memolarch
عضو جدید
دایره در وهله اول نقطه ای است گسترش یافته ، سمبولیسم یا تفسیر نمادین آن در برگیرنده مفاهیم کمال ، یکپارچگی و نبود هر نوع تمایز و تفکیک است. علاوه بر مفهوم کمال که به طور ضمنی در دل نقطه ازلی وجود دارد ، دایره نمادی از خلاقیت ، یعنی خلق جهان در مقابل خالق نیز هست .
دوایر متحدالمرکز نمایانگر طبقات و سلسله مراتب وجود می باشند ..
حرکت دایره ای کامل و تغییر ناپذیر است ، بدون آغاز ، بدون انجام و بدون تغییر. به همین خاطر است که دایره نمادی از زمان می باشد ، زمانی که به عنوان مجموعه زنجیره واری از لحظات که به نحوی پی در پی ، بدون تغییر و شبیه یکدیگر دنبال هم تکرار می شوند ، تعریف شده است . علاوه بر این ، دایره که نماد یاز حرکت پیوسته و مدور آسمان می باشد با الوهیت نیز در ارتباط است .
در مرتبه بالاتری از تعبیر ، آسمان نیز به خودی خود به نمادی بدل می شود ، نمادی از جهان معنوی ، نادیدنی و متعالی .
با این همه دایره در معنایی مستقیم تر نشان دهنده آسمان کیهانی است ، بخصوص هنگامی که آسمان در تلاقی با زمین قرار می گیرد و با آن هماهنگ می شود .
در مرکز دایره ( یعنی همان نقطه ) تمام شعاع ها به نحوی همهانگ کنار هم جمع می شوند ; این نقطه در بر گیرنده تمام خطوطی است که از مبنایی مشترک هماهنگ با یکدیگر نشات می گیرند . تمامیت و یکپارچگی این خطوط در این نقطه مرکزی در اوج کمال خویش است.
دوایر متحد المرکز که در آثار مربوط به مذهب بودایی .. ِزن(Zen Buddhism ، بوداییت مرسوم در ژاپن که بر طبق آن دستیابی به حقیقت از طریق مراجعه به درون حاصل می شود تا از طریق اتکا بر کتاب های مقدس ) غالبا به چشم می خورد نمادی از آخرین مرحله تکامل درونی یا هماهنگی معنوی است .
با این همه دایره یا این شکل ازلی بیش از آنکه دایره باشد یک کره است ، زیرا دایره ، کره ای نمودار شده از زاویه مقطع است . به همین خاطر است که « بهشت زمینی » بصورت دایره نمایانده شده است . تحول و تکامل مربع به دایره در ماندالا « نماد جهان در نزد هندوها یا بوداییان که به معنای دایره است »» شبیه به تکامل یافتن تبلور مکانی یا نیروانا به مرحله نامعلوم بودن اصلیت است ، که در اصطلاح شرق همان عبور از زمین و رفتن به آسمان است . دایره با حرکت پویای خود نمایانگر تغییرات زمینی است و مربع نمایانگر تغیر ناپذیری کائنات است.
در معماری هند از هر دو جنبه مذکور یعنی هم مربع و هم دایره استفاده شده است که مبتنی بر تحول مربع به دایره و بالعکس می باشد .
دایره به عنوان نمادی از حرکت معمولا در معابد قبایل شبان و سیار به کار رفته است در حالی که مربع اغلب نماد قبایل غیر متحرک است ...
دایره ساده ترین منحنی و در واقع کثیر الاضلاعی است که دارای بی نهایت ضلع میباشد ، قرار گرفتن حتی یک نقطه بر محیط آن نشانگر بریدگی و پیوستگی است ، زیرا به معنای آغاز یا پایانی است که زائل کننده مفهوم « ابدیت » . دایره بیش از شکل هندسی دیگری در آنچه با حرکت و پویش سر و کار پیدا می کند حضور دارد . استفاده از وجود دایره در اولین خط های ابداع شده توسط انسان و همچنین در اولین کوشش های کودکان جهت ایجاد ارتباط با یکدیگر ، حتی قبل از اینکه علائم معمول ارتباطی را بیاموزند مشاهده شده است .
دابره نماد حرکت جاودانه ، تکرار و تبدیل ، شب و روز ، زوج و فرد ، خیر و شر ، بالا و پایین و .. است .
دایره شکل کاملی است که نماد لطافت ، نرمی ، سیالیت ، تکرار ، درون گرایی ، آرامش روحانی و آسمانی ، پاکی و صمیمیت و آن جهانی بودن به شمار می آید .
چون دایره شکل کاملی است بسیاری از هنرمندان شرق و غرب سعی کرده اند نقاشی های خود را بر مبنای دایره و یا ترکیب های دایره به وجود بیاورند .
در هنر ایرانی ، نقاشان بزرگ برای ساختن آثار خود از ترکیب هایی بر اساس دایره و چرخش الهام گرفته اند ....
.... در متنی کهن آمده است : خداوند همچون دایره ای است که مرکزش همه جا و محیطش هیچ کجاست ....
دوایر متحدالمرکز نمایانگر طبقات و سلسله مراتب وجود می باشند ..
حرکت دایره ای کامل و تغییر ناپذیر است ، بدون آغاز ، بدون انجام و بدون تغییر. به همین خاطر است که دایره نمادی از زمان می باشد ، زمانی که به عنوان مجموعه زنجیره واری از لحظات که به نحوی پی در پی ، بدون تغییر و شبیه یکدیگر دنبال هم تکرار می شوند ، تعریف شده است . علاوه بر این ، دایره که نماد یاز حرکت پیوسته و مدور آسمان می باشد با الوهیت نیز در ارتباط است .
در مرتبه بالاتری از تعبیر ، آسمان نیز به خودی خود به نمادی بدل می شود ، نمادی از جهان معنوی ، نادیدنی و متعالی .
با این همه دایره در معنایی مستقیم تر نشان دهنده آسمان کیهانی است ، بخصوص هنگامی که آسمان در تلاقی با زمین قرار می گیرد و با آن هماهنگ می شود .
در مرکز دایره ( یعنی همان نقطه ) تمام شعاع ها به نحوی همهانگ کنار هم جمع می شوند ; این نقطه در بر گیرنده تمام خطوطی است که از مبنایی مشترک هماهنگ با یکدیگر نشات می گیرند . تمامیت و یکپارچگی این خطوط در این نقطه مرکزی در اوج کمال خویش است.
دوایر متحد المرکز که در آثار مربوط به مذهب بودایی .. ِزن(Zen Buddhism ، بوداییت مرسوم در ژاپن که بر طبق آن دستیابی به حقیقت از طریق مراجعه به درون حاصل می شود تا از طریق اتکا بر کتاب های مقدس ) غالبا به چشم می خورد نمادی از آخرین مرحله تکامل درونی یا هماهنگی معنوی است .
با این همه دایره یا این شکل ازلی بیش از آنکه دایره باشد یک کره است ، زیرا دایره ، کره ای نمودار شده از زاویه مقطع است . به همین خاطر است که « بهشت زمینی » بصورت دایره نمایانده شده است . تحول و تکامل مربع به دایره در ماندالا « نماد جهان در نزد هندوها یا بوداییان که به معنای دایره است »» شبیه به تکامل یافتن تبلور مکانی یا نیروانا به مرحله نامعلوم بودن اصلیت است ، که در اصطلاح شرق همان عبور از زمین و رفتن به آسمان است . دایره با حرکت پویای خود نمایانگر تغییرات زمینی است و مربع نمایانگر تغیر ناپذیری کائنات است.
در معماری هند از هر دو جنبه مذکور یعنی هم مربع و هم دایره استفاده شده است که مبتنی بر تحول مربع به دایره و بالعکس می باشد .
دایره به عنوان نمادی از حرکت معمولا در معابد قبایل شبان و سیار به کار رفته است در حالی که مربع اغلب نماد قبایل غیر متحرک است ...
دایره ساده ترین منحنی و در واقع کثیر الاضلاعی است که دارای بی نهایت ضلع میباشد ، قرار گرفتن حتی یک نقطه بر محیط آن نشانگر بریدگی و پیوستگی است ، زیرا به معنای آغاز یا پایانی است که زائل کننده مفهوم « ابدیت » . دایره بیش از شکل هندسی دیگری در آنچه با حرکت و پویش سر و کار پیدا می کند حضور دارد . استفاده از وجود دایره در اولین خط های ابداع شده توسط انسان و همچنین در اولین کوشش های کودکان جهت ایجاد ارتباط با یکدیگر ، حتی قبل از اینکه علائم معمول ارتباطی را بیاموزند مشاهده شده است .
دابره نماد حرکت جاودانه ، تکرار و تبدیل ، شب و روز ، زوج و فرد ، خیر و شر ، بالا و پایین و .. است .
دایره شکل کاملی است که نماد لطافت ، نرمی ، سیالیت ، تکرار ، درون گرایی ، آرامش روحانی و آسمانی ، پاکی و صمیمیت و آن جهانی بودن به شمار می آید .
چون دایره شکل کاملی است بسیاری از هنرمندان شرق و غرب سعی کرده اند نقاشی های خود را بر مبنای دایره و یا ترکیب های دایره به وجود بیاورند .
در هنر ایرانی ، نقاشان بزرگ برای ساختن آثار خود از ترکیب هایی بر اساس دایره و چرخش الهام گرفته اند ....
.... در متنی کهن آمده است : خداوند همچون دایره ای است که مرکزش همه جا و محیطش هیچ کجاست ....