مشاعرۀ سنّتی

[Ghazal_joon]

هر که را در خاک غربت پای در گل ماند ماند

گو دگر در خواب خوش بینی دیار خویش را

 

[sima2009]

ای غم امشب شاد مهمان توام
زائر گیسوی باران توام

 

[Ghazal_joon]

من همه عمر بر آنم که دعاگوی تو باشم

گر تو خواهی که نباشم تن من برخی جانت

 

[elnaz66]

تو گوهر سرشکی و دردانه صفا

مژگان فشانمت که به دامن نشانمت

 

[Mehraz-6128]

تو همچو صبحی ومن شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که چون همی سپرم

 

[t.askari]

من كز پيام عام تو يك گل نچيده ام

دستم كجا به غنچه مكتوب می‌رسد

 

[t.askari]

دهانت غنچه چشمت نرگس و رخ لاله حيرانم

كه ‌در يك‌ شاخ چون ‌پيدا شد اين‌ گلهای‌ گوناگون

 

[t.askari]

نه دل مفتون دلبندی،نه جان مدهوش دلخواهی

نه برمژگان من اشكی،نه بر لبهای من آهی

 

[t.askari]

یکی را دوست می دارم
ولی افسوس او هرگز نمیداند
نگاهش میکنم شاید بخواند از نگاه من
که او را دوست میدارم
ولی افسوس او هرگز نگاهم را نمیخواند

 

[Ghazal_joon]

دیریست تا به یادش می نوش می‌کنم

کس را نگفت او که فلان مرد مست ماست

 

[mohandes soror]

سلام دوستان
این مشاعره است و شما وقتی شعری زدید کسی دیگه باید جواب بده که شما دوباره شعر بزنید نه پشت سر هم شعر بزنید
لطفا نظم مشاعره رعایت کنید باتشکر

تامعطر کنم از لطف نسیم تو مشام
شمه ای از نفحات نفس یار بیار

 

[sima2009]

رازی است که آن نگار می داند چیست
رنجیست که روزگار می داند چیست
آنی که چو غنچه در گلو خونم از اوست
من دانم و شهریار می داند چیست

 

[Phyto]

تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمیباشد

 

[mohandes soror]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

 

[Phyto]

دلُم تنگه دلُم تنگه دلُم تنگ... حکایتها شده این شیشه و سنگ!

 

[*زهره*]

گر تو را خاطر ما هست خیالت بفرست
تا شبی محرم اسرار نهانم باشد

 

[Ghazal_joon]

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

 

[mohandes soror]

الا ای پیر فرزانه مکن منعم زمیخانه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

 

[sima2009]

مبادا آسمان بی بال و بی پر
مبادا در زمین دیوار بی در
مبادا هیچ سقفی بی پرستو
مبادا هیچ بامی بی کبوتر

"قیصر امین پور"

 

[mohandes soror]

روزگاریست که دل چهره مقصود ندید
ساقیا آن قدح آینه کردار بیار

 

[sima2009]

رفیقانم سفر کردند، هر یاری به اقصایی
خلاف من که بگرفته است دامن در مغیلانم

 

[masoomeh.bnv]

من نگویم که مر از قفس ازاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

 

[Ghazal_joon]

دوست نباشد به حقیقت که او

دوست فراموش کند در بلا

 

[somo]

ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال
مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش

 

[sima2009]

شکفته ام غزل غزل به راه چشمهای تو
نشسته ام که گل کند نگاه بی ریای تو

 

[Phyto]

وزغی را دیدم!
نه خشن بود و زمخت
نه به رنگ لجن و خاک و زغال!
که به زیبایی یک پروانه... سبز و براق و نوازشگر چشم!
چشمها را باید شست، جور دیگر باید دید...!

 

[mohandes soror]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن

درکوی اوگدایی برخسرویی گزیدن

 

[Phyto]

نه خدا توانمش گفت نه بشر توانمش خواند
متحیرم چه نامم شه ملک لافتا را ...

 

[رسول فهیم]

نه خدا توانمش گفت نه بشر توانمش خواند
متحیرم چه نامم شه ملک لافتا را ...

الایاای الساقی ادرکاساوناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

 

[asaese]

آن نواساز نوآيين چو شود نغمه سراي***سرخوش از ناله مستانه كند جان مرا

شيوه ي باد سحر عقده گشايي ست رهي***شعر پژمان بگشايد دل پژمان مرا