elham7070
عضو جدید
[h=3]کودکی امام حسن عسگری(ع)[/h][h=3][/h]حضرت امام حسن عسگری(ع) به روایت مشهور در هشتم ربیع الثانی در سال 232 هجری قمری متولد شدند. پدر بزرگوار ایشان حضرت هادی(ع) امام دهم شیعیان است.
تذکره نویسان به علت اوضاع سیاسی اجتماعی و مشکلات امنیتی آن زمان در تاریخ دقیق تولد حضرتش اختلاف دارند و محل تولد امام را نیز هم در مدینه و هم در سامرا ذکر کرده اند.
[h=3] نام، کنیه و القاب امام حسن عسگری(ع)[/h]امام هادی(ع) نام «حسن» را به یاد مظلومیت برادر جد بزرگوارشان مظلوم صلح و حماسه امام حسن مجتبی(ع) بر روی فرزند نهاد.
کنیه امام ابومحمد است و القاب حضرتش که نشانه های خصوصیات اخلاقی و صفات حسنه امام فرهیختگان می باشد به نام های، خالص، هادی، عسگری، زکی، خاص، صامت، سراج و تقی است. این ویژگی ها در طول عمر پربرکت حضرت، در ایشان تجلی بیشتری داشت از این رو مردم صادقانه ایشان را به چنین القابی می خوانده و می خوانند.
[h=3] امام تربیت یافته مکتب رسول[/h]امامان نور، در دامان هدایت پدرانشان، توشه ایمان گرفته و ریشه از استواری و متانت گرفتند و با تربیت صحیح، و تلاش مضاعف خود دو بال پرواز علم و عمل را مبتنی بر تقوا، بدست آوردند. آنان در سعی و تلاش خویش سینه ای به وسعت تحمل همه جهانیان یافتند و در مقام صبوری و علم الهی علمدار هدایت ابناء بشر گردیدند. امام حسن عسگری(ع) نمونه ای از تلاش در لوای عمل صالح، تا رسیدن به افق بلند امامت اند.
[h=3] ژرف اندیشی امام در کودکی[/h]روزی شخصی کودکی را می بیند که در کنار کودکی دیگر می گوید. او فکر می کند شاید گریه کودک به خاطر نداشتن اسباب بازی است و رو به کودک کرده؛ و به او وعده خرید اسباب بازی می دهد. کودک می گوید، ما را برای بازی نیافریده اند. مرد با تعجب سؤال می کند. پس ما برای چه آفریده شده ایم. کودک که حسن پسر امام هادی است در جواب می گوید: «برای دانش و پرستش». مرد مجددا می پرسد از کجا چنین می گویی امام حسن می گوید: «افحسبتم انما خلقناکم بحثا» آیا گمان کرده اید ما شما را بیهوده آفریده ایم. مرد با حیرتی افزون تر گفت: تو کودکی هستی که در تو گناهی نیست. امام فرمود: «از من فاصله بگیر(ما را به حال خود بگذار)» مادرم را دیدم که با چوبهای بزرگ آتش می افروخت، لکن موفق نمی شد تا آن که از چوبهای کوچک استفاده کرد و من می ترسم از چوبهای کوچک جهنم باشم.
تذکره نویسان به علت اوضاع سیاسی اجتماعی و مشکلات امنیتی آن زمان در تاریخ دقیق تولد حضرتش اختلاف دارند و محل تولد امام را نیز هم در مدینه و هم در سامرا ذکر کرده اند.
[h=3] نام، کنیه و القاب امام حسن عسگری(ع)[/h]امام هادی(ع) نام «حسن» را به یاد مظلومیت برادر جد بزرگوارشان مظلوم صلح و حماسه امام حسن مجتبی(ع) بر روی فرزند نهاد.
کنیه امام ابومحمد است و القاب حضرتش که نشانه های خصوصیات اخلاقی و صفات حسنه امام فرهیختگان می باشد به نام های، خالص، هادی، عسگری، زکی، خاص، صامت، سراج و تقی است. این ویژگی ها در طول عمر پربرکت حضرت، در ایشان تجلی بیشتری داشت از این رو مردم صادقانه ایشان را به چنین القابی می خوانده و می خوانند.
[h=3] امام تربیت یافته مکتب رسول[/h]امامان نور، در دامان هدایت پدرانشان، توشه ایمان گرفته و ریشه از استواری و متانت گرفتند و با تربیت صحیح، و تلاش مضاعف خود دو بال پرواز علم و عمل را مبتنی بر تقوا، بدست آوردند. آنان در سعی و تلاش خویش سینه ای به وسعت تحمل همه جهانیان یافتند و در مقام صبوری و علم الهی علمدار هدایت ابناء بشر گردیدند. امام حسن عسگری(ع) نمونه ای از تلاش در لوای عمل صالح، تا رسیدن به افق بلند امامت اند.
[h=3] ژرف اندیشی امام در کودکی[/h]روزی شخصی کودکی را می بیند که در کنار کودکی دیگر می گوید. او فکر می کند شاید گریه کودک به خاطر نداشتن اسباب بازی است و رو به کودک کرده؛ و به او وعده خرید اسباب بازی می دهد. کودک می گوید، ما را برای بازی نیافریده اند. مرد با تعجب سؤال می کند. پس ما برای چه آفریده شده ایم. کودک که حسن پسر امام هادی است در جواب می گوید: «برای دانش و پرستش». مرد مجددا می پرسد از کجا چنین می گویی امام حسن می گوید: «افحسبتم انما خلقناکم بحثا» آیا گمان کرده اید ما شما را بیهوده آفریده ایم. مرد با حیرتی افزون تر گفت: تو کودکی هستی که در تو گناهی نیست. امام فرمود: «از من فاصله بگیر(ما را به حال خود بگذار)» مادرم را دیدم که با چوبهای بزرگ آتش می افروخت، لکن موفق نمی شد تا آن که از چوبهای کوچک استفاده کرد و من می ترسم از چوبهای کوچک جهنم باشم.