HHassanzadeh
عضو جدید
سلمان فارسى و ابوالدرداء در ميان سلمان فارسى و ابوالدرداء عقد اخوت بسته شده بود و ابوالدرداء در شام سكنى كرد سلمان در كوفه .
ابوالدرداء نامه يى به سلمان نوشت : سلام عليك ، اما بعد، پروردگار متعال بعد از تو مرا مال و اولادى عطا كرده است ، و به زمين مقدس (ممكن است مراد بيت المقدس باشد) فرود آمده ام .
سلمان در پاسخ او نوشت : متوجه باش كه خير بكثرت مال و اولاد نيست ، و بلكه در اين است كه حلم و بردبارى انسان در مقابل حوادث بيشتر و محكمتر بوده ، و علم و دانايى او نفع و فايده او را برساند، و اما زمين مقدس ، بدانكه زمين براى كسى عمل نمى كند، و هر كسى در هر كجا باشد لازمست اعمال خود را ميزان موفقيت قرار بدهد.
و تو را بايد چنان كنى كه گويا پروردگار متعال در برابر چشم تو است ، و پيوسته خود را براى مرگ حاضر و آماده كن
نتيجه :
از اين قصه لازم است سه فرقه متوجه خود باشند:
اول اغنياء بايد بفهمند كه ثروت و اولاد كوچكترين تاءثيرى براى سعادت و خوشبختى و موفقيت آنان ندارد، مگر آنكه با نهايت دقت آنها را وسيله خير و سعادت قرار بدهند.
دوم علماء بايد متوجه باشند كه علم آنان وقتى ازرش دارد كه در مورد استفاده و اجراء و عمل قرار گرفته ، و آنانرا به سوى كمال و روحانيت و صفا و صدق و حقيقت سوق دهد.
سوم مجاورين اعتاب مقدسه : بايد توجه داشته باشند كه بودن در زمين مقدس جزو اعمال صالح نيست ، و بلكه اغلب اوقات موجب غرور و قساوت قلب و محروميت و خود بينى و اهمال و غفلت مى شود.
اغنياء اگر محبت و علاقه بمال داشته باشند: نتوانند آنرا در موارد خير و صلاح مصرف كرده ، و از ثروت خود استفاده معنوى كنند پس علامت ثروت صالح : نبودن علاقه و محبت است .
و علماء اگر براى علم و دانش خود موضوعيت قائل شده و علم در نظر آنان مطلوب و مقصود بذاته قرار گرفته ، و آنرا وسيله و مقدمه انجام وظيفه قرار ندهند، هرگز از چنين علمى براى خوشبختى و كمال و سعادت صاحبش استفاده نخواهد شد، پس علامت علم نافع آنكه مقدمه عمل قرار گرفته و مطلوبيت نفسى نداشته باشد.
و مجاورين اعتاب مقدسه اگر در اعمال و حركات و كارهاى خود رضا و موافقت نظر صاحب عتبه را منظور داشته ، و بر خلاف ميل و نظر او عملى انجام ندهند: اين مجاورات بحال آنان مفيد خواهد شد، پس علامت مجاورت مفيد آنكه پيوسته مراقب اعمال خود بوده و از امورى كه موجب سخط و غضب و خلاف او است به پرهيزد.
ابوالدرداء نامه يى به سلمان نوشت : سلام عليك ، اما بعد، پروردگار متعال بعد از تو مرا مال و اولادى عطا كرده است ، و به زمين مقدس (ممكن است مراد بيت المقدس باشد) فرود آمده ام .
سلمان در پاسخ او نوشت : متوجه باش كه خير بكثرت مال و اولاد نيست ، و بلكه در اين است كه حلم و بردبارى انسان در مقابل حوادث بيشتر و محكمتر بوده ، و علم و دانايى او نفع و فايده او را برساند، و اما زمين مقدس ، بدانكه زمين براى كسى عمل نمى كند، و هر كسى در هر كجا باشد لازمست اعمال خود را ميزان موفقيت قرار بدهد.
و تو را بايد چنان كنى كه گويا پروردگار متعال در برابر چشم تو است ، و پيوسته خود را براى مرگ حاضر و آماده كن
نتيجه :
از اين قصه لازم است سه فرقه متوجه خود باشند:
اول اغنياء بايد بفهمند كه ثروت و اولاد كوچكترين تاءثيرى براى سعادت و خوشبختى و موفقيت آنان ندارد، مگر آنكه با نهايت دقت آنها را وسيله خير و سعادت قرار بدهند.
دوم علماء بايد متوجه باشند كه علم آنان وقتى ازرش دارد كه در مورد استفاده و اجراء و عمل قرار گرفته ، و آنانرا به سوى كمال و روحانيت و صفا و صدق و حقيقت سوق دهد.
سوم مجاورين اعتاب مقدسه : بايد توجه داشته باشند كه بودن در زمين مقدس جزو اعمال صالح نيست ، و بلكه اغلب اوقات موجب غرور و قساوت قلب و محروميت و خود بينى و اهمال و غفلت مى شود.
اغنياء اگر محبت و علاقه بمال داشته باشند: نتوانند آنرا در موارد خير و صلاح مصرف كرده ، و از ثروت خود استفاده معنوى كنند پس علامت ثروت صالح : نبودن علاقه و محبت است .
و علماء اگر براى علم و دانش خود موضوعيت قائل شده و علم در نظر آنان مطلوب و مقصود بذاته قرار گرفته ، و آنرا وسيله و مقدمه انجام وظيفه قرار ندهند، هرگز از چنين علمى براى خوشبختى و كمال و سعادت صاحبش استفاده نخواهد شد، پس علامت علم نافع آنكه مقدمه عمل قرار گرفته و مطلوبيت نفسى نداشته باشد.
و مجاورين اعتاب مقدسه اگر در اعمال و حركات و كارهاى خود رضا و موافقت نظر صاحب عتبه را منظور داشته ، و بر خلاف ميل و نظر او عملى انجام ندهند: اين مجاورات بحال آنان مفيد خواهد شد، پس علامت مجاورت مفيد آنكه پيوسته مراقب اعمال خود بوده و از امورى كه موجب سخط و غضب و خلاف او است به پرهيزد.
