ملاقات با امام زمان{عج}......
- شروع کننده موضوع ataata117
- تاریخ شروع
ataata117
عضو جدید
در تهران استاد روحانیى بود كه لُمْعَتَیْن را تدریس مى‌كرد، مطلع شد كه گاهى یكى از طلاب و شاگردانش كه از لحاظ درس خیلى عالى نبود، كارهایى نسبتاً خارق‌العاده دیده و شنیده مى‌شود.
روزى چاقوى استاد (در زمان گذشته وسیله نوشتن قلم نى بود و نویسندگان چاقوى كوچك ظریفى براى درست كردن قلم به همراه داشتند) كه خیلى به آن علاقه داشت، گم مى‌شود و وى هر چه مى‌گردد آن را پیدا نمى‌كند و به تصور آنكه بچه‌هایش برداشته و از بین برده‌اند نسبت به بچه‌ها و خانواده عصبانى مى‌شود، مدتى بدین منوال مى‌گذرد و چاقو پیدا نمى‌شود و عصبانیت آقا نیز تمام نمى‌شود.
روزى آن شاگرد بعد از درس ابتداء به استاد مى‌گوید: آقا، چاقویتان را در جیب جلیقه كهنه خود گذاشته‌اید و فراموش كرده‌اید، بچه‌ها چه گناهى دارند. آقا یادش مى‌آید و تعجب مى‌كند كه آن طلبه چگونه از آن اطلاع داشته است.
از اینجا دیگر یقین مى‌كند كه او با (اولیاى خدا) سر و كار دارد، روزى به او مى‌گوید: بعد از درس با شما كارى دارم.
چون خلوت مى‌شود مى‌گوید: آقاى عزیز، مسلم است كه شما با جایى ارتباط دارید، به من بگویید خدمت آقا امام زمان (عج) مشرف مى‌شوید؟
استاد اصرار مى‌كند و شاگرد ناچار مى‌شود جریان تشرف خود خدمت آقا را به او بگوید.
استاد مى‌گوید: عزیزم، این بار وقتى مشرف شدید، سلام بنده را برسانید و بگویید: اگر صلاح مى‌دانند چند دقیقه‌اى اجازه تشرف به حقیر بدهند.
مدتى مى‌گذرد و آقاى طلبه چیزى نمى‌گوید و آقاى استاد هم از ترس اینكه نكند جواب، منفى باشد جرأت نمى‌كند از او سؤال كند ولى به جهت طولانى شدن مدت، صبر آقا تمام مى‌شود و روزى به وى مى‌گوید: آقاى عزیز، از عرض پیام من خبرى نشد؟
مى‌بیند كه وى (به اصطلاح) این پا و آن پا مى‌كند. آقا مى‌گوید: عزیزم، خجالت نكش آنچه فرموده‌اند به حقیر بگویید چون شما قاصد پیام بودى (وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلا الْبَلاغُ الْمُبینُ) آن طلبه با نهایت ناراحتى مى‌گوید: «آقا فرمود: لازم نیست ما چند دقیقه به شما وقتِ ملاقات بدهیم، شما تهذیب نفس كنید من خودم نزد شما مى‌آیم».
روزى چاقوى استاد (در زمان گذشته وسیله نوشتن قلم نى بود و نویسندگان چاقوى كوچك ظریفى براى درست كردن قلم به همراه داشتند) كه خیلى به آن علاقه داشت، گم مى‌شود و وى هر چه مى‌گردد آن را پیدا نمى‌كند و به تصور آنكه بچه‌هایش برداشته و از بین برده‌اند نسبت به بچه‌ها و خانواده عصبانى مى‌شود، مدتى بدین منوال مى‌گذرد و چاقو پیدا نمى‌شود و عصبانیت آقا نیز تمام نمى‌شود.
روزى آن شاگرد بعد از درس ابتداء به استاد مى‌گوید: آقا، چاقویتان را در جیب جلیقه كهنه خود گذاشته‌اید و فراموش كرده‌اید، بچه‌ها چه گناهى دارند. آقا یادش مى‌آید و تعجب مى‌كند كه آن طلبه چگونه از آن اطلاع داشته است.
از اینجا دیگر یقین مى‌كند كه او با (اولیاى خدا) سر و كار دارد، روزى به او مى‌گوید: بعد از درس با شما كارى دارم.
چون خلوت مى‌شود مى‌گوید: آقاى عزیز، مسلم است كه شما با جایى ارتباط دارید، به من بگویید خدمت آقا امام زمان (عج) مشرف مى‌شوید؟
استاد اصرار مى‌كند و شاگرد ناچار مى‌شود جریان تشرف خود خدمت آقا را به او بگوید.
استاد مى‌گوید: عزیزم، این بار وقتى مشرف شدید، سلام بنده را برسانید و بگویید: اگر صلاح مى‌دانند چند دقیقه‌اى اجازه تشرف به حقیر بدهند.
مدتى مى‌گذرد و آقاى طلبه چیزى نمى‌گوید و آقاى استاد هم از ترس اینكه نكند جواب، منفى باشد جرأت نمى‌كند از او سؤال كند ولى به جهت طولانى شدن مدت، صبر آقا تمام مى‌شود و روزى به وى مى‌گوید: آقاى عزیز، از عرض پیام من خبرى نشد؟
مى‌بیند كه وى (به اصطلاح) این پا و آن پا مى‌كند. آقا مى‌گوید: عزیزم، خجالت نكش آنچه فرموده‌اند به حقیر بگویید چون شما قاصد پیام بودى (وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلا الْبَلاغُ الْمُبینُ) آن طلبه با نهایت ناراحتى مى‌گوید: «آقا فرمود: لازم نیست ما چند دقیقه به شما وقتِ ملاقات بدهیم، شما تهذیب نفس كنید من خودم نزد شما مى‌آیم».
ataata117
عضو جدید
شیخ رجبعلی خیاط برای رسیدن به توفیق دیدار امام زمان(عج) بر اختصاص قلب به خدا، دعابرای تعجیل فرج، کار برای امام زمان(عج)، انس باقرآن و قرائت آیه ۸۰ سوره اسراء شبی ۱۰۰ مرتبه تا ۴۰ شب تاکیدمی کرد.
به گزارش فرهنگ نیوز، توفیق تشرف به حضور امام زمان(عج) دارای آدابی است که رعایت آن انسان را به هدف خود می رساند و روشن است که کسانی که به دیدار آن چهره نورانی نایل می شوند، بدون شک آداب و رفتاری را به طور مداوم انجام می دهند تا به برکت آن، به حضور حضرت مشرف شوند.
رجبعلی نکوگویان مشهور به شیخ رجبعلی خیاط از عارفان مشهور است. پدرش مشهدی باقر، پیشه‌ور بود. رجب علی نکوگویان در روز دهم شهریور ۱۳۴۰ هجری شمسی و در سن ۷۸ سالگی درگذشت. او را از عارفان و اهل باطن دانسته‌اند و گفته شده که توانایی شناسایی باطن افراد «در اصطلاح شیعی: چشم برزخی» را داشته است. قبر او در ابن‌بابویه تهران است.
در ادامه به بیان روایتی از توصیه شیخ برای ملاقات با امام زمان(عج) می پردازیم:
شیخ رجبعلی خیاط همواره به آشنایان خویش تذکر می داد که چیزی جزء فرج امام زمان(عج) از خداوند تقاضا نکنند. خود آن جناب نیز هیچ خواسته مهمی جز فرج حضرت ولی عصر(عج) در دل نداشت. حالت انتظار در وی تا حدی قوت داشت که هرگاه از فرج ولی عصر(عج) صحبت می کرد، به شدت منقلب می شد و می گریست.
جناب شیخ برای رسیدن به توفیق دیدار با امام زمان(عج) بر ۳ امر تأکید می کرد.
اختصاص قلب به خدا
دعا برای تعجیل فرج و کار برای امام زمان(عج)
انس با قرآن و قرائت آیه ۸۰ سوره اسراء شبی ۱۰۰ مرتبه تا چهل شب
جناب شیخ بر تلاوت قرآن، به ویژه تلاوت سوره صافات در صبح و تلاوت سوره حشر در شب تأکید می کرد.
رجبعلی خیاط برای تشرّف به محضر حضرت ولی عصر(عج) قرائت آیه «ربّ ادخلنی مدخل صدق و اخرجنی مخرج صدق و اجعل لی من لدنک سلطانًا نصیراً» را تا ۴۰ شب، شبی ۱۰۰ مرتبه توصیه می کرد.
فرزند شیخ در مورد آخرین لحظات عمر پربرکت پدرش می گوید:
«... وضو گرفت و وارد اتاق شد و رو به قبله نشست. به ناگاه از جا برخاست و با لبی خندان گفت: آقاجان! خوش آمدید! دست داد و دراز کشید و در حالی که خنده بر لب داشت، جان به جان آفرین تسلیم کرد.»
به گزارش فرهنگ نیوز، توفیق تشرف به حضور امام زمان(عج) دارای آدابی است که رعایت آن انسان را به هدف خود می رساند و روشن است که کسانی که به دیدار آن چهره نورانی نایل می شوند، بدون شک آداب و رفتاری را به طور مداوم انجام می دهند تا به برکت آن، به حضور حضرت مشرف شوند.
رجبعلی نکوگویان مشهور به شیخ رجبعلی خیاط از عارفان مشهور است. پدرش مشهدی باقر، پیشه‌ور بود. رجب علی نکوگویان در روز دهم شهریور ۱۳۴۰ هجری شمسی و در سن ۷۸ سالگی درگذشت. او را از عارفان و اهل باطن دانسته‌اند و گفته شده که توانایی شناسایی باطن افراد «در اصطلاح شیعی: چشم برزخی» را داشته است. قبر او در ابن‌بابویه تهران است.
در ادامه به بیان روایتی از توصیه شیخ برای ملاقات با امام زمان(عج) می پردازیم:
شیخ رجبعلی خیاط همواره به آشنایان خویش تذکر می داد که چیزی جزء فرج امام زمان(عج) از خداوند تقاضا نکنند. خود آن جناب نیز هیچ خواسته مهمی جز فرج حضرت ولی عصر(عج) در دل نداشت. حالت انتظار در وی تا حدی قوت داشت که هرگاه از فرج ولی عصر(عج) صحبت می کرد، به شدت منقلب می شد و می گریست.
جناب شیخ برای رسیدن به توفیق دیدار با امام زمان(عج) بر ۳ امر تأکید می کرد.
اختصاص قلب به خدا
دعا برای تعجیل فرج و کار برای امام زمان(عج)
انس با قرآن و قرائت آیه ۸۰ سوره اسراء شبی ۱۰۰ مرتبه تا چهل شب
جناب شیخ بر تلاوت قرآن، به ویژه تلاوت سوره صافات در صبح و تلاوت سوره حشر در شب تأکید می کرد.
رجبعلی خیاط برای تشرّف به محضر حضرت ولی عصر(عج) قرائت آیه «ربّ ادخلنی مدخل صدق و اخرجنی مخرج صدق و اجعل لی من لدنک سلطانًا نصیراً» را تا ۴۰ شب، شبی ۱۰۰ مرتبه توصیه می کرد.
فرزند شیخ در مورد آخرین لحظات عمر پربرکت پدرش می گوید:
«... وضو گرفت و وارد اتاق شد و رو به قبله نشست. به ناگاه از جا برخاست و با لبی خندان گفت: آقاجان! خوش آمدید! دست داد و دراز کشید و در حالی که خنده بر لب داشت، جان به جان آفرین تسلیم کرد.»
دستم خالی ...
ali-sharif1
عضو جدید
خدایی نمیدونم....الان که رو پایان نامه گیر کردیم
ataata117
عضو جدید
هممون دستامون خالیه.....چی کار میشه کرد؟؟؟؟
دستم خالی ...
تو این مدت کم....
ataata117
عضو جدید
چرا؟؟؟؟؟انشالا اونم درست میشه....از بچه های مکانیک کمک گرفتی؟؟؟؟
شاید بهترین کار اینه دل عزیزانمونو بدست بیاریم....
ataata117
عضو جدید
اون که جزو مقدمات کار هستش.....برا خودمون چیکار کردیم؟؟؟؟یا اصلا چیکار میخوایم بکنیم؟؟؟؟؟شاید بهترین کار اینه دل عزیزانمونو بدست بیاریم....
ataata117
عضو جدید
ataata117
عضو جدید
دوستی و ارتباط دائمی و پایدار با امام زمان (ع) که از راه های زیر امکان پذیر است:
1- ایجاد علاقه و دوستی واقعی و قلبی (یعقوب وار): قرآن کریم در داستان حضرت یوسف (ع) ما را اینگونه راهنمایی کرده است: یعقوب به فرزندان خود فرمود: ای فرزندان من! برگردید به مصر و به دنبال یوسف و برادرش بگردید. (یا بَنِی اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ یوسُفَ وَ أَخِیهِ ـ یوسف 87). اما هنگامی که برادران به مصر برگشتند، نزد عزیز مصر آمدند[که همان یوسف (ع) بود] مشکلات خودشان را مطرح نمودند و خود یوسف (ع) را فراموش کردند: یا أَیهَا الْعَزِیزُ مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْکیلَ وَ تَصَدَّقْ عَلَینا إِنَّ اللَّهَ یجْزِی الْمُتَصَدِّقِینَ – یوسف 88) یعنی ای عزیز مصر، سختی [و قحطی] به ما رو آورده و با پولی ناچیز نزد تو آمدیم؛ اما تو از راه لطف و کرمت پیمانه ما را پر کن [و گندم کافی به ما عطا کن] که خداوند کریمان را پاداش نیکو خواهد داد.
ارتباط و دوستی ما باید از مرحله «مشکلات شخصی» عبور کرده، فقط به خاطر خود امام عصر (ع) باشد تا این دوستی عمیق و دائمی گردد؛ زیرا در نوع اول، فقط هنگامی که مشکلی به ما روی آورد، به یاد امام زمان (ع) می افتیم؛ و آن هم برای رفع مشکلات، و نه برای خود آن حضرت.
ارتباط عمیق و صمیمی با امام زمان (ع) آنگاه برقرار می شود که مشکلات خود را رها کرده و تنها خود یوسف زهرا (س) و ظهور او را بخواهیم. همانطوری که اگر بخواهیم علاقه خود را به کسی نشان دهیم از خود او دلجویی می کنیم، به او هدیه ای می دهیم و به او ابراز علاقه می کنیم. البته برای ایجاد این نوع دوستی«برنامه مداوم» لازم است. مانند : دعای عهد مداوم، خواندن قرآن برای سلامتی حضرت به طور روزانه.
2- احساس حضور؛ راه دیگری که در دستورات دینی به آن تأکید شده است تا یک ارتباط عمیق و صمیمی با امام زمان (ع) برقرار شود، احساس حضور امام (ع) و تبدیل غیبت به حضور است. در احادیث شریف آمده است: کسانی که غیبت امام زمان (ع) نزد آنان «به منزله مشاهده» باشد، همیشه امام را حاضر و ناظر می بینند. امام سجاد (ع) به ابوخالد کابلی فرمودند: مردم زمان غیبت حضرت مهدی (ع) که معتقد به امامت او هستند و منتظر ظهور او نشسته اند، با فضیلت ترین مردم دنیایند؛ زیرا خداوند عقل و فهمی به آنان عطا کرده که «غیبت» نزد آنان به منزله ظهور و «مشاهده» گشته است. آنها همانند مجاهدین در رکاب پیامبرند.
1- ایجاد علاقه و دوستی واقعی و قلبی (یعقوب وار): قرآن کریم در داستان حضرت یوسف (ع) ما را اینگونه راهنمایی کرده است: یعقوب به فرزندان خود فرمود: ای فرزندان من! برگردید به مصر و به دنبال یوسف و برادرش بگردید. (یا بَنِی اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ یوسُفَ وَ أَخِیهِ ـ یوسف 87). اما هنگامی که برادران به مصر برگشتند، نزد عزیز مصر آمدند[که همان یوسف (ع) بود] مشکلات خودشان را مطرح نمودند و خود یوسف (ع) را فراموش کردند: یا أَیهَا الْعَزِیزُ مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْکیلَ وَ تَصَدَّقْ عَلَینا إِنَّ اللَّهَ یجْزِی الْمُتَصَدِّقِینَ – یوسف 88) یعنی ای عزیز مصر، سختی [و قحطی] به ما رو آورده و با پولی ناچیز نزد تو آمدیم؛ اما تو از راه لطف و کرمت پیمانه ما را پر کن [و گندم کافی به ما عطا کن] که خداوند کریمان را پاداش نیکو خواهد داد.
ارتباط و دوستی ما باید از مرحله «مشکلات شخصی» عبور کرده، فقط به خاطر خود امام عصر (ع) باشد تا این دوستی عمیق و دائمی گردد؛ زیرا در نوع اول، فقط هنگامی که مشکلی به ما روی آورد، به یاد امام زمان (ع) می افتیم؛ و آن هم برای رفع مشکلات، و نه برای خود آن حضرت.
ارتباط عمیق و صمیمی با امام زمان (ع) آنگاه برقرار می شود که مشکلات خود را رها کرده و تنها خود یوسف زهرا (س) و ظهور او را بخواهیم. همانطوری که اگر بخواهیم علاقه خود را به کسی نشان دهیم از خود او دلجویی می کنیم، به او هدیه ای می دهیم و به او ابراز علاقه می کنیم. البته برای ایجاد این نوع دوستی«برنامه مداوم» لازم است. مانند : دعای عهد مداوم، خواندن قرآن برای سلامتی حضرت به طور روزانه.
2- احساس حضور؛ راه دیگری که در دستورات دینی به آن تأکید شده است تا یک ارتباط عمیق و صمیمی با امام زمان (ع) برقرار شود، احساس حضور امام (ع) و تبدیل غیبت به حضور است. در احادیث شریف آمده است: کسانی که غیبت امام زمان (ع) نزد آنان «به منزله مشاهده» باشد، همیشه امام را حاضر و ناظر می بینند. امام سجاد (ع) به ابوخالد کابلی فرمودند: مردم زمان غیبت حضرت مهدی (ع) که معتقد به امامت او هستند و منتظر ظهور او نشسته اند، با فضیلت ترین مردم دنیایند؛ زیرا خداوند عقل و فهمی به آنان عطا کرده که «غیبت» نزد آنان به منزله ظهور و «مشاهده» گشته است. آنها همانند مجاهدین در رکاب پیامبرند.
ataata117
عضو جدید
همه ما می دانیم که او روزی خواهد آمد و این قافله سرگردان بشری را به ثبات و آرامش خواهد رساند و همه ما نیز شنیده ایم که این حضور بسیار نزدیک است و رایحه ظهور از تمام جهان به مشام می رسد؛ اما
آیا به راستی، خود را برای این رویارویی عظیم آماده کرده ایم؟
آیا امروز و هم اینک، خود را برای سربازی و یاری امام زمان خویش آماده می دانیم؟
آیا چشمان گنهکار ما را این شایستگی هست که تصویر مبارک امام زمان (ع) در آن نقش ببندد؟
آیا زبانی که به دروغ و غیبت و تهمت آلوده است درخور هم کلامی با آن انسان کامل هست؟
آیا پاهایی که در راه آزار خلق خدا گام برمیدارد می تواند زانو به زانوی خلیفه اعظم الهی بنشیند؟
آیا خوب بودن و درست زیستن آنقدر سخت است که حتی به بهای آزردن دل امام زمان (ع) از آن گریزانیم؟
آیا زمان آن نرسیده که به این همه ندای «شیعیان! آماده باشید» امام عصر خویش پاسخ مثبت بدهیم؟
آیا حکایت ما و امام مهدی (ع) همان حکایت مسلمانان و امام حسین (ع) نیست؟
آیا روایت ما تکرار روایت تلخ کوفیان نخواهد بود و آیندگان از ما به ناجوانمردی یاد نخواهند کرد؟
آیا به راستی، خود را برای این رویارویی عظیم آماده کرده ایم؟
آیا امروز و هم اینک، خود را برای سربازی و یاری امام زمان خویش آماده می دانیم؟
آیا چشمان گنهکار ما را این شایستگی هست که تصویر مبارک امام زمان (ع) در آن نقش ببندد؟
آیا زبانی که به دروغ و غیبت و تهمت آلوده است درخور هم کلامی با آن انسان کامل هست؟
آیا پاهایی که در راه آزار خلق خدا گام برمیدارد می تواند زانو به زانوی خلیفه اعظم الهی بنشیند؟
آیا خوب بودن و درست زیستن آنقدر سخت است که حتی به بهای آزردن دل امام زمان (ع) از آن گریزانیم؟
آیا زمان آن نرسیده که به این همه ندای «شیعیان! آماده باشید» امام عصر خویش پاسخ مثبت بدهیم؟
آیا حکایت ما و امام مهدی (ع) همان حکایت مسلمانان و امام حسین (ع) نیست؟
آیا روایت ما تکرار روایت تلخ کوفیان نخواهد بود و آیندگان از ما به ناجوانمردی یاد نخواهند کرد؟
ataata117
عضو جدید
عکس فوق را برخلاف میل باطنی قرار دادم. این برای شیعیان عاشق و منتظر نیست؛ بلکه برای کسانی است که هنوز در خوابند؛ یا شاید خود را به خواب زده اند تا یادشان بیاید که به خاطر ناآگاهی شیعیان با چند امام عزیزمان و اهل بیت شان چنین رفتاری کردند و مبادا این خدای نکرده برای آخرین ذخیره الهی تکرار شود
ataata117
عضو جدید
ممکنه منتظر مهمان عزیزی بود ولی مهیای پذیرش او نبود ؟!
البته که غیر ممکنه !
افسوس که ما " غیر ممکن " رو ممکن ساختیم و " ممکن " رو غیر ممکن ...
در جايي چه زیبا نوشته شده بود که :
" امام زمان آمدنی نیست ، بلکه آوردنی است. "
و این جمعه هم گذشت ...
مشاهده پیوست untitled0101.JPG
البته که غیر ممکنه !
افسوس که ما " غیر ممکن " رو ممکن ساختیم و " ممکن " رو غیر ممکن ...
در جايي چه زیبا نوشته شده بود که :
" امام زمان آمدنی نیست ، بلکه آوردنی است. "
و این جمعه هم گذشت ...
مشاهده پیوست untitled0101.JPG
ataata117
عضو جدید
یا مهدی باز هم جمعه ی ذیگری در راه است و ما چشم به راه حق داری مولای من که نیایی حق داری وقتی ما خیانت میکنیم وقتی ما حق دیگری را پایمال میکنیم وقتی ما از دین و مذهب فقط نامش را یدک میکشیم حق داری اقا شاید ما هم مثل کوفیانی شویم که حسین را تنها گذاشتند اقا کمک تا فدایی ات شویم کمک تا مریدت باشیم ما لیاقت شیعه بودنت را نداریم لااقل کمک کن تا محبت باشیم ای کاش این انتظار به پایان میرسید.این جمعه هم میاید و شاید نبینم روی ماهت یا اباصالح کمک تا فدا گردم به راهت یا اباصالح
ataata117
عضو جدید
چیکار باید کرد؟؟؟باید دست رو دست گذاشت؟؟؟؟
ataata117
عضو جدید
حق با تو اه...بنطرت کافیه؟؟؟
روزی یکی از نیروهای شیطان رو به او کرد و گفت:
فرمانده چرا این همه خوشحالی...مگر گمراه کردن
این ها چه فایده ای دارد؟
شیطان جواب داد:
امام این ها بیاید عمر ما تمام میشود..اینها را غافل کنیم .
امامشان دیر تر میاید..
دوباره پرسید آیا ما موفق بوده ایم؟
شیطان خنده ای کردو گفت:
مگر صدای گریه ی امامشان را نمیشنوی .....
مگر صدای طلب اسغفار او را نمیشنوی...
اللهم عجل لولیک الفرج
فرمانده چرا این همه خوشحالی...مگر گمراه کردن
این ها چه فایده ای دارد؟
شیطان جواب داد:
امام این ها بیاید عمر ما تمام میشود..اینها را غافل کنیم .
امامشان دیر تر میاید..
دوباره پرسید آیا ما موفق بوده ایم؟
شیطان خنده ای کردو گفت:
مگر صدای گریه ی امامشان را نمیشنوی .....
مگر صدای طلب اسغفار او را نمیشنوی...
اللهم عجل لولیک الفرج
Similar threads
Similar threads
-
راه‌های زیارت امام زمان(ع)/ دلایل ملاقات حضرت ولی‌عصر(عج) با مردم- شروع شده توسط MARIA RED
- پاسخ ها: 1
-
-
-
-
سیمای امام زمان (عج) در سوره بقره / چرا امام باید خلیفه خدا باشد؟
- شروع شده توسط Persia1
- پاسخ ها: 1