديرينه لبريز است
باز مي لرزد به خود سر شاخه هاي بيد سرگردان
باز مي ريزد فرو بر چهره ام باران


باز رنجورم خداوندا پرشانم
باز مي بينم كه بي تابم و گريانم

باز پاييز است ...
باز اين دنيا غم انگيز است
باز پاييز است و هنگام جدايي ها
باز پاييز است و مرگ آشنايي ها

 

[maryam_22]

از تهی سرشار

جویبارلحظه ها جاری ست

چون سبوی تشنه کاندر خواب بیند آب واندر آب بیند سنگ


دوستان و دشمنان را می شناسم من،

زندگی را دوست می دارم؛

مرگ را دشمن.

وای،اما با که باید گفت این؟ من دوستی دارم

که به دشمن خواهم از او التجا بردن!

جویبار لحظه ها جاری .

"مهدی اخوان ثالث"

 

[eksir]

باز کن پنجرا را
من تورا خواهم برد
به سر رود خروشان حيات
آب اين رود به سرچشمه نمی گردد باز
بهتر آنست که غفلت نکنيم از آغاز و
باز کن پنجره را ! -

 

[maryam_22]

به که می اندیشی...

به که می اندیشی؟
کیست در زاویه ی دید دو چشمان چنان جنگل تو؟
که عمیق است و پر افسون و غمین
از تو بیزارم و از ان که در اعمال خیال تو کند رقص وجود
از تو بیزارم و از بود ونبود
***
نشان از من چه می جویی،تورا دیگر نمی خواهم
حدیث دل چه می گویی، تورا دیگر نمی خواهم
به بزم باده نوشانم مجو، ساغر شکستم من
ره بیهوده می پویی، تورا دیگر نمی خواهم


هما مير افشار

 

[eksir]

من ندارم سر يأس
زير بی حوصلگی هایِ شب ، از دورادور
ضرب آهستهء پاهای كسی می آيد

 

[maryam_22]

سر می رود


گل از سبد


عطر از گل


باد از عطر


چنان که تصویر از آیینه


و زیبایی تو


از چشم من.


عمران صلاحي​

 

[amir ut]

فروغ عزيز دفتر عصيان

فروغ عزيز دفتر عصيان

​

[FONT=&quot]عاشقم، عاشق ستارهء صبح[/FONT]​

[FONT=&quot]عاشق ابرهای سرگردان[/FONT]​

[FONT=&quot]عاشق روزهای بارانی[/FONT]​

[FONT=&quot]عاشق هر چه نام تست بر آن[/FONT]​

​

[FONT=&quot]می مکم با وجود تشنهء خويش[/FONT]​

[FONT=&quot]خون سوزان لحظه های ترا[/FONT]​

[FONT=&quot]آنچنان از تو کام می گیرم[/FONT]​

[FONT=&quot]تا بخشم آورم خدای ترا![/FONT]​

 

[*** s.mahdi ***]

نمي دانستم كه نمي آيي
رويا درباد خنك آنسوي درختا ن عشق بازي مي كرد
ما سوارانديشه ي صبح
درمسيرتقديرآبي بسرعت در راه بوديم
دل ماشين چشم انتظار اداره مي تپيد
تعدادمان اندك بود
نمي دانستيم كه محبت سبز را درك مي كني يا نه
اين بودكه هرلحظه سراغ قلب ترا مي گرفتم
اگر درحوزه ي كينه هاي سياه زندگي مي كنی
چاره اي نيست كه جور ترا برگرده بكشم
ما گردنمان نازكتر از ني ترانه مي خواند
آمديم ,صحبت كرديم, خنديديم و با لاخره رسيديم
هيچ چيز زيبا تر از آواز عاشقانه ي خورشيد نيست
چشم ودلمان روشن, كه قصد پيوستن داري ...

 

[amir ut]

 

[eksir]

بوسه های تو تسکینم می دهد
خوابی شیرین
که در انتظار تعبیرش نبودی
بارانی
که دانه دانه تمیز می شود
و روی گونه من می نشیند
کاسه ئی از صدف که فرشتگانش پاک کرده اند
تا از لبخندت پر شود

این جایی تو
در آتش دست های من
و تشنه و بی امان می باری
می باری
و تسکینم می دهی

 

[amir ut]

شعری منتشرنشده از احمد شاملو

شعری منتشرنشده از احمد شاملو




سكوت‏آب
می‏تواند
خشكی ‏باشد و فریاد عطش:
سكوت‏گندم
می‏تواند
گرسنه‏گی ‏باشد و غریو پیروزمندانه‏ی قحط:
همچنان كه ‏سكوت ‏آفتاب
ظلمات ‏است ـ
اما سكوت ‏آدمی‌فقدان‏ جهان ‏و خداست:
غریو را
تصویر كن!

مهرماه 1370

 

[eksir]

روزی
خواهم امد،و پیامی خواهم آورد.
در رگ ها نور خواهم ریخت.
و صدا خواهم در داد:ای سبدهاتان پر خواب!سیب آوردم،سیب سرخ خورشید.

 

[Comet1986]

در همه خوابهايم شهري را مي بينم
و انتظار كاري ناتمام
كاري كه عمر كفاف پايانش را نمي دهد
كاري كه تمام نشود زندگي آغاز نخواهد شد
در همه خوابهایم انتهای قصه را می بینم

شاعر ماهان مهراوه

 

[eksir]

تو غمت را با من قسمت کن
علف سبز چشمانت را با خاک
تا مداد من
در سبخ زار کویر کاغذ
باغی از شعر برانگیزد
تا از این ورطه بی ایمانی
بیشه ای انبوه از خنجر برخیزد

 

[Comet1986]

بشکن سکوت شب را
و نگذار سکوت
در کوچه های بی کسی
طنين انداز شود
و لمس کن حس غريب ديوارهای تاريک را
که چگونه در بی کسی و سکوت به سر می برند.

 

[eksir]

آن دورها پونه‌زاری هست هنوز
پونه‌زاری پُر از عطرِ آهوانی
که هر عصرِ تشنه می‌آمدند
به چشمه‌ی ريواس و رازيانه می‌رسيدند
اما هرچه بو می‌کشيدند
ديگر از آن آدمی‌زاده‌ی پری‌وارِ دره‌ها
رَدی نبود.

 

[eksir]

آن دورها پونه‌زاری هست هنوز
پونه‌زاری پُر از عطرِ آهوانی
که هر عصرِ تشنه می‌آمدند
به چشمه‌ی ريواس و رازيانه می‌رسيدند
اما هرچه بو می‌کشيدند
ديگر از آن آدمی‌زاده‌ی پری‌وارِ دره‌ها
رَدی نبود.

 

[Comet1986]

از تمامی یِ صداها
صدای آشنای تو می رسد
در شعر ارابه های پا برهنه
نبض آخرینِ هوای آفتاب
از سرِ انگشتان تو آغاز می شود
امشب حال خویش را می دانم
با چشمانی سرخ و بی حاصل

 

[eksir]

نیایش من
بوسیدن آدمی است
هنوز هم رسول سادگان منم
رفیق شما
که اهل هوای علاقه اید..

 

[amir ut]

فروغ فرخزاد

فروغ فرخزاد

[FONT=&quot]اکنون نهال گردو[/FONT]
[FONT=&quot]آنقدر قد کشیده که دیوار را برای برگ های جوانش[/FONT]
[FONT=&quot]معنی کند[/FONT]