همیشه از چشم گذاشتن می ترسیدم
و آن روز نوبت من بود
چشمهایم را بستم
...
یک،دو،سه...
و باز کردم
تو گم شده بودی
و من پی تو می دویدم
هنوز من بی تو...
وقتی پیدایت کنم
دیگر چشمهایم را نخواهم بست!
رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
و آن روز نوبت من بود
چشمهایم را بستم
...
یک،دو،سه...
و باز کردم
تو گم شده بودی
و من پی تو می دویدم
هنوز من بی تو...
وقتی پیدایت کنم
دیگر چشمهایم را نخواهم بست!
یک لحظه ... زندگی تو از دست می رود
وقتی کسی که هستی تو هست می رود
شاید که اندکی بنشیند کنار تو
اما کسی که بار ِ سفر بست می رود
آنکس که دل بریده ، تو پا هم ببرّی اش
چون طفلی از کنار تو با دست می رود
رفتن همیشه راه ِ رسیدن نبوده است
گاهی مسیر جاده به بن بست می رود
(علی حیات بخش)
وقتی کسی که هستی تو هست می رود
شاید که اندکی بنشیند کنار تو
اما کسی که بار ِ سفر بست می رود
آنکس که دل بریده ، تو پا هم ببرّی اش
چون طفلی از کنار تو با دست می رود
رفتن همیشه راه ِ رسیدن نبوده است
گاهی مسیر جاده به بن بست می رود
(علی حیات بخش)
چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت
دزدیده و به جاش یک زخم همیشه گی ،
رو قلبت هدیه داده زل بزنی به جای اینکه لبریز کینه و نفرت شی
حس کنی که هنوز هم دوسش داری
چقدر سخته دلت بخواد سر تو باز به دیواری تکیه بدی
که یک بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده
چقدر سخته تو خیالت ساعت ها با هاش حرف بزنی اما
وقتی دیدیش هیچی جز سلام نتونی بگی
چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه ها تو خیس کنه اما
مجبور بشی بخندی تا نفهمه که
هنوز هم دوسش داری
چقدر سخته گل آرزو هاتو تو باغ دیگری ببینی
و هزار بار تو خودت بشکنی و اونوقت آروم زیر لب
بگی
دزدیده و به جاش یک زخم همیشه گی ،
رو قلبت هدیه داده زل بزنی به جای اینکه لبریز کینه و نفرت شی
حس کنی که هنوز هم دوسش داری
چقدر سخته دلت بخواد سر تو باز به دیواری تکیه بدی
که یک بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده
چقدر سخته تو خیالت ساعت ها با هاش حرف بزنی اما
وقتی دیدیش هیچی جز سلام نتونی بگی
چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه ها تو خیس کنه اما
مجبور بشی بخندی تا نفهمه که
هنوز هم دوسش داری
چقدر سخته گل آرزو هاتو تو باغ دیگری ببینی
و هزار بار تو خودت بشکنی و اونوقت آروم زیر لب
بگی
ستاره هنوز بيداري بازم امشب خواب نداري
نكنه تو هم مثل من عاشقي
نكنه تو هم تو شبها خسته از غبار جاده
خواب مهتاب و ميبيني كه مياد پاي پياده
نكنه هجوم ابرا تو رو هم از ما بگيره
ستاره براي بودن ديگه فردا خيلي ديره
حالا كه خورشيد طلسم قلعه ي سنگي خوابه
تو نگو عشقا دروغه تو نگو دنيا سرابه
با كدوم بهونه بايد شب و از تو كوچه دزديد
گل سرخ عاشقي رو به غريبه ها نبخشيد
ستاره همه غروبم پيشكش ناز تو باشه
تو بمون تا چشماي من با سپيدي اشنا شه
من اگه اسير خاكم تو كه جات تو اسمونه
دل خوشم به اين كه هر شب توبياي رو بوم خونه
همنشين ابر و ماهي توي اون همه سياهي
نكنه اينقده دور شي كه ديگه منو نخواهي
نكنه تو هم مثل من عاشقي
نكنه تو هم تو شبها خسته از غبار جاده
خواب مهتاب و ميبيني كه مياد پاي پياده
نكنه هجوم ابرا تو رو هم از ما بگيره
ستاره براي بودن ديگه فردا خيلي ديره
حالا كه خورشيد طلسم قلعه ي سنگي خوابه
تو نگو عشقا دروغه تو نگو دنيا سرابه
با كدوم بهونه بايد شب و از تو كوچه دزديد
گل سرخ عاشقي رو به غريبه ها نبخشيد
ستاره همه غروبم پيشكش ناز تو باشه
تو بمون تا چشماي من با سپيدي اشنا شه
من اگه اسير خاكم تو كه جات تو اسمونه
دل خوشم به اين كه هر شب توبياي رو بوم خونه
همنشين ابر و ماهي توي اون همه سياهي
نكنه اينقده دور شي كه ديگه منو نخواهي
باز بي تو تا ابد بارانيم
در حصار عشق تو زندانيم
باز امشب دل صدايت ميكند
با تب عشق آشنايت ميكند
باز امشب كوچه پر از ياس شد
آسمان دل پر از احساس شد
باز چشمانم به راهت مانده است
بي تو مي دانم كه قلبم مرده است
باز لبهايم غزل خوانت شده
عاشق پيدا و نهانت شده
باز بي تو تا ابد بارانيم
در حصار عشق تو زندانيم
mahshid.
عضو جدید
چقدر سخته سَرِتو باز به دیواری تکیه بدی که چند بار زیر آوار غرورش همه ی وجودت له شده
چقدر سخته که تو خیالاتت ساعت ها باهاش حرف بزنی ولی وقتی دیدیش هیچی جز سلام
نتونی بگی چقدر سخته که وقتی پشتت بهشه چشمات پُرِ اشک باشه ودلت خون ؛ اما مجبور
باشی بخندی تا نفهمه هنوز...عاشقشی و دلت براش پَر میزنه و نمیخوای چیزی بگی ....
چقدر سخته که تو خیالاتت ساعت ها باهاش حرف بزنی ولی وقتی دیدیش هیچی جز سلام
نتونی بگی چقدر سخته که وقتی پشتت بهشه چشمات پُرِ اشک باشه ودلت خون ؛ اما مجبور
باشی بخندی تا نفهمه هنوز...عاشقشی و دلت براش پَر میزنه و نمیخوای چیزی بگی ....
نامه ای بر اب و باد
وای كه چقدر سر انگشت خسته بر بخار شیشه این پنجره ها كشیدم و..... تو نیامدی
نیامدی تا ببینی بی توچه تنهایم
نیامدی تا شاید وجدانت راحت بماند
نیامدی تا نشونی تمام وجودم فریاد می زد بی معرفت ترین معشوقه ی دنیا
هستی
تا یادت نیاید روزگاری كه تمام دنیایم بودی
وای كه چقدر سر انگشت خسته بر بخار شیشه این پنجره ها كشیدم و..... تو نیامدی
نیامدی تا ببینی بی توچه تنهایم
نیامدی تا شاید وجدانت راحت بماند
نیامدی تا نشونی تمام وجودم فریاد می زد بی معرفت ترین معشوقه ی دنیا
هستی
تا یادت نیاید روزگاری كه تمام دنیایم بودی
از من نخواه شبیه بچگی های تو باشم ...
بزرگ شدم ...
نفهمیدی ؟
وسط همه ی بازی های کودکانه ....
لوس شدنهای اعصاب خورد کن
شدم ...
" این "
نخواه
هر روز صبح و شب بوسه ات دهم تا باورت شود دوستت دارم
نخواه
با نوازش موهایم ...دروغ های گنده ات را فراموش کنم ...و بخوابم ..
بزرگ شدم...
شاید دیر باشد که بگویم ...
اما قلبم را سالها پیش شاهزاده ی قصر یخ داستانهایت دزدید ...
و دیگر طپشی حس نمی کنم ....
شاید زود باشد ولی می گویم روزگار درازی است که آبستن آینده ی مبهمی هستم که تو رقم زدی
شاید دیر شده ....ولی تا از دست نرفته می خواهم سرنوشت فرزندم " فردا "
را دستم بگیرم .....
شاید شد با همدیگر" عشق "
بازی کنیم .
بزرگ شدم ...
نفهمیدی ؟
وسط همه ی بازی های کودکانه ....
لوس شدنهای اعصاب خورد کن
شدم ...
" این "
نخواه
هر روز صبح و شب بوسه ات دهم تا باورت شود دوستت دارم
نخواه
با نوازش موهایم ...دروغ های گنده ات را فراموش کنم ...و بخوابم ..
بزرگ شدم...
شاید دیر باشد که بگویم ...
اما قلبم را سالها پیش شاهزاده ی قصر یخ داستانهایت دزدید ...
و دیگر طپشی حس نمی کنم ....
شاید زود باشد ولی می گویم روزگار درازی است که آبستن آینده ی مبهمی هستم که تو رقم زدی
شاید دیر شده ....ولی تا از دست نرفته می خواهم سرنوشت فرزندم " فردا "
را دستم بگیرم .....
شاید شد با همدیگر" عشق "
بازی کنیم .
میترسم تا آخر توی خیالت از حس تنهایی بمیرم
هر قت که بارون میزنه بازم تا بی نهایت تو میرم
چه احساسی به خرج بدم که بگم بی تو هیچم
که چرا از کوچه راه به شب بارون می پیچم
تو پنهونی توی قلبم که تماشات همه رازه
غیر دوریت چیزی منو یاده گریه نمیندازه
میدونم حالمو دیدی که سرو پا مست دردم
اگه دستمو نگیری به کی دیگه دل ببندم
هنوزم دلشوره داره بی تو هر خاطره دنیام
تورو به قلبم سپردم تا نره از دست نفسهام
اینجا که تنها تر منم بند بند تنم با تو
مقصد خاموشه چشام یه دریا بارون تا توه
خیال تو کمه برام شدی یه پاره از تنم
راهی تا بودنت بزار دلو به دریا بزنم
دور از تو بی تو سر کنم تا کی غم دقایقو
کی جز تو پنهون می کنه از بغض من ای هق هقو
دیداره ما با گریه رفت جاده به دنبال چشات
این انتظار عذابم برگرد دلم تنگ برات
هر قت که بارون میزنه بازم تا بی نهایت تو میرم
چه احساسی به خرج بدم که بگم بی تو هیچم
که چرا از کوچه راه به شب بارون می پیچم
تو پنهونی توی قلبم که تماشات همه رازه
غیر دوریت چیزی منو یاده گریه نمیندازه
میدونم حالمو دیدی که سرو پا مست دردم
اگه دستمو نگیری به کی دیگه دل ببندم
هنوزم دلشوره داره بی تو هر خاطره دنیام
تورو به قلبم سپردم تا نره از دست نفسهام
اینجا که تنها تر منم بند بند تنم با تو
مقصد خاموشه چشام یه دریا بارون تا توه
خیال تو کمه برام شدی یه پاره از تنم
راهی تا بودنت بزار دلو به دریا بزنم
دور از تو بی تو سر کنم تا کی غم دقایقو
کی جز تو پنهون می کنه از بغض من ای هق هقو
دیداره ما با گریه رفت جاده به دنبال چشات
این انتظار عذابم برگرد دلم تنگ برات
تو نيستي هفت سينم چيدن نداره
مي گن عيده ولي ديدن نداره
ببين قلبم شكست اما نترسي
ترقه بازي ترسيدن نداره
يكي خواستش دل و چيزي نگفتم
دل خالي كه دزديدن نداره
تو اين ديوونه رو باز امتحان كن
ولي عاشق كه سنجيدن نداره
مي گي شايد كه خوابم رو ببيني
چشاي خيس كه خوابيدن نداره
مي گم چشم تو باشه قبله من؟
مي گي چش كه پرستيدن نداره؟
هواي چشمم امشب ابرِ ابره
وليكن ناي باريدن نداره
نگات كاش چشمه بود و مال من بود
حالا درياست و نوشيدن نداره
ازت خواستم بپرسم اما ديدم
جواب نه كه پرسيدن نداره
چه لبخندي زدي به گريه ي من
عزيزم گريه خنديدن نداره
نتيجه اين كه ما بايد جدا شيم
حقيقت تلخه، رنجيدن نداره
مي گن عيده ولي ديدن نداره
ببين قلبم شكست اما نترسي
ترقه بازي ترسيدن نداره
يكي خواستش دل و چيزي نگفتم
دل خالي كه دزديدن نداره
تو اين ديوونه رو باز امتحان كن
ولي عاشق كه سنجيدن نداره
مي گي شايد كه خوابم رو ببيني
چشاي خيس كه خوابيدن نداره
مي گم چشم تو باشه قبله من؟
مي گي چش كه پرستيدن نداره؟
هواي چشمم امشب ابرِ ابره
وليكن ناي باريدن نداره
نگات كاش چشمه بود و مال من بود
حالا درياست و نوشيدن نداره
ازت خواستم بپرسم اما ديدم
جواب نه كه پرسيدن نداره
چه لبخندي زدي به گريه ي من
عزيزم گريه خنديدن نداره
نتيجه اين كه ما بايد جدا شيم
حقيقت تلخه، رنجيدن نداره
آسمان شب خانه ی جدید من است
که تو به من هدیه دادی اش
کنج آسمان را که نگاه کنی
ستاره ای می بینی کم سو
که چشمک زنان محو تماشای توست
این همان ستاره ایست که تو به نام من زده ای
و خانه ای که امن است و دور از دسترس هر بیگانه
و دور از هیاهوی شهر شلوغ
ازین بالا چهره ی تو دیدنی تر است
و بوسه ای که از آن دور برایت می فرستم
دقیق تر به هدف بر می خورد
صدای درد دل هایت را بهتر می شنوم
بهتر از آنها که در زمان تو و محل زیستن تو زیسته اند
تمام سیاهی شب حیاط خانه ی من است
و من این هدیه ی بزرگ را
که تو به من ارزانی داشته ای
که تو به من هدیه دادی اش
کنج آسمان را که نگاه کنی
ستاره ای می بینی کم سو
که چشمک زنان محو تماشای توست
این همان ستاره ایست که تو به نام من زده ای
و خانه ای که امن است و دور از دسترس هر بیگانه
و دور از هیاهوی شهر شلوغ
ازین بالا چهره ی تو دیدنی تر است
و بوسه ای که از آن دور برایت می فرستم
دقیق تر به هدف بر می خورد
صدای درد دل هایت را بهتر می شنوم
بهتر از آنها که در زمان تو و محل زیستن تو زیسته اند
تمام سیاهی شب حیاط خانه ی من است
و من این هدیه ی بزرگ را
که تو به من ارزانی داشته ای
خسته ام از بازي عروسكها
از ديدن نگاههاي نامرئي
از خنده پراز فريب براي جاده زندگي
دنيارا مي خواهم بخشكانم
در دستهايم اسيرش كنم
كه هيچ عروسكي بازي نكند
كه در ايينه خود را ببينند
نه عروسك را
از ديدن نگاههاي نامرئي
از خنده پراز فريب براي جاده زندگي
دنيارا مي خواهم بخشكانم
در دستهايم اسيرش كنم
كه هيچ عروسكي بازي نكند
كه در ايينه خود را ببينند
نه عروسك را
و خدا سیب نینداخت از آن بالاها
که در عمق کم حرف نیوتن غرق شویم
و چنین با تقدیس
و چنین با اجبار
جسم او در خودمان دفن کنیم
یادمان باشد سیب
با هزاران امید
به امید لب و دندان کسی می آید
که به ایمان و یقین
سیب را می فهمد
سیب را می نوشد
و به حرف نیوتن می خندد
با خودش می گوید :
" آسمان جاذبه دارد نه زمین"
که در عمق کم حرف نیوتن غرق شویم
و چنین با تقدیس
و چنین با اجبار
جسم او در خودمان دفن کنیم
یادمان باشد سیب
با هزاران امید
به امید لب و دندان کسی می آید
که به ایمان و یقین
سیب را می فهمد
سیب را می نوشد
و به حرف نیوتن می خندد
با خودش می گوید :
" آسمان جاذبه دارد نه زمین"
یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند
یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشند
یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم
که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد
یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم
چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی تواند با دیگران مهربان باش
من زنده بودم اما انگار مرده بودم
از بس که روزها را با شب شمرده بودم
یک عمر دور و تنها، تنها به جرم این که
او سرسپرده می خواست ‚ من دل سپرده بودم
یک عمر می شد آری در ذره ای بگنجم
از بس که خویشتن را در خود فشرده بودم
در آن هوای دلگیر وقتی غروب می شد
گویی بجای خورشید من زخم خورده بودم
وقتی غروب می شد وقتی غروب می شد
کاش آن غروب ها را از یاد برده بودم
از بس که روزها را با شب شمرده بودم
یک عمر دور و تنها، تنها به جرم این که
او سرسپرده می خواست ‚ من دل سپرده بودم
یک عمر می شد آری در ذره ای بگنجم
از بس که خویشتن را در خود فشرده بودم
در آن هوای دلگیر وقتی غروب می شد
گویی بجای خورشید من زخم خورده بودم
وقتی غروب می شد وقتی غروب می شد
کاش آن غروب ها را از یاد برده بودم
وقتی سكوت ِ دهكده فریاد می شود
تاریخ ، از انحصار ِ تو آزاد می شود
تاریخ ، یك كتاب ِ قدیمی ست كه در آن
از زخم های كهنه ی من یاد می شود
از من گرفت دخترِ ِخان هرچه داشتم
تا كی به اهل ِ دهكده بیداد می شود؟
خاتون! به رودخانه ی قصرت سری بزن
موسی ، دل ِ من است كه نوزاد می شود
با این غزل ، به مـُلك ِ سلیمان رسیده ام
این مرد ِ خسته ، همسفر ِ باد می شود
ای ابروان ِوحشــی ِتو لشكر ِ مغول!
پس كی دل ِ خراب ِ من ، آباد می شود؟
در تو هزار مزرعه ، خشخاش ِ تازه است
آدم به چشـــــــــــــم های تو معتاد می شود
تاریخ ، از انحصار ِ تو آزاد می شود
تاریخ ، یك كتاب ِ قدیمی ست كه در آن
از زخم های كهنه ی من یاد می شود
از من گرفت دخترِ ِخان هرچه داشتم
تا كی به اهل ِ دهكده بیداد می شود؟
خاتون! به رودخانه ی قصرت سری بزن
موسی ، دل ِ من است كه نوزاد می شود
با این غزل ، به مـُلك ِ سلیمان رسیده ام
این مرد ِ خسته ، همسفر ِ باد می شود
ای ابروان ِوحشــی ِتو لشكر ِ مغول!
پس كی دل ِ خراب ِ من ، آباد می شود؟
در تو هزار مزرعه ، خشخاش ِ تازه است
آدم به چشـــــــــــــم های تو معتاد می شود
مرغ عشقی توی چشام، همیشه اواز می خونه
اخه همراز چشاته ، راز عشقمو می دونه
تو مثل یه سایه بونی، تو مثه یه جون پناهی
تو همون بغضض نجیبی، که تو باور نگاهی
روی پلک من کشیدی، کهکشونی از ترانه
اومدی از اون ور عشق، با یه دنیا عاشقانه
با تو رو دیوار قلبم، اثر شکستگی نیست
توی تنهایی شب هام، دیگه بغض خستگی نیست
می دونی دلم به جز تو، دل به هیچ کسی نداده
سر راه تو نشسته، این دلم عاشق ساده
می دونی که من پس از تو، دلم به هیچ کسی نبستم
هنوزم منتظر توست، این دل تنگ شکسته ام
من می دونم که تو قلبت، جایی نیست واسه محبت
دیگه میرم از هوات، دل می سپرم به غربت
اخه همراز چشاته ، راز عشقمو می دونه
تو مثل یه سایه بونی، تو مثه یه جون پناهی
تو همون بغضض نجیبی، که تو باور نگاهی
روی پلک من کشیدی، کهکشونی از ترانه
اومدی از اون ور عشق، با یه دنیا عاشقانه
با تو رو دیوار قلبم، اثر شکستگی نیست
توی تنهایی شب هام، دیگه بغض خستگی نیست
می دونی دلم به جز تو، دل به هیچ کسی نداده
سر راه تو نشسته، این دلم عاشق ساده
می دونی که من پس از تو، دلم به هیچ کسی نبستم
هنوزم منتظر توست، این دل تنگ شکسته ام
من می دونم که تو قلبت، جایی نیست واسه محبت
دیگه میرم از هوات، دل می سپرم به غربت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |