[پرورش و نگهداری طیور] بلدرچین

[hamid_a]

وجود ویژگی های مناسب همچون رشد سریع ، بلوغ زودرس ، تولید تخم بالا ، کوتاهی فاصله میان نسل ها ، بالابودن تراکم پرورشی در واحد سطح ، ارزان بودن جیره مصرفی ، حساسیت کم نسبت به بعضی از بیماری های طیور ، قیمت بالای تولیدات که شامل گوشت و تخم می باشد و به خصوص بازگشت سریع سرمایه سبب شده است تا بلدرچین به عنوان یک پرنده مطلوب نزد کشاورزان و پرورش دهندگان تلقی شده و علاقمندان زیادی به پرورش صنعتی این پرنده روی آورند .
​

​

مهمترین نکاتی که سبب صنعتی شدن پرورش این پرنده شده است به شرح زیر می باشد :

۱ – میزان رشد سریع : میزان رشد این پرنده در حدود ۵/۳ برابر سریعتر از دیگر طیور اهلی می باشد .

۲ – بلوغ جنسی سریع : در حدود سن ۵۰ – ۴۰ روزگی بلدرچین های ماده در پیک تولید هستن



3– تولید تخم بالا : در صورت پرورش صحیح ، این پرندگان در سال اول تولید توانایی تولید ۲۶۰ تخم را دارا می باشند .

۴ – کوتاه بودن فاصله میان نسل ها : توان بلدرچین در تولید ۴ – ۳ نسل در سال اول تولید این امکان را برای محققین فراهم آورده است تا از آن به عنوان پرنده ای آزمایشگاهی استفاده نمایند .

۵ – دوره انکوباسیون کوتاه : جوجه کشی تخم این پرنده ۱۸ – ۱۷ روز طول می کشد .

۶ – تراکم بالای پرورش : با توجه به اینکه جثه این پرنده کوچک و نیز به سطح آبخوری و دانخوری کمتری احتیاج دارد در مقایسه با دیگر پرندگان تعداد پرنده بیشتری در واحد سطح میتوان پرورش داد .

۷ – واکسیناسیون کمتر : با توجه به اینکه گونه های بلدرچین در برابر برخی از بیماری های رایج طیور حساسیت کمتری دارند در نتیجه به واکسیناسیون کمتری احتیاج دارند .

۸ – برگشت سریع سرمایه : با توجه به اینکه سن بلوغ بلدرچین ۵۰ – ۴۰ روزگی می باشد در نتیجه می توان گوشت و تخم این پرنده را سریع به بازار عرضه نمود .

۹ – ارزش غذایی بالای گوشت و تخم بلدرچین

در کشور ما بعد از انقلاب برای اولین بار پرورش بلدرچین در استان یزد آغاز گردید که به صورت مجتمع شامل واحد مادر ، گوشتی ، بسته بندی و جوجه کشی اداره می گردد .

بلدرچین دارای گوشتی با پروتئین بالا و درصد چربی کمتری می باشد که برای کودکان و بیماران بسیار سودمند و مفید می باشد . تخم بلدرچین بیضی شکل می باشد که وزن آن ۱۵ – ۸ گرم و رنگ آن معمولا سفید با خال های سیاه یا قهوه ای تا آبی و زرد نخودی مایل به سبز می باشد . الگوی تخم و رنگ تخم بلدرچین منحصر به فرد است و منبع خوبی از ویتامین ها (به جز ویتامین c ) می باشد .
کیفیت تخم بلدرچین بالاو میزان کلسترول آن از تخم مرغ کمتر است . تعیین جنسیت جوجه بلدرچین از سن ۱ روزگی صورت می گیرد که این کار نیازمند افراد آموزش دیده و ماهر می باشد . اما از سن ۳ هفتگی می توان نرها و ماده ها را به وسیله رنگ پر های ناحیه سینه از یکدیگر تشخیص داد. پرهای سینه ای نرها به رنگ قرمر مایل به قهوه ای و ماده ها به رنگ خرمائی سوخته ( خاکستری با نقاط سیاه رنگ ) روی آنها می باشد .
​

​

وزن جوجه های تازه هچ شده در حدود ۱۰ – ۵ گرم می باشد که درسن ۵۰ – ۴۰ روزگی به بلوغ می رسند. وزن بلدرچین های نر بالغ ۱۵۰ – ۹۰ گرم و ماده ها ۱۸۰ – ۱۱۰ گرم می باشد . همچنین تعداد کروموزوم های بلدرچین ۷۸ می باشد که شش جفت آنها کروموزوم های بزرگ ، شش جفت متوسط و ۲۷ جفت میکروکروموزوم می باشند که کروموزوم های جنسی از نوع بزرگ می باشند .

​

● جوجه کشی :

تخمگذاری بلدرچین ها از بعد از ظهر شروع و در غروب پایان می پذیرد که بر اساس فصل ، شرایط آب و هوائی و برنامه کاری جمع آوری تخم ها چندین بار در طول این مدت صورت می پذیرید . دمای مناسب محل ذخیره سازی تخم ها ۵/۱۵ – ۵/۱۲ درجه سانتیگراد و با رطوبت ۸۰ – ۷۵ % می باشد که این شرایط برای ذخیره تخم ها در مدت زمان ۷ – ۵ روز است . قبل از قرار دادن تخم ها در داخل در دستگاه ستر باید تخم های آلوده را به وسیله کاغذ سمباده یا پارچه پشمی سفت به آرامی تمیز و در محلول گرم ( ۳/۴۳ درجه سانتیگراد ) ضدعفونی کرد . سپس آنها را در دمای ۱/۲۱ درجه سانتیگراد و رطوبت ۷۵ % به مدت ۲۰ دقیقه به نسبت ۲۰ گرم پرمنگنات پتاسیم و ۴۰ سی سی فرمالین گازدهی می نمایند . سپس تخم ها را در داخل دستگاه ستر قرار می دهند .

● پرورش جوجه :


دمای آغازین جهت پرورش جوجه بلدرچین در زیر مادر مصنوعی و در بالای سر جوجه ۳۵ درجه سانتیگراد می باشد که این دما هر چهار روز یک بار ۸/۲ – ۵/۲ درجه کاهش می یابد تا به ۲۱ درجه سانتیگراد برسد . معمولا برای هر جوجه ۱۵۰ سانتیمتر مربع فضا تا سن ۳ هفتگی در نظر می گیرند . استفاده از آب شکر ۸ % در ۳ – ۲ روز اول نتیجه خوبی را در بر خواهد داشت . برای جوجه بلدرچین ها تا سن ۳ هفتگی ۲ سانتی متر دانخوری و ۱ سانتی متر آبخوری به ازاء هر قطعه در نظر می گیرند . در دو هفته اول نوررسانی ۲۴ ساعته می باشد که پس از آن تا ۱۲ ساعت کاهش می یابد .

● پرورش نیمچه :
معمولا از دو روش برای پرورش بلدرچین استفاده می شود : ۱ – بستر ۲ – باتری که اخیرا مورد استفاده قرار می گیرد که دارای مزایایی همچون تعداد جوجه بیشتر در واحد سطح ، نیروی کار کمتر ، بهداشت بهتر ، سهولت در حذف ، درمان و پیشگیری و استفاده بهتر از سطح می باشد .
دمای مورد نیاز نیمچه ها ۲۸ – ۲۱ درجه سانتیگراد می باشد و از ۱۲ ساعت نور تا سن ۵ هفتگی که بلدرچین ها به قفس های تخمگذاری منتقل می شوند بهره می برند . برای رشد بهتر ، نرها و ماده ها جدا از یکدیگر پرورش داده می شوند . در این سن در بستر به ازاء هر نیمچه ۱۸۰ – ۱۵۰ سانتیمتر مربع بسته به نوع جوجه وفصل در نظر می گیرند . برای هر جوجه ۳ – ۵/۲ سانتیمتر دانخوری و ۲ – ۵/۱ سانتیمتر آبخوری در نظر می گیرند . در صورت استفاده از آبخوری نیپل ، هر نیپل برای ۱۵ پرنده در نظر گرفته می شود .

● پرورش بلدرچین مادر :

چدر حالت تجاری بلدرچین ها در قفس های توری به ظرفیت ۲۰ تا ۳۰ و حتی ۴۰ بلدرچین پرورش داده می شوند . معمولا به ازاء هر بلدرچین ۲۰۰ – ۱۵۰ سانتیمتر مربع فضا در قفس در نظر گرفته می شود . مقدار فضای دانخوری ۳ – ۵/۲ سانتیمتر به ازاء هر قطعه می باشد . مقدار فضای آبخوری معمولا عامل محدود کننده ای در سیستم قفس نیست . قفس ها معمولا تا ۸ ردیف نصب می شوند . سن فروش بلدرچین ها معمولا ۱۸ – ۱۷ هفتگی می باشد .

● بیماری ها :


بلدرچین معمولا به بیماری های زیر حساسیت بیشتری دارد :

۱ – مارک : که واکسیناسیون آن در سن ۲۰ روزگی و با تزریق در ناحیه گردن صورت می گیرد .

۲ – نیوکاسل : که واکسیناسیون آن همزمان با مارک به صورت قطره چشمی صورت می گیرد و هر ۳ ماه یک بار به صورت اسپری مصرف می گردد .

۳ – آبله : که واکسن آن در ۸ -۶ هفتگی مصرف می گردد.

از دیگر بیماری هایی که بلدرچین را درگیر می نماید می توان به کوکسیدیوز ، کانی بالیسم ، سالمونلا ، ورم روده ای قرحه ای و برونشیت اشاره کرد .

▪ درصد تلفات بلدرچین در سنین مختلف به قرار زیر می باشد :
۱۰ - ۱ روزگی : ۲ %

۱۰ روزگی تا شروع تخمگذاری ۲%

دوره تخمگذاری (۱۰ ماه ) ۱۵%​

​

 

[فرزام]

حمید جان دستت درد نکنه. اطلاعات خوبی بود.
فقط میدونی آیا برای پرورش بلدرچین مهم هست که در منطقه و آب و هوای خاصی انجام بشه یا نه؟
مثلاً در کشور ما کدام مناطق بیشتر انجام می گیرد.؟

 

[mhd_m]

حمید جان مطالب خوبی نوشتی دستت درد نکنه. اگه ممکنه در مورد سیستم قفسها بیشتر توضیح بده. اگه با شکل باشه ممنون میشم.

 

["Pejman"]

نکاتي پيرامون پرورش صنعتي بلدرچين

نکاتي پيرامون پرورش صنعتي بلدرچين

وجود ويژگي هاي مناسب همچون رشد سريع ، بلوغ زودرس ، توليد تخم بالا ، کوتاهي فاصله ميان نسل ها ، بالابودن تراکم پرورشي در واحد سطح ، ارزان بودن جيره مصرفي ، حساسيت کم نسبت به بعضي از بيماري هاي طيور ، قيمت بالاي توليدات که شامل گوشت و تخم مي باشد و به خصوص بازگشت سريع سرمايه سبب شده است تا بلدرچين به عنوان يک پرنده مطلوب نزد کشاورزان و پرورش دهندگان تلقي شده و علاقمندان زيادي به پرورش صنعتي اين پرنده روي آورند .
مهمترين نکاتي که سبب صنعتي شدن پرورش اين پرنده شده است به شرح زير مي باشد :
۱ – ميزان رشد سريع : ميزان رشد اين پرنده در حدود ۵/۳ برابر سريعتر از ديگر طيور اهلي مي باشد .
۲ – بلوغ جنسي سريع : در حدود سن ۵۰ – ۴۰ روزگي بلدرچين هاي ماده در پيک توليد هستند .
۳ – توليد تخم بالا : در صورت پرورش صحيح ، اين پرندگان در سال اول توليد توانايي توليد ۲۶۰ تخم را دارا مي باشند .
۴ – کوتاه بودن فاصله ميان نسل ها : توان بلدرچين در توليد ۴ – ۳ نسل در سال اول توليد اين امکان را براي محققين فراهم آورده است تا از آن به عنوان پرنده اي آزمايشگاهي استفاده نمايند .
۵ – دوره انکوباسيون کوتاه : جوجه کشي تخم اين پرنده ۱۸ – ۱۷ روز طول مي کشد .
۶ – تراکم بالاي پرورش : با توجه به اينکه جثه اين پرنده کوچک و نيز به سطح آبخوري و دانخوري کمتري احتياج دارد در مقايسه با ديگر پرندگان تعداد پرنده بيشتري در واحد سطح ميتوان پرورش داد .
۷ – واکسيناسيون کمتر : با توجه به اينکه گونه هاي بلدرچين در برابر برخي از بيماري هاي رايج طيور حساسيت کمتري دارند در نتيجه به واکسيناسيون کمتري احتياج دارند .

۸ – برگشت سريع سرمايه : با توجه به اينکه سن بلوغ بلدرچين ۵۰ – ۴۰ روزگي مي باشد در نتيجه مي توان گوشت و تخم اين پرنده را سريع به بازار عرضه نمود .
۹ – ارزش غذايي بالاي گوشت و تخم بلدرچين

در کشور ما بعد از انقلاب براي اولين بار پرورش بلدرچين در استان يزد آغاز گرديد که به صورت مجتمع شامل واحد مادر ، گوشتي ، بسته بندي و جوجه کشي اداره مي گردد .
بلدرچين داراي گوشتي با پروتئين بالا و درصد چربي کمتري مي باشد که براي کودکان و بيماران بسيار سودمند و مفيد مي باشد . تخم بلدرچين بيضي شکل مي باشد که وزن آن ۱۵ – ۸ گرم و رنگ آن معمولا سفيد با خال هاي سياه يا قهوه اي تا آبي و زرد نخودي مايل به سبز مي باشد . الگوي تخم و رنگ تخم بلدرچين منحصر به فرد است و منبع خوبي از ويتامين ها (به جز ويتامين c ) مي باشد . کيفيت تخم بلدرچين بالاو ميزان کلسترول آن از تخم مرغ کمتر است . تعيين جنسيت جوجه بلدرچين از سن ۱ روزگي صورت مي گيرد که اين کار نيازمند افراد آموزش ديده و ماهر مي باشد . اما از سن ۳ هفتگي مي توان نرها و ماده ها را به وسيله رنگ پر هاي ناحيه سينه از يکديگر تشخيص داد. پرهاي سينه اي نرها به رنگ قرمر مايل به قهوه اي و ماده ها به رنگ خرمائي سوخته ( خاکستري با نقاط سياه رنگ ) روي آنها مي باشد .
وزن جوجه هاي تازه هچ شده در حدود ۱۰ – ۵ گرم مي باشد که درسن ۵۰ – ۴۰ روزگي به بلوغ مي رسند. وزن بلدرچين هاي نر بالغ ۱۵۰ – ۹۰ گرم و ماده ها ۱۸۰ – ۱۱۰ گرم مي باشد . همچنين تعداد کروموزوم هاي بلدرچين ۷۸ مي باشد که شش جفت آنها کروموزوم هاي بزرگ ، شش جفت متوسط و ۲۷ جفت ميکروکروموزوم مي باشند که کروموزوم هاي جنسي از نوع بزرگ مي باشند .

جوجه کشي :
تخمگذاري بلدرچين ها از بعد از ظهر شروع و در غروب پايان مي پذيرد که بر اساس فصل ، شرايط آب و هوائي و برنامه کاري جمع آوري تخم ها چندين بار در طول اين مدت صورت مي پذيريد . دماي مناسب محل ذخيره سازي تخم ها ۵/۱۵ – ۵/۱۲ درجه سانتيگراد و با رطوبت ۸۰ – ۷۵ % مي باشد که اين شرايط براي ذخيره تخم ها در مدت زمان ۷ – ۵ روز است . قبل از قرار دادن تخم ها در داخل در دستگاه ستر بايد تخم هاي آلوده را به وسيله کاغذ سمباده يا پارچه پشمي سفت به آرامي تميز و در محلول گرم ( ۳/۴۳ درجه سانتيگراد ) ضدعفوني کرد . سپس آنها را در دماي ۱/۲۱ درجه سانتيگراد و رطوبت ۷۵ % به مدت ۲۰ دقيقه به نسبت ۲۰ گرم پرمنگنات پتاسيم و ۴۰ سي سي فرمالين گازدهي مي نمايند . سپس تخم ها را در داخل دستگاه ستر قرار مي دهند .

پرورش جوجه :
دماي آغازين جهت پرورش جوجه بلدرچين در زير مادر مصنوعي و در بالاي سر جوجه ۳۵ درجه سانتيگراد مي باشد که اين دما هر چهار روز يک بار ۸/۲ – ۵/۲ درجه کاهش مي يابد تا به ۲۱ درجه سانتيگراد برسد . معمولا براي هر جوجه ۱۵۰ سانتيمتر مربع فضا تا سن ۳ هفتگي در نظر مي گيرند . استفاده از آب شکر ۸ % در ۳ – ۲ روز اول نتيجه خوبي را در بر خواهد داشت . براي جوجه بلدرچين ها تا سن ۳ هفتگي ۲ سانتي متر دانخوري و ۱ سانتي متر آبخوري به ازاء هر قطعه در نظر مي گيرند . در دو هفته اول نوررساني ۲۴ ساعته مي باشد که پس از آن تا ۱۲ ساعت کاهش مي يابد .

پرورش نيمچه :
معمولا از دو روش براي پرورش بلدرچين استفاده مي شود : ۱ – بستر ۲ – باتري که اخيرا مورد استفاده قرار مي گيرد که داراي مزايايي همچون تعداد جوجه بيشتر در واحد سطح ، نيروي کار کمتر ، بهداشت بهتر ، سهولت در حذف ، درمان و پيشگيري و استفاده بهتر از سطح مي باشد .
دماي مورد نياز نيمچه ها ۲۸ – ۲۱ درجه سانتيگراد مي باشد و از ۱۲ ساعت نور تا سن ۵ هفتگي که بلدرچين ها به قفس هاي تخمگذاري منتقل مي شوند بهره مي برند . براي رشد بهتر ، نرها و ماده ها جدا از يکديگر پرورش داده مي شوند . در اين سن در بستر به ازاء هر نيمچه ۱۸۰ – ۱۵۰ سانتيمتر مربع بسته به نوع جوجه وفصل در نظر مي گيرند . براي هر جوجه ۳ – ۵/۲ سانتيمتر دانخوري و ۲ – ۵/۱ سانتيمتر آبخوري در نظر مي گيرند . در صورت استفاده از آبخوري نيپل ، هر نيپل براي ۱۵ پرنده در نظر گرفته مي شود .

پرورش بلدرچين مادر :
در حالت تجاري بلدرچين ها در قفس هاي توري به ظرفيت ۲۰ تا ۳۰ و حتي ۴۰ بلدرچين پرورش داده مي شوند . معمولا به ازاء هر بلدرچين ۲۰۰ – ۱۵۰ سانتيمتر مربع فضا در قفس در نظر گرفته مي شود . مقدار فضاي دانخوري ۳ – ۵/۲ سانتيمتر به ازاء هر قطعه مي باشد . مقدار فضاي آبخوري معمولا عامل محدود کننده اي در سيستم قفس نيست . قفس ها معمولا تا ۸ رديف نصب مي شوند . سن فروش بلدرچين ها معمولا ۱۸ – ۱۷ هفتگي مي باشد .

بيماري ها :
بلدرچين معمولا به بيماري هاي زير حساسيت بيشتري دارد :

۱ – مارک : که واکسيناسيون آن در سن ۲۰ روزگي و با تزريق در ناحيه گردن صورت مي گيرد .
۲ – نيوکاسل : که واکسيناسيون آن همزمان با مارک به صورت قطره چشمي صورت مي گيرد و هر ۳ ماه يک بار به صورت اسپري مصرف مي گردد .
۳ – آبله : که واکسن آن در ۸ -۶ هفتگي مصرف مي گردد.

از ديگر بيماري هايي که بلدرچين را درگير مي نمايد مي توان به کوکسيديوز ، کاني باليسم ، سالمونلا ، ورم روده اي قرحه اي و برونشيت اشاره کرد .
▪ درصد تلفات بلدرچين در سنين مختلف به قرار زير مي باشد :
۱۰ - ۱ روزگي : ۲ %
۱۰ روزگي تا شروع تخمگذاري ۲%
دوره تخمگذاري (۱۰ ماه ) ۱۵%

 

[mehrdad20072]

درخواست اطلاعاتی در مورد پروش بلدرچین

درخواست اطلاعاتی در مورد پروش بلدرچین

سلام دوستان
با اجازه دوستان میخوایم یه پرورش بلدرچین جمع و جور راه بیندازیم ک
از دوستان خوهشمندیم اطلاعاتی در مورد قیمت جوجه - قیمت جوجه بالغ - قیمت تخم و مختصری در مورد بازارر فروش محصولات این پرنده توضیحاتی لطف کنند .
تشکر از همه دوستان

 

[جویای اندیشه]

سلام دوستان
با اجازه دوستان میخوایم یه پرورش بلدرچین جمع و جور راه بیندازیم ک
از دوستان خوهشمندیم اطلاعاتی در مورد قیمت جوجه - قیمت جوجه بالغ - قیمت تخم و مختصری در مورد بازارر فروش محصولات این پرنده توضیحاتی لطف کنند .
تشکر از همه دوستان

http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=67862&page=8

 

[جویای اندیشه]

http://www.seemorgh.com/health/default.aspx?tabid=2093&conid=34592

http://horticulture.persianblog.ir/post/129

http://www.farmiran.ir/articles/?aid=123

http://dquail.blogspot.com/
دوست من لینک اخری فروش جوجه داره همه اطلاعاتو میتونی بگیری

 

[sina666]

حمید جان دستت درد نکنه. اطلاعات خوبی بود.
فقط میدونی آیا برای پرورش بلدرچین مهم هست که در منطقه و آب و هوای خاصی انجام بشه یا نه؟
مثلاً در کشور ما کدام مناطق بیشتر انجام می گیرد.؟

در كشور ما در يزد وميبد قرقاول وبلدرچين بسيار پرورش داده ميشود.

 

[ormuzd]

با سلام به دوستان عزیز
مطلب ذیل رو زمان تحصیل به عنوان پروژه پرورش طیور گردآوری کردم که امیدوارم به درد دوستان بخوره!
http://www.youshare.com/ormuzd/a61455/DisplaySimple

توجه در صفحه باز شده بر روی قسمت No preview available کلیک کرده و در صفحه بعد روی لینک Click Here to Download a4e1808927e5a830.pdf کلیک کنید تا عملیات دانلود فایل شروع بشه!

 

[sina666]

دوستان سلام
يكي از دوستان من با يك مشكلي مواجه شده كه بلدرچين ناش كور ميشن وياميميرم يا ديگه از تخم ميرن خودمم با اين مشكل مواجه بودم اگه لطف كنيد بيماري وراه هاي ازبين بردنشو بگيد ممنون ميشم.
باتشكر

 

[sJaguar]

نظر شما درباره پرورش بلدرچین

نظر شما درباره پرورش بلدرچین

سلام
میخوایتم نظر شمارو در این مورد بدونم
چطور هست از نظر بازده بازار گوشت و تخم تولیدی و ...
واسه اینکه صنعتی راه بندازیم بجز زمین چقدر هزینه تقریبا میبره و اینکه وامی هم پرداخت میشه از جهاد کشاورزی یا نه؟
و اگه صنعتی نبشاه و خودمون بخوایم همینطوری فعالیت کنیم چی؟
کلا هر نکته ای در این زمینه میدونین ممنون میشم منو راهنمایی کنید.

 

[JU JU]

بلدرچین و پرورش آن

بلدرچین و پرورش آن

شناخت بلدرچين در رده بندي جانوري ( جانور شناسي ) :
بلدرچين را در زبان فارسي كرك يا بد بده نيز مي نامند
مجمع پرنده شناسان آمريكا ( 1983) و شين وايتوا (1994) بلدرچين را به شرح زير طبقه بندي مي كنند :
سلسله : جانوري
شاخه : مهره داران
رده : پرندگان‌
راسته : مرغان
خانواده : قرقاول سانان يا ماكيان ها
زير خانواده : مرغان مزرعه يا زير مجموعه كبك سانان
جنس : بلدرچين
و به يكي ازگونه هاي زير تعلق دارد :
1- Coturnix .coturnix(common quail) : اروپا ، اسيا ، آفريقا
2-Coturnix japonica (Japanese guail) : مانگوليا ، ساخالين ، ژاپن
3-Coturnix coromandelica (black-breast –guail ) : هند ، سيلان ، برمه
4- coturnix delegorguei (harleguin guail) : آفريقا و عربستان
5-coturnix pectoralis (pectoral guail) : استراليا
تا كنون 6 نژاد و 60 لاين بلدرچين ثبت شده است كه 34 لاين را لاينهاي موتاسيوني تشكيل مي دهند . پنج سويه بلدرچين ژاپني كه بر اساس رنگ بدن طبقه بندي مي شوند بر اساس زير وجود دارند.
1-Pharach ( نوع وحشي) :
اين نژاد داراي بيشترين جمعيت در دنيا مي باشد و نامهاي مختلفي براي آن عنوان شده است . اين سويه رنگ هاي پر مخلوط داشته همراه با رنگ هاي سياه و سايه هاي مختلف كه تركيب رنگ قهوه اي را داراي مي باشد .
2-Tuxedo :
اين سويه از نوع بلدرچين دو رنگ است . سطح شكم ،گردن و صورت سفيد و بقيه قسمتهاي بدن قهوه اي رنگ مي باشد .
3- Panda :
نوعي بلدرچين با پرهاي سفيد كه قسمت هايي از آن تيره مي باشد .
4- Manchurian golden :
اين سويه پرنده هايي به رنگ طلايي يا رنگ گندمي مي باشد. اين سويه با نوع وحشي ( Pharach ) شباهت زيادي دارد .
5- British Range :
در اين سويه رنگ بدن قهوه اي تيره مي باشد بطوريكه برخي از افراد آنها را با نام بلدرچين قهوه اي مي شناسند در حالي كه استفاده از اين نام اشتباه است زيرا بلدرچين قهوه اي نام يك بلدرچين نژاد استراليايي است كه از لحاظ جثه بزرگتر و از لحاظ رنگ متمايل به خاكستري مي باشد .
به طور كلي دو گونه بلدرچين ژاپني و اروپايي بسيار مورد توجه هستند كه ميان اين دو گونه رابطه بسيار نزديكي وجود دارد . بلدرچيني هاي ژاپني بيشتر در جزاير ژاپن پراكنده هستند و نوع وحشي اين پرنده به صورت جفت در تابستان در نواحي شمال و در زمستان در نواحي جنوبي جزيره زندگي ميكنند . در حاليكه بلدرچين هاي اروپايي ازگسترش وسيعي در اروپا ، سيبري ، ايران ، تركيه ومصر بر خوردارهستند . با اين حال شباهت هاي بسياري بين بلدرچين ژاپني و اروپايي وجود دارد وتنها تفاوت آنها در اندازه بدن و جثه مي باشد به گونه اي كه بلدرچين اروپايي داراي طول بدن 18 سانتي متر و بلدرچين ژاپني داراي طول بدن 15 سانت مي باشد .

ژنتيك بلدرچين :
تعداد كروموزوم هاي بلدرچين 78 عدد مي باشد . ( 78=n 2) بلدرچين ژاپني به همخوني بسيار حساس مي باشد با روري پاييني در سويه هاي خويش جفت ممكن است باعث كاهش توليد تخم در ماده ها و توليد اسپرم ضعيف يا كاهش ميزان جفتگيري در نر ها شود .

تعیین جنسیت بلدرچین:

بلدرچین نر، پرهای سینش قهوه ای یک دست هست (بدون هیچ نقطه ی سیاه یا چیز دیگه.)
ولی بلدرچین ماده، پرهای سینش نقطه های سیاه داره (اصطلاحا"حالت برنجی)

در ضمن، هیکل بلدرچین های نر کوچک تر و از لحاظ ظاهری کمی خوشگل تر هستند

بلدرچین های نر، بسیار هوس باز هستند و یک نر برای سه ماده کفایت می کنه.

 

[JU JU]

آموزش پرورش بلدرچین

آموزش پرورش بلدرچین

از لحاظ جانورشناسي بلدرچين به راسته مرغان، خانواده قرقاول ، زير خانواده مرغان مزرعه و گونه بلدرچين تعلق دارد. در حالت کلي دوگونه بلدرچين ژاپني و اروپائي بسيار مورد توجه هستند که ميان اين دو گونه رابطه بسيار نزديکي وجود دارد. بلدرچينهاي ژاپني بيشتر در جزاير ژاپن پراکنده هستند و نوع وحشي اين پرنده به صورت جفت در تابستان در شمال و در زمستان در نواحي جنوبي جزيره زندگي مي کنند در حاليکه بلدرچينهاي اروپائي از گسترش وسيعي در اروپا، سيبري، ايران، ترکيه، چين و مصر برخوردار هستند. با اين حال شباهتهاي بسياري بين بلدرچين ژاپني و اروپائي وجود دارد و تنها تفاوت آنها در اندازه بدن و جثه مي باشد به گونه اي که بلدرچين اروپائي داراي طول بدن 18 سانتيمتر و بلدرچين ژاپني داراي طول بدن 15 سانت مي باشد.

ويژگيهاي عمومي بلدرچين
به طور کلي بلدرچينها پرندگاني پرطاقت، نيرومند و مقاوم مي باشند و مي توانند در گستره وسيعي از مناطق با آب و هواهاي گوناگون رشد و توليد مثل نمايند که اين توانائي ناشي از قدرت سازگاري بالاي آنها با شرايط گوناگون محيطي مي باشد.
بلدرچين داراي مقاومت خوبي نسبت به شرايط نامساعد محيطي بوده و در محيطهاي مختلف به راحتي سازگار مي گردند. اين پرندگان سريعاٌ رشد مي کنند بطوريکه سن بلوغ در اين پرندگان پائين بوده و در سن 2- 5/1 ماهگي به بلوغ کامل جنسي مي رسند که در اين هنگام وزن پرنده نر به 150 -120 گرم و ماده ها به 180 – 150 گرم مي رسد. ( وزن پرنده بسته به نوع، نژاد و نوع سيستم پرورش مي تواند متفاوت از اعداد ارائه شده باشد.)
اين پرنده پس از رسيدن به سن بلوغ به مدت حدود 6- 4 ماه تخمگذاري خواهد کرد که متوسط تخمگذاري در اين مدت حدود 100 عدد تخم خواهد بود که از اين تعداد حدود 75- 70 درصد به جوجه تبديل خواهند شد.
جوجه هاي بدست آمده از گله مادر پس از گذشت 45 -35 روز به وزن کشتار مي رسند و در اين هنگام وزن متوسط لاشه در آنها مي تواند بسته به نوع و نژاد از 140 گرم الي 220 گرم متغير باشد.
در يک جمع بندي ساده مي توان نتيجه گرفت که مجموع عواملي نظير: سن بلوغ پائين، سن کشتار مناسب، کيفيت مطلوب گوشت، هزينه هاي ثابت و جاري مناسب در مقايسه با ديگر شاخه هاي دامپروري و همچنين مقاومت بالاي پرنده به شرايط نامساعد محيطي، پرورش بلدرچين را تبديل به صنعتي سودآور نموده که امروزه مورد توجه بسياري از پرورش دهندگان در سراسر جهان قراردارد.
ميزان تخمگذاري در بلدرچينها بالا و در حدود 250 عدد در هر سال مي باشد. بلدرچين ماده د رسن 60 -50 روزگي به اوج توليد تخم مي رسند. متداولترين نژاد در پرورش صنعتي اين پرنده نژاد کوترنيکس ژاپني (COTURNIX) مي باشد که در سال حدود 200 تخم گذاشته و در سن 40 روزگي نيز به وزن کشتار 250 گرم مي رسند.
از لحاظ ظاهري بلدرچين ماده درشت جثه تر از بلدرچين نر بوده و پرهاي سينه اش نيز خالدار مي باشند در حاليکه بلدرچين نر داراي پرهاي سينه اي به رنگ قهوه اي مي باشد.

سيستمهاي رايج پرورشي

پرورش بلدرچين عموماٌ بصورت بسته و بدون چراگاه بوده و در اين حالت پرورش مادرها در پن هاي مخصوص و پرندگان گوشتي ها در قفس انجام مي گيرد و به طور کلي مناسبترين و سودآورترين حالت جهت پرورش اين پرنده احداث مزرعه اي کامل و داراي قسمتهاي زير مي باشد:

1- قسمت پرورش گله مادر
2- جوجه کشي
3- پرورش گله گوشتي
4- کشتار و بسته بندي
سيستم فوق به شما اين امکان را مي دهد که بهترين کنترل را بر روي عوامل گوناگون موثر بر کيفيت و کميت توليد داشته باشيد و در نتيجه سودآوري بيشتر را براي پرورش دهنده تضمين گردد.
جهت پرورش بلدرچين روشهاي گوناگوني وجود دارد که بنا به نوع آب و هوا، نوع مديريت و مکان اجراي پروژه مي توان به يکي از اين روشها عمل نمود.
متمرکزترين حالت جهت پرورش اين پرنده استفاده از قفسهاي ويژه پرورش براي مادرها و پرندگان پرواري مي باشد. حسن اين روش در اين است که کنترل بلدرچينهاي حساس خصوصاٌ در مواقع بروز استرس و ترس راحت تر مي باشد.
جهت پرورش پرندگان گوشتي مي توان از قفسهائي به ابعاد 100 * 40 سانتيمتر و ارتفاعي در حدود 16 – 15 سانت استفاده کرد که معمولاٌ 170 – 140 قطعه جوجه را در سنين يک تا دو هفتگي مي توان در چنين قفسهائي نگهداري کرد. پرورش بلدرچین
معمولاٌ مي توان بلدرچينها را در سنين 4 -3 هفتگي در قفسهائي 8 -7 طبقه که بر روي هم استقرار يافته اند انتقال داد. همچنين جهت بسترسازي مناسب، کف قفسها را در هفته اول با کاغذ يا مقواي نازک مي پوشانيم و در چند روز اول غذا را بر روي کاغذ پخش مي کنيم و سپس از طريق دانخوريهاي ويژه که در جلوي قفسها نصب شده اند جهت تغذيه استفاده مي کنيم.
جهت تامين آب مورد نياز مي توان از آبخوريهاي نيپل استفاده نمود ( يا آبخوريهاي ناوداني با دهانه بسيار تنگ). پس از گذشت 45 -40 روز مي توان بلدرچينهاي پروار شده را به کشتارگاه انتقال داد.
همچنين جهت پرورش گله مادر مي توان بخشي از جوجه هاي توليدي را که از لحاظ داشتن خصوصيات توليدي مناسبتر از بقيه به نظر مي رسند جدا و بوسيله شماره هاي ويژه اي علامت گذاري نمود، سپس در سن 6 هفتگي پرندگان مذکور را به قفسهاي مخصوص تخمگذاري انتقال مي دهيم که اين قفسها معمولاٌ داراي ابعادي در حدود 15 * 15 سانتيمتر و ارتفاع 15- 13 سانت مي باشند. البته هنگاميکه توليد تخم بارور مدنظر باشد مي توان از قفسهائي به ابعاد 25 -15 سانت براي هر 20 قطعه پرنده استفاده نمود که در اين حالت پرندگان را با نسبت نر به ماده 1 به 3 پرورش مي دهند.

به طور کلي و صرفنظر از نوع سيستم پرورش، جهت نيل به حداکثر بازدهي بايستي موارد زير را در نظر داشت:

- اجتناب از هرگونه حمل و نقل بي مورد
- فراهم نمودن محيطي آرام و دور از استرس
- اعمال برنامه کاهش تدريجي دما
- تامين نور کافي و استفاده از برنامه نوري مناسب
- استفاده از جيره هاي بالانس شده و با کيفيت
- رعايت کليه اصول بهداشتي
روش تعيين جنسيت
تشخيص جنسيت بلدرچينها در 3 هفته اول زندگي بسيار مشکل و توام با خطاي زياد است ولي بعد از سه هفتگي شناسائي به طور واضح امکان پذير مي باشد، بدين صورت که در بلدرچينهاي نر، پرهاي گردن قهوه اي و پرهاي سينه قرمز مايل به قهوه اي روشن (حنائي) بوده در حاليکه در بلدرچين ماده پرهاي گردن و سينه روشن و با لکه هاي سياه رنگ به شکل نقطه ها يا نوارهائي ظاهر مي شوند.
روش ديگر تشخيص اين است که، بلدرچينهاي نر داراي غده اي در کلواک است که به اندازه تقريبي يک فندق در قسمت بالاي کلواک قرار دارد و در اثر فشار و تحريک کف سفيدي از آن ترشح مي شود که نبايد با ترشح اسپرم اشتباه گرفته شود. البته روشهاي ديگري جهت تفکيک جنس نر و ماده با بالاي 90 درصد اطمينان وجود دارد که نيازمند تبحر و تجربه خاصي مي باشد.
انتخاب گله هاي مادر

مناسبترين پيشنهاد جهت تشکيل گله هاي مادري و بدست آوردن تخمهائي با درصد نطفه داري بالا استفاده از ترکيب گله 1 نر به ازاي هر 6- 3 ماده مي باشد که در اين حالت بيشترين احتمال جهت توليد تخمهائي با نطفه داري مناسب وجود دارد.
در هنگام شروع کار مي توان از سه روش معمول جهت تشکيل گله استفاده کرد که عبارت اند از:

1- خريد تخمهاي نطفه دار و جوجه کشي در سايت
2- خريد جوجه هاي مادر يکروزه
3- خريد نيمچه هاي آماده تخمگذاري

بايستي توجه داشت که هرکدام از موارد بالا داراي نقاط ضعف و قوت خاص خود هستند و انتخاب يکي از آنها براي شروع کار منوط به در نظر گرفتن عوامل گوناگوني است.
به طور مثال در موارد 1 و 2 با اينکه ميزان سرمايه اوليه مورد نياز کمتر از حالت سوم مي باشد اما تنها هنگامي پيشنهاد مي گردد که شما بعنوان يک پرورش دهنده داري تجربه کافي در جوجه کشي و پرورش جوجه يکروزه باشد که در غير اينصورت با مشکلات جدي در کار مواجه خواهيد شد.
و اما در حالت سوم با وجود اينکه در ابتداي کار شما نياز به سرمايه گذاري بيشتري جهت خريد پرندگان مادر داريد، اما ريسک کمتر و مدت زمان سريعتري که براي رسيدن به توليد صرف مي شود امکان بهره برداري سريعتر را به شما خواهد داد.
حال صرفنظر از روشهاي سه گانه پيشنهاد شده و اينکه کداميک از آنها بيشتر با شرايط شما سازگار هستند بايد به اساسي ترين نکته نيز اشاره کرد و آن اين است که در هر حال سعي نمائيد با انتخاب مناسبترين نژاد از لحاظ ميزان توليد تخم، داشتن وزن کشتار بالا، دارا بودن ضريب تبديل پائين، دارا بودن بيشترين سازگاري با اقليم طبيعي منطقه و مقاومت مناسب نسبت به عوامل نامساعد محيطي از معتبرترين مزارع، گله اي خوب با قابليت هاي ژنتيکي بالا و توانائي توليد مناسب را تشکيل دهيد و مطمئن باشيد که صرف هرگونه هزينه منطقي در اين گام متضمن سودآوري بيشتر مجموعه شما خواهد بود.
با وجود تمامي موارد گفته شده، انتخاب مناسبترين روش جهت راه اندازي يک مزرعه منوط به بررسي کامل شرايط محيطي، فني و اجرائي پروژه مي باشد که در اينخصوص بايستي از کارشناسان خبره فن ياري گرفت.
تخمگذاري و توليد مثل

به کلي بلدرچينها پرندگاني با ميزان تخمگذاري بالا بوده و در هر سال در حدود 260 – 250 تخم مي گذارند که اين امر در شرايط طبيعي و بدون نوردهي مصنوعي در ماه هاي فروردين تا شهريور اتفاق مي افتد و در اين شرايط تعداد تخمهاي گذاشته شده برابر با 100 -50 عدد است که با اعمال برنامه هاي تغذيه اي مناسب و نوردهي مطلوب مي تواندتا 270 تخم در سال افزايش يابد.
کرچ شدن در بين بلدرچينهاي اهلي در حد وسيعي کاهش يافته به گونه اي که اين پديده به ندرت در آنها ديده مي شود.
تخم بلدرچين که در حالت طبيعي حدود 10 گرم وزن دارد در حالت صنعتي به 12 گرم افزايش وزن يافته است.
جهت تشکيل گروه هاي توليد مثلي معمولاٌ به ازا هر 4-3 قطعه ماده يک پرنده نر در نظر مي گيرند. البته بهترين نتيجه باروري از نسبت 1 نر به 1ماده بدست مي آيد ولي در شرايط صنعتي عملاٌ نسبت 1 به 3 اجرا مي گردد.
جفتگيري بلدرچين از سن 6 هفتگي آغاز و در زمان 4 هفته اول پس از بلوغ درصد باروري به حدود 100-90 % بالغ مي گردد. اين روند د ر8 ماهگي به 80 % و پس از گذشت 11-9 ماه به 70-60% مي رسد.
پس از هر بار جفتگيري، بلدرچينهاي ماده به مدت 6-5 روز و گاهي حتي تا 12-10 روز تخم بارور مي گذارند.
نگهداري تخمها در انبارهائي با درجه حرارت 15-13 درجه سانتيگراد و رطوبتي در حدود 60-50% و به مدت 8 روز انجام مي گيرد. البته بايستي توجه داشت که نگهداري طولاني مدت تخمها تاثير منفي بر قابليت جوجه درآوري آنها خواهد داشت. همچنين پيش از انبار کردن تخمها بايد آنها را بوسيله گاز فرمالدئيد يا اشعه ماورا بنفش ضدعفوني نمود.
قدرت جوجه درآوري تخمهاي بارور بين 80-70% و يا به عبارتي معادل 70-50% تخمهاي گذاشته شده خواهدبود که البته اين امر بستگي بسيار زيادي به سن پرندگان خصوصاٌ پرنده ماده، شرايط فني و بهداشتي جوجه کشي، تغذيه و مواردي از اين قبيل خواهد داشت.
دوره جوجه کشي بلدرچين به طور متوسط در حدود 17 روز به طول مي انجامد ولي اگر جنين رشد اوليه داشته باشد اين زمان به 15 روز تقليل خواهد يافت.
حرارت داخلي در انکوباتور بايد در حدود 8/37 درجه سانتيگراد و رطوبت در حدود 65-60 % و در هچر دما 5/37-3/37 و رطوبت حدود 90-80% تنظيم گردد ضمن اينکه چرخش تخمها نيز هر 3- 1 ساعت يکبار انجام مي گيرد.

امکان تشخيص نطفه داري در تخمهاي لکه دار و سفيد متفاوت است به گونه اي که در تخمهاي لکه دار امکان تشخيص رشد جنيني از روز هشتم و در تخمهاي سفيد در روز دوم و سوم ميسر است.
جوجه هاي بدست آمده در حدود 8-7 گرم وزن دارند که البته وزن اوليه تخم نيز در اين ميان بسيار موثر خواهد بود.
تلعات جنيني در هنگام جوجه کشي بيشتر در 3 روز اول انکوباسيون و يا در مدت کوتاهي پيش از تفريخ پيش مي آيد که اين امر بستگي زيادي به تلاقي خويشاوندي، سن بالاي والدين و نيز مدت طولاني انبارداري و همچنين صدمه ديدگي پوسته تخم دارد.

برنامه نوري

اعمال يک برنامه نوردهي دقيق و مناسب براي بلدچينها امري بسيار ضروري و مهم مي باشد. به طور کلي بهتر است شدت نور در شروع رشد در حدود 70-60 lux در نظر گرفته شده و در هفته سوم به 10 lux برسد و مدت روشنائي اعمال شده نيز حداقل 18-16 ساعت باشد.
شايان ذکر است که طبق برخي مطالعات انجام يافته گروهي از پرورش دهندگان زمان 23 نوردهي را اعمال مي نمايند و حتي در برخي مزارع صنعتي ايتاليا از برنامه 24 نوردهي استفاده مي گردد.
بايستي در نظر داشت که در هر حالت جهت دستيابي به حداکثر ميزان تخم، اعمال 18 -16 ساعت روشنائي ضروري مي باشد. همچنين جالب است بدانيد بر اساس برخي گزارشها اعمال 24 ساعت نوردهي سبب تسريع بلوغ جنسي مي گردد در حاليکه 18 -16 ساعت نوردهي سبب تاخير در بلوغ جنسي خواهد شد.
البته جهت پرورش بلدرچينهائي که تنها به خاطر توليد گوشت پرورش داده مي شوند اعمال 8 ساعت نوردهي با شدت کم نيز کافي خواهد بود.
جمع‌آوري تخم‌هاي نطفه‌دار

جمع‌آوري تخم‌هاي نطفه‌دار يك بار حدود ساعت نه شب و بار ديگر صبح روز بعد انجام مي‌شود. هنگام جمع‌آوري و حمل تخم‌هاي نطفه‌دار بايد بسيار دقت كرد. زيرا پوسته تخم‌ها بسيار نازك است و به آساني مي‌شكند.
تخم‌ها را بايد طوري در شانه‌اي مناسب و تميز قرارداد كه انتهاي پهن تخم به طرف بالا باشد تا نطفه به پوسته نچسبد. تخم‌هايي كه براي جوجه‌كشي در نظر گرفته مي‌شوند بايد تميز باشند. همچنين داراي شكل طبيعي، اندازه متوسط و پوسته خوب باشند.
نگهداري تخم‌هاي‌ نطفه‌دار

تخم‌هاي مخصوص جوجه‌كشي را نبايد به مدت طولاني نگهداري كرد. بيشترين زمان ممكن براي نگهداري تخم‌ها 5 تا 7 روز است. در اين مدت هم بايد در دما و رطوبت مناسب در سردخانه نگهداري شوند. اگر تخم‌ها بيشتر از يك هفته خارج از دستگاه جوجه‌كشي نگهداري شوند، توانايي جوجه‌كشي به سرعت كم مي‌شود.
در تمام مدت نگهداري تخم‌ها، بايد آنها را طوري قرارداد كه انتهاي پهن آن به سمت بالا باشد. دماي مناسب براي نگهداري تخم‌ها در سردخانه دوازده و نيم تا پانزده و نيم درجه سانتيگراد است. همچنين رطوبت مناسب بايد هفتاد و پنج تا هشتاد درصد باشد. اگر رطوبت كمتر از اين مقدار باشد، رطوبت موجود در تخم بخار مي‌شود. اگر هم رطوبت بيشتر از اين مقدار باشد، احتمال آلودگي تخم‌ها به وسيله قارچ زياد مي‌شود.
آماده سازي تخم‌هاي نطفه‌دار

براي انتقال دادن تخم‌ها از سردخانه به درون دستگاه جوجه‌كشي ابتدا بايد آنها را به مدت شش ساعت در دماي معمولي نگهداري كرد. سپس تخمها را درون دستگاه جوجه‌كشي قرار داد. اگر تخم‌ها را پس از بيرون آوردن از سردخانه فوراً در دستگاه جوجه‌كشي قرار بدهيم، روي پوسته تخم‌ها قطره‌هاي آب جمع مي‌شود. يعني تخم‌ها عرق مي‌كنند. براي جلوگيري از عرق كردن تخم‌ها بايد پوسته تخم كم‌كم در دماي معمولي گرم شود.
به علاوه، قبل از انتقال تخم‌ها به دستگاه جوجه‌كشي بايد تخم‌هايي كه داراي شكل و اندازه مناسب نيستند، كنار گذاشت. تخم‌هاي كثيف را بايد با كاغذ سمباده يا يك پارچه پشمي زبر تميز كرد. كار ضدعفوني تخم‌ها به وسيله گاز فرمالدئيد انجام مي‌شود. اين گاز از واكنش بين پرمنگنات پتاسيم و فرمالين به وجود مي‌آيد.
انتقال به دستگاه جوجه‌كشي

 

[JU JU]

ادامه

طول دوره جوجه‌كشي براي بلدرچين 17 تا 18 روز مي‌باشد. تخم‌ها از روز اول تا روز چهاردهم در دستگاه ستر قرار مي‌گيرند. از روز پانزدهم تا روز هجدهم نيز در دستگاه هچر قرار داده مي‌شوند. درجه حرارت دستگاه جوجه‌كشي بين 2/37 تا 7/37 درجه سانتيگراد تنظيم مي‌شود. رطوبت دستگاه نيز بايد 58 تا 60 درصد باشد.
در چهارده روز اول، تخم‌هاي هر دستگاه ستر بايد روزي سه تا هشت بار چرخانده شوند. با اين كار، از چسبيدن جنين به پوسته جلوگيري مي‌شود. اما در دستگاه هچر عمل چرخاندن انجام نمي‌شود تا جنين در محل مناسب براي خارج شدن از پوسته قرار بگيرد.
بايد توجه داشت كه واردكردن هواي تازه در دستگاه جوجه‌كشي براي سلامت جنين‌هاي درون تخم‌ها بسيار مهم است.
درجه حرارت مورد نياز

بلدرچينها در روزهاي نخستين عمر به دماي حدود 38- 36 درجه سانتيگراد نياز دارند که اين دما بايد به کمک منابع حرارتي مناسب تامين گردد. در سن 7- 6 هفتگي 24- 22 درجه دما مورد نياز مي باشد.
البته بسته به شرايط محيط پرورش مي توان پرندگان را در حرارت 36- 35 درجه سانتيگراد نگهداري و به تدريج در عرض 3 هفته به دماي 24 درجه سانتيگراد پائين آورد.
پرورش بلدرچين گوشتي

پرورش بلدرچين برروي بستر و يا در قفس ممكن است انجام شود. قفس‌هاي مورد استفاده تا هشت طبقه ساخته مي‌شوند. بلندي هر طبقه حدود بيست سانتيمتر و مساحت آن حدود 5/0 تا 8/0 مترمربع است.
هر جوجه بلدرچين به حدود 150 سانتيمتر مربع جا نياز دارد. بنابراين در چنين قفس‌هايي سي تا چهل جوجه بلدرچين جا مي‌گيرند. در يك طرف اين قفس‌ها آبخوري و در طرف ديگر دان خوري‌ها قرار داده مي‌شوند.
پرورش بلدرچين در قفس بهتر از بستر است، زيرا در يك فضاي كم مي‌توان تعداد بيشتري جوجه بلدرچين نگهداري كرد. اما در صورت استفاده از قفس بايد دقت كرد. چون تعداد زيادي بلدرچين در يك جاي كوچك قرار دارند، بايد به طور مرتب، هواي تازه در محيط وارد شود. اين كار براي كم كردن حرارت اضافي، رطوبت و گازهاي زيان آور است. دماي سالن پرورش جوجه بلدرچين در روز اول بايد 35 درجه سانتيگراد باشد. سپس هر چهار روز يك بار، سه درجه سانتيگراد دما كم مي‌شود تا به بيست و يك تا بيست و دو درجه سانتيگراد برسد. نور در سالن پرورش در دو هفته اول بايد به صورت تمام وقت يعني 24 ساعته باشد. پس از آن مدت 12 ساعت در روز سالن روشن خواهد بود.
بهتر است جوجه بلدرچين‌هاي نر و ماده به صورت جدا از هم نگهداري شوند. وقتي بلدرچين‌ها به سن دو تا سه هفتگي مي‌رسند، مي‌توان نر و ماده را از هم تشخيص داد. در اين سن پرهاي سينه نرها به رنگ قرمز مايل به قهوه‌اي است. ماده‌ها نيز داراي پرهاي سينه‌اي به رنگ خاكستري با خال‌هاي سياه هستند.

 

["Pejman"]

پرورش بلدرچین

پرورش بلدرچین

وجود ویژگی های مناسب همچون رشد سریع ، بلوغ زودرس ، تولید تخم بالا ، کوتاهی فاصله میان نسل ها ، بالابودن تراکم پرورشی در واحد سطح ، ارزان بودن جیره مصرفی ، حساسیت کم نسبت به بعضی از بیماری های طیور ، قیمت بالای تولیدات که شامل گوشت و تخم می باشد و به خصوص بازگشت سریع سرمایه سبب شده است تا بلدرچین به عنوان یک پرنده مطلوب نزد کشاورزان و پرورش دهندگان تلقی شده و علاقمندان زیادی به پرورش صنعتی این پرنده روی آورند .





مهمترین نکاتی که سبب صنعتی شدن پرورش این پرنده شده است به شرح زیر می باشد :


۱ – میزان رشد سریع : میزان رشد این پرنده در حدود ۵/۳ برابر سریعتر از دیگر طیور اهلی می باشد .

۲ – بلوغ جنسی سریع : در حدود سن ۵۰ – ۴۰ روزگی بلدرچین های ماده در پیک تولید هستن




3– تولید تخم بالا : در صورت پرورش صحیح ، این پرندگان در سال اول تولید توانایی تولید ۲۶۰ تخم را دارا می باشند .


۴ – کوتاه بودن فاصله میان نسل ها : توان بلدرچین در تولید ۴ – ۳ نسل در سال اول تولید این امکان را برای محققین فراهم آورده است تا از آن به عنوان پرنده ای آزمایشگاهی استفاده نمایند .


۵ – دوره انکوباسیون کوتاه : جوجه کشی تخم این پرنده ۱۸ – ۱۷ روز طول می کشد .


۶ – تراکم بالای پرورش : با توجه به اینکه جثه این پرنده کوچک و نیز به سطح آبخوری و دانخوری کمتری احتیاج دارد در مقایسه با دیگر پرندگان تعداد پرنده بیشتری در واحد سطح میتوان پرورش داد .


۷ – واکسیناسیون کمتر : با توجه به اینکه گونه های بلدرچین در برابر برخی از بیماری های رایج طیور حساسیت کمتری دارند در نتیجه به واکسیناسیون کمتری احتیاج دارند .


۸ – برگشت سریع سرمایه : با توجه به اینکه سن بلوغ بلدرچین ۵۰ – ۴۰ روزگی می باشد در نتیجه می توان گوشت و تخم این پرنده را سریع به بازار عرضه نمود .


۹ – ارزش غذایی بالای گوشت و تخم بلدرچین


در کشور ما بعد از انقلاب برای اولین بار پرورش بلدرچین در استان یزد آغاز گردید که به صورت مجتمع شامل واحد مادر ، گوشتی ، بسته بندی و جوجه کشی اداره می گردد .


بلدرچین دارای گوشتی با پروتئین بالا و درصد چربی کمتری می باشد که برای کودکان و بیماران بسیار سودمند و مفید می باشد . تخم بلدرچین بیضی شکل می باشد که وزن آن ۱۵ – ۸ گرم و رنگ آن معمولا سفید با خال های سیاه یا قهوه ای تا آبی و زرد نخودی مایل به سبز می باشد . الگوی تخم و رنگ تخم بلدرچین منحصر به فرد است و منبع خوبی از ویتامین ها (به جز ویتامین c ) می باشد .

کیفیت تخم بلدرچین بالاو میزان کلسترول آن از تخم مرغ کمتر است . تعیین جنسیت جوجه بلدرچین از سن ۱ روزگی صورت می گیرد که این کار نیازمند افراد آموزش دیده و ماهر می باشد . اما از سن ۳ هفتگی می توان نرها و ماده ها را به وسیله رنگ پر های ناحیه سینه از یکدیگر تشخیص داد. پرهای سینه ای نرها به رنگ قرمر مایل به قهوه ای و ماده ها به رنگ خرمائی سوخته ( خاکستری با نقاط سیاه رنگ ) روی آنها می باشد .


وزن جوجه های تازه هچ شده در حدود ۱۰ – ۵ گرم می باشد که درسن ۵۰ – ۴۰ روزگی به بلوغ می رسند. وزن بلدرچین های نر بالغ ۱۵۰ – ۹۰ گرم و ماده ها ۱۸۰ – ۱۱۰ گرم می باشد . همچنین تعداد کروموزوم های بلدرچین ۷۸ می باشد که شش جفت آنها کروموزوم های بزرگ ، شش جفت متوسط و ۲۷ جفت میکروکروموزوم می باشند که کروموزوم های جنسی از نوع بزرگ می باشند .


● جوجه کشی :


تخمگذاری بلدرچین ها از بعد از ظهر شروع و در غروب پایان می پذیرد که بر اساس فصل ، شرایط آب و هوائی و برنامه کاری جمع آوری تخم ها چندین بار در طول این مدت صورت می پذیرید . دمای مناسب محل ذخیره سازی تخم ها ۵/۱۵ – ۵/۱۲ درجه سانتیگراد و با رطوبت ۸۰ – ۷۵ % می باشد که این شرایط برای ذخیره تخم ها در مدت زمان ۷ – ۵ روز است . قبل از قرار دادن تخم ها در داخل در دستگاه ستر باید تخم های آلوده را به وسیله کاغذ سمباده یا پارچه پشمی سفت به آرامی تمیز و در محلول گرم ( ۳/۴۳ درجه سانتیگراد ) ضدعفونی کرد . سپس آنها را در دمای ۱/۲۱ درجه سانتیگراد و رطوبت ۷۵ % به مدت ۲۰ دقیقه به نسبت ۲۰ گرم پرمنگنات پتاسیم و ۴۰ سی سی فرمالین گازدهی می نمایند . سپس تخم ها را در داخل دستگاه ستر قرار می دهند .


● پرورش جوجه :



دمای آغازین جهت پرورش جوجه بلدرچین در زیر مادر مصنوعی و در بالای سر جوجه ۳۵ درجه سانتیگراد می باشد که این دما هر چهار روز یک بار ۸/۲ – ۵/۲ درجه کاهش می یابد تا به ۲۱ درجه سانتیگراد برسد . معمولا برای هر جوجه ۱۵۰ سانتیمتر مربع فضا تا سن ۳ هفتگی در نظر می گیرند . استفاده از آب شکر ۸ % در ۳ – ۲ روز اول نتیجه خوبی را در بر خواهد داشت . برای جوجه بلدرچین ها تا سن ۳ هفتگی ۲ سانتی متر دانخوری و ۱ سانتی متر آبخوری به ازاء هر قطعه در نظر می گیرند . در دو هفته اول نوررسانی ۲۴ ساعته می باشد که پس از آن تا ۱۲ ساعت کاهش می یابد .


● پرورش نیمچه :
معمولا از دو روش برای پرورش بلدرچین استفاده می شود : ۱ – بستر ۲ – باتری که اخیرا مورد استفاده قرار می گیرد که دارای مزایایی همچون تعداد جوجه بیشتر در واحد سطح ، نیروی کار کمتر ، بهداشت بهتر ، سهولت در حذف ، درمان و پیشگیری و استفاده بهتر از سطح می باشد .
دمای مورد نیاز نیمچه ها ۲۸ – ۲۱ درجه سانتیگراد می باشد و از ۱۲ ساعت نور تا سن ۵ هفتگی که بلدرچین ها به قفس های تخمگذاری منتقل می شوند بهره می برند . برای رشد بهتر ، نرها و ماده ها جدا از یکدیگر پرورش داده می شوند . در این سن در بستر به ازاء هر نیمچه ۱۸۰ – ۱۵۰ سانتیمتر مربع بسته به نوع جوجه وفصل در نظر می گیرند . برای هر جوجه ۳ – ۵/۲ سانتیمتر دانخوری و ۲ – ۵/۱ سانتیمتر آبخوری در نظر می گیرند . در صورت استفاده از آبخوری نیپل ، هر نیپل برای ۱۵ پرنده در نظر گرفته می شود .


● پرورش بلدرچین مادر :


چدر حالت تجاری بلدرچین ها در قفس های توری به ظرفیت ۲۰ تا ۳۰ و حتی ۴۰ بلدرچین پرورش داده می شوند . معمولا به ازاء هر بلدرچین ۲۰۰ – ۱۵۰ سانتیمتر مربع فضا در قفس در نظر گرفته می شود . مقدار فضای دانخوری ۳ – ۵/۲ سانتیمتر به ازاء هر قطعه می باشد . مقدار فضای آبخوری معمولا عامل محدود کننده ای در سیستم قفس نیست . قفس ها معمولا تا ۸ ردیف نصب می شوند . سن فروش بلدرچین ها معمولا ۱۸ – ۱۷ هفتگی می باشد .


● بیماری ها :



بلدرچین معمولا به بیماری های زیر حساسیت بیشتری دارد :


۱ – مارک : که واکسیناسیون آن در سن ۲۰ روزگی و با تزریق در ناحیه گردن صورت می گیرد .


۲ – نیوکاسل : که واکسیناسیون آن همزمان با مارک به صورت قطره چشمی صورت می گیرد و هر ۳ ماه یک بار به صورت اسپری مصرف می گردد .


۳ – آبله : که واکسن آن در ۸ -۶ هفتگی مصرف می گردد.


از دیگر بیماری هایی که بلدرچین را درگیر می نماید می توان به کوکسیدیوز ، کانی بالیسم ، سالمونلا ، ورم روده ای قرحه ای و برونشیت اشاره کرد .


▪ درصد تلفات بلدرچین در سنین مختلف به قرار زیر می باشد :
۱۰ - ۱ روزگی : ۲ %


۱۰ روزگی تا شروع تخمگذاری ۲%


دوره تخمگذاری (۱۰ ماه ) ۱۵%

 

[scorpion_tur]

کلیاتی بر پرورش بلدرچین

کلیاتی بر پرورش بلدرچین

مقدمه:
در چند دهه گذشته نژاد خاصی از بلدرچین که در آن زمان از معروفیت خاصی برخوردار نبود، به نام بلدرچین ژاپنی بعنوان یک راه چاره جهت تخفیف شدت کمبود پروتئین، بویژه در کشورهای در حال توسعه، معرفی گردید که با توجه به ویژگیهای منحصر به فرد خود توانست خیلی زود چه در بخش تولید و چه در بحث مصرف به جایگاهی مهم دست یابد به گونه ای که هم اکنون پرورش بلدرچین بعنوان صنعتی سود آور و پر بازده در سراسر جهان شناخته شده است و ویژگیهائی نظیر: رشد سریع، سن بلوغ جسمی و جنسی پائین، فاصله نسلی کوتاه، میزان تخمگذاری بالا، کیفیت عالی محصولات تولیدی و ویژگیهای غذائی گوشت و تخم، آنرا به یکی از پر طرفدارترین رشته ها نموده است
ویژگیهای بلدرچین و محصولات آن
همانطور که اشاره شد بلدرچینها دارای ویژگیهای منحصر به فردی هستند که آنها را از سایر طیور متمایز کرده و صنعت پرورش بلدرچین را یه یکی از سود آورترین صنایع بدل کرده است، در ذیل به برخی از این ویژگیها اشاره کوتاهی خواهیم داشت:
1- سرعت بالای رشد در این پرنده بسیار قابل توجه و در حدود2.5 تا 3.5 برابر سایر طیور است. بلدرچینها عموما در 35تا45 روزگی به وزن 180تا 220 گرم رسیده و آماده کشتار می شوند ضمن اینکه سن بلوغ نیز در حدود 7-8 هفتگی است.
2- سن پائین بلوغ جنسی: این پرندگان در 6-5 هفتگی قادر به تخمگذاری شده و در 8-7 هفتگی به بلوغ کامل جنسی رسیده و آمادگی تولید مثل پیدا می کنند.
3- فاصله نسلی کوتاه، که اعمال برنامه های اصلاح نژادی را در آنها به خوبی امکان پذیر می سازد.
4- میزان تخمگذری بالا، بلدرچینها به طور وحشی سالانه در حدود 80 – 60 عدد تخم می گذارند اما در اسارت و با اعمال برنامه های مدیریتی قوی در زمینه تغذیه و نوردهی مصنوعی می توانیم این رقم را به میزان قابل ملاحظه ای افزایش داده و به عدد 250 150- عدد تخم در سال دست پیدا کنیم.
پرورش صنعتی بلدرچین:
وجود ویژگی های مناسب همچون رشد سریع ، بلوغ زودرس ، تولید تخم بالا ، کوتاهی فاصله میان نسل ها ، بالابودن تراکم پرورشی در واحد سطح ، ارزان بودن جیره مصرفی ، حساسیت کم نسبت به بعضی از بیماری های طیور ، قیمت بالای تولیدات که شامل گوشت و تخم می باشد و به خصوص بازگشت سریع سرمایه سبب شده است تا بلدرچین به عنوان یک پرنده مطلوب نزد کشاورزان و پرورش دهندگان تلقی شده و علاقمندان زیادی به پرورش صنعتی این پرنده روی آورند .
مهمترین نکاتی که سبب صنعتی شدن پرورش این پرنده شده است به شرح زیر می باشد :
۱ – میزان رشد سریع : میزان رشد این پرنده در حدود ۵/۳ برابر سریعتر از دیگر طیور اهلی می باشد .
۲ – بلوغ جنسی سریع : در حدود سن ۵۰ – ۴۰ روزگی بلدرچین های ماده در پیک تولید هستند .
۳ – تولید تخم بالا : در صورت پرورش صحیح ، این پرندگان در سال اول تولید توانایی تولید ۲۶۰ تخم را دارا می باشند .
۴ – کوتاه بودن فاصله میان نسل ها : توان بلدرچین در تولید ۴ – ۳ نسل در سال اول تولید این امکان را برای محققین فراهم آورده است تا از آن به عنوان پرنده ای آزمایشگاهی استفاده نمایند .
۵ – دوره انکوباسیون کوتاه : جوجه کشی تخم این پرنده ۱۸ – ۱۷ روز طول می کشد .
۶ – تراکم بالای پرورش : با توجه به اینکه جثه این پرنده کوچک و نیز به سطح آبخوری و دانخوری کمتری احتیاج دارد در مقایسه با دیگر پرندگان تعداد پرنده بیشتری در واحد سطح میتوان پرورش داد .
۷ – واکسیناسیون کمتر : با توجه به اینکه گونه های بلدرچین در برابر برخی از بیماری های رایج طیور حساسیت کمتری دارند در نتیجه به واکسیناسیون کمتری احتیاج دارند .
۸ – برگشت سریع سرمایه : با توجه به اینکه سن بلوغ بلدرچین ۵۰ – ۴۰ روزگی می باشد در نتیجه می توان گوشت و تخم این پرنده را سریع به بازار عرضه نمود .
۹ – ارزش غذایی بالای گوشت و تخم بلدرچین
در کشور ما بعد از انقلاب برای اولین بار پرورش بلدرچین در استان یزد آغاز گردید که به صورت مجتمع شامل واحد مادر ، گوشتی ، بسته بندی و جوجه کشی اداره می گردد .
بلدرچین دارای گوشتی با پروتئین بالا و درصد چربی کمتری می باشد که برای کودکان و بیماران بسیار سودمند و مفید می باشد . تخم بلدرچین بیضی شکل می باشد که وزن آن ۱۵ – ۸ گرم و رنگ آن معمولا سفید با خال های سیاه یا قهوه ای تا آبی و زرد نخودی مایل به سبز می باشد . الگوی تخم و رنگ تخم بلدرچین منحصر به فرد است و منبع خوبی از ویتامین ها )به جز ویتامین c (می باشد . کیفیت تخم بلدرچین بالاو میزان کلسترول آن از تخم مرغ کمتر است . تعیین جنسیت جوجه بلدرچین از سن ۱ روزگی صورت می گیرد که این کار نیازمند افراد آموزش دیده و ماهر می باشد . اما از سن ۳ هفتگی می توان نرها و ماده ها را به وسیله رنگ پر های ناحیه سینه از یکدیگر تشخیص داد. پرهای سینه ای نرها به رنگ قرمر مایل به قهوه ای و ماده ها به رنگ خرمائی سوخته ( خاکستری با نقاط سیاه رنگ ) روی آنها می باشد .
وزن جوجه های تازه هچ شده در حدود ۱۰ – ۵ گرم می باشد که درسن ۵۰ – ۴۰ روزگی به بلوغ می رسند. وزن بلدرچین های نر بالغ ۱۵۰ – ۹۰ گرم و ماده ها ۱۸۰ – ۱۱۰ گرم می باشد . همچنین تعداد کروموزوم های بلدرچین ۷۸ می باشد که شش جفت آنها کروموزوم های بزرگ ، شش جفت متوسط و ۲۷ جفت میکروکروموزوم می باشند که کروموزوم های جنسی از نوع بزرگ می باشند .
پرورش جوجه بلدرچین :
دمای آغازین جهت پرورش جوجه بلدرچین در زیر مادر مصنوعی و در بالای سر جوجه ۳۵ درجه سانتیگراد می باشد که این دما هر چهار روز یک بار 2.5 درجه کاهش می یابد تا به ۲۱ درجه سانتیگراد برسد . معمولا برای هر جوجه ۱۵۰ سانتیمتر مربع فضا تا سن ۳ هفتگی در نظر می گیرند . استفاده از آب شکر ۸ % در ۳ – ۲ روز اول نتیجه خوبی را در بر خواهد داشت . برای جوجه بلدرچین ها تا سن ۳ هفتگی ۲ سانتی متر دانخوری و ۱ سانتی متر آبخوری به ازاء هر قطعه در نظر می گیرند . در دو هفته اول نوررسانی ۲۴ ساعته می باشد که پس از آن تا ۱۲ ساعت کاهش می یابد .
پرورش نیمچه :
معمولا از دو روش برای پرورش بلدرچین استفاده می شود : ۱ – بستر ۲ – باتری که اخیرا مورد استفاده قرار می گیرد که دارای مزایایی همچون تعداد جوجه بیشتر در واحد سطح ، نیروی کار کمتر ، بهداشت بهتر ، سهولت در حذف ، درمان و پیشگیری و استفاده بهتر از سطح می باشد .
دمای مورد نیاز نیمچه ها ۲۸ – ۲۱ درجه سانتیگراد می باشد و از ۱۲ ساعت نور تا سن ۵ هفتگی که بلدرچین ها به قفس های تخمگذاری منتقل می شوند بهره می برند . برای رشد بهتر ، نرها و ماده ها جدا از یکدیگر پرورش داده می شوند . در این سن در بستر به ازاء هر نیمچه ۱۸۰ – ۱۵۰ سانتیمتر مربع بسته به نوع جوجه وفصل در نظر می گیرند . برای هر جوجه ۳ – 2.5 سانتیمتر دانخوری و ۲ – 1.5 سانتیمتر آبخوری در نظر می گیرند . در صورت استفاده از آبخوری نیپل ، هر نیپل برای ۱۵ پرنده در نظر گرفته می شود .
پرورش بلدرچین مادر :
در حالت تجاری بلدرچین ها در قفس های توری به ظرفیت ۲۰ تا ۳۰ و حتی ۴۰ بلدرچین پرورش داده می شوند . معمولا به ازاء هر بلدرچین ۲۰۰ – ۱۵۰ سانتیمتر مربع فضا در قفس در نظر گرفته می شود . مقدار فضای دانخوری ۳ –۲ سانتیمتر به ازاء هر قطعه می باشد . مقدار فضای آبخوری معمولا عامل محدود کننده ای در سیستم قفس نیست . قفس ها معمولا تا ۸ ردیف نصب می شوند . سن فروش بلدرچین ها معمولا ۱۸ – ۱۷ هفتگی می باشد .
تغذیه بلدرچین
نیازهای تغذیه ای در بلدرچینهای مولد و پرواری از یکدیگر متفاوت می باشد اما درهر دو خوراک بایستی به شکل آردی با حداکثر قطر در اختیار پرندگان قرار داده شود که این مسئله خصوصاٌ در اوائل دوره رشد بسیار حائز اهمیت می باشد.
میزان مصرف خوراک در پرندگان بالغ حدود 35-25 گرم به ازا هر پرنده در روز می باشد.
همچنین دان تهیه شده بایستی دارای فرمولاسیون ویژه و به اصطلاح بالانس شده باشد و در آن از ترکیبات مورد نیاز نظیر مواد معدنی و ویتامینه، کلسیم، فسفر، مواد افزودنی مورد نیاز و ... استفاده گردد تا حداکثر بازدهی در رشد و تخمگذاری بدست آید.
باید توجه داشت که بلدرچینها، خصوصاٌ جوجه ها به کمبود برخی مواد مانند کلسیم، فسفر و روی بسیار حساس می باشند و کمبود این مواد در جیره بصورت عقب ماندگی در رشد، کمبود وزن، عدم رشد پرها و مشکلات تنفسی نمایان می شوند.
عوامل موثر بر جوجه کشی در بلدرچینهای اهلی
بلدرچین اهلی شده تمایلی برای خوابیدن روی تخم ندارد و بنابرین تخم هارا بایستی با دستگاه های ویژه و به روش مصنوعی جوجه کشی کرد. تخم بلدرچین را می توان با موفقیت بالا در اکثر دستگاه های تجاری که به منظور جوجه کشی تخم مرغ یا سایر پرندگان ساخته شده اند تبدیل به جوجه کرد، برای این کار فقط کافی است تا شانه های مخصوص بلدرچین را جایگزین شانه های تخم مرغ کرد.
عوامل تاثیر گذار بر روی میزان جوجه درآوری تخم در بلدرچینها تقریبا همانند سایر ماکیان بوده و دما ، رطوبت ، چرخش ، و تهویه 4 عامل مهم و موثر بر جوجه کشی هستند . عدم توفیق در هر یک از این 4 عامل موجب کاهش شدید قابلیت جوجه دراوری می شود. در این موارد بهتر است همواره با دقت زیادی به توصیه های سازنده دستگاه عمل نمائید.
تخم ها باید حداقل 3 نوبت در روز و هر نوبت حدود 108 درجه چرخانده شوند و این امر برای 14 روز متوالی ادامه یابد.
تخم های بلدرچین ژاپنی عموماً در روز 14 به هچر منتقل میشوند و در روز 17 جوجه ها از تخم بیرون می آیند.
پس از هر بار استفاده از دستگاه باید انکوباتور را به خوبی ضد عفونی و گازدهی کرد.


مراقبت از تخم های نطفه دار پیش از انکوباسیون:
تخمگذاری بلدرچین ها از بعد از ظهر شروع و در غروب پایان می پذیرد که بر اساس فصل ، شرایط آب و هوائی و برنامه کاری جمع آوری تخم ها چندین بار در طول این مدت صورت می پذیرید . دمای مناسب محل ذخیره سازی تخم ها 15/5 – ۵/۱۲ درجه سانتیگراد و با رطوبت ۸۰ – ۷۵ % می باشد که این شرایط برای ذخیره تخم ها در مدت زمان ۷ – ۵ روز است . قبل از قرار دادن تخم ها در داخل در دستگاه ستر باید تخم های آلوده را به وسیله کاغذ سمباده یا پارچه پشمی سفت به آرامی تمیز و در محلول گرم ۴۳ درجه سانتیگراد ضدعفونی کرد . سپس آنها را در دمای ۲۱ درجه سانتیگراد و رطوبت ۷۵ % به مدت ۲۰ دقیقه به نسبت ۲۰ گرم پرمنگنات پتاسیم و ۴۰ سی سی فرمالین گازدهی می نمایند . سپس تخم ها را در داخل دستگاه ستر قرار می دهند .برای مراقبت از تخم بلدرچین رعایت نکات زیر ضروری می باشد.
1- در صورت پرورش پرنده در قفس یا روی بستر ، تخم ها را در 2 تا 3 نوبت در روز جمع آوری نمائید. این امر از ترک خوردن پوسته تخم ها جلوگیری خواهد کرد.
2- تخم ها را با دقت فوق العاده ای جابجا کرده و توجه داشته باشید که پوسته تخم های بلدرچین نازکتر از پوسته تخم مرغ های معمولی است .
3- تخم های جمع آوری شده پیش از انکوباسیون را بایستی در جای خنک با دمای 14 تا 17 درجه سانتی گراد و با رطوبت 70 درصد نگهداری نمود.
4- حداکثر مدت نگهداری تخم ها 7 روز بوده ، چرا که قابلیت جوجه درآوری پس از آن به مقدار زیادی کاهش می یابد. ولی بهترین زمان نگهداری 3 روز است.
هیچگاه تخم های جمع آور شده را زود تر از 24 ساعت بعد از تولید داخل دستگاه نگذارید.
5- در صورتی که نیاز است تخم ها برای مدت طولانی تری نگهداری شوند باید آنها را با یک کیسه پلاستیکی ، پی وی سی ، محفوظ نگهدارید، زیرا سبب خشک نشدن محتوای تخم می شود.
ارزش غذایی گوشت بلدرچین
طعم مطبوع انواع گوشت عمدتاً به دلیل وجود ماده‌ای است بنام گلیكوژن كه در سلولهای ماهیچه‌ای وجود دارد. هر قدر كه ماهیچه در طول حیات خود فعال‌تر باشد گوشت آن نیز لذیزتر است مانند ران مرغ، دم ماهی، ران حیوانات شكاری و همچنین سینه پرندگان وحشی.
از سوی دیگر، فعالیت و جنب و جوش حیوانات به طور كلی باعث افزایش میزان ذخیره گلیكوژن ماهیچه‌ها و در نتیجه بهبود كیفیت آن است. به طوری كه حیوانات وحشی اعم از نشخوار كنندگان (آهو، گوزن، بزكوهی و غیره ) و یا پرندگان مانند قرقاول، كبك، تیهو، دراج و بلدرچین همگی به دلیل فوق دارای گوشتی فوق‌العاده لذیذ بوده و قسمتهایی از بدن آنها بسیار خوش طعم و لذیذ می‌باشد. بنابراین چنانچه پرنده‌ای از خانواده حیوانات شكاری بوده یعنی از نژاد وحشی باشد و در محیطی مشابه طبیعت خود پرورش یابد دارای خواص فوق‌الذكر خواهد بود.
بلدرچین حیوانی است با خصوصیات پرندگان وحشی شكاری و بسیار پر جنب و جوش، لاجرم باید در وضعیتی پرورش یابد كه امكان جست و خیز و پرواز داشته باشد.
این حیوان از خانواده ماكیانها و از زیر مجموعه كبك سانان بوده و بدلیل خواص مذكور گوشت آن بسیار خوش طعم و لذیذ و مقوی است، و از طرفی بزرگترین ماهیچه پرندگان كه ماهیچه سینه آنهاست در پرندگانی چون مرغ و خروس و اردك و غاز كه امكان پرواز ندارند دارای بافتی خشبی و خشك و طعمی نه چندان لذیذ است، در حالیكه در مورد بلدرچین بدلیل جنب‌ و جوش و پروازهای متناوبی كه انجام می‌دهد گوشت سینه پرنده علاوه بر اینكه حجم قابل توجهی از كل لاشه) یك سوم لاشه ( را تشكیل می‌دهد دارای طعمی بسیار خوش و لذیذ است.همچنین بافتهای مفصلی این پرنده بدلیل وجود سلولهای پیچیده پیوندی در اثر پختن یا بریان شدن به هیچ وجه متلاشی نمی‌شود و پرنده پس از طبخ نیز تركیب خود را حفظ كرده و در پذیرائیها، زیبائی و آرایش فراوانی به سفره می‌دهد.
میزان پروتئین موجود در گوشت پرنده از پروتئینهای پرندگان معمولی 5 تا 10 درصد بیشتر است و این در حالی است كه انواع اسیدهای آمینه كمیاب كه در سایر پروتئینها یافت نمی‌شود، در گوشت این پرنده به وفور وجود دارد. به همین دلیل در اغلب نقاط دنیا پزشكان برای افراد مسن و از كار افتاده كه احتیاج مبرمی به ترمیم سلولهای از دست رفته بافتهای خود را دارند، برای حفظ و بازیابی سلامت و شادابی خود، مصرف گوشت بلدرچین را تجویز می‌نمایند. از طرف دیگر وجود عناصر معدنی كمیاب و ویتامینهای عدیده در گوشت این پرنده آنرا به دارویی معجزه آسا برای درمان امراض صعب‌العلاجی همچون آسم، تشنج، فشار خون، ضعف اعصاب و یا حتی در ناراحتیهای روانی و عقب افتادگی‌های جسمی و همچنین بی خوابی تبدیل كرده است. در هر حال گوشت و تخم بلدرچین برای كودكان رشد سریع و صحیح، برای نوجوانان هیجان و جنب و جوش، برای جوانان نشاط، برای میانسالان تندرستی و اطمینان و برای كهنسالان سلامت مجدد و تمدید قوا و شادابی را به ارمغان می‌آورد.
همچنین عدم وجود هر گونه مواد افزودنی غیرطبیعی و غیرمفید همچون هورمونها و آنتی‌بیوتیكها كه جداً سلامت انسان را تهدید می‌كنند، دلیل دیگری بر كیفیت طبیعی و مطلوب گوشت بلدرچین می‌باشد.

 

[8743382]

حمید جان سلام.اطلاعات خوبی بود.مرسی.چند وقته بلدرچین پرورش میدم.اما تو جوجه کشی ب مشکل برخوردم.مثلا دوره قبل حدود 50%تخم جنین داشت ولی مرده بودن.نمیدونم علتش چیهاگه کسی تجربه ای تو این زمیننه داره لطفا کمک کنه

 

[hanifh]

سلام، دوست گرامی . از مطالب مفیدتون ممنون.
اگه طرح توجیهی در مورد جوجه کشی دارید لطفاً بذارید. (تشکر)

 

[رامین قاسم نتاج]

پرورش بلدرچین

از لحاظ جانورشناسی بلدرچین به راسته مرغان، خانواده قرقاول ، زیر خانواده مرغان مزرعه و گونه بلدرچین تعلق دارد. در حالت کلی دوگونه بلدرچین ژاپنی و اروپائی بسیار مورد توجه هستند که میان این دو گونه رابطه بسیار نزدیکی وجود دارد. بلدرچینهای ژاپنی بیشتر در جزایر ژاپن پراکنده هستند و نوع وحشی این پرنده به صورت جفت در تابستان در شمال و در زمستان در نواحی جنوبی جزیره زندگی می کنند در حالیکه بلدرچینهای اروپائی از گسترش وسیعی در اروپا، سیبری، ایران، ترکیه، چین و مصر برخوردار هستند. با این حال شباهتهای بسیاری بین بلدرچین ژاپنی و اروپائی وجود دارد و تنها تفاوت آنها در اندازه بدن و جثه می باشد به گونه ای که بلدرچین اروپائی دارای طول بدن ۱۸ سانتیمتر و بلدرچین ژاپنی دارای طول بدن ۱۵ سانت می باشد.ویژگیهای عمومی بلدرچین
به طور کلی بلدرچینها پرندگانی پرطاقت، نیرومند و مقاوم می باشند و می توانند در گستره وسیعی از مناطق با آب و هواهای گوناگون رشد و تولید مثل نمایند که این توانائی ناشی از قدرت سازگاری بالای آنها با شرایط گوناگون محیطی می باشد.
بلدرچین دارای مقاومت خوبی نسبت به شرایط نامساعد محیطی بوده و در محیطهای مختلف به راحتی سازگار می گردند. این پرندگان سریعاٌ رشد می کنند بطوریکه سن بلوغ در این پرندگان پائین بوده و در سن ۲- ۵/۱ ماهگی به بلوغ کامل جنسی می رسند که در این هنگام وزن پرنده نر به ۱۵۰ -۱۲۰ گرم و ماده ها به ۱۸۰ – ۱۵۰ گرم می رسد. ( وزن پرنده بسته به نوع، نژاد و نوع سیستم پرورش می تواند متفاوت از اعداد ارائه شده باشد.)
این پرنده پس از رسیدن به سن بلوغ به مدت حدود ۶- ۴ ماه تخمگذاری خواهد کرد که متوسط تخمگذاری در این مدت حدود ۱۰۰ عدد تخم خواهد بود که از این تعداد حدود ۷۵- ۷۰ درصد به جوجه تبدیل خواهند شد.
جوجه های بدست آمده از گله مادر پس از گذشت ۴۵ -۳۵ روز به وزن کشتار می رسند و در این هنگام وزن متوسط لاشه در آنها می تواند بسته به نوع و نژاد از ۱۴۰ گرم الی ۲۲۰ گرم متغیر باشد.
در یک جمع بندی ساده می توان نتیجه گرفت که مجموع عواملی نظیر: سن بلوغ پائین، سن کشتار مناسب، کیفیت مطلوب گوشت، هزینه های ثابت و جاری مناسب در مقایسه با دیگر شاخه های دامپروری و همچنین مقاومت بالای پرنده به شرایط نامساعد محیطی، پرورش بلدرچین را تبدیل به صنعتی سودآور نموده که امروزه مورد توجه بسیاری از پرورش دهندگان در سراسر جهان قراردارد.
میزان تخمگذاری در بلدرچینها بالا و در حدود ۲۵۰ عدد در هر سال می باشد. بلدرچین ماده د رسن ۶۰ -۵۰ روزگی به اوج تولید تخم می رسند. متداولترین نژاد در پرورش صنعتی این پرنده نژاد کوترنیکس ژاپنی (COTURNIX) می باشد که در سال حدود ۲۰۰ تخم گذاشته و در سن ۴۰ روزگی نیز به وزن کشتار ۲۵۰ گرم می رسند.
از لحاظ ظاهری بلدرچین ماده درشت جثه تر از بلدرچین نر بوده و پرهای سینه اش نیز خالدار می باشند در حالیکه بلدرچین نر دارای پرهای سینه ای به رنگ قهوه ای می باشد.سیستمهای رایج پرورشی
پرورش بلدرچین عموماٌ بصورت بسته و بدون چراگاه بوده و در این حالت پرورش مادرها در پن های مخصوص و پرندگان گوشتی ها در قفس انجام می گیرد و به طور کلی مناسبترین و سودآورترین حالت جهت پرورش این پرنده احداث مزرعه ای کامل و دارای قسمتهای زیر می باشد:
۱- قسمت پرورش گله مادر
۲- جوجه کشی
۳- پرورش گله گوشتی
۴- کشتار و بسته بندی
سیستم فوق به شما این امکان را می دهد که بهترین کنترل را بر روی عوامل گوناگون موثر بر کیفیت و کمیت تولید داشته باشید و در نتیجه سودآوری بیشتر را برای پرورش دهنده تضمین گردد.
جهت پرورش بلدرچین روشهای گوناگونی وجود دارد که بنا به نوع آب و هوا، نوع مدیریت و مکان اجرای پروژه می توان به یکی از این روشها عمل نمود.
متمرکزترین حالت جهت پرورش این پرنده استفاده از قفسهای ویژه پرورش برای مادرها و پرندگان پرواری می باشد. حسن این روش در این است که کنترل بلدرچینهای حساس خصوصاٌ در مواقع بروز استرس و ترس راحت تر می باشد.
جهت پرورش پرندگان گوشتی می توان از قفسهائی به ابعاد ۱۰۰ * ۴۰ سانتیمتر و ارتفاعی در حدود ۱۶ – ۱۵ سانت استفاده کرد که معمولاٌ ۱۷۰ – ۱۴۰ قطعه جوجه را در سنین یک تا دو هفتگی می توان در چنین قفسهائی نگهداری کرد.معمولاٌ می توان بلدرچینها را در سنین ۴ -۳ هفتگی در قفسهائی ۸ -۷ طبقه که بر روی هم استقرار یافته اند انتقال داد. همچنین جهت بسترسازی مناسب، کف قفسها را در هفته اول با کاغذ یا مقوای نازک می پوشانیم و در چند روز اول غذا را بر روی کاغذ پخش می کنیم و سپس از طریق دانخوریهای ویژه که در جلوی قفسها نصب شده اند جهت تغذیه استفاده می کنیم.
جهت تامین آب مورد نیاز می توان از آبخوریهای نیپل استفاده نمود ( یا آبخوریهای ناودانی با دهانه بسیار تنگ). پس از گذشت ۴۵ -۴۰ روز می توان بلدرچینهای پروار شده را به کشتارگاه انتقال داد.
همچنین جهت پرورش گله مادر می توان بخشی از جوجه های تولیدی را که از لحاظ داشتن خصوصیات تولیدی مناسبتر از بقیه به نظر می رسند جدا و بوسیله شماره های ویژه ای علامت گذاری نمود، سپس در سن ۶ هفتگی پرندگان مذکور را به قفسهای مخصوص تخمگذاری انتقال می دهیم که این قفسها معمولاٌ دارای ابعادی در حدود ۱۵ * ۱۵ سانتیمتر و ارتفاع ۱۵- ۱۳ سانت می باشند. البته هنگامیکه تولید تخم بارور مدنظر باشد می توان از قفسهائی به ابعاد ۲۵ -۱۵ سانت برای هر ۲۰ قطعه پرنده استفاده نمود که در این حالت پرندگان را با نسبت نر به ماده ۱ به ۳ پرورش می دهند.
در جدول زیر میزان فضای مورد نیاز به ازا هر قطعه بلدرچین به تفکیک سن نشان داده شده است:
به طور کلی و صرفنظر از نوع سیستم پرورش، جهت نیل به حداکثر بازدهی بایستی موارد زیر را در نظر داشت:
- اجتناب از هرگونه حمل و نقل بی مورد
- فراهم نمودن محیطی آرام و دور از استرس
- اعمال برنامه کاهش تدریجی دما
- تامین نور کافی و استفاده از برنامه نوری مناسب
- استفاده از جیره های بالانس شده و با کیفیت
- رعایت کلیه اصول بهداشتی
روش تعیین جنسیت
تشخیص جنسیت بلدرچینها در ۳ هفته اول زندگی بسیار مشکل و توام با خطای زیاد است ولی بعد از سه هفتگی شناسائی به طور واضح امکان پذیر می باشد، بدین صورت که در بلدرچینهای نر، پرهای گردن قهوه ای و پرهای سینه قرمز مایل به قهوه ای روشن (حنائی) بوده در حالیکه در بلدرچین ماده پرهای گردن و سینه روشن و با لکه های سیاه رنگ به شکل نقطه ها یا نوارهائی ظاهر می شوند.روش دیگر تشخیص این است که، بلدرچینهای نر دارای غده ای در کلواک است که به اندازه تقریبی یک فندق در قسمت بالای کلواک قرار دارد و در اثر فشار و تحریک کف سفیدی از آن ترشح می شود که نباید با ترشح اسپرم اشتباه گرفته شود. البته روشهای دیگری جهت تفکیک جنس نر و ماده با بالای ۹۰ درصد اطمینان وجود دارد که نیازمند تبحر و تجربه خاصی می باشد.انتخاب گله های مادر
مناسبترین پیشنهاد جهت تشکیل گله های مادری و بدست آوردن تخمهائی با درصد نطفه داری بالا استفاده از ترکیب گله ۱ نر به ازای هر ۶- ۳ ماده می باشد که در این حالت بیشترین احتمال جهت تولید تخمهائی با نطفه داری مناسب وجود دارد.
در هنگام شروع کار می توان از سه روش معمول جهت تشکیل گله استفاده کرد که عبارت اند از:
۱- خرید تخمهای نطفه دار و جوجه کشی در سایت
۲- خرید جوجه های مادر یکروزه
۳- خرید نیمچه های آماده تخمگذاریبایستی توجه داشت که هرکدام از موارد بالا دارای نقاط ضعف و قوت خاص خود هستند و انتخاب یکی از آنها برای شروع کار منوط به در نظر گرفتن عوامل گوناگونی است.
به طور مثال در موارد ۱ و ۲ با اینکه میزان سرمایه اولیه مورد نیاز کمتر از حالت سوم می باشد اما تنها هنگامی پیشنهاد می گردد که شما بعنوان یک پرورش دهنده داری تجربه کافی در جوجه کشی و پرورش جوجه یکروزه باشد که در غیر اینصورت با مشکلات جدی در کار مواجه خواهید شد.
و اما در حالت سوم با وجود اینکه در ابتدای کار شما نیاز به سرمایه گذاری بیشتری جهت خرید پرندگان مادر دارید، اما ریسک کمتر و مدت زمان سریعتری که برای رسیدن به تولید صرف می شود امکان بهره برداری سریعتر را به شما خواهد داد.
حال صرفنظر از روشهای سه گانه پیشنهاد شده و اینکه کدامیک از آنها بیشتر با شرایط شما سازگار هستند باید به اساسی ترین نکته نیز اشاره کرد و آن این است که در هر حال سعی نمائید با انتخاب مناسبترین نژاد از لحاظ میزان تولید تخم، داشتن وزن کشتار بالا، دارا بودن ضریب تبدیل پائین، دارا بودن بیشترین سازگاری با اقلیم طبیعی منطقه و مقاومت مناسب نسبت به عوامل نامساعد محیطی از معتبرترین مزارع، گله ای خوب با قابلیت های ژنتیکی بالا و توانائی تولید مناسب را تشکیل دهید و مطمئن باشید که صرف هرگونه هزینه منطقی در این گام متضمن سودآوری بیشتر مجموعه شما خواهد بود.
با وجود تمامی موارد گفته شده، انتخاب مناسبترین روش جهت راه اندازی یک مزرعه منوط به بررسی کامل شرایط محیطی، فنی و اجرائی پروژه می باشد که در اینخصوص بایستی از کارشناسان خبره فن یاری گرفت.
تخمگذاری و تولید مثل
به کلی بلدرچینها پرندگانی با میزان تخمگذاری بالا بوده و در هر سال در حدود ۲۶۰ – ۲۵۰ تخم می گذارند که این امر در شرایط طبیعی و بدون نوردهی مصنوعی در ماه های فروردین تا شهریور اتفاق می افتد و در این شرایط تعداد تخمهای گذاشته شده برابر با ۱۰۰ -۵۰ عدد است که با اعمال برنامه های تغذیه ای مناسب و نوردهی مطلوب می تواندتا ۲۷۰ تخم در سال افزایش یابد.
کرچ شدن در بین بلدرچینهای اهلی در حد وسیعی کاهش یافته به گونه ای که این پدیده به ندرت در آنها دیده می شود.
تخم بلدرچین که در حالت طبیعی حدود ۱۰ گرم وزن دارد در حالت صنعتی به ۱۲ گرم افزایش وزن یافته است.
جهت تشکیل گروه های تولید مثلی معمولاٌ به ازا هر ۴-۳ قطعه ماده یک پرنده نر در نظر می گیرند. البته بهترین نتیجه باروری از نسبت ۱ نر به ۱ماده بدست می آید ولی در شرایط صنعتی عملاٌ نسبت ۱ به ۳ اجرا می گردد.
جفتگیری بلدرچین از سن ۶ هفتگی آغاز و در زمان ۴ هفته اول پس از بلوغ درصد باروری به حدود ۱۰۰-۹۰ % بالغ می گردد. این روند د ر۸ ماهگی به ۸۰ % و پس از گذشت ۱۱-۹ ماه به ۷۰-۶۰% می رسد.
پس از هر بار جفتگیری، بلدرچینهای ماده به مدت ۶-۵ روز و گاهی حتی تا ۱۲-۱۰ روز تخم بارور می گذارند.
نگهداری تخمها در انبارهائی با درجه حرارت ۱۵-۱۳ درجه سانتیگراد و رطوبتی در حدود ۶۰-۵۰% و به مدت ۸ روز انجام می گیرد. البته بایستی توجه داشت که نگهداری طولانی مدت تخمها تاثیر منفی بر قابلیت جوجه درآوری آنها خواهد داشت. همچنین پیش از انبار کردن تخمها باید آنها را بوسیله گاز فرمالدئید یا اشعه ماورا بنفش ضدعفونی نمود.
قدرت جوجه درآوری تخمهای بارور بین ۸۰-۷۰% و یا به عبارتی معادل ۷۰-۵۰% تخمهای گذاشته شده خواهدبود که البته این امر بستگی بسیار زیادی به سن پرندگان خصوصاٌ پرنده ماده، شرایط فنی و بهداشتی جوجه کشی، تغذیه و مواردی از این قبیل خواهد داشت.
دوره جوجه کشی بلدرچین به طور متوسط در حدود ۱۷ روز به طول می انجامد ولی اگر جنین رشد اولیه داشته باشد این زمان به ۱۵ روز تقلیل خواهد یافت.
حرارت داخلی در انکوباتور باید در حدود ۸/۳۷ درجه سانتیگراد و رطوبت در حدود ۶۵-۶۰ % و در هچر دما ۵/۳۷-۳/۳۷ و رطوبت حدود ۹۰-۸۰% تنظیم گردد ضمن اینکه چرخش تخمها نیز هر ۳- ۱ ساعت یکبار انجام می گیرد.امکان تشخیص نطفه داری در تخمهای لکه دار و سفید متفاوت است به گونه ای که در تخمهای لکه دار امکان تشخیص رشد جنینی از روز هشتم و در تخمهای سفید در روز دوم و سوم میسر است.
جوجه های بدست آمده در حدود ۸-۷ گرم وزن دارند که البته وزن اولیه تخم نیز در این میان بسیار موثر خواهد بود.
تلعات جنینی در هنگام جوجه کشی بیشتر در ۳ روز اول انکوباسیون و یا در مدت کوتاهی پیش از تفریخ پیش می آید که این امر بستگی زیادی به تلاقی خویشاوندی، سن بالای والدین و نیز مدت طولانی انبارداری و همچنین صدمه دیدگی پوسته تخم دارد.برنامه نوری
اعمال یک برنامه نوردهی دقیق و مناسب برای بلدچینها امری بسیار ضروری و مهم می باشد. به طور کلی بهتر است شدت نور در شروع رشد در حدود ۷۰-۶۰ lux در نظر گرفته شده و در هفته سوم به ۱۰ lux برسد و مدت روشنائی اعمال شده نیز حداقل ۱۸-۱۶ ساعت باشد.
شایان ذکر است که طبق برخی مطالعات انجام یافته گروهی از پرورش دهندگان زمان ۲۳ نوردهی را اعمال می نمایند و حتی در برخی مزارع صنعتی ایتالیا از برنامه ۲۴ نوردهی استفاده می گردد.
بایستی در نظر داشت که در هر حالت جهت دستیابی به حداکثر میزان تخم، اعمال ۱۸ -۱۶ ساعت روشنائی ضروری می باشد. همچنین جالب است بدانید بر اساس برخی گزارشها اعمال ۲۴ ساعت نوردهی سبب تسریع بلوغ جنسی می گردد در حالیکه ۱۸ -۱۶ ساعت نوردهی سبب تاخیر در بلوغ جنسی خواهد شد.
البته جهت پرورش بلدرچینهائی که تنها به خاطر تولید گوشت پرورش داده می شوند اعمال ۸ ساعت نوردهی با شدت کم نیز کافی خواهد بود.
جمع‌آوری تخم‌های نطفه‌دار
جمع‌آوری تخم‌های نطفه‌دار یک بار حدود ساعت نه شب و بار دیگر صبح روز بعد انجام می‌شود. هنگام جمع‌آوری و حمل تخم‌های نطفه‌دار باید بسیار دقت کرد. زیرا پوسته تخم‌ها بسیار نازک است و به آسانی می‌شکند.
تخم‌ها را باید طوری در شانه‌ای مناسب و تمیز قرارداد که انتهای پهن تخم به طرف بالا باشد تا نطفه به پوسته نچسبد. تخم‌هایی که برای جوجه‌کشی در نظر گرفته می‌شوند باید تمیز باشند. همچنین دارای شکل طبیعی، اندازه متوسط و پوسته خوب باشند.
نگهداری تخم‌های‌ نطفه‌دار
تخم‌های مخصوص جوجه‌کشی را نباید به مدت طولانی نگهداری کرد. بیشترین زمان ممکن برای نگهداری تخم‌ها ۵ تا ۷ روز است. در این مدت هم باید در دما و رطوبت مناسب در سردخانه نگهداری شوند. اگر تخم‌ها بیشتر از یک هفته خارج از دستگاه جوجه‌کشی نگهداری شوند، توانایی جوجه‌کشی به سرعت کم می‌شود.
در تمام مدت نگهداری تخم‌ها، باید آنها را طوری قرارداد که انتهای پهن آن به سمت بالا باشد. دمای مناسب برای نگهداری تخم‌ها در سردخانه دوازده و نیم تا پانزده و نیم درجه سانتیگراد است. همچنین رطوبت مناسب باید هفتاد و پنج تا هشتاد درصد باشد. اگر رطوبت کمتر از این مقدار باشد، رطوبت موجود در تخم بخار می‌شود. اگر هم رطوبت بیشتر از این مقدار باشد، احتمال آلودگی تخم‌ها به وسیله قارچ زیاد می‌شود.
آماده سازی تخم‌های نطفه‌دار
برای انتقال دادن تخم‌ها از سردخانه به درون دستگاه جوجه‌کشی ابتدا باید آنها را به مدت شش ساعت در دمای معمولی نگهداری کرد. سپس تخمها را درون دستگاه جوجه‌کشی قرار داد. اگر تخم‌ها را پس از بیرون آوردن از سردخانه فوراً در دستگاه جوجه‌کشی قرار بدهیم، روی پوسته تخم‌ها قطره‌های آب جمع می‌شود. یعنی تخم‌ها عرق می‌کنند. برای جلوگیری از عرق کردن تخم‌ها باید پوسته تخم کم‌کم در دمای معمولی گرم شود.
به علاوه، قبل از انتقال تخم‌ها به دستگاه جوجه‌کشی باید تخم‌هایی که دارای شکل و اندازه مناسب نیستند، کنار گذاشت. تخم‌های کثیف را باید با کاغذ سمباده یا یک پارچه پشمی زبر تمیز کرد. کار ضدعفونی تخم‌ها به وسیله گاز فرمالدئید انجام می‌شود. این گاز از واکنش بین پرمنگنات پتاسیم و فرمالین به وجود می‌آید.
انتقال به دستگاه جوجه‌کشی
طول دوره جوجه‌کشی برای بلدرچین ۱۷ تا ۱۸ روز می‌باشد. تخم‌ها از روز اول تا روز چهاردهم در دستگاه ستر قرار می‌گیرند. از روز پانزدهم تا روز هجدهم نیز در دستگاه هچر قرار داده می‌شوند. درجه حرارت دستگاه جوجه‌کشی بین ۲/۳۷ تا ۷/۳۷ درجه سانتیگراد تنظیم می‌شود. رطوبت دستگاه نیز باید ۵۸ تا ۶۰ درصد باشد.
در چهارده روز اول، تخم‌های هر دستگاه ستر باید روزی سه تا هشت بار چرخانده شوند. با این کار، از چسبیدن جنین به پوسته جلوگیری می‌شود. اما در دستگاه هچر عمل چرخاندن انجام نمی‌شود تا جنین در محل مناسب برای خارج شدن از پوسته قرار بگیرد.
باید توجه داشت که واردکردن هوای تازه در دستگاه جوجه‌کشی برای سلامت جنین‌های درون تخم‌ها بسیار مهم است.
درجه حرارت مورد نیاز
بلدرچینها در روزهای نخستین عمر به دمای حدود ۳۸- ۳۶ درجه سانتیگراد نیاز دارند که این دما باید به کمک منابع حرارتی مناسب تامین گردد. در سن ۷- ۶ هفتگی ۲۴- ۲۲ درجه دما مورد نیاز می باشد.
البته بسته به شرایط محیط پرورش می توان پرندگان را در حرارت ۳۶- ۳۵ درجه سانتیگراد نگهداری و به تدریج در عرض ۳ هفته به دمای ۲۴ درجه سانتیگراد پائین آورد.
پرورش بلدرچین گوشتی
پرورش بلدرچین برروی بستر و یا در قفس ممکن است انجام شود. قفس‌های مورد استفاده تا هشت طبقه ساخته می‌شوند. بلندی هر طبقه حدود بیست سانتیمتر و مساحت آن حدود ۵/۰ تا ۸/۰ مترمربع است.
هر جوجه بلدرچین به حدود ۱۵۰ سانتیمتر مربع جا نیاز دارد. بنابراین در چنین قفس‌هایی سی تا چهل جوجه بلدرچین جا می‌گیرند. در یک طرف این قفس‌ها آبخوری و در طرف دیگر دان خوری‌ها قرار داده می‌شوند.
پرورش بلدرچین در قفس بهتر از بستر است، زیرا در یک فضای کم می‌توان تعداد بیشتری جوجه بلدرچین نگهداری کرد. اما در صورت استفاده از قفس باید دقت کرد. چون تعداد زیادی بلدرچین در یک جای کوچک قرار دارند، باید به طور مرتب، هوای تازه در محیط وارد شود. این کار برای کم کردن حرارت اضافی، رطوبت و گازهای زیان آور است. دمای سالن پرورش جوجه بلدرچین در روز اول باید ۳۵ درجه سانتیگراد باشد. سپس هر چهار روز یک بار، سه درجه سانتیگراد دما کم می‌شود تا به بیست و یک تا بیست و دو درجه سانتیگراد برسد. نور در سالن پرورش در دو هفته اول باید به صورت تمام وقت یعنی ۲۴ ساعته باشد. پس از آن مدت ۱۲ ساعت در روز سالن روشن خواهد بود.
بهتر است جوجه بلدرچین‌های نر و ماده به صورت جدا از هم نگهداری شوند. وقتی بلدرچین‌ها به سن دو تا سه هفتگی می‌رسند، می‌توان نر و ماده را از هم تشخیص داد. در این سن پرهای سینه نرها به رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای است. ماده‌ها نیز دارای پرهای سینه‌ای به رنگ خاکستری با خال‌های سیاه هستند.منبع : http://www.farmiran.ir

 

[رامین قاسم نتاج]

[h=1]نکاتی پیرامون پرورش بلدرچین [/h]
وجود ویژگی های مناسب همچون رشد سریع ، بلوغ زودرس ، تولید تخم بالا ، کوتاهی فاصله میان نسل ها ، بالابودن تراکم پرورشی در واحد سطح ، ارزان بودن جیره مصرفی ، حساسیت کم نسبت به بعضی از بیماری های طیور ، قیمت بالای تولیدات که شامل گوشت و تخم می باشد و به خصوص بازگشت سریع سرمایه سبب شده است تا جمع زیادی به پرورش صنعتی این پرنده روی آورند .
مهمترین نکاتی که سبب صنعتی شدن پرورش این پرنده شده است به شرح زیر می باشد :

میزان رشد سریع : میزان رشد این پرنده در حدود ۵/۳ برابر سریعتر از دیگر طیور اهلی می باشد .
بلوغ جنسی سریع : در حدود سن ۵۰ – ۴۰ روزگی بلدرچین های ماده در پیک تولید هستند .
تولید تخم بالا : در صورت پرورش صحیح ، این پرندگان در سال اول تولید توانایی تولید ۲۶۰ تخم را دارا می باشند .
کوتاه بودن فاصله میان نسل ها : توان بلدرچین در تولید ۴ – ۳ نسل در سال اول تولید این امکان را برای محققین فراهم آورده است تا از آن به عنوان پرنده ای آزمایشگاهی استفاده نمایند .
دوره انکوباسیون کوتاه : جوجه کشی تخم این پرنده ۱۸ – ۱۷ روز طول می کشد .
تراکم بالای پرورش : با توجه به اینکه جثه این پرنده کوچک و نیز به سطح آبخوری و دانخوری کمتری احتیاج دارد در مقایسه با دیگر پرندگان تعداد پرنده بیشتری در واحد سطح میتوان پرورش داد .
واکسیناسیون کمتر : با توجه به اینکه گونه های بلدرچین در برابر برخی از بیماری های رایج طیور حساسیت کمتری دارند در نتیجه به واکسیناسیون کمتری احتیاج دارند .
برگشت سریع سرمایه : با توجه به اینکه سن بلوغ بلدرچین ۵۰ – ۴۰ روزگی می باشد در نتیجه می توان گوشت و تخم این پرنده را سریع به بازار عرضه نمود .

ارزش غذایی بالای گوشت و تخم بلدرچین
در کشور ما بعد از انقلاب برای اولین بار پرورش بلدرچین در استان یزد آغاز گردید که به صورت مجتمع شامل واحد مادر ، گوشتی ، بسته بندی و جوجه کشی اداره می گردد .
بلدرچین دارای گوشتی با پروتئین بالا و درصد چربی کمتری می باشد که برای کودکان و بیماران بسیار سودمند و مفید می باشد . تخم بلدرچین بیضی شکل می باشد که وزن آن ۱۵ – ۸ گرم و رنگ آن معمولا سفید با خال های سیاه یا قهوه ای تا آبی و زرد نخودی مایل به سبز می باشد . الگوی تخم و رنگ تخم بلدرچین منحصر به فرد است و منبع خوبی از ویتامین ها (به جز ویتامین c ) می باشد . کیفیت تخم بلدرچین بالاو میزان کلسترول آن از تخم مرغ کمتر است . تعیین جنسیت جوجه بلدرچین از سن ۱ روزگی صورت می گیرد که این کار نیازمند افراد آموزش دیده و ماهر می باشد . اما از سن ۳ هفتگی می توان نرها و ماده ها را به وسیله رنگ پر های ناحیه سینه از یکدیگر تشخیص داد. پرهای سینه ای نرها به رنگ قرمر مایل به قهوه ای و ماده ها به رنگ خرمائی سوخته ( خاکستری با نقاط سیاه رنگ ) روی آنها می باشد .
وزن جوجه های تازه هچ شده در حدود ۱۰ – ۵ گرم می باشد که درسن ۵۰ – ۴۰ روزگی به بلوغ می رسند . وزن بلدرچین های نر بالغ ۱۵۰ – ۹۰ گرم و ماده ها ۱۸۰ – ۱۱۰ گرم می باشد . همچنین تعداد کروموزوم های بلدرچین ۷۸ می باشد که شش جفت آنها کروموزوم های بزرگ ، شش جفت متوسط و ۲۷ جفت میکروکروموزوم می باشند که کروموزوم های جنسی از نوع بزرگ می باشند .
جوجه کشی :

تخمگذاری بلدرچین ها از بعد از ظهر شروع و در غروب پایان می پذیرد که بر اساس فصل ، شرایط آب و هوائی و برنامه کاری جمع آوری تخم ها چندین بار در طول این مدت صورت می پذیرید . دمای مناسب محل ذخیره سازی تخم ها ۵/۱۵ – ۵/۱۲ درجه سانتیگراد و با رطوبت ۸۰ – ۷۵ % می باشد که این شرایط برای ذخیره تخم ها در مدت زمان ۷ – ۵ روز است . قبل از قرار دادن تخم ها در داخل در دستگاه ستر باید تخم های آلوده را به وسیله کاغذ سمباده یا پارچه پشمی سفت به آرامی تمیز و در محلول گرم ( ۳/۴۳ درجه سانتیگراد ) ضدعفونی کرد . سپس آنها را در دمای ۱/۲۱ درجه سانتیگراد و رطوبت ۷۵ % به مدت ۲۰ دقیقه به نسبت ۲۰ گرم پرمنگنات پتاسیم و ۴۰ سی سی فرمالین گازدهی می نمایند . سپس تخم ها را در داخل دستگاه ستر قرار می دهند .
پرورش جوجه :

دمای آغازین جهت پرورش جوجه بلدرچین در زیر مادر مصنوعی و در بالای سر جوجه ۳۵ درجه سانتیگراد می باشد که این دما هر چهار روز یک بار ۸/۲ – ۵/۲ درجه کاهش می یابد تا به ۲۱ درجه سانتیگراد برسد . معمولا برای هر جوجه ۱۵۰ سانتیمتر مربع فضا تا سن ۳ هفتگی در نظر می گیرند . استفاده از آب شکر ۸ % در ۳ – ۲ روز اول نتیجه خوبی را در بر خواهد داشت . برای جوجه بلدرچین ها تا سن ۳ هفتگی ۲ سانتی متر دانخوری و ۱ سانتی متر آبخوری به ازاء هر قطعه در نظر می گیرند . در دو هفته اول نوررسانی ۲۴ ساعته می باشد که پس از آن تا ۱۲ ساعت کاهش می یابد .
پرورش نیمچه :

معمولا از دو روش برای پرورش بلدرچین استفاده می شود : ۱ – بستر ۲ – باتری که اخیرا مورد استفاده قرار می گیرد که دارای مزایایی همچون تعداد جوجه بیشتر در واحد سطح ، نیروی کار کمتر ، بهداشت بهتر ، سهولت در حذف ، درمان و پیشگیری و استفاده بهتر از سطح می باشد .
دمای مورد نیاز نیمچه ها ۲۸ – ۲۱ درجه سانتیگراد می باشد و از ۱۲ ساعت نور تا سن ۵ هفتگی که بلدرچین ها به قفس های تخمگذاری منتقل می شوند بهره می برند . برای رشد بهتر ، نرها و ماده ها جدا از یکدیگر پرورش داده می شوند . در این سن در بستر به ازاء هر نیمچه ۱۸۰ – ۱۵۰ سانتیمتر مربع بسته به نوع جوجه وفصل در نظر می گیرند . برای هر جوجه ۳ – ۵/۲ سانتیمتر دانخوری و ۲ – ۵/۱ سانتیمتر آبخوری در نظر می گیرند . در صورت استفاده از آبخوری نیپل ، هر نیپل برای ۱۵ پرنده در نظر گرفته می شود .
پرورش بلدرچین مادر :

در حالت تجاری بلدرچین ها در قفس های توری به ظرفیت ۲۰ تا ۳۰ و حتی ۴۰ بلدرچین پرورش داده می شوند . معمولا به ازاء هر بلدرچین ۲۰۰ – ۱۵۰ سانتیمتر مربع فضا در قفس در نظر گرفته می شود . مقدار فضای دانخوری ۳ – ۵/۲ سانتیمتر به ازاء هر قطعه می باشد . مقدار فضای آبخوری معمولا عامل محدود کننده ای در سیستم قفس نیست . قفس ها معمولا تا ۸ ردیف نصب می شوند . سن فروش بلدرچین ها معمولا ۱۸ – ۱۷ هفتگی می باشد .
بیماری ها :

بلدرچین معمولا به بیماری های زیر حساسیت بیشتری دارد :
۱ - مارک : که واکسیناسیون آن در سن ۲۰ روزگی و با تزریق در ناحیه گردن صورت می گیرد .
۲ - نیوکاسل : که واکسیناسیون آن همزمان با مارک به صورت قطره چشمی صورت می گیرد و هر ۳ ماه یک بار به صورت اسپری مصرف می گردد .
۳ - آبله : که واکسن آن در ۸ -۶ هفتگی مصرف می گردد .
از دیگر بیماری هایی که بلدرچین را درگیر می نماید می توان به کوکسیدیوز ، کانی بالیسم ، سالمونلا ، ورم روده ای قرحه ای و برونشیت اشاره کرد .
▪ درصد تلفات بلدرچین در سنین مختلف به قرار زیر می باشد :
۱۰- ۱ روزگی : ۲ %
۱۰ روزگی تا شروع تخمگذاری ۲%
دوره تخمگذاری (۱۰ ماه ) ۱۵%

مهندس حبیب اله زارع


منتشر شده توسط گروه علمی فارمنا در تاریخ ۱۳۸۸ سه شنبه ۱۸ فروردين

 

[javadshokoohi]

سلام
خسته نباشید.سال نو شما مبارکباد.
من 10 عدد بلدرچین خریدم که 3تا نر 7تا ماده از برج5 پارسال که بمن گفت تا 60روز دیگه تخم میذارن.
ولی هنوز تاحالا تخمی نذاشتن علت را پرسیدم میگه نباید گندم یا برنجش میدادی.
میخواستم بپرسم این صحت داره تازه واکس هم به آنها زدم.
تشکر.....جواد شکوهی

 

[tanboor]

سلام.اگر مدت زيادي تخم نذارن احتمال اينكه دوباره تخم بذارن خيلي كمه.پرنده هاي شما گوشتي شدن..چون تغذيه شون مشكل داره.ميتوني پس دان مرغ گوشتي بشون بدي به عنوان غذا.

 

[رامین قاسم نتاج]

راهنمای جامع پرورش بلدرچین​

​

همانطور که همگي مي دانيم بدن ما به غذاهاي مختلفي نياز دارد و يكي از مواد مهمي که بايد در غذاي روزانه ما وجود داشته باشد، پروتئين است. اين ماده براي رشد و سلامت بدن بسيار ضروري است. پروتئين هم در غذاهاي گياهي و هم در غذاهاي حيواني كه انسان مي‌خورد، وجود دارد.
گوشت طيور به عنوان يك منبع پروتئين حيواني اهميت زيادي داشته و بسيار مورد توجه انسان است. به همين دليل در كشورهاي مختلف سرمايه‌گذاري زيادي برروي صنعت پرورش طيور انجام گرفته است.​

اخیرا مصرف گوشت بلدرچین در استان تهران افزایش چشمگیری داشته و با توجه به استقبال مصرف کنندگان از گوشت لذیذ این پرنده ، اغلب رستوران های Fast Food ، گوشت بلدچین را در لیست غذاهای پرمصرف قرار داده اند، اما با این وجود هنوز کشتارگاهی مخصوص کشتار بلدرچین راه اندازی نشده است که بتواند پاسخگوی نیاز رو به افزایش کشتار این پرنده باشد. هم اکنون تمام مراحل تولید تا کشتار بلدرچین در داخل یک مجموعه انجام می شود که البته در آینده ای نزدیک ضرورت احداث کشتارگاه مخصوص بلدرچین احساس خواهد شد .​

​

​

​

یکی از فعالیت های پرورش در خصوص سایر ماکیان ، پرورش بلدرچین صنعتی است . پرورش بلدرچین با فاصله ی نسلی کوتاه یکی از فعالیت های زیر شاخه ی طیور محسوب شده که شروع فعالیت آن بعد از انقلاب در استان یزد شروع شده و سپس در اکثر نقاط ایران تسری یافت . پرورش بلدرچین از جمله فعالیت هایی محسوب می شود که کل فعالیت از تولید تخم نطفه دار تا نهایت کشتار و بسته بندی در داخل یک مجموعه انجام می گیرد . بنابر این پرروش و مدیریت آن از حساسیت بالایی برخوردار است و چنانچه یکی از حلقه های زنجیر که به ترتیب مادر ، جوجه کشی ، واحد گوشتی ، کشتار ، بسته بندی و انجماد است دچار لغزش و کندی شود خیلی سریع بر روی قسمت های مختلف تاثیر گذار خواهد بود .
تولید گوشت بلدرچین در سال 83 به 720 تن بالغ گردید .
عرضه ی گوشت بلدرچین در قالب بسته های فریز شده و تازه به اوزان 900 الی 1000 گرمی و حاوی 5 ال 6 قطعه لاشه است . گوشت این پرنده منبع پروتئینی بسیبار خوش پخت و با قابلیت کبابی شدن بوده که به ذائقه ی ایرانیان نیز سازگار است و امکان عرضه ی آن در بازار جهانی نیز در صورت رعایت کردن شاخص های عرضه محصولات را دارا می باشد .
بلدرچين يك نوع از گونه‌هاي مختلف طيور و از كوچكترين پرنده‌هاي حلال گوشت مي باشد که به تازگي در كشور ما مورد توجه قرارگرفته است. بعضي‌ها به بلدرچين به دليل نوع صدا و آوازش «بدبده» مي‌گويند. بعضي‌ها نيز اين حيوان را نام كرك مي‌شناسند. بلدرچين‌ها در طبيعت، بيشتر در كشتزار غلات و زمين‌هاي ناهموار و ميان علفزارها زندگي مي‌كنند. هنگام زمستان نيز در دسته‌هاي بزرگ جمع شده و مهاجرت مي‌كنند که گاه مسير طي شده بالغ بر 400 الي 1000 نيز مي گردد. بلدرچين‌هاي وحشي كه در طبيعت زندگي مي‌كنند هفت تا دوازده عدد تخم مي‌گذارندکه اين تخمها بعد از شانزده تا بيست و يك روز باز شده و جوجه‌ها از آنها خارج مي‌شوند.
گوشت و تخم بلدرچين براي مردم ارزش غذايي و حتي دارويي دارد و بعضي عقيده دارند كه با خوردن گوشت و تخم بلدرچين احساس سلامت و جواني مي‌كنند. ​

از لحاظ تاريخي مي توان دو دوره را در شروع کار پرورش صنعتي اين پرنده در نظر گرفت که دوره اول شروع پرورش صنعتي در سطح جهان و دوره دوم آغاز پرورش در ايران مي باشد:
شروع پرورش در جهان
تقريبا مي توان گفت، اهلي کردن بلدرچينها در حدود قرن يازدهم و احتمالا در ژاپن صورت گرفته و در چين و کره نيز ادامه يافت.
از اوائل قرن 20 نگهداري و پرورش بلدرچين توسط دامپروران از اهميت خاصي برخوردار گشت. در مرحله نخست هدف از نگهداري بلدرچين توليد تخم بود که بعدها به عنوان يک منبع توليد گوشت نيز مطرح شد. در ژاپن از سال 1910 به گزيني اين پرنده جهت توليد تخم آغاز و پس از مدتي جايگاه ويژه اي يافت. در آن زمان تخم بلدرچينها در انکوباتورهاي نفتي و يا در زير مرغهاي کرچ قرار داده مي شد.
اولين پيشرفت صنعت پرورش بلدرچين در سال 1930 اتفاق افتاد و پس از اين تاريخ سرعت پيشرفت و انتقال آن به ساير نقاط دنيا بسيار زياد شد و در اندک زماني اين پرنده به آمريکاي شمالي، اروپا، خاورميانه و خاور نزديک راه يافت.
اين پرنده به دليل داشتن جثه کوچک داراي مصرف غذاي ناچيزي است و نياز به جاي زيادي جهت پرورش ندارد. همچنين رشد سريع و سن کم بلوغ جنسي و نتيجتاٌ توليد نسل جديد در مدتي کوتاه (فاصله نسلي کوتاه) نه تنها در زمينه نگهداري ، عادات و رفتار تغذيه اي و اصلاح نژاد بلکه در زمينه فيزيولوژي ، پاتولوژي و توکسي کولوژي نيز مورد بررسي است.​

شروع پرورش در ايران​

صنعت پرورش بلدرچين حدود 15 - 12 سال پيش در ايران آغاز شد و با توجه به سرمايه گذاريهاي انجام گرفته در ساليان اخير پيشرفت قابل ملاحظه اي نموده بطوريکه هم اکنون در ايران نژادهاي گوناگوني از اين پرنده پرورش داده مي شوند.
همگام با توسعه اين صنعت و عرضه گوشت بلدرچين، بازارهاي مصرف گوشت و تخم آن نيز پيشرفت قابل ملاحظه اي پيدا کرده و با توجه به ارزش غذائي گوشت و تخم آن و بالا رفتن آگاهي هاي عمومي در زمينه تغذيه انتظار آن مي رود که استقبال عمومي از محصولات بلدرچين روز به روز افزايش يابد.
هم اکنون نيز تراکم مزارع پرورش بلدرچين بيشتر در نقاط مرکزي ايران بوده و اين نقاط از قطبهاي مهم پرورش بلدرچين در ايران به شمار مي روند.​

بلدرچين ، حرکت از يک خوراک انحصاري به خوراکي عمومي
در چند دهه گذشته نژاد خاصي از بلدرچين که در آن زمان از معروفيت خاصي برخوردار نبود، به نام بلدرچين ژاپني (coturnix coturnix japonica) بعنوان يک راه چاره جهت تخفيف شدت کمبود پروتئين، بويژه در کشورهاي در حال توسعه، معرفي گرديد که با توجه به ويژگيهاي منحصر به فرد خود توانست خيلي زود چه در بخش توليد و چه در بحث مصرف به جايگاهي مهم دست يابد به گونه اي که هم اکنون پرورش بلدرچين بعنوان صنعتي سود آور و پر بازده در سراسر جهان شناخته شده است و ويژگيهائي نظير: رشد سريع، سن بلوغ جسمي و جنسي پائين، فاصله نسلي کوتاه، ميزان تخمگذاري بالا، کيفيت عالي محصولات توليدي و ويژگيهاي غذائي گوشت و تخم، آنرا به يکي از پر طرفدارترين رشته ها نموده است به طوريکه در حال حاضر گوشت و تخم بلدرين تنها در رستورانهاي درجه يک و گرانقيمت بعنوان خوراکي لذيذ و گرانقيمت عرضه نمي شود بلکه گوشت و تخم اين پرنده با توجه به قيمت ارزنده و کيفيت مناسب، در ميان عام مردم نيز با استقبال خوبي مواجه شده و تقريبا از هر 10 نفر يک تن گوشت بلدرچين را در سبد غذائي خود قرار مي دهد.

ويژگيهاي بلدرچين و محصولات آن​

همانطور که اشاره شد بلدرچينها داراي ويژگيهاي منحصر به فردي هستند که آنها را از ساير طيور متمايز کرده و صنعت پرورش بلدرچين را يه يکي از سود آورترين صنايع بدل کرده است، در ذيل به برخي از اين ويژگيها اشاره کوتاهي خواهيم داشت:

1- سرعت بالاي رشد در اين پرنده بسيار قابل توجه و در حدود 5/2- 5/3 برابر ساير طيور است. بلدرچينها عموما در 35-45 روزگي به وزن 180 220 گرم رسيده و آماده کشتار مي شوند ضمن اينکه سن بلوغ نيز در حدود 7-8 هفتگي است.
2- سن پائين بلوغ جنسي: اين پرندگان در 6-5 هفتگي قادر به تخمگذاري شده و در 8-7 هفتگي به بلوغ کامل جنسي رسيده و آمادگي توليد مثل پيدا مي کنند.
3- فاصله نسلي کوتاه، که اعمال برنامه هاي اصلاح نژادي را در آنها به خوبي امکان پذير مي سازد.
4- ميزان تخمگذري بالا، بلدرچينها به طور وحشي سالانه در حدود 80 – 60 عدد تخم مي گذارند اما در اسارت و با اعمال برنامه هاي مديريتي قوي در زمينه تغذيه و نوردهي مصنوعي مي توانيم اين رقم را به ميزان قابل ملاحظه اي افزايش داده و به عدد 250- 150 عدد تخم در سال دست پيدا کنيم.
5- ويژگيهاي منحصر به فرد محصولات.

محصولات بدست آمده از اين پرنده داراي ويژگيهاي منحصر به فردي هستند که در زير به برخي از آنها اشاره مي کنيم:
گوشت و تخم بلدرچين خوراکي بسيار کامل و ايده آل خصوصا براي کودکان، زنان حامله و افراد مسن مي باشد. مي توان گفت که تقريبا در هيچ ائيني منع مذهبي براي مصرف گوشت و تخم اين پرنده ديده نمي شود و محصولات آن در تمامي جهان مشتريان خود را دارد.
تخم و گوشت بلدرچين به دليل داشتن چربي و کالري پائين و دارا بودن مقادير زياد آمينو اسيدهاي ضروري، ويتامينها، اسيدهاي چرب اشباع نشده، فسفو ليپيدها و ... ، که هر کدام عناصري واجب و حياتي براي رشد و سلامتي روحي و جسمي انسانها هستند، جزء مواد غذائي ايده َآل به شمار مي روند.
در مقايسه با گوشت و تخم ساير پرندگان، محصولات اين پرنده از اهميت بيشتري برخوردار است و حتي به دليل داشتن فاکتورهاي مهم غذائي بعنوان دارو جهت تامين نياز بيماران مصرف مي گردد.
معمولا وزن يک تخم بلدرچين حدود 13-9 گرم است که از اين ميزان حدود 33-32% مربوط به زرده، 5/59-5/48 % آلبومين و حدود 20- 3/8 % مربوط به پوسته مي شود. مواد تشکيل دهنده تخم هم عبارت اند از: آب (3/74-8/73 %)، کربوهيدرات (1%)، پروتئين (1/13-6/11%)، چربي (4/12- 1/11%)، مواد معدني (1/1%)، انرژي (161cal/100g) و کلسترول (844mg/dl ).
همچنين گوشت اين پرنده محصولي بسيار ترد و خوشمزه و مرکب از: آب 65/62% ، چربي 3/3% ، پروتئين 26% ، مواد معدني 2/3% و انرژي 80 cal/100g مي باشد.
جالب است بدانيد درصد قسمتهاي گوناگون لاشه يک بلدرچين به صورت زير است:
گوشت سينه 42-39% ، گوشت ران 28-26%، گردن 6/2-2 %، قلب 8/0-1% ، امعا و احشا 1/3-9/1% ، جگر 3/2-6/1% و چربي بطني 4/1-1/0% .
با توجه به کليه موارد ذکر شده و همچنين بازده اقتصادي مناسبي که پرورش اين پرنده در پي دارد، طي چند در ايران نيز شاهد تاسيس و رشد مزارع صنعتي پرورش بلدرچين بوده ايم و هم اکنون نظر به تبليغات صورت گرفته و افزايش سطح آگاهي مردم، شاهد افزايش روز افزون مصرف محصولات آن درسطح جامعه مي باشيم و اميد است که در آينده نيز با افزايش حمايتهاي دولتي از اين بخش و همچنين توسعه روشهاي علمي و صنعتي نگهداري و پرورش اين پرنده، بيش از پيش شاهد رشد و تکامل اين صنعت در ايران باشيم.​

​

​

​

سودآوری صنعت بلدرچین​

به کشتار و بسته بندي لاشه مي نمايند و همچنين بهره گيري از اصول نوين علمي جهت تهيه جيره هائي که در عين ارزان تر بودن بهترين بازدهي را در رشد و توليد داشته باشند، متضمن تداوم کار سودآوري بيشتر خواهند بود.
جهت آشنائي بيشتر علاقه مندان با هزينه هاي مورد نياز جهت احداث و راه اندازي يک واحد پرورش بلدرچين، سعي شده است تا در جداول زير هزينه هاي مربوط به احداث يک واحد پرورش و توليد بلدرچين با لحاظ فارم مولد، گوشتی، جوجه کشی، کشتارگاه، سردخانه و بسته بندی در کمترين ظرفيت اقتصادي و به ظرفيت 1800 قطعه مولد و 150000 قطعه پرنده کشتاري در سال محاسبه گردد تا بدينوسيله اطلاعات بيشتري در زمينه هزينه ها و ميزان سودآوري پروژه پيش روي علاقه مندان به سرمايه گذاري در اين بخش قرار گيرد.
شايان ذکر است که ارقام ذکر شده در جداول زير تنها جنبه برآوردي داشته و بر مبناي قيمت هاي بازار در تاريخ بروز رساني جداول تهيه شده و بديهي است که ارائه ارقام دقيقتر مستلزم انجام برآوردهاي لازم در زمان اجراي پروژه خواهد بود.​

​

 

[رامین قاسم نتاج]

مشخصات سرمايه گذاري طرح صنعتی بلدرچین​
ردیف	شرح	میزان	واحد
1	سرمايه گذاري كل طرح	12831	میلیون ریال
2	سرمايه گذاري ثابت	11478	میلیون ریال
3	سرمايه در گردش	1354	میلیون ریال
4	فروش ساليانه	9478	میلیون ریال
5	سود ويژه	3387	میلیون ریال
6	دوره بازگشت سرمايه	3.74	سال
7	نرخ بازدهي سرمايه	27	درصد
8	نسبت سرمایه گذاری به اشتغال	717	میلیون ریال به نفر
9	درصد فروش در نقطه سربه سر	31	درصد
10	فروش در نقطه سر به سر	2912	میلیون ریال

امکان شروع کار با سرمایه گذاری کمتر نیز میسر می باشد.​

نکات قابل توجه:
1- به دليل عدم وجود سازندگان تخصصي در زمينه تجهيزات ويژه ساير ماکيان از جمله بلدرچين در کشور، تجهيزات پيشنهاد شده در اين پروژه اعم از دانخوري ها، آبخوري ها، قفس ها و ... همگي اروپائي بوده و ساخت معتبرترين کارخانه سازنده تجهيزات پرورش طيور خاص در جهان مي باشند و با تمامي استانداردها و ISO هاي اروپا ارائه مي گردند. مواد بکار رفته در بسياري از بخشهاي اين تجهيزات آنتي باکتريال و از بهترين آلياژها مي باشد که اين امر موجب افزايش عمر مفيد تجهيزات تا بيش از 20 سال و بازدهي بيش از 90% شده است. شايان ذکر است که هم اکنون بيش از 70% از مزارع صنعتي جهان بوسيله قفسهاي کارخانه مذکور تجهيز و راه اندازي شده اند. و مطمئنا بکارگيري تجهيزاتي در اين سطح مي تواند تاثيرات مثبت به سزائي را در بهبود سطح توليد و همچنين افزايش درآمد پروژه داشته باشد.
.
2- ذكر اين نكته ضروري است كه نحوه عملكرد مديريت فارم رابطه مسقيم با ميزان سوددهي و اقتصادي بودن كار پرورش داشته, لذا در مورد توجيه اقتصادي طرح, مديريت نقشي بسيار حياتي دارد.
همچنين يكي ديگر از مواردي كه در سوددهي موثر است, مسئله خوراك و هزينه‌هاي وابسته به آن مي‌باشد كه بايد با استفاده از مواد غذايي با كيفيت و در عين حال ارزان قيمت متناسب با شرايط موجود در منطقه بهترين جيره را براي پرندگان تهيه نمود.
همچنين بايد يادآور شد كه رعايت مسائل بهداشتي مهمترين راه براي جلوگيري از صدمات اقتصادي در پروژه مي‌باشد و اين نكته هميشه مد نظر باشد كه پيشگيري ساده‌تر و كم هزينه‌تر از درمان است
​

برخی نکات مدیریتی​

بلدرچين ژاپني پرنده اي مقاوم است که براي نگهداري آنها مي توان از قفسهاي کوچک استفاده کرد. اين پرندگان، جانوراني مقاوم بوده اما همانند ساير پرندگان به بيماري هاي رايج طيور مبتلا مي شوند ولي به طور قابل توجهي مقاوم تر از ساير انواع پرندگان هستند. بلدرچين هاي ژاپني در سن 6 هفتگي بالغ مي شوند و معمولا پيک توليد تخم در آنها در سن 50 روزگي مي باشد. با مراقبت صحيح، ماده ها مي بايست در سال اول تخم گذاري حدود 200 تخم بگذارند. عمر مفيد اين پرندگان 2 تا 5/2 سال مي باشد. اگر پرنده ها بر اساس انتخاب ژنتيکي براي وزن بدن انتخاب نشده باشند، بلدرچين هاي نر بالغ مي بايست به وزني معادل 100 الي 140 گرم و ماده ها که اندکي سنگينتر هستند به وزني بالغ بر 120 تا 160 گرم برسند.​

​

نحوه تشخيص پرندگان نر و ماده​

پرندگان ماده بوسيله پرهاي قهوه اي روشن با لکه هاي سياه در اطراف و بالاي سينه مشخص مي گردند در حاليکه پرندگان نر بر روي گلو و سينه خود رنگ قهوه اي تيره دارند. همچنين بر روي لبه بالائي مخرج نرها غده کلوآکي با ساختمان پيازي شکل قرار گرفته و مواد کف آلود سفيد رنگي از آن ترشح مي شود. اين غده منحصر به فرد مي تواند در ارزيابي قابليت توليد مثلي در نرها استفاده شود.
​

​

تغذیه بلدرچین​

مواد غذايي تشكيل‌دهنده جيره بلدرچين عبارتند از: آب، پروتئين، كربوهيدرات، چربي، مواد معدني و ويتامين‌ها.
اگرچه تمامي اين اقلام ضروري هستند،‌ اما آب كافي، به عنوان مهم‌ترين ماده‌ غذايي محسوب مي‌گردد. آب پاكيزه و تميز بايستي به طور منظم و دائم به خصوص تحت شرايط گرم و مرطوب در اختيار پرندگان باشد. بلدرچين به حداقل 2 برابر وزن خويش نياز به آب دارد. و برابر با وزن خويش نيازمند غذا بر حسب ماده خشك هستند. در صورت مصرف قدري نمك اضافي در جيره يا در فصول خشك سال ميزان نياز به آب نيز افزايش مي‌يابد.
در اين مقاله سعي شده نيازهاي غذائي بلدرچينهاي ژاپني بويژه در مواد ضروري جيره تشريح گردد.

پروتئين
پروتئين، اسيدهاي آمينه مورد نياز براي رشد و توليد تخم را فراهم مي‌آورد. نيازمندي‌هاي بلدرچين در زمينه پروتئين جيره تحت‌تأثير ميزان انرژي متابوليزه و ساير اجزاء مصرفي در ساخت جيره مصرفي بلدرچين قرار دارد. تحقيقات پيشين نشان داد كه گله‌هاي بلدرچين با موفقيت با مصرف جيره‌هاي استارتر بوقلمون حاوي حدود 28ـ21% پروتئين خام پرورش داده شده‌اند. پرفسور لي و همكاران نشان دادند كه براي جيره استارتر ميزان پروتئين خام برابر با 21% مورد نياز است كه مي توان اندازه آن را تا 3 هفتگي به 20% كاهش داد.
پروتئين گران‌قيمت‌ترين ماده غذايي است و بايستي از منابع باكيفيت بالا تأمين شود. كيفيت پروتئين براساس اسيدهاي آمينه تشكيل دهنده ماده غذايي و قابليت دسترسي اسيدهاي آمينه پس از هضم از دستگاه گوارش بلدرچين تعيين مي‌شود. اسيدهاي آمينه به عنوان اجزاء سازنده پروتئين‌ها محسوب مي‌شوند از ميان 19 اسيدآمينه مورد نياز بلدرچين، 13 اسيدآمينه، انواع ضروري تلقي شده و بايستي از طريق جيره تأمين شوند و 6 اسيدآمينه نيز غيرضروري است چرا كه در بدن ساخته مي‌شوند و لازم نيست كه ضرورتاً در داخل جيره باشند.
13 اسيدآمينه ضروري عبارتند از: آرژنين، سيستين، گليسين،‌هيستيدين، ايزولوسين، لوسين، ليزين، متيونين، فنيل آلانين،‌ ترسوانين،‌ تريپتوفان،‌ ايتروزيي و روايس. مواد غذايي از لحاظ کيفي وکمي و از لحاظ اسيدهاي آمينه با يكديگر متفاوت اند. جيره بلدرچين عمدتاً از اقلام گياهي تشكيل شده است. بهترين اقلام گياهي مصرفي در جيره عبارتند از: ذرت، كنجاله سويا،‌سورگوم، برنج و سبوس گندم.
متيونين و ليزين اغلب به ميزان اندكي در منابع گياهي يافت مي‌شوند اما به هر حال متيونين و ليزين سنتيك معمولاً براي متعادل كردن به تركيب اسيدهاي آمينه به جيره افزوده مي‌شوند.
در حاليکه اقلام حاوي پروتئين‌ مانند پودر ماهي، پودر گوشت و استخوان و غيره، منابع خوبي براي تامين اسيدهاي آمينه ضروري تلقي مي‌شوند اما اغلب گران‌قيمت‌تر از اقلام پروتئين گياهي بوده و ميزان مصرف کمتري دارند بعلاوه اينکه ساير مواردي نظير امکان انتقال برخي بيماريها از طريق منابع پروتئين حيواني موجب بروز محدوديتهائي در خصوص استفاده از اين مواد مي گردند.

انرژي
ميزان غذاي مصرفي به ميزان انرژي قابل متابوليزه (ME) جيره، سن پرندگان، وضعيت توليد مثلي و دماي محيط بستگي دارد. در مناطق با آب و هواي معتدل انرژي مورد نياز براي بلدرچينهاي در حال رشد 2600 تا 3000 كيلوكالري انرژي متابوليزه در هر كيلوگرم گزارش شده است.
در حالي كه تحقيقات ما در شرايط حاره‌اي نشان داد كه ميزان انرژي مورد نياز 2800 كيلوكالري ME/kg در مورد بلدرچين‌هاي در حال رشد مي‌باشد. كه براي بلدرچيـن‌هاي تخم‌گذار به 2550 كيلوكالري ME/kg بالغ مي‌گردد.
اگر چه افزايش انرژي از 2600 تا 2800 كيلوكالري ME/kg بر وزن‌گيري اثري ندارد، ولي به طور قابل توجهي بر بهره‌وري جيره مصرفي تأثير مي‌گذارد چرا كه ميزان جيره مصرفي به شدت كاهش مي‌يابد.
منبع اصلي تأمين انرژي دانه‌هاي غلات هستند كه اجزاء اصلي جيره محسوب مي‌شوند. در بيشتر جيره‌ها چربي‌هاي حيواني و گياهي نيز براي تامين مقادير بالاتر انرژي مصرف مي‌شوند.

ويتامين‌ها
ويتامين‌ها را مي‌توان تحت دسته ويتامين‌هاي محلول در چربي (K, F, D, A) و محلول در آب (ب ـ كمپلكس) طبقه‌بندي نمود. بسياري از ويتامين‌ها كاملاً پايداراند و گروهي نيز به سرعت در مواجه با گرما، نور خورشيد يا هوا فاسد مي‌شوند. بلدرچين‌هاي پرورشي در داخل سالن كاملاً به ويتامين‌هاي موجود در جيره غذايي وابسته‌اند كه بايستي با مقادير و نسبت‌هاي صحيحي به كار گرفته شوند. چرا كه آنها به منابع طبيعي اين مواد دسترسي ندارند.
كاركردهاي اصلي ويتامين‌ها به شرح ذيل مي‌باشد:

ويتامين A
ويژگي اساسي ويتامين ‌A كاركرد آن در اطمينان ‌بخشي به رشد كافي و به عنوان وسيله‌اي براي كمك به پرنده در مقاومت در برابر بيماري است. ويتامين A براي بينايي، توليد تخم‌مرغ و توليد مثل ضروري است. بلدرچين ‌هاي تخم‌گذار دريافت كننده مقادير ناكافي ويتامين A ، تخم‌هاي كمتري مي‌گذارند و تخم‌هاي گذاشته شده نيز اغلب به جوجه تبديل نمي‌شوند. براي جوجه درآوري و باروري بهتر بلدرچين‌هاي ماده وجود IU 2500 ويتامين A به ازاي هر كيلوگرم خوراک مورد نياز مي‌باشد همچنين قابليت جوجه درآوردن و بقاء جوجه‌هاي تازه از تخم خارج شده با مصرف 3200 واحد بين‌المللي ويتامين A در هر كيلوگرم جيره ارتقاء خواهد يافت.
اين ويتامين در بدن پرنده از مولكول‌هاي مولد خود يعني كاروتن شكل مي‌گيرد كه در سبزيجات و ذرت زرد يافت مي‌شود. خرد كردن اقلام غذايي احتمال از بين رفتن و بي اثر شدن اين ويتامين را در طول نگه‌داري تسريع مي‌كند. به خصوص اگر محل نگه‌داري گرم و مرطوب باشد چرا كه تماس با هوا موجبات نابودي اين ويتامين را فراهم مي‌آورد. در نتيجه، صنعت توليد خوراك دام به ويتامين A دريافتي از طريق اقلام غذايي كفايت نمي‌كند. ويتامين A خشك يا پايدار شده براي برآورده‌سازي نيازهاي پرنده به جيره افزوده مي‌گردد. طبق مطالعات انجام گرفته افزودن 4000 واحد بين‌المللي ويتامين A به ازاي هر كيلوگرم جيره براي رشد و توليد مثل مطلوب بلدرچين‌ها كفايت مي‌كند.

ويتامين D
ويتامين D اشكال مختلفي دارد. امّا D2 و D3 مهم‌ترين اشكال موجود محسوب مي ‌شوند. ويتامين D3 براي بلدرچين جنبه ضروري دارد. ويتامين D به جذب كلسيم و فسفر از دستگاه گوارش و تركيب كلسيم بر پوسته تخم‌ بلدرچين كمك مي‌كند.
فوراتد (1979) نشان داد كه محدوديت غذايي ويتامين D3 كمكي، علي‌رغم كاستن از ميزان جيره دريافتي، از وزن بدن پرندگان نر و ماده نمي‌كاهد. با اين وجود، ‌توليد تخم از 74% به 20% كاهش نشان مي‌دهد. در آزمايش ديگري، بلدرچين نر بالغ با مصرف جيره غذايي فاقد ويتامين D3 به مدت يك سال همچنان شرايط بدني خوب خود را حفظ نمودند. اما تلفات 90 و 16% به ترتيب در بلدرچين‌هاي نر و ماده ديده شد. در حالتي كه هر دو از تعادل منفي كلسيم به يك حدود رنج مي بردند.
وجود ويتامين ‌D با نور خورشيد مرتبط است چرا كه تابش نور خورشيد ساخته شدن ويتامين D در بدن پرنده را تحريک مي‌كند. متأسفانه بلدرچين‌هاي تخم‌گذار به ندرت در معرض نور مستقيم خورشيد قرار دارند و بنابراين ميزان ساخت ويتامين D در بدن آنها محدود است. توليد كنندگان بلدرچين به طور معمولي ويتامين D را به مقادير موردنياز به جيره پرنده مي‌افزايند تا اهداف توليدي را با كمك آنها و نيز با استفاده از ويتامين D موجود در اجزا جيره برآورده سازند.

ويتامين E
كمبود ويتامين E سبب بروز بيماري در دستگاه عصبي جوجه‌ها با نام بيماري جوجه ديوانه (آنسفالومالاسي) مي‌گردد. همچنين وجود اين ويتامين در گله‌هاي مادر براي برخورداري از قابليت جوجه درآوري مناسب تخم‌ها ضروري است. آنسفالومالاسي با وجود مقاديري از چربي‌هاي غيراشباع حساس در برابر فساد و تندشدگي رُخ مي‌دهد. در اين حالت بهتر است مقداري تركيبات آنتي‌اكسيدان براي جلوگيري از فساد چربي‌ها بدان افزوده شوند.
كمبود ويتامين E در جيره‌هاي حاوي پروتئين سويا و نشاسته، بر وزن بدن،‌ ميزان مصرف جيره يا توليد تخم بلدرچين ژاپني تأثيري ندارد. با اين حال، سبب ناباروري در ميان بلدرچين‌هاي نر مي‌گردد كه با افزودن IM 40 ويتامين E به هر كيلوگرم جيره براي مدت 2 هفته رفع مي‌گردد. باروري و قابليت جوجه درآوري تخم بلدرچينهائي که با جيره معمولي حاوي گلوكز و كنجاله سويا، اما داراي مقادير ناکافي ويتامين E، تغذيه شده اند پس از 20 هفته به شدت كاهش مي‌يابد و ادامه مصرف اين جيره براي مدت 35 هفته سبب آنسفالومالاسي يا ديستروفي عضلاني مي‌گردد.
دانه‌ها و كنجاله يونجه مهم‌ترين منابع طبيعي ويتامين E به شمار مي‌آيند.

ويتامين K
ويتامين K يك عنصر ضروري در ساخت پروترومبين به شمار مي‌آيد كه ماده شيميايي ضروري براي لخته شدن خون است و كمبود آن مي‌تواند به پارگي عروق خوني و خونريزي گسترده منجر شود. ويتامين ‌K به طور طبيعي در تمام غذاها به خصوص كنجاله شبدر مصري يافت مي‌شود. ميزان نياز كم است و مصرف IU/kg2 در شرايط معمولي كفايت مي‌كند. در صورت بروز مشكل مي توان از محصولات سنتيتك محلول در آب ويتامين K3 استفاده کرد.

ويتامين ب ـ كمپلكس
اين ويتامين‌ها به خوبي در غلات و دانه‌ها يافت مي‌شوند و كمبود آنها به طور معمول رخ نمي‌دهد. كاركردهاي اصلي ويتامين‌هاي گروه B كمك به بلدرچين در دست‌يابي به رشد مطلوب است.
تيامين (ويتامين B1)
وجود اين ويتامين براي متابوليسم كربوهيدراتها ضروري است.
علائم كلاسيك پلمي نوريت در جوجه‌هاي بلدرچين تازه از تخم خارج شده اي که با جيره بوقلمون مادر حاوي 2/3 ميلي گرم تيامين در كيلوگرم تغذيه مي شدند، گزارش شده است.
اين بلدرچين‌ها پاسخ مناسبي را در برابر تزريق ويتامين از خود نشان دادند. بلدرچين‌هاي ژاپني مادر نياز بيشتري به تيامين دارند كه mg/kg 8/0 جيره گزارش گرديده است.
ريبوفلاوين (ويتامين B2)
در صورت فقدان ويتامين B12 و ،ويتامين C ، مقدارmg 8 ريبوفلاوين به ازاي هر كيلوگرم جيره پيشنهاد شده است كه در حضور اين ويتامين‌ها به 4 ميلي‌گرم كاهش مي‌يابد. علائم نشان دهنده كمبود ريبوفلاوين عبارتند از: كاهش رشد، تلفات بالا، اختلال در ايستادن و وضعيت بدني، كه در بلدرچين‌ها فلج پنجه خميده ناميده مي‌شود. در صورت تداوم دو هفته‌اي كمبود ريبوفلاوين پرها نيز در نخواهند آمد.
مطالعات در مورد تأثير كمبود ريبوفلاوين بر تكامل دستگاه توليد مثل و جنين در بلدرچين‌هاي ژاپني، تلفات بالايي را در گروه مبتلا به كمبود ريبوفلاوين نشان داده است. مقادير 4 و 8 ميلي‌گرم/كيلوگرم براي حفظ و تداوم توليد جنين تخم لازم است. داده‌هاي حاصله از تعداد هچ‌هاي هفتگي نشان داد كه افزودن مقادير اندكي از ريبوفلاوين به جيره پايه مي‌تواند بر افزايش موارد فلج پنجه خميده بيانجامد در حالي كه مصرف مقادير بالاتر كاهش آن را به همراه دارد.

اسيد نيكوتينيك
با خورانيدن يك جيره عاري از اسيدنيكوتينيك به بلدرچين 4 روزه كاهش رشد ملاحظه مي گردد. همچنين جوجه‌هاي تازه از تخم خارج شده بلدرچين، 9 روز پس از مصرف اين جيره تلف شدند. سن پرندگان تعيين كننده شدت علائم كمبود اسيدنيكوتينيك بود. كاهش مشخص در رشد، بسته شدن چشم‌ها، كاهش فعاليت و آتروفي شديد عضله سينه در بلدرچين‌هاي مصرف كننده جيره دچار كمبود اسيدنيكوتينيك مشاهده شد. مطالعات بيشتر نشان داد كه وجود mg/kg 40 براي رشد طبيعي بلدرچين‌ها مناسب است.
اسيدپانتوتنيك
به منظور پيشگيري از تلفات و رشد طبيعي جوجه‌هاي بلدرچين مصرف مقادير mg/kg 5/7 كلسيم پانتوتنات در جيره‌هاي خالص شده ضروري است اگر چه براي درآوردن پرها به طور طبيعي 30ـ10 ميلي‌گرم از اين ماده مورد نياز است. مطالعات تکميلي نشان دادند كه ميزان نياز بلدرچين‌ها به اين ماده تا 5 هفتگي mg/kg 40 مي‌باشد.
در بلدرچين‌هاي مادر براي برخورداري از باروري مطلوب و قابليت جوجه درآوري بالا mg/kg 10 كلسيم پانتوتنات نياز است. تخم‌هاي حاصله از بلدرچين‌هاي ماده اي که دچار كمبود اسيد پانتوتنيك در جيره بوده اند، در اواخر دوره انكوباسيون تلف مي‌شدند و خونريزي‌هاي جنيني، خيز و جنين داراي پاهاي خميده در آنها قابل مشاهده بود.
كولين
بلدرچين ژاپني در حال رشد، در مقايسه با طيور معمولي نيازمند مقادير بالاتري از كولين براي حمايت از حداكثر رشد و پيش‌گيري از وقوع نرمي استخوان، حفظ حداكثر وزن تخم، توليد تخم و قابليت جوجه درآوري است. بلدرچين بالغ به مقادير بالاتري كولين در مقايسه با طيور تخم‌گذار نيازمندند كه حدود mg/kg3100 جيره مي‌باشد.
اسيدفوليك
كمبود اسيدفوليك در بلدرچين در حال رشد سبب رشد نامناسب پرها، تلفات بالا، ضعف پاها و فلج گردن مي‌شود اين علايم مشابه علايم قابل مشاهده در بوقلمون است. جوجه‌هاي بلدرچين نيز از كم‌خوني و سندروم پنجه خميده رنج مي‌برند. ميزان اسيدفوليك مورد نياز در بلدرچين در حال رشد معادل mg/kg 36/0 ـ 3/0 براي جيره است.

بيوتين
مطالعات نشان داده اند كه بيوتين زيادتري نسبت به ساير طيور براي كسب وزن و توليد تخم‌مرغ بيشتر مورد نياز است.
ويتامين B12 (بيانوكوبالآسين)
ويتامين B12 براي رشد پرهاي قرمز معمولي ضروري است. براي دستيابي به قابليت جوجه درآوردن بهتر، وجود مقادير كافي اسيد پانتوتنيك و ويتامين B12 ضروري است. مقادير مشابهي از ويتامين ب كمپلكس را مي‌توان در تمامي اقلام غذايي يافت. بايستي تأكيد نمود كه ويتامين B12 فقط در غذاهاي با منشأ دامي يافت مي‌شوند. ​

​

​

​

مواد معدني
علاوه بر پروتئين، كربوهيدرات‌ها، چربي‌ها و ويتامين‌ها، بسياري از ديگر عناصر بخشي از نيازهاي غذايي بلدرچين را تشكيل مي‌دهند. مواد معدني را مي‌توان به ريزمغذي‌ها و درشت مغذي‌ها تقسيم نمود. درشت‌مغذي‌ها در مقادير بالا مورد نياز هستند و اغلب عناصر اسيد، باز يا ساختاري را تشكيل مي‌دهند كه عبارتند از: كلسيم، فسفر، پتاسيم، منيزيوم، گوگرد و نمك. ريزمغذي‌ها در فعال سازي يا تكميل آنزيم‌ها نقش دارند و عبارت اند از: كبالت، مس، يد، آهن، منگنز، سلنيوم و روي. مواد معدني 3 تا 5% وزن بدن بلدرچين را تشكيل مي‌دهند و چون قابل سنتز نيستند بايستي حتماً از جيره تأمين شوند.

كلسيم و فسفر
اعمال اصلي اين دو نوع ماده معدني ساخت استخوان‌هاي بدن است. كلسيم براي ترکيب روي پوست تخم ضروري است. در مورد كلسيم و فسفر فقط مقدار مهم نيست بلكه نسبت نيز داراي اهميت مي‌باشد. براي بلدرچين‌هاي در حال رشد جوان اين نسبت 1 به 1 يا 2 به 1 خواهد بود. بلدرچين جوان نيازمند حداقل 8/0% جيره كلسيم و 45/0% فسفر قابل دسترس است در حالي كه براي بلدرچين تخم‌گذار اين مقدار در مورد كلسيم به 5/2 تا 3% مي‌رسد كه اين عضو بخش اصلي پوسته را تشكيل مي‌دهد.
مطالعات انجام شده اوليه، زمانيکه جيره حاوي 58/0 تا 18/1% فسفر خام و 44/0 تا 3/2% كلسيم بود، تا 6 هفتگي تفاوتي را در وزن بدن يا خاكستر استخوان نشان ندادند.
البته مطالعات بعدي نشان دادند كه 7/0% كلسيم براي بلدرچين در حال رشد كفايت مي‌كند و ميزان 9/4% رشد را به تأخير مي‌اندازد. همچنين بلدرچين در حال رشد و تخم‌گذار تا زماني كه حاوي 8/0% ، 5/1% ، 6/2% يا 5/3% كلسيم باشد، از نظر تعادل كلسيمي در حالت مثبتي قرار دارد ولي ميزان كلسيم بالاتر از 5/3% از قابليت جوجه درآوري مي‌كاهد.
مواد معدني در بسياري از اجزاء جيره يافت مي‌شوند. پودرهاي استخوان و گوشت و لبنيات منابع مناسبي از كلسيم و فسفر به شمار مي‌آيند. همچنين مي توان از پوسته صدف، آهك، دي کلسيم فسفات و كربنات كلسيم معمولي براي تأمين اين عناصر در جيره غذايي استفاده کرد.

منيزيوم
منيزيوم يكي از اجزاء ضروري بافت و مايعات بدن است و يون ‌هاي اين عنصر به عنوان فعال كننده آنزيم‌هاي مهم دخيل در متابوليسم مطرح هستند. در صورت فقدان در جيره، بلدرچين‌ها رشد بطني پيدا مي‌كنند ، دچار تشنج مي‌شوند و سرانجام تلف خواهند شد. همچنين كمبود آن در جيره‌هاي بلدرچين‌هاي تخم‌گذار كاهش سريع تخم توليدي را به همراه دارد. نياز به منيزيوم mg/kg 300 تعيين مي‌شود.
در مطالعات انجام شده ميزان نياز به منيزيوم براي بقا و رشد با افزودن mg/kg 150 منيزيوم يا mg/kg 50 به آب آشاميدني تأمين گرديده است. سندرا و همكاران (1992) دريافتند كه اثرات زيانباري با مصرف يك هزار ميلي‌گرم منيزيوم در هر كيلوگرم جيره خالص شده حاصل مي‌گردد.
اجزاء طبيعي جيره حاوي مقادير كافي منيزيوم هستند. برخي از انواع آهك (دولوميت‌ها) حاوي درصد بالايي از منيزيوم هستند و بايستي از آنها پرهيز نمود چرا كه خاصيت مسهلي دارند و در مصرف كلسيم اختلال ايجاد مي‌كنند.

منگنز
كاركرد اصلي منگنز پيش‌گيري از وقوع پوكي استخوان است، وضعيتي كه در آن تاندون آشيل از شكاف پشت مفصل زانو حركت مي‌كند و به طرف پشت و طرفين حركت مي‌كند وجود اين عنصر براي رشد طبيعي، تريب در پوسته تخم‌مرغ، توليد تخم و قابليت جوجه‌ درآوردن ضروري است. اين ماده به شكل سولفات و منگنز به جيره افزوده مي‌گردد.

آهن، مس، كبالت
اين عناصر كمياب براي شكل‌گيري هموگلوبين ضروري هستند. كم‌خوني تغذيه‌اي ، زماني رخ مي‌دهد كه ميزان اين عناصر كم و اندك باشد. گلبول‌هاي قرمز خون حاوي آهن نيز هستند. پس از شكل‌گيري هموگلوبين، وجود مس براي استفاده از آهن ضروري است. مطالعات گزارش دادند كه نيازمندي بلدرچين ژاپني به آهن و مس به ترتيب 120 و 5 ميلي‌گرم/كيلوگرم براساس پروتئين سوياي جدا شده توسط BDTA مي‌باشد.
كبالت بخش لاينفكي از ويتامين B12 مي‌باشد كه در شكل‌گيري هموگلوبين دخيل مي‌باشد. مقدار اين عناصر در جيره حالت بسيار حساسي دارد. مقادير اضافي مي‌تواند حالت سمي داشته باشد. معمولاً فقط مقدار اندكي به جيره افزوده مي‌شوند. ماكووا و همكاران (1991) به مطالعه اثرات افزودن 50 ، 100، 250 و 500 ميلي‌گرم سولفات كبالت به ازاء هر كيلوگرم جيره بر روي ميزان B12 در كبد و روده كور پرداختند. غلظت B12 در موارد مصرف mg1200 سولفات كبالت در هر كيلوگرم جيره در بالاترين سطح ممكن بود.

سلنيوم
سلنيوم يكي از عناصر ضروري براي رشد بلدرچين حتّي در موارد وجود ويتامين E است. جيره‌هاي حاوي اسيدهاي آمينه و mg100 دي ـ آلفا ـ توكوفرول استات در كيلوگرم بايستي 1/0 ميلي‌گرم سلنيوم را به صورت سلنيت دريافت دارند تا بلدرچين بتواند به زندگي خود ادامه دهد.
اختلال توليد مثل در بلدرچين ژاپني مصرف كننده جيوه حاوي مقادير پايين سلينوم و ويتامين E از زمان خروج از تخم تا بلوغ مشاهده شده است. سرعت تخم‌گذاري و باروري تحت تأثير واقع نمي‌شود اما قابليت جوجه درآوري تخم‌هاي نطفه‌دار، زنده ماندن انواع نر و ماده بالغ و جوجه‌هاي تازه از تخم خارج شده كاهش نشان دادند. افزودن mg1 سلنيوم يا IU30 ويتامين E در هر كيلوگرم، از اختلال در توليد مثل جلوگيري مي‌نمايد. افزودن سلنيوم به جيره به ميزان mg/kg2/0 از آتروني لوزالمعده پيش‌گيري مي نمايد.

روي
بلدرچينهاي ژاپني در برابر كمبود روي در جيره بسيار حساس هستند. كمبود روي در جوجه بلدرچين با كاهش رشد، پر درآوردن غيرطبيعي، اشكال در تنفس و عدم هماهنگي در حركات و كاهش خاكستر استخوان همراه است.
نياز به روي جهت رشد طبيعي، پر درآوري مناسب و ... به mg/kg 25 جيره مي‌باشد. پرندگاني که مقادير اوليه 75 ميلي‌گرم روي به ازاي هر كيلوگرم را دريافت داشتند، بسيار بهتر از پرندگاني كه mg/kg25 روي مصرف كرده بودند رشد پيدا كردند. روي مي‌تواند در استخوان ذخيره شود و در طول محروميت از روي مورد استفاده قرار گيرد. كاهش در جذب روي در بلدرچين بالغ به دنبال مصرف مقادير بالاي كلسيم توسط كيندهولز و همكاران گزارش گرديده است.

نمك (كلريد سديم)
وجود اين ماده براي هضم پروتئين لازم است و علاوه بر اين در تعادل اسيد ـ باز هم دخالت دارد. بلدرچين هاي ژاپني در حال رشد با مصرف يك جيره خالص حاوي 042/0 تا 051/0% سديم، رشد نامناسب، تلفات بالا، تورم غده فوتلكيه، افزايش هماتوكريت و كاهش سديم پلاسما را نشان دادند كه اين موارد نشانگر اختلال در هموستاز مايعات و الكتروليت بدن است. مصرف سديم به ميران 1/0% اين مشكلات را رفع نمود.
مواد غذايي طبيعي معمولاً نيازمند نمك هستند تا نيازهاي بلدرچين به سديم و كلر رفع شود و اين ماده به طور معمول به مقادير 25/0 تا 35/0% به جيره افزوده مي شود. مصرف مقادير بالاي نمك اثرات مسهلي به دنبال دارد و سبب شل شدن مدفوع و ايجاد بستر خيس مي‌گردد.

​

​ INGREDIENT COMPOSITION OF GAME BIRD DIETS ​ (Expressed in table as percentages)*
Meat-type	​ BWQ ​	BWQ ​	Coturnix ​
Ingredient	Starter ​	Finisher ​	Layer ​	Starter ​	Finisher ​	Breeder ​
Yellow Corn	58.00 ​	67.93 ​	60.89 ​	49.75 ​	65.59 ​	63.47 ​
Soybean Meal, 48%	37.23 ​	27.30 ​	28.50 ​	42.95 ​	29.13 ​	25.93 ​
Wheat Middlings	--- ​	--- ​	--- ​	--- ​	1.44 ​	--- ​
Limestone	1.84 ​	1.87 ​	7.17 ​	1.13 ​	.80 ​	6.59 ​
Dicalcium Phosphate	1.77 ​	1.82 ​	1.84 ​	2.01 ​	2.07 ​	2.67 ​
Salt	.56 ​	.57 ​	.44 ​	.44 ​	.42 ​	.44 ​
Feed Fat	--- ​	--- ​	.70 ​	3.16 ​	--- ​	.39 ​
dl-Methionine	.15 ​	.06 ​	.06 ​	.11 ​	.15 ​	.11 ​
Bacitracin	.05 ​	.05 ​	.05 ​	.05 ​	.05 ​	.05 ​
Coccidiostat	.05 ​	.05 ​	--- ​	.05 ​	--- ​	--- ​
Vitamin Premix	.25 ​	.25 ​	.25 ​	.25 ​	.25 ​	.25 ​
Mineral Premix	.10 ​	.10 ​	.10 ​	.10 ​	.10 ​	.10 ​
* Multiply each number by 20 to determine the amount of each ingredient necessary in each ton of diet

​

n​	Energy base kcal ME/kg dieto ​		Starting & Growing​ 3,000​	Breeding​ 3,000​
1​	Protein​	%​	24.0​	20.0​
2​	Argenine​	%​	1.25​	1.26​
3​	Glicine+serine​	%​	0.36​	0.42​
4​	Histidine​	%​	0.88​	0.90​
5​	Louoine​	%​	1.69​	1.42​
6​	Lysine​	%​	1.30​	1.15​
7​	Methionine+eysune​	%​	0.75​	0.76​
8​	Methionine​	%​	0.50​	0.45​
9​	Phenylanine+tyrosine​	%​	1.80​	1.40​
10​	Phenylanine​	%​	0.96​	0.78​
11​	Threonine​	%​	1.02​	0.74​
12​	Tryptophan​	%​	0.22​	0.19​
13​	Valine​	%​	0.95​	0.92​
14​	Linoleic acid​	%​	1.0​	1.0​
15​	Calcium​	%​	0.8​	2.5​
16​	Phosphorus.available​	%​	0.45​	0.55​
17​	Potassium​	%​	0.4​	0.4​
18​	Magnesium​	Mg​	300​	500​
19​	Sodium​	%​	0.15​	0.15​
20​	Chlorine​	%​	0.20​	0.15​
21​	Manganese​	Mg​	90​	70​
22​	Zine​	Mg​	25​	50​
23​	Iron​	Mg​	100​	60​
24​	Copper​	Mg​	6​	6​
25​	Iodine​	Mg​	0.3​	0.3​
26​	Selenium​	Mg​	0.2​	0.2​
27​	Vitamin A​	IU​	5.000​	5.000​
28​	Vitamin D​	ICU​	1.200​	1.200​
29​	Vitamin E​	IU​	12​	25​
30​	Vitamin K​	Mg​	1​	1​
31​	Biboflavin​	Mg​	4​	4​
32​	Pantothenic acid​	Mg​	10​	15​
32​	Niacin​	Mg​	40​	20​
33​	Vitamin B12​	Mg​	0.003​	0.003​
34​	Choline​	Mg​	2.000​	1.500​
35​	Biotin​	Mg​	0.3​	0.15​
36​	Folacin​	Mg​	1​	1​
37​	thiamin​	Mg​	2​	2​
38​	Pyridoxine​	Mg​	3​	3​

​

​

تخم بلدرچين​

تخم هاي بلدرچين ژاپني خال هاي قهوه اي رنگي داشته و اغلب با مواد گچ مانند به رنگ آبي روشن پوشيده شده است. هر بلدرچين ماده تخم هائي با خصوصيات منحصر به فرد خود همچون رنگ يا طرح هاي روي پوسته توليد مي کند. برخي سويه ها نيز تنها تخم هاي سفيد رنگ توليد مي کنند. ميانگين وزن تخم ها 10 گرم و در حدود 8% از وزن بدن بلدرچين ماده مي باشد. وزن جوجه هاي يک روزه آن 7 – 6 گرم است و رنگ آنها قهوه اي با رگه هاي زرد رنگ مي باشد.
پوسته هاي تخم بسيار شکننده هستند پس بايد در جابجا نمودن آنها دقت فراواني نمود.
​

​

​

​

​

 

[رامین قاسم نتاج]

باروري و اصلاح نژاد​

تحقيقات نشان داده اند گروه هائي که حاوي يک نر با 2 يا 3 ماده هستند بالاترين ميزان باروري را داشته اند. هنگامي که بلدرچين در پن هاي دسته جمعي نگهداري مي شوند، يک نر به 3 ماده کافي است و جنگ مابين نرها را کاهش مي دهد. جفت گيري 2 تائي در قفس هاي انفرادي نيز باروري خوبي را به همراه خواهد داشت.
ميزان باروري به طور برجسته اي در پرندگان پيرتر کاهش مي يابد. توجه داشته باشيد که پرورش خويشاوندي (خويش جفتي) ميزان بروز ناهنجاري ها را زياد مي کند و اين امر به طور چشمگيري عملکرد توليد مثلي را کاهش مي دهد. به اين دليل، مطلوب اين است که تعداد ماده ها را نسبت به نرها حفظ کنيم و تخم هاي آنهاي را که قرار است جوجه کشي نمائيم نشاندار کرده و پس از هچ شدن نيز جوجه ها علامت گذاري شوند تا با مشکلات خويش جفتي روبرو نشويم.
سوابق شجره نامه را مي توان با استفاده از باندهاي بالي که به صورت تجاري در بازار موجود مي باشند (و يا حلقه هاي پائي) حفظ نمود. از اين باندها مي توان براي شناسائي بلدرچين در تمام سنين استفاده نمود. بلدرچين ها را مي توان به طور موقت نيز نشان دار نمود، در اين روش با استفاده از رنگ روغن پرهاي پشت پرنده را نشانه گذاري مي کنند. دقت شود که اين رنگه ها نبايد با صورت پرنده و پوست آن تماس حاصل نمايند و همچنين ناخن هاي پنجه هايشان را نيز مي توان نشان دار کرد.

مراقبت هاي پيش از جوجه کشي​

پرورش موفقيت آميز بلدرچين از دوره پيش از جوجه کشي آغاز مي شود. تخم ها بايد در زمان هاي گوناگون در روز جمع آوري و در دماي 15 درجه سانتيگراد ذخيره شوند. يخچال هاي خانگي رضايت بخش نيستند چون ميزان توليد سرماي آنها بالا است. تخم هاي ترک دار اصلا هچ نشده و يا به ميزان ناچيزي هچ مي شوند.
بهترين نتيجه در جوجه کشي هنگامي حاصل مي شود که تخم ها کمتر از يک هفته تا پيش از قرار دادن در درون دستگاه جوجه کشي نگهداري شوند. حمل و نقل تخم هاي بلدرچين مي بايست کاملا با دقت انجام گيرد زيرا که پوسته آنها در مقابل آسيب ديدگي بسيار شکننده مي باشند. رنگي بودن تخم هاي بلدرچين عمل کندلينگ (مشاهده تخم ها زير نور براي مشخص نمودن باروري آنها) را مشکل مي نمايد. کثيف بودن دستگاه جوجه کشي و محوطه اطراف آن منبعي از آلودگي و بيماري ها مي باشد. شستشوي کامل و ضد عفوني واحد جوجه کشي بعد از هربار مصرف توسط ترکيبات چهارتائي آمونيوم و يا ضدعفوني کننده هاي تجاري ديگر توصيه مي شود.
​

نکات مهم​

تنها تخم هاي تميز را در دستگاه قرار دهيد زيرا که تخم هاي کثيف منبعي از بيماري و يا آلودگي مي باشند. تخم هاي کثيف بهتر است توسط دستمال کاغذي و يا ديگر ساينده ها تميز شوند. تخم هائي را که قرار است درون دستگاه جوجه کشي قرار دهيم را هرگز نبايد شکست.
تخم ها مي بايست بعد از چيده شدن در دستگاه جوجه کشي ضدعفوني شوند اما مي توان آنها را 12 ساعت بعد از قرار دادن در درون دستگاه نيز ضدعفوني نمود. تخم هاي 2 تا 5 روزه اي که در آنها جنين تشکيل شده است را نبايد ضدعفوني نمود.
نحوه ضد عفوني به شرح زير مي باشد:
1- از 25 گرم پرمنگنات پتاسيم و 35 ميلي ليتر فرمالين (43%) به ازاي هر متر مکعب فضاي درون دستگاه استفاده نمائيد.
2- ابتدا پرمنگنات را در يک ظرف سفالي و يا لعابي ريخته (اندازه ظرف به ميزان 10 برابر بزرگتر از حجم مواد مورد استفاده باشد) و سپس فرمالين را اضافه نمائيد.
3- در دستگاه هائي که با فشار هوا کار مي کنند، در طول عمليات ضدعفوني هواکش ها را بکار انداخته و خروجي ها را ببنديد و پس از 20 دقيقه خروجي را باز نمائيد.
4- در دستگاه هاي جوجه کشي با هواي راکد، خروجي ها و درب دستگاه را باز نمائيد.
5- در طول ضدعفوني، ميزان رطوبت بايد بالا بوده و دما بايد مابين 20 تا 30 درجه سانتي گراد باشد. ​

جوجه کشي و جوجه درآوري
طول دوره جوجه کشي براي بلدرچين، 18 – 17 روز مي باشد و تفاوت در آن به نوع سويه وشيوه جوجه کشي بستگي دارد. يک جوجه درآوري موفق بستگي به عوامل گوناگوني دارد که از آن جمله مي توان به نکات زير اشاره داشت:
.
1- چگونگي تغذيه پرندگان مولد.
2- مهيا بودن شرايط پرورش و جفت گيري.
3- چگونگي جمع آوري و انبار داري تخم.
4- چگونگي کنترل نمودن دستگاه جوجه کشي.
..
در خصوص چگونگي تنظيم و کنترل دستگاه جوجه کشي بهتر است که به توصيه هاي کارخانه توليد کننده دستگاه توجه کرد. به طور معمول دو نوع دستگاه در جوجه کشي مورد استفاده قرار مي گيرد. يک نوع دستگاه هاي جوجه کشي با هواي تحت فشار و نوع ديگر دستگاه هاي با هواي راکد هستند. به طور کلي دستگاه هاي جوجه کشي با هواي تحت فشار برتر از نوع ديگر هستند اما ماشين هاي با هواي راکد نيز اگر به خوبي سرويس شوند کارکرد مناسبي خواهند داشت.
برخي از کارخانه ها اقدام به ساخت مدل هاي اختصاصي براي جوجه کشي بلدرچين مي نمايند با اينحال تخم هاي بلدرچين ژاپني را مي توان در درون دستگاه هاي جوجه کشي ويژه انواع پرندگان نيز قرار داد اگر چه براي اين منظور سيني برخي از ماشين ها بايد اصلاح شوند و همچنين تخم ها براي دستگاه ستر بايد بر روي سيني هاي بزرگ تر قرار گيرند.

در ادامه سعي شده است تا جهت آشنائي توضيحات بيشتري در خصوص دو نوع دستگاه فوق ارائه شود:

دستگاه هاي جوجه کشي با هواي تحت فشار​

اين دستگاه ها مي بايست تا چهاردهمين روز جوجه کشي دما را در 3/0 +- 5/37 درجه سانتي گراد و رطوبت نسبي را در 60% حفظ نمايند. تخم ها بايد در هر 2 تا 3 ساعت چرخانده شوند تا از چسبيدن جنين به پوسته جلوگيري بعمل آمده و همچنين جنين هوا و غذاي کافي را دريافت دارد. در روز چهاردهم عمل کندلينگ انجام شده و تخم هاي ترک دار و بدون نطفه دور ريخته مي شوند. همچنين در اين روز تخم هاي داراي جنين از دستگاه ستر به سيني هاي مخصوص دستگاه هچر انتقال داده شده و گردش تخم ها در اين مرحله متوقف مي شود.
دستگاه ستر بايد دمائي معادل 2/37 درجه سانتيگراد و رطوبت نسبي 70% را تامين نمايد. اگر دستگاه جوجه کشي ترکيبي از هچر و ستر باشد مي توان با دماي 5/37 شروع نمود اما رطوبت نسبي در طول عمل جوجه کشي بايد تا 70% افزايش پيدا کند. همچنين دستگاه هچر را نبايد در طول عمليات جوجه کشي باز نمود.
چنانچه تمامي توصيه هاي جوجه کشي به دقت انجام شود جوجه ها در روز 17 يا 18 از تخم خارج خواهند شد.​

​

دستگاه هاي جوجه کشي با هواي راکد​

در اين دستگاه ها، براي هفته اول از دماي معمولي جوجه کشي که 3/38 درجه سانتيگراد است استفاده مي کنيم. اين دما براي هفته دوم 8/38 درجه سانتيگراد و تا هنگام هچ شدن کامل تخم حداکثر 5/39 درجه سانتيگراد مي باشد. براي اندازه گيري دما مي بايست ميزان دما در بالاي تخم ها اندازه گيري شود. همچنين تا روز چهاردهم جوجه کشي رطوبت نيز بايد کمتر از 70% بوده و در پايان جوجه کشي يعني در 18 – 17 روزگي به بالاي 70% برسد. نگه داشتن ميزان رطوبت صحيح در اين دستگاه ممکن است مشکل باشد.
تخم ها مي بايست دست کم 3 بار در روز چرخانده شوند (در صورت امکان 5 بار بهتر است). با نشان دار کردن کناره هاي تخم ها و يا سيني يا راکها توسط مداد مي توان از صحيح بودن چرخش تخم ها مطمئن شد. در صورتيکه دما تمام قسمتهاي تخم را پوشش نمي دهد بهتر است جاي تخم ها را در درون دستگاه تغيير داد. درهر صورت توجه داشته باشيد که در دستگاه را براي چرخاندن تخم ها زياد باز و بسته نکنيد و آنرا براي مدت طولاني باز نگذاريد.

جوجه کشي طبيعي​

از آنجا که بلدرچين هاي ژاپني به ندرت کرچ مي شوند، مي توان تخم هاي بلدرچين را با قرار دادن در زير مرغ هاي کرچ نيز تبديل به جوجه کرد. براي اينکار مرغ هاي نژاد کوچک ايده آل مي باشند. گروهي از تخم ها بايد ذخيره شده و سپس در زير مرغ گذارده شوند تا همگي آنها با هم به جوجه يکروزه تبديل شوند ...
​

---------------------------------------------------------------------------------------------

مجموعه آموزشی راهنمای جامع پرورش بلدرچین/بصورت کاملا مولتی مدیا/کاملا کاربردی​

شرکت پارس رابین پس از بررسی و ارزیابی ده ها مطالعه توجیهی و تحقیقاتی پیرامون احداث مزرعه پرورش بلدرچین در سطح کشور، اینک پس از ماهها مجموعه ای بی نظیر را درمورد پرورش بوقلمون و با نام راهنمای جامع پرورش بلدرچین با سرفصل های ذیل آماده و تقدیم می نماید:​

1- راهنمای آموزشی پرورش بلدرچین ​

2- نحوه طرح نویسی (مبانی محاسبات طرح پرورش بلدرچین)​

3- محاسبات مالی و اقتصادی احداث مزرعه پرورش بلدرچین (طرح توجیهی)​

4- معرفی جیره های پیشنهادی مراحل مختلف رشد بلدرچین​

5- فیلم آموزشی پرورش بلدرچین​

6- مشخصات و کاتالوگ تجهیزات مورد نیاز مزرعه پرورش بلدرچین از قبیل انواع قفس پرورش بلدرچین، انواع دانخوری و آبخوری، سیستم های جوجه کشی و ...
7- و ....​

​

​

نمائی از محیط برنامه راهنمای جامع پرورش بلدرچین​

​

نمائی از محیط برنامه راهنمای جامع پرورش بلدرچین​

نمائی از محیط برنامه راهنمای جامع پرورش بلدرچین

منابع کامل این مطلب از سایت شرکت پارس رابین گرفته شده است...​

 

[naser007]

با سلام
دوستان عزیز من میخوام واسه تست این کار(پرورش بلدرچین) یه 50 تایی جوجه ده روزه بلدرچین بخرم و پرورششون بدم
البته توی قفس و حیاط خونمون
میخوام ببینم اصلا میتونم بهشون برسم و بزرگ بشن یا نه!!
خب من میخوام حالا که دارم این کارو انجام میدم به جوجه ها یه جیره غذایی بدم که رشد خوبی داشته باشند که حداقل بتونم آخر دوره اونا رو بفروشم
ممنون میشم راههای پیشنهادی و همچنین جیره پیشنهادی خورتون رو بهم بگید

سپاسگذارم

 

[Phyto]

دوستان عزیز خیلی سپاسگذارم که این چنین بنده رو شرمنده کردید و پاسخ سوالم رو دادید!!!

با عرض شرمندگی، متاسفانه فعلا کسی که در زمینه بلدرچین فعالیت کنه تو سایت نداریم.

 

[naser007]

با عرض شرمندگی، متاسفانه فعلا کسی که در زمینه بلدرچین فعالیت کنه تو سایت نداریم.

با سلام و سپاس از شما
حداقل شما که مسئولیت این تالار رو برعهده دارید بفرمایید آیا الان پرورش بلدرچین چه از لحاظ تخمی و چه از لحاظ گوشتی صرفه اقتصادی داردی یا خیر؟
سپاس

 

[Phyto]

با سلام و سپاس از شما
حداقل شما که مسئولیت این تالار رو برعهده دارید بفرمایید آیا الان پرورش بلدرچین چه از لحاظ تخمی و چه از لحاظ گوشتی صرفه اقتصادی داردی یا خیر؟
سپاس

متاسفانه نمیدونم
ولی حدس میزنم که اگه بتونید قبل از تولید، بازار فروشتون رو پیدا کنید و تولید انبوه در سطح قابل قبولی داشته باشید و بهداشت محیط پرورش رو رعایت کنید و از بروز بیماریها پیشگیری کنید به احتمال قوی به صرفه باشه

 

[naser007]

متاسفانه نمیدونم
ولی حدس میزنم که اگه بتونید قبل از تولید، بازار فروشتون رو پیدا کنید و تولید انبوه در سطح قابل قبولی داشته باشید و بهداشت محیط پرورش رو رعایت کنید و از بروز بیماریها پیشگیری کنید به احتمال قوی به صرفه باشه

با سلام و سپاس از شما
بنظر من هم تنها مشکل همین بازار فروش هستش
البته من نمیخوام فعلا تولید انبوه داشته باشم شاید در حال حاضر ماهی 500 تا جوجه، البته فک کنم بتونم بصورت زنده بفروشمشون سودش بیشتر از فروش بصورت وشت باشه، لطفا هر چی اطلاعات دارید بهم بدید نمیخوام چشم بسته وارد بشم، یا اصلا تخمی نگه دارم بهتره؟؟

ممنونم