معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دلــ ـــــم کــه میگیرد...[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]به خودم وعــ ــــده های روز خوب را میدهـــ ــم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از همــ ــان وعده های خوبــی که:[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]سالهــ ــــاست به امیــ ـــد رسیدنشان[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تقویــ ــم را خط خطی میکنم...[/FONT]
عادت می كنی
به نام فروردین
به نام كوچك ات
به نام كوچه ها...
عادت می كنی به كفش های تازه
خیابان های تازه تر...
به تمام شهر عادت می كنی !
اما
فقط
عادت می كنی ...!
به نام فروردین
به نام كوچك ات
به نام كوچه ها...
عادت می كنی به كفش های تازه
خیابان های تازه تر...
به تمام شهر عادت می كنی !
اما
فقط
عادت می كنی ...!
آسمان را مرخص می کنم
دیگر
به هوا هم نیازی ندارم !!!
تو خودت را ...
مثل آسمان ...
مثل هوا ...
مثل نور ...
پهن کرده ای روی همه لحظه هایم...!
ومن درطراوت اوهام سبزم خوابيدم و
دل به پنجرهء سپرد م كه تو
درآن لبخند خواهي كاشت...
.
با درودی به خانه می آیی و
با بدرودی
خانه را ترک می گویی
ای سازنده!
لحظه ی ِ عمر ِ من
به جز فاصله یِ میان این درود و بدرود نیست:
این آن لحظه ی ِ واقعی ست
که لحظه ی ِ دیگر را انتظار می کشد.
نوسانی در لنگر ساعت است
که لنگر را با نوسانی دیگر به کار می کشد.
گامی است پیش از گامی دیگر
که جاده را بیدار می کند.
تداومی است که زمان مرا می سازد
لحظه ای است که عمر ِ مرا سرشار می کند.
اي سراپا همه خوبي،
تك وتنها به تو مي انديشم.
همه وقت
همه جا
من به هر حال كه باشم به تو مي انديشم.
تو بدان اين را، تنها تو بدان!
تو بيا
تو بمان با من ، تنها تو بمان!
جاي مهتاب به تاريكي شب ها تو بتاب
من فداي تو، به جاي همه ي گل ها تو بخند...
در دل ساغر هستي تو بجوش،
من همين يك نفس از جرعه ي جانم باقي ست،
هيچـــ كســ
ويراني ام را حســـ نكرد
روز رفتنــــــــت را به خاطــــــــــر داری ؟
کفــــــش هایــــت را بغل کــــــــرده بــــودی . . .
مبـــــادا صدایـــــش گوش هایـــــم را آزار دهـــــــــد ! ! !
نـــــوک ِ پا ، نـــــوک ِ پا دور شــــدی
از همیـــــن گوشــــهـ کنــــار
.
.
.
و امــــــــروز
بی ســــــر و صـــــــــدا پیدایـــــت شد
تـــــا بــــه رخ نکشـــــــــی اشتباهاتـــــــــــــم را
ایـــــن بـــــار کفــــش هایـــــت را می دزدم
مبــــــــــادا فکـــــر ِ رفتــــــــــن به ســـــرت بزنــــــــد
ويراني ام را حســـ نكرد
روز رفتنــــــــت را به خاطــــــــــر داری ؟
کفــــــش هایــــت را بغل کــــــــرده بــــودی . . .
مبـــــادا صدایـــــش گوش هایـــــم را آزار دهـــــــــد ! ! !
نـــــوک ِ پا ، نـــــوک ِ پا دور شــــدی
از همیـــــن گوشــــهـ کنــــار
.
.
.
و امــــــــروز
بی ســــــر و صـــــــــدا پیدایـــــت شد
تـــــا بــــه رخ نکشـــــــــی اشتباهاتـــــــــــــم را
ایـــــن بـــــار کفــــش هایـــــت را می دزدم
مبــــــــــادا فکـــــر ِ رفتــــــــــن به ســـــرت بزنــــــــد
چه زيبا!
گفتم دوستت دارم !
چه صادقانه پذيرفتي!
چه فريبنده !
آغوشم برايت باز شد !
چه ابلهانه!
با تو خوش بودم !
چه كودكانه !
همه چيزم شدي !
چه زود !
به خاطره يك كلمه مرا ترك كردي !
چه ناجوانمردانه !
نيازمندت شدم !
چه حقيرانه!
واژه غريبه خداحافظي به من آمد!
چه بيرحمانه!
من سوختم
گفتم دوستت دارم !
چه صادقانه پذيرفتي!
چه فريبنده !
آغوشم برايت باز شد !
چه ابلهانه!
با تو خوش بودم !
چه كودكانه !
همه چيزم شدي !
چه زود !
به خاطره يك كلمه مرا ترك كردي !
چه ناجوانمردانه !
نيازمندت شدم !
چه حقيرانه!
واژه غريبه خداحافظي به من آمد!
چه بيرحمانه!
من سوختم
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]با من كه باشي هيچي نميخوام[/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif] دنيارو بي تو اصلا نميخوام[/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif] وقتي تو هستي[/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif] قلبم آروم[/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif] زندگي كردن با تو آسونه [/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif] بي تو من مردم زندگي سخته[/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif] هر كي كه با تو باشه خوشبخته[/FONT]
هـــزار بار این پهلو اون پهـــــــــــــــــــــلو میــــــــشم
فایــــــــده ای نداره این تخـــــــــــت خواب
آغـــــــوش گرم تــــــــــورو کم داره
رفتنت دلمو میلرزونه و عاشــــــــــــق ترم میــــــــــکنه
وقتــــــــــی که هرجوری شده دلت میـــــــــــــــــخواد
منو بــــــــه یه هم آغوشی عاشــــــــــــقانه دعوت کنـــــــی
وای چـــه لذتی داره آغــــــــوش گــــــــــــــرمت
مرد من امشــــــــــــب کی رو به آغـــــــوش گرفتی؟
در برابر وحشی ترین تازیانه ها،
سکوت مردانه
و غرورآمیز مرد نباید بشکند.
در برابر هیچ دردی،
لب مرد به شِکوه نباید آلوده گردد.
من از نالیدن بیزارم.
سنگین ترین دردها و خشن ترین ضربه های آفرینش،
تناه می توانند
مرا به سکوت وادارند.
نالیدن،زاریدن،گله کردن،شکایت،بد است.....
سکوت مردانه
و غرورآمیز مرد نباید بشکند.
در برابر هیچ دردی،
لب مرد به شِکوه نباید آلوده گردد.
من از نالیدن بیزارم.
سنگین ترین دردها و خشن ترین ضربه های آفرینش،
تناه می توانند
مرا به سکوت وادارند.
نالیدن،زاریدن،گله کردن،شکایت،بد است.....
تمام خنده هایم را نذر کرده ام
تا تو همان باشی که صبح یکی از روزهای خداعطر دستهایت ، دلتنگی ام را به باد می سپارد . . .
چترت را ببند
سري به كلبه باراني ام بزن
كمي زير باران ديدگانم خيس شو
و اگر مجالي براي همنوايي بود
...كمي با من همنوا شو
سري به كلبه باراني ام بزن
كمي زير باران ديدگانم خيس شو
و اگر مجالي براي همنوايي بود
...كمي با من همنوا شو
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]کاش میفهمیدی
اونی که برای به دست آوردن محبت تو
حاضره تنش رو در اختیارت بذاره
...[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]
فاحشه نیست
و اونی که بخاطر به دنبال خودش کشوندن تو
تنش رو ازت میدزده
باکره نیست...
من به فاحشه بودن ذهن زنان باکره
و باکره بودن ذهن زنان فاحشه ایمان دارم
دكتر شریعتی[/FONT]
اونی که برای به دست آوردن محبت تو
حاضره تنش رو در اختیارت بذاره
...[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]
فاحشه نیست
و اونی که بخاطر به دنبال خودش کشوندن تو
تنش رو ازت میدزده
باکره نیست...
من به فاحشه بودن ذهن زنان باکره
و باکره بودن ذهن زنان فاحشه ایمان دارم
دكتر شریعتی[/FONT]
یک و یک همیشه دو نمی شود گاه باد می کند،
چهار می شود
گاه میل می کند به صفر
گاه نیز می زند به کله اش...
هوس کند می رود به آسمان،
هزار می شود.
یک و یک برای من...
-- من که سال هاست در ردیف آخر کلاس زندگی نشسته ام --
جز دو خط ساده نیست؛
جز دو خط که پا به پای هم در سفید صفحه راه می روند،
وز این جهان خط کشی و کاغذی عبور می کنند...
جز دو خط ساده که در انتهای دور در تقاطع زمین و آسمان؛
روی خط نازکی به نام زندگی عاقبت به پای هم ...
پیر می شوند!
« توی گوشتان فرو کنید! یک و یک مساوی دو است. »
آه...
من که حرف این حساب را سرم نمی شود
چهار می شود
گاه میل می کند به صفر
گاه نیز می زند به کله اش...
هوس کند می رود به آسمان،
هزار می شود.
یک و یک برای من...
-- من که سال هاست در ردیف آخر کلاس زندگی نشسته ام --
جز دو خط ساده نیست؛
جز دو خط که پا به پای هم در سفید صفحه راه می روند،
وز این جهان خط کشی و کاغذی عبور می کنند...
جز دو خط ساده که در انتهای دور در تقاطع زمین و آسمان؛
روی خط نازکی به نام زندگی عاقبت به پای هم ...
پیر می شوند!
« توی گوشتان فرو کنید! یک و یک مساوی دو است. »
آه...
من که حرف این حساب را سرم نمی شود
باز هم احساس کرده اي که شايد من هستم
و چه خودخواهانه
تنهايي عاشقي ميکني
و من چه مظلومانه عشق را سکوت ميکنم
به سادگي يک رهگذر
عشق مي ورزي
سخن شيرين ميگويي
ولي فردا راهت را گم ميکني
و هر روز پنجره را باز ميکنم
به آسمان مينگرم
گاهي خورشيد را ميبينم
و شايد تورا
حتي نميدانم خانه ات کجاست
به روي همه در باز ميکني
و با نگاهي و لبخندي دررا ميبندي
تو آمدي عاشق باشي ولي رفتن را خود بمن آموختي
تو آمدي به ديدارم که تا هروقت دلت خواست مرا ببيند
ولي دلت دروغ ميگفت
چشمهايم صبور شده اند
وقتي که باور کردند چشمهايت باور کردني نيست
در فصل بهار سال نو در خانه تکانيه دلت
عشق کهنه شعرهايم را دور بريز
ديوار فاصله ها بسيار بلند است
و من هرروز صدايت ميکنم
در شلوغي ايستگاه دلت
صدايم را نميشنوي
دلم اول آشنايي غربت را فهميد
و به روياها رفت و اين حادثه نهان شد
بيصدا شد
و غريبانه فراموش شد
و چه خودخواهانه
تنهايي عاشقي ميکني
و من چه مظلومانه عشق را سکوت ميکنم
به سادگي يک رهگذر
عشق مي ورزي
سخن شيرين ميگويي
ولي فردا راهت را گم ميکني
و هر روز پنجره را باز ميکنم
به آسمان مينگرم
گاهي خورشيد را ميبينم
و شايد تورا
حتي نميدانم خانه ات کجاست
به روي همه در باز ميکني
و با نگاهي و لبخندي دررا ميبندي
تو آمدي عاشق باشي ولي رفتن را خود بمن آموختي
تو آمدي به ديدارم که تا هروقت دلت خواست مرا ببيند
ولي دلت دروغ ميگفت
چشمهايم صبور شده اند
وقتي که باور کردند چشمهايت باور کردني نيست
در فصل بهار سال نو در خانه تکانيه دلت
عشق کهنه شعرهايم را دور بريز
ديوار فاصله ها بسيار بلند است
و من هرروز صدايت ميکنم
در شلوغي ايستگاه دلت
صدايم را نميشنوي
دلم اول آشنايي غربت را فهميد
و به روياها رفت و اين حادثه نهان شد
بيصدا شد
و غريبانه فراموش شد
کودک شده ام
از تنهایی می ترسم
زیر پتو پنهان شده ام
به دیوار خیره شده ام
بر نمی گردم که تو رفته ایی
تنها شده ام
از تنهایی می ترسم
زیر پتو پنهان شده ام
به دیوار خیره شده ام
بر نمی گردم که تو رفته ایی
تنها شده ام
با ساعت دلم
وقت دقیق آمدن توست!
من ایستاده ام:
مانند تک درخت سر کوچه
با شاخه هایی از آغوش
با برگ های از بوسه
با ساعت غرورم اما !
من ایستاده ام:
با شاخه هایی از تابستان
با برگ هایی از پاییز
هنگام شعله ور شدن من!
هنگام شعله ور شدن توست!
ها . . . چشم ها را می بندم
ها . . . گوش ها را می گیرم
با ساعت مشامم
اینک:
وقت عبور عطر تن توست
وقت دقیق آمدن توست!
من ایستاده ام:
مانند تک درخت سر کوچه
با شاخه هایی از آغوش
با برگ های از بوسه
با ساعت غرورم اما !
من ایستاده ام:
با شاخه هایی از تابستان
با برگ هایی از پاییز
هنگام شعله ور شدن من!
هنگام شعله ور شدن توست!
ها . . . چشم ها را می بندم
ها . . . گوش ها را می گیرم
با ساعت مشامم
اینک:
وقت عبور عطر تن توست
[FONT=times new roman,times,serif]تَلــــפֿــ میگُــــــذَرَב…[/FONT][FONT=times new roman,times,serif]
ایـــــنْ روزْهــــــــــا
کٍــــــﮧ قَـــــــــرارْ اَســـــــــتْــــــــ
اَز او …
بَـــــــــــــــراﮮٍ دٍلَـــــــــــمْ
یکْـــــ اْنســـــانٍ مَعْــــمـولـــــــــﮯ بســـــــــازَم[/FONT]
خورشید را در آغوش گرفته‌ای
پاهایت را به بوسه‌های دریا سپرده‌ای
مووهایت را به دستِ نسیم...
چه خوش غیرتم من! !
http://www.www.www.iran-eng.ir/customavatars/avatar156397_10.gif
پاهایت را به بوسه‌های دریا سپرده‌ای
مووهایت را به دستِ نسیم...
چه خوش غیرتم من! !
http://www.www.www.iran-eng.ir/customavatars/avatar156397_10.gif
عبور تو از حوالی چشم های من
تنها اتفاق غیر منتظره ی زندگیم بود
چراکه من
همیشه منتظر نیامدنت بودم ... !
bahador_72
عضو جدید
ﯾﻌﻨــﯽ ﻣﯿــــــﺸﻮﺩ
ﻫﻤﯿــــــــــﻦ ﺣـــــﺎﻻ ؛
ﻫﻤﯿــــــــــﻦ ﻟﺤﻈـــــــــــﻪ !
ﺣﺘـــــﯽ ﺍﺷﺘﺒـــﺎﻫﯽ ....
ﯾﺎﺩﻡ ﺑﯿﻔﺘــﯽ .... ! ؟
ﻫﻤﯿــــــــــﻦ ﺣـــــﺎﻻ ؛
ﻫﻤﯿــــــــــﻦ ﻟﺤﻈـــــــــــﻪ !
ﺣﺘـــــﯽ ﺍﺷﺘﺒـــﺎﻫﯽ ....
ﯾﺎﺩﻡ ﺑﯿﻔﺘــﯽ .... ! ؟
باز کن پنجره را و به مهتاب بگو
صفحه ذهن کبوتر آبي است
خواب گل مهتابي است
اي نهايت در تو، ابديت در تو
اي هميشه با من، تا هميشه بودن
باز کن چشمت را تا که گل باز شود
قصه زندگي آغاز شود
تا که از پنجره چشمانت، عشق آغاز شود
تا دلم باز شود، تا دلم باز شود
دلم اينجا تنگ است، دلم اينجا سرد است
فصلها بي معني، آسمان بي رنگ است
سرد سرد است اينجا، باز کن پنجره را
باز کن چشمت را، گرم کن جان مرا
اي هميشه آبي اي هميشه دريا
اي تمام خورشيد اي هميشه گرما
سرد سرد است اينجا باز کن پنجره را
اي هميشه روشن، بازکن چشم به من
صفحه ذهن کبوتر آبي است
خواب گل مهتابي است
اي نهايت در تو، ابديت در تو
اي هميشه با من، تا هميشه بودن
باز کن چشمت را تا که گل باز شود
قصه زندگي آغاز شود
تا که از پنجره چشمانت، عشق آغاز شود
تا دلم باز شود، تا دلم باز شود
دلم اينجا تنگ است، دلم اينجا سرد است
فصلها بي معني، آسمان بي رنگ است
سرد سرد است اينجا، باز کن پنجره را
باز کن چشمت را، گرم کن جان مرا
اي هميشه آبي اي هميشه دريا
اي تمام خورشيد اي هميشه گرما
سرد سرد است اينجا باز کن پنجره را
اي هميشه روشن، بازکن چشم به من
bahador_72
عضو جدید
ﺍﺯ ﻫــــــــﺰﺍﺭﺍﻥ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺍﻫــــــل ﺩﻟﻨـــــــﺪ
ﻣﺎﺑﻘـــــــﯽ ﺗﻨﺪﯾﺴــــــﯽ ﺍﺯ ﺁﺏ ﻭ ﮔﻠﻨـــﺪ
ﻣﺎﺑﻘـــــــﯽ ﺗﻨﺪﯾﺴــــــﯽ ﺍﺯ ﺁﺏ ﻭ ﮔﻠﻨـــﺪ