پس این چی؟!
- شروع کننده موضوع تاریک وتنها
- تاریخ شروع
ممنون خیلی تاثیر گذار بود......
ممنون ولی تکراری بود تاپیک خودم بود که بسته شد نمدونم چرا و به تشکر هم نرسید چقد از شما قدردانی شده
آخرین ویرایش:
جالب بود ولی تکراریه.....
ممنون که سر زدین ولی اینقدر که می گین تکراری بوده باید تا حالا حذف شده بود عزیزانم
سوال ما هم همینه عزیزم
danesh98.ir
عضو جدید
تکراری بود
ولی اگه هزار بار هم ببینیم باز هم عبرت نمیگیریم
ولی اگه هزار بار هم ببینیم باز هم عبرت نمیگیریم
rezashimi
عضو
جالب بودن مرسیاز کارتون توی یک اداره مدرن راضی نیستین؟
پس این چی؟!
هنوز هم از گرسنگی مینالید؟
پس این چی؟!
هنوز قدر محبت و مراقبت های والدینتون رو نمیدونین؟
پس این چی؟!
آیا آرامش و لذت یک حمام گرم رو دارین و باز هم از زندگی مینالین؟
پس این چی؟!
کافیLouis Vuitton نیست؟ مارک های جدید تر میخواین؟
پس این چی؟!
از بازی های تکراری خسته شدین؟
پس این چی؟!
با داشتن پاهایی سالم هنوزم مینالید؟
پس این چی؟!
همیشه به یاد داشته باش:
درست زمانی که از وضعیت زندگیت شکایت میکنی، مردمانی هم هستند که
برای داشتن زندگی مثل تو و بودن به جای تو حاضرند به هر کاری دست بزنند
واوووووووو
استارتر چه دلی داشته ...
نمی دونید دل ما اندازه گنگیشته ...
استارتر چه دلی داشته ...
نمی دونید دل ما اندازه گنگیشته ...
csharp.net
اخراجی موقت
saeedeh.arch
عضو جدید
مرسی.دلمون کباب شد.
miss.x0000
عضو جدید
واقعا دنیای ما همینه عزیزم ،جالب بود
sadaf h
عضو جدید
با طعم زندگانی ..
زندگی سخت تر از تصویری است که همیشه افکار نو پای کودکانه ام برای من به صحنه می کشید
من هرگز درک نمی کردم در ماورای این جریان ، حقایقی است که گوش هایم را از شنیدش نا شنوا ساخته اند
صفحه ی نقاشی من آسمان های آبی داشت و صورت های خندان و بچه ای که دست پدر و مادرش را محکم گرفته بود تا با تبسمش تمام محیط پیرامونش را سبز کند
من فقط متظاهر ترین جنبه از وقایع را مشاهده می کردم و فراتر از آن برای من حتی مجهولی بیش هم نبود
همه چیز برای من همان بود که....بود !
من به بازی ها ی کودکانه ام فکر می کردم "فقط
سختی و رنج برای من با اشیایی تفسیر می شد که آرزوی مالکیت شان را داشتم اما زندگی من خالی از وجودشان بود
نمی دانستم رنج یعنی مناظره ی دخترکی که زخم تازیانه های زمانه را با فروختن شاخه گلی جراحی می کند
نمی دانستم یعنی رضا نبودن شاکی از حکم قاضی
نمی دانستم یعنی دغدغه ی پدر برای امتداد مسیر معیشت خویشتن
همه ی این ها غریب ترین خیال بودند برای دغدغه شدن
رنج برای من اندوه نداشتن دوچرخه بود و ساعت شماطه دار
من فقط به بازی های کودکانه ام فکرمی کردم
روزها شب شدند و شب ها هم روز
من چند سال بزرگ تر شدم و مناظره گر افکاری گردیدم که گستردگی درونم را ترنم خیالم می نمود
و من تازه ، آهی می کشم از سر تمام غفلت هایی که تجربه ی کوچکم آن ها را آموخت و عبرت کرد
کسی چه می داند ، شاید هنوز همان کودک سال ها پیش هستم که آرزوی ساعت شماطه دار را دارد ویک دوچرخه
و گنجایش ذهنم یه کوچکی دستان نمناک همان دوران است !
چه سودی دارد وقتی معادله را می دانی و حتی جزیی کوچک از حل آن نمی شوی
زندگی سخت تر از تصویری است که همیشه افکار نو پای کودکانه ام برای من به صحنه می کشید
من هرگز درک نمی کردم در ماورای این جریان ، حقایقی است که گوش هایم را از شنیدش نا شنوا ساخته اند
صفحه ی نقاشی من آسمان های آبی داشت و صورت های خندان و بچه ای که دست پدر و مادرش را محکم گرفته بود تا با تبسمش تمام محیط پیرامونش را سبز کند
من فقط متظاهر ترین جنبه از وقایع را مشاهده می کردم و فراتر از آن برای من حتی مجهولی بیش هم نبود
همه چیز برای من همان بود که....بود !
من به بازی ها ی کودکانه ام فکر می کردم "فقط
سختی و رنج برای من با اشیایی تفسیر می شد که آرزوی مالکیت شان را داشتم اما زندگی من خالی از وجودشان بود
نمی دانستم رنج یعنی مناظره ی دخترکی که زخم تازیانه های زمانه را با فروختن شاخه گلی جراحی می کند
نمی دانستم یعنی رضا نبودن شاکی از حکم قاضی
نمی دانستم یعنی دغدغه ی پدر برای امتداد مسیر معیشت خویشتن
همه ی این ها غریب ترین خیال بودند برای دغدغه شدن
رنج برای من اندوه نداشتن دوچرخه بود و ساعت شماطه دار
من فقط به بازی های کودکانه ام فکرمی کردم
روزها شب شدند و شب ها هم روز
من چند سال بزرگ تر شدم و مناظره گر افکاری گردیدم که گستردگی درونم را ترنم خیالم می نمود
و من تازه ، آهی می کشم از سر تمام غفلت هایی که تجربه ی کوچکم آن ها را آموخت و عبرت کرد
کسی چه می داند ، شاید هنوز همان کودک سال ها پیش هستم که آرزوی ساعت شماطه دار را دارد ویک دوچرخه
و گنجایش ذهنم یه کوچکی دستان نمناک همان دوران است !
چه سودی دارد وقتی معادله را می دانی و حتی جزیی کوچک از حل آن نمی شوی
Hamid Reza 1
عضو جدید
مولانا جلال‌الدین نیز به زیبائی تمام گوید:
یک لحظه داغم می‌کشی، یک دَم به باغم می‌کشی
پیش چراغم می‌کشی تا واشود چشمان من
آخرین ویرایش:
neda khodadoost
عضو جدید
هر کدوم از ما بی همتا هستیم و سفر خاص خود را در پیش داریم
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
زوجی که پس از سال ها همزمان با هم جان باختند | تالار عکس | 0 | |
|
آقا خسته شدم ... پس کِی میای؟ | تالار عکس | 2 | |
|
بارش برف در جهرم پس از 18 سال +عکس | تالار عکس | 1 | |
|
|
رنگین‌کمان، بازتابی از زیبایی های پس از باران | تالار عکس | 1 | |
|
در پس پرده‌ای از جنس مه | تالار عکس | 2 |