چرا گاهی ما با اینکه تلاش می کنیم و نیتمان خیر است، به خواسته هایمان نمی رسیم و دعایمان اجابت نمی شود؟
چرا خداوند صدایم را نشنید؟
تا کی باید دعا کنم و جواب نگیرم مگر خود خدا نگفته است بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را ؟
مگر خداوند ارحم الراحمین نیست؟
گاه میشود که با تمام وجود چیزی را از خداوند متعال طلب می کنیم و با اصرار می خواهیم و اگر جواب نگرفتیم سر به بی تابی و ناله جزع و فزع بر میداریم که چرا چنین شد و چنان شد؟
و فراموش می کنیم که خداوند متعال دانای مطلق است و میداند که آن چه ما با اصرار در پی آن هستیم به صلاح ما نیست.
و یا الان زمان مناسبی برای برآورده شدن نیاز ما نیست و خود نمی دانیم .
در این جا به چند نکته اشاره میکنیم که به دلیل این تعویق افتادن ها در رسیدن به حاجاتمان بیشتر پی می بریم .
الف ) به طور قطع خدای رحمان ما را در رسیدن به اهدافمان یاری می کند . این سنت الهی است
«كُلاًّ نُّمِدُّ هَـؤُلاء وَهَـؤُلاء مِنْ عَطَاء رَبِّكَ»1 ؛
این وعده پروردگار است که هر کس اهل تلاش باشد در مسیری که پیش گرفته خدا او را یاری خواهد کرد ؛
که البته امدادهای ویژه ی پروردگار از آن متقین است .
ب ) ممکن است گاهی اوقات ما با محاسبات و اندیشه ی خویش در تشخیص خیر دچار اشتباه شویم ؛ لذا به هر میزان که انسان با کلام وحی الهی در ارتباط باشد کمتر دچار خطا و اشتباه می شود . انسان در زندگی نیازمند به شخصی بصیر است تا او را راهنمایی کند و چه کسی بصیرتر از خدای سبحان
«إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ ».
خدای متعال از طریق وحی عقل و اهل بیت عصمت و طهارت ( علیهم السلام ) راه صحیح را به بشر نشان داده است . قرآن کریم درباره ی این که معیار کارها باید خیر باشد و خیر را هم وحی تبیین می کند این چنین می فرماید :
« وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ » ؛
چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید حال آنکه خیر شما در آن است و یا چیزی را دوست داشته باشید حال آنکه شر شما در آن است و خدا می داند و شما نمی دانید.
چرا خداوند صدایم را نشنید؟
تا کی باید دعا کنم و جواب نگیرم مگر خود خدا نگفته است بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را ؟
مگر خداوند ارحم الراحمین نیست؟
گاه میشود که با تمام وجود چیزی را از خداوند متعال طلب می کنیم و با اصرار می خواهیم و اگر جواب نگرفتیم سر به بی تابی و ناله جزع و فزع بر میداریم که چرا چنین شد و چنان شد؟
و فراموش می کنیم که خداوند متعال دانای مطلق است و میداند که آن چه ما با اصرار در پی آن هستیم به صلاح ما نیست.
و یا الان زمان مناسبی برای برآورده شدن نیاز ما نیست و خود نمی دانیم .
در این جا به چند نکته اشاره میکنیم که به دلیل این تعویق افتادن ها در رسیدن به حاجاتمان بیشتر پی می بریم .
الف ) به طور قطع خدای رحمان ما را در رسیدن به اهدافمان یاری می کند . این سنت الهی است
«كُلاًّ نُّمِدُّ هَـؤُلاء وَهَـؤُلاء مِنْ عَطَاء رَبِّكَ»1 ؛
این وعده پروردگار است که هر کس اهل تلاش باشد در مسیری که پیش گرفته خدا او را یاری خواهد کرد ؛
که البته امدادهای ویژه ی پروردگار از آن متقین است .
ب ) ممکن است گاهی اوقات ما با محاسبات و اندیشه ی خویش در تشخیص خیر دچار اشتباه شویم ؛ لذا به هر میزان که انسان با کلام وحی الهی در ارتباط باشد کمتر دچار خطا و اشتباه می شود . انسان در زندگی نیازمند به شخصی بصیر است تا او را راهنمایی کند و چه کسی بصیرتر از خدای سبحان
«إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ ».
خدای متعال از طریق وحی عقل و اهل بیت عصمت و طهارت ( علیهم السلام ) راه صحیح را به بشر نشان داده است . قرآن کریم درباره ی این که معیار کارها باید خیر باشد و خیر را هم وحی تبیین می کند این چنین می فرماید :
« وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ » ؛
چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید حال آنکه خیر شما در آن است و یا چیزی را دوست داشته باشید حال آنکه شر شما در آن است و خدا می داند و شما نمی دانید.
