اختلالات خلقی: اختلال دوقطبی چیست؟

Sogol1681

مدیر تالار روانشناسی
مدیر تالار
کاربر ممتاز
اختلالات خلقی از یک سلسله علائم تشکیل یافته‌اند که هفته‌ها تا ماه‌ها دوام می‌یابند، و از کارکرد عادی شخص کاملا متفاوت هستند و میل به عود، معمولا بطور دوره‌ای یا چرخشی دارند.
خلق ممکن است طبیعی، بالا، یا پایین باشد. شخص طبیعی طیف وسیعی از خلق‌ها را تجربه می‌کند و به همان نسبت مجموعه‌ای از تجلیات عاطفی نیز دارد. شخص عادی قادر به کنترل اخلاق و عواطف خود هست. اختلالات خلقی گروهی حالات بالینی هستند که با اختلال خلق، فقدان احساس کنترل بر خلق، و تجربه ذهنی ناراحتی شدید همراه هستند.


کسانی که خلق بالا دارند (مانی یا مانیا)، حالت انبساط خاطر، پرش افکار، کاهش خواب، افزایش اعتماد به نفس، و افکار بزرگ‌منشانه نشان می‌دهند.
افرادی که خلق پایین دارند (افسردگی)، با کاهش انرژی و علاقه، احساس گناه، اشکال در تمرکز، بی‌اشتهایی، و افکار مرگ و خودکشی مشخص هستند. سایر علائم و نشانه‌ها عبارتند از تغییر در سطح فعالیت، توانایی‌های شناختی، تکلم و اعمال نباتی (یعنی خواب، اشتها، فعالیت جنسی و سایر ریتم‌های بیولوژیک).

این اختلالات عملا همیشه منجر به اختلال در عملکرد شغلی، روابط اجتماعی و بین فردی می‌گردد.
بیمارانی که فقط دوره‌های افسردگی اساسی دارند گفته می‌شود مبتلا به اختلال افسردگی اساسی (major depressive disorder) یا افسردگی یک قطبی هستند. بیمارانی که هم دوره‌های افسردگی دارند و هم مانی (مانیا) یا فقط دوره‌های مانیا دارند، دچار اختلال دوقطبی (bipolar disorder) هستند.
اصطلاحات مانی یک قطبی، مانی خالص (pure mania) یا مانی نشئه‌ای (euphoric mania) گاهی برای بیمارانی که دوره‌های افسردگی ندارند مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هیپومانی (هیپومانیا - hypomania) دوره‌ای از علائم مانی است که واجد تمام ملاک‌های دوره منیک نیست.

دوره مانیا دوره مشخص (حداقل به مدت یک هفته یا اگر بیماری بستری شود، کمتر از یک هفته) با «خلق نابهنجار و مستمرا بالا، منبسط و تحریک‌پذیر» است.

دوره هیپومانی (هیپومانیا - hypomania) حداقل 4 روز طول می‌کشد و شبیه دوره مانیا است به استثناء اینکه شدت آن در حدی نیست که موجب تخریب در کارکرد اجتماعی یا شغلی شود و علائم پسیکوتیک نیز در آون وجود ندارد.

مانیا و هیپومانیا هر دو با افزایش اعتماد به نفس، کاهش نیاز به خواب، فعالیت جسمی و روانی بالا، و درگیر شدن افراطی در رفتارهای لذت‌بخش همراه هستند.

دوره مختلط (mixed episode) دوره‌ای است حداقل به مدت 1 هفته که در آن یک دوره مانیا و یک دوره افسردگی تقریبا هر روز روی می‌دهند.




برگرفته از: خلاصه روانپزشکی / تالیف: کاپلان - سادوک / ترجمه: پور افکاری
 

Sogol1681

مدیر تالار روانشناسی
مدیر تالار
کاربر ممتاز
انواع اختلال دوقطبی...

انواع اختلال دوقطبی...


اختلال دوقطبی نوع
1

برای اینکه دوقطبی نوع 1 باشید باید حتما دچار یک حمله مانیا یا مختلط (میکس) شده باشید. حمله مانیک باید حداقل یک هفته ادامه پیدا کند یا اینکه آنقدر جدی باشد که نیازمند بستری شدن باشید. همچنین باید تا حدودی تاثیر منفی بر روی بعضی جنبه های زندگی شما – ازدواج ، حرفه، منابع مالی- داشته باشد. بروز افسردگی برای این تشخیص الزامی نیست؛ با این حال بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع1 یک یا دو افسردگی اساسی را در طول زندگی تجربه کرده اند. تشخیص درست و دقیق مانیا غالبا وابسته به شرابط متعددی است که در همه ی دسته بندی های دیگر دوقطبی هم صدق می کند. برای تعیین یک حمله مانیک خالص ، عوامل زیر لازم هستند: مانیا وابسته به افزایش دارو نیست. بعنوان مثال اگر در زمان تشخیص، داروی ضدافسردگی، استروئید یا کوکائین مصرف می کرده اید، نشانگان مانیا ارتباطی به شیدایی اختلال دوقطبی ندارند. پزشکان دلیل طبی دیگری برای وقوع این مانیا پیدا نمی کنند. اگر دچار بهم ریختگی هورمون ها هستید، پزشک تا زمانی که اختلال هورمونی شمارا درمان نکند نمی تواند تشخیص اختلال دوقطبی بگذارد. پزشکان احتمال یک اختلال شیزو افکتیو را رد کنند. اختلال شیزوافکتیو، یک بیماری متفاوت است. هرچند علائم و درمان آن مشابه اختلال دوقطبی هستند، جنبه های دیگر مثل نوع ، مدت زمان ِ سایکوز ها ( همراه با توهم و هذیان)، بسیار متفاوت هستند.

اختلال دوقطبی نوع
2

ویژگی اختلال دوقطبی نوع 2 یک یا تعدادی حمله های افسردگی اساسی به همراه حداقل یک حمله هیپومانیا است. باید حمله های افسردگی حداقل دوهفته و هیپومانیا حداقل چهار روز طول بکشند. هیپومانیا نوع خفیف تری از مانیا است که با افزایش سطح انرژی و فعالیت ذهنی همراه بوده و اغلب بسیار خوشایند است. در این نوع از اختلال شما احساس قدرتمندی، آگاهی زیاد، خلاقیت، علاقه ی آتشین و بی‌حد و مرز می کنید. اما ممکن است هیپومانیا دیسفوریک* ( همراه با بیقراری شدید) باشد و شما را تند مزاج، تحریک‌پذیر، آشفته ، عصبی و یا وحشت زده کند. به یادداشته باشید که: هیپومانیا لزوما رابطه‌ها را بر هم نمی‌زند یا منجر به رفتارهای پرخطر نمی شود، اما رفتار شما می تواند اطرافیان را حسابی برنجاند.اختلال ادواری خویی


اختلال ادواری خویی نوع خفیف تری از اختلال دوقطبی است که گاهی به آن دوقطبی بی قطبی "دوقطبی معلق" هم می گویند که به طور مزمن زندگی شمارا بر هم می زند.ادواری خویی یعنی حمله های متعدد هیپومانیا و علائم افسردگی، که هیچکدام ملاک های مانیا یا افسردگی اساسی را از لحاظ شدت و مدت ندارند. در این اختلال علائم باید حداقل دو سال به طول بینجامند و در این مدت نباید خلق ثابت یا سرزندگی* (Euthymic)، بیش از دو ماه به طول بینجامد. به یادداشته باشید که : بعضی بیماران ادواری خویی به تدریج وارد فازهای مانیای اساسی، مختلط یا افسردگی می شوند و بعد تشخیص دوقطبی نوع1 یا 2 دریافت می کنند. عوامل بازدارنده ای از قبیل مشاوره و رواندرمانی، تغییر سبک زندگی و دارودرمانی می توانند جلوی این روند منفی را بگیرند.
دوقطبی نامشخص


دسته بندی سه نوع اختلال دوقطبی، گزیده ای از چاپ چهارم مجموعه ی DSM-IV ( دستورالعمل تشخیصی و آماری اختلالات روانی ) بود که توسط انجمن روانپزشکان آمریکا چاپ شده است. DSM-IV دسته‌ی چهارمی هم تعریف کرده است، دوقطبی NOS، که مربوط به تمامی انواع اختلال دوقطبی است که در هیچکدام از سه دسته‌ی پیشین جای نمی‌گیرند.
معمولا این دسته نشانه های زیر را دارند:
  • نوسان های شدید خلق که می توانند در دسته ی مانیا، هیپومانی یا افسردگی قرار بگیرند اما از لحاظ مدت زمان واجد شرایط سه دسته‌ی گفته شده نیستند.
  • هیپومانیای بدون افسردگی
  • مانیا یا اختلال ادواری خویی که معمولا با شیزوفرنی، اختلال سایکوتیک NOS یا اختلال توهمی (اختلالی که منجر به سایکوز، هذیان و افکار توهمی می شود) همراه می شود.
  • افسردگی مزمن و/یا افسرده خویی ( افسردگی خفیف طولانی مدت) همراه با حمله های هیپومانیا
نوسان های آونگی نوسان های آونگی/ سریع نوع جداگانه ای از اختلال دوقطبی نیستند، بلکه زیر مجموعه از ای اختلال دوقطبی نوع 1 یا2 محسوب می شوند و واجد علائم زیر هستند:
  • وقوع 4 حمله ( افسردگی، مانیا، هیپومانیا، مختلط) یا بیشتر در طول یک سال
  • حمله ها باید از نوع اساسی و عمیق باشند و مدت زمان لازم را دارا باشند
  • بر اثر مانیا یا حمله ی مختلط فرد بستری شود یا این دو حمله حداقل یک هفته، افسردگی حداقل دو هفته، و هیپومانیا حداقل 4 روز طول بکشد. به عبارت دیگر، نوسان های سریع، به معنی تغییرات خلقی دقیقه ای یا ساعت به ساعت نیستند.

به یادداشته باشید که : نوسان های سریع آونگی تنها نوعی از اختلال دوقطبی هستند که در بین زنان بیش از مردان شایع اند. تمام انواع دیگر دوقطبی بین دوجنس شانس برابری برای وقوع دارند.

منبع:
Bipolar Disorder For Dummies – by: Candida Fink, MD and Joseph Kraynak
 

Sogol1681

مدیر تالار روانشناسی
مدیر تالار
کاربر ممتاز
9 باور غلط درباره بیماری دو قطبی...

9 باور غلط درباره بیماری دو قطبی...


1. آیا بیماری دوقطبی بدین معناست که من واقعا روانی ام؟

هرچند بیماری دوقطبی بیماری روحی جدی می باشد، اما از دیگر بیماری های روحی جدی تر نیست. ابتلا به اختلال دوقطبی به معنای بی خردی شما نیست. تنها بدین معناست که شما باید متوجه اثرات منفی آن بر زندگی خود باشید. بدون توجه به این قضیه، این بیماری سبب مشکلات عدیده ای برای شخص و در روابط و زندگی وی میگردد.

2. بیماری دوقطبی همانند دیابت یک اختلال طبی است.

در حالیکه برخی تبلیغ های تجاری بیماری دوقطبی را تنها بصورت یک مشکل پزشکی ساده نشان می دهند، بیماری دوقطبی- با توجه به دانش ما و علم موجود در این زمان- یک بیماری پیچیده است (بیماری یا مشکلات روحی) که به شکل روانی، اجتماعی و بیولوژیکی بروز می کند. هرچند مولفه های بارزی در اعصاب بیولوژیکی و ژنتیک دارد، همانند بیماریهای پزشکی مثل ADHD(اختلال بیش فعالی کم توجهی) و یا بیماری های روحی دیگر، اگر درمان اختلال دوقطبی تنها بر مولفه های دارویی تمرکز داشته باشد، غالبا با شکست مواجه میشود.

3. افسردگی- شیدایی با بیماری دوقطبی فرق دارد.

افسردگی- شیدایی نام قدیمی بیماری دوقطبی است. نام تغییر یافته برای توصیف دقیق حالت بیماری شخصی که میان دو قطب یا دو احساس در حال نوسان است انتخاب شده است. این دو قطب افسردگی و مانیا می باشند.

4. تا آخر عمر باید از دارو درمانی استفاده کنم.

هرچند فرض اولیه بر این است که همانند بسیاری از بیماری های روحی اشخاص مبتلا به اختلال دوقطبی به دارو درمانی تا آخر عمرشان نیاز دارند، هیچکس نمی تواند حدس بزند که شما، بعنوان یک فرد منحصر بفرد، چگونه به درمانها پاسخ می دهید و یا در آینده نیازهای شما چه خواهند بود. افرادیکه مدت طولانی با این بیماری درگیر بوده اند، اغلب متوجه نوسانات خود بین مانیا و افسردگی شده و ممکن است نیازشان به دارو کاهش یابد و یا بدون عوارض درد آوری قطع گردد.

5. از وقتی دارو مصرف می کنم حالم بهتر است، شاید بدین معناست که دیگر به دارو ها احتیاجی ندارم؟اشتباه است.

هنگامیکه حال شخص بر اثر مصرف دارو بهتر می شود غالبا مصرف دارو را قطع می کند که این اغلب موجب بازگشت و عود مجدد میگردد. این مشکل رایجی است که در درمان بیماری دوقطبی وجود دارد که متخصصان به آن اصطلاحا اطاعت از درمان می گویند. به زبان ساده تر، لازم و واجب است که بیمار درمان تجویز شده را فارغ از هر پیشرفتی در حال خود تا زمان مشخص شده ادامه دهد.

6. در اختلال دوقطبی نیازی به مشاوره درمانی نیست.

این قضیه از فردی به فرد دیگر متفاوت است (همانند دوز دارو درمانی)، اما این باور غلط است که مشاوره درمانی در درمان بیماری دوقطبی اثر ندارد. مشاوره درمانی می تواند بسیار موثر باشد، چرا که دارو درمانی به تنهایی مهارت های لازم بری مقابله با فشارهای روانی اپیزودهای مختلف را به افراد مبتلا آموزش نمی دهد. مشاوره درمانی به فرد مبتلا به بیماری دوقطبی کمک می کند بیاموزد چگونه با در درزامدت با این اختلال کنار بیاید

7. آنتی سایکوتیک ها فقط در درمان اسکیزوفرنی استفاده می شوند.

در سال 1990 در آمریکا، دسته ی جدیدی از داروها با نام " آنتی سایکوتیک های آتیپیکال" معرفی شدند. این داروهای جدید تنها برای درمان سایکوز / توهم (همانند شیزوفرنی) بکار نمی روند، بلکه بازه گسترده ای از موارد روان پریشانه را شامل می شوند. یکی از کاربردهای آنها در درمان اختلال دوقطبی در بزرگسالان است. در موارد خاص برای درمان کوتاه مدت در افراد بالای 10 سال هم استفاده می شوند. پس اجازه ندهید که برچسب های رایج در دسته بندی داروها شما را فریب دهد،بسیاری از داروها برای بیش از یک بیماری بکار می روند.نمونه ی این داروها : لیتیوم – دیوالپرواکس سدیم ( دپاکین) – لاموتریژین ( لمیکتال) – کاربامازپین ( تگرتول)

8. داروهای آتیپیکال آنتی سایکوتیک اثرات جانبی کمی دارد.

این دسته از داروها غالبا رایج ترین نوع درمان تجویزی هستند. در آمریکا سازمان نظارت دارویی و غذایی برآوردکرده است که این نوع داروها بی ضرر هستند. با این حال مانند هر داروی دیگری، این دسته از داروها، اثرات جانبی خود را دارند. این داروها اثرات جانبی متفاوتی نسبت به داروهایی که برای عود کردن بکار میروند، دارند. در راس اثرات جانبی افزایش وزن و معضلات متابولیسمی که منجر دیابت نوع دو شوند،ریسک سکته و مشکلات قلبی (شامل افزایش آریتمی کاردیادیک که سبب مرگ ناگهانی میشود) قرار دارند.

9. شاید من فقط افسرده هستم.

در اکثر موارد بیماری دوقطبی خود را بشکل افسردگی بالینی نشان می دهد. بیش از 25 درصد افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، به اشتباه تشخیص افسردگی دریافت می کنند. یکی از دلایل این اشتباه آن است که افراد در فاز مانیا احساس نیاز به روانپزشک نمی کنند و حالشن "خوب" است، و معمولا زمان بروز افسردگی به پزشک مراجعه می کنند. اگر تا به حال دچار اپیزود های افزایش انرژی و کم خوابی بدون دلایل جانبی مثل سوء مصرف مواد، سفر های طولانی، یا شب بیداری درسی/کاری نشده اید، با روانپزشک خود در میان بگذارید.


مترجم : نازلی
 
آخرین ویرایش:

Sogol1681

مدیر تالار روانشناسی
مدیر تالار
کاربر ممتاز
جعبه ابزار دوقطبی - نتیجه گیری...

جعبه ابزار دوقطبی - نتیجه گیری...



فهرست «جعبه ابزار دوقطبی»: کلیک بر روی لینک های ذیل:

مقدمه
بخش 1: جدول خلق
بخش 2: برنامه بهبودی
بخش 3: قرارداد درمان


نتیجه گیری
توجه کردید که هر کدام ازموارد توصیف شده، چطور بر اساس مورد پیش از خود ساخته می‌شود؟
پس برای حصول نتیجه بهتر، این سه روش را به ترتیب ذکر شده انجام دهید.
بنابراین روند این گونه خواهد بود:

  1. فورا تهیه جدول خلق را آغار کنید. اگر کار سختی به نظر می‌رسد، ساده‌ترین جدول را انتخاب کنید. سپس همینطور که با روش کار و عادات خود بیشتر آشنا می‌شوید، جزئیات بیشتری را به آن اضافه کنید.
  2. جدولتان را با همسر، دکتر یا سایر حامیان مورد اعتمادتان مرور کنید. سعی کنید الگوها را شناسایی کنید تا عوامل فشار، محرک‌ها و علائم هشدار اولیه خود را بشناسید.
  3. از این اطلاعات به عنوان دستمایه برنامه بهبودی خود استفاده کنید و لیست محرک‌ها، علائم هشدار اولیه و راهکارهای خوب ماندن مختص به خود را بنویسید.
  4. این اطلاعات همچنین می‌توانند دستمایه قرارداد درمان شما هم باشند.
  5. قرارداد درمان، علاوه بر موارد فوق، اطلاعات دیگری را نیز درباره علائم بهبودی، علائم جدی‌تر و همچنین راهکارهای جدی‌تر برای فازهای شیدایی یا افسردگی شدید، نیاز دارد. (برنامه بهبودی شما هر اندازه هم خوب باشد و احتمال بروز فازهای شدید را کم کند، باز هم این بخش ضروری خواهد بود).
  6. با استفاده از جدول خلق و بحث با تیم درمانی و عزیزانتان، اطلاعات بیشتری کسب کنید و آنها را در مراحل فوق به کار ببرید.

منبع:
http://bp-mental.blogfa.com
 

Similar threads

بالا