zahra mohammadi
عضو جدید
به گزارش خبرگزاری فارس، علی‌محمد بازرگان کارشناس ارشد رشته‌ی مهندسی مواد- نانومواد با بیان این مطلب که توانستیم نانوالیاف اکسید روی را با خصوصیات منحصر به فردی از جمله قطر کم با توزیع یکنواخت، طول بسیار بلند و ساختار نانولیفی در هم تنیده به همراه سطح ویژه‌ی بالا سنتز کنیم، افزود: این نانوساختار، ماده‌ای کارآمد برای استفاده در حسگرهای گازی و سلول‌های فتوولتائیک است.
این موفقیت با همکاری مریم اسماعیل‌پور گنجی، منصور کیان‌پور راد و محمدعلی بهره‌ور در پژوهشگاه مواد و انرژی به دست آمده‌‌است و نتایج آن در مجله Functional Materials Letters (جلد3، صفحات 145-141، سال2010) منتشر شده‌است.بازرگان در رابطه با نحوه انجام این پژوهش گفت: به طور کلی نانوالیاف سرامیکی تولید شده به این روش که به وسیله پیش‌ماده‌های سرامیکی در حضور ماده‌ی پلیمری ساخته می‌شوند نیازمند عملیاتی هستند تا جزء آلی تجزیه شود و نانوالیاف معدنی خالص بر جای ماند.
بر همین اساس، ابتدا محلولی از پیش‌ماده‌ها تهیه و تحت میدان الکتریکی قوی قرار داده شدند و الیاف کامپوزیتی به دست آمده، به‌منظور حذف جزء آلی تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند و در نهایت نانوالیاف اکسید روی برجای ماندند.وی افزود: در فرآیند الکتروریسی، عوامل متعددی مانند پارامترهای فرآیندی و پارامترهای محلولی بر ریخت و ابعاد الیاف نهایی مؤثر هستند.
پس از دستیابی به پارامترهای بهینه با کمک بررسی خواص ساختاری و ریخت‌شناسی، آزمون‌هایی به هدف مطالعه ترکیب فازی و شیمیایی محصول صورت گرفت و در ادامه خواص فیزیکی و نوری نانوساختار تهیه شده به دقت مورد مطالعه قرار گرفت.به گزارش فارس، نانوساختار اکسید روی به دلیل دارا بودن ویژگی دوگانه‌ی نیمه‌رسانایی و پیزوالکتریسیته از امتیاز ویژه‌ای برخوردار است.
این نانوساختار به‌دلیل بی‌خطر بودن می‌تواند در کاربردهای نوینی از جمله حسگرها و پیل‌‌های خورشیدی فعال شده با رنگ و ابزارهای نشر آبی-ماوراء بنفش مورد استفاده قرار گیرد. از طرف دیگر ناتوانی در تولید اقتصادی نانوساختارها در مقیاس وسیع و به‌طور همزمان نیاز به کنترل دقیق اندازه، کاربردهای این دسته از مواد را تا اندازه‌ای محدود کرده‌است.
روش الکتروریسی بسیاری از این محدودیت‌ها را برطرف کرده و به سرعت به یکی از قابل قبول‌ترین روش‌ها به منظور تهیه نانوساختارهایی با نسبت طول به قطر بالا تبدیل شده‌است.
این موفقیت با همکاری مریم اسماعیل‌پور گنجی، منصور کیان‌پور راد و محمدعلی بهره‌ور در پژوهشگاه مواد و انرژی به دست آمده‌‌است و نتایج آن در مجله Functional Materials Letters (جلد3، صفحات 145-141، سال2010) منتشر شده‌است.بازرگان در رابطه با نحوه انجام این پژوهش گفت: به طور کلی نانوالیاف سرامیکی تولید شده به این روش که به وسیله پیش‌ماده‌های سرامیکی در حضور ماده‌ی پلیمری ساخته می‌شوند نیازمند عملیاتی هستند تا جزء آلی تجزیه شود و نانوالیاف معدنی خالص بر جای ماند.
بر همین اساس، ابتدا محلولی از پیش‌ماده‌ها تهیه و تحت میدان الکتریکی قوی قرار داده شدند و الیاف کامپوزیتی به دست آمده، به‌منظور حذف جزء آلی تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند و در نهایت نانوالیاف اکسید روی برجای ماندند.وی افزود: در فرآیند الکتروریسی، عوامل متعددی مانند پارامترهای فرآیندی و پارامترهای محلولی بر ریخت و ابعاد الیاف نهایی مؤثر هستند.
پس از دستیابی به پارامترهای بهینه با کمک بررسی خواص ساختاری و ریخت‌شناسی، آزمون‌هایی به هدف مطالعه ترکیب فازی و شیمیایی محصول صورت گرفت و در ادامه خواص فیزیکی و نوری نانوساختار تهیه شده به دقت مورد مطالعه قرار گرفت.به گزارش فارس، نانوساختار اکسید روی به دلیل دارا بودن ویژگی دوگانه‌ی نیمه‌رسانایی و پیزوالکتریسیته از امتیاز ویژه‌ای برخوردار است.
این نانوساختار به‌دلیل بی‌خطر بودن می‌تواند در کاربردهای نوینی از جمله حسگرها و پیل‌‌های خورشیدی فعال شده با رنگ و ابزارهای نشر آبی-ماوراء بنفش مورد استفاده قرار گیرد. از طرف دیگر ناتوانی در تولید اقتصادی نانوساختارها در مقیاس وسیع و به‌طور همزمان نیاز به کنترل دقیق اندازه، کاربردهای این دسته از مواد را تا اندازه‌ای محدود کرده‌است.
روش الکتروریسی بسیاری از این محدودیت‌ها را برطرف کرده و به سرعت به یکی از قابل قبول‌ترین روش‌ها به منظور تهیه نانوساختارهایی با نسبت طول به قطر بالا تبدیل شده‌است.
