مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

در رفتنِ جان از بدن ،گویند هر نوعی سخن
من خود به چشمِ خویشتن دیدم که جانم میرود

 

[ARASH AZ]

دل به می دربند تا مردانه وار
گردن سالوس و تقوا بشکنی

 

[naghmeirani]

ياد آن روز كه در صفحه شــــــــــطرنج دلت

شاه عشق بودم و با كيش رخت مات شدم

 

[ARASH AZ]

من چه در پای تو ریزم که پسند تو بود
سرو جان را نتوان گفت که مقداری هست

 

[naghmeirani]

ترک خودپرستی کن عاشقی و مستی کن
تا ز دام غم خود را چون رهی رها بینی

 

[ARASH AZ]

یاد باد آنکه صبوحی زده در مجلس اُنس
جز من ویار نبودیم و خدا با ما بود

 

[naghmeirani]

در پیش بیدردان چرا فریاد بی حاصل کنم
گر شکوه ای دارم ز دل با یار صاحبدل کنم

 

[محـسن ز]

ما ره به کوی عافیت دانیم و منزلگاه انس
ای در تکاپوی طلب گم کرده ره با ما بیا
ای ماه کنعانی ترا یاران به چاه افکنده اند
در رشته پیوند ما چنگی زن و بالا بیا

 

[elva]

ما ره به کوی عافیت دانیم و منزلگاه انس
ای در تکاپوی طلب گم کرده ره با ما بیا
ای ماه کنعانی ترا یاران به چاه افکنده اند
در رشته پیوند ما چنگی زن و بالا بیا

ای دوست شکر بهتر یا آنکه شکر سازد

خوبی قمر بهتر یا آنکه قمر سازد

 

[naghmeirani]

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

 

[elva]

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

اگر شیری اگر ببری اگر گور
گذر باید کنی آخر لب گور

دلا رحمی به جان خویشتن کن
که مورانت نهن خوان و کنن سور

 

[naghmeirani]

روشنگری افلاکیم چون آفتاب از پاکیم
خاکی نیم تا خویش را سرگرم آب و گل کنم

 

[elva]

مرا نه سر نه سامان آفریدند
پریشانم پریشان آفریدند

پریشان خاطران رفتند در خاک
مرا از خاک ایشان آفریدند

 

[Pedram-viva]

ما در این شهر غریبیم و در این ملک فقیر
به کمند تو گرفتار و به دام تو اسیر
در آفاق گشاده ست و لیکن بسته ست
از سر زلف تو در پای دل ما زنجیر

(غزلیات سعدی)

 

[elva]

ما در این شهر غریبیم و در این ملک فقیر
به کمند تو گرفتار و به دام تو اسیر
در آفاق گشاده ست و لیکن بسته ست
از سر زلف تو در پای دل ما زنجیر

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن

ترک من خراب شبگرد مبتلا کن

 

[محـسن ز]

نماز در خم آن ابروان محرابی
کسی کند که بخون جگر طهارت کرد

 

[elva]

نماز در خم آن ابروان محرابی
کسی کند که بخون جگر طهارت کرد

دی شد و بهمن گذشت فصل بهاران رسید

جلوه گلشن به باغ همچو نگاران رسید

 

[*زهره*]

در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه‌ی تزویر و ریا بگشایند

 

[elva]

دگر بار دگر بار ز زنجیر بجستیم

ازین بند و ازین دام زبونگیر بجستیم

 

[Pedram-viva]

مرا راحت از زندگی دوش بود
که دنیا و دینم فراموش بود
چنان مست دیدار و حیران عشق
که دنیا و دینم فراموش بود

 

[noosh_l]

مرا راحت از زندگی دوش بود
که دنیا و دینم فراموش بود
چنان مست دیدار و حیران عشق
که دنیا و دینم فراموش بود

در عشق خانقاه و خرابات فرق نيست
هرجا كه هست پرتوي روي حبيب هست​

 

[*زهره*]

دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو
که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم

 

[elva]

ماییم که گه نهان و گه پیداییم
گه مومن و گه یهود و گه ترساییم

تا این دل ما قالب هر دل گردد
هر روز به صورتی برون می آییم

 

[elva]

ماییم که گه نهان وگه پیداییم
گه مومن و گه یهود و گه ترساییم

تا این دل ما قالب هر دل گردد
هر روز به صورتی برون می آییم

 

[*زهره*]

من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده‌ی عصمت برون آرد زلیخا را

 

[افشـین]

آتش بگیر تا بدانی چه می کشم
احساس سوختن به تماشا نمیشود

 

[elva]

دل در غم همدمی بفرسود و نیافت

می جست مراد و می نیاسود و نیافت

 

[oli]

توی بند تو اسیرم واسه هر نگات میمیرم

عاقبت مثل اسیری توی غربتم میمیرم

 

[Pedram-viva]

توی بند تو اسیرم واسه هر نگات میمیرم

عاقبت مثل اسیری توی غربتم میمیرم

من نظر باز گرفتن نتوانم همه عمر
از من ای خسرو خوبان تو نظر باز مگیر

 

[elva]

رستم از این نفس و هوا زنده بلا مرده بلا

زنده و مرده وطنم نیست بجز فضل خدا