مشاعرۀ سنّتی

[Elmira2010]

تنورلاله چنان برفروخت بادبهار
که غنچه غرق عرق گشت وگل بجوش آمد

 

[shotgun]

در شاهراه دولت سرمد بتخت بخت

با جام مي بكام دل دوستان شدم

 

[naghmeirani]

مگر جانی؟ که هر گه آمدی ناگه برون رفتی

مگر عمری ؟ که هر گه می روی دیگر نمی آئی

 

[Narges *]

یارب این شمع دل افروز زکاشانه ی کیست
جان ما سوخت بپرسید ک جانانه ی کیست

 

[won-a-pa-lei]

تو سوز آه من ای مرغ شب چه میدانی؟
ندیده ای شب من تاب و تب چه میدانی؟

 

[sh@di]

تو سوز آه من ای مرغ شب چه میدانی؟
ندیده ای شب من تاب و تب چه میدانی؟

یار من چون بخرامد به تماشای چمن ... برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی

 

[salvador]

یار من چون بخرامد به تماشای چمن ... برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی

یکی کشت تاک و یکی چید انگور



یکی ساخت زان سرکه‌ای یا شرابی

 

[won-a-pa-lei]

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم
در میان لاله و گل آشیانی داشتم

 

[iman.mpr]

من خود ای ساقی از این شوق که دارم مستم / تو به یک جرعه دیگر ببری از دستم

 

[z.19.P]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم / هواداران کویش را چو جان خویشتن دانم

 

[kachal63]

من که میبینم تفاوت از زمین تا آسمان
چون کنم نسبت بروی یار مهر و ماه را؟

 

[salvador]

من که میبینم تفاوت از زمین تا آسمان
چون کنم نسبت بروی یار مهر و ماه را؟

از نورسیدگان خرابات نیستیم

چون خشت پا شکستهٔ میخانه‌ایم ما




مقصود ما ز خوردن می نیست بی غمی

از تشنگان گریهٔ مستانه‌ایم ما

 

[lighthearted]

از حد گذشت درد و ، به درمان نمی رسیم
بر لب رسید جان و ، به جانان نمی رسیم

 

[salvador]

از حد گذشت درد و ، به درمان نمی رسیم
بر لب رسید جان و ، به جانان نمی رسیم

ما در چه شماریم، که خورشید جهانتاب



گردن به تماشای تو از صبح کشیده‌ست

 

[naghmeirani]

ما در چه شماریم، که خورشید جهانتاب



گردن به تماشای تو از صبح کشیده‌ست

تو نه مرغ این شکاری پی صید دیگری رو

که عقاب دیگر آمد به شکار این کبوتر

 

[salvador]

روزی به کار تیغ تو آید نگاه دار



این گردنی که در خم زنجیر آمدست

 

[naghmeirani]

روزی به کار تیغ تو آید نگاه دار



این گردنی که در خم زنجیر آمدست

تا چه ها بر سر و دستار حریفان گذرد

زان میِ ‌تند که در رطل گرانست امروز

 

[salvador]

تا چه ها بر سر و دستار حریفان گذرد

زان میِ ‌تند که در رطل گرانست امروز

ز هر دری که نهد حسن پای ناز برون

بر آستانهٔ آن در سر نیازی هست




اگر مکلف عشقی سر نیاز بنه

که هر که هست به کیش خودش نمازی هست

 

[naghmeirani]

ز هر دری که نهد حسن پای ناز برون

بر آستانهٔ آن در سر نیازی هست




اگر مکلف عشقی سر نیاز بنه

که هر که هست به کیش خودش نمازی هست

تا به کی این تیشه خواهی زد به پای خود بس است

این کهن نخل تمنا را نیفکندی هنوز

 

[salvador]

زهی نام تو سر دیوان هستی



ترا بر جمله هستی پیش دستی

 

[naghmeirani]

زهی نام تو سر دیوان هستی



ترا بر جمله هستی پیش دستی

یا ز آهِ نیمشب ، یا از دعا ، یا از نگاه

هر چه باشد در دلِ سختت اثر خواهیم کرد

 

[Narges *]

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که رازپنهان خواهد شد آشکارا

 

[salvador]

داد مریض مرا مژدهٔ صحت طبیب

گرچه هنوز اندکی مضطرب احوال هست




طایر اقبال من شهپر دولت دماند

رخصت پرواز نیست ورنه پر وبال هست

 

[kachal63]

یا ز آهِ نیمشب ، یا از دعا ، یا از نگاه

هر چه باشد در دلِ سختت اثر خواهیم کرد

در گلستانی که گیرد دست هر پیری جوانی
ای جوان سرو بالا دستگیری کن که پیرم

 

[salvador]

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که رازپنهان خواهد شد آشکارا

آنکه بی ما دید بزم عیش و در عشرت نشست

گو مهیا شو که می‌باید به سد حیرت نشست




آمدم تا روبم و در چشم نومیدی زنم

گرد حرمانی که بر رویم در این مدت نشست

 

[salvador]

در گلستانی که گیرد دست هر پیری جوانی
ای جوان سرو بالا دستگیری کن که پیرم

میر مجلس راچه بگشاید ز من جز دردسر

زانکه چنگ من به قانون حریفان ساز نیست




آنکه من من شیشه دارد بار ، سود آنگه کند

کو بساط خود نهد جایی که سنگ انداز نیست

 

[naghmeirani]

میر مجلس راچه بگشاید ز من جز دردسر

زانکه چنگ من به قانون حریفان ساز نیست




آنکه من من شیشه دارد بار ، سود آنگه کند

کو بساط خود نهد جایی که سنگ انداز نیست

تو و با لاله رویان ،گل ز باغِ عیش چیدنها

من و چون غنچه از دستِ تو ، پیراهن دریدنها

 

[salvador]

تو و با لاله رویان ،گل ز باغِ عیش چیدنها

من و چون غنچه از دستِ تو ، پیراهن دریدنها

ای که دل بردی ز دلدار من آزارش مکن

آنچه او در کار من کردست در کارش مکن




هندوی چشم تو شد می‌بین خریدارانه‌اش

اعتمادی لیک بر ترکان خونخوارش مکن




شب خوش

 

[naghmeirani]

ای که دل بردی ز دلدار من آزارش مکن

آنچه او در کار من کردست در کارش مکن




هندوی چشم تو شد می‌بین خریدارانه‌اش

اعتمادی لیک بر ترکان خونخوارش مکن




شب خوش

نروید از زمین شاخ گیایی

که ننوشته‌ست بر برگش دوایی

در نابسته احسان گشاده‌ست

به هر کس آنچه می‌بایست داده‌ست

شب خوش....

 

[Narges *]

ترک دین و دل نمودم ترک جان هم میکنم
غیر عشقت هرچه گویی ترک آن هم میکنم