مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

مســاحــت خلــوتــم را پــر کــن!
فــرقــی نــمی کنــد،
عمــودی یــا افقــی!
همیــن کــه ضلعــی
از چهــار دیــواری ام بــاشــی،
کــافــی ســت .

ترا ز دفتر حافظ گرفته ام یعنی
كه تا همیشه ز چشمت نمی نهم ای فال
مرا زدست تو این جان بر لب آمده نیز
نهایتی ست كه آسان نمی دهم به زوال

محمد علی بهمنی

 

[RZGH]

لب های تو و تشنگی چک چک لیوان

دستان من و سفره ی نانی که گرسنه است

وقت است بیایی و دل تب زده ام را

هذیان صدایی بچشانی که گرسنه است

 

[naghmeirani]

تو را گم می كنم هر روز و پیدا می كنم هر شب
بدینسان خوابها را با تو زیبا می كنم هر شب

محمد علی بهمنی

 

[RZGH]

[FONT=&quot]بی خبر در پی یک حادثه ی گنگ و غریب[/FONT]

[FONT=&quot]چشم بر هم زده ام تا شده ام می دانی[/FONT]

 

[naghmeirani]

یا بوسه یا دشنام ده این عاشقِ ناکام را
دل دوست دارد از لبت هم بوسه هم دشنام را

فروغ الدین اصفهانی

 

[RZGH]

اگر چه نزد شما تشنه ی سخن بودم
كسی كه حرف دلش را نگفت من بودم
دلم برای خودم تنگ می شود آری
همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم
نشد جواب بگیرم سلام هایم را
هر آنچه شیفته تر از پی شدن بودم
چگونه شرح دهم عمق خستگی ها را ؟
اشاره ای كنم انگار كوهكن بودم

 

[baran72]

اگر چه نزد شما تشنه ی سخن بودم
كسی كه حرف دلش را نگفت من بودم
دلم برای خودم تنگ می شود آری
همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم
نشد جواب بگیرم سلام هایم را
هر آنچه شیفته تر از پی شدن بودم
چگونه شرح دهم عمق خستگی ها را ؟
اشاره ای كنم انگار كوهكن بودم

مجنون چو حدیث عشق بشنید
اول بگریست پس بخندید
از جای چو مار حلقه برجست
در حلقه ی زلف کعبه زد دست​

 

[I2ose]

تو چه هستی ای همه هستی ما ازتو ؟
تو چه هستی، جز دو دست گرم در بازی؟

دیگران در کار گل مشغول و تو در گل
می دمی تا بنده ی سر گشته ای سازی

فروغ

 

[aida22]

تو چه هستی ای همه هستی ما ازتو ؟
تو چه هستی، جز دو دست گرم در بازی؟

دیگران در کار گل مشغول و تو در گل
می دمی تا بنده ی سر گشته ای سازی

فروغ

یوسغ از غیرت آن نرگس نیلوفر رنگ
رفت تا مصر که در نیل زند پیراهن

 

[I2ose]

نمی توانستم ديگر نمی توانستم
صدای پايم از انکار راه بر ميخاست
و يأسم از صبوری روحم وسيعتر شده بود
و آن بهار، و آن وهم سبز رنگ
که بر دريچه گذر داشت، با دلم ميگفت
نگاه کن
تو هيچگاه پيش نرفتی
تو فرو رفتی

فروغ

 

[aida22]

نمی توانستم ديگر نمی توانستم
صدای پايم از انکار راه بر ميخاست
و يأسم از صبوری روحم وسيعتر شده بود
و آن بهار، و آن وهم سبز رنگ
که بر دريچه گذر داشت، با دلم ميگفت
نگاه کن
تو هيچگاه پيش نرفتی
تو فرو رفتی

فروغ

یوسف گم گشته باز آید ب کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[mani24]

یوسف گم گشته باز آید ب کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

روز و شب خوابم نمی‌آید به چشم غم پرست


بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع




رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد


همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع

 

[aynaz.m]

روز و شب خوابم نمی‌آید به چشم غم پرست


بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع




رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد


همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع

عیب این نیست که همگان ارام میایستند
در گوشه ای
اما عیب این هست که مرده ای هستم در میان شما زندگان
کسی نمیداند
کاش میفهمیدند ادمها وقتی احساست را کشتند از کشتن جسم هم بدتر هست

 

[baran72]

عیب این نیست که همگان ارام میایستند
در گوشه ای
اما عیب این هست که مرده ای هستم در میان شما زندگان
کسی نمیداند
کاش میفهمیدند ادمها وقتی احساست را کشتند از کشتن جسم هم بدتر هست

تيرگی می آيد
دشت می گيرد آرام
قصه رنگی روز
می رود رو به تمام

شاخه ها پژمرده است
سنگ ها افسرده است
رود می نالد
جغد می خواند
غم بياويخته با رنگ غروب
می تراود ز لبم قصه سرد
دلم افسرده در اين تنگ غروب
..

« سهراب »

 

[mani24]

تيرگی می آيد
دشت می گيرد آرام
قصه رنگی روز
می رود رو به تمام

شاخه ها پژمرده است
سنگ ها افسرده است
رود می نالد
جغد می خواند
غم بياويخته با رنگ غروب
می تراود ز لبم قصه سرد
دلم افسرده در اين تنگ غروب
..

« سهراب »

بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش​

​

وین سوخته را محرم اسرار نهان باش​

​

زان باده که در میکده عشق فروشند​

​

ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش​

​

 

[F A R Z A N E]

بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش​

​

وین سوخته را محرم اسرار نهان باش​

​

زان باده که در میکده عشق فروشند​

​

ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش​

​

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل

کجا دانند حال ما سبک باران ساحلها

 

[mani24]

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل

کجا دانند حال ما سبک باران ساحلها

اساس توبه که در محکمی چو سنگ نمود​

ببین که جام زجاجی چه طرفه‌اش بشکست
​

بیار باده که در بارگاه استغنا​

چه پاسبان و چه سلطان چه هوشیار و چه مست


​

 

[F A R Z A N E]

اساس توبه که در محکمی چو سنگ نمود​

ببین که جام زجاجی چه طرفه‌اش بشکست
​

بیار باده که در بارگاه استغنا​

چه پاسبان و چه سلطان چه هوشیار و چه مست


​

تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافری ست
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

 

[mani24]

تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافری ست
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

شکوه آصفی و اسب باد و منطق طیر​

به باد رفت و از او خواجه هیچ طرف نبست
​

​

به بال و پر مرو از ره که تیر پرتابی​

هوا گرفت زمانی ولی به خاک نشست
​

​

 

[F A R Z A N E]

شکوه آصفی و اسب باد و منطق طیر​

به باد رفت و از او خواجه هیچ طرف نبست
​

​

به بال و پر مرو از ره که تیر پرتابی​

هوا گرفت زمانی ولی به خاک نشست
​

​

تو شمع انجمنی یکزبان و یکدل شو
خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش
​

 

[mani24]

تو شمع انجمنی یکزبان و یکدل شو
خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش
​

شکوه آصفی و اسب باد و منطق طیر​

به باد رفت و از او خواجه هیچ طرف نبست

 

[F A R Z A N E]

شکوه آصفی و اسب باد و منطق طیر​

به باد رفت و از او خواجه هیچ طرف نبست

تو پنداری که بدگو رفت و جان برد
حسابش با کرام الکاتبین است

 

[mani24]

تو پنداری که بدگو رفت و جان برد
حسابش با کرام الکاتبین است

تا بر دلش از غصه غباری ننشیند​

​

ای سیل سرشک از عقب نامه روان باش​

​

حافظ که هوس می‌کندش جام جهان بین​

​

گو در نظر آصف جمشید مکان باش​

​

 

[مهندکس]

تا بر دلش از غصه غباری ننشیند​

​

ای سیل سرشک از عقب نامه روان باش​

​

حافظ که هوس می‌کندش جام جهان بین​

​

گو در نظر آصف جمشید مکان باش​

​

شکست عهدمرا گفت هرچه بود گذشت
به گریه گفتم آری ولی چه زود گذشت
بهاربود و تو بودی و عشق بود و امید
بهاررفت وتورفتی و هرچه بود گذشت...

 

[Mahdy.T]

شکست عهدمرا گفت هرچه بود گذشت
به گریه گفتم آری ولی چه زود گذشت
بهاربود و تو بودی و عشق بود و امید
بهاررفت وتورفتی و هرچه بود گذشت...

تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمیباشد

 

[mani24]

تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمیباشد

در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک​

​

جهدی کن و سرحلقه رندان جهان باش​

​

دلدار که گفتا به توام دل نگران است​

​

گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش​

​

 

[امالیا]

در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک​

​

جهدی کن و سرحلقه رندان جهان باش​

​

دلدار که گفتا به توام دل نگران است​

​

گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش​

​

شبي به ديده ي من پاي نه كه از غم عشق
بود ز موي تو روزم سياه تر بي تو

 

[baran72]

شبي به ديده ي من پاي نه كه از غم عشق
بود ز موي تو روزم سياه تر بي تو

وقت آن است كزين منزل ويران بروم
راحت جان طلبم از پي جانان بروم​

 

[ghazal1991]

وقت آن است كزين منزل ويران بروم
راحت جان طلبم از پي جانان بروم

مستم ز می ‌عشق چنان کز پس مرگم
صد میکده از خاک من آباد توان کرد

 

[baran72]

مستم ز می ‌عشق چنان کز پس مرگم
صد میکده از خاک من آباد توان کرد

در کنج دلـم عشـق کسی خانه ندارد

کس جای در این خانۀ ویرانه ندارد