مشاعرۀ سنّتی

[zahra97]

مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

 

[kachal63]

ماه من گر پیشتر از صبح برخیزد ز خواب
تا به شب بیرون نیاید از خجالت آفتاب!

 

[araz_heidari]

ماه من گر پیشتر از صبح برخیزد ز خواب
تا به شب بیرون نیاید از خجالت آفتاب!

برون شو ای غم از سینه که لطف یار می آید
تو هم ای دل زمن گم شو که دلدار می اید
درو دیوار و این سینه همی درٌد زانبوهی
که اندر در نمی گنجد پس از دیوار می آید
​

 

[laleh_a]

دوستم داری و نمی گویی تا غرورت کشد به بیماری
زانکه می دانم این حقیقت را که همیشه دوستم می داری

 

[*زهره*]

یا رب آن زاهد خودبین که بجز عیب ندید
دود آهیش در آیینه‌ی ادراک انداز

 

[Mitra_Galaxy]

ز بخت خفته ملولم بود که بیداری
بوقت فاتحه صبح یک دعا بکند

بسوخت حافظ و بویی بزلف بار نبرد
بوقت فاتحه صبح یک دعا بکند

 

[*زهره*]

دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آنست که باشد غم خدمتکارش

 

[fatam]

شرابي خور كه جامش روي يار است

پياله، چشم مست باده خوار است...
​

 

[zahra97]

تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت اوفتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی

 

[araz_heidari]

تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت اوفتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی

یارب آن نو گل سرگشته که سپردی به منش
می سپارم به تو از دست حسود چمنش

 

[zahra97]

شبی مجنون به لیلی گفت کای محبوب بی همتا
تورا عاشق شود پیدا ولی مجنون نخواهد شد

 

[*زهره*]

در ره عشق که از سیل بلا نیست گذار
کرده‌ام خاطر خود را به تمنای تو خوش

 

[zahra97]

شب به کاشانه اغیار نمیباید بود
غیر را شمع شب تار نمیباید بود

 

[naghmeirani]

عراقی

عراقی

دل ز غم رنجور و تو فارغ ازو وز حال ما

بازپرس آخر که: چون شد حالِ آن بیمار ما؟

 

[*زهره*]

اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن
شکر ایزد که نه در پرده‌ی پندار بماند

 

[naghmeirani]

حافظ

حافظ

در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

 

[*زهره*]

تاب بنفشه می‌دهد طره‌ی مشک آسای تو
پرده‌ی غنچه می‌درد خنده‌ی دلگشای تو

 

[Mitra_Galaxy]

وضع دوران بنگر و عشرت برگیر
که بهر حالتی این ست به این اوضاع

 

[oli]

عمری است مرا تیره و کاری است نه راست

محنت همه افزوده و راحت کم و کاست

شکر ایزد را که آنچه اسباب بلاست

ما راز کس دگر نمی باید خواست

 

[Mitra_Galaxy]

تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که در برابر چشمی و غایب از نظری

هزار جان مقدس بسوخت زین غیرت
که هر صباح و مسا شمع مجلس دگری

 

[pink girl]

يا رب اين آينه حسن چه جوهر دارد
كه در او آه مرا قوت تاثير نبود
سر ز حسرت به در ميكده ها بر كردم
چون شناساي تو در صومعه يك پير نبود

 

[oli]

دشمن به غلط گفت که من فلسفی ام

ایزد داند که آنچه او گفت نیم

ایکن چو در این غم آشیان آمده ام

آخر کم از آنکه من بدانم کیم

 

[naghmeirani]

عبیدزاکانی

عبیدزاکانی

مرا دو چشم تو انداخت در بلای سیاه

و گرنه من که و مستی و عاشقی ز کجا

 

[pink girl]

مرا به رندي و عشق آن فضول عيب كند
كه اعتراض بر اسرار علم غيب كند
كمال صدق محبت ببين نه نقص گناه
كه هر كه بي هنر افتد نظر به عيب كند

 

[zahra97]

دل که آیینه ی صافی است غباری دارد
از خدا می طلبد صحبت روشن رایی

 

[pink girl]

مرا دو چشم تو انداخت در بلای سیاه

و گرنه من که و مستی و عاشقی ز کجا

اي جان حديث ما بر دلدار بازگوي
ليكن چنان مگو كه صبا را خبر شود
در تنگناي حيرتم از نخوت رقيب
يا رب مباد آنكه گدا معتبر شود

 

[araz_heidari]

اي جان حديث ما بر دلدار بازگوي
ليكن چنان مگو كه صبا را خبر شود
در تنگناي حيرتم از نخوت رقيب
يا رب مباد آنكه گدا معتبر شود

دلم زخم است از دست غم یار
هم از غم دست مرهم دارم امشب

​

 

[pink girl]

بامدادان كه ز خلوتگه كاخ ابداع
شمع خاور فكند بر همه اطراف شعاع
بر كشد آينه از جيب افق چرخ و دران
بنمايد رخ گيتي به هزاران انواع

 

[araz_heidari]

بامدادان كه ز خلوتگه كاخ ابداع
شمع خاور فكند بر همه اطراف شعاع
بر كشد آينه از جيب افق چرخ و دران
بنمايد رخ گيتي به هزاران انواع

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ما سوا فکندی همه سایهء هما را

 

[Mitra_Galaxy]

ای که دائم به خویش مغروری
گر ترا عشق نیست معذوری

گرد دیوانگان عشق مگرد
که به عقل عقیله مشهوری