برخلاف کمی قبل که سودای طراحان داخلی، طراحی فضاهای سبز و گل‌آرایی در محیط‌های داخلی بود، طراحان این روزها به دنبال حل مشکل و ایجاد امکان فضای سبز در داخل هستند. طراحان فهمیدند که خلا فضای سبز در محیط‌های داخلی به دلیل این نیست که مثلا مخاطبین آن‌ها ذوق لازم را برای سبز کردن فضای پیرامون خودشان ندارند! بلکه مشکل از امکان و عدم امکان و نبود بستر‌های مناسب ایجاد فضای سبز در محیط داخلی‌ست. بسترهایی که با تمام مشکلات فضاهای اداری و مسکونی کنار بیایند و رسیدگی چندانی نیز نداشته باشند و علاوه بر کمک به غنای بصری و حسی فضای داخل در تغییر و تحولات عناصر سبز و زنده نیز مستقلا کیفیت خوبی به فضا بدهند.
طراحان سوئدی توکی دروبجانکوویچ و پر ساندبرگ با ایده‌گرفتن از ساختمانی در ابعاد بزرگ صفحه‌های شکل‌پذیر بتنی متخللی طراحی کرده اند که امکان رشد گیاهانی خاص را در حفره‌های خود ایجاد می‌کنند. اگرچه بافت این صفحات مستقلا تاثیر خاصی بر کیفیت فضایی محیط خواهد گذاشت اماشکل پذیری این صفحات نیز می‌تواند امکانات خوبی را پیش پای طراحان داخلی بگذارد. مثلا ایجاد مجسمه‌هایی که حتی اگر سبز هم نباشند خود آثاری هنری بر روی دیوار به حساب بیایند.
طراحان سوئدی توکی دروبجانکوویچ و پر ساندبرگ با ایده‌گرفتن از ساختمانی در ابعاد بزرگ صفحه‌های شکل‌پذیر بتنی متخللی طراحی کرده اند که امکان رشد گیاهانی خاص را در حفره‌های خود ایجاد می‌کنند. اگرچه بافت این صفحات مستقلا تاثیر خاصی بر کیفیت فضایی محیط خواهد گذاشت اماشکل پذیری این صفحات نیز می‌تواند امکانات خوبی را پیش پای طراحان داخلی بگذارد. مثلا ایجاد مجسمه‌هایی که حتی اگر سبز هم نباشند خود آثاری هنری بر روی دیوار به حساب بیایند.
