ای یزید! آیا گمان کردی که چون بر ما سخت گرفتی و اطراف زمین و آفاق آسمان را بر ماتنگ کردی و
سرانجام ما را مانند اسیران به این طرف و آن طرف کشاندی از این است که ما نزد خدایمان خوار گشته
ایم و یا تو رادر پیش خدا قدر و منزلتی هست؟
و یا پنداشتی که این بزرگی مقامت و است؟! لذا چون دنیا را به کام خویش یافتی و کارها را وفق مراد
خود دیدی با تکبر باد در دماغ افکندی و شادمان و مسرور،نگران آرزوهای خود شدی؟!
بدان که اگر خدا به تو مهلت داده استاز این جهت است که خود میفرماید:
«آنان که کافر شده اند گمان نکنند که اگر مهلتی به آنها دادیم به سود آنان است، بلکه به آنها مهلت
میدهیم تا بیشتر به گناه روی آورند و سرانجام عذابی دردناک و خوارکننده در انتظارشان خواهد بود.»
آیا باز آرزو میکنی که: ای کاش نیاکان ما که دربدر کشته شدند، این جریانات را میدیدند!!
بی آن که خود راگناهکار بدانی و یا گناه خویش را بزرگ شماری و اینک باچوب دستی خود بر دندانهای
امام حسین میزنی؟! حق داری! زیرا باریختن خون های پاک و مطهر این ستارگان روی زمین، عقده دل
پلیدت گشوده میشود و نهال غمت ریشه کن میگردد!
مطمئن باش تو نیز به زودی در پیشگاه خدای متعال بازگشت خواهی نمود و در آن جا است که آرزو
خواهی کرد ای کاش در دنیا لال و کور بودی.
ای یزید! به خدا سوگند! جز پوست خود نشکافتی و جز گوشت خودقطع نکردی و بر خلاف میل خود، به
زودی نزد رسول خدا بازخواهی گشت و اهل بیت و پاره های تنش را در حظیره القدس در کنارش
باعزت و احترام خواهی یافت...
و به زودی تو و آن کس که تو را برکرسی نشاند و بر گردن مؤمنین مسلط کرد، خواهید دانست کدام یک
از ما بدکارتر و ازحیث لشکریان ناتوان تریم، در آن روزی که داور خداست و خصم تو جد ما است و اعضا
و جوارحت علیه تو گواهی خواهند داد.
و اگر چه در این دنیا ما را به غنیمت گرفتی ولی به زودی غرامت خویش را از تو باز خواهیم ستاند.
سرانجام ما را مانند اسیران به این طرف و آن طرف کشاندی از این است که ما نزد خدایمان خوار گشته
ایم و یا تو رادر پیش خدا قدر و منزلتی هست؟
و یا پنداشتی که این بزرگی مقامت و است؟! لذا چون دنیا را به کام خویش یافتی و کارها را وفق مراد
خود دیدی با تکبر باد در دماغ افکندی و شادمان و مسرور،نگران آرزوهای خود شدی؟!
بدان که اگر خدا به تو مهلت داده استاز این جهت است که خود میفرماید:
«آنان که کافر شده اند گمان نکنند که اگر مهلتی به آنها دادیم به سود آنان است، بلکه به آنها مهلت
میدهیم تا بیشتر به گناه روی آورند و سرانجام عذابی دردناک و خوارکننده در انتظارشان خواهد بود.»
آیا باز آرزو میکنی که: ای کاش نیاکان ما که دربدر کشته شدند، این جریانات را میدیدند!!
بی آن که خود راگناهکار بدانی و یا گناه خویش را بزرگ شماری و اینک باچوب دستی خود بر دندانهای
امام حسین میزنی؟! حق داری! زیرا باریختن خون های پاک و مطهر این ستارگان روی زمین، عقده دل
پلیدت گشوده میشود و نهال غمت ریشه کن میگردد!
مطمئن باش تو نیز به زودی در پیشگاه خدای متعال بازگشت خواهی نمود و در آن جا است که آرزو
خواهی کرد ای کاش در دنیا لال و کور بودی.
ای یزید! به خدا سوگند! جز پوست خود نشکافتی و جز گوشت خودقطع نکردی و بر خلاف میل خود، به
زودی نزد رسول خدا بازخواهی گشت و اهل بیت و پاره های تنش را در حظیره القدس در کنارش
باعزت و احترام خواهی یافت...
و به زودی تو و آن کس که تو را برکرسی نشاند و بر گردن مؤمنین مسلط کرد، خواهید دانست کدام یک
از ما بدکارتر و ازحیث لشکریان ناتوان تریم، در آن روزی که داور خداست و خصم تو جد ما است و اعضا
و جوارحت علیه تو گواهی خواهند داد.
و اگر چه در این دنیا ما را به غنیمت گرفتی ولی به زودی غرامت خویش را از تو باز خواهیم ستاند.
فهرست مطالب:
همسر و فرزندان حضرت زینب (س)
فرزندان حضرت زینب (س) در روز عاشورا
چگونگی شهادت فرزندان زینب کبری(س)
***اشعار دو طفلان حضرت زینب (س)***
نقش حضرت زينب(س) تا شهادت امام حسین(ع)
حضور سياسى حضرت زينب(س) پس از شهادت امام حسين(ع)
آخرین ویرایش:
______
( درباره سیدتنا زینب الكبرى مى گویم : زینب و چیست زینب و چه چیز تو را دانا گردانید (و از كجا درك نموده و دریافتى ) كه (شرافت و بزرگى و فضیلت و برترى ) زینب چیست ؟ (پس به طور اختصاص آن هم یك از هزار هزار آن است كه ) زینب عقیله یعنى خاتون بزرگوار و گرامى فرزندان هاشم (ابن عبد مناف پدر جد رسول خدا) است ، و محققا صفات حمیده و خوى هاى پسندیده را دارا بود كه پس از مادرش ، صدیقه كبرى (س) كسى دارا نبوده است ، تا این كه حق و سزاوار است گفته شود: او است صدیقه صغرى ، زینب را در حجاب و پوشش و عفت و پاكدامنى (از دیگران ) زیادت و افزونى است (و آن این است ) كه تن او را در زمان پدرش (امیرالمؤ منین ) و دو برادرش (امام حسن و امام حسین ) كسى از مردان ندید تا روز (( طف )) (كربلا، و این كه زمین كربلا را طف مى نامند، براى آن است كه طف زمینى بلند و جانب و كنار را گویند، و زمین كربلا كنار فرات است ) و زینب (س) در صبر و شیكبایى (از مصایب و اندوه هاى بزرگ ) و ثبات و پایدارى و قیام و ایستادگى (در آشكار ساختن حق و درستى ) و قوت و نیروى ایمان و گرویدن (به عقاید و احكام دین مقدس اسلام ) و تقوا و پرهیزكارى و اطاعت و فرمانبرى (از آنچه خداى تعالى فرموده ) وحیده و یگانه بود (كه پس از مادرش علیا حضرت فاطمه (س) در دنیا چنین خاتونى كه داراى این صفات حمیده و خوى هاى پسندیده بى مانند باشد، سراغ ندارم.) زینب (س) در فصاحت و آشكارا سخن گفتن و زبان آورى و در بلاغت و رسایى سخن و سخن گفتن مطابق اقتضاى مقام و مناسب حال ، گویى از زبان (پدر بزرگوارش ) امیرالمؤ منین (ع) قصد و آهنگ مى نمود، چنان كه پوشیده نیست بر كسى كه در خطبه و سخنرانى او (در مجلس ابن زیاد در كوفه ، و مجلس یزید در شام ) از روى تحقیق و درستى فكر نموده و بیندیشد، و اگر ما (علما و بیان كننده اصول و فروع دین مقدس اسلام ) بگوییم : زینب (س) مانند امام (ع) داراى مقام عصمت بوده (از گناه بازداشته شده و هیچ گونه گناهى نكرده با این كه قدرت و توانایى بر آن داشته و معنى عصمت نزد ما امامیه همین است ) كسى را نمى رسد كه (گفتار ما را) انكار كند و نپذیرد. 
